장음표시 사용
301쪽
temperie accessu cunctarum gentium acili, littoribus pomtuosis, benigno Ventorum amati etenim contingit procumrentis positio in partem utilissimam, et inter ortus occasusque mediam', aquarum copia, nemorum salubritate, montium articulis, serorum animalium innocentia, soli se tilitate, pabuli ubertate. Quidquid est, quo carere vita non debeat, nusquam est praestantius fruges, inum, olea, vellera lina vestes, juvenci. Ne equos quidem in trigariis praeserri ullos vernaculis animadverto metallis auri, argenti, peris, serri, quamdiu libuit exercere, nullis cessit et iis nunc in se gravida, pro omni dote varios succos, et frugum pomorumque sapores landit is Haec ille:
adde his, si lubet, quae idem habet, lib. III, c. 5 Polybius, is item Varro de Re rustica, I, cap. u Strabo sub finem lib. vi et Virgilius variis in locis.
Si factum certa mundum ratione fatemur,
Consiliumque Dei machina tanta fuit:
inquit de hac Italia Rutilius, Ir. In undecim regiones hanc divisit, teste Plinio, octavianus Augustus imperator; in septemdecim Constantinus Magnus, ut habet Rubeus in sua Ravennatium historia, ii octodecti autem lego apud Diaconum, Longobardic. II, cap. mille centum et nonaginta septem urbibus praeditam et ornatam suisse auctor est Elianus. Atque haec
est illa Italia, quae nuntiato gallico tumultu, L. Emilio Paulo, C. Atilio Regulo coss. sola sine externis ullis auxiliis, atque etiamnum sine ranspadanis, equitum LXXX. Μ. peditum DCC.M. armavit Polybius ait hujus regionis armatorum, tempore Annibalis, numerum suisse septies centena millia peditum, et equitum ad septuaginta millia. Insulas ad hanc pertinentes commemorat Plinius, Siciliam Sardiniam, Corsicam, glosam, Planariam, Non, Caprariain, Egilium Dianium, aenariam, Columbariam,
302쪽
Venariam, Sthaliam Planasiam, Asturam, Palmariam, Sinoniam, Pontias, Pandatariam, Prochytam, Enariam, Μegarim, Capream, Leucotheam, unicularias, duas insulas Herculis, Enosin, Ficariam, Beleridas, Callodem, Heras lutra Leucasiam, Pontiam Isciam, Ithacesias, et
Ulyssis speculam. Addo his Eollas, Parthenopen, Diomedeas, Calypson, et Dioscoron, item Electrides in alias quasdam, quae apud Pomponium et Antoninum nominan
Caeterum probabile est admodum priores Italiae incolas fuisse Celtas, qui per multa ante eversionem rotae saecula, Alpes ex Gallia vicissim transeuntes, altas regiones primum incoluerunt; unde dicti Ligures quae vox lingua celtica hominem montanum sonat. Hinc ab Alpibus descendentes, primum per Alpes Graias et Penninas campos patentes Italiae superioris requentavere juxta Hadriaticum
mare; quorum unus ramus Secundum Apennini dorsum
sese extendens, partibus diversis taliae incolas dedit, usque ad Bruttium et Calabriam, quin et Siciliam omnes nati ex eadem familia generis humani, e qua ortos Celtas diximus in nostra de Gallis dissertatione, t. I, p. 48I,
cunctas Europae regione incoluere, excepta sorte meridionali Graecia me ea quae proferimus merae sunt conjecturae. Quidquid Graecia dixit de antiquitate sua, deque suis coloniis, Vanum repertum fuit; a Graecia barbara et sere deserta erat, quum Gallia, Hispania et Italia populis abundabant innumeris; quod fatentur ipsi auctores Gradici, quum de Aboriginibus, Liguribus Umbris, Dauniis, Peucetis, Enotriis populis ante ipsos Italiam incolentibus loquuntur pleraque istorum nominum vere Celtica sunt, et quoad fieri potest, deficientibus longo tempore probationibus, originem Celticam Italorum probant sed satis sit de Italis quisquis plura desideraverit, legotopus sanae eruditionis clarissimi viri e eis de Bot,
303쪽
uae, cui titulus: DES CEDES anteri remen aux te s
ITALic B. C. lib. II c. o . 37 et latit. 8 Elongit. Urbs Hispaniae ulterioris inter urdetanos, sita ad Baptim flumen, inter Hispalim et Ilerdam, r ani et Hadriani Imperatorum patria, hodie Serillacia inedia in Andalusia, a Scipione condita suerat ann. U. C. DCLIV pace cum Carthaginiensibus inita, ut narrat Appian de bello
cabantur civitates suo jure utentes); unde nummus Augusti a Ioan Villant allatus, . I, p. 54 operis supra cit.
