장음표시 사용
151쪽
Anth. I. i4o. In ms. Voss. Pin adi inscribitur. 1. Proprios mediis 1 ιJ ma. Salm. proprios mediis in fontibus ingens Thu. 8O7 I. propriis .... in fontibus ms. Voss. Propriis Narcissus fon- ibus ignes Vulgo. a. deceptum uriri ina. Salm. M. Thu. Shniliter Catullus 65, 44.
Speret nec linguam esse, nec auriculam. Cons. Santen. ad Terentian. v. 1778. deceptum torret vulgo. deceptum ludit B. inprob. Κlotato, lula epigrammatis acumeri in eo consistit, ut aquae Poeta nammas tribuat.
Anth. I. I 4 I. Piniadi ma. V s. Thu. I. hicJ hoc nis. V M. eredidi J creditur nis. Salm. Thu. Voss. . cernis cibi Higlio videbatur esse ΘpIgramma in Narcissum forem, in ripa irrigua surgentem, et sigius cari, eum e prato in ripam ad sumen Propius esso translatum, ut crescat ab aquis, quibus periit, ideoque et lege udum videb. tur: Cernis ab irriguo repetentem gramine vel margiae9 Mitiam, Ut, Per g a Periis, crescere Possit aquis. Add. T. II. p. 7io. cernis ubi irriguo Heliis. ripasJ ms. Salin. ripam vulgo Corrige context.J. Narcissum forem vides amantem ripas rivorum, quia herba est irrigua, vel solo i riguo indiget. 4. aqua3J int. ut per aquas, per quas Periit, c. P. ut Puer qua3 P. C. POScit m . VOM. Thu.
Anth. III. 88. mss. Salin. et Voss. Pentadio tribuunt, ms. Tliuan. 8O69. Pentado. ms. Simeonis Bosii Ausonianus Ciceroni inscribit, tu C talectis Petroesanis Q. Ciceroni, ab aliis Ausonio aut Petronio vindicatur. 5. eari cim. mss. Salin testo Boissonadio ad Nicotae lib. III. 352. oss.tinaJ mss. Voss. h n. Boi nnad. ulla vulgo. 4. bonal mss. Salm Voss. Thiian. Eoi Un. bona est vuIgo. In Thuan. 8O7ι. neque a btio neque a 4tra vorau abeat est, testo Silligio.
Anth. I. 148. Inter Cataniam Messinamque saxa Cycli I, a In ora maritima surguut, quorum unum ab incolis ROeea TIaci dicitur, qii Iahie a Polyphemo Acis iliter ectus esse traditur. Ilic ipse scopulus epigrammatis argumentum ost. Cf. Munter Nachricliten von Neapol und
152쪽
5. C, clopei J penultinia longa, quae alias bre is esse dicitur. Sed Hopius ibi valet, ubi brevem per testimam Poscimus. 4. Nν haJ Galatea. 6. Mehi J dedit B. - Fluctus resonare videntur uonteii Acidis. 7. nequel nec vulgo. a
Anth. I. I 65.1. Chrvsocome J Oudend. Cfir, soconte ms. Letalensis , in q io solo hoc epigr. logitur. Chrysogone Burmannus in Add. T. l. p. 7 ab . , sed Oudendorpii coniectiiram rursus Praetulit T. II. p. 74.
Dubner . in Iahuii Am. 1828. T. III. F. III. p. 3o9.
Anth. III. 93. Pintadio Vulgo tribuitur, sed incertum, ari codi limalictoritate id fiat: certe molioris aetatis poema esse, quam est Pentadius, adnotat Wemisd. T. II. p. 46o. - Ηondecasyllabi. a. bea at Meata vis. V M. a. quod J quos mss. Voss. Scal. quam H. S. Miderri Mirere mS. Scal. nitere H. 4. DeloJ toro ms. V s.
5. piumvi Martiat. l. XII. 17, 8. Dormit et in Pruma purpureoque
pia erga sororem misso diceretur, vel factum est, ut Progne pia esse di
5. carmine - carmineJ erimine - erimine Schrader. Carmen hie pro artibua magicis Positum est. earmina - carmina Thu.
