C. Iulii Solini collectanea rerum memorabilium

81쪽

ELENCHVS SUBSIDIORUM.

I. AUCTORES ANTIQUI A SOLINO COMPILATI VEL SOLINIANORUM COMPILATORES.

NELAE chorographiam citavi 'secundum codioena primarium Vaticanum 4929 saec. XI, quom Partheii in usum Post Presselium sos mus. Illisen. nov. 2, 153 donuo diligentissimo contulit a. 1858 Adolphus Michaelis. PLirili naturae historiam adhibui sociandum oditiononi Silligi auam maiorem. Leidonsom tam n librum primarium Voss. sol. n. 4 saec. 3X, Silligio A, v. praef. eius vol. 1 p. vin ipso denuo cum cura Pontuli. APPvLEii starida. ANNIAM rerum gestarum libros adhibui ratione habitaeotiati diligenter ab Aomilio Huobnero libri hodie primarii Vat. 1874. AvsvsτiΝvκ de civitate dei. NAnci Am caPELLAE librum Sextum de geometria, qui solus continet excerpta ex Solino, adhibui ratiotio habita codicum Rei clienaviensis hodie Carismiliensis n. 73saoc. XI optimi ot Darmstadiensis n. 2l68 olim Colonisensis n. 193ὶ item saec. XI, quos libros accuratius quam a KOppio factum est collatos habui a Francisco Εyssonhardi. P lsci Axa perlegesis iWernSdors Poet. min. vol. V p. 205 Sq. . Patuci Axa institutiones grammaticae ad ed. Martini Heruli. Diuitiam by Corale

82쪽

LXX X

Ranonun de natura rerum ad ed. GusL Bochori. Amoni originum sive olymologiarum adhibui oditionos ovalianam et intonianam. n utra tamen susscit. ALDHEi mi epistulam ad Acircium adhibui socundum od in ciusdsem operibus quam curavit Gilos Oxonii 1844. 1 Roxn historia ecclosiasti opp. ed. Giles vol. Π).Ν Moi. A L CAM etsi praetormitti potu runt et fortassi dobii runt, ea onim quae citant Solinum recentissima sunt, tamen quae inde afferri Solent Perpauca, ego quoquo attuli secundum ed. Weberianam.

Dicu L Cum et multos locos ox Solino afforat et paucis exceptis non immutatos quamquam subinde quaedam

omisit vol aliundo inseruit ut p. 112, 10, leviter otiam interpotavit quae non intellegeret ut p. 155,7), codicis instar est et huius quidem ordinis v. P. XLIIJ. USUrpavi oditionem Lotrotinianam i Parisiis 1814ὶ ratione habita solius codicis Parisini 4806 saec. X notati a Lelmnnio nota A et a me quoque nuper inSPecti: nam Parisinus alter Letronnii saec. XV omnino ex illo descriptus est. praeterea Walchenaeriam editionem Paris. 1807ὶ ad eosdem codices factam non adhibui: adhibui a Partholo olim collatum codicem Dresdon-som D. 182 os. ad itinerarium Antonini praefationem Partheii Pinderique p. xviii) aetato Parisino noumultum recentiorem et Certe eo nomine utilem, quod apud Letronnium Parisini libri lectiones non 8atia a

Curate reseruntur.

II: in cat codicos Holdelbergensem et Bemensem con

83쪽

Itonia Parisios, iam Ρarisiis relatus Holdplbergam. diligentissime excussus a Rotitio. continentur libros. 1-82 Solinus, L 83 145 a Florus, s 145b-151bcaput Orosii de situ orbis, cuius deficit pars extrema. citat euin sub nomine schodarum Palatinarum Salm

in praelatione testatus tres se usurpasse Palatinos libros, unum antiquissimum, alterum mediae vetustatis,

tertium seum opinor quem alibi appoliat Freheranum 3 infimae ot in charta scriptum, sed DX ΟΡ- timo aliquo exemplari desumptum, ut Conicias Hei-delbergensem librum esse Salmasii primum, Freheranum autem ex Holdelbergensi deseriptum. hic liber quamquam non paret vitiis sibi propriis sita p. 143, 10 quaedam omittit , tamen omnium huiusce classis librorum quos quidem novi et autiquissimus est et

Danielis Aurol. 1569', contulit item Rothius pari diligontia. ubi Heidostergensis cum reliquis libris

omnibus vel certe plerisque consentit, Bomonsi proprios errores Suppressi'). Praeter errores hos huic proprios, qui Sunt non pauci, adsunt item interpolationes, ut p. 3, 3 in ipsa inscriptione ex Admento fecit Constantium V. P. xxxlv), p. 198, 10 pronientibus Ucidolbergensis corrupto ex montibus substituit collium prominentiis, p. 217, 16 pro Iichni naribus corrupto ex niti nauibus posuit ligni nauibus, p. 218, 18 pro Germania, quod ex Carmania corruptum est, emendavit Arabiam. adsunt etiam contaminationis cum codice classis tertiae indicia non multa,

sed certa, maxime in diuographiis 25, 27 biennio' Speei minis eausa apposui lectiones eod. Bem. a me omissas inprimis paginis deeem: p. 3, 16 remotus - p. 4, 10 iniuriosa. quod tamon olim videtur fuisse etiam in II eid. ; 23 e fani - p. 7,I4tracone; 25 eoncmtum in P. 8, 17 rere dea - p. 9, 23 etinensibus quod adnotari debuit .

