장음표시 사용
281쪽
alios tractare, nonnulli existimaverunt esse pones Philo- Sophos qui non particularia, sed generalia sibi vindica bant. Sopater, Schol. in Hermog. Λrt. Rhet.: Gu: γὰρ li -
αvθρωποις ol δὴ νήτορες ἐπὶ μέρους hoυm ααῖitv ' ζητουσι ταρ, τί Ἀθηvαiotς δικαiov. Rh. gr. WalZ., t. V, P. 27. Gregor. Corinth. Schol in Hermog. De Method. e Ῥητορ- τὸ ἐδικov, qao τόξωv m καθολικov. Ibid. , t. VIl, p. IIo7. Qua opinione ductus, Noster eos incusat qui rhetores extra Particularia pertrahebant, Peripateticos videlicet, quorum dux Aristoteles, nomine omisso, aperte significatur. Hic enim ad Rhetoricam non particularia, sed generalia adtinere tradit, Rhet. I, 2 : Oυδεαια δὲ τεχvη σκοπεῖ - καθ' ἔκαστου 'dov, fi lατρα h, τί Σωκρατει το υvinivov luetiv ἡ Καλλια, αλλα τί
282쪽
V. II. τε καs . . . In MS. : l CUIC . . . Al. , ubi facile' suit scribero : 'Imoc τε καt. V. I 6-II. ΛοtΣληωας .... Deerat In Lexic. Vox haec quam nunc habet li. Stephan. Τhus., ed. Didot. t. l, P. 658 , ubi legitur: α Ἐδιαὶ is , continuitas, status qui divisiones non recipit. M M. Horcul. 0xon. Part. 2, P. 28, Crumer. v RPPone, P. 23. De me in primis incritus est optime vir qui Lexico Ρlul Ricinicam vocem inscruit. Ibidem Cl. Passov. dat αδιαλεπτώς inseparabiliter, e Philodem. De Ira, I, P. II.
Aliter sentio de significatione vocis αδιαλπ ια in nostro loCo. intelligo : α Ε rati inationis defectu procedit id quod a quibusdam dicitur; u ita ut sit αοιαλγpina, idem quod αριαλη-
' ις, oppositum Et διαλγηει. ΛΡud Polybium euina, Budaeo
tradente, o iαλτὶ lac est infrematio, ratiocinatis, Η. SicPhan. I lieS. I l, P. III 8, ed. Didot. Conjucturam meam si manes videtur ipsa rerum series. Philodemum audivimus, col. XXlI, V. 6-Io, Vituperantem eos qui, praVo occaecati judicio, curam impenderunt methodis unicuique arti seorsim conveni ntibus, docet ii quo col. XXII, V. Io-27; col. XXIlI, V. I-I6, tria inde sinui quae damnum asserunt. Λddit nunc τ αυτῆς αδιαλπριας aliud pondero, nimirum Rhetoricae definitionem quam citat, V. ao-23, maledicoque dente qarpit, v. α 5sqq.; ut Pote Nitiosam ex iis quae suse tructat col. XXIlI, V. 26-27; col. XXIV, V. Io sqq. , ubi demODStrare conatur illos qui Rhetoricam sic definierunt, ratiocinationis expertus esse. Mihi non liquet quid ad haec , continuitas, status qui dii D
reum , apud quem moris est Supprimore nomen eorum quotilacessit. Sermo est de Aristot., Ritet. I, 2: 'Eum δ' ' =η
283쪽
l avo'. Iteriun impugnat Λristin. Illiet. ill, 14, 16, 37, 19,. ubi praee,pta tradit de orationis partibus. V. B. Eυρε σευ: ... Nihil habet quod offendat vox εὐρεσὲις. Ea utitur Joann. Siccliot. Schol. in Hermog. l e Formis, I : 'ΕΜ
Quae restituere conatus sum, ita ut cum Praecedentibus congruant. V. 7, verba τὸ ἀπ' ευθείας idem significare arbitror quod απo του ευθε , duce II. Si Phan. I hos. t. l, P. I 3OO, ed. IS a: a Thucydides, suo more a loquendi generibus quae caeteriistisitata sunt recedens, dixit elato του ε εος pro illo ἀπ' εὐθεtας, de quo modo a me tractatum fuit; vidclicet pro illo quod de sermone ilicitur. Ita enim ille libro Iu : καθε τηκε δὲ τἀγαθὼ απο του ευθε- λε μεια ἈγὶcΞv ἀvυποπτότερα εtvΣ: τωv κα- κῶ id cst, Sine circuitione, Sine ullis Nerborum involucris Ut integumentis. Λpud Λrrianum autem εκ του ευθεος ἀυτιλεγεtu Pro Noli dissimulanter, Λperte, Palam. α Quod adlin t ad Ουὀἐυδ etio υχ, V. 8 , ha e interpretor si vo nihil non, sivo omnia, Ox iis
284쪽
quae traduntur de Ουὀλ ως - , in Viger. , Idiotism. II, 2, P.
