장음표시 사용
111쪽
7. rescri Scal. reficere vulgo. recipe B. 8. eorum Iatimi colunJatimque conserere labris Ictra vulgo. Nostram lect. probat Waves. ad Lucret. IV. II I. Ii-ab. desunt in B. anthologia. 12. nequampri nequamque Santenius ad Terentian. p. 348. scitamental i. e. scita edulia, bothiria, Lecherbisson. pipula posciri I. e. convicio poscit, ut Nonius p. 152. PIpulum interpretatur. v. Lindom. ad Plauti Militum II. 6, Ioa. p. 144. 15 - 15. adieci ex Macrobii Sat. II. I 6 II. feorumJ hos versus ordinavit Sante uius ad Torentian. p. 548. Apud Macrob. legitur: Mattiua: In milibus Iol feorum non , idebitis grossum. Both. delevit scorum, quod Sauleuius in sue versua praecedentis collocare maluit.
grosso grossi appellantur sci, qui non maturescunt. vos Graeei dicunt ὀλυνθους. Both. Idem V. D. adiecit aliud fragmentum ex Prisciano T. I. p. 28I: Cn. Mattius: Meos hortulos plus alercoro quam otiro. Sed nescio an melius haec verba ad alium Matium reserantur, quem do ro rustica scripsisse Columella I. XII. 4. narrat. Idem quo rusdorsius in Po. lati T. III. P. 475. Observat.
Anth. II. ia . Wemsdorsus Poet. Iat. T. III. p. 59. dicit: ,, XavI-gatio, quae fragmento eo describitur, ea est, Mam Germanicus Drusi filius cum legionibus classi impositis tentavit per sumen Amisiam Enisὶ in oceamim septentrioualem Nor Sce sertio Uberia anno, et quam deserit,it Tacitus Ann. II. α5. - Ibidem editum est . armen P. za . Extat fragmentum hoc poematis apud Senecasi in Suasor. I. p. II. Latini declamatores in Oceani descriptione non nimis friguerunt. nam aut tumide scripserunt aut curiose. Nemo illorum Potuit tanto spirilia , dicere quanto Pedo, qui nar ante Germanico dixit: Ιa m p ridem et c. I. relictumJ Pendet hic infinitivus enm duobus sequentibus ab illo dixit. Gmnovius, Verbum regoria deesse ratus, corrigit tertio versu pro tenebras pigebat, B. in seemido Versu pro iam pridem iam pigeri With fi Coniecturen V. Grimn Sisich a. p. 15. eodem versu Iamque
a. extorresJ int. commilitones Gemumici. . 4. Hesperii metari int. ex praecedenti Per. . 5. nunc'- consurgeret i. e. dass aio j tat den Oeean besteigen. In lolligo enim ad ire et consurgere idem subiectum, commilitones Germanici. Aliter Wemsd., qui explicat nune Oceanus consurgit Mia in u-
6. feratJ conivnctivus ideo positus, quia oratio obliqua eat. Di et Iacobs. Spec. Emend. p. 8 . pristi/J pertes vulgu.
112쪽
. rata us -Prensiri I. c. turres a monstris marinIs prehcnduntur MI Invaduntur. Wer d. autem de navibus a turbino oceani prehensis dictum Putat.
