장음표시 사용
421쪽
C. SUETONII Ex quibus in ovomplum pauon hinc inde subieci. Vage, iucundissime Tiberi, et feliciter rem gere, ε ἰ καὶ ταῖς
IUοισαις στρατηγῶν. Iucund ssime, et, ita sim felix, ois fortissime, es dux vomu iana τε, i D. Et, ordinem aes Ayorum tuorum I Ego Dero , mi Tiberi, ei in re tot rerum
Poluisse quemquam Prudentis gerere M. quam tu gesseris existimo. Hi quoque , qui lectim lucrunt, Omnes constentur, Versum illum in te posse dici: Unus homo nobis vigilando reStiluit rem.
Stoe quid incidit , de quo sit cog mmdum Hl gentius, si e quid stomachor, oulde , medio saeus, Tiberium
meum desidero: succurrisque persus ille Homericus:
Alfenuitum te esse continuitione laborum , qu iam audio et lego, Dii me perdant, nisi cohorrescit Coryus meum:
422쪽
seque rogo, ut Parcas tibi: ne, si te languere atidierimus, et ego ei mater tua exViremus, ei de summa imperii sui μορulus romanus Periclitetur. Nihil interest, uti iam
ipse nec ne, sitia non ualebis. Deos obsecro, ut te nobis Consercent, et Dalere nunc et semer Pallantur, si non Populum romanum Perosi sunt.
22. Excessum Augusti non prius palam fecit, quam Agrippa iuvene interemto. Hunc Tribunus militum cu*tos appositus Occidit, lectis codicillis, quibus, ut id faceret iubelicitur. Quos codicillos, dubium suit, Augustusne morions reliquisset, quo maloriam tumultus post se Subduceret, an nomine Augusti Livia, et ea, conscio Tiberio, an ignaro . dictasset. Tiberius renu clanli Trihuno, factum esse quod imperasset, neque in erasse se, et redditurum eum Senatui rationem, respondit; invidiam scilicet in praesentia vitans. Nam mox silentio rem obliteravit.
423쪽
C. SUETONII a 3. Iure autem tribuniciae potestalis coacto Senatu, inchoataque allocutione, derepente velut impar dolori congemuit; utque non solum vox, sed et spiritus dΡficereι, Optavit, ae perlegendum librum Druso filio tradidit. illa lum deinde Augusti testamentum, non admi sis signatoribus, nisi senatorii Ordinis, ceteris extra Curiam signa agnoscentibus, recitavit per libertum. Testamenti initium suit: Quoniam sinistra Fortuna C tum et Lucitim filios mihi eripuit, Tiberius Caesar mihi ex Parte dimidia et sextante heres esto. Quo et ipso nucta suspicio est opinantium, succhssorem adscitum eum necessitate magis, quam iudicio, quando ita praefari non abstinuerit.
neque agore dubitasset, et statione militum, hoc est, vi et specie dominationis, assuinta, diu lamen recusavit impudentissimo mimo; nunc adhortantes amicos incre-
Micit . quod ortum ex sequente der pent .
Lerri ad Floe. II, 14. 3. Ernest. et Volso ad h. l. vid. ind. in mimus. Si
424쪽
pans, ut ignaros, quanta hellua esset imperium; nunci precantem Senatum. et procumbetilem sibi ad genua, ambiguis responsis et callida cunctatione suspendens, ut quida in patientiam rumporent, atque unus in lu- multu proclamaret, Aut agat, aut desisIi: alles r coram exprobraret, ceteros, quod Polliciti sint, tarde Pra stare: sed ipsum, quod Praestet. tarde Polliceri. Tandem quasi macius, et querens, miseriam et onerosam iniungi sibi seroi utem, recopit imperium; nec tam on aliter, quam ut, depoSilurum se quandoque spem saceret. Ipsius verba sunt: Dum o iam ad id tempus, quo uobis aequum Possa sideri, dare uos aliquam senectuti meae
IS. Cunctandi causa erat, metus undique imminen tium discriminum: ut sappe, mpum se auribuS tenere, diceret. Nam et Servus Agrippae, Clemens nomine,
staret villa. , inurptingetissum saltem esset eum plerisque edA. et Oudeod. post rectisti, is, iungondaque imp. animo - incropians. Falsum enim duret aenuntium illud; nam non revera recusavit. sed reeti re tantum simili uit. Sed ita etiam inepta Psset ver-h rtim amhuges in impud. animo pro immum issime. Precantem Sen. -stis Mens. e. I, it Pus in oratione dignitalia Mam fides oris a Titer o e etiam in reltis,
quas non occiseret, seti namra , si assuetudise, stispensa semper et Misera. ra Merha; tunc Merri nitenti, tit senstis mos penitus ahu rei, in inceritim el
quod delevi eum optimis e d. et Ouden torpio.
