Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

741쪽

Imaginem, eam scilicet, quae idololatriam non severet. Und contenadunt Tertussianum non aliter sentire in libro de Spectaculis , sed idolo

latriam debellaturum , varia Imaginum genera, ut picturae artem se senatus spectacula quibus idololatria foveretur, describere, maemonibus tribuere. Quemadmodium autem, inquiunt, non omnem piciaturae artem damna , de Daemoni tribuit sed eam quae idololatriae ii

seruit ponendis ob oculos libidinosis figuris cita nec omnem simili tudinem hoc praecepto vetitam existimat, sed quae ad idololatriam conducere possct , nec etiam quoilibet personatus improbat ingendi enimar, ex se laudabilis est .ad Creatorem potest referri, sicut Beseleelis industria Exod. i. Prout vero ad idololatriam confert, de ad pravos fines adhibetur , Diaboli suasionibus tr buitur a Tertulliano. Addunt etiam personarus vel ad ludicra, vel ad scelera propaganda instructos, ab eodem Tertulliano procul amandari de pro diabolico fise

mento haberi. Si vero quis, ut pericula hostium evadat, aliam induat Orsonam, sive modo stulium agat, ut David lib. I. Reg. cap. l. v. s. sive modo vestes mutet, ut vir quidam de filiis Prophetarum lib. s. Reg. cap. O. v. g. δ Achaz cap. 12. v. o. hos non vocabit idololatras Tertullianus. Quid igitur xequitur Tertullianus , inquiunt aras movet tonet quaecunqtie idololatriam vel culi et sapere viderentur; De recens conversi spectaculis illis, seu fictionibus, seu imaginibus ad I riores errores reducerentur. Hanc autem dc non aliam fuisse Tertuliaiani sententiam colligunt ex ejus responsione ad Marcionis oppositi nes, nimirum lib. 2. cap. o. in quo inter alia opponebat Marcio veteris Testamenti Deum sibi ipsi adversari, ut qui rox improbaretam

sines, mox ver probaret, cum eas iniungat cuila ridem Marcioni re ponit Tertullianus, in veteri Testamento non contrarietatem P mnonnisi idololatriae causa prohibuerit Deus Imagines; nec eas injungat, nisi in remedium QArcae Templique ornamentum ita simplex . ut ab idololatriae conditione removeantur : Pratad , inquit, ct similitudinem vetans feri ominum qua in coris , ct in terra In aquis, serendit, causes, idololatria scililicet sebstantiam cohibentes. Subjicis

enim: Non adorabitis ea, neque servietis illis Serpentis autem ne effries pastra pracepta Mysi a Damino non ad idolaiatriam pertinebat sed ad remediandos eos , ut a Serpentib infestabantur, ct taces a figura remedii. Sic Cherubim, Seraphim aurea in Area figurarum exemplum , certe simplex ornamentu'n, accommotata suggestu longe diversas habendo ausas ab idololatria conditione, ob quam similitudo prohibetur, non identur similitudinum prohibitarum Legi resurgari non in eo similitudinis statu deprehensa, ob quem similitum prohibetur. Eadem serme ratione scribit lib. de Idololatria cap. . Propter hanc

causam, inquit, ad radicandam scilicet materi.im idololatria, eae ae vina proclamat. Ne feceritis Idolum Et canjungens neque similitudi'

nem rarum qua in caelo sunt, ct crucis terra, ct qua in mara.

742쪽

DE INCARNATIONE . a i

mod attinet ad Origenem non difflemur cumitis, Imagines procul removisse Iudaeos ut habet lib. . contra Celsima, erroris o casis praberetur hominibiti crassis neve animi eorum a Dei cultu a carentur ad res terrena per huyusnodi illecebr adducerentur. Inde vero non conficitur absolute illicitas esse Imagines, sed idololatriae causa, ut etiam exponit Hom. 8 in Exod his verbis: Post haec ideamur quid etiam secundum videtur corvinere Arandatum Non facies tibi ipsi Idolum, neque omnem similitudinem eorum, qua sunt in caelo e. Unde

infert Giud est ergo facere idolum, aliud similitudinem Si quis in metallo auri vel argenti vel ligni, vel lapidis , faciae speciem quadrupedis alicujus , vel serpentis , vel avis i statuae illam adorandam ; non idolum sed imisitu inem fecit. Vel etiamsipi Iuram ad hoc fatuat nihilominus similitudinem feci se dicendus est.