153쪽
νisα - Di J BOIssonad. ad Nicetae lib. I. a , comparat φανεωσον, Pro quo alii scraptorea ων aut γε μενος adhiberent. uItal ultra Thu. 7. ad aurari inti superas. 8. abi J ms. Salin. hiabit Thia. halel ms. V s. abest vulgo. - abi pro abiit ut petit, subit pro petiit, subiit. v. Tollius ad Λuson. epitaph. Hor. 5 i. Holiis. ad Ovid. I. FAE. Iob. 9. ponimJ mora - mora B., quia in sabula Thisbao et Pyrami moran Poetis commemorantur, ut in Antia. III. III, 7. Sed poma sunt gen riale nomen omnium pene fructuum, qui ex arboribus sunt, imo nucea 'sitoque his comprehenduntur.
5. adest c., 3unt gaudia - adestri Thu . adest coeti sunt gaudiamsS. Voss. Sal m. iades c., das gaudia tibes. vulgo. BoῖMonad. ad Nicetao I. I. 258. adnotates , ades adest nis. Salm. adest - adest ms. Thia. Scribolidiim utroque loco ades. Loda alloquitur et Pollucesm et C. storem. In pentametro ad ades subaudiendum hie, in terra. Lectici Voss. cod. sunt gaudia et bis adest mihi magis es Iam placuerit. In Pentametro quod alter adest cxplico, quod alter tantum, non ambo nati adsuitur 7. saepe fui saepe fui J mss. Salm. Vora. Thu. 3aepe fuit et jae fuit vulgo. et ipse fuit - et ipse fuit. B. Wemad. vulgatam tuetur. diri Busiridial diribus hiridis Thu.
18. matrisque arisJ Busiridis horia Thu. busiridis oris ms. Voss. 21. ausa ead mss. Voss. Salm. Thia. Boissonad. ad Nacetao I. III. 332. - om. est vulgo. Pro ausa Schraderi usa, iungens alipite, fari fero fratribus. Explico iuste ausa eat Althaea facinus iustum ausa
25. MoiIJ Dixit Thu- , a7. TantalisJ Niobe. 28. ad laeta TantalisJ brevis syllaba in medio pentametro ut in v. 54. tum in Catullo, tum in hac Anthologia tam saepe reperitur, ut a
mutatione absterreri debeamus. v. Santen. ad I erontian. p. 291 sqq. Eodem modo Pentadius in Anth. I. Iis, 2. - ad icta at Ian alis H. B. Tantalis e numero - adflicta est Tantalis e numero Oudend. 5o. et quari hoe quoque ms. Salm. De est us. Jo et 3I. in ms. Voss.3a. Dersal mersa H. idquo placet. ,, quialtius dic iam esset me
154쪽
animas pretium II. animae aeternum lux vulgo. Do brevi uuaba v. ad us. 28. 35. laetitiae dioersat i. e. mala opposita aunt laetitiae vel bonis. creataJ ereati mss. Voss. SHm. 56. et iunctaJ iuncta tam mss. v s. Salm. et iunctoem assiduae
II. sola fatus Eoi J ms. Sal m. sola patus Eoi mss. Uoss. Thu. MI purus Eoi vulgo. Flatus Eoi est aura Luciferi matulina. Die Morgent ut hemiat den Boden mit BIumen. II. TempeaqueJ ms. Sal m. temporeaque ms. V s. re Oraqua vulgo. Tempeaquae Thu . . 14. Moxquri bisque ms. Salm. usque ms. Voss. sinisque Thu. I 5. Mitea mustaJ i. e. der junge V in. Vite a musta dicitur ut musta olei apud Plinium XU..I. Consequens olearum vindemia est, araque νel maior, o Iei musta temperandi i. e. Oleum recens. ωinctiaJ N. iuncta ms. Voss. vulgo. iunctaa ms. Siam. 17. nota tigiua Iinit - nota tigilla linitJ mss. Siam. Vosa. Thu. Iam moracilia canit - iam motacilia eante vulgo. garrula luceJ i. o. Por totum diem. An garrula Moee pr9. Aetin J cum a B: Verbum desideraretur, mutavit SM platano Diridi iucundus somnus in umbra. Sed texuntur, quod iii vorsu aequenti est, per zeugma ad somnus intolligi potest, somnus texitur Pro capitur. Si cui hoc durum videatur, ii
hcnter aceipiet conieci iram tui nece:
155쪽
Mint que recurrentea accepta pre annos Lusit ama liter.
