장음표시 사용
361쪽
submittat: fictorum inqua: qui enim v ra crimina obiicitis, no calumniatur,inquit August imS. AuPastin .Et Eicelsalsem crime, quod P -- λέ- , in calumnia,reum non faciat hominem, nisi apud iudice hominem, ut idem Augustinus ait, tamen hoc ipsum perniciosissimum est Reipublicae , & illis qui calumniam patiuntur, molestissimum: adeo ut san- Ambrosiosius Ambrosius dixerit, eum qui opprimi 'tur calumnia,nonsciispos cusoiure mandata diuina. Necesse enim esse , t trisitia aut timori pleruns cedat, ct affligatuν vel ' i' . metu calumnia vel dolore. Et ideo Davide ad DEvM clamasse, Redime me a calumniis hominum,ut cusodiam mandata tua. Sed Dominus qui in alitis habitat, iudicabit, . adiquandopauperes populi, aluosfaciet Psalm. 7r Aliospauperum,et humiliabisC ALvMNIATOR Es. Vale in Christo Lector. I
solstadij. VI. Kalend. Augusti. Anno M. D. IC.
362쪽
pologia Societatis ti s Vin milia
Z HENRICvM IV.CΑΡVT PRIMUM. Causa hunc supplicem libellum scribendi, O preces ad Regem, ut eum benigne accipiar. iVADITI Maiestatis tua ,Cbristiani me Rex;& addictissimi elientes, Religiosi societatis quam erux nomenque Christi insignit) scripto, quando eoram agendi interclusus est aditus, bonaeum venia Maiestatis tuae, eidem aliquid proponere
Tu Rex inter Reges huius aeui miraeuli instae es, rerumque nostra tempestate planε admir bilium Rex, de caput huius nobilissimae, quam lilia decorant,Μonarchiae δε Pater numerosissi- i mi istia
363쪽
Societatis ras vis Gallia. a. λ
int istius populi, nos subditi tui sumus: & ea de causa tui filij; soli ex omnibus Gallis, velut
meta ,omnium persecutionum iaculis expositi; ut cum Apostolo iure dicere queamus, nos in Gallia factos eme, flectaculum mundo, e Melust I or. 4- hominibus. Si aerumna &calamitas dolorem co-cit; non possumus non libera voce confiteri, nos post totali' ictionum vi miseriarum fluctus. in medijs hisce malorum procellis,maximum doloris sensum capere; nisi quod ipsa tantae e Iamitatis deploratio nonnihil solatii affert. Miserabilis est dolor, ait quidam ex veterum Imperatorii numero, cui vox in tormentis denegatur; Νcumque hoc iure querendi, ipsius naturae iure, uti liceat; apud quem eo potius Vteremur,quam apud te, qui paci. Martis. temporibus animi tui excelsitatem,tot trophetis erectis, tot benefi-eiis in amicos inimicosque, plena manu,collatis,planam testatam fecisti; a quo solo secun- ' .dum DEvΜ leuamen optatum m finem, his, quibus iactamur, casibus expectamus.. Etsi ver5 hactenus tantum nobis sumere ausino fuimus,ut Maiestati tuae suppliei libello vota precesss nostras offerremus,ne intempestiue te interpellaremus,iam tamen tantum nobis fiduciae inditum est, ut id audeamus, tibim totius persecutionis nostrae ortum Ec statum exponamus; Quocirca qua fieri potest mentis submissi- .
one Maiestatem tuam obsecramus obtestamurque,per sacrosanctum illud Christiani mi Regis. quo gloriaris, cognomentum; per alma illa lilia.
