장음표시 사용
141쪽
Anth. II. 1 4. B. Inscribῖt C. Stilpieii , poliinaria gre marisi in Aeneidem Virgilianam. In Donati vita Virgilii e. 15. Sulpicii Carthaginiensis esse epigramma Iegimus. Sulpicio Carthagelliensi tribuit nis. Voss. Ac fortasse sub hoc Sulpicio Sulpicium Apollinarem, qui comoe iliarum Torontii argumenta composuit, intelligere possumus. Idem Colcherrimus suit grammaticus, eumque Gellius Noct. Att. XVIII. 4. ad I sc ris Cosnorat. Noc alIus erat praecoptor Helvii Pertinacis reserente C. pitolino in vita Pertinacis c. a. Super Virgiliano versu lectionem Sulpicii ei sat Gellius IV. I7. Quamquam autem Burmanniis quoque dil ili. II. ii9.. in hac opinione acquiescat, diversam tamen rationem amplecti malim, si quis auctorem huius et sequentis carminis grammatiCuri ne vi εerioris,. ut eius, quo Luxorius vixit, su; e conteudat. Neo impedit Donati auctoritas, quominus in ea sententia simus, Praesertim cum Vita Virgilii non D ato, aequali Hieronymi 0. 555. p. C. , sed alii grammati eo inferioris aetatis tribui debeat. Cons. Schopeia comment. de I e- retitio p. 55. 5. VariusqueJ Varioque Vulgo. 5. Pergamo, rus. Goth. ap. Duebnerum in Iahn I AO. T. VIII. P. III. 18a8. p. 5o9. Pergamon Vulgo.
Anth. II. I94. In ms. Vossiano SulpIeso Carthageniens; adscribitur. 5. Aeneiari Aenea n - referre ms. V s. s. ac tum dolus J ac Danaum dolus i. hosti vel urbi Francius. II. iablatusJ Tollius. HIalus vulgo. Hatua nis. VOM.
So. Iunonem mentitaJ Iunonis mutata Heyn. Si . fatu. J ms. Voss. fatur vulgo. Sa. obiitJ Schrader. Add. T. V. p. 726. adiit vulgo.' M. reditura sub orturi l. e. umbras in terram redire cupientes. 59. cavisa viari t. o. post Caietam sepultam disceptatio vel tis
4o. TVrrhidari Tyrrhida pro Tyrrho. 4 I. sumiatJ scit. Latinus. 4b. tuque veret tumque opera ista alupet. factis labor addidit
142쪽
55. petuntJ petit vulgo. 59. IaudaemJ Lansus nam fecerat iram vel Latim Oudend. 68. Pugnae neces I pugnae Miees Oudend. 69. secretri sed recto Oudend. Percussa intercipit Losris Foed ratsecreto Diolatur Dulnere teli Aeneas. Caussa est illi Iuturara: neganti uit obsequio. Iam Mara siniperat iram. Heyn.
Anth. V. 257. II e epIgramma ex Anthologia delendum erat, qua aversus sunt ex Terentiani carmine do metris T. 218a - a187. Vulgo putatur, in sino seruli primi vixisse Terentianum. Id verum esse nugo. 6. inpolens ultori ultor impetus tui vulgo.
Anth. III. 99. ex Barthii Advors. XV. I7. I. PrincipiumJ sonarius corruptus. An Principium Pisae nostrae obitus messitatio est a. Peccare nescien4J peccati nescius B. 5. fructusJ Bartii. strictus ura. immoderatae irae frueIus est λ- sania n. 4. credens es, eradens fert B. recte. credere est Darili. 5. argentum et J Iitura m non eliditur.
Reeepi ex Appuleii Apologia p. 39I. ed. Bosscha, ubἱ Appiit Ius
hoc epistolium, quod Ludicris suis insertum erat, recitat. De t in Au siologia Burmanui. a. mundicinasJ Lipsius. munditias mss.
m. m. αSo. Extat in Appulei ἱ Apologἰa p. 4oi. Venio ad e feros Mersus, ut illi νocant, amatorios, quos tamen tam dure et rusticae Iegere, ut odium m-erent. Sed quid ad magica malascia, quod ego pueros Scribonii Laeti, amicὶ mei, carmine laudaνip An ideo Magus, quia poetap - Reeitem denuo, ut aciant me eorum non pigere. I. delicias siri delietes stet sali a ma. Pithoei. Correxit B scha. i. D. sine quaeso, Charine, ut et Critias sit mea delicies: pars, quam tu i ii amore meo habes, tibi, o vita mea, nillilominus salva remanet. - APpellat Appuleius filios Seribonii Laeti, quos simulatis nominibus Critiam et Charinum vocat: alia en; in proprie nomina habebant, ut in eo loco. quem mox laudabo, ipso prostetur. - delitescet aris a Ins. Flor ut . et Critias, mea delicia, et SoI alme Charine, Par in amore meo Mila Iibi
remanet. Vulgo. J. nam mel ne me vulgo.
