장음표시 사용
421쪽
is δe Religionis alere S educare,cum tamen resseeus se haberet, ut aduersarij aiunt. An ne vel in speciem verisimile apparet, eos in re tanti poderis, tam absurdὸ hallucinatos esse, noxium mIoco boni atrum loco candidi, deprauationem Ioco instructionis, S deprauatores loco institutorum elegisse de arripuisse ' An non is, qui nos
iuuenturis corruptores nominat, accusatione hae totum terrarum orbem ferit An non extremae intolerandae inscitiae ct oscitantiae accusat tot
Pontifices, Reges, Praelatos, Nobiles, Magistratus,Ciuitates, Respublicas. omnes status & o GHines,& ut in pauca rem conferamus, iudicium vi sensum totius uniuersi Quod si ab experientia argumentum ducendum est caulam per effectus suos cognosce dae,si coνruptores is seductores iuuenturu essemus, prout isti calumniantur, an non iam totam Europam deprauassem us .eum potior pars Iuventutis no-Bris in Gymnasiis erudiaturi Tot Praelati , iam multi Nobiles, tot officiales in Clero,in Ciuitatibus in Parta mentis, ex Scholis nostris prodierunt;ex quibus plerim variis locis ad Reipublicet subernacula sedent, fidelissimi ct obsequenti simi prioribus Galliae Regibus, de tuae Maiestati.
An non omnes isti corrupti fuissent, si iuuentutis corruptores essemust Plerim Principes extra Galliam, qui ditionum suarum habenas iam sapienter moderantur,& Rempublicam cum Reinligione inuiolatam eustodi ut, in disciplina scho- Iarum nostrarum versati sunt. An non hos de
prauari necesse fuisset, si tam graue crimen ver8 nobis
422쪽
calumniam, nonnulli in nos cogesierint.At eum naturam calumniae attentius considerassent, de intellexissent eam, praeter unguesct dentes,
quibus lacinet de laceret, nihil habere, vultu 3α Dotis . ne pudore suffundatur, expertem esse; semperi veritatem telis, quibus potest, oppugnare, &obiectu tenebrose caliginis obfuscare; admirationem deposuerunt, simulq; in mentem reuocarunt, idem quouis aeuo innocentissimis hominibus usu uenisse. Inter Orientis Principes appellatur Iob ipsius D Er praeeonio Vir Iob, I, 2. simplex, rectus, timens D E v M, ct recedens a malo. Attamen hunc talem ac tantum ausus est Diabolus calumniis impetere, ct quidem coram suprema illa Maiestate. Dicebat enim, eum D si reuerentem Sobseruantem esse, spe opum & fa cultatum caducarum .' Qua calumnia hypocritam esse significabat. Esse autem hypocritam. est duplicem & obliquum esse, ita ut quis homines magis revereatur,quam DEUM, malumq; nofugiat. nisi simulata mente; Vno verbo, hypocritam eme, est pret ditum esse vitiis,quae opposita iis virtutibus, quas DEvs in eximio illo viro praedi
Ex omnibus seruis saui non erat sidelior qua David, cuiusq; opera Regi esset fructuosior. Hue
tamen calumnia inuasit, octanquam perduellem, Regique & regno perniciossim traduxit. Ergo eum haec calumniae sit natura, non valda mirandum est,eam in nos quoque impetum fecissem quasi iuuentutis corruptorra publici pro- . clamasse
423쪽
elama sse, qui nihil maiore studio euramus,qugut iuuentus sanctε, caste, integrε informetur. Sed calumniatores ideo his ea Iumniis in nos gramantur vi nobis fructus serendi de metendi materiam praeripiant, praecludanter industriae Nostrae viam, qua tot probet mentes iuuari e& vi tutum litterarum V cultu excoli possent. AEgro ferebat antiquus ille humani generis hostis,cum videret,ab eo tempore, quo Societas nostra exstitit, nostris in collegiis , nostrorum labore de studio, plusquam quadraginta millia iuuenum, variis i' locis, liberalibus disciplinis, S pietate imbuta fuisse; omnes*, pauculis exceptis,c Onstantes in auita fide perstitisse, contra omnium errorum impressionem , quibus aetatem nostra turbauerat;imo indignissime tulit, non paucos ex illis, eo excellentiae & dignitatis processisse. ut Ecclesiam ct Christiana Rempublicam.quasi firmissimae eo lumnae fulcirent. Quare Ut hunctam felicem cursum interrumperet, Omnes m ledicentiae machinas in nos torsit& vibrauit.
