장음표시 사용
31쪽
66ὶ Polyb. Reli l. lib. XX, 9 ; XXII, I; praesertim XXIV.
σθα i δὲ δεiv καὶ καθολου σκοπεiσθαι τα πράταατα Mi πικρος, αλλ' αvθρωπιvως. CL V, I 6 ; Plutarch. in Λrat. L. 68ὶ Tit. Liv. XXXV, 3 : u Philopoemen, audita caede tyranni , prosectus Lacedaemonem , quum omnia turbata metu invenisset; evocatis principibus , et oratione habita . qualis habenda ab Alexameno fuerat, societati Achaeorum Lacedae-
32쪽
XXV Carum rerum ScriptoreS memorautur; eae, quamvis personis rebusque apprime a Commodentur, Scribentis, nequaqucim autem dicentis testificaritur facundiam. Dinarchus. qui vicesimo quinto vel sexto aetatis anno, Demostherae florente, scribere ince
pit I), nihil proprium habuit; quippe qui Ι Υ-
Siam, Hyperidem, aliosque studuerit imitari 74). Demosthenem in primis sectatus, ad hujus persectissimam eloquentiam propiti S accessit quam caeteri ; adeo tamen principi Graeciae Oratorum dissimilis suit, ut agrestis Demosthenes diceretur 75). Demetrius Phalereus, ultimus sere
ex Atticis qui dici possit orator 6), inclinavit
eloquentiam quae, e Piriuo vix evecta, Omn Smonios adiunxit. . Idcm Achaeos ad armorum euitum impulit , Polyb. XI , 9 ; Megalopolitenses allocutus est, Plutarch. Philopoemen. V ; una cum Lycorta orationem habuit,
Polyb. Reliq. lib. XXIII, IO. 69 Vide apud I it. Liv. XXXIX , 36 , orationem qua Lycortas respondit Λppio. Vide verba quibus Achaeis suasit, ut Spartam in foedus reciperent, apud Polyh. noli l. lib. XXV, I; Orationem cum Philopoemene habuit, ibid. lib. XXIII, io. τοὶ CL orationes quibus Aristaenus hortatus est xv Achaeos,rit cum Romanis societatem amicitiamque sacerent, Tit. Liv. XXXII, Ima I; α' Romanos, ut a Nabide recuperarent Argos et Graeciae ros constituerent, ibid. XXXIV, 24.
33쪽
XXVI peragravit insulas atque tota Asia per grinata
est 77 . Eschines, Athenis egreSSuS, Propter ignominiam judicii, Rhodum se contulit, ubi dicendi ludum aperuit; dum Ilegesias Magnes atticae Oloquentiar integritatem corrumpebat 78). Tunc exstiterunt Asiani, inflati et inanes, quibus judicium maxime ac modus defuit 79); Rhodii, neque
attice PresSi neque asiane ablati dantes; ut tamquam medii eSSent atque ex utrisque mixti 8 o). Per ha3c tempora, apud Rhodios orator sere nullus inclaruit 8 i); apud Asianos Contra, praeter Hegesiam, occurrunt Cleochares, Daphnis, Myron, Sosicrates 8a . Romam interea missi academicus Carneades, stoicus Diogenes Babylonius, Peripateticusque Critolaus, eo Athenarum studia intulerunt 83 . Quorum adventu, praesertimque divina quadam in Carneade dicendi copia, su-
