장음표시 사용
901쪽
nachus est ille , in quem cadere potest ius Praelaturae, saltem Ab hate consentiente , dc Episcopo ordinante i S addit ibi hoc probari prae allegatis iuribus, ac infinitis glosis, di quod appellationexI Praelaturq t non tantum veniat
dignitas Episcopalis, sed etiam
simplex benes. curatum . probatur sententia Domini Federici de Senis ubi supra, dicentis, quod eadem est ratio, qua Monachus
potest praefici ad Episcopatum,
S ad dignitates cεteras Ecclesiasticas propter curam animarum, etiam de iure communi. ergo si
est eadem ratio de dignitate qualibet, sequitur, quod electio , vel praesentatio facta de Monacho ad
curam animarum , siue sit digni tas , siue rectoria , tenet mero iure. haec ille. Per cuius opinionem clare probatur, quod Praelatura non disserat a curato bene. ficio quo ad hoc. Idem tenet Reuerendillimus Cardinalis Sancti Eustachi, a supradicto Domino Aegidio ibidem adductus, quiis dixit, quod Episcopust admittens Monachum praecedente causae cognitione, aut rei notorietate, secum dispensasse videbitur. idem dicit Praepositus ubi supra, qui Doctores , si bene intelli
gantur, nihil cotra nos concluserunt, cum hoc idem apud nos habeatur indubitatum , videlicet. quod Episcopus teneatur Monachum praedictum examinare, ac cognoscere de eius idoneitate: ut statuit ius coe,& vltimo loco Co .cilium Trid. ac post haec ill ii idoneum repertum instituere. & hse
dixisse sufficiat,quo ad probatio
super praesenti quaest. Restat modo , ut argumenta in contrarium adducta destruamus & reprobe
Ad primum argumentu dicendum, ui minor verificatur solum in eo, quod non obtinuit facultate praeliandi suturi consensum electioni de se factae, ut fuit probatuin prima conclus sucus de illo, si fuit restitutus pristino flatui valedi, in quo poterat uti sua voluntate, quod fit per abolitionem obli .gationis, q contraxit per abnegationem suae voluntatis in manu Abbatis sui. Secundo & tertio argumento in contrarium adducto. unica responsione satisfiet: cum illa duo argumenta quod amodo coincidat simul: quare negatur Minor, generaliter intellecta, ga non est verum, quod in olbus Monachus 3 t habeatur pro mortuo : cum illi adsit facultas Missas celebrare,& nonnulla sacramenta Ecclesiastica ministrare , ac Praedicare, Sse tueri ab iniuste se verberantibus, vel vulnerantibu S, ut omnibus Doctoribus est inconsessis; quod tamen nullo pacto a defunctis perfici potest . Verba vero Summi Pontificis in dicto c. placuit. adducta in contrarium, sunt intelligenda vera, quoad actus legitimos exercendos, & quo adsecularia S mu dana negotia exercenda, in quibus Monachi reputantur mortui , vlini. Deo nobis. C. de Episcopis & clericis. Ad quartum negatur Minor,
902쪽
quia Monachus assumptus ad cu- mi Pontificis verba, quibus ibi ram anima m , non eximitur a usus fuit, dicendo,&per antiquos persectione voti obedientis ; sed Canones etiam Monachi ad Ee- mutat Superiorem, cui teneatur clesiarum Parochralium regime illam exhibere ; nec in hoc alicui ordinati ; pro hoc intellectu adis ipse praeiudicat, cum adsit volun- duco quod. supra in medium protas Abbatis consentientis,. ac re- duxi in conclusione quinta S vl- nunciantis iuri suo sui prius sup- tima, secundum Doctores in ca . ponit. cum nihil reserat si per al- pitulo quod Dei timorem . extra terationem status se transferat ad de statu Monachorum ..contrarias actiones se quoniam. Ad sextum argumentum sim communiter Doctores praealte- liter negatur Minor quoniam pati, simpliciter asserunt, hoc pos Monachatus non est persectio se fieri a Monacho, probantes em 16 status curatorum statu, quia sirum sententias auctoritate iu- secus esset verius male fecisset