425쪽
C. SUETONI inon contemnendam manu in in ultionem domini compararat: et L. Scribonius Libo, vir nobilis, res novas clam moliebatur: et duplex soditio militum, in Illyrico et in Germania. exorta est. Flagitabant ambo exercitus inulta extra Ordinem: ante omnia, ut aequarentur stipendio praetorianis. Germaniciani quidem otiam Principem detrectabant, non a se datum, summaque vi
donarios mererent: seirtisdiximus at
pendii sentis sinem aser et: ne tit ostii Deaitiis tenerensis, sed iisdem in
ii hitio, de uaricis aeciperent. ipsi singulos postularent. Vid. ititer pr. ad Tacitum. Cons. ad Caes. 26 de militum viti peti diri tacitata. De seditione lexionum Pannonicarum vid. etiam
tores interplanxerunt pro e Germani tanni. Ovidiam etc.. vel Germanicianis, aliisque scripturae vitiis, quae enumerata vid. apud Burati. et Oudend. - Cermoniaiani sunt milites leaio num . in Cermania bellantium. Vid. ind. Eutrop. VII, D . a Germanitianis exercitibus. Ita III ieiuni et M nitiam di euntiar. De seditione prae
426쪽
Germanicum, qui lum iis praeerat, ad capessendam Bempublicam perurgebant, quamquam obfirmat P re sisterilem. Uuom maxime casum timens, partes sibi,
quas Senatui liberet, iuendas in RHpublica depoposcit;
qua tuto universae Susiicere solus nemo posset, nisi cum altero, vel etiam cum pluribus. Simulavit ot valetudinem, quo nequiore animo Germanicus celerem succes sionem. vel certe societatem principatus, opperiretur. Compositis seditionibus, Clementem quoque fraude deceptum redegit in potestatem. Libonem, ne quid in novitate acerbius fieret, secundo demum anno in Senatu coarguit, medio temporis spatio lanium cavere Contentus. Nam et inter Pontifices sacrificanti simul pro secespita plumbeum cultrum subiiciendum curavit: et Secretum petenti, non nisi adhibito Druso silio, dedit: dextramque obambulantis, veluti incumbens, quoad
se rido demum anno A. 7εθ, quum imperium adeptus esset n. 76 . vid. lae. ei Dio loris supra etialis. se espita) Festus dieii sui se, etiL
427쪽
C. SUETO Mia 6. Verum liberatus metu, civilem admodum inter in ilia, ac paulo minus quam privatum egit. Ex plurimis maximisque honoribus, praeter Paucos et modicos non recepit. Natalem suum, plebeiis incurrentem Circensibus, vix unius bigae adiectione honorari pamus est. Templa, Flamines, sacerdotes decerni sibi prohibuiti etiam statuas atque imagines, nisi permittente Se, poni: permisitque ea sola conditione, ne inter simulacra Deorum, sed inter ornamenta aedium, ponerentur. Intercessit et, quo minus is
ma υκ ἐκοιυου. Hoc .,l esse dem vigere. . me mi Mi . e. civem so cum civibus vertiari. et piati o minus quam erismum, i. e. lantum nou Drivatum.