81) CL est crmann , l. l. , t. I, P. I 65. 8a) Vide Ilulin h. Hist. crit., p. XCIII et ad Rutil. Lu P., p. 5, 3o, Sa ; ubi fragmenta reperias, Pauciora tamen quam ut illorum oratorum dicendi rationem judicemus. Quod ad Hegesiain adtinet legendus Ruhnk. ibid. p. 25, sqq. t 83) Aul. Goll. VII, iti: - Animadvolina eadum tripertita Vn-
34쪽
XXVIIbito facta est apud RomaDOS mutatio morum. Deleta Corintho, totaque Graecia in romanae
provinciae formam redacta 84), libertatem legesque incoliam es Athenienses retinuerunt 85). Mithridatici tamen belli tempore, a Romanis primi
inter Graecos desciverunt, imperabantque in Urbe
Aristio 86), in Piraeo Archelaus 87); quum Sylla
portum obsidione cinxit, Athenasque fame PreS-rietas est in tribus philosophis, quos Λthenienses Romam ad Senatum populumque romanum legaverant impctratum, uti multam remitterent quam secerant propter Oropi vastationem :ea multa suerat talentum sere quin nium. Erant isti philos phi Carneades ex Academia, Diogenes stoicus, Critolaus peripateticus ; et in senatum quidem introducti, interprete usi sunt C. Acilio senatore ; sed ante ipsi seorsum quoque quisque ostentandi gratia, magno conventu hominum dissertaverunt. Tum admirationi suisse aiunt Rutilius et Polybius philosophorum trium sui cuiusque generis facundiam. Violenta, inquiunt, et rapida Carneades dicebat; scita et teretia Critolaus; m desta Diogenes et Sobria. u η4) CL Ahrens, de Athenarum statu Politico et litterario,
inde ab Achaici franderis interitu usque ad Antoninorum lcm-
86) De Aristione , es. Athen. lib. V. P. I II Sqq. ubi Vocatur Athenio , de quo Casauh. cap. XIlI, p. :α Fuit hic nebulo binominis . . poculiari more omnium qui ius civitatis fraude
acquirebant; semper enim παρεπρα i cives novum nomen incensum et tabulas publicas deserebant, non illud quo ante noscebantur. Ergo iste, insans quidem et dum servit sorvitutem, appellatur Αιhense; postea vero Aristio appellari coepit : παρεγγραφος Λειὶvαion et kiτης γεvolatum. ... TheophrastuS in
35쪽
XXVIII Sas tandem expugnavit 88). Ingenti peracta caulo, urbem non prorsuS evertit 89); Sed, tantam post cladem, exortisque civilibus bellis, multa mala perpeSNn , scholis tantummodo Athenae insignes fuerunt. Eo, ut philosophiae operam darent, Ciceronem aliosqtie Romanos Summis su iactos honoribus se contulisse legimus 9o . Ibi enim multi tunc flore
bant philosophi; dum nulli pene alicujus nomi
nis rhetores occurrerent; adeo ut in Asiam
Otationibus inorum, cap. de maledicentia: b v v πατηρ Σω-ες αρχης εκαλει ' ἐγεvem δ' ἐου miς στρατ ταtς Σωσί 'ρατος, ἐπιto h εις τους δημοτας ivΠραξη. Haec est ratio cur istum alii Athenionem, alii Aristionem nominent, ut Plutarchus et Appianus. . De hac nominis varietate, cs. P. ictor. Var. Leci. l. a S, c. 24 ; Wyttenb. Animadv. ad Plutarch. Morat. Vol. lI, P. I, P. 39δ.