rium adductorum in secunda.con. clus asserente Sq;. hoc tamen nonuposse fieri, si opus esset Monachii ad curam assiimptum M remanere Monachum claustralem idest,. obligatum Monachali obseruantiae perficiendae in claustro, quia tunc sequeretur pr allegatum dictum Philosophi in con rarium adductum p quod in. cassi nostro, non habet locum , ut patet, cuminihil prohibeat duo contraria such celitue esse in eodem l subiecto, . ut in aqua, quae potest sit emue contrarias qualitates sit scipere, videlicerisigiditatem, S caliditate 't ipsemet Philosophus inp- dicamentoqualitatis confitetur .. Ad quintum respondetum, quod Minor negatur, quia in dicto tex. I s capit. quod Dei timorem, .l non suit facta mentio de speciali concessione ,. sed tantum.suit ab ip-.so Summo, Pontifice declaratum illi Plebano: dubitanti de licita assumptione, curae post votum Religionis emissimi, hoc illi licem, st&Probatur pendicta Sum-
Summus Pontifex in dicto capiatulo quod Dei timorem , concedendo, quod id, quosminus bonii est exequatur, Squod maius
bonum est, deseratur. m hoc no, sit proprium veracium Pastor uim animaru at potius contrari uini
Praecipere: quapropter dicta verba videlicet, ad isngem melioris: vite sunt intelligenda ad frugem
tutioris vitDquoniain patet cura gerere animarum esse periculosius , q vacare vitet Monachali ob infinita sicandala, ct tentatiO-nes,quq obiiciuntur in dies,unde volentibus in Christo pie vivere: sed non ideo cura animarum est fugienda a nobis,cim non ignOremus , . quod ubi maior labor,. ibi maius pretmium r di ut cum Apostolo dicamus, non coronabitur nisi , . qui legitime certa uerit quapropter certare ust necessarium desiderantibus coronam, nec ij tales sponte se ob ij ciunt certamini , cum sit. scriptum,Militia est vita hominis su- Per terram; nec se. obi jciunt periculo,
903쪽
riculo, eum dicere pollinicum niam non negamus Episcopum M posse probare, idest, experimentum capere de idoneitate instituendi, cum ad id cogatur per Apostolo, omnia possum in eo,
qui me contortat g priecipue cum ad hanc curam astanendam videatur praedictus Monachus suaderi sententia Panor.in dicto capit.quod De minorem . Ubi post interpretationis nostri confirmationem; verbi ill i' melioris dic in
ait.curatum recte sungendo suo
officio posse lucrari suam ipsius animam , Saliorum sub cura sua existetium: sed Monachus in Monasterio tantia suam , S addit; sic
argue ex glosia, magis meretur Presbiter Parochiat is recteQxe ius commune, & Concilio Tri- dentino locis suis; citatum .
Ad octauum respondetur,quod negatur id, quod fuit in minori probatum hodie locum habere,
.ciun sit abrogatum per iura moderniora, citata in conclusione .secunda, & u, hoc sit verum, cofirmauerunt Doct.adducti ibidem. Ad nonum negatur Minor cum omnibus Doctoribus sit in-
confesso, neminem posse sibi ali- cendo suum officium , G simplex 18 quod ius praescribere 1 sine poς
sellione illius :& cum hoc quoque confirmetur per textum in capitulo sine possessione . de regulis iuris, in sexto, ubi diciturii ne possedione praetcriptio non
procedit, quapropter Canones in contrarium adducti, sunt intelligendi quandoque in particulari, vel alicui familiae, vel uniuersi- rati, vel Monasterio per posse Gsionem pacisca fuit aliquod ius praescriptum: sed dato, quod clerici in comuni hoc acquisierint, potest diei, quod hoc non obstanae poterit Monachus praedictus praesentari, Sc institui in dicta cura, curem Pan. inrubr. de vita,&liones t. cleric. appellatione clericorii eniant etia Monachi, ac omnes, si non sunt mere laici, cuius opinioni oes summularii in vers clericu astipulati suerunt. Ad decimum , S ultimum argumentum respon. quod conclusio illius non est contra nostram
.sententiam, cum hodie no repe- Eee a riantur
Religiosus sibimet soli vacando.
