Guilielmi de VVaha Melreusij e Societate Iesu Labores Herculis Christiani Godefredi Bullionij

발행: 1674년

분량: 527페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

amantibus deesiet iacultra amandi apertius Nempe Praxedi se iam vilem esse : Conradum toto ore sibi dissimilem , nec agnoscere se Patrem , nec vereri. Data occasione Praxedem interrogat quidnam ei clolcat e Augusta prae- sata veniam , si parendi studio exponeret ei sincerum , ct diu tectum animi sensum, subiecit se cum Caesare non recusare vel in castris versari , vel partiri belli labores , ac pericula rsed eo bello delectari non posse , quo a Ma-ehildis consanguinea, ct compertae probitatis Princeps vexaretur auctore Giberto. Caesar ir percitus , quod condemnari se sentiret , .cum tu , Domina, absoluebaris , inuectus multis in coniugem , ita conclusit: cum Mathiidem innocentem , me cum Giberto nocentem sacis ;prodisque quod duduin notaram,me tibi viluis. se, nempe alieno amore implicitae. At, si uiuo , senties quantum mihi debueris , & quid possina. Sub haec repudiatam iubet in custodiain abripi. Nox Conradus euocatus a Caesare nomiam irato , sed furente. Vereor , Domina , castissi-

mas aures tuas contaminare narranda turpitudine consiliorum Principis suriosi. Caetera ex hoc uno collige. Cum conradus in con. spectum pro iij t , Henricus , siue ut coniugem dedecore ulcisceretur , siue ut iuuenis antinum in eam exploraret , certe hunc serio sollicitauit ad vitiuin inserendum capitue. Obstupuit Conradus ad tantum nilas principio. At leno Caesar, v. id persuaderet, & verecundiam d meret paterni tori violandi, declarauit ei arca-

132쪽

CARIsTIANI L1BER II. I rium nat lium. Nihil est , inquit, quod tanto Pere mea iussa refugias, neque enim illa tibi

nouerca si ut putaS, neque tu es filius meus ,

sed eius Sueuiae Principis , cuius vultum reserSapprime. Hic Conradus obmutuit , cui scilia .cet non potuit non ingrata esis oratio , qua se Caesarea simul claritate sanguinis, simul hereditate excidissis discebat. Sed suspicari timeo, . de scire pudet, quid. ausus sit deinde iuuenis sollicitatus Cae saris lain non patris imperio , Praxedisque non nouercae serma. Id scio Conraduin Henrico talia suadenti non oblocutum, deinde secreto a dij se Praxedem ,

postea iusti Caesaris discussitie ad Allobroges cum copijs ipfuin , Praxedem in castiis videri desiisse. Quid nunc sentias, Domina, de iuuene illo, quem vulgo castissimum, Godest doqueDuci aini issimum censebamus 3 Mathildis haec stupens sic intersata est:certe si talis suit, qualis habebatur, cur Caesari non exprobrauit confiij infamiam 3 Cur Praxedem , quando

adijt, non liberauit carcere, aut saltem postea ' 'Iiberare contendit eorum militum operi, cum quibus ad Allobroges discessit 3 Nempe nec de captiuae dedecore sollicitus , nec Godestedimemor est , nec retineas virtutis Caesareae, ex quo Caesareo genere excidit, sed Caesaris tau tuin metuen ; cui, heu l niinisquam prompte paret. Interim , excepit Veronensis , aeger ia- Bellica Augustae frater,acei bissimo illo nuncio

vel celandus visus est, ne eo mors acceleraretur ,

vel si ch sorore rest ijt, ad extrema deductus est. Mathil lis tristisilina narratione perculsa Vir

133쪽

diebat se defensam ab Augusta, ct ideo hanc

in odium aerumnasque vocatam 3 ambigi de Conradi genere S continentia , atque adeo de Godos redi Proregis vita. Aliquamdiu vocem tenuit, ne abiret a maiestate. Deinde interrogat paucis nuncium nec pluribus patiebatur dolor sciatne, quem ad locum e castris obducta sit Augusta ; tum an adhuc illa , fraterque Godesredus vivant. Non possum , inquit Ueronensis, vivam dicere eam , quae ca lamitatem patitur omni morte acerbiorem.

