Joannis Voet jcti et antecessoris in Academia LugdunoBataua Commentariorum ad Pandectas libri quinquaginta, in quibus, praeter Romani juris principia ac controversias illustriores, jus etiam hodiernum, & praecipuae fori quaestiones excutiuntur

발행: 1827년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Lib. I. Tit. III.

de iis qaae iure seripto destnita non sunt, consuetu- min. s. n. 7I. Quod de tune vetum censeo, eum dinem a populo introducendam concipias, vix est,ide promulgationὶ quidsm constat, sed promulgatam ut peculiarem tunc ili incipis conniventiam cum scien-Ipostulus unqMO usu re pisse negatur . nia enim tia conjunctam exegeris ; sed magis eum non con-lα noe facti si , quod usu recepta suerit, atque in- tradixisse, etiam ignorantem, aut eandem non sa- de pri ibationem receptionis ab eo, qui ait, deside- stulisse sufficiet; praesertim cum probabile non sit, 'ret, Menochius a. lib. a. praesumi. I.; rectius ta- omnes peculiares subject Irum uςus moresque legi men pro usu juris Promulsati, ac prima ejus recelatori perspectos es Q. Ae de his consuetudinibus,tptione aeque ae pro recepti duratione, in dubio pr- fari scripto non adversantibus, accipi Sonam Me po isumendam est ἱ cum utique pro Sub tectorum tan- sunt, quae reperiuntur in I. G Dibus 5a. ρμ. Id. Hu-tquam bonorum & legis audientium obedientia con- τυνna 35. f. h. t. d. pari. a. num. IS. Et a 3. jectura magis capienda videatur, quam ut eas er M. Quibus porro modis aliis tum legis, tum con-lde mas suisse legis contemptores, quandiu id pr Suetudinis tollatur obligatio, puta, lege posteriore,ibatum non est. Mantica de tacitis er ambig. . -- vel consuetudine priori consuetudini contraria, ex vent. lib. 5 ris. IS. num. 4a. Gratianus d. cap. 55. ante traditis manifestum satis. Et ne artis no- n. 58. M. & alii apud Menochium ae lora citi. strae vocibus quis haesitet , admonendi sumus, an- έ t. BLid sane expeditum arbitror, legis nunquam liquarisi proprie legem, quae nondum perlata fuit, receptae, nunqaam Observatae, nullam esse vim , si Feu non lata, sed rogata atque reiecta. ab ora liab eius promulgatione lon*um suerit elapsum tem- eam, quae semel perlata, in universum tollitur: Δ-lpus, & contra legis novae dispositionem populus pri-κτari legi, cum vel prior pars legis tollitur; velistini juris observantiam secutus sis, Menoetam d. generaliter ex lege vetere quo minus quid fiat novallis . a. prasu t. a. in pr. Iacob. Gren. ob repat.

lege sancitur; su rogari, cum quid prime legi adibi . lis F, 2 r, Andr. Gayl. lib. a. obse/o. . num. citur ; abrogari, cum mutatur aliquid ex prima le-l5. I Levius ad jur L ecens. quaest. Maelimin. 9.ge. Et qaia tunc eum legi derogatur, subrogatur,lnum. 73. . Paulia et di xtatuIis sera. I 2. cap. R. aut abrogatur, ea non in universum vires perdit;inum. a. S. etsi enim solo non usu legem non a

recte a Paulo scriptum est, novum non esse, ut rogari ante dictum sit num. 55.έ actibus tamen se priores leges ad posteriores trahantur, L non est no-lquentibus, contra ejus dispositionem admissis, nee tum 26. f. h. t. i vardas ad legis I a. rabula- 1 per legislatorem Postea reprobatis, eam viribus abrum cap. I. l initio destitui . vel ex post facto privari oblitandi

M. Ouamvis autem a civilis sapientiae peritis ma-l virtute , per ibidem tradita certum est. Atque itarito observatum sit, non adeo sacile, neque temere, i passim per Hestandiam fideicommissa videmus su- leges figendas ae refigendas esse; mutationes tamen i stineri, ct de rebus fideicommissi iure af Elis ius Carum probandae omnino, quoties evidens reipubli- l dici in fidei minissariorum eas vindicantium utilicae utilitas innovationem comitatura est, & maius i tatem, licet in acta publica relatio eorum facta non Speratur commodum novae, quam metuitur incom Sit , quam Micio quodam perpetu ann. Ioas M. nodum antiqua legis. Aon Wofecto uno ar, inquitlJulii ordines Hollandiae fieri praeceperant: non alia Gellius dies . Attici lib. 2o. cap. t. , legum opportu-lde causa, quam quia nunquam illa fideleommus uetita et oe' medelas Wo remporum moνibus, ef pro re- rum insinuatio ex tempore legis primitus editae plarum publicarum generibui, ac pro utilitatum praesemine suit in usum deducta. licet alibi ius tale non rium rationibus, praque vitiorum, quibuti mrdendum uno loco servetur, ut alibi dicendum in teste Grae-σu, servoribus, mutari atqso Meir, Meque uno statu nev vegio ad libri ultim. c. aer γε desitim. consistere ι quin ut facies eaeIi 2 mapis, Ba rerum 42. Neqae tamen ideo existimandum, promuua atque fortunae tempestatibur vaνiemu . Atque ita te ita solemniter lege provinciali, per ordines provin-ges duodecim tabularum per legem 2Ebutiam iniciae generaliter Omnibus sub ectis lata, hane aut il- multis correctas suisse atque emendatas, testis estitam civitatem tunc posse sola negligentia atque non idem Gellius lib. 16. cap. Io. Ipsumque ius praetO- usu sese legis illius dispositioni subducere, reliquis rium introduetum fuisse, non adiuvandi tantum vel civitatum aliarum incolis Obi alis manentibus: sed supplendi, sed et io' gendi iurig et Iis gratia pro-lpotius eos, qui sibi comtitutionem non conducerepteν mi Statem publicam, Papinianus scripsit, L. Furiarbitrantur, id ipsum oportet solemniter adductisinu em 7. V. I. . de ju/tit. Θ jupe. 1 ali. autemirationibus apud Ordines exponere, de sic vel iuris utilitate notabili non apparente, secundum iam di-iante conditi abrogationem, vel jus singulare sibi Ela reeedendum haus foret ab eo jure, quod diuiimpetrare, ain. l. leges sacratistimae 9. Q b. t. Ja-αquum virum est, i. a. F. de eontiis. D ncipum Riζ-imbus Coren observ. I. in p . er versu inam aan- tershusius a novelias in Mooemio eap. 5. Adde meamJgaande. Hane certe,viam ingressi quotquot, mii Crationem de 3ungenda Romani se boaeterni Destigatum anno i5M. Scabinicum vicerationis intest uisentia. tae ius ex usu su 'Suaeque civitatis haud esse, per-4 3. QuisquIs vero iuris semel publieati Sc rec is si erant: in quorum gratiam ideo anno I S. Ni abrogationem allegat, ab eo, cum id facti sit,inovum sucredendi ius, Aesdomico reteri proximius, probatio exigenda est. Cum enim Ieges ea condan- novo placito indultum est. Secuti eandem Rotero-tur mente, ut di perpetuo durent, & λ populo o ita mense , cum anno i6M. M. Decembris his r

serventur: conseqaena est, ut m earundem Obliga-lpraesentat Anis in linea collaterali ad sextum usquetione, ususque duratisne praesumptio militet, donee gradum in sua civitate, ac regione civitati respon-

contrarium probatum fuerit, Menochius de praesumpt.idente, extendi ab Ordinibus impetrarunt, cum pas-2. num. 4. Gratianus discept. forent. cap. 559.nnm. sim aliis in Hosandiae ei vitatibus ius illud non ab 55. υ seqq. Maevius ad jus Liabeo se, quaest. psali- tra quartum gradum productum sit.