DIVUS AUGUSTUS PATER; caput Augusti radiatum: in
aversa parte VN. ΙΤΑΙ . PERII AUG. Municipium Itilicens permi u A usti permissu, quia ipsi cudendaemonetae Augustus facultatem dederat, quod non cuivis civitati concessum erat. At haec urbs, municipium primo, colonia postmodum facta est; qui quidem titulus inferior erat: nam A. Gellius, libro XVI, cap. 3, de oratione quam Nadr habuit ad senatum mirari se ostendit, quod et ipsi Italicenses, e qum m municipia antiqua, inquihus Uticenses nominat, quum Suis moribus legibusques uti possent, in jus coloniarm mutari gratiorem ΙT1Π nTus B. G. lib., c. 2, 59). Intermorinos, cujus situs ad hunc diem in dubio relinquituri vide quae notavimus . I, p. 73, not. 6. His subjungemus diversas doctorum sententias, inter quas difficile admodum esset judicium serre primum enim ortus Itius non arte, sed natura factus; unde nulla superesse possunt vestigia; quae tamen si quondam fuissent, mare turbulentum, ut est Detum, post tot saecula obruisset deinde distantia a Caesare indicata xxx mill incerta est Strabo lib. iv, p. 99 ait cccxx stadia , et qui eo disce locus quaerendus esset, ob
304쪽
causas supra indicatas immutari potuit quare ulterius db gressionem proserre otiosum existimamus caeteroquin non alibi quaerendus est Portus Itius, quam inter Bononiam et Caletium. Portin Iccium Caesaris Mardicum esse sibi
persuasit Ioann. Iacob. Chimetius, libello edito A me . 1626, I 627 4'. Sam Clarhius cum multis aliis Caletum, illive vicinum Sangatum: Carolus Dufresne ad Ioinvillum et Schoepfflinus missantum, quod etiam Bertio primum
placuit, probatum Cambdeno, ortelio, ussano Pro Bononia, sive Bononiensi Morinorum portus Uriaco pugnant Phil. Cluperius II, 28, Germaniae antiquae Guillelmus Somnerus atque Edmundus Gibson, Petrus Bertis, Josephus Maliger, Petaoius, abheus, Nic. Samon indiss inedita Christ. Cellarius, Nic. BermeriuS; quorum sententiam Strabo, Mela, linius IV, 6; Ptolomaeus, itinerarium Antonini et tabula Peutingeriana Videntur confirmare: adde et Graevium ad Sueton. , Joan Battes in antiquitatibus Rutupinis litaborough in comitatu Cantii)Oxonii a 1711 4 editis ternard. Eruoni ucon l. Ivsupplem antiquitatis explanatae, p. 32, 33, et in disserint de Pharo Alexandriae, .ax memor Acad. Inscrip.
p. 93 Mich. Lewαen, in ephemeridibus erudit Pa risann. 727, junii, p. acta, a 39 idem auctor diss insert.
tomo octavo continuat memor liti et histor Gall. Paris, ann. I 729, 2, p. 32 5 et seq. Durna des Saoanis,
373 I, p. 36. Had Vales malit Quenta cum sive Stapulas; quam erudite opinionem tuendam suscepit vir celeberrimus Ioan Georgius Eccardus in dius inserta tomo oct. Miscellaneorum Lipsiensium, P. 268, seq. 278, eq... Mihi am verisimillimum videtur accipere de Gessoriaco, quanquam Caroli Du esse sententiae videatur sus gari Guillelmus Pictaviensis. ΙTunΕΑ B. s. c. et o). 33 lat. 34' long Iturea, sive Τhraconitis, regio Palestinae Auranitidi et Arabiae conter- 9
305쪽
mina. Ab Hegesippo dicitur Perma, quam Plinius asperis dispersam montibus et a Iudaeis caeteris Iordane amne discretam scripsit lib. V Strabo, lib. XIV, p. 755 KMontanam regionem Iturae et Arabes habent, malefici omnes :qui vero campos habitant, ii agros colunt et a caeteris in stati, saepe alieno indigent auxilio niale nonnulli Itu ream confundunt cum Auranitide regione ad orientem remotiore, cujus caput est Bostra.
