Iesuita sicarius hoc est apologia pro Iohanne Castello Parisiensi mortis supplicio affecto, et pro patribus, ac scholasticis Societatis Iesu olim Galiiæ regno exterminatis contra edictum Parlamenti olim Parisiis in illos latum; in 5. partes tributa.

발행: 1611년

분량: 501페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

deeim Domἰe ilia aliis loeis iisdem usibus destia

nata de ex variis nationibus Christianae Reipub-- licae, ad Ecclesiae augmentum & solatium instituta. Nullum est Regnum, nullus Principatus, nulla Respublica, auitae Religionis retinens cuius Reges, Principes, Magistratus operam nostra

non expetierint, ct adhibuerint ad institutionε iuuentutis, sibim commi sia: multitudinis conia ditis & dotatis eo fine eo Ilegiis, non sine a monunostrarum agendi m modi commeridatione. Ne vero opus sit procul testimonia accers xe, Galliam intueamur. Reges Galliae .luae Maleis

satis praedecessores, in Regnum nobis aditum Patefecerunt, ct in praecipuis Ciuitatibus habitare voluerunt; mandaruntq; ut Principum &Ptoeerum filii nostris Magistris operam darent. Hine eollegium nostrum Parisiense,plures quaindringentis ex ipso nobilitatis flore, semper bois vis artibus de moribus exeolebat. Regij Senatores,totus* nobilium ordo, perpetuo tanqua

Parentes & patroni defensionem nostri instituisti susceperunt, nos ne in clientelam S tutelam suam receperunt. perspicuis industriae ct fidelitati nostrae testimoniis eo neessis;nee id fecerunt modo illarum urbium indigena . in quibus sedes fiximus, sed δ: exterarum. Fieri ne potest, Christianissime Rex, ut tot tanti. viri tam sole eesct prudentes, in errorem inducerentur , ct quidem in tam diuturnum quodque maxime cautum oportuit , ne stilicet iuuentus depraua retur, id minimε omnium ea uerent, persuana

vos tεneriorem illam aetatem lacte cibos pieta-ι tis A

412쪽

Hs de Religionis alere S educare,cum tamen res secus se haberet, ut aduersarij aiunt. An ne vel in speciem verisimile apparet, eos in re tanti p5deris, tam absurdὸ hallucinatos esse, noxium mIoco boni atrum loco candidi, deprauationem Ioco instructionis .ct deprauatores loco in statu torum elegisse S arripuisse ' An non is, qui nos

iuuentur ιs corruptores nominat, accusatione hae totum terrarum orbem ferit An non extremae intolerandae inscitiae ct oscitantiae accusat tot

Pontifices, Reges, Praelatos, Nobiles, Magistratus,Ciuitates, Respublicas. Omnes status es o dines, S ut iri pauca rem conferamus, iudicium in sensum totius uniuersi Quod si ab experientia argumentum ducendum est,causael per effectus suos cognoscεdar, si coνruptores is seductores iuuentutu essemus, prout isti calumniantur, an non iam totam Europam deprauassemus . cum potior pars Iuventutis no-Bris in Gymnasiis erudiaturi Tot Praelati , tam multi Nobiles, tot officiales in Clero, in Ciuitatibus in Parta mentis, ex Scholis nostris prodierunt;ex quibus plerim variis locis ad Reipublicas subernacula sedent, fidelissimi ct obsequenti ii simi prioribus Galliae Regibus, de tuae Maiestati. An non omnes isti corrupti fuissent, si iuuentutis corruptores e siemus t Plerim Principes extra. Galliam, qui ditionum suarum habenas iam satis pienter moderantur,de Rempublicam cum Re- , ligione inuiolatam custodi ut,in disciplina scho- , Iarum nostrarum versati sunt. An non hos deprauari necesse fuisset, si tam graue erimen ver8n nobis