Λ1 septimu negatur Minor auctoritatibus Doctoriarn. 'Cano num in medium productorum, in coctussione quinta,&Doctoris
Aegi dij Bella mere . ibi allegati a
quapropter text. ille citatus per eum ibi, est intelligendus , ut siu-pra in dicta conclusione fuit dictum. Insuper tamen pro maiori veritatis enucleatione , animaduertendum, quod multum dist rat terminus hic appositus, in dicto c. per eunde adductum, videlix 7 cet Probauerit ' ab alio termino, scilicet dispensaverit, quonia probare signat experiri, vel exquire re, nec non aliquando pio laudare , quandoque argumentis demonstrare, & aliquando permittere ; sed dispensare est facere illud licitum, quod aliis de iure non esset licitum, stante nia suo robore generali prohibitione illius. Quapropter opinio illius cxvi vocabuli, est pro nobis; quo-ον Corale
904쪽
riantur Clerici seculares aeque cap. quod Dei timorem . extra de idonei, ut praedictus Monachus statu Monachorum, cap. si Reli
de quo quaeritur) qui vellet hoc
onuS curae, ac residentiae affuinere, quoniam hςc idoneitas debet tot considerari non tantum circa doctrinam, ac vitae integritatem, necnon prudentiam in dirigendo ciues sibi commissas, & facultatem tuendi bona temporalia i sitis Ecclesiae, quae propter incuriam, ac auaritiam praedecessoruin citcta Ecclesia curata minatur
incultabilem ruinam , nisi ob ij- cietur, sprout testantur ipsi patroni) Insuper & alia mala, a me
recensita supra in quarta conclusone, quibus omnib' malis Deo Optimo Maximo opitulate M nachus praedictus poterit occurrere propter suimet, di sitorii nobilitatem, cum ipsus consanguinei abbundent diuit ijs, ac potentia: Quapropter concludendum erit pret dictum Monachum de iure , cum sui Abbatis licentia poterit praesentari,& in dicto bene Lcurato institui a Dioeceano absique aliqua alia dispensatione . Shaee dixisse susticiant pro examinatione praesentis quaestion is non tam utilis,quam dillicitis . Addendo tamen, Monachum posse abstrahi a Monasterio, ut perpetuo inseruiat Ecclesie secular curatae non solum unitae Monasterio, verum etiam non unitae, inter Ueniente tamen cOsensu Ab-hatis sui, & Episcopi Dioece sani Elum probatur rursus per nὶΟduepilogi, iure pontificio. Nam h
hetur in capitatio Doctos. in cap. si Monachus I 6.quaeil. I. ca P. 2.&giosus .de clection .in sexto,in extranag. si Religiosus, de elect. &nouillime in Sacro Concilio Tridentino sess. i q. de reformatione CaP.i I. ubi declarantur incapaces beneficij curati secularis mlum Religiosi trafati de una Religione ad aliam, de quorum numero non est Monachus, de quo quaeritur. & rursus in sessione a s de resormatione cap. q. vb i solumao prohibentur regulares t ab egre cssi suae Religionis ad deseruiendum Principibus, vel Communitatibus, aut alijs pijs opcribus sine prquio consensu seorum Praelatorum. Vltimo loco declarauit Pius Quintus in sua extrauagan. Regularem,posse ellici Vicarium perpetuum alicuius beneficij cvrati, etiam sine socijs, accedente consensu sui. Superioris;sed si re gularis Vicarius csset amouibili ad nutum sui Praelati, tunc Omnino esset associadus saltem a duobus alijs, Sc Congregatio Illultrissimorum Cardinalium super Sao crum Concilium Tradentinu censuit sussicere Monacho habere v-
Secundo id ipsum probatur Doctorum auctoritate an citatis iuribus, necnon S auctoritate Ioannis de Imol. in Clementat. supcLGlo ipsius in versiculo seculari, de cicct. Idem latius docti it ipsam et Glos. immo S textiis ipse in ipsa C Iem. i. si verba eius ponderentur, S omnes Doctores ibi dem,& elegant illime Cardin. m. Clam. I. quaest. S. de regul. &Paw
905쪽
normitanus in c. Deus qui in fin. plenda neglig.Praelat.his praecisis
Oxt. de vita,& honestate cieric. de verbis utens videlicet. In benefiiterum in c.sicut tuis . nu. a. vers. Nota primo. extra de simonia. Ide in docuit Decius in c.praeterea. extra de praeben. Idein Fed
ricus de Senis in coss.suo is s. ubi hanc conclusionem doctissime vera in esse probat, respoditq; obiectionibus quae possent illi aduertari. Idem Praepositus in c. priscis. dist. ss. Ideni docuerunt latissime Aegidius Bella mere in suis deci .sionibus, concius. 7s r. sub tit. de iure patro.& Caesar Lambertinus in tract. de iure patro. in princ.