84쪽

Lxx xl

Heid., ut amnica rel., ut annica bimmio Bern.). 39, 5 sui euU. 60, 12 ceriDan penicvsan erupusan sini sam Bern. , quod suo loco adnotare neglexi . 61, 2 suopte, Supra o Ser. a9. quamobrem etiam aliis locis,

ubi Bemonsis ab Heidelbergensi discedit ot ad familiam tertiam deflectit, ut 25, 25. 37, 15. 18. 52, 3 cfatetur tenebris9 54, 19 - 55, 4 ad hanc eum correctum eSSe apparet, cum aliis locis, ut p. 57, 10, dubium restet, utrum ea quae habet Bemensis voniant ex codice familiae primae emendatiore quam est Hei del-bergensis an ei illata sint ex libro originis diversae. sed in sumina re paucissima tantum exhibet Bemensis a sua familia aliena, ut videatur descriptus ex libro aliquo eius ordinis vetusto et fide digno, qui tamen paucis locis maxime in parte prima ad marginem adscriptam haberet lectiones putitas ex codice generis tertii. - Vemm ubi Bemensis servavit solus. ut 22, 2lic mis pro licciamus, 27, 8, nisi hoc loco Bipontivae lectionem corrigere oblitus est Rothius, fonteio pro pompeio, id sactum est aut conloctura aut easu.

III. CODICVΜ ORDO SECUNDUS.L: Leidensis Voss. Q. 87 saec. IX eximia Lei densis bibliothecae praesecti Pluygersit benivolentia ad nos transmissus Berolinum ibique dum sub prelo liberest retentus diligenter a nobis excussus est. folio extremo labem passo manca Sunt capita 52, 45 et

52, 54: deficit liber p. 215, 15 in verbis admittit

perspi, sed amissa explevit manus posterior vide infra I . - F. 8 I legitur in margine: Uuarmundus humilis sacerdos S Venit ex bibliotheca aliqua Aurelianensi ad Petavium; nam in fine adscrip

85쪽

nomen occlesiae erasum est j inveniturque praetereas. 8. 91 inscriptum kritati. Aurelii'. hic igitur sine dubio codox est optimus Petavit, quem ab Ios. Mereero quodam loco iuspectum citat Salmasius ad O. 27, 12 P. 229 quemque praeterea novit ex collatione Petri Danielis Aurelianensis v. Salmasii praes. sub finem).- Codex est omnium quorum nobis copia fuit et antiquissimus et praestantissimus, scriptus a librario accurato ut docto quam emendatissime. - Εmendavit librum manus saeculi sere decimi ad codicem quom

ipsa dicit rei tum sv. ad p. 68, 18 et p. 236 in nota simillimum Parisini 6810 nobis Pi nequo tamen eundem, nam paucis quibusdam locis Lei densis manus altera aut deflectit ad familiam primam sui legit p. 24, 22 pretiosos; p. 26, II coit; p. 29, 10 superenituit posuit rei aut posuit familiae tertiae lectiones a Parisino praetermissas ut p. 136, 153. in lectionibus autem longe plerisque, etiam iis quae praeterea non inventae sunt nisi in uno codico Parisino ut 112, 12 manifestat ara; 142, 9 apellis Loidensis emendator conspirat eum libro Parisino cs. p. Lut uot. . γο cum Parisimim librum nactus emondatore Loi

densi superfodori posse intellexissem, has secunda

manus emendationes sere Suppressi, quasque rettuli laetiones cum nota L , eae Sunt serct emendat nos

manus primae v. P. Lxxxv) : quod si quaodam ox illis r manSerunt, eas satis distiuguit aut quod ibi adioetum est do manu rocentiore testimonium aut consensus cum lectionibus notatis P.

saeculi S. contulit primum Gustavus Parthey a. 1860 Horolinum sibi missum a Bethmanno bibliothecas praefecto, deinde denuo missum ab codem dum oditio haec sub prolo est domi habui .et iterum contuli totum. In prima pagina legitur: iste liber est ecclesie sancti Launomari. id ost S. Lomer Oppidi Blois, provenitque igitur Ox eadem ipsa bibliotheca, cuius olim fuit liber Diqiti Corale

