Iesuita sicarius hoc est apologia pro Iohanne Castello Parisiensi mortis supplicio affecto, et pro patribus, ac scholasticis Societatis Iesu olim Galiiæ regno exterminatis contra edictum Parlamenti olim Parisiis in illos latum; in 5. partes tributa.

발행: 1611년

분량: 501페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

eo tendebat ut passim redderemur inuisi,maxime viris primariis. Secunda eo, ut in tua: Maiestatis offensam ct indignationem incurreremus. Tertia eo, ut in tota Gallia exosi efficeremur Minutiles. Has tres accusationes e Giunxerunt,ut praetextu itistissimarum. rationum bellum ad uersus nos mouerent,nosque non sine laude exterminarent. Has accusationes semper in proptu habuerunt,annexis multis aliis,quasi minorum gentium,accusatiunculis , in quibus minus spei collocabat; easque quoquo Versus circumtulerunt &sparserunt per tot aduocatos, quot sexcentis forensibus eontrouersiis discutiendis& ventilandis sufficerent; tot modis, quot insignis vafricies excogitare valuit; tot locis, quot summa diligentia percurrere potuit. Permulti

su Ere Advocati.variis temporibus,omnes armati & onusti iaceoperis S instrumentis, ita comparatis,Vt non modo formidinem ipsi Iudiei de Reci inermi incutere, sed& innocentem, a iuro ct aequitate bene instructum,in timorem coiice repossent. :Μodus fuit inauditus. Loeus, quaevis EurΟ-pae pars ct regio. Advocati, postquam litem interitaram, fit ore suo contra Societatis nostrae

honorem dc existimationem, quidquid eossibitum erat,euomuerant, Actionem suam typis ex cusam in lucem ediderunt, ut calumnias in nos iactas non solum Parisiensis Senatus audiret,sed tota Lutetia,tota Gallia tota Europa, omnesquo mortales, qui nunc sunt, aut aliis iri adnis erunt.

Curia Parisiensia volebat iustissimis de causis.Vt

B de hac

372쪽

de hae eausa ne semel quidem,promiscuεIica audientia, omnibus admissis, disceptare- tum, non obscurὲ partis aduersae animosam audaciam prospiciens, dc haud temerὸ metuens, ne ineendium ab illis exeitatum in ipsam auream Cameram grassaretur; metuens insupern si semel linguis tam petulantibus frae na laxaret; offenderet non modo grauissimum illum consessum, qui ad liliorum gubernacula tunc sedeabat; in quo minus erat periculi;sed innumerabi- Iem quom confluentis urbis multitudinem,nousne publico standalo perniciosi exempli occasone exorto. At licet non omnibus, publico conuentu dieendi & agendi copia di facultas data esset, ipsi tamen Deilε modum excogitarunt trasiliendi non tantum fores illius conclaiatiis sed de totius Regni terminos; delati ad exteras nationes & prouincias, quas alatis quasi vocibus, impressisque libris peruagati , aetionem

contra nos instituerunt, inspectante & audiente tota Europa. An iuris dc aequitatis tuendae gratiat Nihil minus,sed ut famam nostram aperto Marte impeterent. Nec hic gradum fixerunt; Lulterius progressi sunt.Supplicationes 3c preces certis horis definitas periculose deuotionu nomine indigitarunt,quo nos notarui, quasi Auctores de suasores fuerimus funesti illius facti, in personam Maiestatis tuae tentati. An non hoc est famam ct existimationem nostram deuote euertere Marmoribus nos inciderunt; saxis tu lapidibus aduersus nos,tanquam huius criminis reos, loquen