Idolum vero facit ille, qui . . . . facie , quod non est .... v. g. si quis

humanis membris caput canis aut arietis formet, et rursum in una hominis has tu duas facies fingat, aut κm.in pectori postremas partes equi aut pisi adjungat. Quibus addit idcirco illorum omnium similitudinem Exod io prohiberi, quod horam forma exprimere Gentili ras seleret. Cum enim Moyses, ut subjicit, cruditus cilat, in omni sapientia A 3ptiorum i etiam ea . qua apud illos erant in collis

reconditι , prohibere cupiebat . . . . Ita enim formis, similitudiniab insocare Damania moris est iis, quibu talia Ara sunt, vel ad repellenda, vel etiam ad vitanda mali, qua nunc sermo Dei uniteris

complectιns simul alburat, hici non Diam idolum feri vetat, sedi similitudinem omnium, qua in terra sunt, or in aquis, ct increti. ddit autem , ct dicit: Non adorabis ea , neque coles ea. Simia litudines ergo, seu magines, ex Orig. nonnisi ob idololatriae peric tum vetantur Exodicio. In duo quidem praecepta distinguit Origenes illa Exodicio verba: Non habebis Dιν alienos e. Et istaci Non facies tibi sculptiis e. Sed inde nihil colligi potest, Pod nostrae con clusioni adversetur; quia priori parte removentur ii Gentium . ut Iupiter , Iuno, Baal, mali figmenta, quae loco Dei erant in animis Gentilium S quibus toto affectu mancipabantur posteriori vero Legis

arte vetantur eorumdc Deorum Imagines ratatuae quibus exhibeatur iniquus eorum cultus . vetantur quaelibet similitudines, seu picturae ad adorandum positae. Und illorum Mandatorum expositionem ita concludit Aliud est colere, aliud adorare. Potest quis interdam insitus adorare, sicut nonnulli Regibi adulantes , cum eos ad ejusmodi stadia deditos videriat, adorare se simulant Idala; cum in corde m-νκ certum sit quia nihil est dolum Colere vero , est tot his affictuo studi mancipari et ir*mque ergo resecat serim divini , ut neque sectu cola , neque specie adores. Sciendum tamen es , quod cum a

ereveris praecepti ejus servare mandatum, o omnes cate os eas imminos repudiare, urater unum Deum, Domi .um neminem habere

743쪽

17 TRACTA Tus

ce Deum, vel Dam num hae est Ilum sine foedere evant; se amn biscite.is. Nec alia de causa illa lividit Origenes nisi ut Decalogi numerus compleatur : Haec inquit pluto si perius, omnia simul nonnklia putant se unum Mandatum. Quod F ita putetur, non complebitur δε-cem numerus Man torum fiuι lam erit Decalogi veritas ' Sed si . modo dirimatur, quo, nos in superi r pronuntiatione distinximus; integer decem sandatorum numer apparebit. Qitapropter ex illa divisione, si Origenis sensu intelligatur, nihil adversum nos conficere possunt Novatores hoc in cgotio Quae responsio, si universim de a solute acciperetur palam quoque ciet x S. Aug. lib. 1 quaestionum in Exod. q. i. Quiritur inquit decem pracepta Legu quema adum Hsidenda sint utrum quatuor sint uisue ad pr.ecipium de Sabbata qua ad ipsum Deμm pertinent sex autem reliqua . . . . An patius illatria sint, ct septem. Qui dicunt illa quatuor esse . separant quod dictum est Non erunt tibi Dii alii prater mel ut aliud praeceptum sit: Non facι es tibi idolum c. ub figmenta colenda prohibentur. Unum

autem volunt esse: Non concupisces uxorem proximi tui non concupisces

domum proximi tui, omnia usque in finem. ' ver illa iri se aieunt re ista septem unum volunt si quidquid de uxo colaoedo prae itu iis aliquid aliud prater illum ro Deo calatur hae autem exirema in duo aiυidunt ut aliud sit, Non concupisces uxorem proximi tui taliud, Non concupisces domum proximi tui Decem tamen se pro pia neutri ambigunt . quoniam hoc Scriptura testatur Mi; tamen videtur congruentius accip tria illa, ct ista septem quia, Dinitarem videntur illi qua ad Deum pertinent insinuare diligentius intuentribas. Et mera quod dictum est: Non erunt tibi Di praeter m. hoc ipsum perseritius explicatur, cum prohibentur calenda Din. ita . . . Quo