IURA B. G. lib. I, c. 2 6.8)ante 46 et 48 latit. 3' et ' longit. ractus montium incipiens a finibus Allobrogum et procurrens septemtr. Versus usque in Rauracos qui tractus montium dictus Iura et satis notus, dividit Sequanos ab Helvetiis Hodie diversa sortitur nomina pro locorum varietate.
LAcΕDΑΜON B. C. lib. m c. 4). 37'et lat. uo' long. Hoc loco designa regionem potius quam urbem; nam ait
Strabo, lib. VIII, p. 367 Lacedaemonis porro Voce et urbem notari et regionem nimirum Laconicam adjuncin Messenia'. natiam Homerus ostendit Odyss i init. Λωρα τα ι biso Λακeδαι v δωκε τυυ ας Iριτος υρυτιδης. . . Ptolemaeo autem Lacedaemon dicitur de urbe ipsa, non de regione caeterum de hac urbe celeberrima, et satis vel tironibus nota, nihil hodie nisi ruinae exstant prope vicum pauperem, nomine Misithram, in regione dicta laruor . Nummi Lacedaemoniorum erant ita insigniti ΛΑΚΕ- ΛΑIMONIΩN; capita Castoris et Pollucis cum astris. L RINATES B C. lib. I, c. 23'. 41' latit. 12 longit.
306쪽
Larinatium, tanquam gentis nori memineres trabo nec Ρω- lemaeus: hic autem Larinum citat urbem inter Frentanos; et reipsa eos opinor potius urbis Larini incolas, quam populum distinctum ab aliis vicinis Plinius, lib. III, cap. II Larinates Apulis accenset idem innuit c Ancille, gem. ariC. t. I, p. 2Ο6. Nihilominus hoc loco Caesar his verbis Perines Maruccinorum, Fremanorum, Larinatium tres gentes indicat Larinum autem urbs est hodie Larino, dans la prooinc appete Capita te, M ume de Na pDS. LABIssc B. C. l. III, c. 8o, 96, 97). 39 lat a long. Multae sunt urbes cognomines, quarum catalogum osseri Strabo lib. ix, p. 44 I; ea autem, de qua nunc agitur, suit Larissa in O a.
ΛΑΡΙΣΣΑ --j 6σση χωρι6v, Thessaliae metropolis, Achillis patria, ad ripam dextram Penei fluminis sita, non longe ab eo loco ubi inter montes ossam et Olympum, flumine contracto, celeberrima vallis incipit dicta Valleo des em c. LATOBRIGI B. G. lib. I, cap. 5, 8; 29). Circa 47'lat. o long Nobis ad hunc diem ignoti; at certe finitimi Helvetiis et Rauracis atque Tulingis, ut patet lib. I, c. 5, de bello Gali ubi Oudendorp. varietatem lectionis offert Latobibus, Latobilis, Lato cis, et mendationem proponit late vici, nitimii quod haud satis vel ipsi probatur. LEMAAEUS B. G. l. L, c. 2 8 I. III , c. H. Inter 46' et 47 lat. 4 et 5 long Lacus quem mcit Rhodanus, vel cui miscet aquas, haud longe a sontibus unde oritur in Alpibus Straboni η Ποαριε, λιμ' in margine nostrae editionis mSS. και ἡ πῆ λαμι, λινΛηJ Tabul Peutinger.
vitiosissime lacus Losahen unde veniat haec barbara locutio nescitur, nisi sorte sui tunc temporis nomen lacus apud incolas caeteroquin lacu Lemanus satis notus ΗΟ-dio te Lac de Genc .