413쪽

aliud quam innocentiae signum apparuit in vulia' tu in oculis. in fronte, in verbis. ingestibus' Amplius eqvid expressiim est a caeteris, quam ab eo, qui quaestioni subiectus, iudicum qi sententia '. absolutus fuit Potuissetne caelari, si quid repe tum fuisset Nam qiiod inter Theologica adue saria, eius, qui supremum supplicium subiit, inuentum e ih.id curi, hoc facto nihil penitus eommune habebat. Continebat quaestione Theologis: Philosophis, & iurisperitis familiarem; lueu-brati uneula erat priuati laboris;non eNcusa typis. Latebat nemini nocuerat, nemini nocere poterat. Et tam eri turbulenta ct exulcerata tε-poris conditio Gallo illi calamitatem, imo mo rem, nobis exilium peperit. Quid ergd nobiscum illo crimine commune Cur diffama muri cum eius culpa vacemus no sollim coram DEO.sed etiam in eonspectu Regiae Curiae, quae crimo illud nobis non adscribit An non satis grandem iacturam facimus, quando plerim nostru amabilem patriae nostrat aspectum Ecfructum, vitae nostrae quietem , paupertatis nostrie facultates. studiorumq; nostrorum opportunitatem amisiis mus t An ne etiam famae ct honoris iactura subeunda erit, ut nutrimentum habeat eorum furor, qui nobis ruinam pertinacissim E procu-

Tarunt. l

Quod si non obstantibus omnibus his. quae dicta .adhue culpae suspicione a nobis n5 amolimur, non rectriamus, si ita tuae Maiestati videatur, vi causa nostra denuo discutiatur; Favori

nobis di subsidio orit actionis instauratio. Nea vllam

414쪽

vllam Curiam , neque ullum Iudicem. qui Ca- tholicae professionis sit, deprecamur. Nos aequi- 'tatem causae nostret libenter subiicimus oc committimus prudentiae, examini, disquisitioni. se moderationi eiusdem Curit, quae prius de nobis sententiam tulit; ct si nos eos esse cognorit. quos inimici nostri praedicant; libenter fatebimur, miti s quam pro meritis, nobiscum aetim

esse, ct a quo animo pendemus poenas grata itati malefactorum nostrorum pares; nec amplius calumnias esse dicemus ea,quae nobis aduersa ris imponunt, potiust praeoptabimus. vi celeri morte ab ipso iure nobis inflicta enecemur. quavi lento isto igne, inter tot calumniarum es criminationum aestus, de inter insultantium de ex probrantium furiosos impetus torreamur. Iari veritas aequiore trutina, dc maiore quiete de otio ponderabitur. quam tempore tentati illius facinoris tam exiguo,tato animorum motu, dc perturbatione; tanta trepidatione urbis,quq Principem locum tenet dc caput regni audit, de eo minpendium Galliae dicitur. Quod si innocentia nostra superioribus argumentis demonstrata, hoe demum iudicio patefiat dc comprobeturitum serio obstruentur nostrorum calumniatorum ora, nisi omnes verecundiae metas transi-- Iierint,no i eam capiemus voluptatem , quod post naufragium ea ducarum, earum tenuium facultatum, saltem existimatio nostra remanserit integra qua nos conseruemus, oc ad aliquem tandem tranquillitatis portum nauim tot flucti.

415쪽

CAPUT XII.

Religiosos Sorietatis non esse corruptores iuuenis tutis blanditiis iuuentutem ad suunta Ordinem adiciendo. ACCEDAM Vs nune ad tertiam accusationem, quae nos iuuentutis corruptores oeseductores proclamat. Cui confutandet quaerenda sunt firma & valida argumenta. Quia res haee tanti momenti est in omni Republiea; quanti quaevis alia. Si enim ab institutione iuuentutis pendet commodum aut incomm dum, emolumentum vel detrimentum Religionis, omnium morianum,quam immane se lus erit iuuentutem deprauare & improbis mouribus inficere Quanto conatu tueri debet innocentiam suam is, qui huius criminis insimula..tur Et quamuis a ceu satio haec suapte natura sienir X,attamen cum nos petit, nihil aliud est qua calumniarum quoddam columen, fulcri,mat riae solidae, aptaeq; formae, aliorum m adminicu-'lorum, quibus sese sustentet,expers, legi naturae de disciplinae contraria. Qua de causa non m gno nisu delicietur ; cui duplicem sensum animaduertimus subiici. Nonnulli appellant nos uventutis corruptores, quoa ut ipsi aiunt, nobilium filios inescemus, blanditiis* ad societatem nostram pelliceamus,ut eorum patrimoniis potiamur. Alii nominant nos si uisores, quod, ut ferunt prauae doctring Doctores simus. Prioribus hoc responsum damus, Multos ingenuos α

