장음표시 사용
761쪽
yr stas et eaque per Angilbertum A.Metem eidem Adriam Papae Y- rexisset ut illius utici se autoritate corrigerentur, ipse rursus faveu' da dis, qui jui instini tu tam superstitiosa tamque incongrua testim/nia memorato operi inseruerant, per singula capiιuia in eorum excusationem respondere, voliιit, non tamen qua ecuit, canatus est. De
Libris Carolinis si quis dubitationem moveret eam proculdubio ro carent iam illa capitula , tum de ea de re adducendae in serius autori
i Synodum septimam idcirco etiam respuebant Francosordienta, subd illis videretur cultum quemdam absolutum In aginibus cferre. Hinc non patiebantur imagines dici sanctas, sanctitatem conferre quod utrumqtie Nicaena Synodus Ac . illis videbatur asserere quasi vobi ille Imaginum conspi ctu sancititatem consequi deses scut alias Istaelitae Serpentis intuitu sanitatem obtinebant in propic ita septimam Synodum replehend in Francos ordienses capitulo 16 relato in Epist. Adriani I ad Carol. M. pro Synodo Nicaena. u. vana sits es eorum , qui salutem suam in maginibus pentini, dicentes Siciat Israeliticus Populus Serpentis . ne in 'ection servatus et si nasSanctorum eriles aspicientes salvabimur. Idem rc largi iunt capitulo inreprehensionis adverius Basil Archiepiscin ii in suae fidei lectione post confessi utem Patris, Filii, rapiritus meti , Imaginum ct Usanorum Galationem, aiorationem inseruit, fidem se habere dicens participariis hu sanctificationem. Eundem cultum improbarant antea Gallicani Episcopi cap 8 lib. I. Carol. his verbis : Iam vero quia se maginum in petitione salvandos credunt , sicut Serpentis in pectione praelit ei Populi a Serpentium mors. δα fanabatur, si qua forte eis corporirinclementia accesserit, recurrant ad Imagines easque spiciant, quatenus δι illorum in pectione minim sanati fuerint , reυertantur ad Dominum , ct per an lorum intercessane ab eo sanitatem se accepturas credant, qui olim sanitatis, It autor est. Et cap. 1 . si manufacti alius deprecandi, adorandi sunt, ut illi garriunt i necesse est ut deprecantes exaudire ct adorantibus favere.... eredantur. Eadem Patri triis Nicaeliae Synodi secundae vitio vertunt in p. ad Ludovictim de Lothirium Episcopi Convenius Parisiensis, quorum non pauci Francos,rdiensi Concilio adsuetant: inquiunt isti nempe Nicaeni Patre non mediocriter erraverunt , qui ea non suum coli, Arari. G sanctas nuncupari sanxerunt verum etiam sanctim miam ab eis se
adipisci r fessi sunt Agobardus Lugdun Archiepiscopus iisdem eni-poribus lib. de Picturis idem arguit : Non solum, inquit, sacrilegi ex eo quod divinum cultum operibi manuum Marum exhibrni, sed, ins pientes sanctitatem eis, qua sine anima sunt. Imaginibus tribuendo Non hac saltim se sant Iificationem quaque, quam per Verbum Dei feri testator Apostolus , eis oua nunquam locuta sunt, simulachri et menter concedendo. V valiseidus Strabo lib. de Robus Eccles cap. s. Tem. II. o
762쪽
tionem ratam autoritate Iaa fecerat. Ea vero in re septimae Synodi mentem Gallicani Patres non Dearunt assectui; cum omnem virtutem, lanctitatem. sanctificandi virtutem ab Imaginibus Synodus illi et 1 removeat, de et unicum, iit ostensum est, maginibus tribuat relativum honorem . seu qui non sistitur in ipsis imaginibus, sed ad Prototypum transit. Nec alia ratione ad sanctitatem conferunt Imagines , ex Tharas in Epist quae habetur in . et a Joan. Presbyterum, Anachoretam , nisi quia
sanctorum memoriam renovant, d ad imitationem sunt incitamento
dc quae in Evangeliis, in Acris Martyrum continentur , ob oculos nostros ponunt quia , inquit Tharasius, utiliquid sanctum Ευ reliκm AA Arar rum reserunt, oculis etiam nostris magiηes sub iciunt. Sicut ergo cripturarum lectione commota ludelium pietas ad Deum assurgit,& donorum Dei fit particeps ita de imaginum conspectu ad sanctorum imitationem in ad divina postulanda auxilia pietas incitatur. Quae explanatio dissicultatem omnem exhaurit. Ea quoque fuerat
Adriani Poniticis expositio in Epist ad Imp. quae in L. Concili .
1 Rejiciunt etiam Francos dienses synodum . ubd cultum relativum maginibus tribueret, ut iam fit ex capitulo . his verbis
Contra eos 'isi dicunt cito Imagiris honor in primam formam transit. Eadem erat ante Concilium Francosord Gallorum doctrina , uti liquet tum ex cap. i6. lib. 3 Carol. tum ex lib. q. c. i6. Item lib. 3. cap. 6.qucidianquam dogma cultus ille proponeretur a Nicaenis Patribus vehemente in eos invehuntur Galli , tacendamque fuisse huiusmodi venerationem relativam tradunt , licet etiam absoliue tolerari potuisset Esto dearique , inquiunt, utile quidua est Imagines adorare , qui adimitur Christiana Re iani, si inter prim Fidei pressiones luis quoque rei profuso non detur; cum sera κε sint, qua inter caeter Ecclesiastica 'itur uni traditianas Fidelibm tradita sunt, quorum et in Fidei confessione professio raretur , nihil tamen ideo sancta elisiani adimi Gaut in quo praeju at , si earum adorari taceatue Fidei integritati
enim a sanctis Patribus exhibita stilia quam instituta credatur. Eundem cultum iterum improbant Francos ordienses in capitulo I in quo Patre Nicaenos coarguunt, quod Imaginibus deserendum' norem colligant ex honore actae Scripturae delato Contra es, inquiunt, qui dicunt, sicut ditina Scriptura Libros, ita magines ob memoriam venerationis ab ira , nostr sde puritatem observantes. Eadem scrip serant Gallicani cap. 3o lib. 1. Carolin. Divinae , inquiunt, Scriptura Libris Imagines rite aequiparari non sunt , cum Scriptura divina sint a Deo praedestinatae ct per momenta seculorum ad humana salutis
emolumenta elementi exhibitione conces , habeantque Aurores an losvem biles viros c. Imagine vero, ct gemilium errarum vanitata
763쪽
prolata set e nullam salutis e vhibitionem . ut m Sacram i ii DAcujus mortalibus praerogatiυam adducant, se oculis initummodo fateant,pς quas quasi per quosdam Legatos e starum rerum memoriati man-Hnt . . . . Unde datur integiel . . . . quam sit incautum, quamque ratione remotum dicere: Sucit divina Scriptura Libros , ita imae inexa memoriam enerationis habemus. I facile intιlligere pare: qui Vaudivinarum Scripturarum cognitionem habet. In eo cultu a Nicaenis Patribus ex sit intactum nihil praetermittunt Franco fordienses Episcopi,in contestantur non instar lucis lcndas sib Imagines . ut Act. 7. Conc. . velle videbantur Nicaeni Patres: Eanta ror idine . inquiunt capitulo io mysterium ominica Cruci ab ima inibi distet . ura quidem isti eidem aequiparare contemdunt. Qu ita comparationem lana improbarant Gai cani 'aties lib. r. Calol capit. 8 his verbis : Die etiam quid de magistb. pr e tum, quas quidam sacra: Cruci quiparare nituntur, constitui 3 tinnaci Non sunt marines C ci aru pariandi non adoranda , non colem dae. Eadem quoque fuit pol Concit. Fratico io id Convenius Parisiensis sententia in Epiit ad iidov. .LOthar. Cap. . O .
Negant etiam Francofordienses capit. 39. ut vasa sacra colendas elle Imagines ii ad rasamplite , inquiunt, c indoct eas Tharasi eum coinplici in suu sacratu vas tau aequi arare non formidet. Quam sententiam praeverterant Gallicani iiii copi lib. 2. Qirol. cap. 13. lib. . cap. 6. ubi iliae sententiae rationem hanc red iiderant 'uia scilicet Imagines per consecrationem divino cultui non consecra tur juxta E clesiasticam, antiquam Traditisnem. Idem tradunt piscopi Convenius Paris in Epist ad Liuio v. Lolliat. C laudata cap. io. Arguunt etiam Concilium septimuin Patres Francosordienssis, quod eundem maginibus exhibendum honorem ac Reliquiis Sanctorum Basilicis d finiisset ut exponunt Capitulo . q. sub hac loquendi formulari Qua non sint aquisna Imagines eliquiis sensiorum Asar rum C. Isorum , ut illi in Da erranea Dκ odo facere nituntur , es quod Aeli uiae At de corpore sunt, aut e u quocirca O us Udam Santi fueruntis Imagines vero nec circa frpus fιisse vel fore credunturissis, quibus ascribuntκr. Quem cultum datantiarant Galli cap. t. dca . lib. . Carol. ubi sic habetur tum ergo Sanctor. 1 corporibus . aut certὸ
corporum Reliquiis , necnon vestibas , aut his simitibus, quibin Sav- fit , dum mora iter viverent , usi sunt isti pictur, , aut Glaturis, s aseulptilia aut conflatilia qu 3ue ab ara cibus quibα ue formata coa
quare in honore moliuntur et non mo icam Sanctis injuriam inferre monserantAr cum praesiertim an larum vestes c.
Aliud etiam Nicaenis Patribus exprobrabant Galli, quia nimittimcenserent imaginibus offerri post luminalia, thymiamata, de oscula deserti . Unde lib. . Quoi cap. 2. iii locis quidem sacris luminaria posse proponi conveniunt ginibus autem offerri non posse ubi-
764쪽
trantur, sicut nec thymiamaia. En verba: Quoniam alim est loca diaminis cultibin nrane para tum naribus et Myrari, ct in iisdem cis orationum, thymiamatum Deo fumum ferri aliud Imagis oculos habentii nihil cernent lumen Ofrre, ct nares habenti, nihil ad ranii 10mi. aia Alarer aliud est loca divino cultui mancipata ven rami aliud pisiuris quibuslbe coloribi comptis luminaria o thymiamata ferre aliud domum majestatis Domini a Fidelibin quibusirueindifleatam ct a Pontifice dedicatam solemniter enerari ; atque aliud long aliud Imagines a Pictoribi quibWque composita oblatis muneribi irrationabiliter osciιlari. Et cap. 3 ejusdem : o. sinanes etiam, inquiunt, ne quis scandaliet etur eo qMod ante Imagines luminaria concinnantur, ct thymiamata adoleantur, quasi non illi scandali lati sint , qui rebus luce carontibus iam naria incendi ni ct odore carentibus δε-rifera thymiamata frunt. Illi etenim scandastant νη, qui ea, quae I σdun orrenda sunt, rebus sensu caremibus frunt, ct ferre hortantur. Eundem honorem improbant Episcopi Convenius Paris in Epist jam
At inquiunt quidam Theologi . sipposititii sim Libri Carolini, nec
idem omnino continent, quod capitula per Abbatem Angit bellum ad Adrianum missa. Nam Adrianus reseri octoginta duntaxat justi odicapvula in sua pro Concilio Nicaeno 1 ad Carol. . pili Longa vero phira extant in Carolinis libris. quorum primus triginta capitula, secundus i. tertius i. quartus vero r8. sic iro capitula complcctuntur Libri Carolini. Eodem etiam ordine non digeiuniu apud Adrianum quaelliones, de bra illi Erroribus aliunde plurimis scatent, ut quod Concilium istud Constantinopoli in Bithynia habitum esse dicant. Contumelioso etiam dicendi genere Concilium septimum Perstringunt. Quamobrem libri illi iure censentur tuoposititii, vel sanem ab aliquo conoctasta interpolati. In iis enim sic traducuntur Gallicani Praesules, quas omnem omnin cultum maginum improbarin cum econtrario cultum a septima Synodo sancitum , non modo deferri posse censuerint . sed .rever detulerint, ex Adriano Ponti f. in Rei p. tua ad Capitul 1. In ea enim Resp. laudat Concilium sub litephano Romae habitum an 69. adversus Constantinum edis Apostolicae inva- rem. Hunc Pontificena nonnulli volunt essi Stephanum III. alii Stephanum lV. Ad illud ver Concilium accesserunt piscopi Tusciae, Campaniae in Italiae, simul, 1. Episcopi Gallicani ex quibus plerique et topolitani erant in Scripturis mationum doctrina versati omnes quos ut mitterent Pipinus, Carolus Magnus, rogaverat tephanus, ex Anastas in ejus cum Pontificis vita. In illius auic Concilii cito definitum est Reliquias Sanctorum , Basilicas in Imagines celeberrimo honore venerari iκ,ricre cui definitioni haec subiiciunt. Si quis magines Christi. De parae, e Sanctorum venerari noluerit
M thema si Quana definitionem ita refert Adriatim in Epist. pio 7.
765쪽
Synodo ad Carol. M. Deuerunt tam a diversis Francorum tessimoniis, quam de Symbola dei dicentes . . cui non adorat Imaginem euii guram Domini Nostri es, Christi . . . . tum impiam anathemat
R. ad i. supposititio non esse Libros Carolinos; si iussu Caroli M. consei hos fuisse, ut videre est ex Praefat. in qua Domino tribuente Regni gubernacula opus illud cum Regni sui Prael tis de Sacerdotibus se suisse aggrtilum significa, suo opus, inquit , rarus fumus cum cohibentia
Sacerdotum in Regno a reo nobis concesso catholicis gregibus rata
roram , non arroganti supercilio sed dis Dei ct verataris studio. Unde vero in dubii m adducaria Praesiti potius quam res quum opus, non video cum eadem si diccndi ratio , tum lib. i. cap. . ubi Pipinum Regem patrem suum vocat Carolus M. tum l. 4. c. 3. in quo de Pipini patrisin suis legatis loquitur praesertim vero cum integrum illud opus
Joannes de illi Meld si Episc. suo in Catholicam fidem adversiis Novatotes zelo commendabilis ex vetustissimo codice publicari Lutetiae an is t. suo quidem nonii ne non inscripto i quia tunc non fuerat lata Lex Tridentina de non vulgandis libris innominat a tore. Steterunt
quoque proci bris Carol. cruditissimi viti ut Joannes Echius, qui tantopere aversus Novatores decertavit de Egubmus Papae Bibliothecatius L i. de Donat Co isti tuini, ubi vetustini inum illoruiri librorum codicem se in Bibliotheca .luina vidisse refert. Ncesina conficii genuinos non esse hos libro . quod apud Adrianum alio ordine S numero extent capvula per Angilbcrtum missa Potuit enim Loniis x illorum ordinem pro librio in sua responsione ii vertere. Nec opus est , quod in eodem sint numero, dum tamen eandem
R. ad 1 nulli tenus obesse quod in opere Carolino Constantinopoli in Bythmia habitum fuisse dicatur Concilium utpote quod in illa ui befuerit inchoatum N absolutum , ut monuimus. Ad Geographos autem emcndandus renittratur Autor librorum illorum , qud Thraciae loco Bi.
thyniam scripserit. Sed er: or ille quid juvat libris Carolinis veritate ni detrahentes nisi pari ui velint rejiciendum esse S. Basilium , quod
Rhenum Emontibus Pyrcnaeis orium ducere stri pleri vel S. Epiph ilium . quod angis ostia in ficto Gaditano collocet, chismaque Meletianum plane aliter reserit . quam crum veritas postulet Rese ad . repreltandi quid in librotum Cuolinorum Autorem , quod minos honesto dicendiis nere cum Nicanis Patribus egerit : sed operis veritati nihil inde potest decidcres cum Autoris lipa esset. Et ei te si valeret petitum inde argumentum i mrerciat an plurima Antiquorum opera, in quibus quandoque . licet mclitati cssent commendesissimae, nihilominus in invicem verbis durioribus proscindunt , quod impestat rem ex illis quilibet in errore vici sari censeret Plurima juscemodi exempla noverunt, qui antiitu perlustrarunt tempora. De ejusce moli
766쪽
ver rebus idem est cum Socrate dicendum, ac de certaminibus nocturnis inter commilitones, ii te invicem pro hostibus habent. R ad . quae imina aerit in Conc Rom. iam laudato Gallicanorum Episco sententia in o. potib constare cum illius Concilii non supersint. Si Traditio ii Ecclesiarum suarum in haserint illi Episcopi, non aliter colemtas 1lb ima ines definierunt in Conc Rom. quam quod evertendae non elient, resa ilicienda contumelii Plaec enim erat Decessorum senten ta . ut illis constabat ex Gentiliaca Synodo, justu Pipini ex Adine , in girialdo habita an . nec Concilium illud Romanum villatur ahu i intellex ille per venerationem , quar imaginibus tribuendam esse decernit. Cum enim de illo solo Iconomachorum scelere ageretur, non fuit cur ulieris progrederentur , aut honorem imaginibus deferendum sancirent alium ab eo . qui illatae ab Iconomachis contumeliae oppositus esset sed tum temporis satis erat, si collocati de servati posse ostitemplis imagines defit utent adversus Iconocta statum Synodum, quae in.
14 eas elle deturbamlas lanciverat Constantinopoli: Illius quidem Synodi autoritatem Francorum testimoniis confirmatam
asserit Adrianus Ep. ad Carol. . pro Synodo Nic. 1 sed nullum ab eo profertur nec ullum dubio procul attulerant in illa Synodo Gallicania pisccopi . nisi ut in Ecclesiis servantas esse imagines probatent rimosi de alia imaginum veneratione aliquid in ea Synodo fuisset propositum Gane reluctati fuissent, sicuti Nicae nis Patribus obstiterunt ipso tum Successores, insti tissentque non modo S. Gregorii autoritatibus, sed Greg. 3. in quadam Synoelo Rom. praesidis di finitioni adversus iconocialiarum Synodum iii qua nihil aliud sancivit ille Pontifex, nisi sanctoruin imagines secundum priscum Ecclesiae Catholicae Ritu ira esse restituendas, ut re rimungatus. Dil putandi quoque locum arripiunt aliqui ex ista responsione Adriani ad ult Capitulum i cI aera venerandum Capitulum multum di lata Otia supra dictu Ca ituri idcire eum agna Oimis vestra a Deo fervatae orthodoxaeque Regalis Excellentia esse propriam in eo ubi re iaside plena rnitas cons ga est sensum sant iis inuis restari feouila Et inde
inserunt pr:ora capitula aut supposititia fuisse, aut interpolata, tim a caeteris istud ut valde diversum iecernat Pontifex, tribuatque ideo Carolo M. qui se in eo ludiosum S. Gregorii discipulum profitetur. Sed talem opinationem , si lib.isset, declinassent illi, deprehensa in aliis capitulis eadem Gallicanoruni Episcopolum adversus . Greg. doctrinam
reverentia, ut cipitulo O inquiunt contra B. Gregorii institutast, ima ines iurare seu stan Uere; ct quia retusi novum Testamentum, pene omnes praecipui Doctores Ecclesia consentiunt B. GHrrori in non ad randis imaginuuis . nec ut ali3μ id poter Deum omnipotentem adorare debeamM. in multis lociμ r si emat S. Gre orius Papa Igitur , quantum ad obtequiuin . Gregorii docti in exhibitum, ultimum illud capituluin a
caeteris non listat. Q id igitur i , responsione significabat Adrianus 3 Nil ut aliud nempὰ nisi a Carolo M. ec Episcopis Gallicanis non miti
767쪽
bati veneratiostem Niccae definitam , cui aliis in capitulis reluctari illicanos spiscopos sentiebat. Qua obiem his ad Caroliam M. verbis gratu
Oppponunt Novatores aut inique haereseos incusati fuimns ab Epissico ris Triclentinis , aut pro Francosordiensibus mallicanis, ut Catholice tintientibus, non est standum : nihil enim aliud prontemur, quam liod erunt pro sessi, videlicet non modo imaginibus regandam esse adorationem , verum de ab illis removendum quemlibet honorem . seu absi, lutum, seu relativum Hicet sub anathematis pia na definire fuisset Nicea, Act. i. 4 eiusmodi illius relativus. Cui definitioni quamvis patrocinarentur Adrianus I. Leo III. Eugenus alii Successores Catholicam nihilominus pacem cum Francos ordiensibus de Gallicanis Episcopi, se vate non deserunt. Perperam erdolatiam ineundam esse viam crediderunt Episcopi ridentini, , contempti Patrum Tontificum s. deis seculi sententia. in nos maledicta seu anathemata ferociter conjicium quibus.
utpote inique prolatis ipsi me subjaceant, ut qui desertis maioribus et-viunt privatis uiis odiis. Dicant enim quodnam si nostrum hoc in nego cio peccatum Temeritatis in conlideranti tuaiae nos arguunt, ludd Concilii Tridentini definitiones examine praehabito , ut a sacris codicibus deor ditione alienas reiecerimus. An non singula haec praesti Pre Gallicani Patrem adversus Concilium . cujus ista examini accurato subiecta damnarunt R. Disparem omnino esse Gallicanorum Patrum , Franco idiensiumque. in Novatorum conditionem. Elcnim imagines deturbant, obliterant, ex incendunt Novatores servari vero jubent Gallicani. Item nec colendas. nec coli posse imagines disputant Novatores . Francosordienses autem. non colendas quidem ad tempus, artamen coli posse professi fuerunt. Nicaenum etiam 2 ex infida interpreti versione damnarunt Franco fordienses, is illum errorem negarunt cocumenicum me ei obsecuti sunt
in exhibendo imaginibus cultu quod ad illiid Concilium non fuissὸnt vocati, nectaret totius Occidentalis Ecclesiae postulata sententiaci iidem tinae autem nodo Non tantum reluctantur Novatores, licet ad eam sae
pius vocati fuerint, Orientalem consensionem rescirent ; sed de definita Tridentini dogmata vehementissime impugnant , pessundantque acetbὰ renovatam inibi antiquam disciplinam. Denique pacem de unitatem C tholicam religiosissima solicitudine scivarunt Gallicani Patres, ibitque
de veneratione antiqua erga sedem Apostolicam remittunt pacis ver, catholicae vincula non modo confregeriin Novaroles in ara. Petri Succetarum obiequio defeceres; sed S inhil naana prorsus contumacia sub vertere conati sunt quidquid honorificum divinitus traditum est Catholi
Non est ergo unde sibi Novatores piis dant ex Francosordiensium do
ctrina . economia. Nam illi Patres, licet ut mox cxposuimus,Concilium damnarinta nusqucim tamen a S. Gregorii docti in desecere, ut Novat
res sed imagines in Ecclesia ob amorem Dei Sanctorum eius propone,
768쪽
bant, de proponi posse constitu bant, tum in libris Carol. tum in o. ultimo capitulo , quod his verbis continetur apud Adrian in Epist ad
Carol. M. pro Nic. 1 Synodo Ultimitin capitulum est, inquiunt ut sciat Tomnus ρο lolicus. Pater, ier, ct cuncta simul Romanorum EccIsa, Mi secundum quod continetur in Epist. B. Gregorii, quam ad Serenum Massilieusem Episcopum direxit . e nittimus imagines Sanctorum, quia cunque vi fruarare voluerint tam in Ecclesia , quamque extra Ecclesiam propter amorem Dei , ct SancZorum 6 Q, adorare ver eas nequaquam coeιmus, qui noluerint se vere vel destruere ac etiamsi quis voverit,
non permittimus , ct quia sentum sanEctissimi Gregorii sequi in hae Dist.
unive salem Catholica ti Bectissim Deo placitam indubitanter dere ρυ-
stemur. Quae proscilio Adriano l. ita grata vita suit, ut in eadem Epist. rescribat illuc l Capitulum rictae sidci picnusne illa, Munanimen suun cum Franc fordiensibus animum testetur, innuens se non alio consilio bynodum Nicaenam suscepisse nisi ut imaginuni detiirbationem vetaret nodum isam, inquit , secundum astram o inationem fecerunt Legati nostri, in pristin statu sacras rerandas imagines erexerunt idea ipsam suscepimκ Synodum. Nam si eam minime recepissemus. ad semim pristinsem omitum erroris fuissent reversi, videlicet Frisia copi Oilent qui ab Iconoclassis dissectierant...i ibus addit , se nondum Imperatori Constantino e sp ind. si pro eadcin Synodori metuines,
inqiit, re ad eorum reverterentur errores, Dudum qu Pe .... eos pro
faceis ima inibus erectioκe mari sumus. Nec a Gallicanis aliud postulate vi letur nisi ut in pristin statu servarentur imagines. Si vestra,
inqui , annucrι a Teo rotecta Regalis excellentia, eodem adhortamur
impetu raro acris imaginibu in pristino AEt erectio et gratiam agentes Testatu Postea credere se Carolum per scurraturuin i ea qua caepit Hey f i raditionis Dola inale Eaiulcm . Gregorii doctrinam i quebat itur etiam ante Concit Francosord Gallicati l .rires, ut patet exi. 3 Carolin. c. io ubi adductis S. Gregotii verbis ex Epist ad Seren .
aiunt: Ecce a magisterio , quave doc; mento venerandi Pontificis im-bat imae ines in Ecclesiis habere non renuimus Ἀλι earum adseationem prorsus abdicamus : eulus in lituris contraire se, quisiquis ea frau-git, vel ad rat, modis innibus recognoscat. Qian erat ergo cur Francolor senisest Gallos male ex circient summi Pontifices. ij vero Pon .ificum crgaminicatio Patres oeconomiam vix an uno
complecti poterit Theologus, δέ in eos , si sit leviter edoctus, nec
pii mine institutus, si s an insurget, conclamabit numquid vindicanda non erat autoritas illius oncilii cumenici quindoquide in anathemui subiiciebat eos . qui non salutarent imagines s Numquid non aliis ienda erat Sedis Apostolicae di litas, quam adco indecore proculcabant Gallii tum piscopi, conspir.ritone facti tum Francosos dii , id. Pari sus Vilciplina iaci dogmate sciungat re facile conficiet ossicio suo non d Dille 'onu es. N. in non erat d. dogmate quaestio sed de dis 4-
769쪽
plina , de qua quidem non consenserant Gallicani Patres; quia Galli.
canarum Ecclesiarum oeconomiae adversabatur nec ad illud Concilium fuerant vocati . nec utique illi per Legatos lateriaerant. Quam obtemmotibus suis vivere licitum censebant Gallicani, nec Anat lienisti Nicaeae dicto se subjectos arbitrabantur. Non erat ergo cur tam amplas Ecclalias ad Aisciplinae recentis usum statam impcllcndas vellent Pontifices aut Gallicanorum Episcoporum agendi rationem damnarent: cum illis enim ε Nicaenis Patribus consentiebant Patres Gallicani de dogmate, videlicet nec infringendas, nec contemnendas esse Imaginec sed propter amorem Dei Ganctorum ejus servandas esse conveniebant, easque coli posite relativo nimirum cultu, dummod abesset omnis idololatriae alit superstitionis occaso palam significabant aliunde summa erat Gallicanorum Patrum erga Sedem Apostolicam veneratio. Hia autem iisse a Gallicani Praesulibus initam viam colligitur .e l. 3. Carolin. c. 3: ubi comparatione . Concilium inter, Pseudosynodum conticlastarum instituta illud dogma de servandis maginibus repetunt ex antiqtia P. traditione Illi, inquiunt nimirsim
Iconoctasti anathemati bant habent ιι imagines j I iij scilicet Nicaeni
Patres e contraris non adorantes qua duo maia cum alterutrum sibi eantraria sint i a recto tramite remota, restat nobis , ut viam regiam
secund- vastolum e .centes, O ue ad dexteram , neque ad sinistram Hesinemus , ut nec cum ill prorsus abolenda dundicemin, nee eum isti adoranda decemamus i sed iam Deum adfrantes, ct ejuι Sanctos venerantes, secundum antiquam Patram ct celsiasticam traditionem eas in Ecclesiά in orname ita ct mem/riam rerum resarum , si Liat, habeamus. 1 conveniebant cliam Galli modo vitaretur omnis superstitio A idololatria, nec infirmis de rudibus moveretur scandalundi, coli posse Imagines, licet nullum eis deferrent cultum Nam et a ricto quibuscumque , inquiunt l. 3. Carolin. c. 6. vi ari pus , hoe quod illi in adorandu Imaginibus exercent, qui videlicet, non qui sint, sed 3κid inrisant venerantum indoctis tamen quibuseu scandalum ten rant qui nihil aliud in hu praeter id, quo vident, venerantur Mada-Oκ unis asendam est ne vangelicam sententiam subeant, qui torpus Ius ad scandalia indum impellunt. Et . . . . aequissimam illius sententiae rationem sic exponunt Plerumque non res , sed causa rei pro selere reputatur m videlice multi, quibi bene potest uti, male uoin sagitium convertuntur e sic ne in eademque res bene utentuu non
est ea a iaculi, ct male utenribiti e causa periensi. I'ericulum autetit illud e gravius imminere Francis Patribus videbatur, quod Germanae gentes essent recens dificulter admodum ad unius Dei cultum ab Idololatria conversae idcirco timendum esset, ne illo culti, quasi
mutatis dumtaxat nominibus, in antiquam relaberentur superstitionem. Locus etiam in quem convenerant, ad illam sententiam movebat, nem- Francosordiensis inter Germanas urbes civitas insignis.
770쪽
Inter caetera vero liujus inodi culius insignia procul cmovebrat thymiarnata , luminaria ni initiam in munera , de iter id genus quia illis i. lololatriam sapere videbantur, uti tradunt l. 4. Carolin. c. ig. bis vcrbis : Adeo cernimus inquiunt, Imaginum usum inolescere , t qua
prio ob eri amentum Basliorum, O me oriam raut compaginata re-
citarum, ne sic re paulatim fario usu , de . nunc a Catholicuquityi que extollantior, ut ariuntur, ei que luminaria, tumiamata I rimitii, vel quadam munuscula os rantur. Idem patet ex cap. a. ejusdem i. qirorum tibi mox Ietulimus. In adcin quoque cratentia constanter perseverabant post Concilium Franco ford Gallicani Episc. Cum tali Imp. Constantinus bynodo, quam promoverat, restitillet postmodum, Armenus Ic
ilocli ci dejecisset imagines, ideo motae iunt in Orientali Ecclesia r vissimae coniciationes, quas ut sedaret Michael Balbus I eonis successor ile media quadam ineunda via , seu de non colendis, sed de servandist autum modo imaginicius cogitavit manc videlicet esse Gallonina senten: iam cum onam: Potitificibus nihilominus arcti uim necessitudine conjunctos esse reiciebat in imobrem ad Ludov. Pium misit Legatos, qui eum cavent, ut conjunctis S aliis ui hus' egatis obtinea et Concibo in Oriente habito Romani Pontificis assensum. Consensi nem viro legavit Eugenius I. Michaelis Legatis . sic Ludovici Legaris concessit, ut in conventu Antiquorum circi hanc quae itioncm doctritiam expenderent Episcopi Gallicani, sugenio in hac contio vertia diri-inenda suturi adiumento Parisiis an . 1 . iussu Ludovici habitus cst ille conventus, relatis que circa Imagines Antiquorum locis . ita scribunt ad Ludovicum Lolliarium : In se qua colticta sunt summa rius negotii, de quo agitur, discrete eamprehensa II iuxta utaritisem divinam ct S. Patrum sererentia r ira idellaei, ut v j vij que si deiis ea perlegens anima vertere 'Meat quod magines antlorum stulta raso tione non sunt confringenda, ct ad injuriam Sanctoram abolenda penitus despicienda . nec aspertiane veolitiosa calendae , aut adoranda sed uiui us modi superstitione remota juxta eram religionem, memoriae ct amaris causa, ob recordationem oro quorum imagines haben , sicut a beatissima Greg. fatis catholice per j icueque ictum declaratur. Et sub finem , ineundae pacis viam hanc proponunt Eccl si Orientali
Michaeli Balbo tui et Iuni, pio is in moria vel sana octrina in
locis competentibus absque E im eii. Altu lictas vel fictas habeant Imagisco qui autem nolunt, at tu ut o meita contemptu aliter habentes, vel abisa Lua in i tutarenus ' seant. Ad cultum vero illicitum reserunt praecipue incensum, rati iti licet ad .itriae cultum illud Pertinere. Unde caput . Collectionum ex S PP. ita inscribunt maratione , quave autoritate magιnes Sanctorum adoranda sint, ei ir e, uefrtur, incensum ponendum, cum ipsi quesi e San ii homine vitis se