307쪽
long Ptolemaeo Λψι-οv, in regione Pictonum omnes sere geographi Lemonum adsignant urbem praecipuam Pictavis, et eamdem esse dicunt atque ea quae dicitur miners. Vicissim Augustoritum dant Lemovicibus Ῥtolem contra, cui nonnulla tamen fides habenda est, Pictavis duas urbes concedit Augustoritum , caput gentis Limonum, Lemovicibus autem Batiastum. In Itiner autem Antonin. Augustoritum est in via quae ducit a Burdigala ad Argen- tomagum Argenton9, in eodem sere situ quo nunc mmm , respectu duarum urbium praelatarum. In abula mutingeriana, ad parem distantiam est Augustoritum respectu Burdigalae et Argentomagi. In eadem abula, Lemonum, quam vocat ramum, eSt
supra Au ito breviatim pro Augustoritum), septemtr.
versus ad distantiam xxxvIII, P. et in eodem sere situ quo nunc sunt urbes Limoges et ouisti unde constaret Ptolemaeum errasse qui Augustoritum reiecisset ad sept.
et in regionen Pictoniana; quique urbena Limonum lac
nibus dedisset, et Ratiastum, urbem Pictavorum maritimam, Lemovicibus.
Dissicile admodum et sorsan inutile foret rem dirimere; nisi sorte egeat emendatione totus hic locus Ptolemaei, transponerem aliastum ad Augustoritum, et vicissim Augustoritum ad Ratiastum. Videant periti. Umonum Ptolemaei Λ -οv, urbs caput gentis Pictonum, quae postea nomen gentis recepit mitters diale qui legunt Lemoricum, et volunt urbem esse quae postea dicta est Augustoritum Limo si nam textus Hirti luce clarior est Lmonum in finibus Pictonum Praeterea Itiner. Anton et abula heodosiana satis concordant in mensuris; ea autem est distantia, a Lutetia usque ad Limonum, secundum abulam heodosianam Ieci, Cenabo.
308쪽
in summa cxcleuca gallicae, vel cc mill rom. α 5oopas arcii vi mulsis 9 vel xxxi leucae francicae et reipsa ea est distantia ab urbe Lutetia ad Pictavium
46 lat et inter o et I oc long Populi Galliae Celticae secundum Caesarem, qui postea quitaniae sunt addicti; quorum urbs praecipua Ratirastum, secundum Ptol. --γStoritum, secundum alios hodie Limoges dep. de la
Hoc loco difficultas oritur; an duos populos sub eodem nomine indicat, quorum unum notiorem, Lemovices in Aquitania les Limourins alterum Lemorices, inter Armoricas gentes et partem non contemnendam Osismiorum, ceui de M. Pol des Leon. Hunc secuti sunt recentiores, qui omnes hoc loco Caesaris nituntur B. G. l. VH , c. 7 5 : Imperant, uis atque eorum clientibus Segusianis, Ambisaretis, Aulercis Brannoricibus millia xxxv ; parem num muArvernis adjunctis Eleutheris, Cadurcia, Galaia, Glaunis qui sub imperis Armernorum ESSE COς--runt; Senonibus, Sequαnis, Biturigibus, antonibus, ψ nis, Carnutibus xv millia Bellopacis x; totidem Lemo-picibuι octona Pictonibus, et Turonis, et Parisiis, et Eleutheris Suessionibus Ombianis, Mediomatricis P trocoriis Nerviis, Morinis, Nitiobrigibus quina mili. Aulercis Cenomanis totidem; Atrebatibus IV mil.; Belloca is, Leopiis, Alia cis Eburonibus terna Mur is et Boiis xxx unio sis mitatibus quia Oceanum attingunt, q- - eorum conmetudine Armorica appellantur quo sunt in numero Curiosolites, Rhedones, Ambobari, Carites, Osismii, Lemorico Veneti, melli ena. Qui textus luce clarior et IISS. fide sultus impugnatur tamen a Petro Ciacconio et Iosepho Maligero, qui conten-
clunt errorem esse in textu, et vocerii Lemspices delendam
309쪽