4. potiori Potiar vulso. Diuitiaco by Cooste
143쪽
Anth. III. 229. Extat in Appuleii Apologia p. sia. Recitem nune
et alios, quos ilii quasi intemPeratisdimos P a tremum legere. - Πabes erimen meum, Maxime, quasi improbi comissatoris de sertis et cantieis compositum. Dic illud etiam VPrehendi animadνertisti, quod, cum aliis nominibus pueri Docentur, ego eos Charintim et CriIliam appellitiarim. Eadem igitur opera accudent C. Ciartillum , quod Lesbiam pro 'Clodia nominarit, et Ticidam aimiliter, quod, quae Metella erat , Perillam scripserit. 5. Critia, IiιxJ uti Giliae lux vulgo. Io. 3a Dicit auia ira Vulgo. . II. animam inspiresJ i. e. atquo adeo, at carmIna sacere voles, et dona mea et Carmina mea, tuis victa, iacebunt. dona Pro substantivo habeo, non pro imperi: tivo. - Quod si animum inspires, dona et iam carmina. nostra Cedent vulgo. Quod si Amor inspiret, dona et iam carmina. nostra et .Piersonus Add. IB. T. II. p. 47. Bossesia interpretatur: Quod si tit in quo pie sistulam innare coeperIs, quum munere tuo superaveris dona mea ;iam quoque carmina nostra tuis cedere debebunt. Quod, si animam inspires dono, iam carmina nostra VaheL ad Lucret. IV. II 8 . et tonet adsuetis humectans oscula Iabris., iugo dolia quae doctos viros prorsus ludificata sunt. Quod siaulum inspires, dona et iam ciamina nostra Cedent Salin. ad Solin. P. 8a. oaulum Pro tibia, graecam vocem, usurpavit. -
Milia III. 174. Extat Iii Appuleii Metamorph. p. 3II. Sed infortunoctissimae filiae miserrimus I rarer suspectatis coelestibus odiis et irae superum metuens, aei Milesii Metusti imum Percontatur oraculum, et Dinto numine precibus et Dictimis ingratae' Mirgini petit nuptias et maritum. Sed Apollo quamquam Graecuae et Ionicus propter Miaeti conditorem sic Latina sorIe respondit etc. - i. desistet susis e et subsiste mss. acopulasse aiate Oudend. 4. Mipereum maluml i. e. Cupidinem.
8. sumina queml suminaque vulgo.
Anth. III. 23 i. Scriverius exemplari' suo editionis Pitlioeanae ad- acripserat, Scaligerum credidisse, hoc carmen a Mureto confictum esse, idque sibi in sermone samiliari an. Iω4. narrasse. Ex Add. B. T. I. P. 746. Idque vorum Puto.
Anth. I. Si. Aetas Modestini incerta est. Eum enim esso Herennium Modestinum, iurisperitum celeberrimum, qui circa anuum asio. I .
144쪽
C. vixit, quoque praeceptore usus est Maximinus Iimior v. Capitolini Vit. Maximini c. I. T..H. P. 6o. , quis pro certo dicat Τ Multo mali seumdem esse existimo illi, qui argumenta Iliadis scripsit, et grammaticus aerioris aetatis suit. I. alite somnol aride somno ms. Salm. Leid. x. pallentis rorial ,rti infer frutices pallentis, foris in umbra Med. Iher. Amoen. p. I M. Ruhithenius ap. WaM erum albentis inis in herba mavult ex Ovid. Fast. III. 8 . canti emat herbiae rore recente quater. AFortasse ros Pallens pro rore marino dici potest, etsi nullum recordor Iocum, in quo simpliciter ros pro rore marino dicatur ΚIois. in Act. Erud. 1759. P. 694. 4. Scie νή ms. Voss. sacra vulgo. V. Add. T. II. p. 7o . 5. aid postrema Ionga in arsi. 6. Solia, metamusJ Solliam et amua ms. Sal m.