32쪽

ὀet. Uuod ait Inet vulgatum illud, cessante rati ne legis, ipsam quoque cessare legis dispositionem ,

tum demum id recte admiseris, cum in aperto est, omnem omnino rationem, qua letislator motus suit, in universum deficere. Si enim plures ab initio causae ad legem sanciendam impellentes concurrerint, quae singulta seorsim consideratae, sus cientes erant ad n roducendam talem legis dispositionem, ela dein, sublatis quibusdam, nonnulla etiamnum superiant, legem necdum tune suum perdituram ossicium aut obligandi potestatem, verius est, arg. V. aseritatis s. Θ 7. Inuit. δε nuptiis, Joh. a Sande deris. Πλrie. 6 . a. tu. 9. risin. m. in fise . Giurba ad con-

M. Unum restat excutiendum, qualem intelPret tionem lex nova, legis prioris aut Onsuetudinis co rectionem complectens manifestam, recipiat λ.Non desunt, quibus placuit, cancellis adeo angustis novae

legis coarctare virtutem, ut letem novam cor in piam is ruit termini, prestri e re Dandam, nec ad asios castis ex rationis partiatate aut Meurizare, imo nec maioricare, exteriae dam erre, obe κυat. Ac nu-mre. b. 9. Io. Sed quia non minus de novis legibus, quam de prioribus, imo magis de novis, quam antiquis, plenius iam usu ventilatis, certum est, non Dinnes articulos singulatim iis comprehendi posse, ae propterea legis omnis natura postulat, ut, probe snita eius ratione Sive expressa, Sive certo certius subaudita, ad similia producatur, I. II. l. II. f. b. t. omneque iis, quod nune de novo conditur, aliquando inveteratum suturum est, uti leges, nune per ius novum emendandae, aliquando oc ipse suerunt novae: non potest non suadere sana ratio losum novarum ad similes casus extensionem; sic ut

an quibus eadem aut similis maiorve ratio militat, in iis eadem quoque locum habere debeat iuris dispositio, tanquam ex mente leηislatoris in ipsa legis definitione comprehensis . Exemplo sit ex iure Ouiritium lex Aquilia, quae cum omnibus legibus de stamno injuria dato agentibus derogasset, 1 I. .

ad let. Aquil. dc ipsa tantum coerceret damna corpore re in corpus data ; utiliter tamen ad damna non corpore sed in corpus data prudentum interpretatione extensa sitit, y. ult. Inuit. do leto Aquilia, L quia actionum tr. V. G praescript. verbis. N que tamen ideo negandum, strictiorem esse saeiendam iuris novi priora emendantis interpretationem; in quantum non ultra ad easus alios . extensionem Datitur, quam quatenus illi pro conservanda novae

leais lustitia, ad eandem ex necessitate reduci , sic sub eius dispositione comprehendi debent 1 alia liberiore extensione, quae silva novae legis Rutilia Berationabilitate evitari potest in universum cessante, arg. I. de emancipatis 3. U. cum eiam a. c. d Iairimis berrae L ult. in M. C. ad Gnatute. Te ruinis .e cum enim inconstantiae vitium damnari saepe soleat, & variatio sine urgente nova causa improbetur : credendum est, legislatorem etiamnum eiusdem esse sententiae, cum & ante fuit, quoties novi iuris ratio sententiam ipsius priorem non reddit inutilem aut infirmatam. Cuius exemplum est in tit. de inoReioso testamento cirea extensionem Novellae M'. de plura current in materia succes sionis ab intestato. Atque eo sensu verum est vulgatum illud: lla, uuae non inveniuntur expresse cor Cora ad Eundere. Tom. L.

De Constitutionibus Principum.

recta, veterum Iegum constitutionumque regulis relicta censeri, L praeeipimur cta. V. ult. C. de appe lat. Menochius de praesumption. lib. 6. γα. 53. A sustin. Isarbosa axiom. iuris ut requent. M. utim. n. 4. 5. 6. Zoesius ad Eunae. h. t. num. M. Vinnius ad β. 5. G r. aer ado ione num. ust. In Ge.

TITULUS I v.

De Constitutionibus Prrncipum. sπM MARIA.

r. Ouo iure Princeps Romanus potestatem mam ruuerit qa. Oviae sit Dinebit contri titio, eicium, decretum, rescriptum, inte lacu io, oratio, man Ium, suo- scriptis seu adnotatiose pragmatica sanditio ra. Rescrip a Furthiae θ g alii tum inutilia, si

ro nisantur.

tionem impetratum, plura capita contineat q5. Gu Hia ou ue set beta, quae carent die S confuse, veI PH,7Hr ιub criptione, vel contra juroe uti Batem publieam sum imprarma. U. Ut oe ea, quibus jur re iis quaesitum adimim . 7. Nisi furta rubris cauta, die ma decim , utit m litas publica ; quo posterio e casm aequivaleres

praetrandum.

8. Non tamen naimis ius quaeshum, si jubeat ae

rimi, quae non jure extructa eram.

9. Nee, si permittat inaesie i in publico cum incommodo vicinorum. o. me, ri impediat. ne quit re tua male utatur, etiam concrisu o reterima morato tu.

II. Nec, si 'rivior a concedat, qualia nque i fuerint, dum vel jur Isui rem crit, vel monopolADt certis personis conceae t , vel renis noeet s er id si Eo su uice eo mi debeat, ii quis eum tonii Drione priviletium velit ex Dua eausa

impetrare.

2. Phidi legia, alia pyrronae, alia rei seu causae risi, o ut quo vel certae persona aut rei, ves senserisI certo personarum aut causarum generi concedumum i I. Tortonalia e trione non transeunt, realia contra.

i s. An es quando in dubio priυilegia praesumamu

esse realia tri personalia. i5. Didiis 'ia civitati, provinciae, vico, pago dura , bodis haciunt magna ex parte fur municipale. ib. In dis 3ia tisi iam recipiunt interpretarionem, n ad altar m sonat aut res extendantu rimili se majorῖ ratione, ni i aliud tuadeant circumvaseriae privilegii.

33쪽

is renunciationis inIerpretationem, ιι ea inusiniis ac fa iit cometerit. ιρενι Barr data pravi tatu non Freum tintra sitati με renunciationem 'ipatum quorundam membrorum: imo quandoque nrc ipsi renunc anti. Ais pereant privilegia γα cristio . . Non ster uni morte concra=IM ; licet aura suerint, is bitrio dantis revocando. . t i remediis experiundum sit pro prior egrorum tuitione ac conse vatione, si de violatis munαι-

piarum pridi egiis qualitio sita 1. lege Regia p pulus imperium omne ac

vi potestatem transtes isset in Principem, non mirum suit, idem dein eum potuisse, quod Olim P pulus. Atq e adeo, uti in libera republica praesenteae teste populo sine ullis aliis solemnitatibus patur familias testamentum eondebat ψ sic postea te stamentorum omnium solemnitatem superasse virum suit, quod Principis conscientiam habuisset testem, L omnium II. C. de testamemit. Et ut populus I res scire, latas abrogare, vel quosdam iure singulari legum vinculis eximere potuit; ita quoque deinceps sanciendae, tollendeque legis arbitrium penes Imperatores constitutum fuisse, nulli dubium, L M

ι Iati, nempe, cum plenissimam habeat ruri auti min, omnium partes, qui Roma vel quasi magistratur Dor ext/a ora nem ius aecum, a Otum pertine-- ι id de Romanis Principibus plenius tradit Dion Cassius Hirroκ. lib. 55. pag. mrbi 537. 5a'. dum eos sub obtentu illarum dignitatum, quae in libera r publica viguerant, & quarum titulos non aspernabantur, puta, conSulum, censorum, Pontincum, trι-b nitiae p testatis, suum exercuisse imperium demon-btrat. Omnia, inquit, ex sententia Imperatorι, aguntuν :ςuodno Did aniti Imperatores expoIemra, mus quam lexibus basere omnia, quae in populari forma rerλ δε- cae multum valuerant, Senatu popul ur Montibus, ea cum imis nomini t ἱu re recipiunt, excepta at.' atura. Conrtior enim fiunt rape numero, ae quoties extra pommium sum, proconsules dicuntur ἰ nomenquPImperato is si asiquam dii Horiam retulerim , sea in

ei ut se ibendi, pecuniae conficiendae. bella tute; reni, pacem faciendi, peret init atqus urbanis rebus perpetua es in omnia valente potestat andi, arque

etiam intra piam Trium equiter renatoretave necani,

aliaque omnia, qtire contulibur aliisque cum pleno ἐmperio magistraι bus facere licet, ageni iuς habent. Ex centoria autem appellatione in vLam mores nosιros i uisendi, centur agendi, in eluestrem ac