primae partis lib. I. art. I9.q. 7. di-- centes hanc esse communem Doctoriententiam . Non uegamus tamen nullum
ex Abbatibus Cogregationis Cassinensis nostrae hodie posse huiusmodi co sensum alicui ex suis Monachis indulgere, cum hoc Reue rendi Patres regiminis specialiter inhibuerint eis, ut luce meridiana clarius elucet in declaratione Regulet c. 28. de ijs qui saepius correpti non emendantur, nu. . g. dare vero. Attamen quis negare praesumpserit hanc facuItatem Monachis suae Congregationis posse de iure impartiri dictum Reuerediim Regimen Congregationis Callinensis pCum inde videretur peioris conditionis, quam singuli
Abbatis, ac Praelati cuiuscunque ordinis, quibus hoc a iure communi concessum fuisse iam ex alis latis patuit. Idem rursus repetijeipsemet Panormitatius in Clem. Vnica, nil. I a. I 3.Iq.& II. te sup-cijs solitis conserri secularibus non possunt Religiosi habentes
praesentationem, seu collationem pret sentare Regularem, seu conserre Regulari, ii illud benefici ii noest curatum, vel illum volunt presentare, ut elaustralem. ut Glo.docet in vers. secularibus, ex qua nota, quod tanquam clericum secu.
Iarem possunt praesentare Religiosum si beneficium est curatum,&dicuntur praesentare, ut es australe .n, qua do volunt posse eum remouere ad libitum, ut tunc remaneat claustralis,scut prius: secus ergo, quando isti pr sentant, vel conferunt, ut penitus absoluatur ab obedientia Monasterii, S sie perpetuus rector illius Ecclesiae. Ex quo etiam nota, quod patroi nus t Ecclesiae curatae potest pri- sentare ita Religiosium, sicut secularem dummodo non praesentet eum ut claustralem. Insuper sciena dum, quod institutus t in Ecclesia, ut claui tralis debet habere mcium:secus si habet rectoria tan . quam quilibet clericus secularis. Videgio. in ver reuocari, & meliorem in Clem. Ne in agro. F. ad haec. de statu regul. Haec omnia Panorm .ubi supra. Et haec est mea sententia decisiva. Ego D. Alphonsus Vistagia a Neapoli Abbas Congregationis cassinensiu.
906쪽
s V MMARIUM.1 Iudex tam secularis, quam Eccle-sasticus quid faciet si fuerit appellatum ὰ sententia lata a se ad suum
Superiorem via Poena impouenda Iu liti non deferenti appellationi, facta ad eius fu periorem a sua siententia dis initi-
3 Iudicibus, a quibus fuit appellatum
a dissultiua apostolos tradere appellanιibus praecipitur. iappellat iovi stiuola ab interlocuto .riaevi non ' deferendum: tamen a dissitiativa erit omnino deferen
s Appellanti trad*da erit copia processus , o sententia lata dirigenda Iudιci ad quem, infra triginta dies computandos a die lata sententia .
6 Iudex non deferens app. facta a sua dissutilua ad Papam, summouetur ab obficio. 7 Iudici ad quem mittenda sunt acta cum apostolis a Iudice, a quo fuerat appellaιum.
