Ammiani Marcellini quae supersunt cum notis integris Frid. Lindebrogii, Henr. e Hadr. Valesiorum et Iac. Gronovii quibus Thom. Reinesii quasdam et suas adiecit Io. Augustin. Wagner editionem absolvit Car. Gottlob. Aug. Erfurdt tomus primus tertius

발행: 1808년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Equitio, nunc primum ex chirographo Henrici adisditur fAtquo itα euut GHpiniamus in fasi . Libro

xxrii cap. 5 3. IS. citat Henricus verba Interpretos

circessit, et notat fLege arcupti tutorrogati E, u habet Editio AugustanaJ. In quo salsus fuit Vir optimus. Legitur enim claro in ista editione accersit. Quod tanto notabilius, quia Hadriano. ibi placuit addere, iri codice Coibertino sic legi. .

Libro xxi cap. Io f. 3. Hadrianus novam notam

fratris protulit versa in angus iω tumi co Iibus a ruentes, ubi diverta cou fudit in onum. Nam omnia illa verba Apud Nicephorum in libris capite I 5 Iegitur σουσακις non multo melius quam apud Socratem, ex quo id Nicephorus exscriptit. Unus Philosiorgius in Ιibro in recte nominat Σουκεις Αλπεις : sed Nicephorus et heic quoque Σουσακεις PraetulitJ non pertinent huc, scd ad praecedentem

notam de Succis, et illuc relatu volebat uenricus, quacunque etiam paginae parte uotaverit. Libro xxii cap. 3 3. 56. sunt Ammiani verba immolantes a encis Dicinia , quase -- ctos dicisur

ei ches, ais quae aliquid notans Henricus, scribit inter alia Dipsam autem Iphigeniam sacerdotem sua Tauropoli constituiti in quibus sententia nulla est:

Deo tamen sustinui quidquam mutare, quum P tuerit pliqua mutaviste Henricus, fictae perperam sunt publicata. Attamen in editione i psius Hem icterat fac re tem Dianae Trauropoli, idque cum lais geris Λntonini verbis affatim congruit. Contra Dori Potui non corrigere, quod in nova fratris nota ibiisdem ad libri eiusdem cap. I 63. 2O. voces Hic Primum nomines rati ν. religionram incunabula perνens runt ex Eusebio profert lio Hadrianus, Ac ore υτοι ' μεζοπων επ' αττείρονα πρῆιν εφ' , quum certe ipse non magis potucrit ultimam vocum inteuexille, quam intollexit lib. Xxm cap. 5 ὐφανισαν, ut ille

edidit, quum in fratris editione Prior litera essat

22쪽

maculose expressa in nota ad voces ut fucidors nobis laboret etc. unde prioris i i Dotam tanto iustius e

puli, quod aliter sit in ipso Eusebio, ut illa quidem

duo ex Vero correxerim. In libro xxv cap. 6 3. 8.notat Henriem in edi ιione Romana Chariam legi. At plane in ea expressum est Charram. Sic libro xxvi cap. 8 ipsi Valesii nesciunt, utrum velint Mascizelem, an Masceκilem; quippe utrumque ibi tenentes in utraqua editione, itique proPterea etiam ipsis donavi. Et quis non eredat Hadriano placuisse ludere in scriptis fraternis, dum in nota ad libia xxxi cap. v j. I S. voces Hoc transeo Iustianuit odere sdiam Europaeos Alaucios vocat a monistibus Alanis ita dictos: Asiaticos vero Maunos Scythas ab Alanis montibusJ quum Henricus ediderit Nam Europaeos Alaunos vocat a montibus Alanis Dis ita dictos: Aliaticos vero Alanos Scythas ab Alanis montibusJ. Q orum haec posterior constituistio certe ut o Ρtolemaeo petita esse dicitur, si

recte cum eo convenit, nou priox : sed meum non

Sic quum ista pulchra et sibi placens editio tracta rit manum Ι enrici VaIelii; refert etiam scire, quomodo curaverit ipsum Ammianum, quod quidem iam rei caput ac summa est. . Patet vel ex Iibro xxIX cap. 6 9. 5. ubi sola ista ex omnibus editio , munimentum absqua. unci craWatione consumeret, satis inepte, quia in reliquae ulta. Quum libro Xxxvap. 4 9. 12. habeant illae cum Eoandri matres abhinc Deciana Obrutas multis, haec nunc protulit et iti Latiuitatem invexit ad 3ιuc. . Libro XIV cap. 93. 2. quum Hemici editio aliaeque Iegaut Ied i ita auribuo eius huiusmodi quiois infudisset ignotus,