. CAPUT XIV. Conclusis refutationis trium precedentium o ge
EX hac nostra defensione S responsione.
liquid O eernis. Rex Christiansime, quam
iniquὸ premamur hae calumnia, de corrupta de deprauata iuuentute, quam tuto pectore toti sep Viribus pietate. religione, litteris,inte- arisque moribus informare cupimus,lta comm Par
424쪽
parati sumus, ut non modo falsam perniciosam, in prauam doctrinam ferre nolimus, sed ne i nuem quidem eius suspicionem ;tamlim abest. ut perpetua .eam nunquam interrupta serie, antverbo aut scripto , prauae doctrinae dogmata sparserimus quod aduersarii nostri iactat. Λbsie a nobis huiusmodi operis exordium , nedum prosecutio de continuatio. Coepimus in GaIlia in alibi, permissu Apostolicae Sedis, eo neessa Christianissimorum Regum, Maiestatis tuae antecessorum. consensuque aliorum Catholieae fidei amantium Principum. docere virtutem,fidei m Catholicae dogmata explanare ct confirmare .vitiaque radarguere, ct haereses refellere; idipstatim ab eo tempore. quo Societas nostra cum regulis suism Constitutionibus ex Ecclesiae gremio S in Ecclesiae gremio nata est. Munia et ministeria nostra constanter persecuti sumus, in adhuc persequemur, ubicunm diuinae bonitati placuerit agrum excolendum de e celesti s mente conserendum nobis assignare. Fecimus
hoe Parisiis.& in aliis Galliae locis, in omnibus Christiani orbis partibus, in omnium conspectu omnium proborum commendatione &approbatione; maximε Curiae Parisiensis,quae tam amico de benevolo in nos erat animo, sub euius tutelae degebamus: Nec destitimus ab exilio Anno 3 94. nobis decreto eadem fide S dili- sentia functiones nostras exequi, lectionibus. concionibus,dilibris ubicunq; dc quocunque liber aditus nobis patuit.
Ii tuae micrati iubeti stariora huius negotii
425쪽
testimonia eonquirere, breui tempore aliquot millia testium producemus, qui fidem i,ntegritatem S. innocentiam nostram vel iurati confimment. Abiennio duos in Gallia libros typis e- uulgauimus, quorum alter tuae Maiestati dica sus est. Alter Duel Byronio ; examinati fuerunt M approbati ab Ecclesiae Catholicae Doctoribus. antequam praelo subiicerentur, lucem paspice' rent sub tuo,& Ducis illius patrocinio.Catholicis in Gallia δε alibi perquam grati etai erui. Ad duci non possumus, ut nobis persuadeamuS,talia opera in regno Christianissimo aut iam coiademnari,aut posthac condemnatum iri. Si vocentur libri execrandi illi, qui nostro nomine malignὸ sunt publicati,nobiis suppositi oc summa fraude titulo nostro praenotati, ut est ille de Schatelij Parricidia , in nostra nihil refert, sicut
neq; quod eorum Auctores omnibus sint dete- stationi; quandoquidem ut cum crimine,ita neceu diris illis & imprecationibus quid qua commune habemus,eum opus illud ex officina nostra aut nobis consciis non prodierit. Nam hactenus nullus nostrum fuit qui vel titulum libri illius, nedum librum ipsum legerit; excepto. quod inteIleximus, Apologiam Schatesi, inseribi; qua in seriptione ipse liber satis indieat, se a nobis repudiari. Et quomodo librum hunc composuimus, cum contrarium dixerimus,& scripserimus dicamus & scribamus 'Adeone prodigi nostrae existimationis erimus, ut album pro- . nunciemus nigrum, bonum p malum, hacque