8. iam rudori pendet a sequenti credunt. s. staminri stimine Gorallus. Wer d. , qui recessum suctus intelligit. ao. credund tradunt vulgo errore typogr. a a. iam nonJ Gorall. V eriis l. tam non vulgo. 16. id fui/ Schulting. iii prob. u. ad A. V. II. orbemque relictumJ i. e. torram, quam reliquimus. - 17. cIaudid damniat Oudcud. 19. libriri nobis B. Iembis i. o. navibus Oudend. Libeis Scriverius. Iatiris vel talaria Wemsd. Poenia AIeina. An hetiis in cietum p
th. Π. 226. CL Uelcheri. De Domitio Marso poeta p. α64. α. in ElysiosJ ms. Regina, ut Tibull. I. 3, 58. IIuschh. ad Tib. T. II. p. 677. ad Ebsios vulgo. 5. elogis molieri oeum Pithoeus ediderit elego, logi etiam posset eIego molli. Codex meus, olim AakeWianus, habet elego teneros. San-ten. ad Terentian. P. 517. Sic elego molii apto responderet in sequenti
Dium non Odit, amet tua carmina, Mae Mi. Duos sui remporis poetas dicit pessiinos, quorum carmina ob humilitatem abiecta sunt. - quibus IVDius curator fuit, de quo Domitius in Ci- cura refert etc. Domitius librum suum opigrammatum Cicutam appellavit propter acerbitatem ot amari iudinem rerum. De Bavio ac Mae. vio disputat V eiulieri. PO. lat. Rel. p. Sao. 3. atque omnia denique, ut J IIandius in Turael lino T. II. p. a J. tibi formulam denique omnia vel omnia denique illustrat, adnotat: OB-- mannus cum Pithoeo scripsit: nummos citque omnia: denique, ut aiunt, Sed eoniungenda erant Verba . atque Omnia denique, ut aiunt. Tum demum non languet voe. Omnia iturum positum. - et denique Omnia vel ae d. o. Philargyrius. - Κlo E. in Antib. P. IO7. et I I-Chert. B. Sequitur. nummos alae denistis Omnia ma. Paris. testo Duebner ab. m. communis utriqueJ PhllargyrIus. mulier eoneubitum vulgo. s. nupsi J Oudend. WoIeh. nooil Philargyri iis, Vulgo.
duoauid syllaba brevi in sino hemistichii, qua de ro Santen. ad Terentiau. P. γω. Diuitiaco by Cooste
113쪽
Anth. II. i55. De Cornelio Severo poeta dIsputavit Wor dors. in Poet. I. Min. in prooemio de carminibus heroicis T. III. p. D. edidit que carmen eius P. Io8. - Legitur hoc Dagmentum apud Senecam Suas. VII. p. 49. ,Gemo tamen ex tot disertissimis Miria melius Ciceronismrtem deploraνit quam Cornelius GDertis. I. paene J saepe B. Add. T. II. p. 724. a. iacuere sui3J i. e. quae olim frequentibus concionibus celebraverant et quasi sua secerant. Wemsd. b. taralae manuq i. e. conii iras. ν6. nefas extinctum eri fronov. We d. nefas, exserti et IIeIns. n. nefas detectum et Iacobs. Specim. Emendati. P. U. - nefas: est tunc et vulgo.
9. sacris et Mital Scalig. ex mo. sacris exacta quid artibus aetas vulgo ex Schotti coni. Wem d. Io. -νi decusJ Scalig. et is decus vulgo. urbis decus Heius. eloi decus nempe Ciceronem. Mota. in AntIbum. p. 98.14. iurisqueJ ritusque vulgo ap. Senec. IV Od. - Iegum iuriam que Lindenbrog. 15. publica Pori iunge togaeque Publica νox. I 8. ciseis - Proculcaνid i. e. sein Milbillagen mIMhandelto mittit omnii illigem Fusso das entsMlto IIaupt, das blutigo gratio Isaar, unddio gehelligi en Halido, die grosso 'verice volita ut halten, ais ale jeittaus dem noden lagen .ai. hoe necJ ms. D'ortea II. haec nec vulgo. tithioJ Aemathio vulgo.
αέ. afuerunti IIetas. afuerant vulgo. v.
Anth. Π. 267. ex Pr; sciano T. I. p. 4 Io. Κr. Est fragmentum libri secundi Ex ollentium Alphii Miti do ludi magistro principiim Faliscorum libero Camillo prodente. De Alpitio Avito disputat Vossius do poet. Iat. p. 58. 'veri d. in Poet. lat. T. II. p. 28. - Ιambici dimetri.
r. credit J creditus vulgo ap. Prisc. 4. 'traqua muri J Κre lilius accusativum esse extra et pro extera muri dictum ait. Tunc autem extera scribendum erat, ne tro Chaeus versum Inciperet. Sed Alpii ius Avitus genitivum conitinxit cum praepositione ea ira, graeco more ἔξω του τεθοος, nec aliter ac Pliniiis fecit in Hist. N. XXV. 5. in fili. Medetur extra corPoria eruptionibus pituita cum axungia sessa illitum. Cons. IIand. Turauit. T. H. p. 68a. Quod i minus Placeat, extraque muros legi debet. 5. mrsus In Prisc. T. II. p. III. legitur. 7. 8. ap. Prisc. T. I. p. 555.