Hadrianaea maluit Di. D. Libro xviri cap. 7.I. s. editio mi perrima habet nisi quod in puteis a rarepetitur exuis, ubi priores servant reperitur. Q aod ut est exiguum, ita gravius peccatur in Versu

23쪽

sequente, ubi edit iamque morumque duristae uetareamiliari, quum priores morum esuriticis. Denique in eodem capite j. Io. edidit ubi anteriores Barzala, etiam ipsa Romana huc alludente Barc-gias . Libro xIx cap. 4 3. 4. nunc volunt legi Pes Iopono es, ubi Henricus et omnis prior memoria Aponnesiaci. Libro xxin cap. 6 j. M. legitur in aliis minacis iuxta in adoresia rebus et semiseris; sed Uri sitia ille vult omitti coniunctionem in a νersa rebus Prooeris. Libro xx cap. 4 3. I 4. edidi Nocte rem comtante in apertum servise dissidium ex Lindebrogiana et Αυ gustana, quum utraque

Valefiana di iesium; at omnes ibi distuntur simul mantisse, sed concitatos 1 ui 1le animos ad Iedulo

nem et Conversos ad tela ae manus. Denique aunon notam negligentiae praesert ista mirifice varia

inscriptio in summis paginis libri xx113 ubi videbis

modo DN. CL. FL. IULIANUA HUS FELIX KUGhSTUS, modo IULIANUs AUGUSTUS, modo cLAUDIUA IULIANURAUGUATUS, modo DN. IULIANUS AUGUSTUS, modo FL. CL. .IULI ANUS AUGUSTUS ; aeque ut in libro xvir modo posuerunt DN. coΝSTANTIUS AUGUSTEA, m ad O IULIUS CONSTANTIUS AUG. modo CONSTANTIUS MUG.

modo DN. LONSTANTIUS P. F. AUG.

Quum et in valetianis commentariis et in ipso Ammiano talem paratum curainque adhibitam Ceonerem; non debui notabilem aliquam sollicitudia,nem in eis, quae ab LindebIosio scripta erant, Concipere. ProPterea quum ad rem veni, raberi etiam observationes istas itifoditas, ut qui eas legerit, Profecto parum absit, quin pro cerrito vel in Latitiis vel in Graecis auctorem traducat. An non. enim tale est, quod editur libro xx cap. I in nota ad voces Somniorum rata Synchus πεMi ἐπιπνίων et in eum Niceph. Artemidor. et Apomas.J Ea Postrema voce iam duae editioves Ammiani conia spumas

24쪽

PRAEFATIO. a VII

spurcatae fuerunt cum ludibrio Lindebrogii. Ne te tia vice fieret, intercelli, et reposui, quem sine dubio ille innuebat. Libro TXxi C. IO MI. Pag. 8o Parisinae editionis ad pagiuam contextus 659,

ubi sunt verba, Dum infer eius Armigeros mititiaret, ac rmiam cus OHret, apponunt hanc notam ut Lindebrogia Dan, fSocrat. lib. ili Car. 1 εἰς τῶν Οαρο-

φόρ-. Auton iuus Aug. in Itinerario.J Fungus profecto ex stupidus debuit suisse Liudebrogitis, si fio notare lassiuuit, ut has duas citationes de eadem ropotuerit iungere, quod tamon isti Pari lini optimo Viro impegerunt: et sumitio iure querulus iste Hadrianus de eo scriptillet, ut militiet teribero in praelati' '' eum saepe minutiis immorari, et totas Paginas maecis excerptis ubique impIere, quibus

aequo animo Carere Possemus. Sed, proh tacitius linconditi isti rerum alienarum obtrectatores geminam Lindebrogii notam in unum contraxerunt, quum postremae quatuor Voces pertinerent ad n

tam de Bononia, quam quidem notam Galli, sorsan auctore aliquo, qui deliciari voluit, omnem exsti Parunt. Caeterum sic quoque querelam istam uadriani pro verissima agnoscet, quisquis inlpexerit pag. 58 oditionis Parisinae notam in libro xvri cap.