8. Dido etJ neglecta elisione. Dido ait et Oudend. s. ma biri M. Wakher. .hiatu in his frequenter obvio. EMadnes vulgo. Euhadnes Oudend. ro. inquit BiblisqueJ inquit In nis. Salin. Iegitur. Nunc, Arethusa, in aquis; Byblis, in fonte necemus Vulgo.
cp;gramma ex O. Voss Dbi inseribitur: Carmen Gallici imperiatoris dum sponsum ei sponsam ad Iectum Hitteret. Addenda Burmanni T.
I. p. 747.ὶ Aliter panto idem Ini t Trebellius in Callionis II. e. XI.
T. II. P. a I 4. Fuit Galliet 'a oratione, poemaia atque omnibus iartibus clarus. Huius est ud epithesuntium , quod inter centum poetas i. e. inter epithalamia i tum poetarum raecipvu τι fuit. Nam cumfrratrum auorum flios eoniugarri et omnes poetiae graeci latimque or thalamia dixissent, idque per plurimos, cum ille miariu3 3Pondoriam, teneret, ut quidam dicunt, samius 4 α ἀixisse fertur: Ite, ait, o Pueri, pariter sudate medullis' omnibus inter vos non murmura vestra columbae,. brachia ncm hederae, non vincant oscula concha . I. M ai IJ Ita agite, o tui est et desudate medullis omnibus et . - brachia non hederae, non rimami oscula conchae. HIg . oscula conchaeJ oscula. cum conchia comParantur,tissime inhaerent.
4. Luditri Noe distichon deest in .ms. Voss. et apud
Anth. V. i 43. Duas editicinos huius Iongiorem, quam Goldastus luter Erotica
elegiae essu constat, ala r..m ut Amatoria opuscula Fraticos.
145쪽
assio. p. 7 . et mmradorsus an Poet. lat. M. T. VII. p. 178 et 279. s cutus est, alteram breviorem, quae in Schotti Observari. hum. II. 51. p. Io I. et in Burmamii Anth. Iegitur. Prior editio carmen maius de philomeIa atquo do vocibns aliarum avium quadrii pedumque continet, editio autem minor resecuit Oa, quae universo sunt dicta, nihil sere re Iinquens nisi vorsus illos, qui vocabularium vocum avium continent. Donetate Albi Ovidii Iuventini, qui in Goldasti m. auctor carminia esse sertur, nihil adhuc constabat. Coiis. Fabrici Bibl. lat. lib. I. c. 15. Sed G. Bernhardy hoc carmen aliaque do vocibus animalium poemata ab a qualibus Antonini Getao, imperatoris, qui circa a. u. 94o. p. C. 187. vixit, composita esso docuit Rom. Litt. P. 155.). Uer d. antea T. I. p. 516. hanc elegiam Citerio Sidonio Syracusano, Ausonii aequali, tribuerat.1. DulciaJ aliter incipit poeta apud B.
Scribere me voces a Dium philomela coegit, Quae cantu cunctas exverat volucres. Nam philomela cami sociis discrimina mille, Et cantare simul nocte dieque poteat. Parrus enim etc.
pusita id parsitat vel pisitat B.
si . sed iami aliter Vulgo: . o
Quadrupedum quoque nunc audi discrimina Docum, quae relinem voces, aurit ut eis species. 5 i. dum bnees hircandoJ Gold. Wer d. I nces cando fremunt. ursus nec non ferus uncat vulgo. bis Hrcando fremit, ursua nee non ferus uncat B.
146쪽
52. ast Iustus ipse ululati Gold. W. Porro Iupus utatat vulgo. 51. HocitantJ totum distichon ex Gold. dedi.
et barrus barrit, cerpi elocitant, equus hinnis east taurus mugil et molant onagri vulgo, et W.55. tardus rudit, Oncat aselluaJ COId. W. quiri ae Merres aetosus et oncat asellus vulgo. 56. bla teratJ B. blaeterat Ald. Vossius Add. T. II. p. 699. δω- terat vulgo. braterat Scholt. 57. paseeriri Gold. W. 3ubigens vulgo. 58. miceiret Gold. W. micere vulgo. 6o. glatici atJ Gold. IV. Hulinat vulgo. 65. Oecri Gold. W. nempe vulgo. 69. DomismJ creatori deo vulgo explicabatur. Beri ardy Getam dominum Ilitelligit.