s Poena imponenda radici a quo, non assierenti appellationi qua sit. io Appellanti infra spatium triginta
dierum a die sententiae, erit tradenda copia actorum causa, apo-
soli. II Ex Gntio sententia per apellationcm suspenditur usque ad di nitiuum iudiciam super liam a1 a clericus Iudex non deferens legitima anckaιioni qua pana puni tur, σ qua laicus. 33 Iudex Ecclesiasticus non deferens appellationi iacta in ea a civili σcriminali, qualiter ventur punienisdus. σ qualiter Iudex secularis ἀI4 Iudex non deferens appeliationi sit. cita a sententia interlocutoria, non
venit puniendus sent se non detulisset sententia dimitiva. Is Porna imponenda de in re canonio radici Fecisasteo avstversi depositionis. i 6 Iudex utriusque fori quibus de eam sis teneatur deferre appestationi a sententia sua d. finitiva etiam iustissima. 27 Tempus hodie iηdullum ad delibe- .randum, an quis velit sententia i ta in causa sua assentiri, vel ab ea oppellare, est deιc dicru tem in ca u. D indicialiter mota , quam extra. iudicialiter, quae e .uffa dicatur mota iudicialiter, et quae extraturicialiter, O an huiusmodi dies sinteontinui currentes de momento ad
momenitim,s a die lutae si victis, aut a die scient is , aut ab hora, tu qua datur copia adeundi Iudicem a quo, vel ad qucm . I 8 Mgula, in qua dicitur , qνod di cstermini non eι titetur in termin non habet locum in termino a iure
aspinato volenti appillare. i 9 Appellatio suspendit latam senten- ιιum ita , ut non possit executioni
ao Iuramenti delatione simpcr excluditur ius superioris. 2Ix SenIentia, a qua non fuit appetratum infra decim dies transit in rim tuo dicatam, oe ab ea posea appellare nin poterit, nec eius execui st
907쪽
retardari, infir propter excessum dum nihil poterit, ct quare. modi executronis. 3I Tempus appellationis interponen-22 Quadrimestre tempus ad executioni da, oe exequenda quod est .man andam sententiam regulari- 3 ater est statutum, lic t a Iudice pose sit prorogari, σ breuiari. a 3 Terminus decenes, eoncessus ane lare volentibus, incipit a die sciem 3 3tia promulgationis sententia lata. αε Iudex ad quem non poterit probibe- 3 re Iudici a quo nὶ in causa ali tua, vel nὶ ad executionem sententia procedas e visi sibi eonstiterit, ad eum per appellationem causam ip- 33fum delatam fuisse .dis Appellare licebit infra detendium 3 6
a die lata fementiae . 2 6 Teresinas decendis non eurrit appellare volenti, a se sibi deto copia Iudicis a quo, vel ad quην, et hoc 37 in publico , nec ipse appellare No lens tenebitur se conferre ad doma vel villam eorum .a7 Dies in quo appellatur, an computabitur inter illos dee m concelsos ad appellandum: imo, an σ illud borae momentum, in quo ipsa senteu- 38tia fuerat promulgata , includa. tur. 3928 Terminus dicendi, currit non a die sententia si ticiter promulgationis, sed a die scientia promulga - .
tionis ipsius, ex qua fuerat quir grauatus, etiam si talis dies esset feriatus. si tamen in ipso Iudex dedisset oeopiam sui. 29 Recurrere per appellationem poterit quis ad Iudicem a quo, O ipso deficiente, ad Iudicem ad quem. Αἔ3o Attentari a Iudice a quo post appet . lationem a disjitiua, ct intra de- cevdium concessum ad appellan-
Absens non per contumaciam veradunatus appellare poterit intra decem dies computandos a die scientias IAdex reperiatur tu publico. Causa propria alicuius, qua diccn
Terminus decendii appellare volenti concessus a iure locum babet nosolum in sententia dissiuitiua, veruetiam in interlocutoria.
Tempus legale in dubio semperpra
Appellare quaudo alicui licebit poterit avellare etiam die feriata, tam solemni, quam repentina, sed
non exerceri regulariter, et quarta
Appellanti et si no praeiudicet,quando stat per alium Iudicem, quin ipse prosequatur suam appellatione quoad tuus sibi praefixum in prosequendo. Tamen cautius aget si se protenetur de hoc coram ilibus, σ publich proponat appellatione.
Appellare volens, an teneatur perquirere Iudicem ubique locorlim. Te us decendi, incipiet currere noa die conditionis extantis , sicut in aliis praescriptionibus contingit,sed a die latae sententia, etiamsi ferre tur sub conditione supposita tamen eius scientia, ct quare. nu. S. Sententia lata contra aliquem quod tempus a iure sit indultum illi ad soluendum id, ad quod fuit condem
Sententia poterit ferri etiam disiunctiuὲ conditionaliter idest sub eon ditione, qua babet ipsam iustificare, qua alias vocatur conditio ia.
908쪽
intrinseca, ct tacite cohaerens.