senatorium eraenem adscribenae, aIiosque ex ut motiendi pro suo arbitrio licentiam consequuntur. Ouod autem omnibur sacerdotiis inaugu uti sunt, ac plerasque in ea col egia adsciscun , se 'que tinu, eorum si uidem auo v I tres simuI Lmperaro strsint θ summum Lontificatum gerB s eo fit, ut o si restriones er racrificia in sua habrian: manu. Attribunitia γ estas, quam praeclarissimur quisque γ ἰον olim habuit, efficit, ut inte cedere' iis, quaeas aliis contra ipsorum placitum ms mu , possIm sae sacrosan ii sint, ita ut si vel minimo te mone soab at oneros exi timent, ipsum Minoia causa, ramquam qui se piaculo ob arin eris, meare queant. G rere quidem tribunatum plebis nefas ducum L seratores, cum mique ipsi pπιν eii sint s omnem tres tribuniciam pote talem, quanta tinquam maaima uir propriam ; Et quia quotannis eam cum Iro nit plobis eius anni renodant, annorum imp ii ipsorum bine summa concipi Iolet. Haec θῖ- singula cum legi ρ fue ins uabictita in ea reipubtacae Inst Nutione, qua pener populum erat summa re iam, Imperatorere iam ipsis nominibur sibi rumum, m nisu sibi a stibae: is non darum babere vita antur. Et q iamvis insis quem non fuerit, ut duo vel tres simul eodem tempore Romano praefuerint Imperio, velut socii malesta tis ac collegae ψ non tamen eo monarchicum regimen interruptum suisse credendum est: untur enim riminatio ut idem Dion Cassius d. lib. 55. ait in mi aliquando duo nes tret rerum poci i siet , sectissime dicitur. a. Est autem Principis constitutio, quod Princini placet, ut legis habeat vigorem. Quod ipsum multis solitus suit explicare modis, Pura, eae io, resco' peto, iserato I. I. η'. I . V. s. t. a. o. D. L

o, I. I. g. i. U. b. t. d. si. 6. Init. δε-- natu . sem. ω citata, ibique 1 heophilus in paraphrati. Interlocutione, que est pronunciatio deplano sine solemni ordine cognitionis, d. I. I. V. i. U. h. t. iunct. l. I. T. quaeri possit 5. m. aa renat utc. Turpia. Oratiane, quam nomine l'rincipis s liti in Senatu recitare Principis candidati, ut in vivi sententiam fieret dienatusconsultum, I. unx. F. a. er uis. θ' de o e. quaestoris, I. l. e. de reb. eo . qui sub tui. MI cura tum, I. I. C. . F. se trat. ercurat. dat. ab his l. 3. F. o e donat. inter M . oeuxo . Mandato, quod praesidibus, aut procuratoribus, aliisque similibus in provincias pros turis, aut aliter negotia expedituris, dabat, ut laudabiliter partes sibi commissas administrent, tis. Coae Ae mandaras Princisum, novere. I7. 2 ita. I an b. Gorit 6 I. io. ossic. praeliis, verbo, unis ma aut a licitur, post adversaria. Adde Carolum P. n. Vi tantum trisA. de manaar Amrincipum. Subscriptioner u adnotatione; dum privatorum potissimum Ii I-lis supplicibus subscribebat breviter. I. i. Q δε α - ve sis reperi is S pragm. sanes. I. C. na let. Co n. de sicar. l. 5. C. de praescript. Io. Del 4Ο. an no . l. 2. C. δε bovis vacant. L 6. C. de precibuι Impe aro'. cfν. O us subscriptionis scrinum Besormulam exhibet Brissonius anet seu I. seleri. lib. o. cap. I. Ac denique progmatica sanctione , qua de corporum di collegiorum ordinumque publicis causis ad eorum libellos plenius rescribebat, adhibitis ineonsilium pragmaticis seu vira,' peritis, L MI. C. a dydiosis rescript. er pragmat. ransi. I uis pr ximi, sacroν. serinis tim. De quibus prolixius V

34쪽

De Constitutionibus Principum.

I. Ex omnibus vero constitutionum speciebus non alla frequentiora sunt, quam rescripta ἰ quae tamen ipsa variis ex causis inutilia esse possunt: puta, si per Subreptionem de obreptionem impetrata sint; id est, vel expresso in libelli supplicis narratione me dacior vel suppreMa veritate, qua enarrata, Princeps aliter fuisset rescripturus s aut ea expressa quibdem ex parte, sed involucro verborum ac callida locutione, ad dissimulandum comparata ; vel consura atque perplexa narratione, sic intricata, ut deliberatam fugiat Principis conscientiam, Menochius

i5a. oe seqq. Qualem improbum ac mendacem precatorem non mcdo carere debere impetratis, etiam

legibus consentaneum Sacrum Oraculum obtinuisset,

sed de si nimia ment entis inveniatur improbitas, eum it super severitati iudicantis subjiciendum esse, imo salsi crimine teneri, constitutum est L mi non s. I. 5. C. si contra jur vel uti. e. 'bl. I. ri quis obrepserA 29. F. ad Dr. Cornet. Eo taliis, mulctandos insuper esse judices, qui vetuerint precum argui falsitatem, L puniri 5. C. ιι contra jus dies mil. pubI.

In omnibus enim rescriptis, etsi inpressa non inveniatur, subintellccta tamen Semper est ista conditio: si preces De BMIe nitamur: bive rescripta furtitiae sint, qualia, quae ad ea inae cognitionem ac d

finitionem spectant, sive oratiae, quae scilicet praeterius commune vel criminis perpetrati remissionem continent, vel beneficii concessionem, dum sorte minnopolii species artifici, opifici, aliisque similibus. v lut inventi novi praemium conceditur;Qui prolixissime docet Jac. Gren Mirmat. 27. num. I. er m&Aris seqq. utque nae finem. Ouamvis enim de potestate Prineipis haud disputandum sit, di id faciens sacrilegii reus habeatur, ut dictum th. de lembus num. 25. tamen de voluntate ac scientia ejus disquirendi licentia haud denegata; in quantum velle non

censetur, qui erroneis, falsisque narrationibus sedu-elu , di negotiorum multitudine in narratorum v ritatem anxie inquirere impeditus, rescriptum emisit, Andr. Gayl. I b. I. obse z. 34. num. 6. 7. Ut

proinde judicibus, a quibus admittenda dc confise

manda rescripta sunt, veritatis inquirendae necessitas incumbat i usque adeo, ut, si non coenitio, sed executio fuisset rescripto mandata, deletia per inquisitionem fraude petentis, de omni tamen negotio cognosci debeat, L si non . C. si contra ius primit. IMI. cap. a. extra δε reuriptis. Α r. Gavi. d. Is . t. obser. 14. Gr neu vellen ad i. ust. C. G

. Quod si plura rescripto per obreptionem impetrato capita contineantur, quorum unum principale est , reliqua accessoria , subreptio circa principalis regotii impetrationem commissa inutilia qta que Dei et, quae accessionis loco habentur; cum accestorium sequatur suum principale, nec subsistere queat, illo non subsistente. Secus quam obtineret, si capita diversa rescripto comprehensa per se Sin gula εubsisterent, a se mutuo non dependentia : tunc enim rescriptum noix nisi pro ea parte, in qua ob reptum fuisse patet, irritum censeri debet ac vitia-ium i reliquis capitibus pari vitio non laborantibus in suo vigore mansuris i ne utile corruat per truti-

Ie. dum ab inutili potest separari, Andr. Gayl. H

5. Sed de auctoritate carent rescripta personalia quae sine die dc consule sunt, L si qua 4. C. de D t. ne criptis. Cum enim non omni tempore liberum fuerit Imperatori supplicare, non lite pendente, nec pendente appellatione, multoque minus post definitivam sententiam, aut transactionem, quo

sopita refricarentur quaestiones; nisi quis petat adi rum communium vel sententiae editionem , vel ut

iudici judex adiungatur, vel ut iis terminetur ocsententia seratur, l. i. a. 5. C. ut lie pondeme tei

a. diiudieari sine diei ct eonsulis ad ectione non potuit, utrum licito an illicito tempore quis supplicatione interposita sibi rescripti principalis auxilium Obtinuerit. Et quamvis hodie etiam pendente lite supplicare Principi permissum sit, quoties quis restitutionis auxilium implorare cupit, teste Zypeo notis. Furip Bel et iit. in de inita . resit. in me non tamen ideo a veteri iure, diei ad ectionem in rescriptis desiderante, recessum puto, cum de ad falsitatem rescripti arguendam, S ad alia diei adiectio

proficere queat. Nec minus viribus destituuntur, quusubscriptione Principis munita non sunt, ruta, ut Imp. ait, cocti muricis de triti conchilii ardore, sea encausto non signata, L sacri minui s. C. d. dAPres. res . oe pragm. rones. de quo encausto Panci milus is reb. desperat it Iib. i. tis. a. ibique Sal muthus in notis . Gibus consequens suit, non Xempla rescriptorum, sed tantum authentica, atqca ipsa originalia fidem sacere, I. ranci mo S. C. dori r . rescript. oe m m. rauction. lnesmeacia insuper censenda, quae iuri contraria, vel fisco damn Sa sunt: quippe que ab omnibus iudicibus resutari

debere constitutum est, L nee damnosa 5. l. res Apio 7. C. de precibus Impera re. cfre. MI. I. Irab'mut nutum io. Coae δε raerat. MEN. Nisi Principem ex certa scientia a iure eommuni volutiis r