86쪽

nunc Parisinus 6810 iusta recensendus. subscribitur in eadem pagina: eae bibliotheca Nazarina Gabriel Nam daeus. - Deficientibus quaternionibus duobus primis ineipit hodie p. 30, 20 a verbis Cato princeps: Praeterea solium paenultimum lacerum est. - Codex scriptus multo neglegentius praecedente neque adeo

immunis ab interpolationibus sibi propriis sita expulit deponens honorari p. 32, 9; ci. P. 42, 1. 237, 2b) tamen satis utilis est et interdum eme datior etiam Lei densi, ut p. 59, 16 ubi solus verum servavit). 79, 5. 12I, 14. 235, 15, denique eo commendatur, quod caret lituris, id quod rarum ost in codicibus Solinianis antiquioribus, itaque saepe ea Proponit

quae erasa sunt e Leidensi. Bi Basileensis F. II. 33 saec. XIV membr. , quem excussit diligentissime Rothius a 1859. perierunt folia quattuor, quibus continebantur p. 81, 16 religiosissime - P. 98,11 inueniuntur et c. 22, 16 sive p. 234, 14 homine - p. 131, 9 incremento. Eodex ut aetatis est recentis, ita vitiis scatet neque a contaminatione alienus est: nam quibusdam locis praeter Suae classis tectionem otiam interpolatam Oxhibet sv. p. 14, 6. 8. 28, 73. quod tamen ita rarum est, ut ubi aut L aut G doficit ubive inter se discrepant, non sine utilitato hunc codicem adhibuerim. plenam tamen varietatem non dedi et huic libro proprios errores suppressi omnes, ut de eius lectione ex silentio nequaquam coniectura capienda sit. descriptus autem e8t ex archetypo tam a Lugdunensi diverso quam a Guel rhytano; nam facit modo cum L oontra G e. c. p. 32, 9. 22. 23. 63, 14, modo cum G contra L tam in bonis lectionibus, ut p. bs, 16. 79, 5. 235, 15, quam in erroribus p. 31, 16. 71, 14.l: Leidensia L pars eaetrema seripta saec. Xm, quae incipit p. 212, 6 paulo. idem de hoc supplemento dicendum quod dictum est do libro Basileensi similitamus id adhibuimus.

87쪽

IV. CODICUM ORDO TERTIUS INTERPOLATORUM ET CONTAMINATORUM.

S: Sangallensis n. 187 saec. X. excussit Rothius a. I 859, qui adnotavit citare hunc librum M veneranda

vetustatis' nupor ox bibliotheca Sangassensi sibi im- Petratum Vadianum contra Camertem Sangaui 152 13

c. 4. 10. At Angelomontanus sive bibliotheoao monasterii Engel-bein Unterwaldonsis signatus D. I. 4. 15, 3Me. X. ΘΣ- ussit eum codem anno Rothius. soliis duobus excisis

dosiderantur hodio p. 67, 10 qui eos - 69, 21 res est, irem p. 18 I, 20 et Pamphylium - 183, 20 Phrygia ab. F: Florentinus Laurentianus plut. XX sin. n. 2, oliua ecclesiae S. Crucis, saec. XI vol XII, Partheio iubente collatus a Theodoro IIoysio. simillimus Angelomontani sed multo magis corruptus non adhibitus est nisi ubi hic descit. secunda manus adscripsit lectionΘΗ

codicum classis Secundae, quas omisi.

P: Parisinus 68 10 saec. X, continens post Solinum fili- bellum de vita et moribus imp ratorum breviatum eX libris Soxti Aurelii Victor a Caesare Aug. usque ad Theodosium'. praelatio altera cum indico capitularum scripta est manu eadem in solio solitario pra fixo primo quaternioni, qui quatomio incipit a prae- satione genuina. contuli Berotini, quo codex mi8SuSest nostra causa a bibliothecas imperatoriae praesectis et magno nostro commodo tamdiu retentus, quamdiu prela editio Oxercuit. - Initio legitur Miste liber est ecclesie sancti Launomari' suitque igitur in eadem bibliotheca Blosensi, unde venit supra recensitus Guerusorbytanus. hic est quem Salmasius optimum regium' appellat quemque praecipuum suae editionis fundamentum eme voluit. nos tectionstm manus prima diligenter rettulimus receptis etiam visiis lectionibus omnibus quas eadem manus inter versus vel ad marginem adscripsit; contra correctionos manus recenti O- Diqiliroes by Corali

88쪽

ris factas ad codicem sumitiae Secundae vulgarem neque ullo nomine memorabiles Suppressimus omnes vel certe plerasque; nam in aetatis diversae adnotationibus p carum saepe litterarum distinguendis disscito est, ne oculi calamusve Subinde saltant. A umeri adiecti ad codicis notam significant lactionem notatam primum seriptam fuisse, alteram notatam aut ad marginem adscriptam aut emendationis loco substitutam esse ab eadem manu. ubi codicis cuiusdam lectio indicatur cum nota prioris aut posterioris neque adicitur lectio alterutra, haec consentit cum editione. asterisco notavimus lo os emendatos coniectura. J in varia tectione indicanda distinguit verba recepta

in textum.