.nim eratae r V on facies ii, idolum c. nisi ad id quod dictam os . Non tibi Dii alii rater mera Igitur ex S. Angustino conor et illa Exodicio verba possunt in duo 'raecepta dividi ; licet ipsius cnsia

congruentius non secernantur, ut in tribus Praeceptis , quae ad cuna pertinent personarum Trinitas innuatur.

R. ad ult Catholicorum jam allata responsione nihil aequius esse Nam imagines cum naturali Lege nequaquam pugnare nemo est, iii non consentiat: alioquin nullas ipse Deus, non dicam , non injungeret, sed ne permitteret in sic ris Codicibus sola erg Lege positiva removetentur Imagines, quidem caΗtissime plebi enim illi durae cerψicis,in ad idololatriam ad modiim proiens Dillem offendiculo De illa

immani ad idololatriam Israelitarum propensione conveniet quis falsues leviter sacros Codices perlustrarit. Hinc Deus non alias injunxit Imagines, ex Tertulliano lib. I. adversus lare cap. i. mox Ludato nisi quae ad idololatriam non pertinebant, sed ad remediandos eos, quia Sementibus infestabantur Aut quae essent simplex ornamentum,

dives harirem causas ab idololatria conditione, ob quam simili-

744쪽

DE INCARNATIONE. 1

tu . rohibitur. Ex illa tamen injunctione raud nequiter inserunt Cata tholici licitas esse Imagines sublata illa idololatriae conditione. Nam quae non vetantur a Deo, nisi certas ob rationes, cum scilicet institutionis causae non occurrunt, liberae fiunt observationis. Sic licet veteri Lege Apostolicoque Canone Act is immolatiliorum, Suffocatorum usus prohiberetur quibus tamen constabat institutionis causas desisse, ab iis palam, inculpate praetermittebatur vel ipsis temporibus Ap stolicis Legis inius observantia rideo ue ab Apostolis non improba bantur, modo nec sibi, nec aliis essent offendiculo. Hinc S. Paulus Cor. s. e. . De sis , inquit, qua dolis immolantur, scimas, quia .ihilo uolum in munda, ct quod nullus est Deus nisi unus ... p. 7. Ei Iam autem cum conscientia usque nunc doli quasi Aloibium manduca/t: ct conscientia ipserum cum sit infirma, polluitur. V

autem nos non commendat Deo. Neque uim si manducaverimus, abundabimus neque si non manducaverimus , deficiemus. Videte autem . ne

forte hac licentia vestra offendiculum at infirmis e. Idem sit de Lege

quae ad imagines Dertinet , judicium Exodi io. Prohibentur quidem Imagines, ne videlicet adorentur; sed Exodicis libo Reg. cap. 6. c.

non prohibentur Imagines , quae ad idololatriam non pertiuent, ut mox retulimus ex Tert sed diversias babent cause ab idoloiatria conditione. An ergo erit opus alia divina injunctione in nova Lege, si nullum immineat idololatrix peticulum 3 Prioribus Ecclesiae seculis Vibendatum Ima ginum ficultatem arctos intra fines coercuere Antiqui iisque nullatenus utebantur, qui noverant se illa ratione futivos esse idololatriae offen diculo, aut ne forent reformidabant quibus vero constitit remota esse haec pericula, subversis nimirum in hominum cordibus idololatriae vesitigiis, aut Imaginibus usi sunt , aut iis uti licitum insere. Tandem cum ubique constitit desii isse prohibitionis Excul. o. factae rationes, . vulgatior factus est Imaginum usus ob plurima , quae inde nascebantur superius laudata commoda. Jam ostendant Novatores, qua ratione illicitas dicant Imagines a Catholicis ustirpatas, cum ab omni vel levissima idololatriae specie abhorreant tantopere, juxta idem Exodicio Deli