41 Decendii tempus quare curraι de
43 Decendi, tempus a quo tempore eomputetur , T contra quos no currat.
44 Lex communis aut staιutum ubicu. . que ponderat actus scientiam re 'ectu certae qualitatis ille no dieitur scire, qui scit actum , σ ignorat qualitatem pondeνatam ibi. Vnde
articulans in tali mateνia debebit esse cautus σ - εν. 43 Contumax in non veniendoseu comparendo propriὸ dicitur columax, o qua e 4O Sententia interlocutονia infra decendium poterit exequutioni mandari,σ quare.
67 Ferens sententiam diffinitiuam ipsam ex equi poteri non autem re-u care,Cr quare ω68 Sententia truditialis, etsi in multis
disserat ab extraiudiciali, tamen quoad tempus appellationis conueniunt,scilicet a die scienιia. yo Tempus appellandi a iure indutium curret a tempore lata sententia, et non a lepore lapsus diei, ex elapso decendio fri/tentιa traum in rem iudieaιam , σ q ando, o qua
yr Decendium quare non ineipiat eum rere a tempore ter ηι praefixi ad ue saliquid DciendΜm,tam in causa ciuiti, quam criminali. 2 Sentenita a qua non fuit appellatum insta decendium, quare ινanseaι iurem iudicatam. 6 II 3 Decendio transacto, tam pure,qua conditionaliter lata sententia ιran 61μ in rem iudicatam , si conιra itilam non faeris appellatum, conlpa tando horam lata, aut scita sententiae facta appellationis.14 Appellare quis sempeν poteris etiapo i decendium a die μιentia i lati grauaminis habentis actum successivum, o hae regula meminplifieatur,oe limitatur. 36 Ius commune quare indulserit ροβlatam sententiam volentibus arpellare decendium, inhibendo Iudicibus, ne lina ipsum eaequutioni mandarenι ipsam sententiam.
s7 Faeustate appellandi, ut quis ροβdecem dιes a ate lata sententiae pri Merar quid necessario requiratur .
38 Appellare quis poterit etiam post decendium,si quam primum ciue-νit, ides, se iam decendium aliud
compurandam ab ipsa bora scien- ιιaelatae sementia adierit Iudicem sedentem pro tribunali, o probaueriι se non fuisse citarum ad auis
diendam sententiam lati die, erhoc pacto erunt interprelandi Doctores dicenιes citatos ad audιendam sentcntiam nsn venienteri sed contumaces fore audiendos ancia lantes poli decendium, cum de Iure hie non veniat dicendus conlumax verus ceui non licet appellare sed fictus, qui appellare poterit..
Decendium νι contra appellare volentem currat necessario requiritur scientia lata sententia, En eius intimatio plena, o ceγιa, ac uetoris sementia, o quare.
Intιmatio alicuius ectus iudicialis, νι praeiudicet alicui , νιι ipsam abii Di iligod by GO le
909쪽
obliget ad aliquid faciendum neces 7 Iura dicentia contumaee n non vesario in scriptis facienda erit ple- niendo non fore admittendum adna, ct certa, ignando ipsam, veι appellandum quomodo erunt intel- eius copiam. ι Enda. 63 contumax qui non essπποι post de- 73 contumax quis dicaturi tcendium a die sata sententia pote- 6 Contumacia vera in non veniendo, vit appellare dummodo appellet in- nise fuerit manifesta non imp fra decendium a die scientia. diei appellanι , vel appellatio-64 Intimatio ubicunque requiritur ali nem . cuius actus, quando susciaι scien- contumax iu non parendo non priuatia eius sine tali intimatione. bitur faciatme appellandi, σ Pa-6s iampestatio abstruis per contuma- re ήciam, quando recipi possit 78 Appellare regulariter omnibus li- εο contumax fictit siue prasumptiu po tediit, licet fallaι in aliquo easu . teris appellare,et quare. 79 contumax quis appellare non posu.