373쪽

' loquendi Stestandi quasi vocem, incisis notist

S litteris, dederunt. An non hoc est ipsas res inanimatas animare ut nomen nostrum traducant Quin Spicturis nos depinxerunt, quas passim Venales exposuerunt, blanda crudelitate infamam nostram inuecti. An non hoc est alienam existimationem vendere, & eum nostri honoris iactura & ruina mercatu instituere ' Libros aduersus Maiestatem tuam nomine nostro

coposuerui ct supposuerunt. Quod quid aliud est, qukm DEVΜ, Regem, Leges, Iustitiam, propriami conscientiam ludibrio habere. Nee distat hete ratio infamandi ab impietate blasphemandi. Perlatus est rumor ad aures Maiestatis tuae de uno quodam ex horum librorum numero; statim φ agnouisti ex nostra officina non prodiisse ; regiam libertate nos hac calumnia absoluisti. Si haec publicὲ & in eonspectu totius Christiani orbis, qui nostram innocentiam exploratam habet, actitant; quid non priuatim Sein aurem dixi sse & i nsu surra sie censendi sunt,si

eos Maiestas tua audire voluit, Quae commenta dc quas machinas no excogitauerint,vi te in il- Iis persuasionibus cofirmarent, quibus iam dudum mentem tuam praeoecupare studueranti

od si perpetud pessima quaeq; aduersus nos effutiueriit; quid mirum si proximὸ elapsis die-hus Maiestati tuae suggesserui; nos e sse hostes tu os;nos contra Auctoritatem tua e sirperiore loco concionari, cotra ν voluntatem tuam in scholis docere;nos in cofessionibus audiedis poenitete

i ab amore, obedientia dc obseruantia tibi debita

374쪽

auo eare. Quid mirum,si his delationibus ,teeliis nis & fraudibus clementiam tuam in nos irinritarunt,ut hanc postremam contra nos tempestatem tunc excitaret, cu speraremus nos altissima pace & beneuolentiae tu et secunda aura fruituros. Cum igitur aduersarii nostri tam acres de indefessi sint in accusatione nostra, Maiestatem tuam etiam atq; etiam obsecramus, ut de fensioni nostrs benignas aures dare dignetur. Quod si hostium nostrorum obiectiones Saccusationes amoliri oc refellere nequeamus,libeter fatebimur eos iure ae ordine dixisse & feci se,quae eunq; contra nos dixerunt aut fecerunt, tuamq; Maiestatem meritissimo eas poenaS nobis decreturam, quae tantorum criminum grauitatem adaequent. Si autem perspicuε tibi, Rex, demonstremus, non ea, quae nobis imponunt. sed contraria vera esse; rogamus, ut eis regiae benignitatis fontes ignoscendo recludas, nostrae innocentiae,condemnationis sententia, non occludas. ia

Refutatio prima calumnia, qua est Iesuit M. esse Histanos.

AC prinςipio quidem, quod nos infa

marunt,quasi essem in Hustans, aeeusatio fuit foro 6c scenae idonea, eo videlicet tempore, quo bellum inter Gallos &Hispanos ardebat a tunc enim nomen Histani nomen erat

xosum, plenum suspicionis αodij. At pu quam

375쪽

quam Christiani me Rex, eum Catholico Hispaniarum Rege dextram iunxisti ; pacisque foedus pepigisti;ita ut Gallus Hispanum, S Hispanus

Gallum fratris Ioco ducat,& colat; tota haec accusatio eorruit, & tenues in auras euanuit omni prorsus ratione destituta. Quapropter aduersarii nostri in omnes sese partes versare docti,tepori seruientes, stylum verterunt; iamque non modo non nominant nos Hispanos , sed&Hispatiorum S Regis Hispaniarum hostes palam proclamant;illud insuper addunt; Regem illum ex Regnis suis Societatem prostigare velle. Adeo inconstans de mutabile est mendaeium. Si bellum inter Gallos&Persas existeret, Persas Glasse nos nominarent, nosque habitu & amictu Turcico dc Persico exornarent. Nimirum ita consueuerunt filij huius seculi in omn*s partes sese transformare, scsomnia sua modo,hoc modo illo colore aduersus veritate adumbrare, ea videlicet ratione, qua chamaeleon pellem suam

transmutat.