Non immoramur in solvenda conoctastarum objectione . quae AEt.. . 3 6. Nic. i. Synodi rcfertur, scilicet Nestorianos aut Eutychianos isse Imaginuni cultores Nestorianos quidem, utpot qui merum hominem Christianis proponerent, quandoquidem natura divina in tabelix non potest exprimi Eutychianos vero , ut qui totum dicerent Christum, in tabella exhiberi , quasi divinitas esset in carnem conversi. Haec enim ratiocinatio, si cuiusdam vel levisssimi esset pondcris licto pinagendo hominem graviter quoqtie peccarct , ex hominis enim natura excluderet animam , quod eam non posset adumbrare penicillo Caeterum Christus totus non depingitur, sed unicum illius corpus, at illius: adiuubratione iam anima , tum natura divina subindicantur.

745쪽

TRACTATUS

A Dorati a Catholicis Imagines in ideo esse deturbandas contenderunt octavo seces Iconomachi. Eorum vestigiis institeruntis sterioris seculi Novatores Adversus hos 5 illos pugnarunt lim o a vo. u. δ posteriori seculo Catholici, nc adorari nec adorandas esse Imagines sed inter eos quibusdam non constitisse videbatur, anaherius naturae honor esset Imaginibus deferendus , nec palim nantiabus erat, quis esset ille honor, o in quo esset constituendus. O m L. Adorandae non sunt Imagines : honorandae tamen sunt, non honore absoluto, sed relativo, qui in eo positus est, ut in locis honestis imagines constituantur, caute serventur, osculis , salutationibus . incensis aliis similibus honorificis significationibus do

nentur.

Prob. prima pars Adorandae non sunt Imagines. Nam adorationi cnomine hic intelligimus latriam . quae soli Deo debetur nec protu- imaginibus est exhibenda , cum nihil divinum contineant. Hae fuit a prioribus seculis Christiana professo, quam ita refert S. Clemens lex in Admonit ad Gentes: Ego autem terram calcarae didici , non adorares non est enim mihi fas unquam rebus inanimatis eradere spes animae Iandem professa onem saepitis edidit cum universa Ecclesia S. Augustinus tum lib. de Civit. cap. s. his verbis : Pietas vera non exhibet servitutem Religionis , quam latriam Graeci vocant. nisi uni vero Deo tu in lib. s. cap. lib. o. p. i. id in etiam Epist. 9. Haec professio a prioribus seculis constans adeo filii e publica, ut qui adorationem maginibus detuleram, inter haereticos fuerint ab Antiquis amandati testibus . Irenaeo lib. i. adverius Valent in. cap. Epiphanio in haeresi Carpocratianorum, ita ut adoratores ejusmodi occultata superstitione permanerent in Ecclcsia , proni tito corriperentur tanquam gravissimi crimi vis rei cum autem Ecclesiam ind calumniis vexandi locum inique arripieb.m Ecclesiae hostes; Ecclesiam matrem a tanto scelere vindicabant Antiqui . ut . August. lib. de Moribus Eccl. cap. 3 . ubi de illo quorumdam Catholicorum scelere convenit, .cum Ecclesia hanc iniquitatem damnat si, inquit, multos si sepulchrorum, pi iurarum adoratares. Deinde scelus illud Ecclesiae non esse inurendum sic ostendit: Nune illud os Lmoneo , ut aliquando EcAesia Catholica maledicere desinatis , vituperando mores honuntum , quos ct in condemnat . ct quos quotidie Amqtιam malos filios corriget pudet Hanc eandem a catholica cclesia cepellend. im incusationem susceperunt octavo seculo supremi Ecclitiae Palloic.

746쪽

i astores, tum ante Conc. tum in ipse Concilio Ante Concilium qui lem . ut S. Gregorius Mag. lib. . in Epist. q. ad Secundinum ubi

sic habet Ante Imag nem Servatoris prosternimur, non quasi ante Divinitatem sed illum do mus, quem per Imaginem aut natum, aut

passum sed ct in throno sedentem recordamur. Ita quoquo Leontius Neapolis in Cypro piscopus, in opere adversus Judaeum queri dam Tu , inquit Judaeum alloquens, quia me vidisti inaginem Christi mei immactitatae satru . et heritis cujuslam Ju sti salutare , indi naris mox blaspheman filis, O nos idololatras appellas. Dic mihi, non

e r b scis, videns me in toto terrarum orbe Templa dolorum desei ere, Templa Martyrum aedificare S Idola aoramus , cur Mari

res honoro . qui dola destruxerunt ' Si ligna ut eos honorat glorifico, quomodo honoro e glorifc Arar res postolos, qui lignea Signa destruxerunt suomodo Templa eriga, o festivitates celebro tribus pueris, qui in P. b3 Ione Imaginem auream non adoraverunt 'ia similiter Germanus Patriarcha Constantinop in Epist ad Ioannem Sy Daden scin Epitc de Collatione a se habita cum Nicoliae Episeopo haerescos autoreum e creaturas , inquit, adoramus neque culturam, qua

De ea dominatieni debetur . ad servos insectimus nec Reges eadem adorittione, qua Decim , Olim is sicut nec Nathan Propheta Dabidem adora Nit. Sic etiam ple scribit de Imaginibus Virginis 5 Sanctorum Et debitum honorem Deo ct adorationem non impendimus , sed amorem nostrum, quem irca ε habemus, pictum demonstrarem, ut per pi tura imitationem ad frinio em nostram certitudinem, quae per auditum vera esse credimi. statuamus. Eadem parit cr fuit Episcoporum professio in Conc. . Act. . sub ti: icii, ut i ixta lecticua is vectiatem sic ititur Constantinus

Episcopus Constantiae Cypri Susci 'io, inquit, iamptino honorabiliter anctas ct enerabiles Imagine Patque adorationem, ' ιε per latriam, id est Deo ιbitam se, vitutem e citιιν ,soti up Ρώυ in tali ct viviscae Trinitati impindo qui non ita apiunt, ab Acci si a sancta seereio, est anathemati . Et ei. . conomachorum ina pugnuo Epipnanius Diac quam lati iam Iconomachi ab Ecclcsta Catholica maginibus defcrri vulgabant nomine Concilii negat ullibi a Christianis tribui imo

hi gravem calumniam repellit constanter Imagines , inquit, Christiani neque Deo sis minarunt, neque ut iis deservieritnt, nequestem in eis inuerunt nisi ob recordationem monumentum eas hahentes, ct amore circa illarum prototypa flagrantes, has ct amplexi sunt, ct honoranter adoraverunt 'eque tamen latriam et divinum culium exhibuerunt Abest rarumnia .... Allus Chrisianorum magini

cultu latria exhibuit. Gentilis est ista fabularia ue=iit hue Chri iadventur latria nunc in spiritu, veritate est. Dicunt haeretic: quia incentem Deum adorationem e latriam maginibi operunt Christiani. O abnegationem, ct soliditatem , quidquid his aliud attinet s. . ,

Christiani quippe adorationem Ἀκ in spiritui veritate est, neque

Tom. II. nam

747쪽

TRACTAT Us

marim tu neque divina Dura Crucis impartiti sunt. Adoratiandi, latriam σμa per dem est , Usol Deo , qui super omnes in Trinitos laudatur, νιrunt. Aliud professi non sunt ridentini Patres quod Nicaeni; im seir is renovatam Patrum Nicaenorum definitionem propon mi Quod, inquiunt , Conciliorum praesertim vero Nicaena secundae Srnodi decretis contra maginum oppugnatores est f Vcitηm. Iam quo pietatis sensu possint Haeretici hanc idololatria notam Ecclesiae Catholicae inurere, expendat qui Evangelicam Doctrinam penitus non absuravit. Prob. secunda pars Imaginibus4cserendus est honosci quia quema norem Patriarchae e Prophetae, im & universus Istae praestiterunt, reserent m laudante Dei Verbo, damnare pudebit virum nominis christiani vel parumper studiosum Signis autem , quae Deum aut aliquid divinum aut sanctum reserebant, venerationem detulerunt Patriarchaeis Prophetae, imo de universus Israel Verbo Dei laudante. Sic

ex Apost Hebr. ii Fastigium virga Joseph venerabatur acob, qudde significaretur suprema potestas divinitiis illi concessa Sic locum, in quo se conspicabilem faciebat Deus Exod honore prosequi jubetur