364쪽
quae a quinquaginta septem Regibus,anteeessoribus S maioribus tuis, accepisti; per plurimas
illas laureas,quibus breui temporis spatio caput ex omasti;per innumeros i Ilos, omni admiratione dignissimos euentus, quibus DE v& te ad huia ius regni gubernacula prouexit; per amabiles is Ias paciferae ct mitis olivae frondes, quas his po-4stremis mensibus tam in internis. quam exterionis regni tui partibus panxisti; perutos omnestixulos, dc haec omnia decora tua te, Christianis fime Rex, rogamus, ut modico temporis interuallo, nobis benignas ct faciles aures praebere, nosm mala , quibus premimur, percensentes tuan hoc libeIIo,velut penicillo quodam depinge
tes,. clementer audire velis. Ipsae calamitates,
quibus conflictamur, loquendi vim & animum nobis addunt,&nomen Maiestatis, quod geris, in bonam spem nos vocat, fore,ut re audientiam ct id quod aequum est, impetremus. Vt enim Regem armis & robore instructu esse oportet debellandis S profligandis hostibus; ita eundem par est facilem & promptum esse,audiendi
subditorum iustas querimonias. Rex viva respirans DEI imago est. Nullis lineamentis, nullis ductibus de coloribus magis reprq sentatur, oeulisq; subiicitur supremus ille Monarcha, coe-Ii terraem potens,quam iustitia,quae omnis regni fundamentum & firmamentum iure habetur. Postulamus ergo a Maiestate tua id ,quod qui- Iibet Rex ex praescripto regalis functionis clienistibus suis debet , seu amici,seu inimici, seu probi, seu
365쪽
hi seu improbi fuerint; imo si totius mundi ste-Ιeribus nos soli obstricti essemus; hoc tamen ius, quod petimus, negari nobis licito non posset: iam vero tanto magis par est ut id cosequamur, quanto magis id, quod hoc libet Io enumerarect declarare instituimus,pertinere Videtur, non modo ad officium c Oscientiae nostrae: sed etiam ad gloriam ct honorem Maiestatis tuae, totius regni ct ad pacem, tranquillitatem, consolatio. nemo maioris parris subditorum tuorum; qui ut hoc faceremus, fermὶ inuitos coegerunt.Hoc ςonsilio permoti & inducti Maiestatem tuam alloquemur,eo libertatis dc candoris modo,qui Religiosos; ct ea reuerentiae ct honoris significatione,qus subditos cum Rese suo asentes de-
De Expulsione Societatis Lutetia, o de ritumo adurasin eandem edicto. V 4 Riva propediem finietur annus, Christiani me Rex, cum Parisiis, aliism uonnullis Galliae urbibus pulsi sumus,
cupersim per omnes Europae prouinciaS, excepta Hispania, squam toties nobis obiectant aduersaraj) spoliati omnibus saeuitatibus es fortunis, quas ex pia fundatorum liberalitate pos sidebamus, etsi pertenues ilheerant, ct quae non tam ad vitam , quam ad labores, veI, Vt rectius Ioquamur,non tam ad viuendum, quam ad laborandum vivendo sufficerent. Magnus eon
366쪽
querendi sese nobis hic aperiret campus; amplas offerretur materies; sed non lubet' hic exaggerationem texere flebilibusque modis,quasi peri elegiam ea quae pertulimus deplorare. Hoc obi ter tantum dicimus, si discessiis noster, ct nostra
proscriptio ex Gallia urbi Parisiensi emolumento .s maiestati tuae securitati S praesidio; si Reipublicae, quae te Regem ereat;& Religioni, quq te Christiani simum facit; utilitati fuit; si causa exstitit, ut Parisiensis Academia bonarum disciplinarum scientia, pietatis & virtutis incremento; insignium Magistrorum , & studiosae iuuentutis
aecursu magis atque magis floreret; non recin samus quo minus miserias nostras perpetua obliuione conteramus,aternoq; silentio contegamus; quin quotquot adhuc ex naufragio illo reliqui sumus. omnem operam ct industriam .imo dc vitam nostra rh eo conferre auid ἡ cupimus,vehi tam isti S prosperi successiis perennet. Quods calamitas nostra neque ulli priuato commodum. neque Reipublicae ullum fructum attulit: DEvΜ precamur, ut Auctoribus horum malo - rum clementer ignoscat; neque aliud vindiet e
Sed regredimur ad id quod instat, quodque Naiestati tuae iam animo demisso S supplici proponere cogitamus, ct a te benigne audiri oramus. Postquam Christianissime Rex, bellis externis S civilibus finem honorificὲ imposuisti. ignibusque publicae lettitiae testandae gratia excitatis, ignes seditionis β: discordiarum extinxi sti;Post-
367쪽
sti; Postquam liberum aditum, omnibus,etiam hostibus, squibus magnitudo animi tui terrori fuit in ad urbes, ct ad benignitatem tuam Regiam patefecisti; ubi nos quoque sub huiustam dulcis pacis umbra requiescere, suauissimi Gque eius fructibus frui voluimus, cum non minus paxilla ad nos qui Galli,& Maiestatis tu et subditi sumus, quam ad peregrinos S aduenas ped tinere videretur,nosque, qui nomen nostruin numero Clientum & quidem obsequentissimorum , Maiestatis tuae profitemur, non minus commodi ex hac pace redundantis, nobis quam ipsi met hostes polliceri merito possemus in ecce tibi,eo ipso tempore,quo tam laeti nuntij de pace inita omnia peruolitabant; igne si laetitiae argumenta, ubique collucebant; ad uersarii nostri falsis ae eulationibus & criminationibus . apud