114쪽
8. eaptis os, habeat i. e. In tua potestate hi liberi sunt, alvo eos tuos orae hospites sive captivos voles. Sic interpunxit Sehottiis ait Aurelium Uict. p. 128. - tute maVis Ob ide' δm tuta cuti s habes vuIgo. ficta Valestiis et V ssius. GMes Stewech. et B. 9-i . ex Add. B. T. II. P. 7M. Cons. Priscian. T. I. p. 159. not. ad 29. edit. Κrehi. 9. Curial adiectiv. a Curibus, oppido SahInorum. io. caedes placeri sedea placet Κrehi. caedes Haeae Bondam. in Add. B. I. L metro invito.
Anth. III. Isso. Ex epist. Senecae a 4. memini te situm Letim aliquando tractasse, non rePente nos in moriem incidere, sed minuta Buprocidere. Quotidie morimur, quotidia enim demitur aliqua piars Misae, et tunc quoque, cum cresce ina, vita decrescit. Infantiam a misimus, Erinde pueritiam, deinde adoleaeentiam; usque ad hesterniam quidquid transiit temporis, periit. Πum Duran, quem agimus, Hem, cum moris distissimus. Quemadmodum Haem Dram non extremum stillicidium ex- tirit, sed quidquid ante desurit, sic ultima hora, qua esse desini
mus, non sola moriem facit, Sed sola consummat. Tune ad illam preMenimus, sed diu Merumus. Haec cum descripsisses, quo Soles, ore,aemper quidem magnua, numquam tamen acrior, quum ubi Meritati commodas Merba, dixisti etc. De Lucilio Iunioro dixit mrnsd. P. L. M. an prooemio do auctore Aetnao T. III. p. a 8. a. mora non unal mora non ultima Menit: quoe rapit, ultima mora est. Lipsius. We d. Poet. T. III. p. 2O7. Vulgatam Ieci. praesero, cum ex epistola Senecao satis eluceat, hune esse versus sensum: multa mortis genera patimur, antequam morte Pa Pimur.
Recepi ex Senoeao epist. 8. In B. deest.
th. III. II. Wemsd. Poet. Τ. IV. p. 543. Lemntur haec Son eae epigrammata Plerum quo ante Consolationem ad matrem Helviam vel tragoediis praemissa, ut in edit. Scrivorii, vol iis subiuncta, ut in Gronomiana, atque in T. IV. edit. Rulikops. p. 555. Attamen nequo ingenium Senecae neque lumina dictionis attingunt. - De se ad patriam inscribit nis. Vossit. a. illacrimansi et Merimaa Bardili. 5. tempore non illo I Pith. se Ora non alio vulgo ex ins. UOM. Malig. 6. bestii belli Hispani onsis, quod narrat Auctor de bello Hisp. c. II et 54. 9. tempore non ilioJ Pith. tempore non alio vulgo. o. NOXJ ν ms. Vosa. M. T. I. , COOsk
115쪽
xi. Lusitanus - IalroJ Viriathus.1 a. fmreti frangeret Vel Inderet Oudend. Add. T. II. p. I. 16. a vitii OceanoJ ex his verbis forsan coli Igni aliquis, epἰgramma a poeta quodam lictum esse, qui Cordubao situm ignoravit. Corduba enim, caput Baeticae, Iongo ab Oceano remota Pst. Sed non aliter a cipiendum videtur quam si simpliciter dixisset: Corduba in extrema Hispaniao ora sita est. GMttitit Oceano vel arcet ab Oeeano B. Add. 2. II. p. 7oa. attulit Oceano Mota. in Mub. p. Ho.
8. uiuorum cinerit in hac locuti no dictionem Sen eao n ostas. Exules iam sepultos esso dicit, ideoque eamdem cis formulam adclamari rogat: sit tibi terra levis.
T. II. p. 732. - umbrarum vulgo. prob. Wmmad. - hic sorum Can- negielerus. umbrorum ms. Voss. imbrifero nullo Thu. . ultimus igniri t. o. ignis rogi. Lips. ad Consolat. ad IIcIv. c. 6.