Moses, depositis calceis ob sanctitatem loci : Locus, in qu f. . Terra sancta est sic coram Arca procumbere solebant Israelitae, velut coram Dei figura , ut v. g. Iosue cap. . Pronus cecidit in ιrram eoram Area Domini usqMe ad seram, tam irae, uam omnes fenes Israel. Sic Psalm 18 autor est David , ut adoretur Dei pedum scabellum Exaltate, inquit, Dominum nostram ct ari te scabellum pedum ejiu, quoniam bonum est. Arcam et Dei hoc pedum scabello intelligendam esse tradit lib. i. Paralip. cap. 2 p. 3. Cogitavi . inquiit, ut aedificarem domum , in qua requiesceret Arca arderis Domini, -- bellum edum Dei nostri Quanquam laiae cap. 66. st i scabellum pedum suorum terram nuncupat Deus istium mihi sedes est, terra autem

scabellum pedum meorum. Sed indesquid sequitur . nisi δ Alcaei

mini. terrae, prout divinae sanctitatis, omnipotentiae sunt monumenta, exhibendam voluisse Deum quandam venerationem 3 Quodnam igitur erit Catholicorum peccatum, si monimenta , quae Sanctorum memoriam renovant, in honore habent cum praesertim hac in veneratione Patriarchas , Apostolos. 1 . Seniores aemulentur, laudante Dei

Verbo.

Praeterea LE , Nomen singulari est in honore habendum . ex Philipp. a. his verbis : Et donavit illi nomen, quod est super omne nomen , ut in Nomine P su omne genu flectatur caelestium, e. UndE cum profertur L si Nomen , caput aperire solent Christiani Quam laudabilem consuetudinem ipsi Haeretici in sua Synodo Londinensi Cari. is servandam praescribunt. Quid autem est aliud Christi nomen, quam

ipsius quaedam expresimis ignificatio m accepti beneficii memoria renovata Cum igitu Imago Christi nihil aliud sit , quamini laedam i sius expresso, quae renovat in memoriam a christo accepta caesicia.

748쪽

DE INCARNATIONE. 17

eodem jure potest esse venerationi, quo ejus nomen. Quanto insuper in honore apud Antiquos uetit Crucis signum , suprὶ ostensum fuit , ipsique fatentur Haetetici in Sym,do Londinensi Can. 3o. Quam autem signum Crucis venerationem meretur, nisi quod istud signum Christi Passionem oculis ob)iciat Idem ergo cum praestet Imago christi . non omni honore indigna centenda est. Ipsi etiam Haeretici Eucharistiam, quam Christi tantiam imaginem de liguram esse putant, quadam cum reverentia celebrari de accipi, lunt alii aperto capit , alii ver genibus flexis Cur erg venerationem hane aliis Christi signis negabunt Tariter sacris vasis, necnon&niinisterii Ecclesiasticis, utpote quibusdam Christianae pietatis instrumentis, venerationem singularem exhibendam non negant. Qui fit igitur, in Imaginibus, quae etiam fidelium promovendae pietatis sunt instrumenta, honorem hunc haberi recusent i Denique vult Deus Gen. 9. homini venerationem deferri, quia Imago Dei ex Quicunque oderit humanum inguinem, inquit Deus e. s. aniturin uis ilim ad imuinem quippi Dei sectus est homo. Igitur Imago Dei, qua ipsius est Imago, reverentiainisadam est digna. Hinc cum Angeli in veteri Testamento personam Dei eiebant subhumina forma, ipsum Verbum Divinum C si audiantur ex Veteribus plures in se conspiciendum praebebat sub eadem forma. Hujuscemodi

autem figuris delatum honorem non improbavit Deus. Quamobrem damnandi non sunt, qui De Imagincs, ubi datur habere, honore prosequuntur.

Prob. tertia pars Imaginibus exhibendus non est cultus absolutus. seu qui ulira rem, quae colitur, non rcfertur, Wpropter ipsam exhibetur , sed relativus, qui non terminatur ad Imaginem , velum restetur ad Prototypum.

Haec fuit Antiquorum sententia, ut Pierii Mart. supra laudati apud Photium cod. s. Biblioth ubi refert ipse Photius ex eodem Pierio honorem Imaginibus delatum ad Prototypum transireri ut S. Basilii lib. de Spitit S. cap. s. in quo aperi sic scribit maginis honor ad empla primum transit . utra Ambrosii serm. i. in Psafri. 3. his ver bis i 3 Imaginem, inquit , coronat Imperatoris utique illum honorat, e in maginem coronavit, Haec est honoris Imaginibus delati condi lio de Imagines illae sacrae sint, Win honorem Sanctorum delineatae seu ad eorum , quibus pro accepta a Deo dignitate debetur ev

rentia , commendationem institutae sint.

Assertionem nostram pluribus firmavit argumentis sub finem sexti seculi Leontius Episcopus Neapoleos Cypri in illo opere quod resertur simul, probatur Adt. . Concilii . Sicut, inquit, pueri proprii patris, qui peru e profect est AE tempus Willis , multo erga eum Ofluo anima flagranter, sive virgam ju in domo videam, sis. chlamydem, hce cum lacrImis amante de seu tur , non Uamo u

749쪽

ur TRACTAT Us

norantes , sed patrem esiderantes Ionorantes . siet nos omn/s fritis

seim obile, ipsius an lissimum monumentum ut domum prase a ct Bethleem ct fans in ejus c teras habitationes . multa erga ip iis . filione, tibi ascendit, vel sedit, v I luxit, vel tetirit, aut m nino obumbratiit, colimus, adoramus ut locum Dei non locum . neque rimum , neque regisnem vel civitatem, aut lapides honorantes sed eum. Mi in illis conυersitus est , ct truxit, ct in carne innotuit atque ab errore liberasit, Christum vi elice Dominum nostrum e. Hac quoque comparatione ex Icris Codicibus et ita utitur ibi denari Sicut tu, inquit Judaeum allocutus, adorans liorum Legis , non naturam pellium te .itramentici qua in ipse est, da verba Dei, qua sunt in

is Si ego adorans Imaginem Dei non naturam tignor mi colorum a foro, Uit sed inanimat m characterem Christi teneas, per eum Chrisiani ιn re mihi id ori adorare.

Haec fuit etiam Adriani I doctrina in p. ad Imp. Constatrii, iii quae A. t. i. Concilii . legi: ir, ubi lauda. exemplo Jacobi, qui deosculatus est virgam Ioseph, ira dii terit Sici nos pro am. dilo rione quam pa Loininum, an las jm ab mus, honorabiles . rum eriles Imaginibi depingentes , nan tabulis, caloribas honorem/xhibem i, sed illis, pro quorum snare consistunt . Similiter cultum iulum exponunt Theodotus Patriarcha cro olymitanus in p. qua lcgitur et L Concilii . Joannes Legatus Scilium Orientalium Adt. . Joan Episc. Thessalon. Ct. c. tandem pla byn. Act. . his vel bis: Mini honor ad rototypum transiit qui adorat imo inem, ado=aa in ea victi subsistenti/m non adoratione, qua salam divinam natα-ram decet ut monet ibidem sancta Synodus, sed adoratione honoraria. Idem pariter clinit Conc Trid. css. 21.

Denique in Imaginibus quid se offert honore dignum 3 An colores

an pretium 3 At haec ab homine rationis compote venerationem haud extorquebunt Pictiirarum etiam ordinatio vel pictoris industri , licet

mirabilis, religiosum cultum sibi non postulat. Aliunde nulla creditur Imaginibus inesse divinitas, vel virius, propter quam colendae sint. Nihil igitur pr te exemplatis dignitatem, quae per Impginem in memoriam revocatur, animum ad venerationem movere potest debet.