Iu extra ad voces Ecluctis mucroni a , quoa Pro mini a columi, utpote quum illic citationem domanis ex lib. xxxi cap. u 9. 25. et de Daciis ex M. Adamo bis positam videat omnibus vocibus iisdem integris, atque adeo sex versus impleantur verbis, quibus certe nou tantum aequo unimo Careae posse mus, sed quae per meram stultitiam iterantur. Verum auserat hoc Hadrianus, et fruatur, ut iactet auctiores Lindebrogii obiervationes ab se editas; emendatiores utique ne addat. Absit enim, ut credamus ita Blateravisse, aut expleri voluisse Linde broesum; ' ipse Hadrianus in culpa est, quum Lim

25쪽

debrogius illam notam universam renovaverit, Prigrom totam volens induci, quod ah benignitate GaD .lica non impetravit. Quod tamen ut minus in uadriatio stupeas, non aliter eonsuluit in fratris nota lib. xxxi cap. 2 3. 9. ad voces Contortis laciniis id,

granis; ubi quum Hemicus in nota posuisset De Iaxamatis quidem id refert Mela in fine lib. 14 isto

hoc non satiatus nuper addidit ΓΕt Iaxa malarum ostio Tanais proximorrim seminas ex equis Pugnare seribit Aleia libri 1 capite ult. Et quos lia His bulo coporurit hostes, trahenuo conscreri Haec quum Henricus deinde aliquo tempore apposuerit veIoblitus quid olim illic edi curavisset, ,el cxplauare volens id, quod brevius antea collegi siet i Don dedecuerat Hadrianum probe inspicere, si quam illis

notam voluntatis ibae Henricus reliquovit. Omni

no deliravit Lindebrogius, fi in libro xvri cap. 7 3.12. citans verba Ammiani scripserit μνω-m Dι- montisi Hanticio ininsat Ennos, ut ibi H rianus potuit edere, quum aliter ipse auctor in Hambur geon. Sie ad libri xix cap 4 f. I. voclis Qui Iolaosimatur, Hadriatii gratia bis Lindebrogius citavit A xandrum in TabuAM Heliocam. Utique praeco dimitti merebatur, qui in qnireret, ecquis habeat notitiam siticini Carris, quem Lindebrogio

notum fuisse probant duae editiones ex notis ad libri Axix cap. a 3. 17. voces Exsecto Oisae murieris Oentre aluo int Noyλο partu extracto. Nullus equidem copiosam et supervacient notarum abundantiam in Lindebrogio negabit, qui in illa Ρarilina editione viderit ab Lindebrogio ad Ithrum xxvrreap. 4 3. 7. postquam citavit tantae eorum stibari scribi, oo iubar. Scripsit Ammian. -

eorum iubar.J Enimvero digna nota, quae Paris-noS exerceret typost In notis ad finem libri xx inter nova augmenta ediderunt ex Valerio Flacco,' Nunc, ait, eripiat ii ac Titiana Molucri, quum

26쪽

Lindebrogius, ut in ipso poeta legitur, scripserit dirae. Quid igitur, mi Iector, existimas de Grae eis ' Ad librum xxui cap. 3 9. 6. ubi edit ut Galli

in citatioue Chrysostomi στοματων οὐ μον, quidoro intellexerunt 2 At in libro XVI i cap. j. Q. PraeCIarum Correct rem Hadrianus egit; quo uiam

Hamburgi in loco Glycae advoces per uocism vis

editum erat ρυχ εἰροτονητος, illia edidit ουκ Hροτονητος. An igitur ab tali correctore sperarem vel intellecta esse, vel integratum iri Graeca in allegatione Procopii ad libri xix cap. 6 3. 7. voces Galia morarum i aliensis , securibus gladiisque succιncti, ubi iam bis editur ἡ-δε του εσταγαν ut Parilini, εταγαν ut Hamburgenses 3 Multo minus, ut opinarer debere ab eo in citationem ex Zolimo ad libri xxiv cap. 6 9. 15. voces Caesis Presarum plus mira νε Ob. mi . addi negativam ου, quae

interciderat in numero Caesorum Romanorum αυειους. Itaque ubi tam accurate omnia sunt gesta,

debemus scilicet nobis imaginari rectius ad lihrum xxv II cap. 9 circa finem edidissh Hadrianum constitutiones barcad. Honor. est Theod. Im p. et paulo post consilutio ni utinian. Theo f. Arcrari. Ivim.

quam scripsisse Lindebrogium utroque loco IN P. Et quidni ridicula acceIlio est notae Lindebr gianae ad libri xvii cap. Io 3. s. voces moria μαmines, ubi apponit Parisiva editio fotoois meminit et Gellius loco supra lada toJ Id quum sit nulli h no, tum ipse vidi non id ita profectum esse ab Lim debrogio , qui ad vocem Diiurnius in ea nota ex Glossario citatam in margine adscripserat sγρ. Diiopis. Gell. ibid.J Id teliatur hodic pie coclex et manus eius, quae sunt Hamburgi, et unde ipse descripsi. Caeterum ut pateat laorro licentia, qua in notis Lindebrogianis qitie unque ille suit Parisiis usus sit, notabat aliqua vir egregius ad locum libri