Maiestatem tuam nos traducunt & onerant,litteras. nobis nunquam, defensionis causa , auditis, obtinent, quibus Senatui Regio Burdegalen si mandabatur,ut Societatis nostrae homines., qui in Aquitani et partibus remanserant, quam primum ex tota ditione exterminet. Quod ma- datum potenti me Rex, velut improuisa tempestas, eis magis nos perculit . quo coelum videba
tur serenius S tranquillius. ct quo magis iamri constabat nostra in te fides , sub quo, quali sub
altero Augusto. mundum pacatum. turbasque sedatas intuebamur. Quare nisi curia;prouida edictorum Maiestatis tuae interpres, obstitisset; totamq; nostram viliendi ct agendi rationem ad
te perscripsisset, periculum erat, ne sub ipsa pacis pri-
368쪽
cis primordia extrema quaeq; belli incommoda
perpeteremur. Sperabamus autem Rex, ct vero adhuc speramus, fore, ut persuasionem dctnobis,qua alij te imbuerunt, deponas; ubi nostri instituti rationem cognoueris, plurisque aestimes graue illud dc publicum testimonium a suprema, eaque tota, oc ex omnibus suis Cameria collecta Curia Burdegalensi, Maiestati tuae semper addictissima, innocentiae nostret datum, qua sermones priuatorum quorundam, qui priuatis ea us1s Sassectionibus ducti. magisque odio Religionis quam nostri impulsi, non desinunt Maiestatem tuam aduersus nos concitare. Hac spe erecti re confirmati aliquantulum respiraui
Attamen cum nos non fugiat, quae sit aduersariorum nostrorum natura; quet consuetudo; cunam, hac postrema praesertim impressione, perspicuis intellexerimus, eos perpetuum & ir- reconciliabile bellum nobis indixisse; nec tanem facturos struendarum insidiarum, quamdiu quoquo modo licuerit; statuimus eos, illis ipsis armis, vel certe praecipuis, quibus nos op pugnant,exuere; aut si minus illis adimere pota fumus voluntatem no S nostrasque res traducedi, certe audaciam adimamus; quod Maiestatitus neque ingratum, neq; iniucundum fore speramus. Nec aliud sunt ista arma, qua Calumnis; liceat vii hoc verbo, Rex potenti me, eum nulluoccurrat, quod aptius Sconuenientius significet arma&praesidia eorum, qui veritate desti
369쪽
iuuntur; quibus nostri aduersarii perpetud nos oppugnarunt non modo in Gallia, sed Sinomnibus illis, etiam remotissimis, Europae locis, ad quae lingua Gallica & Latina pertingere potest: Et hoc illud ipsum est, quod nunc ad Maiestatis tuae thronum deferimus,quod i ut patienter audire digneris ardentissimis precibus de uotissimi Maieitatis tu et clientes contendunt. Quod si materia haec fortassis auribus parum grata accidat, attamen declaratio eius nobis necessaria, eiusque cognitio Maiestati tuae est honorifica. Nihil pretiosius. nihil prius & charius, post conscientiam nullius sceleris sibi consciam. possidemus, quam boni nominis existimatione, quam sanguine itidem tueri, &conseruare ad DEI gloriam proximorum m salutem, iubemur.
Sapientis dictum est; Istum crudelem in sejsumes se, quifamam siuam negligat. Nec fieri potest, ut
Naiestas tua sine huius rei dilucidiore explicatione,animos eorum, qui famam nostram clam quali in tenebris lacerant, veritatis luce illu-Bre tueaut ipsis partibus, id quod cuiusque proprium est,ex Iustitiae praescripto tribuat; quod tame
Principi maximum ornamentum adfert, i . - cumque honorem parit, quo nullus
ad se eptri regnique stabilitatem solidior reperitur.
370쪽
agot Calumniis generatim aduersari, societatem traduxerint ct adhuc traducant, quomodo, oequo ne . ADVεRs Attio RVM opera&industria, Christianissime Rex, semper eo tetendit,
ut nos funditus euerteret: existimante.
nim nobis prostratis Seuersis faciliorem fore Ecclesiae expugnationem ct ruinam , quam ab octoginta propemodum annis varijs machinis appetere non cessant: Medium, quo finem hune consequi nituntur, calumniam delegerunt. Boianis enim ct honestis titulis nihil detrimenti no bis procreare poterant; nec malis palam nos aggredi audebant: confugerunt ergo ad falsas accusationes,specioso velo tectas, ut absque pudore impetus in nos faciendi occasionem haberet. Meminit Maiestas tua, istos, Anno Domini is 94. Ineunte Maio, uno Mense post laetissimum illum tuum in urbem Parisiensem ingressum,cum putarent, sese sub alis S tutela tua, pretclaram latε-tis odii expromedi opportunitatem nactos esse; renouasse,& ex situ pulveribusque excitasse e 5 trouersiam quandam a triginta iam annis sub
iudice pendentem, ad eamque tres nouas validasque accusationes adiecisse, quasi telum triplici e uspide metuendum; videlicet nos esse Histanos, hostes Reipublica: deinde. peculiares obeausas inimicos Guaiestatis tua, Demum Iuventutis corruptores O seductores. Prima accusatio