장음표시 사용
311쪽
αργυριαv Noster similiter lacessit, Rhetorio. Neapoli edita, ann. 183a, col. II; Rhetoric. edita, ann. I 835, col. VI. ΕΟ-dem malo laboraverunt veteres sophiStas, quos hanc ob rem acriter impugnant Plato, in HipP. maj. Behk. ed. I Oud. 1826, t. VI, p. I 88-189; ISocr. Helon. Encom., VI. V. 14. Δυvαλε οῦ ἐπιδειξiv. .. Δυvα v intelligo de dicendi . copia. Sic Isocr. De Antidos. XIX, ed. Coray.: ΙDρὶ Mv ουv
ita exhibentur: AVA T co N. Scripsi αλλά, atque,
312쪽
ut expleretur lacuna, addidi τοις quod πολλοῖς requirebat. Inde, levi mutatione. elicere suit mu τῶς et notς κτλ.V. 23. Κακιας . .. KAR AC in ris. mendosum est, Pro κακιας. CL col. XXXVIII, l. r. tam vocem in plurali numero habet Auctor. luietoric. quae Dionys. Halic. sertur, IX, 5:Τὶcrὲρ ἰv λoroic νητορ-οic κακίας, etαυτας αύτη h lδέα ἀρετὲς aes α
313쪽
δρα κατὰ τουτο Ουκ ἀγαθὰ, με εἴ τι απ' α/- απo6ὐεται αuo; καt αυθiς αδ τὰ aviαρὰ ωσαυτως oύτως οὐ καθ' Aou αviαρὰ, κακα; Ibi scribendum esse conjecit Heindors. : καθ' 8 8δεα τὶ Mia ἐστὶv, ἀρα κet1., ut SenSus sit: et Quatenus jucunda sunt quin cumque Sunt iucunda, an eatenus non bona, nisi quid indo aliud sequatur ac rursus quae molesta sunt, eodem modo non, quatenus molesta sunt, mala λ ω Νihil addendum esse opinor, ut idem sensus eliciatur. Sic verto: a Quatenus jucunda sunt, nonne eatenus hona ; nisi quid inde aliud sequatur ac rumsus, quod ad molesta adtinet, eodem modo nonne, quatenus molesta sunt, mala o Idem addit: α Postrema quum Edd. sic distincta exhibeant, καὶ αυθις αυ τὰ αviαρὰ ταυτως; ουτως. ου καθοσov αvtαρὶ, κακα Heusdius sP. 75) expuncto ουτως, uno tenore jungi haec voluit; nihil preter verborum distinetionem tollendum vidit Schleiermacherus. ο . I -I3. - ἐπtλελοIt Iliavos ... Eadem sere docet Arist.
libet. I, 9 : Μετὶ δὲ ταυτα περὶ αρεταὶ καὶ κακίας καὶ καλου καὶ
laressit in Rhetorio. Νeapoli edita, ann. x835. col. XXVll, v. 28-3i, ideo quod dictitabant se factos esse probos et Prudentes, pyr rhetoricas exercitationes: Καὶ ρρου μους ειαι καὶ δι
V. 2D-2I. di παυτες δυστελουσiv. . . Quo enim tactu dissiciliora sunt, eo rariora judicantur, majoremque laudem asserunt. Aristot. l. l. , I, 7 : Καὶ ελως τὸ χαλεπωτεροv subinteli.