osse veluti inutilem et reipsa nullus, nec Strabo, nec Ptolemaeus, nec geographi Veteres de Lemovicibus Armoricis locuti sunt geographi recentiores ante Hadrianum Valesium haeserunt in hoc Verbo : vid. Hadr. Val. notit Gall. p. 269. Ego vero cum nonnullis viris doctis, inter quos Vinetus numerandus, non longe abessem quin pro Lem pices legerem Leonices, deleto m et mutato, in n. Lector
Sed et alia major dissicultas inest de nomine urbis praecipuae Lemovicum Aquitanorum, quam perpendere conati
LENiu. B. Hisp. c. 35). Frustra hanc urbem quaesivi apud geographos, tum Veteres, tum recentiores; nulla hujus mihi notitia pervenit. LEPONTII B. G. lib. Iv c. 9).ante 46 47 lat 6' 'long Strabo, lib. IV, p. o. Supra Comum, quod est ad radices Alpium situm, habitant versus orientem Rhaeti et Vennones ad alteram partem Lepontii, ridentini Stoni, etc. v Ptolem. In Cotiis Alpibus Lepontiorum
Oscella n Plin. lib. III, c. o a Rhaetorum Vennonetes, Samnetesque ortus Rheni amnis accolunt Lepontiorum,
qui Viberi vocantur, fontem Rhodani, eodem Alpium tractu ni' pille. O . anc. t. I, p. I 46, uae non de Leoantina qui distingue, entre plurieurs altera cellequeparcoset D esin est deri A nom de cette nation, laquesie,'un auste Me 'etendit dans la alle P nine et occupat Oscela, uisurdiu Domo 'Ossola is LEPTIS B AD. c. 7, 9, 29 etc.). 35 lat. 8 long. Duae sunt urbes hujus nominis prior Leptis magna, Ptolemaeo ripolis seu Neapolis, etsi a Phoenicibus condita. Sallust Beli. Iugurth si Postea Phoenices Hipponem, Adrumetum, Leptim aliasque urbes in ora maritima condiderunt o Est inter duas Syrtes sita, portu insignis, hodie rabidi altera Leptis minor, etsi tamen major et
310쪽
amplior priore exstiterit, de qua nunc agitur in Bigacena se Emporia aeque portum habens, quem expresse nominat Ptolemaeus Pomponius Mela et Antonini Itinerar duas Syrtes agnoscunt; ab. euting. errore manifesto Leptim magnam signa quam ante Syrtes minores locat, unde ejus Leptis non alia est quam nostra, id est, Leptis minor.Vide quae notavimus tom. I nostr edition. p. 76, nota prima. Est tertia Leptis inmispania, sed admodum incerta; vide de ea quae notavimus t II, p. 4o4 n. I , col. u. Colonia erat romana Leptis minor, et similem in nummis typum exhibet ac Leptis magna scit haec habet caput Mercurii Petas ornatum, pone quod caduceus et inscribitur ΛΕΠΤΙΣ; illa caput idem cum epigraphes COL VIC IUL.MP. LEPTITAN CB. C. lib. Ii, cap. 38 B. Ast. cap. 97'. Incolae urbis Leptis. Vide supra. LEuci B. G. lib. I, cap. 4o'. Inte 48 et 49' latit. 3 et 4 et longit. Populus Galliae Belgicae, Λευκοι a Strabone dictus, Ptolemaeo item, qui Leucos sub Mediomatricibus et Rhemis ponit, eisque duas urbes attribuit ullum
et Nasium Leuci habent ad septemtrionem Mediomatrices ad orientem Vogesum montem ad meridiem Lingones ad occasum ricasses et Catelaunos. Eis, ut reviris,
Verunis aliisque Belgicae Celticae et Aquitaniae populis, non plena quidem aut justa cum agris et legibus suis, sed
aliqua tamen ex parte amomanis victoribus relicta aut comcessa libertas, sicuti nos docet lib. IV cap. 7, in Gallia Belgica prae caeteris Leucos liberos nominans Caesar de iis loquitur tanquam Romanorum sociis et amicis; et Lucanus eos una cum Bhemis optimos funditores, et lapidum certis ictibus conjiciendorum peritissimos facit hoc versu: