장음표시 사용
41쪽
XXXIV Polum de Arte oratoria quaedam scripsisse
constat si 4); de Grammatica multo plura, quae Licymnius iradiderat si 5). Exornandae orationi quoque studuit si6): quod minime videtur mirandum apud Scriptorem, qui non raro dithyrambica eloquebatur si ), theatralesque aucupabatur figuras i 8). Rhetoricam Artem Licymnius ipse
δὲ cinyαυettinet. CL Dion. Halic. in Lys, Ill. Is diversus est a Licymnio 'hio, poeta lyrico. i 6) Max. Planud. Schol. in Hermog., I e Formis, I : Γοργιας
42쪽
Alcidamas, inter eos collocandus qui de arte bene dicendi praecepta reliquerunt sa o), orationis partes quatuor esse dixit : Rhetoricen definiebat δ ααιου του ovτος πιθαvod a I). Quae citat Aristoteles saet), frigidum suisse arguunt atque poetica verba et epitheta captasse ultra modum : hujus tamen ubertatem laudavit Τullius a 3). α' Sophistoe. Quum multi veterum sophistarum Rhetores dicti fuerunt; sophistin autem, qui in numero Rhetorum erant habendi; operae pretium fuit utrosque distinguere, et Suum in ordinem quem
que revocare 24). Sophistas igitur Rhetoresque appellare liceat Gorgiam, Polum, Protagoram. Prodicum , Hippiam; Rhetores, Licymnium et
Alcidamantem; inter utrosque, tamquam medios. collocare Thrasymachum et Τheodorum Byzantium. Praetermissis sophistis illis, quos jam in
aetates Sophisticae constituit, quarum prima pertinet ad Gorgiam , Protagoram, Prodicum et alios qui, quotquot fuerint, 'inter illos triumviros regnarunt; altera aetas illorum virorum discipulos protulit; postrema denique a tempore quo Isocrates Panathenaicum, Helenae encomtum, orationemque in So
43쪽
XXXVI sicula familia reperimus, brevissime loquar de Protagora, Prodico et Hippia. HOS enim solos Do-vimus, quamquam alii ante Ρrotagoram exstite
Protagoras, qui grammaticis rebus praecipuam impendit operam sa6), Rhetoricen attigisse videtur 27): praecepta exemplo suo confirmavit. Litis
inter eum et Euathlum, de Pacta mercede exortae. meminisse satis erit 28 . Grammaticae pariter studuit Prodicus Cens, verborum Potestatem distinguens et proprium
28ὶ Quam elegantissime narrat Aul. Goll. V, Io ; locum libenter transcripsissem, nisi csSet Paulo longior. CL Apul. in Florid. IV, a 8; p. 87, ed. Oudend. , et Diog. Laert. IX. 56. Unum subjiciam minus obvium, ex Sehol. in Hermog. de Statibus, Rh. gr. Uala. t. IV, P. I s, ubi Cod. Vcn.: ouευ δ
44쪽
sensum investigans 29): poetarum quoque in te pretationi incubuit do). Rhetoricen exercuit Hippias Eleus 3 i), litterarum tamen syllabarumque distinctiones, et rhythmoriam naturam in Primis expiscatus est 3 α): Oloqueritiam suam poetico vestitu adornavit 33). Thrasymachus Chalcedonius rationem judices
commovendi, Sive ad iram, misericordiam,ia 9) Aristo t. Topic. II, 6, p. 124, ed. Butile: tit εἰ καὶ αὐτὸ
vio v. CL Hipp. min. ibid. t. III, P. I 2. 33J Philostrat. Vii. Soph. lib. I, p. 499, ed. Μoret. 8ρμη,ευε
45쪽
XXXVIII invidiam, sive ad laetitiam et dolorem impel
lendi docuit 34). Numerosam orationem invenit 35), et prima Actionis rudimenta inchoavit 36). De Arte rhetorica duos libros
Τhcodori Byrantii, subtilioris in arte, in orationibus autem jejunioris, fragmenta qUae Supersunt 38) eum arguta nimis et exilia praecepta Captasse demonstrant. Haec enim, multis post Seculis, in senilem et quasi repuerascentem Rhetoricen apte quadrassent; adeo ut vix sit quod mireris apud Rusum occurrere similia 39). Quasdam accu-
46쪽
XXXIXsandi et defendendi 4 o). urbani tat is que orationi addendae rationes s4o tradidit.
tio alteri a jecta. Quod non aliter explicat Thes. ling. gr. t. lli, p. 1 3i, ed. Dido t. Ε Spengelii Sententia l. l. , P. 99 ,
novas quasdam Theodoro inventas orationis divisiones prioribus non addit Plato; sed quae ante nominaverat τρ ovτεκl O4ρtα, τεταρτov εικότα, his technica vocabula a Theodoro primum prolata adiungit, ab eoque re giv et leterit στωσlvapitellari tradit. Quae explicatio ingeniosa; immo argutior , ut ad subtilitatem Theodori subtilitate sua spongei. accussisse videatur. 4o Aristot. Rhet. II, 23 : αλλος τόπος τὶ εκ τωv αααρπ4θέvinxtisv κατηIορεiv ε απολ εictaei' a , tu mi Καρκυου Μηδεια, ol
47쪽
XL 3' Rhel ores genua ue GDincire, si e Attici. Ad tempora venimus per quae magis ac magiS Rhetoricae fines propagati sunt; interea tum cjus regniam, SHis tamquam deScriptum provinciis, Aristoteles constitueret. Cephalus prooemia et epilogos scripsit. Idem secerat Antiphon Rhamnusius 4 a), qui, Gorgiae exemplo. Singularum rerum laudationes vituperationesque tractavit
43) : Rhetoricam artem composuit 44), nonnullaque docuit ad Grammaticen pertinentia s45).
Theramenes, quem aiunt Isocratis magistrum
t. IX, P, 576. 45J CL Spengel. , l. l. p. Ii 6. De Antiphontis Orationibus disputata praetermitto; quippe quae ad rom mcam nihil
48쪽
suisse s 46), cle Rhetorica scripsit 47). Lysiani. etsi primo dicendi artem profiteri solitus est 48), Rhetoricae tamen praecepta dedisse Compe
Ultra Cephalum. Antiphontem, LySiam pro
gressus est Isocrates, magiSter PersectUS, Cu-jNS e ludo, tamquam ex .equo trojano meri Princi
pes cxierunt 5o). Multa de Rhetorico reliquerat, quamquam, Quinctiliani aetate, fidem non obtinebat Ars ejus quae circumferebatur 5 i). orationis
Antiphontem Thucydidis suisse magistrum, recitavit sidquod secit Sopater Schol. in Hermog. Rhet. ibid. t. V, P. 7 , ram relationem cujus auctoritatom inlimnavit Krsiger, Quaest. de Vita Thucyd. , p. 34; tibi enumerat scriptor qui, hac de re, conjecturam Caecilii Calactitis, Dionysii Italic. Equalis et amici, pro certo teStimonio secuti sunt. De Antiphonte, cs. Restermania, l. l. P. 59-63. 46ὶ Dionys. Halic. in Isocr. l. 4 Plutarch. t. IX, p. 328 , ed. Reish. : καὶ ἐκεtvου τιvὶς
49쪽
XLII quatuor partes primus constituit 5a , Rhetorisque officium esse dixit : τὰ μικρα μεγαλως εἰπερο, καὶ τα
5αὶ Quod conjicere licet e Theodecte, Isocratis discipulo, Duxopat. proleg. Rhet. : ἔργα δὲ ἶη ρυῆς, κατὰ mu Θεκεκτηv,
t. VI, P. I9. Eadem sere tradit Lollianus, in Prolegoni. 1 e Statibus, ibid. t. VII, p. 33 : ἔρrou Vrορος , Θεοδεκτm,
53) Joann. Siceliot. Schol. in Hermog. De Formis, I, Rh. gr. Wal Z. t. VI, p. 332. CL Rusdem Schol. ibid. II, p. 4U; Max Planud. Schol. in Hermog. I e Formis, I, ibid. , t. V, p. 455; et Hermog. De Forin. II, ibid. L III, p. 363. 54)Quae, huc et illuc sparsa, Spongei. collegit et illustravit
t. l. , P. I 49-I72. Desiderabantur tamen ibi nomina auctorum quos citat; praeter quam quod lectionis varietatem Suin peditant Rhetores graeci a Wal g. vulgati, Spengelii libro jam in lucem edito. Haec in causa suerunt cur eadem Isocratis fragmerita revolvens, auctoris cujusque nomen addiderim et varias lectiones quae tanti videbantur :i' De Narratione : apud Speng. ., P. I 6O, in cod. Monae. CXXIII, sol. 188; - apud Mala. t. Vii, P. 72I: An OnymUS, Schol. in Hermog. De inu. ll.
50쪽
Ex Isocratis discipulis, Philiscus Milesius de arte bene dicendi Donnulla scripsit 55): discipulum habuit Neanthem Cygicum, qui in Rhetorica versatus est 56); Zoilus 57) schemata elocutionis
s. Λnonym. Schol. in Hernaog. De Formis, I, Rh. gr. UalZ. t. VII, p. 917. Eadem sere De Narratione tradit Sopat. Schol. in Hemnog. De Statibus, in Spengel. , P. 16 ; apud UalZ., t. IV, P. 712.