Antii. V. ii 5. In mss. inscribitur C. Iulii Solini Polyhistor Pon setis, in m. Regio Salinasti ad finem Polyhistoris Solini legitur Diei ,1
Ponticon. Titulus, ait Salmasius, iii Protegg., op ri fuit Ποντικά. Melius inscripsisset Πυνrια. Res enim marinas, hoc eat, animalia maris, pisces omno gelius eo libro enarraverat, vel, ut ipso Bit, Gequoreas caterνω. Wems-dorfius autem In Poet. T. I. p. Iob. a Salmasio discedens hoc titulo Ποντι-υν indicari docet, Solinum non omnes Omnium marium pisces. sed eos tantum enarrare voluisse, tu Ponto invonirentur, praesesrtim cum nullum mare piscium multitudino et praestautia esset celebratius quam Pontus. Porro Seriverius Idemque Uurias dorsus maioris quam pro S liui ingenio spiritus carmen osse rati, Chorographiae Varronis Atacini Ind Icarunt. Contra Fr. WEllia erus in comment. de P. Varrone Atacinop. 55. aetatem atque indolem Solini hos versus uou excudere Profitetur: cui assentior. 1. PontoJ i. e. In mari Pontico. Wernsd. -- ponto minuta initiali vulgo. a. aequoreas spirantisJ ex nis. regio Salm. Mare molle vitans Solinus putat, eorum opinionem sequens, qui Oceanum quasi corpus quoddam xivum spirare, ex eoque sit ἰritus ruc procatione accessus et rccessus fieri in maribus existimabant. Salmasius ad solini C. Ib. P. ibi. ed. Traieci. eiiiiiiiiio sequitur B. salis aequorei spirari Iis i. D. spἰ rarites molle catcrvas) Pith. Scal Ig. o Quod ineptum est. Num sal aequoreus idem est, ac si dicas mare aequoreiam. Sal m. l. l. 6. Purpurei3J purpurei dum sanguinat undia profundi Linduubr. H. 3anguina ιJ i. e. rubet.
147쪽
7. placido - mundoJ i. o. non irato mundo, geEe t atra narioniainstem Element.1 i. gemmasei J gemm re Proprio Remmas emittero vel gignere notat, hoc loco astrigeram faciem gemma Mit uilial aliud signis eat quam tra crea Mit, ita ut astra gummarct eadem figura dicatur, qua alias ae-dineare domum et similia. Simplicius autem disset astrigera facie ni tido gemmesseit Obmis. Sic enim Eimius ap. Cliarisium p. 81. Purpureia gemma Dit pampinus u Dis. IS. fundatal ox tus. reg. Salm. librata vulgo, utrum quo eodem sensu; alterum in Ovid. Met. I. Ia. Iegitur. 14. aetheriasJ i. o. looum, quem tu aethere tenent. aeternas Barth.
15. suisJ i. e. propriis.18. piosJ i. e. hon ignos ot savontes. tuos Scriver. αo. litatiaJ i. e. Placata.dii. Iibemust litus tantum peragrare ad eruendaa Ostreas vult. Wemia. WQInero hic versus in plus e o Videtur. 22. Te ea coetui Tampeia citu mss. Pith. Reg. ωνα tympanaeansu Tollius, qui 'I'ritonias intelligit. ωνα Te ea Sol Inus profunda maris appellat, in quibus Nymphae ac Nereides domicilia habent: Tempoenim lite loca amoena maris dicuntur dio schdnen Thaler des Moeres . resono - eo tul ad coetu int. aquarum. Ihr auch, die ilir eiuweites Tempe im brausenden Kesset des Meeres bowolinet. Quid ei ti, quod in m . legitur, sit, ignoro. SubStantivum e uim quarta d clinationis, citus, a taeo nexum, quodque εtrepitum significet, in usu
th. I. I 8. In Gallica editione Poetarum Womadoini T. VII.