67 citatus personaliter ad veniendum σ quis dicatur verus contumax. audire sententiam in sua eausa, in 8o Contumacis in non veniendo poena dubio habebitur pro vero cοuιu- qua sit macri uist contrarium probaretur, SI Contumax verus ut quis dicatur ,. sie non admittetur ad appetrau- qua requirantur. quomodo pu-
68 cotumax multipliciter cotingit quis 8a Obliuis in aliquo ηοη praesumitur, dici, O quis dicatur eontumax ve nisi ex longo tempore. rus anarenter, oe existenter, σ 83 Inliciendum non erit id, quod quis an eius appellaιio admittetur. dieit se credidisse,sed id, quod cre-69 contumax verus apparenter, sed no dere debebat, σ quare . exinenter quis dacaιur, o an ap. 24 Contumax verus in veniendo, quanpellatio eius admittetuν. do admittetur ad appellandum, σ 7 o contumax verus apparenter, et exi quis dicatur verus eontumax . flenter appetrans insta decendium 83 citatas semel peremptoriὲ ad audi , a die lata sementia audietur . dam sententiam, non exit amplius 7r conιumax verus existenter, o β- citandus, o quare. ius apparenter, an admittetur ad 86 Contuinax verus no admittetur ali oppellandum . quo pacto ad appelladum viva vo-72 contumax ' Ius apparenter, non te,nec arreptio itineris vim appeti existenter, an admittetur ad appel. lationis obtinebιt,σ quare. landum. 87 Contumax verus admittetur ac 73 Appellare a diffinitiva sementiano ria Romana infra deeendium comis poterit is, qui ab interlocutoria la- putando a die notitia lata senιetis,.ta in eadem causa appellasset , σ σ quando nou.
dicta eius appellatio fuisset friuola 38 Seientia velata ad poenam vitan- nisisse, cτ quareis iam non ita subflcit, sicui directa
910쪽
velata scilicet, oe non probata in tia lata siver ipsam litem motam,
iudicio. Consumax νerus, quem citatio Dcta ab homine, vel a it re φρrebendit, non admitιetur ad avellanda,
nisi docuerit de legitimo impedimento , σ quis dicatur contumax verus, O quid eriι dicendum depicto so Is ex ad quem prius cognoscet detegimitatione appellationis qua reperta cognoscet merita causae, seu sententia, ct quare.
si Contumax verus in non veniendo, eis non admittatur ad appellandis, tamen contumax in non restituedo.
vel aliquid aliud non faciendo, ap. pellare poterit, o quis dicetur νe. ras contumax, ct quis nou. contumax verus non admittetur ad
alligandam litis pendentiam, neque ad supplicandum, o quis dicatur
verus contumax , eis admittatur ad appellandum a condemnatione expensarum propter ipsius contumaciam incursas comparuerit. sa coniumax verus se fuerit mulier, rusticus, vel minor admittetur ad appellandum,o quare .sq. Contumacia procuratoris,an semper noceat Domino, vel procuratori, re
s s Appellare domino licere Doctores asseuerantes post decem dies a die lata sententia, quomodo sint interuiuendi, ct quare.s6 Dominus litis verus cotumax, quando audiretur,si appellaureit a se tentia disynitiua . 97 Procurator consitutas in aliqua Iite, etiam in mandato hyeciali domi vii luis poteris a pellare a sentens quare. 98 Procurator eum post sitis eoutinationem sit . f ctus dominus litis , ideo non soιum ipse poterit ane
lare, verumetiam σ constituere alium procuratorem ad appellanis dum , tam de iure ciuili, quam de iure canonico. σquare.
ς; Filius familias procurator esse poterit Ioo Procurator quare appellare non teneatur in causa criminati. Ior Procurator et si in ea a ciuili appellare teneatur,non ιamea avellationem ipsum prosequi, nisi hoc promisisset. σ quid seruet curia
go 2 Procurator rei appellans, quando admittatur ad profecutionem appellationis . Io 3 Procuratorium mandatam alicai Dctiim super certa lite, an per θη- tentiam sequutam extinguatur ita Ni non teneatur appellare, velprosequi appellationem. quare. Ioε Procurator constitutus ad appellandum poterit bis appellare, σq are: G quando noceat domino litis tam in non appellando,quam iunon petendo restitutionem in inte
Ioue Asperenti se appellasse infra decendium a die latae sententiae,ves eius scientiae incumbit probatio, aliaι Iudex ad quem ipsum uo admittet, cum hoc ipsum ante omnia si coram probandum. σ quare.1o6 Asserenti via agenti non neganti incumbit probatis. σ quare.1O7 Exhibere nemo tenetur aduersario