In variam lectionem non admisi orthographica, nisi quod in nominibus propriis praesertim rarioribus etiam ad talia attendi. ubi rettuli variam lectionem, retinui ut par erat librorum barbarismos, ita tamen ut ubi plurium librorum scriptura reserenda esset in ipsa lectione consentientium, dissentientium vero in orthographia, hanc raro notarem. ita ubi quae attuli sex libris pluribus, fiori potest, ut in horum quibusdam legatur que, et sic dein- cpps. aliquoties talem diversitatem ita indicavi, ut h litteram modo positam modo omissam parenthesi circumscriberem, libris intor 3 et i fluctuantibus post v iugererem c0. talia neminem opinor sallent. Diuitiaco by GOrale

89쪽

runt qui nostra causa inde Sumpta specimina perpau miserunt Durieu ot Deuessen. de inscriptione et subscriptione non congiat, lectiones autem quas norim omnino codicem vindicant huic classi. diguus est qui conseratur, eum propter aotatem ut in hac familia satis vetustam tum propter lectiones quasdam singulares, ut

P. 4, 3 quaeque; p. 8, 5 muscarum; p. 18, 15 salonis; p. 19, 14 dein imminet eae; p. 26, b salaminam; p. 27, 10 LX; p. 27, 14 eaeunte classe. 23 Parisinus n. 6SII saec. XII i sed deficiunt inters 10 ot 11 p. 77, 11 praeit - p. 136, 19 detur neque

Omnia scripta sunt manu eadem scriptus opinor in Germania inam initio legitur: sassonia aluerstat rinitas. bodanu pat. anali castrum . examinavi ego. inscriptione

caret, subscriptum: Dιius Solinus e licit feliciter studioeι diligendia domini Theodosii inuictissimi principis. degunt item p. 164, 14-18 et p. 220, 8 sq. quae non habet haec classis. denique lectiones plane sunt eius. 3) Parisinus n. 68II santea Bigotianus 340; in ipso libro praeterea legitur: istum librum legauit musr Ioha Grvesti Ebroicen) saec. XII. inspexi ego. POSt praesatiouom legitur: Iulius Solinus de memorabilibus in mitfeliciter; in sino: Iulius Solinus de memorabilibus e lieit feliciter. studio et diligentia domni Theodosii initi tissimi principis . contuli speciminia causa c. 22 neo rep-Diuiti eo by Cooste

90쪽

peri codicem diversum ab II nisi locis his: p. 112, 16 pecora; 20 obliniunt; p. 114, 6 fretu ut h; 16 circumitus; p. 1l 5,16 mage ut Bern. 43 Vaticanus Regius n. I 643 saec. XIII. contulit iussu Parthoii Deilosson integrum. inscribitur: incipit Solinus de mirabilibus mundi et de situ terrarum; subscribitur: e liciι Solinus de m. m. et d. s. t. liber non tam contaminatus nam Don adsutit in capite de Britannia interpotationes et ne hiatus quidem ingens p. 220, 8 sq. expletus est) quam multis propriis erroribus tuquinatus et omnino vel Bernensi, nedum Holde ergensi longe inferior. 5) Leidensis publ. 68 saec. XIV. habuimus Berotini. descriptus videtur esse ex Bernensi, quocum et in te tionibus consentit et in epistula praemissa pro Λdvento inscripta Constantio. 6) Parisinus 5 719 saec. XIV. inspexi ego. inscriptus est ante praelationem: incipit Solinus de mirabilibus sine memoralibus mundi; post praefati nom: Gai Iulii Solini cognomento poliphistoris de mi r sine de mem mundi liberineipit studio et diligentia Theodosii imperatoris; subscriptio sero periit. praeter Polyhistoris nomen quantum vidi librarius ab interpolationo abstinuit et familiae primae codicem neglegenter, sed simpliciter expressit. 73 Vaticanus 19Id saec. XV ineuntis. specimina misit Deuessen. subscriptio Theodosiana adest. Ad huius maximo gρnoris librum repertum in bibliotheca Dominicalium Burdegalensium Elias Viuotus oditionem suam Pictavit 1554. 8ὶ castigavit, quamquam etiam attorum habuit ex eadem bibliotheca reconti Oromet se undum ea, quae de eo refert Vinetus, classis te tias. subscriptum fuit in vetustiore illo: Iulius Solinus emplicit feliciter studio et dili9entia domini Theodosii inriciissimi principis; continuit praeter Solinum Florum Diuitiam by Corale