26, not. 35, ed. Hermanu. α In negatione ουδεὶς Metic , nemo non, et moro Latinorum duae negationes adfirmant. Nec raro
haec in sine inveniuntur. Plat. Hipp. Mai. pag. 299, init.:
V. IO-I8. Λευτερovι δὲ - voiaiγυσt... Carpit Aristot. Rhet. I, 2 : Τωv Iὶρ αλλωv έκαστη περὶ τὸ αὐτῆ bris hamov ἐ-δiδασκαλiκε καὶ mi re a ' oliv, tατρικὴ περὶ Orte ivbv καὶ voσε v 'καὶ γεωνιετρια περὶ συμ6ε6ηκότα φιλὶ τοiς μεIξθεσι. . . . 'Osaol M oὲ καὶ αl λorizαὶ τ- τε ΟΠΛ καὶ ἐπιστημι v ' δὲ νητορα hπερὶ του δοθεουτος, ως εlattis, δοκεi Avασθαt θεωρεiv τὸ πιθαvov. V. I 8-a I. Καὶ δῆλοv - ευπορουvτες. . . Similia jactat in Sophistas Cic. De Orat. III, 3a : n Illos veteres doctores, auctore que dicendi nullum genus disputationis a se alienum puta e accepimus, Semperque eSSe in omni oratione versatos. Ex quibus Eleus Hippias, quum Olympiam venisset, maxima illa quinquennali celebritate ludorum, gloriatus est, cuncta Paene audiente Graecia, nihil esse ulla in arte rerum omnium quod ipse nesciret; nec solum has artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, Mometriam, muricam, litterarum cognitionem et metanum, atque illa quae de naturis rerum, quae de hominum moribus, quae de rebus publicis dicerentur; sed annulum quem haberet, pallium quo amictus, Soccos quihus indutus esset, se sua manu consecisse. . Cf Apul. , Floridor.
285쪽
ClTOlc, inserta praepositione ἐυ quam Sera SVS requirobat. Ἐπικειος reperitur in II. Stephan. Thcs., t. lIl, P. I 627, cd.
Dorvii l. in Chariton. p. 525-626 ; Cl. Boissonad. in Planuit. Metamorph. P. 528, not. I ; Cl. HaSE, in Lyd. De OStent. p. 316; Cl. Letroniac, l. l. , P. 49 i. Μεταοοθωεσθαι, quod bene congruit cum Sententia, Scripsi Pro elemcutiS quae M s. praebet,
In hujus perdissicilis loci interpretatione atquc restitutione multa me angebant. Nonnihil Cnim religionis movebat ησα, sie positum post καὶ παρεστtv iv ἔτοί mi λεγεtu, Draeter quam quod haerebam dubius de Scu Su Verborum απ' αυτης τελυγὶς παισi. Quae partes in omneS erSanti mihi tandem visum est, h. l. απo Significare causam emi cientem, Vel potius instrumentum; ut Scu Sus Sit, Si Vc se cundum solum aracm, Sive solius iam ris ope. Dc tali significatione praepositionis Qeto, legenda sunt ea quae anno tantur in Viger. Idi OtiSm ., l. l. , P. 58I-58a. Pr inde intelligo: o in OPiuione Vana Vci Sabantur, Sol tu S artis
286쪽
olis, vel pueris traditum iri inventionem argumentorum convenientium in rhetoricis v, tibi omnia cohaerent. Equidem parum conlido ea erudito lectori emo factura satis ; haec autem Sic posui atque interpretatus sum; quia multum cogitanti mihi nihil aliud occurrebat praeserendum. V. 22-23. Luρὶ τιμ θεταωv. .. Τὰ θεπικά Sic dicta sunt a Θε- ως , quaestio infinita et universalis, ut de rebus honis et malis, de justitia et iniustitia, de gloria etc.; cui contraria est
υποθεσις, quaestio linita, de certis rebus, quae ad certas Pers naS , locum, CausaS, tempora refertur. Ernesti. Lexic. Technol. gr. Rh. p. I 56 : u Illa est philosophorum , haec oratorum. Vid. Sturna. ad Hermog. Στάσ. P. Io et II. v Idem, in voc. 'P θεσR, P. 364 : α ποθεσii: ... qvrestis nitu rebus et personis, qualis in orationibus forensibus requiritur, et opposita est mi Oseet, quae est quaestio indefinita et uuivorsalis, cujus vim et indolem separatim suo loco declaravimus. v Anonym. Schol. in ΛΡlithon. , Rh. gr. Wala. , t. II,
III, 5 , θεσεις vocantur in rem et Ustiones , quae remotis Pe sonis, temporibus, lociS caeterisque Similibus, in utramque partem tractantur. Sunt igitur τὰ θετικά, in ita; quod firmant Ma collin. Schol. in Hermog. De Statibus: Σημεi τε ως ἐξεταζοvτας
287쪽
opprime facit Cic. Orat. XIV tamve igitur qua'stio a propriis Personis et temporibus, ad unioersi generis orationem traducta, appellatur Thesis. In hac Aristoteles adolescentes, non ad philosophorum morem tenuiter disserendi, sed ad copiam rhetorum , in utramque partem, ut ornatius et uberius dici Posset, exercuit; idemque locos, sic enim appellat, quasi argumentorum notas, tradidit, unde Omnis in utramque Partem
Pro . . . Io PoSui αὐτoic, ut sibi constet sententia.
288쪽
Proleqom. ibid. t. I, p. 43; Syrian. Schol. in Hermog. De Statubus, ibid. t. lV, li. 41; Marcellin. ibid. p. 53. Sopat. in Hermog. Rhet., ibid.V, p. 4, ubi tradit quid inter artem et scientirim intersit:
σκοπιῆ, ἀλλα αεθαραόζεσθαι προς πρόσωπα καὶ καιρους. Philodemus Artem definit in us. De Rhetorica, ΝΡ t 6 4, col. LlV, V.
289쪽
de majore. Cf. Hermog. 1 c Inveni. l; 0uinctil. IV, 5, i5 ; V, 6, 2 ; VIlI, 3, 88 ; Ernesti. Lexic. Tvchnol. gr. Illi. P. IS9. . 26. Λοατov. . . M s. habet A. . . ACO N. Posui ἄρατον, quia mihi nulla alia ratio probabilis occurrit commodum indosensum eliciendi.
290쪽
V. 2. ΛΕΥltv δυυασθαι. . . Pro urtiv, ris. habet ΛΟΓε . atque in margine N, cuni vestigio litterae l. Unde elicere suit