hypocrisi nos D E o cxosos, toti mundo despi-
426쪽
eabiles reddamus Huius rei veritas tam est per spicua, ut tua etiam Maiestas nos suo testimoni ab hoc crimine liberarit. Intellexit enim de Regio animo publicἡ dixit. nos non e sse libri illius Auctores. Cur ergo propter librum illum, aduersarii nostri nos infamant, ct tot conuiciis proscindunt
ReligiososSocietatis non immiscerest negotiis ad Remis publicam pertinentibuν. ΗMc sunt praeeipua eriminationum eapita , quibus aduersarij nostri nos insectantur,& ad quq hucusq; respondimus,
ut Maiestatem tuam de tota re rectius de certius edoceremus. His attexunt nonnulla minora
quidem , si crimen spectes; sed aequδ grauia,si
mendacium conatumque nos infamandi & exosos reddendi consideres; quae bona cum venia Maiestatis tuae, ut depellere dea nobis breuitee amoliri liceat, rogamus. Aiunt, Iesultas se Reipublica negotiis inmiscere. In qua calumnia aliqui omnem modum excedunt. Putant enim quam primum ex loco superiore, vel verbulum aduersus peccandi licentiam , remedij afferendi causa, profertur, id nihil aliud esse, quam ab instituta materia deflectere, de ad negotia Reipublicae digredi. Quos responso indignos iarbitramur,quippe abutentes Politici flatus oeReipublica voeabuIis. ιΛt his,qui haec nomina propriὸ usurpant,hogE respon-
427쪽
responsum damus, nos non ire inficias, quin alia quando Monnulli de Societate nostra , labores pro Republica susceperint, operam cp dc industriam suam ei locarint, cum hoe per se non sie
Velitum. S. Bernardus Galliarum lumen, multique alij sanctitate excellerites viri, iussu oc rogatu Praricipum . in mediis Reipublisae turbis crebro versati sunt. Constat item olim Reges Christianos. in iis rebus, quae ad conscientiam de Reipublieae salutem attinebant, consiliarios adhibui sie Religiosos, omni u quos reperire poterarit virtute oc scientia praestantissimos; nee id eis infeliciter cessit. Notum est, quantum emo Iumenti regno Hungariae, consiliis suis, rebusq; praeclaro gestis,contra Macho metem secundum
Turcarum Imperatorem, attulerit Ioannes Capistrari' ordinis S. Francisci, cuius auspiciis uno praelio triginta quinq; millia hostium occubuerunt praeter eos, qui capti. Nec deest reeens exemplum , quod in omnium memoria adhue haeret. Nam paci inter te oc Regem Hispaniam conficiendae non modo summi Pontificis Iegatus. sed do ordinis S. Fracisci caput de Generalis Nagister feliciter operam suam nauauit. Ergo horum Et similium exemplo . quidam ex nostris quom Reipublicae studium oc curam sua ri non denegarunt, ducti fine bono Et laudabili. Et a Principibus iussi.qui iure suo id nobis poteranti triperare .cta nobis impetrare. Ante aliquot annos missiis est Antonius Ponsevinus a Summo Pontifice, ut pacem inter Re-sem Poloniae, Ducems Mosto uiae firmaret.