Iussu Caesaris clam abducta Veronam , ibi plerisque ignorata in custodiain data est arctissimam, malorum tamen , quae patitur, leuissimviri. Eiusmodi sunt, quibus mortem Lepius praeoptarit. Verum id beneficit concessum non est. Illud autem contigit, ut occasionem diu quavitam tandem inuenerit aliquem noscendi, cuius fidei credere raptim posset partem saltem arcanorum. Ea me dignata est impertiti, atque ad te misit oratum infimis precibus , ut sororis, fratrisque infortunijs tastii,& placata utrique, coneris iniserandam Principem erispere gurgustio. Ne quaeso, patiaris, quam nuper ovantem Cassarea dignitate vidit orbis, iacere in infamia vitiina, quod vix Turcarum oculi spectaculum surre rostent. Si quidquam sceleris, quod coniux in coniugem edere potest, praeterinissuin est ab Henrico , non reculat Au- 'gusta , quin eam dedigneris. At non interest viruin sub Henrico Praxedem esse sinas , an

iratis Turcis ad supplicium atque infamiam

134쪽

CARIsTIANI LIBER II. . 113 dedas. Haec niuacius de Augusta. Iam de fratre Prorege quid respondere potuit, nisi , quod tristis fama, ferebat , ob ijsse ρ Et Mathil iis quid de eo existimare aliud poterat 3 Si enim viveret Godestedus & in Italia esset ignotorum procerum unus, cur non ab eo soror auxilium postularet , sed a Mathilde 3 Cur ab inimica potius, quam a fratre Et vero cur ille sorori opem ultro non serret , sed Mathil-di 3 Ergo consequens erat alium ab Aquilifero defredo esse oportere ducem ignotum, qui ad Camillum pugnarat tam sortiter, tam . que feliciter. Videbaturque verisimilius esse, Conradum Caesari iam iratum praeclara illa

Patrasse. Atque haec argumenta meipsum adduxere , ut rem adhuc sic narrandam putarem.

Nathil dis multiplici dolore confictata, ad faltem, quod rogabatur, exequi studuit. Licet fatis gnara, quam dissicile esset liberare Pra-πedem , tamen minime dishalit ad opem s rendam incumbere. Fido illo Veronensi ad eam solandain , di bona spe erigendam reinisi se , eodein usa est ad alios Veronae clandestino commercio sollicitandos, & cum tempus essςt, consili; participatione impertiendos. Rei emciendae ne qui deesset, a militum 'idissimos alieno cultu submisit Veronam. Dulat haec res agitur, Mathildis simul intendebat in belli reli. quias profligandas, nunquam non de nunciata Godesredi incerta fa Iute cogitans , simu,memor ignoti procerum ducis auebat discere quis essen. Prosecta vid exercitum a suis gaudio ex-

a Domnia. Florent.

135쪽

114 LA8oxuM HEReu Lrsultantibus excipitur. Audit a Lansranco suo ignotos proceres , qui haud procul aberant sperrexisse opera in nauare iuxta sti enuam ac

silicem. Cum Canusino agmine inhaesisse sugientium hostium tergis,& co bello primas vi

tutis , gloriaeque partes retulisse. Caesaris ex- tremum Umen carpsisse non semel. Campestrem regionem cis Padum, ante Occupatam

ab Henricianis , recepisse. Τraiecto flumine multa loca inunita hostibus eripuisse, atque in iis Gubernulam. Ibi repertis magnificis Hen rici vestimentis , auro, purpuraque, de iis Orinnamentis , quibus imperij dignitas eminet , potitos. Henricum modo formidabilem Ita. Iiae, iam non tantum profligatum, sed & humeris ingestum vestimentorum specie, quae tanquam opimum spolium afferantur. Ita Cassi rem vexillo principe, de cultu corporis ex tum fugisse cum Giberto in arcem Argentum , si quam istic nouam fabam recudere posisint. Conradum vero ab Henrico iam ante Canusinam victoriam defecisse. Proreginam Nathi idem tanta fama ct gloria esse, ut populi alius super alium eius ς dei se crediderint , atque a Italiae Reginam pluribus locis conclammarim. Sub hanc Lansranct narrationem gliscente laetitia eius , de circumstantium militum, ingenti vociferatione Mathildis Regina salutatur. His ad hunc modum gestis, longe 'maxima Mathildanorum in praesens gloria, dein futurum spe, tamen Mathil dem tanti sucincessus voluptate frui non sinebant tristia V

. a. . . .