cedere mani sesto constet; dum vel crimen supplicantibus indulget, vel ea concedit, quae Don dunt alterum, de prosunt petenti, d. l. 7. C. d prec. μ' . tot. tD. H. es C. G sentem. partis es reptit. 6. Invalida denique rescripta, quae ius teretio quaesitum adimunt; eum illibatam dominorum in res uas Potestatem esse, nee cuiquam mitialium ius suum a Principe detrahi oportere, aut in cuiusquam

in iuriam benencia debere eoncedi, ipsa Principum rescripta dictent, si. . Inuici des his, qui rui tel-lien. juris, L me adiur 4. C. de emancio. meror. . I. re cripeta 7. C. de precidi. Imperaror. esserenae. uua de causa nec inceptionem peremtoriam vi milest Imperator rescripto enervare, L qtiotire a. C. aer precib. I in m. riserenae nec in creditoris prae

iudicium dilationem indulgere debitori non idonee

satis lanii l. tini erra L C. δε precib. I . og. nec rex transactione Iesitima, vel contraehi quocumque alio quaesitam obligationem mscindere aut infirma rei vel resuscitare litem sopitam, L eautas 16. C. G transalilon. l. de conetractu 5. C. δε- cind. Penda ne in suum quidem, aut fisei eomm Hum, ae l. I. in fine, cui conveniens est, ut de ipκ stare tenea tur coni raitibus, quos cum stata inivit subiectis. Et

35쪽

reta Lib. I. I

si enim conventionum solemnibus ligatum on esse Principem ex rit. 5. dictis constet, ab ipsa tamen obligatione, quae ex ccntractu sponte pet ipsum c lebrato juxta rationis naturalis ac iuris gentiumrrincipia descendit, quaeque ipsum non tam ut Principem, quam tius ut hominem tenet, resilire suo arbitratu nequit, eamVe eae plenitudine potestatis eludere : cum ita ei, quc cum ntraxit, ademtruus esset jus ad rem, di agendi potestatem ex cotitiacta quaesita in . die dicam, grave semper vel in ipsis

privatis suisse habitum, fidem sallere, i. i. st. Aec sti. ura pectin. ut proinde longe gravius id in Principe censendum Siti in quo ante omnia dictorum l. eiorumque conatantia exuberare debet, di a quo, velut iustitiae omnis & aequitatis sonte, ac lege animata omne alterius 1 udandi consilium ab Se portet, Cinnemque iniquitatem. Ever haesus in loco, a plenis radine pMestaris . licostadius Curiae I olianae

. Nulli interim dubium, quin, justa urgente causa, privato per Principem recte jus quaesitum adumaturr dum vel in rcenam id fit, publieato ob erismen patri Cnio, parteve ejus , vel postulante n cessitatis aut utilitatis publicae savcre ι dummodo hoc casu pesteriore aequivalens detur, quod rei vel juris ademti vices rerendat, & quana parcissime diminuatur domini jus, i. tendi. or II. y. I. mun. pNealcr. l. a. C. pro quib. camii torvi pro prinmio, f. .i quando C. de eperibus pDbile. Invito proinde domino lapides ex eius lapicidinis caedi, soluto salario, uti consuetudine, Lic di rescripto constitui potest ἱ suadente id publico ad iliciorum inde construendorum aut reficier dominas ctu, d. I. i5. F. a. f. eemmm . praedis . Viis qucque publicis edacitate fluminis aut chaεmate absumtis, vicinus proximmus recepto pretio viam de suo praestare compellendus eu, L si sic Π 14. g. I. q. quema m. semisur. amitt. ibique Ucthosredus in no is . Nee minus habricae piablicae, vel cperis alterius publici struendi gratia proximas aedes aestimatas dirui, Principis ainctoritas decernere potuit, ae l. si quando is C. de operta. publie. Similique inodo hodiernis moribus rinceptum est, ut & civitatum magistratus, di aggerum praesecti, moenium amplifican&rtim, fissarum dilatandarum, aquae duEtuum faciendorum,. argem struendorum aut reparandorum gratia, tum aedificia privrtorum, tum agros in publicum redi ant, aesti matione dominis solita; sive ad id privilegio aliquo generali ab Ordinibus majestate praeditis muniti sint, sive speciatim ab iis impetraverint certis in ea sitas id ipsum faciendi potestatem. Hugo Grotius

6. dicit tamen 'a quaesitum adimere videtur, qu iles perperam aedificata destrui mandat; aedes scrte contra sol mam publicam extructas, dc 2Spectum publieum deformantes, aut publica in via potitas, insu que publico nimis ossicientes, angustatis platearum spatiis, aut latitudine porticibus minuta ; vel denique sit moenibus aliisque publicis iunctas operibus, ut ex iis incendia vel insidias vicinitas reso midet, L ae fici a l . C. de operibur subiicis, L 2- s. ii qtiis nemino 3T. F. ne quid in loco Publia iunct. α sanc: tim b. V. tiu. A. de rer. Hias. t. a. et S.

it. IV.

r. ne quid in loco taero ρ eum enim tales non bire laetant, di, ut ita dicam, faciendo delinquant, non

sane Princeps peccaverit destruct onem praecipiens arg. l. I. V. mi. f. ne quit eum, qui in jur voc. vi eximat di cum a privatis damnum Sine spe reparationis pati cogatur, qui illicite exstruxit, nurulam etiam habiturus cautionis de damro insecto e

xigendae licentiam, L qui bona sitae II. F. ii qui juxta 7. U. do Zamno infecto quid ni Princeps damno ex tructorum mactot eos, quo corura utilita

tem publicam ecmpererit nullo iure aeditica Mes 9. Sed nec quaesiti juris privatio est, si in pubΚ- eo loco aedificandi potestatem privato PrInceps s Ciat, etiam cum vicanorum damno; nam etii sim pliciter impetrans a Principe, in in publico Deo ad Sare licear, credendus non sit in dubio obtinuisse,

id eum vicinorum agat incommcd έ nominatim

tamen id ei posse indulgeri a Principe, Ulpianus auctor ebi, I. a. V. merito Io. seqq. E V. si quiso Irim Uin ita ν ne quid in Deo p L MI i. M. fiat. Uti enim privatus quisque suo in solo vel ipse aedis ficare, vel alteri facultatem illie exstruendi concia re potest, etiamsi vicinis inde damnum immineat, Obicuretis sorte luminibus, aut prospectu impedito, quoties ipsi non ccnstituit de luminibus, prospect ve haud officiendo servitutem: ita non jure quis parem Principi circa loca publiea potestatem den paverit, qua vel ipse, vel ex eius coneessione alius in publico extruat eum vicinorum illorum detriamento, quibus nulla serv tute constituta compet

re non poterat impediendi jus, atque ita nulla quoque fiebat injuria . uuamvis non desint, quibus placuit verba illa , nisi fi te is Me imp ιν verit, in ae lib. a. F. I 6. referre ad vicinos, qua si non a Principe, sed a vicinis illud ius aedifiea di eum eorum incommcdo impetratum fuisset: quod

tamen miLus convenire puto primis verbis d. para-sraphi, in quibus agitur de eo, qui simpliciter a

'rincipe impetraverat, ad oppositionem elus, qui non Simpliciter, sed di cum incommodo vicinorum aedificandi mi aetatem nactus erat. Io. Multo minus quaesiti juris ademtionem sapit, quoties id Princeps apit, ne quis re via abutatur , ea is perdat, sive nimiam exercendo saevitiam, sive intempestivam saetendo erediti examonem, sive madissipando; eum intersit reipublicae, ne quis re sua male utaturas. a. Inu. de bir qui mi Des alien. - . sum. sundamento non modo prodigis recte bonis interdicitur, di domini olim semos nimis duriter habitos, ae imtollitabili assictos iniuria, lubebantur bonis divendere

eonditionibus, d. s. a. seci de rescriptorum morator,

rum iustitia dasenditur: talia namoue indulgendo, licet Prineeps creditoribus agendi potestatem ad tempus

demat; tamen tantum abest, ut ita his eorum diminuisse videri posset, ut potius ipsis in tuto co lucet totum jus crediti, quod intempestiva, ac saepe per calorem iraeimdiae praecipitata executisne, magna fuissent ex parte subversuri: dum non aliterea e cedit obaeratis, quam si de solidi debiti sol tione. Post lapsum temporis facienda , idoneam damtis fideiussoribus interponant cautionem, sic ut m rito dixeris, nullorum magis interessa, quam ipsorum ereditorum, rescripto tala debitores muniri, I. un eo sa 4. C. δε precibus L . inre M. I. ult. c. qui