Anth. III. I 57. ex Epist. Io7. Senecae: Bumamus non Senecactesse Versus putat, sed Cicerouis. Id salsum arbitror, nec ex verbῖs S necao ullo modo Burmanui opinio confirmatur. , , Sic adloquamur I Dem, cuius gubernaculo moles is a dirigitur, quemadmodum Cleanthes noster Mersibus disertissimis assioquitur. Quos miai in nostrum sermonum
116쪽
mulare permittitur, Ciceronis Miri disertissimi exemplo. Si plaeuerint.
boni eonsules ; si displicuerint. Scres me in hoc Secutum Ciceronis exemplum. - In Do enim ex militim secutus est Ciceronis Seneca, quod versus a cos non graeco libro suo insereret, sed in latinum sermonem converteret. Addo Augustinum De Civit. Dei l. V. 8. -Annaei Senecae sunt, nisi fallor, hi Mersus etc. - Cleanthis versus v. in Enchiridio Epicteti c. 77. P. 528. ed. Salmas. I. due mel Duc εumme Pater, altique domi tor poli Augustin. Nostram I t. tuetur Benti eius quoque ad Cic. Tuscul. I. 3I. p. abo. Od. oreti. ubi dieit: Illa Graeca Cleanthia Latine eleganter Mertebat Seneca. 5. fac noliri l. e. lac, me nouo. Invitus quoque to comitabor. 4. ducuntJ hic versus quartus est apud Senecam, quintus apud Augustinum, et in hoc oratino recepit B. et Benueius. Lipsius adnotavit: non est in graecia hic Mersus, et pulo insititium esse, atque alibi lectum. 5. patiar, quod Pati J in Seneca leg. et ap. Bonu. - malasque
patiar, facere quod licuit bono, in Augustino et vulgo.
Anth. III. 118. Senecae adscribitur In in. biblioth. Caesareae testo Lambeeio Comm. de bibl. Caes. I. VI. p. 955. Addit Lambeeius, in eodem ms. subiurigi alterum distichon, quod recepi. Utrumque deterioris auri est. Alterum v. adnotatiotii subiecit. 1. iaspis. q. lavidri iaspis. q. ramide B. salso. 6Deterioris enim seculi scriptores lavis, Iaaon et similia duabus syllabis esserebant. Schrader. in Emendat. p. MI. Epigramma similo est in Anth. I. 6.
Anth. m. Ibi. Inseribitur In ma. V s. Pareendum misero. I. oceiad occisus hic dicitur ut supra aepultus de exulo. Occisumtagulum quisquis serutaris tinua amicua m. v s.
Am. m. Ita. Seneca In duobus et Igrammatis C. Vibium CrIspum
Passienum oratorem adloquitur. In Hiero, In quo nune versamur, Passienum unicam spem ac solatium esse Profitetur, in altero, quod mox ad seremus, mortem eIus Iugubri carmino desset. Nec mirum. Seneca enim tum, cum obiit Passienus, in exilio fuit, ut ipse in hoc epigrammato in dicat: En hie, qui taeeo saxis telluria adhaerens. Missus est in insu-Ia 3COrsicam a. u. 794. , unde rediit a. 3. Crispus vero Passienus necabatur sub initia Claudii circa a. u. 795. fraudo Agrippinae, matris Neronis, quam viduam Post Domitiam, qi iaciun prioribus nuptiis iunctus fuerat, in matrimonium alumit. Crispum Seneca appollat meae Mire1
117쪽
rassarumque anc ra rerum s to Pota imum, quod speravnrat, venIam sibi reditus per eum, qui Agrippulae maritus erat, impetrari posset accleius mors totam spem mistravit. Lipsius in adnot. ad hoc epigrammaamhigit, utrum Crispus sit Crispus Passienus. Agrippῖnao maritiis, nii Vibius Crispus, itidem oratoria viritito clarus, an deniquo hoc Carmen omnino non a Seneca, sed ab alἱ exulo ait factum. Passielii, quem Quintilianus Puer Oratorem celeberrimum esse audierat, fragmenta oratoria in libro moci de oratoribus Roman. collegi p. asio. - Inscribitur in mss. VOM. Scal. ad amicum optimum. I. Mel antiquo - foml i. e. vel inter veteres oratores, quorum Cieero aliique.
5. honor nobisi honor a nobis ars et ms. Vosa.