315쪽
V. 34. Are θειται. . . Haud absimili modo Theon, Progymnasin. Rh. gr. Wala., t. I, p. 229 : Oυχ ἁπλῶς, οὐδ' ἔτυχε, etos Vr δureiθεμεvoti CL Philodemum, col. XL, V. 17. V. 25- 6. Alvoυσiv. . . Haud scio an Sit Pro ἐπαtvoυσt, omissa praepositione ', id quod solemne est apud librarios, in compositis. V. 2I-25. ΚΗ πά ' Ω-- uro ... In hoc loco multa monstrose adulterantur. V. et i, bis. habet ΔΠεHΜOlc, quod restituere quum omnino desperabam, ab elementis recedens confugi ad ἀρετεov τα. V. 24 , non Inius misere cor
quam plurima potui elementa retinens, scripsi ea quae Suadebat sensus . intelligo de alio quodam Philodemi libro περὶ της νητορικῆς, ad quem ipse fortasse adludit, col XLV,
316쪽
V. 2-3. Λvτιστροῖα. . . Idem sonare arbitror quod apud Λristot. Rhet. I, a : 'H νητορucia ἐ-v αvτιστρορος τη διαλεκτικῆ. Quod ita vertit Cic. , Orat. XXXII : u Atque otiam ante hunc, subinteli. Zenonemὶ Aristoteles principio artis rhetoricae dicit illam artem quasi ex alteria parte reSpondere Dialecticae. . Noster, iii Rhetorie. Neapoli edita, ann. I 835, col. XIV, v. 5-9: Ωστ' εἰκότως Ουὀ' ἀvetiστρε ρουσί τ ες ὁ λε ουσιv, εμα Hv ἶητορucriv καὶ π v dium iv καὶ, πολιτική, . Ubi annotatur ἀυτιστρMpetu, h. l. , non aliud denotare quam quod Dialectici dicunt propositionem convertere, quum scili
cet subjectum iu se Edicatum, et Amedicatum iu subjectum mutatur, et tamen Vera manet ipsa enunciatio. Quapropter duxiστρεξεiv Seu reciProcare Simul rhetoricam et politicam, idem est atque adfirmare rhetoricam non esse a Politica dioemsam, nec Politicam a rhetorica discrepare. Addam Anon1m. Schol. in Hermog. De Invent. III: α Λουτιστρο μου ἐκtivo i subinteli. Ot qaόσoqui) λεγουσι τὸ μειv To υπ0M εv v κα ,Ioρουμενον, καὶ το κατηγορουμ ov 67 κείμεvov. Rh. gr. Wal R., t. VII, p. 775.
quin rescribendum csset 'εςαv. CL Auctor. Rhetorie. quae Dionys. Halle. sertur, Xl, i, ubi similia traduntur
317쪽
V. I. Πρωταγορευουσtu . . . Praeter exempla ubique obvia in quibus προσαγορευεtu idem Significat, inter rhetores citare Iiceat
Dionys. Italic. De Admiranda vi dicendi in Dem. LI; Longiti. agnient. V; Marcellin. Schol. in Hermog. De Statibus; Rh. gr. Walg. l. IV, p. 39a; Sopat. in Hermog. Rhetoris l. l., t. V,
dantur v. 3-7, quos sic us. exhibet: ci ... Cl Δ
celebrandi invaluisse diu ostendunt varia illa hymnornm genera, quae exstitisse tradunt II reu., not. in Menand. rhetore p. 49; Ernesti. Lexic. Technol. gr. n h. in multis locis
318쪽
Erant enim απιαεμ mmi, quibus itinera deorum praedicabat tur Ernesti , l. l. p. 38); ευ rinoi, in quibus res naturales juxta laudem dei alicujus enarrabantur sibid. p. 37οὶ, μυθικοι in quibus deorum laudes dicebantur, ita ut simul vel historia mythica, vel deorum genealogia exponeretur, unde et nonnulli appellabantur Ιεvεα rinoit sibid. p. 222ὶ, πεπλα rutvot mythicis oppositi, quia poetarum traditis Auctor novas de Diis enar
319쪽
COLUMNA XLII. V. 7. ω ριος. . . In Ms ΔΗΜHT PICE, ubi C pri, O ponitur, E pro C : seripsi AH ΜHTPloc. Intelligo
tegrum apparet E l, quod retinendum esse putavi; quamvis magis arrideat εἰς, cs. col. XLI, not. in v. 26; quod cum κω saepe jungitur apud rhetores. Hermog. De Formis, I :Λεξις δὲ καθαρὰ fi κοivri καὶ εἰς παvτας ηκουσα, Rh. gr. Wala. , L IlI, p. ao5; Sopat. Schol. in Hermog. De Statibus : Osos nev εἰς σο, μέρος, Ibid. IV, p. 662. Si quis igitur malit εἰς '