fusis est pro de iusta, ut ap. Virg. Geo. IV. 548. Fusia mollia pensa
Anth. II. 257. Vetus est inscriptio Epigramma de pastorihus a citerio Sidonio oratore Delum. Citerium Sidonium eumdem osse ac Citarium Siculum Syracusanum, grammaticum Burdigalensem, quem inter Prosessores non1inat Ausonius epigr. XIII. adnotarunt Vitietus, Sc.dig., Burin. , Wemiud. in Poet. T. I. p. 574. Sed Torremugeta in Inscripti. Siciliae Panormi i784. p. 5o5. epigramma auspectum et recum esse dicit. I. TheoνιJ Thes ms. Voss. montri eosse ms. Voss. I. a. SabinoJ Sabina in. V s. ut v. 3. Sabine ms. VOM. I. I. Mi e Stibinei versum spuHum censebat Schradorus, quia SMine resu quinto interseritur inter Almo, Theon et egerat Ex Add. B. T. II. p. 729. . Defendit verborum ratiotiem We d. 6. meloderi ma. vos melodis ms. Voss. a. mela a VulSo.
Auth. H. I73. De operibus Virgilii. Incerti. vulgo inscrib Itur. Barthius Adv. XIX. 24. ex ina. Aleimo vel Alanos tribuit. Sed coniunxi, consilium Uemsdorsi secutus in Poet. L. Min. T. VII. p. II., Pluran Ρἰgrammata, quae in nass. partim Alcimo. partim Avito, partim Alcinoo inscribuntur, ratus Latinum AIcimum Alethium indicari, qui ab Ausonici inter Prosessores c. I. laudatur. Λetatem eius stin titit Hieronymus, quilii Chronicia ad a. C. 56O. scribit: Alcimus eι Delphidius Rhe ores in Aquilania forentissime docent. Qiintuor formao eiusdem nomi uis ium . extant Alcimus, Alcinius , Alcinus, Alcinous, quae varietas alibi quoque citis mata est. Vid. Aulinhenti IIIAt. orati. p. XLII sq. Ds vorsus ab hoc poeta est Aleimus Avitus, episcopus Vi nnensis, sacrUrum carminum auctor. In cod. Huydoeoperianti inscribitur Virgilius da ae.1. RO Nuri romanum ms. Hamburg. mellisuum q. Romanum
a. utrumqueJ Iut. Homerum, tum Maeoninm, tum Romanum.
156쪽
mireturi ms. Hambum. miratur stuIgo. 4. at minori Homeri carmina maiora sunt quam Virgilii, sed Virgili plura poeseos genera quam ille excoluit. niingri nis. Barthii. bene vulgo. 5. des II ms. Voss. non pastor, mile , nec curvuo deerit Grator. vulgo. Hoc distichon deest In nis. GOthano, testo Dubvoro. 6. rrina mihi I Virgilius complectitur trea poetas graecos, Homerum, Theocritum, Hesiodum: in omnibus enim generibus, in quibus hi singuli excellunt, illo princeps suit; ac continet tantum insonium, quantum in tribus illis Motis diatributum est.
Anth. m. a II. We dori. P. L. Mn. T. VII. p. 134. Alcimi vul Alcinoi nomen InseribItur. I. puniceum - malumJ i. o. malum Punicum, der Granatapses oderLiebesapsel, it pomo di ritto. Veneri sacra erant ot amoribus Inserviebant. V. BUttigeri Sabina T. II. p. 72.