. du/cis placidiquet fides Dis La liquo acerrime Mindex vias a dubiis pIacidisque acerrimst Mindex B. fides dulcis Suadaeque acerrim νirtus Schrader. Add. T. II. p. filis dialeis lyrae Latiiqua Go 'rima Mirtus Val. Vonchius ibid. 0. Gyol C. Salustius Crispus Crispἱ Passieni avus exso dicitur Bb
patrii memoratur Passieni pater apud III eroesmnin in Chronico:
Passienus pater, declamator insignis . diem obiit. Id est anno 746-.anto Chr. 8., quo anno Maecenas quoque et Horatius decessere medio sero principatu Augusti. Alii auctores patris rarin saciunt mentionem: in M. Seneca enim et Quintiliano Passienum filium intelligendum arbitror. IO. quo solat i. o. le solo. 1. en hiri an tu qui taeeo in. Uoss. an tu cui iaceo ms. Scia. ontua mg. at mea, qui Lipsius. at mea CFrneae areais B. meae, en iaceo Saaia Oudend. an tua, qui - Mens me eum est R hops.
Anth. II. 249. Λrgumentum ex praecedenti Petendum. Senecao vIndIeavIt SeQI-ger In notis. Idem sentit B. ad Anth. III. Iba. Hendecasyllabi. Inscribitur in mss. Voss. Scal. de amico mortuo. I. amiel J a mihi ms. Mai. 4. nunc parri nunc par ms. Scal. Cf. Horat. Od. II. x7, 5. 6. PectusJ Iusua Francius. B. Add. T. I. p. 739. decus Winos. ad 'Lucrol. IV. 956. . putabitJ nil sine illo Laetum mens mea iam putarit erae G
Anth. III. I 53. Seneca pumilem describero videtur, in quem epigr. 34 et I 58. scripsit. De custodia sepulchri mss. V s. Scal.
118쪽
5. fugiari nus. Vom. Mai. fugiat vulgo. fugit Heius.
8. motu i. o. furibundum, mente commotum. B. II. dum auri quicumquo armia non utitur contra te, conviciis tuis obruitur. I a. et e nostraJ et it nostra IIui . it e nostra B. Au et Mensatrapa 5. homo. et OHidri homo νalido Huius. homo es Malide, Val. Voruthius Add. T. II. p. 742. eriminal carmina Sciaverita disJ Iudit mas. Voss. Stal. 15. Perque iocumJ per totum mss. v s. Scia. quid ad remJ i. e. quomodo lascivia tua propterea excusari pote4t 'I6. si plorentu ut plorem Heius. istat inti crimina. late B.
Anth. m. i55. De fratris Ilio pamula inscribitur in mss. Vosa. Stal. a. frater maiorq. minorquel maior est M. Annaeus Novatus sive Iunius xvineus Gallio, minor Annaeus Mela, pater Luconi. a. dolean IJ Heins. doleat vulgo. 5. Marcu. J L. Annaei Senecae philosophi, qui hoc epigramma secit, filius, qui injConsolati ad Helv. c. 16. blandissimus puer dicitur. M cum dicas epigramma, neque votum absolvitur. Lipsitia. - B. per Marciam intelligit cum Ueinsio Lucanum, Iuiui Annaei Gallionis et L. Annaei Senecae ex fratre eorum, Aunaeo Mela, nepotem, adeoque per Patruos Gallionem et Senecam. Conueuit evin Helasio in criptio itis. A
119쪽
1. Oid ual Midemus mM. Mideris Groii. Osann. 3. eum meo iudicioJ eum et meo monosyllaba. hunc meo iudieio apud Nestorem in Vocabul. v. comoedus. - eum me iudice Gyraldus. iudicio meo eum Vossius. eum iudice me Matia . meo eiam iudicio Oudend. veI deIehat eum.
Vulgata in m . innititur. 8. LicinioJ Lieinius Ox quattuor brevibus syllabis constat, ut sequens Versus docet et Martialis: Doctorum Liciat celeberrime, stumme Virorum. Intelligo LIeIulum, qui Tegula sive Imbrex utriquo enim cognomies e dem vis vulgo appellatur; v. F. A. Wolfius in Vortea. lib. R6m. Litt. p. 156. - Bemhardy in R. Litti p. 189. vitiosam lectionem edit. Si phanianao sequitur. q. LiciniumJ Both. Lion. Z Minium facito ap. Neatorem. Ticinio Deio vulgo. AititiumJ v. F. A. Wolfius I. I. p. 15o. o. in a. sequituri mss. in sexto consequetur hos Terentius vulgo. II. LusciumJ Luscius Lavinius, Terentii aemulus. Cous. Ne abch. do sabula togata P. III. 14. sumetur Hecyrat Alterum ex eodem Volcatii libio se gmentum, In quo Terentsi fabulae tractantur, edidi ex Suetonii Vit. Terent. c. a et L sexta ex hiri sexta ex hisee Hearius: id quo PlaCet, ut versus expoliatur. Oudendorpius quidem ruditatem versus Praefert.