p. 44 I. Iegitur. In nis. Salm. et Leid. , ubi reperἰtur hic cento Virgiliarius, auctor non nomἰuatur. Sed Tertullianus do praescrIpt. Haeret. e. 59. Hosidii Getae Medeam ex Virgilia versibus conglutinatam citat, ita ut nostram esse hanc veri sit simile. Vides, ait 'I ertullianus, hodie
ex Virgilio fabulam in totum Hiam comPOui materia secundum Mersus, Met4ibus secundum materiam concinnatis. Denique msiditis Geta -- deam tragoediam ex Virgilio pleni ime exsuxit. Meus quidam pro pinquus ex eodem poeta inter celera stili aut otia Pinacem Cebetia ex
Plicuit. Alii ridi eide cili in hanc Medeam Ovidio tribuere, alii eum IIo-sidium Gotam, qui sub Claudio consul fuit a. u. 8OO., intelligunt, quem propagavit errorem Baehr. R. Litt. p. 89.18. OblitusDe sui J oblitus, e suae in. Salm. Κlotz. in lib. P. 7α, ita ut Medea se ipsam indicet, quae Iasonis fuerit.
41. medioque etc.J inseruit B. 55. erranaJ ms. Salin. I. id. et Virg. Αe. IV. III. erras vulgo. Int. eε.
148쪽
57. non eaJ Creon haec loquitur apud B. 65. testori inserit Oudend.
i. natumJ Med. φλker. p. 158. natam vulgo. Verba sunt Medeae ad Creontem, monentis, ne sineret Creusam Iasoni in matrimonium
88. quid causasJ versus Iusto nor. Alterum homistichium ex A n. VIII. 595., alterum ex Aen. VIII. 386. Quid causas petia aut in me exitiumque meorum Scriver. Vulgo. Quid causas petia ex esto excidiumque meorum B. Cons. V. 94. 175. 2Ia. at 3. 227. 228. 378. 447. 135. ramri Oudend. hunc versum vel delendum via post v. 142. 13ua etc. ponendum existimabat.
I 57. fateor, armaJ B. fateor, me, arma Vulgo. I 65. sensibus hneri Hinius ex Virg. Ecl. III. 54. Add. Τ. II. P. 735. sensibus hic vulgo. 167. hae generi Med. Wakker. P 58. ex Virg. Aen. 6. 337.
haec gener Vulgo. 72. sequenturi B. ex Aen. XII. 153. sequuntur vulgo. I 8o. aut pugnamJ post hunc π. excidit aliquId, ut Mens vitat, eertum est aceseratas sumere poenas ex Aen. IX. 155. et II. 576. B. Is i. aurgeret deest Midetur, quod BP. Virg. Geo. I. 396. legitur. 1sa. Mediat deletur a Med. Wakkero p. 159. - B. deIerit nig isque. aro. ereptaJ ex mss. Scia rader. Add. T. I. p. 727. - erepte Vulgo. ara. tangit honosJ metrum est corruptum, nec aliter in V. aequenti. Tangit honos animum, et mensas quas ad Mia vidisti, Per conn ira nostra, per in Ptos Aymaenaeos.
2 7. raueat ex Aen. V. 866. - dum rauco adsidue D sto satiaaxa sonabant Vulgo. 226. aeminaque et taurori B. ex Geo. II. I Q. semina et aeterros vulgo.
227. obieci, satisJ obieei, unde salis B. G6. manum PatiensJ Schrader. Add. T. I. p. 727. ex Aen. VII. 49o. manu Patiens vulgo. 254. quaerit J Mota. in lib. p. 75. quaesitas vulgo ut in Aen. . 423. 256. Mee IocaJ post h. v. excidit in Mertere aiatis inmanis dentibus bdri ex Geo. II. I 4Ο.a69. natos, Veneriri sie interpunxit Med. Wakker. p. I 6o. natos
aTO. quid petis aut etc.J Oudend. quid petia causas et inrita r. r. vulgo. 28 . omnes, darri ita scripsi. Omnes et dare vulgo. 285. te aine, frater, J ex Aen. XIl. 885. - Te sin frater erit. vulgo.
149쪽
3 . graMitorJ Hi duo versus intelligemii sunt cle ors,lico I urydicen lugente. Ideo supplevit Schra de r. : Quolis miserabilis Orpheus Graiier Pro coruuge Saex is etc. Add. T. I. P. 727. 314. rumpit paνor J int. rumpit me, ex Αon. VII. 458. B. supplevit rumpit, quod vulgo abest. surgit Pa Dor MOlκ. in Antib. I. l. 516. Iarda, atqueJ B. vulgo desunt. 543. tum MisaequeJ Oudend. addit ἐυm, qt,od vulgo deest. 558. paras, tactvJ ita scripsi. Paras et tactu vulgo. Paras, IucIia et miscere ΚIOtr. in Antib. I. l. 578. erige, tuguri erige, iam fugiae vel erige tu, tuque ipsia Oudend. 587. aiat qui tibi nostri pulsus a .l corruptum. Excidit aliquid. 39 a. tibi a corpore tantol laniatum eorpore toto II. 451. illa per et scopulasJ IIig Uus ex Geo. III. 276. ilia ut per populos vulgo.
