De polygamia, et polyuiria libri tres. Auctore D.D. Didaco Garcia de Trasmiera ... Vbi non solum quæ ad polygamiæ delictum pertinent verum etiam multam ad praxim sanctissimi tribunalis in omnibus materijs vtilia, & practicabilia tractantur ... Cum du

발행: 1638년

분량: 415페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

28 sentire quodsi huiust nodi casus in

nostiis Inquisitionibus accideret, δidem posset ad praxim deduci. Et solum ipse requirit; quod pro hoc

casu consulatur Generalis Inquisi tor. Ita enim ait tessessit de vera mali harefici ara aluis destri erunt, qui υι h. eti suus combinus fuit, Oeius honafae. amni publicatas Inquisito erpro Min

dignam punitionem teste Mutari-ma tradendos, opsνIet, et Leonsulani Generale senarum Inquisitum i qaia tam grauis poena expressa legLycan,isica p=aetextio tuiuslibet vinio nis hiatus,vel ruis Doriori facili im. ponenda honesi' quia 'decretum illia Leonis x. no es ubique me plum,nco voluit, Ut ox υuiuersalis uetae Huc usq; Diana. Sed haec camela conlii tendi, supremum Senatum

, Q non est hi in hoc casu; sed semperita seruatum, quoties quis brachio saeculari est relaxandus. Addit aut εibidem piae dictus Diana: quod si Inquisitores velint dictos falsos te 1lcs propita auctoritate eos putare:

pα nam perpetui circeris, aut cor demnationem ad triremes imp

nent, productis prius tanti criminis reis in publicum spectaculum. in ire admittendo pr dictam cautelam dico, quod ita dubium vocati non debet, quod si prς dictus casu accidat quod pei salsam depositionem

quis comburatur , quod tum testis saltus;tu in corrumpens testem a sortiori debeant poena talionis puniri; consulto tamen prius supremo It quisitore. Et oninino teneo qubdnon debeant ijs leuioribus poenis in casu tam aduo procedere propria auctoritate Ne sit ansa tam nefariis improbisque hominibus tam graue crimen; quo fama,& vita tam atrociter innocenti eripituri patradi ad libitum. Quod confirmatur ex Cain

I mι. 6. ubi ait. Dicendiim tamen est primo, poena mortis, decu oriae saeculari omnino tradendumta

esse testem falso alicui haeresim in ponentem , ob euius depositionem curiae saeculari,ut negativus fuit demnatus , & obiit. idq; pluribus confirmat. Ex quo proportionaliter colligi potest in supradictis casibus quid sentiendum. quando scilicet non sequitur: quod huiusta omdiaeculatus puniatur; cx eo quod detegatut falsitas ante punitionc nusellicet mitius puniendum:ει idem dicendum de ijs qui iuridice inter-wgiti negant veritatem: ut nimiurum Non noceant accusato: nam iiqi iam uis puniti debeantex eo quod Deum,&Iudicem laedant; attameti mitius tractandi videntur: ex ere quod proximum non laedant; ut grauiter isdutur,qui salso accusatur,&eandem miselicordiam innuit habendam Simancas cum teste qu, se sponte defert aerii. . n. 93. Vbi ait, jedqasmui paenisenιia testis V. non

pra/t,in non .ueatur eadem poena, qua haereticiu ad Ecclesiam eonversus pumentam, mitius tamen agendiam

est tam eo, quiscimum detum piaeseseri alios etiam eiusdem consurati msseios Iud cibus iudicauerito Id mm , O publica viilitas, er ima es mentias det,ac multis etiam legibus ct exemplis comprυbatur; quae apud ipsum vide His positis venio ad examinandos peculiares casus in nostra materia de bigamia. qui facilius modo 3 expediti possunt. Et ex dictis luppono, quod tam hi qui falso desistunt aliquem tanquam bigamum; quam hi, qui interrogati ab Inqui sitoribus,veritatem negant; ut bigamum excusent; debeant puniri ab Inquisitoribus.Non enim est rati

nabile quod falsi testes laedant Dea Iudicem, di homines seu accusatu, ct tamen nullam poenam sustineat, aq

352쪽

DE POL

an quia pgna digni non sunt at hoc

dici non poteli, ut constat ex discursu facto an quia ad Inquisitores nopertineant Θ Et hoc etiam fallun .est ; ut ex superiore quaestione patet. Nec obstat, quod Inquisitores sint Iudices delegati. nam, ut alibi probauimus inquisitorum Iurisdictio accedit ad Ordinariam, & habet commoda delegat ,& Ordinariae Iurisdictionis. i Si ergo non debent abire inulti proportionaliter ad ea quae dicta sunt discurrendo; puto ita dicen-

α dum; quod si per salsos testes quis

bigamus vel bivira; seu polygamus, vel polyuira condamnetur ad poenas imponi, sblitas pro huiusnodi delictis nempe carceris exiiij sustigationis triremium dedecoris ad Poenam pecuniariam,de alias huiusmodi; ita ut iam, illas poenas luerit, antequam veritas detegatur, quodetiem ad huiusmodi poenas dc beat condemnari falsi testes, vel falsi accusatores, vel testium corruptores.

Et ratio est euidens ex supradictis si enim qui causa fuit iniusta com-

bustionis innocentis ; debet eande .poenam iustissimc; de iuxta omnium rectum sensum: ergo eodem pacto, qui causa fuit aliarum poenarum ;vt eas innocens iniuste pateretur; debet easdem iussauratione sustinere. Cum hac tamen differentiata;

quod scilicet in hoc casu Inquisito

res non debent consulere Supremu, Inquisitorem; sicuti in casu combustionis: tota enim ratio qua Diana nititur, ut in casu mortis fal-

si testis Supremus Inquisitor consulatur est; quia tam graui S poena non debet imponi absq; expressa

Iege canonicar cum ergo in casu nostro haec ratio non militet non

est , cur negemus debere ad huiusmodi poenas deueniti; praesertim vero; quia tam solida fundamenta labemus ad eas imponendas,nem-

perectam rationem Ita dictantein , ut easdem luat quis poenas; qua inique innocenti proximo mactatas natus est, & in ipsis canonibus iactum sit, etiam fundamentu nitum talium poenarum; ex eo enim quod laedit, ut dictum est Deum, Indice,& innocentem, debet poenas susti- Iaere condignas, quod si deinde tales pqnae non assignentus non est; quod reuera, debeant impuniti abire; sed potius quia diiudicari deberab ipsismet poenis quae alijs mala eorum opera impositae fuerunt, vel innocentibus machinati sunt.

Quod si aliqua adhibenda sit mi V sericordia; ea utique in iis casibiis seruari debet ; scilicet quado falsus

testis seipsum defert ; antequanaeias. vel Innocens poenas totaliter susti. neat, vel multo magis antequam soluere incipiat; it aut cum eadem . proportione maiores, vel minores

sustineat poenas. Alter potest adduci casus in quo ex una parte videtur falsus testis maiori misericordia di

gnus ex altera vero minore P.

7 Nempe quando testis ab Inquisito

ribus interrogatus veritatem negat ut reo non noceat; in hoc enim cavi,

su; ex eo quod proximo cupit non nocere videtur maiori misericordia tractandus: id quod procedit cosequenter ad ea quae diximus in crimine haeresis in altera vero parte;

quia dum suspectis in fide fauet,eadem suspicione redditur suspectus, vel paulo minori;& nocet in bonis

animae, scilicet non noceat in corpore, dum eius emendationem impedit; videtur minbri benignitate excipiendus. Ad hunc tam e casum Respondeo no obstantibus; iis quς pro secunda patie adductitur,quod mitius tractari debeat qui verum. . tacet, quam qui salsum deponit.

si quis autem cupit adaequatanua huius rei rationem legat Cobum in Palaum deuncto

Te II.

353쪽

D. TRAS MI ERA

r x. ubi in crimine eodem pacto sibi ob ij cit, di adaequa te respondet. α8 In hoc casu etiam Dico huiusmodi testem interrogatum, & veritatem negantem debere abiurare fautoriam . nam in alio casu qua do testis salsum deponit, ut innoccii noceat, non datur talis suspicio in fide; non enim ideo salsum deponit, quia suspectus; sed ut noceat, nec ex tali animo nocendi arguitur suspicio iat bene arguitur ex eo quod fauere vult sulpectis in fide. Consirmat ut hoc ex eo quod docet Diana aere- solui. i 6. S. sed audiamus M am ubi adiem nostram ait c loquitur tamein crimine haeresis P Sed qui itulisi pro desinone Inquisiti falsum deposuit coram Inquistoribus negando ha- resim, quam sibi consat commisisse e Respondeo, quod in tali casu testis Diasus ibes abiurarefautoriam pro qualitates picionis Lanquam fauIor ba

αρ Quae hic diximus de testibus ve.

rum tacentibus coram Inquisitoribus tum quoad p unas tum quo ad ablutationem fautoriae : intelligi etiam debent de testibus salso deponentibus coram ordinario de obitu prioris coniugis.

QVAESTIO DECIMA OCTAVA.

Quas causas,& quos articulos causatum Inquisitores cum ordinarijs communicare tenCrur, praesertim in Regnis Hispaniarum a

I baresis ea e decisio ad Episcopos spectabat hodie ad In-ρων flores certis aniculas commuis ricatis inser eos.

nani causas ei, ct puniunt reor.

communicatu certis articulis cumo, dinaris 3 Sixtus IV. per Bullam quandam causa haei etsi bi aduocauit, edi Inquiris tori generali commisit. A Dominus Don Petrus Gon Iez de Mendoeta Cardinalis Hispania, si Primtis Generalis Inqui tor. s Euocatio causarum solum pendentes includit i sectis fuit in casu nostro quia Pontifexpi Gentes,ctpreteri ras comprehensu uit. 6 Eo i o quod tuas causas delegas Pontifex non potest ordinarius de eis

cogn/scere .

ArchiepiscopusValninussit reprehesus fuit qua in Edictis stiis haeresis

ramen comprahensisfuit.

nia Inqtii Doritas Heresis criminis illa p, otiintia infidei integritate mire perseueras.

9 Dis pudescis ea miminorum costia

quam babent Iκροι tores, vι hoc mini serium exerceant. io In hoc crimine communicatio complicium,er testium causassubuertunt, or earum cotinentiam deturbant.

i i cause huiusmodistini magni momeli. 1, Nobilitaris eos in Hispania habent suos peculiares Iud ces. i 3 De Iure caussatus per Iudices ordiis narios ordinantur,er deciduntiaria 4 Non omnino Episcopis ablata seu Iurisdictio in his causis quinimmo ιncertis articulis earum suntIemper Iudices, O quales int. is EE' Vivis reus non ι λ'izatusati men ordinarius in consultatione processus aduocandus es. is Eι eIiam in casu in quo tractetu o. lum defautoria ι. receptione haere

354쪽

suggestam a In decvione causarum ei no cras ana1 rpars Inquisitorum,secus . in Generab Rom.ma,ct Hispanica Inquisitione , υἷι maior par facιι sententiam .ao Insententia depositionis Disopi Iu- . t dices concordes eo debent. a I cum Inquisitores, ct orsinarius non

σonueniunt de iure adsedem deu luitur causa axa In Inquisitionibus verbo Hispaniae adeo utim generalis Inquisitionis de luisur causa quando diserepans s raba ardua censetur. a 3 Insententia absolutoria no consulitureon um Inquisitionis. α Iudexsecularispois clericum abso

α Inter Apostosis Paulum,ctrumabam variusfuitfensus. referu ν alia exempla diuersarem sentiendi

comprobantia a

, 8 Duficillima Iuditis qua a coniecturisu pendent.

29 EA natura deprauatione saepe aliud sentimus quam L quimur.3o Aliquando a consilio discordant sequi coires, ut causa adsuperiores δε-

uoluatur.

11 Idem fit in Caneellarys ut per plures Iudices eatis decidatur.3 1 Iudex si viderit innocentem susscientibus tesibus conuinci quisfacereribeat. 3 3 In causis no magni momni dilatis p tius esset incouenin. 34 In causis leuioris momenti no couenit discordare in grauioris vero ad id quod cincia ia dictat attAridum.

- In minoris no cocordare animorums

' disio diae indisium es. -δ Discordia inter Iudicra maximum impudiari 37 In rebuspublicispriurua inimiciti. relinquAda es. 38 si is reus brachiosaeculari punietas est traditurus si risertatur in ipso frigesu stest pertinax,-lcossea -: tur,si es negatiuiu, quid facien

mutare decretum.

o Sapinistes mutare eo Eum in me

43 Confris acta a reo in publicosume. i

ua sunt. s Ex commissione Ponti eis licet dero. gare per particulares co tutiones

Ius commune.

6 In causis ei nihilius ciuile imponat

prater Ius canonicum quia Iudices Harum eatiorum Amsolici sui.

reum desicine iure canonico, ovo. solicis curitationibus ius ciuile obseruari debeat 48 Virum in Hispania Iura civilia velleges municipales seruari oporteat pηρ Iura ciuilian5 ut legessed Ut sapientium dicta ab Ecclesiasticis accipi dasunt. 3 o Rex Hispaniarum no recognoscit susteriorem in temporalita ideo in Hispania Iura municipalia pνimum situ obsisti. si GomoL intelligedum quod inpunitione blasphemiaInquisitoresHis nisi leges 1egias seruari debeat s a Dite repeculiares D.Generalis quisitoris pro una causa, vimpro milibus babent. nise aliud ex bis contrarium deprahAdatur. 33 D. Generealis Inquisitor Sedis Apso sica vices gerit. 1 Si quid atra dictas litera at valesio tenet licetpunitius qui taleficis Tt a quι.ε

355쪽

quia silum vim extrauagantium constitutionum habent.

SVpposito iam quod cognitio,& punitio delicti Bigamiς metito pertineat ad Iudices Ecclesiasticos, Inquisitores scilicet, &ordinarios; videamus nunc quando Inquisitores de his,& de alijs delictis ad sacrum Tribunal pertinentibus cognoscunt, quid communicare teneantur cum Episcopis locorum, ex quorum dioecesi est prosequius. , Et quamuis de Iure olim haeresia causae decisio muneris Episcopi erat, sicut, ct hodie Inquisitorum haereticae praestatis, dum mcdo incertis articulis cum Inquisitoribus

communicaret processum, seu causae merita cap. per hoc de haeret. in 6. O in elem. multorum de haeret.O in

men in Hispania,& in Regnis ei ad- Iacentibus receptum est quod sola Inquisitores haeresis caulas, &ab

eis dependentes, cum eisque con-α nexitatem aliquam habentes, ordinent, tractent, di puniant, de eisque cognoscant, dum tamen cum ordinario Dioecesis delati, eas communicent marticulis, in quibus iniuribus supra citatis ad inuicem teneri facere eit decisum. ita haec aduertit Idem Simancas in Catholis. Insit. cap. 2Φnum3.dc ita tenet P. Molina de iusictiuretra I. i. disp. 28. num. 17. ibi,mec vero quaestio hodie locum non habet in Hispania oli enim Inquisitorei processuffirmant aduersus reos

in rebus dei, ac proinde si oli unt,

qui eos citant, non vero O, dina ij, idetenent Sancta ellus de hae; G. cap. qO.dub. 2. num. I S. & Alii quos citat

ea mihi videtur ratio ; quare nostram Hispaniam hac laurea Sa-3 Ctae Inquisitionis ornauit Ecclesiae Orthodoxae Praeces, Christique Vicarius Sixtiu IV. in Bulla data anno Domini 1483. directa Domino, ac semper Domino meo D. Petro Gonzal eZ de Mendoza S. R. E.

Cardinali, qui ut ex tenore ipsius Bullae constat P primus Inquisitor Generalis Hispaniarum fuit, quippe qui Sanctissimus Pontilix sibi

aduocauit tam praesentes, quam futuras Haeresis causas Regnorum Hispaniae, earumque cognitionem, &decisionem D. Generali Inquisitori , & Inquisitoribus per i uim G neralem Inquisitorem creatis, &creandis delegauit. Vnde eis Iudex non est Episcopus cap. vinoserum de appella l. Iudiciumsoluitur 1. Iudi. de sic de facto cognoscere tentaret, non valerent acta per ipsum, ut in simili casu notant Asb. in cap. cum in.δε confisinu. 3 3. Domin. consq7. esseque is lorum opinionem c 5 munem in Rebu U. leg. reg. tit. σωυca io. q. s. nu. I9. qui plura de effectu euocationis adducit alia Marania de ordi. iudicio. in q. pari. dist. I oonum. VI. noster Guar .it a

practis. quotio. cap. Io. &quamuis euocatio solum causas pendentes respicere soleat e .ad dissoluendum, despon. impub. cap. Ecclesia a. vi lite pendente, tamen cum expresse praesens, & suturas, ut diximus ad se Papa aduocauerit, notum est volui illa ut praeter ipsum, & delegatu,

seu delegatos, quem vel quos c6stituerit, nullus Iudex de causis haeresis cognosceret argumento eoru, quae dixit Innoe.-Deci post alios iud. cap. vi nstrum, idem Innoc. in cap. intimasti eodem iii. ct in aecap. cum in Bac insit.de H dyssi es hac num

356쪽

DE POLYGAMIA.

ε erior. Vnde, desiliae alia aduoca. tione eo ipso quod illas causas delegat Ponti sex luminus, id ius scit, ut nec Episcopus, nec alius Iudex

de eis cognoscere intendat, ut in , simili aduertit B a in capsu luto deos .iega. c. iamque anno I 353. Archiepiscopus Valentinus in vilitatione

generali, quam in sua Dioecesi ad , ministrabat, ederet generale edictu

pro causis concubinatus, usuraruin,

7 ct similiv,ut Iuris, & moris est praerciperet, & haeresis climen sibi reuelari. suit per Regias litteras ei impinctum, in quibus de dicta euocatione fiebat mentio, quod dicti corrigeret edita,quod fecit:& litterae , & actus super eis facti sunt in Archivo Inquisitionis illius prouinciae, quos ego dum ibi Inqnisitor essem in secreti camera vidi. Quod opportune haec aduocatio, causarumque delegatio peculi, tibus Iudicibus facta suerit, qua tuncunque utilitatis induxerit, ipsius Hispaniae integritas in obseruatione fidei orthodoxae testatunita 8 ut superfluum sit id velle rationibus persuadere, cum proh dolor in aliquibus Regnis olim admodum Catholicis haeresis luthetana sic est sparsa vi publice fidem Orthodoxa nullus profiteri audeat, cuius damni ea assignatur potissima causa , quod in eis non filii hoc Sanctae Inquisitionis Tribunal erectunt, ut in Hispania etsi aliquis curiosus indagator quaerat quae sit potissima r

tio huius effectus, duplex se mihi

offert. Prima ex D. SimancasLnu. 3.

9 quod cum Episcopis deficiat ea

ministrorum idonea copia, quae pro istis causis est necessaria, deficiantque saepe carceres apti, non sic crimen haeresis, quod dissicilis saepe est probationis inquiri, & aperiri

posiet; in hoc enim crimine carceris custodia,& exacta tectitudo ministii est maximi momenti, cum

33 3

oporteat, quod Socius criminis nolo alloquatur ibcium, ne inter se con ueniant de fatendo, vel negando crimen,&desorma, quam in id fa

ciendo seruare debeant. vi concors sit eorum declaratio, ut de manifestando aliquos tanquam criminis Iocios, qui in veritate socii non is fuerunt; ita quod veritas confunde. aetur aepeque expedit ut unus alterius capturam ignoret: qua omnia

ubi non est exacta custodia impedi. ri non possunt. unde veritas, criminis intelligi non post et, nec in Episcoporum carcere ea esse potest custodia, cu pro diuersis criminibus, ct causis ciuilibus plures capiant, in quibus ea custodia, quae nde haeresi suspectis utendum non est, alias fieret eis iniuria; et si constituere velimus diuersas custodiendi formas,dissicile esset,&sere imposisbile ubi tot causae concurrunt, ea solertia,quae est necessaria, virisque rationem reddere. Sit secunda Ra.

tio quod cum istae causs grauissimqsint,cum in eis de anima, vita tem

porali,& bonis delati agatur, atque de eius,&suae familiae ex utroque latere fama,& honore, fatis integre Reip. gubernationi expediens fuit ut pro eis Iudices eligerentur, qui

omnes suas operas eis tantum consecrarent diu noctuque praestarent, cum in eadem Hispania saltem in Castellae Regnis causae nobilitatis,

cum de immunitate a tributis agi-11 tur, quia tales causae arduae censen- tui, Iudices habent ad eas electos, ut eis solum suas operas conce unt,nec coram alijs Iudicibus tr

ciantur. quod si de facto fieret contrarium, processus est nullus ita disponunt l. 6. tit. de los hiloida o lib. q. HO. O l. 3o. tit. .lib. a. eiusdem ordinam. & ita seruat praxis, suntq; Iudices istaru causarum in summis Praetoriis Pinciae,&Granatae.Huic

antiquitati principium potest assit gnari

357쪽

pnari ex eo quod nobiles Castellae in Curijs Burgis factis per Regem Alphonium viiij. a Rege petierunt, ut pro suis causis duo Iudices nobis Ies concederentur, qui eis ius dice. rent, ita in Chronica dicti Regis habetur ; si igitur etsi de Iure causae status per Iudices ordinarios posisint ordinari,ct decidi l. placet C. de , 3 Peda. Iuci. I. i. e, per totum illam rit. c. υθι caussaria. ut magis solerter considerentur x decidantur, ii Hispania habεt peculiares Iudices quantum magis aequu suit, ut id inhaeresis causis fieret. Non tamen Episcopus omninoi 4 in eis iurisdictio denegatur, quia is Apostolica Sedes in delegation

issariim causariam voluit ut in certa Sarticulis Inquisitores cum Iudiccos dinario causae pendentis communicarent procesium, ut supra

diximus,& sic cum in causa ad servientiam dissinitivam est coclusum, ita quod solum sententia expectatur, Inquisitores, ct Iudex ordinatius decernunt visis causae meritis quid in causa sit faciendum, videli-cci an delatus sit absoluendus, vel damnandus,& qualiter. Praeterea. sententia prostitutidi sanitiua ab Inquisitoribus,& Ordinario Iudicesimul, idem est in lententia torturq, ct in executione ipsius torturq;licet tamen Episcopis, & alijs Iudicibus ordinariis Vicarium constituere, ut statim dicemus, & etiam Capitulis illorum, dum sedes vacat, cum succedant in potestate exercendi Iuri L dictionem etiam in desiderantibus speciale mandatum, ut notant A chiae Domi.OAEI. ine. cum ausius L piscopo. de tempo. Ordi. in 6Innoc. me ad abolendam de haeret. quod adeo procedit quod etiamsi Iudaeus, vel Infidelis, qui non fuerint baptismi Sacramento signati ex fautoria, veIdogmatizatione si cuius Christiam,esset per Inquisitores pumcdus,

161 7 adhuc est Iudex ordinarius voca diis ac si ille Christianus filisset. Ita que quoties Inquisitores de causa Apostasiae a fide haeresis, vel suspicionis agunt, vocandus est Ordinurius, & ita in puniendis fautoribus, receptatoribus,& impedietibus rectum Sanctae Inquisitionis Oisc tu; cum omnes manifestd sint de hqresi suspecti. Et hoc procedit in sententia condemnatoria, & absol oria, quae semper in ipso Iudicum Praetolio editur,& licet sic absoluto peto re, ut in publico suggestu idem fiat, ut satisfactio aliqua reddatur famae ex captura laesae sic delati, & concedendum est ei, ita cauetur in c. EM IU LI. Matriti. loquor de nostra

18 Hispania, quod&ubique facienduexistimo, cum sit rationi valde cotissentaneum. Et in hoc Siciliae bibunali anno Domini I 633. in publicum spectaculum fuit cu palma,& lauri Corona perdueliis quidam Graecus, qui de haeresi accusatus,suit absolutus, &duo Religiosi, &duae mulieres, qui fesso testificati fuerunt, illi in triremibus, & haec spost verbera in exilium talis facinoris poenas luerunt.

Quaedam sunt in hoc soro, quae unus Inquisitor sine suis Collegis nec decernere, nec facere potest; praecipue in Hispania quae sunt de cisa in cit. Instrues. Abulens. O in c. r. Instrari. Hispalem anni is . &.ini; s. IV uri. Matriti, in quibus 1 omnium consensus adesse oportet,& si quilibet in solidum Iudex sieconstitutus pro causis lillius Prouinciae. praecipuum tamen est in D creto super meritis causae, in quo ipsorum Inquisitorum , & Iudicis Ordinarii debet esse unum,&eidcinec suificit quod maior pars consentiat in una re, sed omnes oportet sint concordes. &si secus sit in Eminentissimis Cardinalibus hoc munus in urbe exercentibus, ut co-

stat

358쪽

stat ex litteris ρῶν V. quibus motu proprio deputat in Inquisitores

Generales Eminentiss. D. D. Cardinales Traiianens Pisarum Pache co,&de Gambara, quorum maior pars sufficit: in cateris tamen secus est, ut dicit cap.per hoc de haeret. in s.ci hoc quia causae huius fori, ut di.

Mimus, grauissimae censentur; unde

sicut in sententia dc positionis Episcopi de Iure omnium Iudicum postulatur consensius, nec iussicit maioris partis e. duodecim go quod vero

tur ipsi In qui ii tores, &Ordinarius non conueniunt quia aliquis ipso rum dissentit,&si de Iure causa ad sedem deuoluatur Apostolicam, ut diuit d. p. per hoc tamen in Hispania ex eiusdem sedis delegatione causa deuoluitur ad D. Proceres Generat is Inquisitionis, ut disponi ccap. 66. Infruci. Mat=iti. deuoluitura a etiam causa peculiari ratione quando ardua censetur etiamsi Iudicesco ueniant in sententia,&c6sulendi sunt superiores, misso tamen eis decreto cuiuslibet ex Iudicibus iuxtae. 4. In uri. Pinciana, de i uxta pi u resipibium procerum litteras,& est Iuri consonum cap. sanὰ de oss. delega. glos. Θn. in L cum de nouo c. de legi.

dicta procedunt tam in sententia absolutoria, quam in condemnationem continente in sententia Ancha. in clem. Bal. solent. n. I . f. de o pro- cons. Arret. Socis.Senior Roma.Claud.

nior nu. 7 a. dixit communem semientiam esse, contrarium tamen tenet expresse in nostro casu glos imo Di I. clem. multorum in vobo contra

eos, quam sequuntur Feli. in cap. non potes nu. a.dc re Iuae ct Iasin l. 3.1. eodem tit.&ibi Ripa nu. i i. decis in I. qui condemnare sderet. lur. -- de dixit glos in autD. clericus C. de Epis .ct cor. Iudice si cularem posse

clericum absoluere, etsi non con- χε demnare, pro qua videtur cap. quo-ries c. ubi Sena. vel clari. de tenent hanc sententiam Corrasiis d. l. finin pnri. Alciat. in ae Rubr.1. de acqu. mss. ηυ. 9. & dicunt Anton. in c. --niens de accusatio. Demn fauorabialiore11de Reg. Iur. quod ab sol utoria sententia absente parte proferri potest, pro quibus est L inde Ne istius 3. . F. adleg. Aquic tamen de Iure regula est sententiam in absentem proferri non posse l. t. . de His t. absentem J. de pom. cogitabam posse conciliati has sententia squod prima, quae negat, procedat,

in decreto an quis absoluendus, vel condemnandus sit, quod hoc Omnes ludices decernere debent, nec valeat decretum Inquisitorum tan. tum etsi absolutionem contineat. Secunda quae fauore liberationis tenet posse absoluere, etsi non cund nare, procedat in editione, & executione decreti absoluto iij, hoc est

in ipsa prolatione sententiae, quae si absolutoria est; posset pet In quisitores proferri. Et hoc Iute uti mutas quod in sententi js absolutorijs, de suspensi uis non consuluntur D Proceres, sed ab Inquisitoribus, de Ordinario sententia absolutoria pronunciatur,& executioni mandatur,

quod misericordiae,& benignitati

valde consentaneum est. Solet vulgus conqueri de Iudicum discordia, cum omnes eandem attem profiteamur, eosdem libros euoluamns, eisdem Iuribus causas decidere teneamur. quibus respona 6 dele soleo artem, nec leges, nec libros mederi intellemis varietati, Mim natura diuersos concedat, seu

DE POLYGAMIA.

359쪽

producat Intellectus, sicut & varios aspcetus,&voces text. in I. Deminonus Sprincipaliter . de arbitri&ibi glos in L diuisiratres1. M Iur. Patro. ct in L Pia poterat 9. eum variae sint

curans quilibet rectum disce nete, prout sita ei dictat conscientia Iuribus , ct rationi alligata quae Iura, quasque rationes alite; intellectus unius, aliter alterius isttelligit, nec hoc nouum est cum inter Apostolu9 Paulum, S Barnaba varius suit sensus, an expediret secua 7 assumere socium peregrinationis Ioannem discipulum cognomento Marcum appellat uir , ut habetur Actuum i 3. ct ut constat Daniel. I o.

inter Angelum,qui loquebatur Danieli,& Angelum Persarum Cust dem,& Principem super libertat opopuli Israel ex captiuitate Babiloniae suit dissentio,& inter gloriosos Hie ionynaum,& Augustinum diuersus fuit in aliquibus iebus intellectus c. i. a 6.dis late S. I bo.)v.c. a. ad Galatas ieri. I. criti cap. 3. Epis. I. ad Thimor. inter nostros Iurisconsultos idem contigisse probant I sed

an ultro g. ig. deneg. ges. in L pe-κυθ . ex quibus c. usi pignus, vithimi. inter nostri Iuris,&aliarum se ii tentiatum expositores quantast diuersitas, contrarietas quis dubitat diuersis enim considcrationibus diuersa sentimus, maxime in

i hoc Inquisitioni4 soro, in quo de

intentione, creduIitate,& mente 28 accusati saepe quaestio est. unde decisionis causae substantia pedet, quam nisi praesumptionibus, coniee uris,Indicijs,2 argnmctis cognoscere non valemus, cuni interior hominis animus vere nisi a Deo cognosci non possit; nam etsi Iingua sit preco cordis, ut ait L c. de Pen.

tura sit corrupta, saepe aliud sentimus quam loquimur l. Idolam C. de dolo quoi g.qui dolos eprobatio. idque apparet in Moyse irato contra Ruben,&habet ut 3 r. O insilijs Israel contra eundem, quia eleuauit altare supra ripam Iordanis, ut constat Iosue az. nimirum

igitur si praesumptionibus aliter Unus, quam alter, di argumentis si-dem adhibeat, varieque quid sibi

pei suadeat.

30 Vatiant saepe Iudices in hoc foro eκ proposito, cum aliqua causa grauis, & dubia per eos decidenda est ut ad D. Proceres ex varietate eius decisio deuoluatur, censentes illam causam tam grauium virorum

sentetia esse dignam, & practicat ut in summis Praetorijs vulgo Chanci serias regijs Pinciae,& Granatae. Idem in similibus causis dubijs per Regios Consiliarios fieri non ut ad superiores causa deuoluatur, sed ut per plures Iudices eiusdem Praetori j quia tres in quolibet Tribunali assistunt causa decidatur, quando in susstagijs discordes sunt quod,

remittirme la causa vocant; hocque Iuri consonum est, cum in causis dubijs ipsum Principem cosulendum 3i esse, sit decisum,& sicut Regem reserunt Regii Consiliari j, ita & Inquisitores D. Proceres, qui persenam Summi Pontificis, cuius proprie huius caust cognitio est,reprPsentant ae r .gs quid vero C. devecIur.enu. ct in L cum de vitio , ct iv . . C. deico. in oth. e r tonuisecin

360쪽

prisAossa. 9. ct is cap. inter alia de sentent. e comm . in 6. & Megis in . 3 smi ocasu I. ad bestias . de pinu. I. I. I, , ,ciae retitia. tuus M.deus pr. . c. Inqui uor de haeret.ιn 6. αhab styr 'ori αυδ. alia congciit Lucas de Pen. in I.3.c.de tabula lib. io. suntque pro Hispanis peculiares decisiones cap. i 3. Inst D. Abulens. I. , εα Mairui, S. Tho. 2.2. q. 6 μογαῖ. admonet, Iudicem si videat innocentem legitimis testibus conuinci,ut saperiori remittat , quod si di 1 honestum, non tamen esse necessarium censet Alo lib. vi Iu .ct Iur. 36

num. 9. elique aduertendum quod etsi ita procedat de iure,non tamen

in omnibus causis dubijs id faciendum est sed,ut diximus in dubijs eduis,&dissicilibus, ne passim causae et et differantur,& delati plus iusto fa- tigentur,quod dicit Bax in Lomnes populi nu. 36.--.Tenio quaerogis Iust.er Iur. Bal. in L i. - legi. Decia

huius sori grauitatem decet de faciali Iudices non conuenire, ut causae d superiores deuoluantur, sed i a 37 leuibus ab eorum nudo arbitrio pe- dentibus, ut si aliquis sentiat delinquetem reum esse poenae exiiij bie natis,alter quod triennalis, in iis,&similibus non est expediens, ut Iudices non conueniant: secus tamen

ingrauibus, ut alicui videatur delatum conuitium csse , alteri quod , non, sed quod debet torqueri, in istis quilibet sua sequatur conscietiam, ne aedificet ad gehenna, ut ait

g cin cap. i. in verbo fecundum Canones de os ordin. Abb. in c.litteras nu. α I. de restit poliat. Caici.inaduit. ad S.Thomam a. r. q. 77.art. . Guar. ind. lib. I .var.res . c. I.&haec discordia cum contingit in re graui, non

est occasio odij,& contenvonis ip-s tum Iudicum,sicut si ex leui ca

si procedit; immo cum sic in leuibus non conueniunt, signum apertum est odij interioris,cuai si essent antea concordes, in istis leuibus conuenirent, idemque .vehent; scd quia sunt discordes , 'on quia sic sentiunt non coueniunt, sed quia diuersa volui, quod proprie discordia est,ut tenet S. om. a. a. qu. 73.

ubi in discordiam idem esse, quod cordiumseparationem, Meh voLmatem in diuersar unde proprie non discol diat quia iuuersa creduns, velopi sursu quia diuersa volant, & cum haec discordia inter Inquisitores est,statim D. Generalis Inquisitor, Dominique Proceres eos diuidunt in diuersas prouincias, ne causae dispodium axiantur, cum maxima pestis sitaec contentio in quolibet foro, &potissime in isto Sanctae Inquisitionis, ut dicit cap. 26. Ins. . Hispal. in antiqv. quod ostendit Gracchi ciuis optimi Romani aphopsthegma scilicet niaximus intcr cΩυuices, O Reip.administri tot es esse debet amor ne in rebus eis demandaιιι erret , ita Valeri lib. 6. Op. I. iden que in

lib. .c. a I.& Rauisus referunt P. Seruilium,&M. Loculum inimicossui Dse,cum tamen simul ad publicum assumerentur munus, amici facti sunt, censentes id necessatium esse,

ut rectam muneris ratisinem redderent. Resert Pluta)cb. m apb. Graeco.

quod cum Aristides Atheniciisco gnomento iustus miteretur, Orator cum Themistocle, cuius inimicus erat, ei dixit,vis ut in finibus inimicitias deponamus. na si opus suerit reuersi eas assumemus; & sic idem Plutarch. in Polit. consulit Traiano, ut Collegas inimicos non permittat,& Plato lib. de Rep. ait nihil esse Reip.magis Uile concordia, nil discordia perniciosius, & Sanctus Greg. lib. I. Epist. episeo 73. inquit quoties res aliqua pluribus Menda committitur, .

SEARCH

MENU NAVIGATION