27쪽

H cap. 8 de ritu et apparatu allocutionum e tribuisnalis suggestu, seribens in sine: med ut res magis

in oculos incurrat, nummi Veteris typum, eorum

gratia qui minus in hisce studiis versati sunt, apponere Placet; in quo et tribunalis forma, et signorum in hac parte emgies apparet J quibus adiecerat nummum Probi Imperatoris. Et verba haec omnia et nummum omisit ista Hadrianaea oditio, nescio qua auctoritate. Quod quidem fastidium tanto est stultius, quod illum i pluin nummum videatur sero .erbis describere Hemicus ad librum Xui cap. Illis Vice versa in libro xx cap. 5 3. Io. ubi Genii Ρubliis ei mentionem iacit Ammianus, appingendam Gallia iudieavit effigiem Genii Publici tam nugacem, ut nihil' supra, quod vel sola barba densior probat, quae in temporis eius nummis, ubi frequentissimus Genii Ρublici typus, nunquam apparet, et tantum Genio senatus adfingitur in nummo Antonini 'Ρii. Et utique cum delcriptione Lindebrogiana non Couinvenit iste typus; quum illa statuat suisse velatω capite, quod tu hac figura aliter habetur. Sed etiam ut sciat lector, unde illam petiverint, aut ubi Liuis debrogius eam roperiri lignificaverit, citatos illic videbis Pyonom, moret, et qui porro Mιc refcri erunt, quum intelligat Choulium. An vero Hadrianus is fuit, qui Lindebrogii Graeca excerpta debuit tantopere vituperare t an aut ipse, aut universus orbi. ignorat, quoties illa ipsa Lindebrogiana excerpta iteret frater olus Henricus et modo uoti sua sacere cupiat Au libro xiv cap. II 3. Io. insolentiam Diocletiani, qua excepit Maximianum, ex Ruso Folio et Eutropio uoci primus notavit Lindobrogius. et secutus suit Volelius ZEt similiter ibidem agitur in locis Velleii de satorum moro An de aIumiue libro Xx cap. II 3. IS. ex Gellio non idem assert Valesius, quod Lindebrogius ante attulerat Z Sed ut hic male povit Du-

28쪽

meros sib. ν5 cap. 5, ita et aIter prave lib. e F initio, quum sit Is, 3. An solus aut primus Valesius est, qui Ammiano restituit lib. Xx cap. 3 3. II. αποκρουσιν σεληνης. aut GPlic erit, et non antecellit Li

debeogius 3 Ille quatiens sciatum Iulianus et locus Vegetii ex libro Ii cap. a. nonne ab Lindebrogio ostensus et explanatus fuit Valesio 3 An. Mallagetas Hunnos vocari in loco Procopii non ex Lindebrogio repetivit Valesius ad librum xxui cap. 5 3. 167 An armorum Ercpitum in asIensu et Iocum Iulii Caesaris ex libro uti belli Gallici aliundo linc attulit, quam ex Lindebrogio, aut saltem post eum J Aulibro xxv cap. 5 3. II. de praeliis Marcelli discrepantem numerum ex Plinio et SoIino non antecea

detis Valesium Lindobrogius notavit, et illas ibidem adoreas obumbratas ab Catilina ex Solino per imutationem petitas sic notavit primus Lindebrogius, ni tamen Valelius id ipsum quoque inculcaverit ita, ut nihil prorsus praeter Lindobrogiana asserret An libro xxvii cap. 6 3. 14. ubi Ammianus laudatio iudico, si fit Iegum similis, non Liuile brogiua est, qui id ab eo fieri ad imitationem Ciceronis libro a de offic. c. Is notat prior, et Valesius ostqui tamen illud excerptum Lindebrogianum 1uis immiscet 2 Scilicet quum Valefius libro xxxx cap. 2 g. ab . de gladio apud Scythicos populos culto tam large locum Iornandis excerpsit, Persuadero nobis vult Hadrianus ab eo non mille visum Lindebrogium iisdem verbis excerptis illustratorem eius

ritus. Denique quid est, quaeso, quod ad libri

XV eap. 9 eAtr. Voces Pronuntiarunt animns immor Iaias inter novas ab Henrico accessiones ostentat

an non septuaginta annis ante et viderat et indicavera L ad eas iplas voces Lindebrogius tEt qo id si ad alterum ex Germania non spernenis tum 1 ane virum transierimus 3 No e libro xiv