5. Amarylli J ex Virg. Eel. II. 52. 7. moraJ de moria in sabula Pyrami et Thisbae v. supra epIgr.
q. misitJ misi dente Leoi patiti lihata placenta nectare, de Iairis dialeia membra suis. ω. Bineti. dente Dyi p. libataJ v. Bditig. Sab Ina T. I. p. Iaa et 254. 11. neacio qui J ita acripsi, i. e. quomodo. nescio quid Vulgo. a. πιransJ spirans Cecropio dulcius ore th)mtim B. spiriat Ce-eropio duleior aura thymo Oudend. Add. T. II. P. 746.
Anth. III. a II. Hendecasyllabi.
Anth. III. 259. Eidem Alcimo tr buit mrasdors. tu Poet. L. Min. T. VH. P. aa. et T. III. P. 4ob.
157쪽
a. ne candida est.J ms. Divion. nee candita Iedas hunctui bias horamss. Salm. Leid. nec eandida Medas in quibus ora Mide Salin. ad T LeII. Poll. Gallieu. c. II. T. V. P. a14. nec candida Tu o.
th. V. 15o. Melmo inseribitur in nosis Variorum ad ovId. I. Fast. 4b5. ed. CnIpping. De capone fassanatio m. SaIm. Is evovefassanario m. Vora. da e Pone fassanario Thii. 7 I. de capone Pha-εiano B. idqile odidi. De gallo gallinaceo vulgo. I. praefulaund mss. Voss. Thu. praefulgent vulgo. Formam antiquam et poeticam Praetuli. a. eriata riget J crusta ms. V s. ridet Thu. . inguina J Thu. ineuina m. Salm. ungua rus. Voss. ungula Vulgo. 4. Paestanis J Paestantis nis. Salm. pestantis - roris Thu. b. distinguid Plin. H. N. Vm. 18. Abia maeulis rutilum eiaorem distinguentibus. 6. HumeaJ mss. Siam. Voas. u. Scalig. ignea vulgo.
Anth. II. 1 4. Hendecasyllabi. Extat in Sidonio Apoli nari Epist. V. 8. Sed triplicibus trochaeis per in metrum hendecasyllabum compaginalis nihil ne tuo quidem iudieio simile fecisti - , ut mihi non
uratius Conflantini domum Mitamque Dideatur MeI pupugisae Meraugemelio consul Abla tua, Mel momordisse disticho riali elam Patarinis foribus appenas. - Quia scilicet praedictus Augustus iis lem fere temporibus ex inxerat coniugem Faustam calore balnei, flium Crispum frigore vieneni. - Αblavius cum Amito Basso consul fuit a. u. IO85. P. Chr. 35i., ut ex fastis Relidi pag. 3bo. cognoscimus. Losimus tu hi stor. lib. II. c. 4o. p. ao I. Ablavium Prao sectum urbi occisum rus eri a Constantio, Constantini Magni filio. Constantini tompora, quia Is situm et uxorem sustulerat, similia sunt Neroniani. , qui Agrippinam, matrem,ot Britannicum interemit. a. sed Neronianal Adludit Ablavius acutissime ad N eronem impera torem et ad gemmam, quae Neroniana dicebatur. Sa Imasius enim in Exo ciit. Plin. p. 777. genus amaragdi Pretiosi imam Et excellentissimum Neronianum appellari docuit. Id vero vel a Nerone aliquo artifico gem marἱo nomen traxit vel ex eo, quod aqueus splendor, quia est tralucidustio liquidi imus, a Graecis νηρόν et νερόν vocatur. Coiia . VOsaii Etymolog. a. v. Neronianus lapis. Silligit Catal. Artis. v. Nero.
Anth. III. α 5. Andreas Rivinus et Lotichius, quibus utam annus in vitus, Wernsdorsitas vero in Poet. T. II. p. I95 et 272. libenter adstipulatus est, hoc carmen Λumilio Magito Mi Orio, Thetori Tolosano, avun-
158쪽
riato An scinii, qui eius elogium in Parentalibi is Caran. m. et in Prosessoribus c. XVII. scripsit, vindicant. b. tantoJ Ianti B. i5. faciat meo adhibito. Ex hac elegia totum mulierum Romana
rum omnium luxuriam tuo cognoscimus.