416쪽

adolescentes in ordinem nostrum cooptatos esse, semperip eam rationem a nobis initam ct adhue iniri,ut ex multis seligam' aliquos melio-xis conditionis &ingemj praestantioris, eo numero, cui alendo domus probationis sufficiat. At delectus iste non eo fine instituitur,quem nostri aduersari j confinsunt, videlicet ut eorum fortunas inuadamus; experientia refutat hane accusationem ; quam nullo unquam solido testimonio probare potuerunt illi, qui eam tantis exaggerationibus amplificanti, biqui ex trecentis aut quadringentis Gallis,qui in hanc Societatem nomina sua dederunt, aliquid ex Patrimonio suo largiti sunt, id sponti fecerunt. At Ioeo unius, qui aliquid det, semper decem reperias, qui nihil tribuant; licet opibus abundent. Nec habent aduersarij, quod huic tam perspicuae Ve-τitati opponant. Ratio igitur cur libentius αprompti Drardinis-nostri album referamus eos. qui imaenuis parentibus procreati sunt, in genio valennalia non est; quam quia ad nostrii Instituti functiones tales magis idoneos iudiea mus. Isti enim plerunt nobiliore animo,& excelsiore mete, re ad disciplinas virtutς- capescendas aecommodatiore id structi sunt. Ut no- ,hilitas pleruntν valet ad eximia & heroi ea facinora in castris illis de conflictibus Martiis patrada; ita eadem cum in Religiosis eastris militati vulgo ignobili antecellit. Ministeria, quibus

saluti animoru operam nauamus, publica' sunt,

tam difficilia, quam necessaria. Quorum mo-

D 3 dum

417쪽

. 7. pologia

clum de artem,ut quis percipiat, pereeptam h re

tineat opiis est inlita quadam bonitate di do ei ita te ingenii . cs: ut eadem ministeria fructuosa ob eam rari oporret. Vt quis naturae ct gratiae donis probἡ sit excultus.' Et haec unica ratio est, cur hune delectum habeamus ex iis, quibΦs DR-vs mentem nostri instituti sequendi mittit. Neque id ideo dicimus, quasi omnes ex nobili familia,quibus stat mundum deserere, in societarem nostr m adsciscamus; aut aliis aditum in-rci c tradamus; multos enim infimae conditionis

ad mi limus, ct adhuc admittimus, si ad nostri ordinis munia idonei videantur. At cum aliis eo candore semper egimus, ut licet planε intel-iligerem iis . eos ob indolis excellentiam,natali- tamque splendorem . multum lueis ct emolumenti nostro ordini afferre posse, eos tamen iram ostrum coetum non allegeremus,quotiescunm iudicio nostro satius esse videbatur, vel ad Reipublicae utilitatem, vel ad familiae priuatue om- Triodum , ut aliud vitae genus potius sibi delige Tent; imo hisce non raro disertis verbis auctores fuimus, Ut de Societate inhianda cogitationem nouam. susciperent, sed aut in Ecelesiasti eo auel abo quocunm statu pie sanctet, vitae suae ratio- me instituerent. GCaeterum quisquis ilIe fit, eui societas datur. id semper fit sine fraude ct dolo. Nemini ad nos patet aditus sui decimum 1extum aut vic mum annum non attigerit. Ecqui non fecerit satis magnos progressus in iudicio pietate di litteris , si eas debeat profiteri s quosdam enim in ordia

418쪽

ordinem nostru tui adscribimus, ad domesti ea, duntaxat officia, non ad docendi munus, qui tamen veri nominis Religiosi sunt, eadem regula adstricti qui sub eodem , quo cetieri. Duce mili- anr, eademq; coelestis mercedis spe sustentantur in heminem voti sui compotem facimus cui mo longe antea societas in votis fuerit eandem que uno antio, biennio interdum quadriennio.

ante non eAperierit. Maiorem partem. conserisu Parentum, DCatholicam fidem sequantur.reaecipimus. Antequam suscipiantur . non pelli cl-vntur & incitantur copia redituu ct beneficiorum, obiectu honoris, ct illecebra otii,& quietis.