36쪽

De Constitutionibus Principum.

it. Fen den que tis quaesitum tollit Princeps, heneficia atque r rivi Ieria conciderdo. dam et i climvetitum scerit i rivit pia privatas hcminibus impari,ae iustam fuerit creditum, teres non id sit rui res perscnas, sed c d cn res tubictos rertirere, ut dictum iit. de Imris Anm. 5.; posterioribus tamentem rcrii us id triuali m sui, se in areito est, s. sed , quia 6. Imr. ce Die nin in . sent. ω inita l. i. V. tiis. s. h. t. L frui.etio UD Eam 1 f. i. f. de reg. δε-ris l. ςuca tera centia i . f. de leti t. deque tamen ideo, ut dicit, ius quaesitim icllitur per Principem, heneficia 2c iura sirrularia. rsorae vel rei

proprie t 'rincipum beneficia ditur tur, di nulli rccent, triplicem es e triciam riivilcricrum, quilus laesio alicu us videri rore et ires e. diuri enim, quibus Princcps sui m tar in rcu fisci ius remittit, sibique nocet, dum a tristutis, ectigalibus, aliisque similibus rublicis eneribus ae sui Elicribus immunitatem certis irduiret petronis, certisve licini rLm universitatibus I aut rurar Lm rrules arum que ccmpendia fisco cesura remittit I aut prixatis permittit arrcrum defert rem, alluviis rum, sLndorvn que diu inundatorum, di ita fibeo quaesit crum irclusit rem munitione reque ac crulacatiorem; ct quae hu us sereris dantur alia vcn pauca. Suri di alia, quidus ex peculiari savcre eertis tant Lm ccr. editur pasc-nis per Onc lii recdum exercere hanc aut illet mprii hcii, cpificii, avi mercaturae speciem, quam iri vel industria reculiati eXccpitarunt, vel edinven-lcm ante auxerunt plenius ae incoluerunt, vel si m- tu Fuo atque periculo titilcm ericeri ni ac fructu

sam i quo reducer da Sceletati indiae tum crientalis tum occiderialis indulta nepcitandi per totas reri

Des Potestas, tLm seriusione ali crum, qui sceictati miliarum part Ieipes vcn viri; maque in dies retim novarum invertcribus, typc graphis rumtuosa volumina ed tutis, aliisque id fetus pluribus cc Leedi moris est. Sunt denique talia, quibus ius tertio vel ex lere vel ex benefiem qi: et sitLm tollitur directo. Primam speclcm mcd attaret, cum suo tanti m uri tunc Princeps rerunciet, frutra laesionem tertii in ea quaesiveris. Fecundam qucd r pectat, etsi plerisque aliis ratra rersonas aLt sceletates privilegio e natas lucrardi spes cmnis ex certo cpincio aut memeaturae medo Sic praee lusa sit; non tarren ideo jusquaesitum dici mi est iisdem ademt Lm ; sed potius

a. iis sua lucrandi spes, quam mulicrum Saepe ann

rum ijdustria, ac patrimonii vel periculo vel dispendio quaesiverant, censeri debet privilepio firmata: ut ita ex aequitate naturali ae juris repulis intam penes eos maneat spes lucri, qui primo subierunt damni metum; utque honores de praemia serant, qui sui dici solet) versiculos secerunt, atque non aliis, Sed sibi aratra serant, sibi mella nido, que parent . Tertiae vero privilegiorum a ciet inclusam esse Eris tertio quaesiti adcmtionem, Supponitur qui dem, sed tar en ec verum ebi, ncn αεe haec cui quam in alterius in uria m eoncedenda a Principe, nisi id suadeat. vel publica necessitas, vel inrens inclitas; adeoque non nisi talibus pinnis eircumstantiis ae requisitis, quibus de Principem ex plenitudine pctestatis lus tertio quaesitum adimere posse, Su

Neius est traditum a Q. l. a. g. merito io. L. ne ς ω ζd in isto ptibi. tel λ n. fiat, Ter L m. cheriis a.

lard. Ian. I. censi . 2 5. t rde di ad obtinenda privile pia talia, quihus ius al: et i quaesiti. na adimendum sciret. neces e eit, ut in inretrare volens li-hallo supplice nc miratim ius tertio qimittim ea pCnat: ii ra qucque ae privilegia anteriora, ex quibus videri γε et, aliis λ. in arte jus qtaesitum esse, ibidem ei arret; Lt ita Princeps qui rwhabiliter qui-

imis illis, qvc rem iura privilerio tCllerda vel in i

ia. Dividuntur privilegio, quod alia perscrae sint,

alia rei seu caulae. Personalia dicurtur, quae rer1 Da cCnccs a, cum ea ratir suuntur, nec ad liae redes transcunt. Ilealia, seu causae, quae rei cohaercnt, &ed haeredes, alior que 1 ces c res transmittuntur, L

munitarer 4. 1. de jure immunit. I. ex. e tox t Diri es si. r. f. de excepe. Persc nalia auteIn sunt non ea laritum, quae uni certae perscnae data, sed &quae icti certarum per1cnarum reteri senetali lege corcessa. hic quondam pupillis pro administrati ne tutelae, incri pro recuperatione dotis privilegium inter tulcrum, ac marit crum creditores tributum, ipsis solis, non it cm haeredibus, ait Eque successoribus praelatiorem praebcbant, L dabimus ne I9. V. I.

videris aeri is, si. fuerat 29. r. de assi: i. n. i. ex pluribus 42. f. ι e a min. et Prris. Iurer. Maritisqucque solis de dote conventis. ut & ceteris, qui bus bereficium et inpetentiae a lege datum, id ipsum p rcde tς nequaquam h redibus, L marium in id.

a. et II. seqq. f. se uto mΠIrimonia L et si Ad μι- rer. as. V. I. H E. q. f. de re judicaro, L e ceptiones 7. pr. f. de exce ton. praesc. et praei Que admodum ex adverso etiam causae privilegia non rei seu causae tantum sit rutari, sed di reneraliter indulta suisse, in propatulo e,t: nam de actioni iudieati,

contra eordemnatos intentandae,privilegium dilationis mensium quatuor est additum, ncn ipsis tantum cor demnatis, sed di haeredibus, ae aliis in locum eorum succedentibus profuturum, hiem ras 29. de re iudicara, de actioni furerariae cohaerens priviletium, religionis avcre, non seneranti tantum, sed di haeredi ei agenti utile est, ut dicetur rit. δε re distis. i5. Quaecunque autem privilegia sunt personalia, illa, uri ad haeredes non transeunt, ita nec cessi ne iuris aut actinis in aliam possunt persona

transferri, cum V ratione personam egrederent

contra concedentis intention , d. L ex pluribus M. f. is a Zo. θ I iraquelius de re rara

convent. F. I. gloria f. num. Ia. Contra, si quae rea seu causae vel actioni cohaerent, ea cessione tr a

37쪽

go Lib. I. Tit. In

re nihil impediti ubi enim genus actionis locumldem egregie prasiliam, vel ob rem bello strenae satis beneficio, ibi, ad quemcumque persecutio eius navatam, vel ob subsidia Comitibus petentibus si

devenerit, - non deficit auxilii ratio, L in omnibuslberaliter extra ordinem soluta, vel ob subministres . f. ae regul. juris, d. l. tempus 29. A. de re δε- tam fisco nummorum penuria laboranti pecuniam, disia. ia. Et quamvis forsitan extra privilegiorum velut iuris singularis pretium ἰ usque adeo, ut non materiam non universaliter verum Sit, illud omne, contemnendam istorum privilegiorum a Comitibus quod ad hae I cdes transire potest, etiam posse ces-ldatorum partem recte diveris esse iura civitatis cu-sione tra ferri ι tamen, cum rei seu causae privile-liusque municipalia, ac politica de civium regiminonia dicantur ex eo, quod rei seu causae ipsi adsintlleges, variis per varios voluminibus congestas. IIu-ec insint, aequum est, ut, quemadmodum ipsa causa go Grotitas manu due . ad DHDpmd Holland . lib. seu actio Ieete ceditur, ita dc inhaerens et privile- ι. cap. a. n. m. ai .er seqq. Merula maxi eis ilib. sium cedendo censeatur translatum. vide Tira el- l. rit. 4. cap. 3. Responsa Iurisc. Holland. pari. a.