Si qui enim religiosis affectu Imaginibus adhaereret, ita ut in re scrisibus obvia sisteretur ipsius veneratio Iudaeorum instar signis iniuilibus serviret: nam, ut cum S. Augustino loquar lib. 3. de Doet Christ cap. . Qui veneratur utile signum divinitus institutum cujus iis igniscationemque intelligit; non hoc vcneratur quod videtur, tran Ghea illud potius , quo talia cuncta referen a sunt. Cuni igitur ori irii propria excellentia, quae culium religiosum mereatur, careant Imagiries, quilibet cultus Imagini delatus ad prototypum referri debeta, ne, Ut S.

Patris jam laudati verbis tuto signum utiliter institutum pro ni ips-

750쪽

DE INCARNATIONE. ali

s quam, , cui signi canda institutum est i quae carnalis esset ser itui. Et ver ex Leontio in opere Lim laudato: Usquequo cora. a J Anι dis ligna Crucu adoro ισur. propter Christum , qui in ipsa eri ιλfvus est ρο quam autem ab invicem Farata aerunt , proiicio ea ne/ndo Quod nec Leontio , nec Catholicis suorum iri r bna in agebat. licuisset nec scriptum probasset Conc. I. u propter se ipsam magini deberetur honos inanivis enim timc temporis exemplari non in-i trem injuria, Imagini tamen religios honore donandae inurere: urdedecus; proinde peccaretur quod negabat Leontius. Igitur in Imagine nihil cit ratione sui coicndum, nisi quod ex prototyporum digniatate adiungitur quemadmodona si quid contumcliosum in Imagines immittatur aut non est culi bile, aut tota injuriae gravita ex proto typi conditione repetitur. ut cui ue palyn et cx hoc historiae monii mento, quod apud Theodoret. lib. , Hist. cap. 9. extat. Statuamaneam Dcissae Imperiitricis adeo pessim exceperunt Antiochen . ut illim e loco deturbatam per ibis partem traxerint quibus ita comino: us fuit adversus Antiochenos hccdosius ut de Civitate privilegiis destituenda, plurimorunt internecione d finierit. Unde vero in tantam imperator concitabatur iram 3 Quod cilicet e usmodi ficto ibitu, Imperaroriae Majestati honor violatus fuissct ut vidcre est apud Sanet. Chrysest Hom. ao ad Pop. Antioch ubi sic exprobrantem inducit Imperatorem Non me solum , inquit, verum, d anflos contumeliis feceruηr. Non valeb.rt animi friurari in vivis sed nisi sis titio quoque conti milios tractarent, nihil a num se ficere putarunt.

Prob. ultima pars Honor ille relativus in eo positus est, ut in locis honestis constituantur Imagincs, donenturque honor incis significa tionibus, cujusino ii sunt oscula lalutationes, Wincensa c.

Primum illius horioiis gradum ostendimus ex S. Greg. Nyss. Pau-4ino Greg. a qui cribunt inacclcitis imagines collocati , ut non modo sint ad ornatum , sed & praecipia ut sint Magistrorum instar erga idiotas, imperitos. Qui honos singill .iris est . si loci dignitas, de

illanim istas considerctur.

Honorem Imaginibus impertiendi in in osculis , si lutatione , de incensis consillere tradit Conc. . in quo non alia ratione honorem Imaginibus debitum exponunt, ii in qui Fidei proscissiores emittunt, ut

Basili. Ancyranus Act. i. Imagines , inquit, Christi . . . Viremis . . . Sancto umque ... salutans pariter, amplectins , atque adorationem quae pertinet ad honarem impendens Anathema iis erit non salutant maginos, ct ea irin vacant e tum qui contra conoctasta di finiunt in Epi

stolis, si abessent, ut Theodorus Patriarcha croi . d. c. thim qui aderant, ut in fine Ae . illius Constantinus Constanti Cypri Episc. iii in qui externis actibus fidem suam testificabantur, ut Act. . Maximiis de Theodosius Episcopi . qui Dominicam Crucem, ciconem B. I irgini,

salutasse dicuntur. Deniqu ita dc finit Concilium Sancta Synod di m in ii

SEARCH

MENU NAVIGATION