Poterant haee, quq diximus, ab hac de Hispania criminatione, toties nobis obtrusa, satis superm nos purgare,accedente praesertim ipsa aduersariorum in huius calumniae assertione inco- stantia.quae euidenter ostendit, calumniam, quq nos Hispanos facit, nihil aliud esse quam arcem commentitiae Hispaniae, in summis Pyrenaei iugis ab istis ex malo sano cerebro fabrica . Veruntamen ut Maiestati tuae animi nostri senissum clarius ob ocuIos ponamus, sancte testa

376쪽

mur, nos nunquam alios, nisi germanos & g nuinos Gallos fuisse, non minus animo quamvrtu; non minus, quam quiuis alij alterius Ordinis aut Congregationis Galli fuerint sive iumnere .siue in specie. Quod si qui ex ordine no-ictro Hispaniam amant, alia nulla causa subest quam quia genereHispani lant,quod nostri O .dini no est proprium, sed cum omnibus commune. Et quemadmodum istos ipsa lex naturae impellit de obstringit, ad amorem Hispaniae, natalis soli; ita eadem lex ad amorem Gal- Iiae, Patriae nostrae,nos incitat & obligat. Quod si qui inter nos sunt, qui Hispaniae Regem omni

offiςiorum gonere colui oc venerantur, Vt Pririm

Cipem Catholicum, Dominum qid: Regem sibi E DEo missum;id illis vitio verti oequit;quia nos vari modo toto pectore te complebimur, qui ct Princeps Christianissimus es,dc Rex noster ; idiaque iure diuino dc humano iussi, quod hoc onficium a quo uis exigit. Quotquot in hae Societate degimus, Principes quidem omnes tanto falligio debita reuerentia honoramus; su utritamen quiliset peeuliari amoris affectu proscis quitur seu Polonus, seu Germanus,seu Transylvianus, seu Lotharingus, seu Italus seu Hispanus: Qua ratione nos etiam, quibus Gallia Patria est. in te sinsulari cultu & obseruanti ferimur; qui diuino nutu Rex noster es: hunc φ animum de verbis S factis semper prae nobis tulimus S pu-hheε declarauimus, nec abnuimus, quominu euidentiora huius nostri sensus argumenta eda

377쪽

Religiosos Societaris non esse hostes Regni

SE O iam ad reliqua erimina nobis obitet

consueta acced mus. Aiunt nos esse hosteν

Regni s Reipublica,t uciatim i Maiestatis tua

o Iuventutisseductores. His criminationibus o ponimus breuiter de generatim, primo testimonium supremae curiae Parisiensis,quae accusatio nes istas tanti momenti de ponderis, cum plenia hue eis e ingenti clamore ab Ad uocatis depro merentur Ec decantarentur, audiit ; summa opocti industria incredibili sollicitata, Vt in nos senis teritiam condemnationis pronunciaret , no-υςm menses perpendendae huic actioni Scontrouersiae habuit, latu uti videlicet temporis, qua tum ab exitu Aprilis usque ad natalia Saluatoris eiusdem anni festa intercedit; nes tamen nos condemnauit; imo quietos esse fiuit; nec

quidquam de iure nostro imminuit; nec pacem, in qua securὸ degebamus, turbavit; quin potiuatompus opportunum expectauit, quo Calumniatores nostros promeritis suppliciis mulctarer, id p in eapita illorum regereret,quod nobis per summum scelus intentarat. Haec Curia , hicquo consessus grauissimorum S praestantissimorum virorum iuri die undo re iustitiae administrandae praepositus, quo nullus in tota Gallia augustior, an non ε vestigio communibus sutastasiis omni pinnanos dignos pronunciasset; si

378쪽

ede su, quo in eidunt res arduae, & in quibus

summa rerum cernitur, non tam ad deliberationem,quam ad opus ipsum, absque omni mora suscipiendum accurritur; ita etiam magna commotione aut seditione exorta, manu potius gliscentivialo obuiam eundum est,quam cOsilio. Quo fit,ut singuIarem DEI erga nos eurit S prouidentiam agnoscamus S praedicemus; cuius eximia benignitate accidit, ne nos, qui tepestate illa excitata Parisiis eramus,primo statim impetu a fluctibus illis hausti interiremus. Neque haec commemoramus,Rex poteri me, aecusandi tui Partamen si gratia. Hoe dicimus. illud unum nobis in optatis esse, ut Ileeat ad dis

am ipsam Curiam,non intempestiuὶ appellare, imitarim Macedonem illum, qui sententia Philippi Regis condemnatus,elata voce appellauit; cum p Rex,velut aculeo fixus, rogarenad quem