9. obductaJ Eldich. Spee. Suspicionum p. x q. ut in Anth. III. 214. OccuIIa vulgo. Occultas candenti Meste papillas Oudend. 5O. nec qui J i. e. non is sum, qui te, tam eximiam puellam, inritus
a. nec qui Iri nec prae fa Oudend. Explicat d. r nec quite tum demum vellet amare. si esses dea rosea vel ipsa Aurora. 5b. Possent - possenti an possunt - POMunt p57. candidiora, recenti Sed J sic interpunxit Walces. ad Lucreti IIL959. vulgo interputagitur post recenti. 4o. posuereJ ut Seneca dicit nioes posuit bruma.
colitur foresque habet candidissimos. 46. Fatal i. e. ae erigentia in caespit . 48. Mutia auisJ B. Diatia tuis vulgo. Rosa apInia non vacatiba. haec quamoiri quampis haee Wems mo Deriri v. Mitscherlich. ad Horat. C. II. 4, 4. 62. deumJ Doem B. ne par sonus inter deum et eum exIstat. In Ovidio autem multa iam huius nis/llitiei exempla inveniuntur, ut in
Amor. III. 5. v. I, 4, Io, 18, 54, 6a, 46. 63. opimal prima B.
68. et Iri legendum Iete. 7έ. regna Perirri si tu cum deabus contendIsses. te, non Venerem Paris praetulisset, tum regnum non perdidisset Priamus. d6. pras tribusJ Eldich. Spe c. Suspic. p. II 8. de Iribus vulgo. a ParideJ Rivinus. a Paridi vulgo et Wcmsd., qui metrospitiis putat. At forma ista in hoc nomine inaudita est et brevis syllaba in commato Priore pentametri a Terentiauo M. v. 1778. admittitur. II aliter in V. 82.9a. sollemnis J praepollena vel sublimis B.
plures Palladios oratores ac poetas enumerans, Illi hoc de Orpheo casemen tribuit, cui, poesi et rarmiuibus clar . monumentum ab Iulio Nice- Phoro, Patre, positum extat In Aiath. IV. aao. Ut te, Pa II adi, raptum se Mere Camenae, FDDerunt populi, quos continet Ostia dia. Idem rhetor fuit et Symmachi familiaris, ut ex eius epistolis novimus. I. 15. 94. III. 5o. ΛΙter Palladius longo serioris aetatis intor Poetas scholasticos eat, quorum carmina infra editurus sum. De Orpheo Palladius mss. VOM. Petav. Versus Arctiit Ochii, quales apud Horatium I. 4.
159쪽
i. e. qui numquam quemquam convivio accepit. Salmasi ad Spartiani Hadrian. c. 17. T. I. P. 161. a. GPosci et deponita ma. Salm.
th. II. 137. Sequuntur deinceps Hiquot epigrammata, quae Q. Aurelii Symmachi oratoris esse seruntur. Sed in primo stiatim eorum huic Opinioni occurrendum est. Id ipsum enim Symmacho oratori tribui non potest. Annorum namque ratio id non permittit. Symmachus AureIius ab antio circiter 57o. usquo ad 4 . p. Chr. soritit. Boetii us vero amici demum ba4. diem supremum obiit. Nihilominus autem Symmachus quidam hos versus composuit, et in en tantum vulgo peccant, quod uni eidemque Symmacho ham cpigrammata vindicant, ut etiam Saxius iu Onomast. T. I. Praes. p. XXXI. iii catalogo poetarum Mithologicio Q. Aurelium S3mmachum solum recenset. Id igitur aut Q. Aurelius Memmius Symmachus, consul a. p. Chr. 485., socer Boethii, cui librum do S. Trinitate adversus Nestorii et Eutychetis errores inscripserat, secit, aut, quod Vero magis est simile, Q. Aurelius Anicius Symmachus, nepos eius, quem modo Nominavi, consul cum Boethio filio a. p. Chr. 5aa. v. Fasti Relandi P. 689. ct Fabrieli Bibliothera lat. T. III. P. aro. quos secuti sumus. Aliter Onim Petrus Bertilis in praefat. nil Boethii librum De Consolatione Pag. 29. statuit, Boetii tum tertium ultimumque consulatum cum Symmacho socero suo gessisso a. p. Chr. baa. aetatis suae 67. 5. ignoturi l. e. habes, qui etsi tibi non notus, te colit. 4. a. sJ συφαις, ut in Martiali saepe invenitur, Pro egregie, Prae