Nero in primo libro etc. Vossius et Oudendorpius ex Troicis Neroni, hos versus desumtos putant, quo de opere Weriindors. D. L. M. T. III. p. 489. et Hemhardy R. L. P. III. loquuntur. a. tractusJ isi. e. se trahuns, ritan abdomtus iam nunc, ob praecod utem vocem subduetus. hes. ad Lucret. I. Io S. teetus Ea. Clor quius Add. T. II. p. 73I. Do ro cons. Bemhardy ad Dionys. Perleg. v. 988. Manuert. Ge r. Persie,. T. V. a. p. 2O5 sqq.
G. m. 61. Wemsd. Poet. T. VII. p. 157. De aetato huIus criptoris magna est controversia. Niobulirius Κl. Philol. Schr. p. 33 . circa annum Scio. p. Chr. vixisse Petrouitim dicit, cui adstipulatur Bora hardy Rom. Litt. p. 551.). Huic opinioni gravia quaedam argumenta Orellius oppoauit tu Inscripti. n. 117b. T, I. P. 257. atque Schlosserus
120쪽
versalist. Uebers. III. I. P. 42a.). - Rocopi hoc loco Ga epta grammata, q lao in Anth. III. 61. 62. 65. loguntur, quaeque in codicibus mani ueriptis Petronio inacribi, auctor est Bumannua ad L III. Iob. T.
I. p. 558. a. fecundat facundia m. Vosa. . dant rami cer ori dant pruna et cerasos Oudond. Add. Τ. II. P. 754.
5. diductori ms. Voss. deductoa vulgo. 6. Coscium - oh sJ Virg. Geo. IV. 127. 7. missuraJ iussura oudend. 8. M: - praeteri We d. at Mero alitibua fraudom contexere praeterea Vulgo. Ke ad. praeter correxit imo praeterear illud enim sic usurpari, minii Plinir maioris Ioci, quos Gesuerus Iu TIies. collegit, probant. - sise alitibus fraudem contexere praeterea mss. Vosa. ut Sca IV. Praeterea Rise aditibus contexere fraudem - Oudend. Si sero alissius fraudem contexere, Pinna Seu magis inbeltis etc. Κlota. In tib m. p. 115.., oeus classicus apud Senec. do Ira II. 32. Maximos ferarum greges linea pennis dis incia eontinet et in insidias agit. et do cervis Virg. Geo. III. Puniceaeνe agitant paseidos formidine pinnae. et . uson. I. II. ep. 4. ceryos circumdarat maculis et multa indagina pinnae. Add. Lipsius ad SBneo. do Clement. I. II. Gratii Carm. Venati c. v. 75 sqq. Hanc emendationem K lotati ipso B. amplexus est in Antihi Otrio p. 69. 9. aeui heu ms. Voss.
14. in Meniari in Deniat mss. Scal. Vora. Precor, ut in hoc tegitriopor totam vitam habitaro In coquo vitam finIro possim. Poscari poscat ms. Voss. Hier merdo mir das Leben abge sorderit - membra reponam B. Patruus. tempora ponam ΚlOta. in Antibum. p. III.
th. m 62. Petronio tribuitur in mis., ut supra dixi. 'vernsd. Poet. T. III. p. 458 et 5M. Rusum Avienum epigramma sucissu dicit, quem epitomen Iliados Homeri scripsisso putabat.1. IesusJ dulcior mss. Voss. Scal. 3. imeat quies HeIns. hoc quondamJ hac quondam mss. Voss. Scalig. 4. Ilia mi margo Pithoei. Wer d. , etsi antea T. II. p. 514. Iliade maluerat. Iliadum t. q. Diadarum. Iliadao sunt Troiani. Hoc rur olim Homeri Iliada Iegero solebam. - Phyllidos hamatas OolliciIaramantis HetnaIus. Iliados viago.
5. hic fontis Iaetiri hic fons, hie laeua Heius. Iocus ms. UOM. 6. haeri via. Vosa. hic vulgo.