It. Matthaeum is nuclion. I. a. cap. 6. n. 5 l. oa. i6. Interpretati nem privilegiorum quod attinet; i . Quod si de indulto privilegio non satis con-isi quidem de ipso verborum sensu haesitatio sit, ea dici, an personae tantum, an magis causae conce isere, quae de legum interpretatione tis. 5. dicta, Suni sit: illud ex oneiosa vel gratuita concessionethue quoque trahenda sunt. Neque etiam absurdum dijudicari oportere censent Anar. Gayl. lib. a. ob-lsuerit, ubi praevio libello supplice Privilegia imp s 'P. a. niam. II. ω seqq. Ant. Mati laxus de amitrata sunt, ex ipsius libelli verbis ac mente expli-AHom libr. ac sap. 7. num. 5m sic ut pratis data cationem privilegii indulti derivare, seneumque putent in dubio personalibus, ex. contra inI oneroso ruere, Iacobus inren is e v. 2 . post num. Da. immirata realibus, annumeranda esse: co qucd quis-lSurdus decis. Mi. niam. i5. Uuod si de eo quaestioque sibi & haeredibus suis ecntraxisse praesumitur,ssit, an strictam, an vero latam privilegia recipiant libr. 1i pa)ium 9. U. Eo prebation. Sed cum con-iinterpretationem, non sine distinctione id definiri tractus di onerosa causa impedire non debeat r spote t. Etenim eum privilegia sint iura singularia Sirictionem e , quod cdiosum est, maxime, si perieertae personae, vel rei, vel etiam universitati h snodum privilegii irdultum sit; ac gratiam ipsam minum eontemplatione concessa, Strictam eatenus AratuitaΠque conccssionem non raro praecedant be- admittant interpretationem necesse est, ut non exten- Nemerita, benevolentiam Principis non minus pro-ldantur ultra personas aut causas, quibus indulta Vocantia, quam ex contrectu numeratim pretium; ideo sunt; etiamsi in aliis personis caurisve eadem aut inSpiciendum magis arbitror utrum id priuilegio eo-isimilis ma orve ratio inveniretur. Uuamvis enim in

Prehen um sit, quod favorabile est, & publicam uti- re communi omnibus sub ectis scripto, vigeat axi litatem ac jus tertii non laedit; an contra odiosum,lma: Eandem admitti debere juriis dispositionem in in praeiudicium reipublicae aut iuris tertio quaesiti casibus Iege non expressi , in quibus eadem aut si datum. illo quidem casu, quia benefieri, qui aimilis ratio militat, atque ita ad similia proreden-ν incipum indulgentia proficiscuntur, quam plenis-ldum esse, lib. I a. II. f. is legibus; non tamen ime interprutari debemus, rei potius, quam pera sin privile iis id probatum est; quippe quae in Gemnae ea tributa rase, praesumendum erit, arp. lib. be-ipliam trahi, aut ad eons aentias produci, proram scium S. f. h. t. Hoe vero in ea su rectius per-iinhibitum, V. reis es ρυώ 6. In tis. de luee n wnalia in ambiguo rensenda serent, eum odiosa rur gent. S ciis I. I. V. ti . f. h. t. i. quo non Videantur benigniore iuvanda interpretatione,iro I 4 ff. is letibu . dii si ex eire stantiis evi ain. δελ cum quidam i9. V. A. Merax oe porthu e identibus colligi possit, comedentis hane sause i

u. V. merito ro. S F. ri quis a Dineoo 16.itentionem, ut S ad personas non speciatim enarra ne quia in loco publ. Gestus ad rinae b. t. n.itas privilegii vires extenderentur. uua ratione, Cum f. Parens p. mem. Paulus V t G tiaturis seriton.lpupillis pro administratione tutelae privilegium in a. cap. 5. num. 7. t't tamen haud sit eundum in-Ibonis tutorum edim, praetoris datum esset, ad disicia S, quin ex variis personarum rerumque circum- xemplum vero pupillorum suriosis qucque, dc pr. tantiis aliis, de eo, an personae, an rei concessumidigis, aliisque corporis aut animi vitio suo genere Videatur privilinium. quandoque statuendum sit, uti praeditis, darentur curatores; etiam hos omnes pri

id pluribus tractat Menoelitus do γ ια r. lib. I. vilestium in bonis euratoris habere obtinuit, etsi in prae . 1 G. . edicto nulla eorum mentio esset. lib. ω mulierat 15. 5. Ceterum, ut in iure Romano privilegia com-lsi. t. f. δε eti . furior. er aliis extra min. aean memorantur, non tantum certis data personis, veli is L dabisnu quo i9 si. i. er s. seqq. f. e is curto persCnarum reneri, veluti pupillis, sed & ta-ibue auctoris. Dae potiti P. Et cum mulieribus lia, quae certis hominum universitatibus, puta eLlpro dote remperanda privilegium praelationis da- ibus aut incolis Diei, oppidi, regionis, provinei e tum esset, illud ad sponsas quoque, di puellas an conce a bunta l. i. g. ωh. m. a. municipas. l. non nis duodecim mincres in domum mariti datas, ac tomum l .er se . s. δε excutiat. tur,. Linuptarum loco habitas, interpretatione prudentum forma 4. V. quamquam 5. U. δε cen ibur; ita quo-iproductum legimus; eo quod rei publicae interesset, que nune id plures apud gen tes, praecipue vero pe- nas quoque solidum consequi, ut nubere ponent, L. Nes Holba rusos, frequens esse ignorare nequit, nisi quaeiarum 17. F. r. l. r'. '. des robur auctori y . qui nouxa in republiea plane hospes est. Constatistoritae I si sponsa ra. ρ is iura aerem . Deficie utique, plurima diversis temporibus ae seculis peritibus autem huiusmodi cireumstantiis, firmum ma--Ηollandiae Comites ei vitatibus plerisque, quin ex net, iura singularia non egredi personas privilegi isti Provincia:. privilegia. suum tributa, via ob ta comprehensas. Unde. si quis pro se di baerede sua

38쪽

De consututionibus Prine um

mus tantum nae res, at non haeredis hares eo pavi Surus est, arg. l. antiquiuinis I 4. C. de usus uritio habit. Tiraquellus de retra L convent. V. I. glos. 6. num. I, Similique modo quae ob opificii, artificii, negotiationis, aut studiorum exercitium privi Iegia concessa sunt, non recte iis quoque vindicaveris, qui nomine tantum tenus collegiis jure singulari honoratis adscripti sunt, arg. l. ri duas G. V. o utique 4. Ee excurat. rutor. Ioh. Pae n. lib. 7. tit. 7. arres. II. Andr. GUI. Lb. a.

I7. Plane, quantum ad ipsas personas aut causas, quas privile io comprehensas esse in aperto est, inspiciendum videtur, an privilegio indulto contineantur ea, quae jure communi repugnant aut utilitati publicae, vel jus tertio quaesitum c positis te minis habilibus ) adimunt I an ex adverso nullius, aut solius concedentis jura diminuant. Si enim iuri publico, vel alteri quaesito quid detrahi appareat,

strictissimam merito interpretationem adhibueris, ut quam minimum iuri communi derogetur, iuribu que tertio quaesitis decedat: nam cum iprie leges posteriores, universo populo latae, sic in dubio explicandae sint, ut quam parcissime jus vetus subvertrant, naulto magis id in privilegiis contra commu-naem juris universalis rationem inductis servandum exit, arg. d. I. quod vero de legibus; maxime cum dc manifestum Sit, odiosa esse, quae contra publicam utilitatem & iura publica , singulorum suoque ius asserentia atque firmantia, constituta inveniuntur & ideo vel eo quoque nomine per

interpretationem Oportere restringi, arg. lib. cum

Utut enim verum sit, ipsa quoque iura singularia contra tenorem iuris communis propter aliquam utilitatem auctoritate legislatoris constituta esse, quatenus ille non nisi iusta ratione motus praesumitur ius alteri publico jure competens voluisse minuere, L. Fur singulare I 6. f. de legiburti tamen eum in dubio privati cuiusque commodum publicae utilitati cedere dc postponi fas sit; adhuc manebit illud, privilegia certis tantum personis aut causis primario faventia, iuribus communibus in ambiguo minimum debere praejudicium inferre. Atque hinc est, quod de ipsa Principum beneficia quae tempore Concessionis nullius tertii involvebant detrimentum, in dubio vires perditura sunt, quoties ob circumstantias per venientes incipiunt tertio damnosa, atque ita iniqua esse. I. ex farto 45. f. de Du . et pupil. rubuis. I s. Interim non adeo in arctum coangustanda per interpretationem privilegia, ut nullarum essent virium, ac nihil operarentur ultra ius commune, L. I. U. ult. .. ad munis palem, aut absurdum continerent ineptumque sensum, Grotius ri jura belli c pacis, d. lib. a.'ως 26. num. I a. aut denique per posterius privilegium tolleretur prius; cum ρο- tius in dubio ita posterius indultum accipiendum Sit, ut prioris additaniuntum ac augmentum magis,

ram admotionem comprehendere intelligatur, L. a.