428쪽
idem quadriennium abhinc, mandato pontitaeis abiit ad colloquium cum Duce Ni uernensi. priusquam tuae Maiestatis nomine, Romam ingrederetur. Silentio praeterimus ea, quae Cardinalis Toletus pro Gallia egit, ut postrema illa tuae Maiestatis negotia trasigerentur. Alphonsus Carillus,his annis, magno Christianae Reipubli- ,eae bono,negotia Principis Trasylvani, eiusdem Principis rogatu tractauit, se a te, datis publieae fidei de Reuritatis litteris, transitum per Galliam obtinuit. Igitur tam in Europa, quam eX-tra Europam, nunquam, nisi in rebus arduis, de a Prineipibus missi, ea quae ad eluitem statum pertinent, curanda & perficiendρ suscepimus. Extra hos casus, continuimus nos intra Religiosae vitet dc quietis terminos. Quod si quis ex nostris exstitit qui imprudeli Eelo, aut importuno modo Reipublicet curam, suam facere Vo-Iuerit;id quod in tanta rerum perturbatione, ri5 ignoramus accidere potuisse ; is haud conuenienter egit legibus nostris, nec voluntati eius, qui toti Societati praesidet; nec voluntati eorum,qui in hac Societate, ut subditi degunt ε, dc ut hunc intempestiuum ardorem detestamur; ita paenon est, ut eius mulcta ad nos redundet, cum
nulla industria effici queat, ut in magna hominum multitudine non reperiantur aliqui parum docilis, sani & morigeri cerebri. Ea conditio rerum mortalium est. Nulla communitas adeo sancta fuit,in qua improbi non fuerint. postulat autem aequitas Vt malitia membri non
429쪽
brahami; Absolon,Dauidis; Iudas, familiet Christi: Haeretiei & Haeresiarchet, Ecelesiet DEI.
Caeterum ut liberε, ita verε amrmare possi mus, nullum Religiosum ordinem negotiis Reipublieae magis esse remotum, qua nostrum; quamuis ubique propemodum inueniatur, in Ecclesiis. in Cathedris, in carceribus, in scholis, in Xenodochiis terra mari ψ gris dc sanis, pusillis S magnis ministras; imo quia ubiq; ct mnniistis modis coelestem mercedem promereri licet,
e iam si politicis curis sese non implicet; & quia
diuturna experientia perspectum habet; quam periculosam aleam subeant, dc quantam diiciplinae religiosae iacturam faciant,qui negotiis secularibus di ciuilibus expediendis se intri eant; ἱ deo quoad licet,hanc prouinciam defugit. Ex quo S illud factum, ut Soeietatis huius subditi ad nullam Eeelesiasticam dignitatem aspirare,
aut certum locum de stationem inter Status in Comitiis alicuius urbis, vel Prouinciae obtinere, aut in aulis principum sedes figere queant. Quae tamen omnia aliis Religiosis familiis concessa sunt. Et ut haec sanctius & seuerius custodiantur, legem tulit postrema generalis Con a gregatio Anno Domini I93. Romae celebrata, qua omnibus Societatis hominibus interdieitur,sub poena inhabilitatis omnium functionu, α priuationis omnium suffragiorum, ne sene-ygotiis Reipublicae immice stant. Eiusmodi Ieges praescribit subditis suis Societas nostra, nee praescriberet tantum, sed di voluntatςm; pru-
430쪽
dentiam animum qi seruandi singulis daret,si id humanas vires non superaret. At iam nihil aliud potest , quam has tam salutares leges condere Eccustodiendas publicare, transgressores m debitis poenis afficere,& si hoc nequeat; cupit tamen,Ve
eorum ministerici castigeritur & coerceantur,
quibus ad id legitima est potestas ct auctoritas. vchae vivendi agendis ratione, pacifici Strari-quillὸ, absque impedimento & sinistra suspicione,saluti animarum ci diuino obsequio vacare possiti ,
Religioses Saeietatis immeriis accusari arrogantis. ambitionis O auaritia.
EX quibus liquidis perspicis, Christiani
me Rex, immerito Societatem nostram huius usurpationis Et vendicationis intamulari: nec minus iniquὸ superbiae ct ambitionis vitium nobis adscribi; quasi videlicet nos ij simus,qui omnibus Epistopis, toti m mundo iura dare velimus. Episcopi, qui nostra utuntur opera, libenter veritatis patrocinium suscipient,rogatim nihil aliud afferent, quam nobis id unum curae cordi. esse, ut ipsis in salute gregis commissi procuranda impigr. & strenue se uiamus, cum ea reuerentia ct obseruaritia, quae tantae dignitati debetur. Quod si tantoperε ambitionis morbo laboraremus, omni ope cori- tendissemus potius Episcopatus, pedum cp ct infulam consequi , qua Episcopatus recusare, Epi-