5. DeumJ Int. requiei. 6. uxoriri Elpidis.
Anth. II. I 43. Hoc inpigramma Symmachi orator;s est. Extat en Imin epist. I. lib. I. , In qua Symmachus patrI suo seribit: Batitis Luerina aede mutas imus, non quod eius dii ersorii salias ceperit nos, quod, cum diu tua Misi ur, plus amatur aed quod metua fuit, ne, εi Baulo
160쪽
rum mi u ADLMisset assectio, cetera, quae Misenda lunt , displicerent. Ibi Acin Θ no conditori eiusque maioribus emmetra Merba Iibari, et picturae Iicentiam , quae Mestilum distarem singulis tribuit , in rationem coegi. Acindylius consul fuit a. p. C. 54Ο., u. c. IO9a. , et Praesectus praetorio Orient Is, quod versu 4. Indicatur.
toga pictu J triumphantium fuit consulumquo sub imperatoribus. Festus s. v. p ta. Picta quae nunc dicitur toga, antea Mocaba ur purpure , eratque εine Pictura. V. FOrcellin. v. pictus. Salmasius ad V pisci Carinum Imp. c. ao. T. II. p. 855. Crei er. Antiquit. p. 186. a. sacri i. o. pontilox erat. sophis Barth. Adv. XXX. 8.
b. sit sed ed. 1655. pie timJ hi versus a Symmacho ad illustrationem picturao componebantur, in qua Acindyni socer, Acindyni pater, Acindyuus ipso conspiciebantur, cuncti ornatu proprio ac convoli Iento praediti. Id ex epist. Symmachi Patris l. I. op. a.) novimus. ,, Quid enim concinnius episIOIa tua, quam Per accepi quid Mersuum admixtione iucundius Z Quod utinam sensus Gliquia eorum supersit, quorum imaginibus praescripta νῖdemus epigrammatas Faciti Iaudabunt latis successores Iaborum suorum, qui Picturae nitorem pulchrioribtis Dersibus illuminarint. Alter Atticam Pallam, alter pictam togam, tortius paludamentum gerebat, quod Symmachus his verbis in ep. i. intelligit: picturae licentiam, quae Mestitum dispiarem aingulis tribuit, in rationem coegi h. e. causiam eius rei inustrari. - praetura vulgo Invitis niss. In pictura deerant fasces sive insignia consularia Acindyui, unde dicit Si fasces pictura
Anth. II. 344. Symmachi oratoris est, et extat in EpIst. eius I. I. Verasd. Poet. T. IV. p. 55o. a. erutiat fer ut ager sone deiulare tergemini nis. Seioppii. Eruta ergemini de Iare Gerionis. Iuretus. eruta GerIonis de I. t. Lipsius ad Tacit. Ami. XIV. 4. S. BoauliaJ Lipsius. Boalia vulgo. 9. Acindae G FIavius Sept Imius Acilidynus consul a. p. Chr. 54O., de quo suprP. io. OrsiusJ MemmIus Vitrasius Orstus, do quo Videsius ad Ammian. Marc. XVI. io. Et B. ad h. l. ogit. II. tu Menile decuri l. c. iuvenum decus. - iureniae d. ed. I 655. Aνeniae decena II inus. ad Lucret. L aao. Mulgo decus constructions nulla I a. bisseno - Daeri Symmachus de semetipso loquitur, et consulatum suum a. 59 i. intelligit, quin duodenos fasces h. in bant consules. 25. sedJ ed. I 655. bi vulgo. Seu L liliarunt sic tibiae iionduim ad