29쪽

cap. 6 3. 6. ad voces populi Romani nomen circum pectum et oerescuncium Ianus Gruterus est, qui ad postremac v0cis illustrationem iam ante advocaverat anxilium ab Casauhono praestitum in historia Au gusta. ubi et ilium locum et ex libro xxi coniunxit, et αἰδοιους supplices ostenderat Z Nonne eiusdem

tibi i cap. 7 init. pro eo quod vulgo legitur disimu Atia ticesntιia, Gi uterus olt primus, qui rogavit f Atasuit 2 inseminata J Sequutusque Boxhorti ius luribit ses seminatra loribendum hic est, quod nemo non videtJ velut ultro consessus debui 1se iam aliis id

occurroro. Vide iam, quam sero veniat Valesius. Ibidemque cap. II 3. 32. nonne Gruteri est Ea m Mancinum a Mit Numantinis p RurIus libro xvi cap. 2 3. Is . Circumdata rotiis busea non ex utroquo NS. annotavit Uruterus 3 Et cap. 12 3. 4o. cImum Caesar exclamaret Re amus aes nosnos,' Disona

gloriae futuri participes, in eos pro rePublica cimi

cantes non relinquimus inconfuste, Gruterus utique

prior exstitit, qui ad ea notaret fΕditio Accurliana negativam ut insererem sue fid post notavit etiam Valesius friegativam particulam, quae in cunctis exemplaribus de crat, ex Mar. Accursit Editione supplevimus.J Libro xvii cap. 15 ad verba Hus asia

Gruterus fCredo voluisse scribere auserro J Notat et Valesius fLegendum vidctur quam tauferre J egro-gio Conceu tu. Totum excerptum ex Curtii Iibro 4 ad verba Ammiani muci PDryciis insontii colitur nu mon libro xxx cap. Io 3. 5o. non Valesius recensuit post Gruteri indicium P aeque ac locum Livii de senatoribus Campanis vino distentis ad librum xxix cap. 5 3. 54. idem excitavit Primus Grnterus, ac secundus iteravit Vatinus: aeque ac Iocum Taciti ex libro id ann. cap. 57 do Hermunduris et Chattis ob salem contendentibus produxit Primus Gruterias, et lauquat echo relonuit eundem Valesius ad librum

30쪽

xxviri cap. 5 l. 4. Et quod libro xxm cap. 5 scribit Aminiatius Vt furaciare nobis laboret moniam uturum veterum I S, ex Floro petitum elle Obsci vavit primus Gruterus. Etiam libro xxv cap. 4 f. uo. Ni transissem au numinum eiatum, sane Fati-chetius Gruteri auus couiecit ex Theodoreto lib. iii cap. 6 : et quod ibidem j. sa. legitur ad voces Mura res tuque membrorum, Omne est Gruteri. II- Iud verissimum in libro xxxI cap. v j. Q. ad Omnem auram incidentis spei no es perviarim mobis non est uili unius Grulcri. Imino illud IIadrianicum proFe in acie scirent libro xxVI cap. 9 j. 5. publicavit ex libro Fauchetii Gruterus. Sed et alterum eiusdem eod. libr. Cap. 6 I. 17. ut in Ammiano restituatur reὐνivas. -biam desbitorum, significavit tanto tempore ante Franc. Iuretus in Miscellaneis ad Symmachum lib. I epist. 26, ct ex eo notavit quoque Gruterus. Neque idcirco imminuitur apud me, aut haec colligo, ut imminuatur apud alios gloria laboris huius, quo Heuricus Ualesius, vir Duaquam sine honorct nominandus, divine Ammianum expolivit. Illa profecto sunt εκ ναμηκος, illa cedro digna. Neque etiam is est, qui sic do Liudebrogio scribit. Verum ut ne bene cedat Hadriano tam temere pr- nuntiasse, ubi nec commodi quidquam inde oriebatur, nec alter erat meritus. Utique quum Lutetiae versarer, nou audivi Hadrianum talem suille, qui mentiri non polIet; quod egregie illum praestitissa reor in vita fratris, viri certe επιεικοῖς et de ratione sua modelte cogitautis, humanioriΝquo, quam ut

ante annum Vitae LX auuOS suos non attonderet, et

ah mea domum epistola hoc didicerit. Habes, lectisr, pignora firmilliina et experien- liae indubitabilis fulcra, unde de postroma editione Parilina iudicare queas, an ea sit, 'quae Priorum editionDin hona complectatur, earundem vero vitiis

SEARCH

MENU NAVIGATION