. ia praeporitis agensium in rebus.

39. Quod si ex adverso nullius, aut solius concedentis iuribus per privilegia quid detrahatur; b

neficia talia a mera Principum benignitate proficiscentia quam plenissimam recipere interpretationem,

dictat L beninetam 5. U. b. r. I. ii quando 2. C. de bonis viscant. Grotius dae jure Mui ac pae. BD.

5. cap. 2I. num. 4. ω seqq. ω libr. a. eap. I 6. num. ι a. Zoesius ad Tanae b. t. num. 22. Qucd& multo magis tunc admittendum, cum non ex

simplici Prineipis beneplacito, sed ob bene ritum hujusmodi beneficia indulta constat, vel etiam per

quandam contractus nominati vel in nominati speciem ; eo quod omnis remuneratio etiam in negotiis, quae alioquin stricti juris sunt, pleniore atque benigniore interpretatione videtur adiuvanda, Tira-quellus ad L si unquam 3. C. de revoc. donat. verbo, do Itono largitur num. U. ω M. Covaruvias

im q. ω pari. 4. consit. 64. ω ρσης. 5. consit. a. pag. 9. ef II. m. ad ae l. 5. F. '. r. so. Extinguuntur privilegia variis modis ς perso

nalia morte personae, cui data; realia interitu rei, cui concessa, I. in om vibur M. I. privilegia I93.

. de regul. juris. Quod si civitati, collegio, corpori, castro privilegium indultum sit, de haec hostili violentia, aut praedonum incursu aequata Solo, Subversa, aut dissoluta fuerint ; non ideo ipsum privilegium peritu credendum est: sed potius redintegrato hominum eollegio, instaurata de novo civitate vel castro , idem lus singulare Superesse censeri debet, quod ante fuit; cum periniquum so-ret. iam satis casu fortuito sine sua . culpa amissis,& bellica pressis calamitate aliam ain ictionem addi,

arg. l. aedo sacra 75. ρ δε contrah. emtione l. cum

loca 56. U. G pelirior. oe sunt. sun. Aliter quam

Statuendum esset, si propter delictum, civitas aratrum passa aut castrum destructum, aut hominum universitas dissociata sit: tune enim redintegratio, quae sorte per conniventiam tolerata fuit, non faciet reviviscere privilegia semel jure extincta, sed nova concentone

tus foret ; cum absurdius nihil sit, quam beneficia,

gismo peremt' modo, sine nova voluntate Principis, a culus solius Indulgentia proficiscuntur. pristino restitui vigori, Andr. Gayl. libr. a. observ. 6 I. num. i. a. 5. seqq. Zoesius ad Rand. b. t. n. 27. 28. ai. An dc concedentis revocatione privilegia pereant, non expeditum satis. Distinmonem ab And. Gayl. libr. a. obsepv. 6o num. Hi . dc Merula in pro. Γb. I. rit. 4. cap. 5. num. So. adhibitam vi dein utrum subdito, an non subdito, privilegium

concessum sit, ut illo quidem casu revocationem saepe Principi permissam putent ; hoc non item. Sed cum non magis suis sint fraudandi commodis subjecti, quam exteri, ac Princeps non minus illis, quam hisce . fidem Ex iure sentium servare obstrichis sit, nulla sussciens distinctionis talis ratio apparet, sive de privilegiis ex mero Principis beneplacito indultis quaestio sit, sive de illis, quae ex prae

cedente quodam contractu aut causa descendunt. Rectius sentiunt, qui revocationis facultatem Principi tribuunt in iis privilegiis, quia ex mera eius liberalitate non praecedente vel subsequente conventione & obligatione profluxerunt, quaeque ipse i

39쪽

o a . ' Lib. I.

deEnite sine ulla temporis adeatam eoncevit, aut quod non infrequens circa quae tempore concessionis sibi potestatem revocandi , mutandi , diminuendive nominatim reservavit ῆ eo quod haec non alio, quam precarii jure videri possunt haberi atque possideri ab illis, quibus acquisita sunt , nec ullam diei potest iniuriam inferre, qui precam concessa repetit, aut iuri sibi reservato utitur, etiamsi nulla peculiaris subesset revocandi causa, ne idus delibai.

men hie prudentis sit Principis in id incumbere, ne nimis secili de temeraria revocatione adimendo v speri , quam mane dederat gratiam, sibi contrahat vacillationis di inconstantiae dictorum factorumque rudendae infamiam; unde nee in dubio illum ad

inisse aut adimere voluisse praesumendum est, iuxta Menoehium si . s. praesumi. D. Si vero mediante contractu, interveniente causa onerosa, ob aliquod factum impletum vel implendum, aut dationem praesentem vel iuturam privilegia concessa coinstet, vel ob benemerita talia & operas navatas , quae saepetanti valent, quanti pecunia, a T. V. a. in Lit. Est i cistare, ne eX plenitudine quidem potestatis ac maiestatis eorum revocandorum, mutandorum, aut imminuendorum potestatem sibi Princeps iure arrogaverit ; nisi iustae legitimae de satis praves de novo emergant retractandi causa: in sequentibus excutiendae , lueesoldus in delibatis juris ad.Tanderi. m. i. num. 13. Zoesias nae Lan . b. r. num. D. Idemque serendum de iis iudicium, quae, cum vel ex conventione, vel ob benemerita leviora, vel ex mera ben volentia Principum indulta essent, iure urando tanquam leges sundamentales a succe fore suscepti imperii tempore suerunt firmata, dum se ad omnium privilegiorum observationem solemniter Dbstringit: quod ut alibi fieri solitum, ita quondam durante mirum regimine in hisce regionibus usitatum fuit, dum non ante in Comitis verba iurabat populus, seu repraesentantes populum ordines, quam si prius

Ipse iurasset in verba populi, & ita ad privilegiorum

conservationem ac tuitionem sese devinxisset, Besoldus ae G. r. num. IS. Hugo Grinius ae m. l. p. a. num. 22. θ seqq. consuit. JConsuli. Holland. pari. 5. comic a. pag. 18. 19. D. Unde dc solemnis Philippi Burgundi Hollandiae Comitis processit promissio, de non concedendis mandatis ullis aut reseriptis in prae iudicium privilegiorum, quae urbibus aut civibus Hollandicis tributa erant, tendentibus. II. Iunii I M. MI. a. placitorum pag. 653. Quod de mpetitum privilegio Mariae Burgundi eae i4. Marii; I476. A Dol. a. pag. 658. oe te . Ut quamvis Hispaniae Reges, tanquam Belgii Principes, multis censuerint obviam eundum esse corrupteli in administranda iustitia tum civili, tum praecique eriminali frequentatis, ea tamen, quae privilegii iure civitatibus aliisque invenirentur indulta, licet ipsum res lentia maiestatis jus ae potestatem, intacta relinqua

nominatim sanxerunt. O donnami op δε criminet rustitio van Ko . Diior 5. Iulii 357 . art. 5. M. 7 μ est alibi, 'PH. a. placi. tim pag. loo . Si tamen privilegia vel ad ortum annorum numerum, vel in perpetuum sic impetrata Sint, ut obreptum cone denti mani se to ecnstet, suppressa veritate, vel me

et it . IV.

dacio suggesto; non dubium, quin impetrationis ensectu quant ius per Principem privari possint mendaces tales precatores, Per ea, quae superius de laborantibus vitio rescriptis tradidi. Quemadmodum Miusta ademptionis causa erit, si artifices, opifices , aliosve similes concesso sibi privilegio contra Principis concedentis intentionem in aliorum subjeci rum fraudem abuti, probatum sit; ut unanimitas,uilragiis iudicatum tradit Jacobus Gren obsereat.

t. num. 29. ut &, Si obtentu privilegii sibi ipsis tu, dicant, sed iis magis ac violentiis & armis de privilegio contendentes, quam iudicis competentis cognitione de auxilio implorato, Eiacitum Car. 5. i. ApH-6 I5M. vol. 2. Nucisorum, pag. 2OM. quae verissima, si tota illa artificum societas sic privilegio ab sa sit: etenim si cum universitati indultum esset , per membra quaedam ejus singularia, Sine ipsius universitatis assensu, sub velamento privilerii peccatum fuerit, de publice privatimve nocitum idi iniquum se rit, ex paucorum sorte fim insontes quoque eet ros atque ipsam universitatem quaesito iure fraudari ; cum ibi utique poenam esse conveniat, ubi noxa est, de peccata suos debeant tenere avio s, ae unusquisque ex suo admisso sorti sub iciendus sit, non alieni criminis vaccessor constituendus ῆ denique neenlterius progredi metum oporteat, quam reperitur delictum, L sancimus aa. C. de tuniς, L crimen 26. U. de poenit, arg. cap. si di genti Ia. in f, exrea , de fora compereme. Andr. Cayl. m. a ebsero. .