136쪽

rona paulo ante nunciata. Caeterum gratiis &- Iaudibus prosecuta est victores in commune , Rc priuatim ignotos proceres , ut quisque adfuit. Quoruin omnium nomine , qui Mathildi Sratularetur, praemissus Tiro, antequam dux Ipse veniret in conspectum,ac notitiam. Collo quium cum Tirone miscuit illa haud dubie insigne affectibus: quod cuiusmodi fuerit, vellem memoriae proditum I vero amne proferam.

Postquam laudauit Mathildissertissimos Can sit liberatores , victoresque Gesaris ac Giberti, dixit sperare se ab iis praeterea id gratiae , ut ne ultra latere velint, neu se colent

cuiates , de qui sint. Respondit Τiro , Reginae

in caeteris omnibus palam morem gesturos, at . .

hac in re secreto , si per eam liceat. Ipsius Mathildis interesse, ne ab alijs aghoscantur quam ab ipsa. Iade subdu*is a turba MaεhiIdi exposuit se ac socios Belgas esse , mereri sub ea iussos a Domino suo Lothariae Prorege Gode- redo. De cuius instituto vitae, ex quo ab ipsa postremum digressus sit in Belgic , deque ie- thali eiusdem morbo, & vltima voluntate, se, ii pateretur Regina , pauca dicturum. Trepi- , da ad haec Marsi lde annuente ut diceret: a , Domina, inquit ille, reuertente in Italiam , Godestedum mirabiles , de perscerbi

casuS excepεω ,.sed quorum nullus timestior, quam, quo a. te Gibertinis fraudibus demum abstractus est. Protinus ei adolescenti, ut dein 'octi Proregis avunculi heroditatein adiret , ' varium certamen , de . vitae discrimen aditum .

137쪽

est. Cauar huic , ut avunculo paulo ante Ino tem,palam aduersabatur. Qua ostensiione freti .

quidam procerum,quidquid testainento Gibber heredi reliquerat, eripere lite, vel armis statuerunt. a Bullionum Namurci Comes Alberistus sibi vindicabo , Virodunum eius Ioci Episcopus , Lothariensis regni Praesecturam apse Caesar ; quam , nulla adoptionis, aut te stamenti habita ratione,aiebat sui iuris, atque

arbitrii esse , quod Gibber sine liberis diem

Obierat. Ita miserandus adolescens modo tam

fortunatus, nunc caro avunculo orbatuS, tuo-

ue, Regina, tum conspectu , tum consilio , insuper tota illa ingenti hereditate euerteb . tur. Ab aduersarijs nihil ei relinquebatur de antis bonis, ne iter quidem ad sepulchrum

avunculi. Nec in sortunarum modo, sed etiain capitis dimicationem se lenisse mox cognouit. At tanto periculo inaioristatuit ei obuiain ire . atque ad Caesarem proficisci. Memor usque mi, tuorumque in ultimo colloquio monitorum , existimabat se non modo vituperationi

obnoxium fore, sed perpetuo contemptu dignum , si se ea hereditate, qua dignum comaux tuus εuque iudicassetia, priuari pateretur. Caeterum non nesciebat sibi scili, & adoles. centi, & iain iacultatibus nutantibus prope destituto contendendum esse cum b Alberto Namurci Comite alijsque aduersariis multis,

aetate, usu rerum , potentiaque forentibus.

At Iicet ipse sumina habuisset caetera, ea IP. 'esdein certe se carere,quae in aulia summi esset 'a m Feb. b IO. Leod. iii MS,

138쪽

Cu RrsTIANI LIBER II. ra momenti , gratia . Gio iudicio de honore, de

fortunis , ac sorte de vita decernendum esse coram Caesare iudice ostenso eo periculosius , . qudit offensionis causa ncsciretur. Disceptantibus coram a eo saepe a verbis ad arma venie

rium esse, litesque finiri internecino certamine. Albertum sibi diem coram Caesare dixisse . virum potentiae , & roboris fama cel rem, quem vel si vicisset, Uin fore se in tuto ; superinesse alios hostes , atque omnium primum Caesarem , ob aemulationem gloriae sortibus viris

malignum ; qui .m strenui famase ipse capta.

ret , quos putaret hoc nomine suis laudibus ossicere, eos vel obiectaret periculis , vel insidiis tolleret. Haec reputabat inter viam G defredus ; quae vulgo comArta erant. Caesar bello Saxonico victor in Belgicam sub Pascha- les serias triumphanti si lis venerat. Ad-. fuere Vltraiecti inagna frequentia proceres : balios aliae causae , spes non paucos allexerat.