445. manus. Iue tiJ manus et tactu vulgo. 444. mel B. te vulgo.
Anth. III. 89. Drfri anaclici nas. Salm. Porphiri man. ada. Ru sini Mersus cinaeFeliei m . Divion. prob. B. - Wemsdorfitis autem, quom secutus sum, in T. I. p. 67I. hoc carmen cum cetoris eiusmodi epigrammatis Publilio optatiano Porphyrio vindicat. D circa tempora Constantini Magili vixit, teste Fabricio in Bibl. med. et in . ael. T. V. p. i69., et singulari ad carmina dissicillimi lusus componenda ingenio instinctus erat. Nam praeter artificiosum illum Panegyricum in Constantinum Magnum, qui apud Pistoeum legitur, Aram, Syringa et Orgmioli, uitae Wems d. ibi dom edidit, fecit. Inter Graecos Nicomedes Heraelecita carmina ανακωχιμά composuit, qnalia in Malectis Brunckii T. II. p. 58α. Iesimus.
Utrum quo recepi ex adnotat. Simondi ad Sidonium Apollin. p. Ioi. In primo exomplo Penta muter in Pentametrum alterum redit, in secundo versus heroicus in Sotadicum. Prior versua in Panegyrico Porpllyrii legitur p. 246. ed. Pith.
Versus reciproci eiusdem sortasso Porphyrii, qui apud Diomedem m. p. 515. Ieguntur. Cons. Gaissordii Index in Hephaestionem p. 56 3. ed. LUS.
Min. m. io . Extat in Fulgentii Virgiliana Continentia pag. i58. Duiligod by Cooste
150쪽
Burmatinus alii Porphyrio et divorso ab eo, cuius praecedentia aurit epigrammata, id tribuit, sed Uernsdorfius eum refellit T. I. P. 675 aeq.1. p xiliuni J Fulgentius. pauxiliam Muncker. pauxillo vulgo. 5. nanι, ut ne taliud J Munckor. nam ut aliud vel ιιι non aliud
Anth. r. IOI. De metore Pompilianus ms. Thum. de me tora Naximino ras. Potav. me oris Troiani Uirortim strenuissimi tumuIus ms. VOss. Pithoeus et Scaliger Pentadio tribuunt. Uomad. Pentadii elegias et epIgrammata edidit in Poet. Lat. Miti. T. II. p. 5o9. -Pentadiua bait illo, siPorphyrio ut aetate par, ita ingenio et gustu poeseos Perquam similia est, quod singulari, ut ille consuevit, artificio et schemato quamquam multo tolerabiliore noc ineptiis indulgetite carmiun sua componere et exornare voluit. Vocari id genus carminis, quDd usurpavit, sDrpentinum vel ophites solet, quando finis revolvitiar eodem, unde venerat, et Porpetui orbes Versuum componuutur. Exemplum huius vcrsuum generis in epigr. sequenti legimus. Petito dIus Is est, cui Lactantius epitomuit Institutionum Divinarum inscripsit. Do carminibus Pentadio inscriptis B. agit ad Anth. III. Iob. a. alteri a Ier Thuan. Potav. erati erit PetaV. 5. violentia lettis J TIi uari. Diolenter hietus ms. Vora. Miolenti fractus Voss. a. Miolenti Mictus Vulgo. 8. quoa fetus Hecubel i. e. quot lacrimas effudit, ut Virg. Aon. IV. 57o. ycton Merimas Mictus dedit Z quos pro quot it a P. Ciceronem VI. Verr. c. a I. quos putatis fetus mulierum, quas tamenta ιιοnea ferιaoIitas in hisce rebus p quot fetus Hecubae, quot dedit Andromachiae B. inprob. Κlota io Act. Erud. I759. p. 697. IO. hac tumula Di J accumumole nis. Voss. a tumulaWie PetaV.