428쪽
men is Soptember, Τiberius; October, Livius vocarentur. Praenomen quoque IMPERATORIS, cognomenque PATRIS PATRlΑΕ, et civictim in vestibulo coronam recusavit. Ac ne AUGUSTI quidem nomen, quamquam hereditarium, ullis, nisi ad reges ac dynastas, epi, totis
addidit. Nec amplius quam mox treS COnSulalus, unum
qui sententiam . dieii, se. Septembri hune honorem datum , ut Sextilem . Augustum appellatum, insequenti. Ita ipse Sox illis Auguvium DomEn non aeceperat oti diem Augusti iacit Iem , qui in Septembrem in eidebat,aed ob alias causas, de quibus vid. Aug. 3r. Praenomen M. Immrtitoris ) Dio VII. a: ac τε τὰ στρατοπεδα καὶ ura n9η παυτα ως - χράτωρ ευους Metro της Λωλης a Emetti, uἡ λεγωvαυτακρατωρ ιῖναι ' φηρ σων γαρ π
iaris huius lituli vis erat, longe diversa ab eodem alleuius nomini sub inucio. I id. ad Caes. 76. Λ initi M
Augusto datam, celebrat Ovid N
429쪽
C. SUETONI ipaucis diebus, alterum tribus mensibus, tertium absensusque in Idus Maias gessit. 27. Adulationes adeo aversatus est, ut neminem Senatorum , nisi aut ollicii aut negotii causa, ad lecti
cam suum admiserit; consular in vero salis iaciotilem
Sibi. ac per genua orare conaniem, ita suffugorit . ut caderet Supinus: atque etiam, Si quid in sermo no , vel in continua oratione blandius de se diceretur, non dubitaret interpellare, ac reprehendere, et Commutare
herii eouxti tui thu . quum duo iam ante imperium gessisset. Primum a. 7 alte tum a. 74 vid. supra ad e. 9 , Aod do iis tantum , quos imperium adeptus recepit. tinum piaticis die s) A. t. tuan Germati te I se. A. II, 53. CL I 'ubrie. ad Dioti. 1 A ll. 2o. Stisseeitis est ei NI. Iase adhue tantiario L. Seius Ti,-hero, ut apparet ex iis eripi. apud Gri ier. xxvi, 9, de qua vid. Ernes . in exc. ad li. l. et Utide Dd. , contra Cuperum et Burmannum recte disputati tes. Nimirum sisti consulatu, I therii omnitici tertitis, Dritiei pis priantis. Hurtim A. 774. eum Druso silio. Tae. A. II l. 3i: Se , tir Titerii qui m
cuius interitum meditabili tiri vid. Diora illi Α, ei dostr. itista cap. ε5, tibi viumua hie Tiberii eou,tili, ius dicitur,
ex vera rati ne a unum petitis Aticibusnnie imperiti m. d. aut m l. legen
denu. . et wos s. ad exeurs. Ern. ad h. l. nisi vitii nus. alia n g. eclusa Quod abest a plerisque. nisi, Auel rittite tritim e d. re liti erunt oti lend. et vols. Ille locum Aic interpreto tur: noli. r. Senatores citit E irrum Priamei mos Iectieram si m comitiari. αι -- reus ea . ac παρακολουθDυ. tit DioLVll. it eniti Α v. rba haHe Atint: ti
rmeretur , qui locus docet, Tiberium
430쪽
continuo. Dominus appellatus a quodam, denunciavit,
ne se amplius contum liae causa nominaret. Alium dicentem, sacras eius occvationes, et rursus alium, auctore eo Senium se adisse, verba mulare, et pro auctore, Suasorem; Pro sacris, latoriosas dicere coegit. 28. Sed et adversus convicia malosque rumoreS, et famosa de se ae suis carmina, firmus ac patiens, subinde
iactabat, in ciuilie libera linguam mentemque liberas esse debere. Et quondam , Senatu cognitionem de eiusmodi criminibus ac reis flagitante, Non tantum, inquit, otii habemus, ut imρlicare nos pluribus negotiis debeamus. Si hanc fenestram aperueritis, nihil aliud agi sinetis r omnium inimiciliae hoc Praeserto ad nos des rentur. Exstat et sermo eius in Senatu perciuilis: Siquiadem loculus aliter fuerit, dabo operam, ut rationem
siclorum meorum dictorumque reddam: siPerseuerauerit,inoicem eum OdCTO.
29. Atque haec eo nobiliora erant, quod ipse in appellandis venerandisque et Singulis, et universis, prope
saevitiam potius, quam modestiam in ea re ostendisse.
hane fenestram ) Ita Terent. Imati toni. III, 3, 72r quantam fenestram au nequitiem patefeceris. hoc Praetextu id. Caes. M. Po