aa. Renunciatione insuper privilegium extingui manifestum est, cum quisque iuri ac favori pro se introducto recte renunciet, L pen. C. de pa Lx, sive ea expresse fiat, sive rebus ipsis de factis renuncia di voluntas evidenter declaretur ἰ dum actus geritur privilegio, in non faciendo consistenti, in univer sum S directo contrarius, arp. I. Lempe 5. g. D r.

decu i . veluti si corpori alicui seu collegio immunitatem praebenti alleEbis, sponte se alteri patiatur

adseribi ordini tali, quo ipso iure desinit collegii

prioris membris annumerari, de mu ribus incipit reddi obnoxius, d. II. l. r. a. c. de his, qui spo

si modo in Etum actus sortitus sit, non si tantum tentatus. Praeses Uvahardus consit. 2 t. pauis post medium. Menoeti ius m. 6. praeum. 4 l. num. Ia.l 't tamen ea, quae ex rebus de factis colligitur, stri elissimam admittat interpretationem ἰ cum enim iuris sui renunciatio donationis speciem in se involvat , ac nemo in dubio praesumatur donare velle, aut suum iactare; consequens est, ut in casu singulari sponte saeiens id, quod vi privilegii declinare

potuerat. atque adeo unum actum celebrans, a privilegio deviantem Uidem, sed ei non directo de in

universum contrarium, in casibus tamen aliis pcst modum emersuris suo non sit privilegio destituendus . Quid enim, si a veeligalibus aliisve impositi

nibus immunitatem adeptus, aut a muneribus Pers natibus vacationem, tributa semel sponte solvat, munusve subeat λ durum sane suerit, hane inde pra- anationem concini, quod immunitatis de excusati

nis beneficium sibi in perpetuum voluerit ad tui

40쪽

voluntarIae sane tutelae munera privilegiis nihil de-mgare, rescriptum est, L Dolumoriae, a. C. δε excinsat. ruto . nec privilegium competens amitti, si quis

muneris publici vacationem habens, honorem aliquem sponte suseeperit, & ius publicum paulisper laxaverit, patriae suae utilitatibus Vel gloriae propriae ad tempus serviturus, leg. qui pis cicι a. Cod. δε Ar, qui

E. Ouod si non singularibus personis. sed toti alleui hominum universitati privilegium datum

nec singulorum renunciationibus quicquam juris ipsi decedet universitati, nec singulorum factis privit :io contrariis illud subvertetur , cum nemo juri aieno renunciare possit ἔ jus autem alienum sit ratione singulorum , quod toti universitati quaesitum

esti arg. l. sicut T. g. ιι qui i. f. quod cujus eumporrit. nomine ἰ atque insuper iniquum sit, aEt singulorum, ae sorte paucorum, nocere universis iusdem collegii, civitatis, aut alterius S ietatis mem-hris, arg. cap. 3i di. genti Ia. in fine mira, do foro eo etem. Andr. Gayl. lib. a. obs. ω. num. 5.

Iuenochius ae Ebr. 6. praesum. 4 I. num. 5. Praeses Everhard cousA. II. prostr finem. Ne di eam, infrequens non esse, ut privilegio, quod universitati datum est, ne sic quidem membra ejus renunciare

valeant, ut sibi ipsis sibique solis utendi benefieii sotestatem adimerent. Qua ratione , licet ex iuristomani principiis liberum cuique fuerit renunciare sori praesar iptioni, ouapropter militiae cingulum, vel dignitatis aut sacerdotii praerogativam munitus erat, L pen. Coae de pactit rescriptis tamen Pontificum contra decretum fuit, ne quisquam cleri rum pacto id agat, ut se laria subeat jadicia; ratione addita, quoa non esset personale hoe benefietum . sed p tius toti collegio ecclesiastico publice indultum , eui privatorum pactis non erat derogandum, d. e. AE A genti Ia. in fine extra, is foro compet. & generali ter, quoties privilegia addictam habent elausulam irritantem & annullantem ut loquuntur omnes actas in contrarium g tos, nec renunciatione, nee secto contrario illa perire, vulgo a Du traditum repe

24. De praescriptione dubium, an & per eam privilegia pereant. Uuod si in iaciendo di actus alicujus exercitio consistant, ac toto illo tempore, quo praeseriptionem implerii leges aut mores gentis cuiusque definiverunt, oblata non fuerit eorum exe cendorum occasio , non est, quod praescriptio privilegiato opponatur. L't enim agere non valenti ea Non currit, ita nec illis, qui, si maxime voluissent,

utenti privilegii obiectis habilibus destituti suerant,

nec culpae ullius argui poterant aut negligentiae; quae

tamen p cipua praescriptionum admittendarum ratio est arg. l. ου Ati icinius M. V. δε remit. prae aerus. Et ut iniquum visum fuit, itineris ad sepulchrum praescriptionem fieri ob usum eius diritius intermissum , dum nullus sorte illue inserendus ultimum claudebat diem, υσε itra . F. quemadmodum x vir. omit., ita absurdum quoque fuerit, iurisdictionis aut meri imperii quod nune privilegiis annumeratur j juribus quemquam privari, quod sorte Vora ad Luna tr. Tom. L.

toto seculi aut ampIlotis temporis Intervallo nulli deprehensi suerint supplicio aut corporis crueiatu plectandi. Idemque de similibus iudicium esto, Dion, Gothosted. in nat. - d. l. 4. Andr. Gayl. lib. a.

obtem. 6o. num 3. 5. Carptovius ae fuit. forenti pari. a. contris. 5. desin. 25. Λnt. Faber C c. I. 7.tis. IS. def. IO. Plane si, eum exercendi privilegii non deesset occasio, ex eo tempore, privilegiatus to to spatio . praescriptioni legibus aut moribus definito, non fuerit eo usus, non dubitandum, quin illud quoque praescriptione periturum sit. Atque ita nundinarum maiorum iure a Principe impetrato, non utendo decennii tempore, eum, qui meruit, amittere, Modestinus docet, I. I. f. de nundinis. Men chius m. 6. praes. 4 l. num. 16. Andr. Gayl. d. lib.

si in quadam monopolii specie consistant privilegia, veluti, ut soli privilegio donati h .aut illud artificii genus era eant, ut tantum intra urbes munitas& non ruri liceat cerevisiam eoquere, navium tabricam exercere, dce. uti quondam Hollandiae eiu tatibus haee a Carolo V. inveniuntur indulta II. DA i5Iι. dies. I. macturum pag. lam. & I3. Ianuarii I 559. Ool. 2. o. ao . , etiam in hisce praescriptio non reprobanda ; Saltem, ut, quotquot ruri tempore ad praescriptionem necessario opificia exercuerint i non intercedentibus neque impedimentastruentibus civitatibus, hoe iure singulari munitis in posterum cogi nequeant iudiciorum auctoritate ad opificii illius intermissionem: salvo tamen manente

civitatibus suo privilegio, de impediendi iure qua

tum ad omnes alios, qui vel de novo instituere ruri vellent artificiorum exereitia, vel cum iam exercerent , necdum statuto ad praescriptionem tempore continuarunt I vigente hie vulgato axiomate: Tantum praescriptum dc usurpatum esse , quantum P

23. Non tamen morte l' incipis, qui privilegium

concessit, illud extingvitur, sive reale fuerit, sive personale, sive absolute datum, sive ita, ut ad libitum concedentis foret remeabile. uuamvis enim hoe ad libitum concedentis revocabile in universum a Principis voluntate dependeati ac vulgo obtinu rit, quae ab alicuius voluntate libera nutuque pendent , morte eius evanescere, cum ultra vitae finem voluntas humana se non extendat, L locatio ι. floeati, di gratiosa concessio ad beneplacitum dantis indulta, morte elus dicatur eXpirare, quasi ces antae tune beneplacito, cap. si gratiose 5. aeo rescriptἰι in 7.ῆ considerandum tamen, Principem, qua talem, nunquam civiliter deficere, numquam mori, sed in successoribus superesse. Unde quemadmodum morae

naturali eius, qui principatum gerit, aut aliud om-cium, non extinguuntur ea, quae Principi, qua tali, vel alii, ut dignitatem gerenti, relicta sunt, s licet alias ejus sint naturae, ut morte extinguantur in sed ad suecessores in os eio transmittuntur, quasi non tam pervina, quam principatui di dignitati data,

SEARCH

MENU NAVIGATION