Nam appellaret;respondit; ad re ipsum, ὀ Rex,sed

ad melitu, sinceriusque informatum. Non moramur,quo minus Curia tum egisse videatur no- his condemnandis, dummodo innocentia nostra inuiolata perstet. At satius est mala haec ob- Iiuione delere; δ: meminisse beneuolentiae demeritorum,quae a triginta sex anis in nos contulit,maximε cum semel atq; iterum ius nostrum nobis sartum tectumque prestitit nosque ab hostium nostrorum imposturis ct insidiis vindica- /uit. Primum quidem Anno is 64. eum decem Advocati contra nos declamarent, totidemque partes aduersae insensissimis animis nos perse-

379쪽

ruerentur. Deinde anno Domini ις 4. eum uo caussi dici totis viribus in id unum in cumberent, ut nos funditus euerterent;& successitaset conatus , si iudices nacti fixissent ad credendum tam promptos oc praepetes, quam celeres, audaces AE temerarii ipsi erant ad quiduis comminiscendum Ec effutiendum . licet id probabili aliquo argumento confirmare non possient. Si praeter hoc generale testimonium innocentiae nostrae aliud non suppeteret, satis validum de firmum id e siet repellendis omnibus aduersarici rum nostrorum teIis.

CAPUT VA

Religiosios Societatis non esse hostes Reipublica ostenditur latius Christiaim Orbis consensu.

NIHILO MIN VS: quaedam adducem ,.quibus sigillatim unumquodq; crimem ex iis,quorum insimulari in Iemus, relatis latur. Ac primum quidem id, quod de Repub- Iica obiiciunt, refutare possumus totius orbi consensu;quo testimonio nihil maius aut grauiatis. Placuit diuinae bonitati,ut tot locis viveremus,& domicilia figeremus, quot sol oriens occidensque lustrat de illustrat: Ex quibus non linia Christianos incolas habent; alia Christianos. sed adiunctis idololatris de Barbaris tam a Religione, quam ab humanitate Christiana alienis; cum quibusdam versamur, ut in Christiana disciplina corroborentura cum aliis asimus, ut ad

christia-

380쪽

gocletatv I si s v sn Gallia. a Christiana saera trafferantur, dclegis Euangeliegmansuetudine informentur. Viuimus Om

do sub Christianis Principibus,sed & sub Ethnicis coelestium legum timorisque diuini ignaris. Collegia in Iapponia exstruximus, in ea videlicet mundi parte, quae a nostra Ionge est remoti sima. Alia excitauimus occidentem versus in Brasilia, quae est Americae principium. Limarito ec Custhani, quet sunt Peruanae prouinciae te mini, ultimaeque occidentis metae. Praeterea Mexici, quae urbs quasi in centro vastissimi illius tractus visitur ad Septentriones. Adhaec Gog tam in ipsa urbe, quam circumiacente prouin

niam finiuntur; quae sex millia Leucarum Gallicarum conficiunt. Alia collegia habemus

in aliis, iisque long4 latEm distantibus,Indiae ad

SoIis ortum Moccasum Prouinciis, ut silentici praetereamus illa, quae in Europa condidimus, Iongὸ plura, quam aduersariis placeat,&longa pauciora,quam illi optent, quos Catholicae fidei propagandae ardentius studium tenet. Obierunt itidem Societatis nostrae homines. sc adhuc partim obeunt Montem Libani AEgy-- Ptum,Africam,Chinam,eo consilio,ve Christianos vel in benὲ coeptis eonfirment, vel a sacris nostris auersos, Christianis mysteriis initient. Anne unquam ex omnibus his loeis vel tenuis Tumusculus venit, nos supradictis eriminibus affines esse An non omnes illi, tot tantique populi, ct silentio suo ct verbis i& reipsa testifican-

SEARCH

MENU NAVIGATION