ει id senus aliis blandimetis; sed labor illis pro lponitur, poenitentia, submissio, humilitas sub lectio, ocalia huius es assis terrere potius quam inuitare consueta. Admissi iam biennium integrum probantur.& omnibus illis experimentis explorantur re excoluntur, quae apta sunt, ut intimi cuiusq; sensus penitus perspiciantur, Ut Panimus D Eo iam dicatus decori secratuS. certo ec recto tramite dirigatur. Hoc tempore exacto, nostrorum numero accenseritur; si vi Θeantur apti: si sint inepti, aut manere nolint, quo ubet, abeunt ' Haec ratio allegossi operarios in nostrum OG dinem,satis super* docet, totum hoc negotium a nobis sincerε, ct candide,& absq; fuco tractari, meminim iustam occasionem accusandi nos doli &fraudis suppetere. Quid, quod innocentia nostra hae in parte adeo constat, ut ex non paucis, qui societatem nostram deseruerunt ex D 4 qu.-

419쪽

quorum numero nonullis postea parum in nos sequus animus fuit in nemo exstiterit, qui conquereretur, se malis artibus di technis a nobis circumuentum esse.

Religiosos Societatis non esse iuueneutis corru.

forti, quasi malas artes in scholis '

docea t

CAEτ ε R. v M illos, qui nos Iullentutis coria

ruptores appellant, ob prauam doctrinam. obtestamur. Vt aliquam accusationis suae rationem reddant. Quo argumento probant. Nos peruersa doctrina Iuventutis animas deprauare t An quia teneris mentibus Religionem. pietatem,DEa timorem, diuinorum praecepto-Tum amorem, scientias, ingenuas artes instillamus,ea si probis moribus perpolimus tHic proculdubio abnuent, cum harum rerum institutio nulla deprauationis semina contineat, quia impietas de haeresis mentes re voluntates Inuenit in transuersum agunt, non ea,que enumerauiamus. Si adolescentes imbueremus verbo d c exemplo,haeresi,blasphemia,Magia, necromantia, aliisq; id genus vitiis, verὶ corruptores e ste-- mus. Hete enim institutio verissima esset deprauatio. At verd ea ratione iuuentutem informare,qua eam informamus, ct erudire eo mo- o. quci , DEI munere, eam erudimus,id nihil aliud est, qua teneriorem aetatem exornare, perpolire.

420쪽

polire, locupletare, nobilitare, ae in his terris morantem gazis spiritualibus &coelestibus cn-muIare, eidemm viam ad superas sedes sternere. At nos, nostris in Gymnasiis, CathoIicae Relisionis dogmata explanare, praelectione si de virtutum studio instituere, clarius est,quam ut probatione egeat. Nam si quis id demonstrare contendat,is perinde fecerit,ac si soli lampadem accendat. Experientia id confirmat, tota Gal- Iia idem sibi persuadet; urbes Galliae idem com- . memoranti Curiae ct Partamenta idem testificanturi tota Europa idem cofitetur, aduersarii nostri,quibus mens rectior & sanior, idem non inficiantur. Quis os aperiet, quis credet, quis

obiiciet,quis testabitur. contra assertionem, fidem, affirmationem, asseverationem, testim O- Dium,& confessionem, tot locorum & Rerum-

publicarum' Apostolica sedes, Ecclesiae oculus, quo prauam doctrinam a sincera internoscit, suffragio suo doctrinam nostram probauit per Omnes Pontifices, qui a primo societatis nostrae ortu Cathedram Petri tenuerunt. Apostolicae Sedi, doctrina nostra, amplificandae Catholicae fidei per omnes orbis terrarum plagas consecrata, quinquaginta assis iam perquam grata fuit. Eadem Apostolica Sedes comisit nobis instituistionem totius fermὸ nobilitatis iuuentutis

Romanae. Nam duo millia auditorum schola

nostra numerat in praeterea curam quinque s minariorum .in quibus Romani Iuuenes, Graeci, Angli, Germani, Hungari, ct Maronitq. litteris cst virtutibus informantur,ut sileam alia septen-

SEARCH

MENU NAVIGATION