Amplissimum munus Lothaetensis regni praefecturam, quae Gibberi suerat , prensatam a

inultis , uni Caesar erat collam rus. Ergo stiGpensis expectatione animis- calebant studia partium. Inter candidatos generis clavitudine opibusque pollentes, conuertit in se omnium oculos praestanti specie adolescens pullatus Godesredus. Quantum eius virtuti cum aduersa fortuna certamen esset, latebat neminem. Nihil certius adolescenti de tota avunculi hereditate restabat quam Caesaris odium.

Cλterum ν ut tu eius veste luctus , sic in gestu

139쪽

oculisque magnitudo animi cernebatur. Venit in aulam intrepidus , non alio praesidio armatus contra tot pericula , quain iure, & periculorum contemptu. Per me lios aduersarios processit in eonspectum Caesaris eo vultu , qui nec despectum inalegatis , nec metum potentix prae se ferret. Hic prinniin cum consanguineo

Albem verbis disceptatum est. Quibus cumre1 non componeretur, pisuceante ad arma AI-berto, pro nunclauit Caesar controuersiana sex recepto in Imperio more Longobardico , a arinis dirimendam. Prouocυor decretum pro sua serocia gestiens excepit, at Godostedus

animo quidem minime impari , sed plane

Christiano, aegre tulit. Nempe oderat enses extra aciem crustwS , secumque reputabat non cum barbaro hoste, sed cum consa n quia. Deo a nec alia de causa quam de possession bus subeundum esse singulare certamen, ininime Iudicrum illud, sed decretorium, eaque conditione, ut victos uteruis de causa cecidi sio censeretur, & ignominiosa morte occumberet. Id ergo omnino inuitus accepit, nec nisi propterea quod tali loco, ae tempore declinare salua dignitate non posset. Fuere procerum; quidam, qui Henricum conuenirent orantes etiam atque etiam , ne par insigne Principum eam periculosum sui spectaculum populo praeberet : verum stetit in sententia Caesar. Ergo in arenam descriptam, repagulisque septain descendε re pugnatores armati. In aduersis circi. partibus suum utrique tabernaculum erat,

140쪽

CRRIsTrRNI L 1 AER II. in quo tantisper acquiescerent , donec congre diendi signum daretur. Adstabant de more delecti procerum arbitri pugnae. Spectatum

venerat circumfusa vulgi innumerabilis corona, eminebatque in suggeim iudex supremus Caesar. Praecone tertIum vociferato irent str ut PugnatoreS , processere ex tabernaculis stl- gentes armis. Mox districto serro,priusquam se , spectatorum animo percussere. Alios spes, alios metus , prout alteri partium studebant , omnes horror invaserat. Congressi mox ictus congeminant ictisus , nunc clypeum , nunc. galeam pulsant, nunc loricae aditus mucrone pertentant. Primum ex artis legibus manus conse untur e mox ubi pugnant. produxit calor, viribus indulgent , & impetu rem gerunt. Emicabat Godesredi indomitus vigor, quem populo commendabat aetas tenerior Iuxta ac dexteritas, δc comperta aduersariorum potentia nimia. Sustinere sibi eo certamine videbatur non tantum ius , decusque suum , sed Se avunculi, de tuum , Regina , quominbeneficio, ac fauori hostis obstabat. Τanquam intuereris manum pugnantis , plenus tua exin hortatione nupera, nunc promouet gradum snunc succedit in latus, in omnem occasionem

imminet petendi Alberti. Armis , oculisque . vibrat, de fortunae irascitur, quod tam serti respiciat. Ecce autem adolescenti validiorem ictum intentanti Albertus clypeum objicit , quo exceptus Gode redi a gladius in partes

'pene capulo tenus dissiliit. Tantummodo λλ. . - '

SEARCH

MENU NAVIGATION