36쪽
XXIXet Rhodum proficiscerentur, qui eloquentiae Ciaram tempusque impendere Studebant 9 i). Rhodios inter oratores primas tenuerunt Apollonius Molon sa). Hermagoras, Artamenes, Aristocles, Philagrius 93). Asiani multo plures memorantur : Menecles et Hierocles 94), quorum Utriusque orationes fuerunt , ut in asiatico
genere, laudabiles 95); Eschylus Cnidius et
Milesius aeschines , in quibus erat admirabilis
orationis CurSUS, ornata Sententiarum concinnitas
non erat s96); Menippus Stratonicensis 9 ), illis
temporibus disertissimus , ut in Atticis numerari possit ; Dionysius Magnes , Adramytteriusque Xenocles, in Asia rhetorum Principes, quibuS-
hoc rursus isummo auctore et doctore renovavi. . t e Pana iii romanis et graecis auditoribus, cs. Lynden, l e Panael. I ,
94ὶ Cic. De Orat. II, 23 : u Alabandensem illum Meneclem et ejus fratrem Hieroclem, quos ego audivi, tota imitatur
37쪽
cum assiduissime mit Tullius 98). Attica autem eloquentia jam diu evanuerat, adeo ut inter oratores vix collocandi sint Demetrius Syrus s99 , Menedemus ioo), Gorgias Atheniensis si o i), Pam
99ὶ Idem, ibid. : - Eodem tamen tempore Athenis apud Demetrium Syrum, veterem et non ignobilem dicendi magistrum, studiose exerceri solebam. v ioo) Cic. De Orat. I I9 : Disputabant contra diserti homines, Athenienses, et in re publica causisque versati, in quis erat etiam is, qui uuper Romae fuit, Menedemus, hospes
sio ij De Gorgia, vide Rufin h. Praes ad Rutil. Lup. P. X Sq., et infra, De Rhetor. 9 IV. ioαὶ Cic. Brut. XCVII; orator, XXX. io 3ὶ Hujus meminit Plutarch. in Luculi., XXIl : ἐτελευ σε
io 4ὶ Quem cum Amphicrate et Hegesia jungit Longin . Dc
38쪽
S I. DE RHETORICA USQUE AD ARISTOTELEM.1' Rhetores Siculi. Sublatis in Sicilia tyrannis , de eloquentia praecepta dedisse serunt Coracem . magistro usum Empedocle, qui primus circa Rhetoricen quaedam movisse dicitur, Tisiamque Coracis discipulum si). Idem fecere Gorgias. Polus, Licymnius , Alcidamas. Haec suit Siciliorum rhetorum familia. Non omnino liquet qualis morit Coracis doctrina, cujus admodum pauca et valde incerta
si) Cic. Brut. XII : α Antea neminem solitum via nec arte; sed accurate tamen , et de Scripto Plerosque dicere. . CL Doxopat. Homil. in Aphthon. Rh. gr. Mala. t. II, P. II 9 A nonum. Rhetor. Epitom. ibid. t. III, p. 6io; Proteg. in Hermog. Rhet. ibid. t. IV, p. II; Nax. Planud. Proleg. lihel. ibid.
39쪽
XXXII fragmenta SuperSunt. Artem τω eἰκοτι Prae Cipue coti-
stare dicebat sa), Rhetoricenque definiebat πειθούς δημιουργου 3). Tisias Rhetoricae fines prolatare incepit s4): Thuriis Lysiam si), Athenis Isocratem erudiit 6). Gorgias, Empedoclis et Tisiae discipulus, lux legationis quam Athenas Leontini miserant, animos dictione Sua perculit ); Graeciam
perlustravit et in Thessalia commoratus eSt. t. Vt, p. 2IS Sqq.; Doxopat. proleg. Rhet. ibid. VI, p. 13; Troil. . proleg. Rhet. ibid. p. 48; Proteg. I c Statibus, ibid. VII,
40쪽
Delphos quoque adiit, ubi pythicam ob orati Nem Statua aurea ei posita est 8). Docendo Athenis, ad magnas pecunias Venit 9). Multa scripsit si o): ex iis autem quae ad Rhetoricen pertinent memoraro satis erit Singularum rerum laudes vituperationesque Is). Princeps exstitit in consectatione concinnitatis Verborum, quae sive casus habent in eritu sinules, sive Paribus paria redduntur, sive opponuntur contraria Ia).
Libros integros de Rhetorica composuisse alii Negant, adseverant alii si 3).
maxime Proprium, rem augere posse laudando vituperandoque rurSus amigere. . Gorgias scribere aggressus est περὶ πωγ νομοιων καὶ τωv δμΠεvυ v, Dionys. II alic. De compoSit. Verb. IlI, P. I 44, ed. Schaes. Rhetoricen deliniebat: et Iuri περι λοIouς Spengel. e cod. MOn. VIII: περὶ λογωυὶ το κυρος εχουσα , πειθοῖς