De libro concordiae quem vocant, a quibusdam theologis, nomine quorundam ordinum Augustanae Confessionis, edito, Admonitio Christiana scripta à theologis et ministris ecclesiarum in ditione illustrissimi principis Iohannis Casimiri Palatini ad Rhenum

발행: 1581년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

481쪽

nedictione i plicuisse,in ipsis es in ipsorumposteri acie te ι

. - - tum cui a Deopromissumo Honorantes me, honorabo; con- Psita.α temnentes autem me contemnenIur: Et alibi; Potens in terra

erissemen eius, generatio reictorum benedicetur: Opes cst diuitia in domo eius, ct insula eius manet in seculum. 'uodsi autem poenae fatales quas ut mitiget ac disserat, Deum oramussupplices urgent Germaniam, est earum in rumenta vult Deus esse hos Theologos: Fata viam inuenient, aderiti vocatu3 I E s v s. seruabit aliquos ipsum recte inuocantes, etiam in mediis perifluutionibus, et que ad mundi nem,ctessiciei vis taceant homines , lapides loquantur potius quam veritas diuina contic sat. si vero Theolos, ct eorum applausores, aut suum quem insituunt Pontimatum, resistentibus Deo se hominibus, numquam obtinebunt, aut quosublati fuerint altius, tantograuiore lapsu corruent, o pro ea quam quaerunt mundi huius gloria, conjequentu amam Her rati, qui ut i in nomen celebrar rur hisoriis, incendit templum Dianae Ephesuum: ac tandem, nis resipiscant, coram tribunali Chrsi, omnium Egorum mal rum, quae in Ecclesiam inuehunt, Deo ct Ecclesiae ratione uni reddituri. Fortiter quidem illi sentant in Itinerarioso anni L x x reprehensionum contemtum;quem in ipsis laudandum rem semψ, si modo cauerant, ne quid in illis sit veri. Num visu acrimina contemnere laudabile esse vera contemnere duplum criminis es, ideos euigilantis conscientiae morsim, coerioris

par grauitatem minat.

Postremo autem cui conscis nobissumus, nos puduisse nihil dicere, o con dimus nihil dicitum esse in cui quam iniuriai

aut columeliam Daprotestamur apud omnes hocsicriptum lecta- ros siue amicosue aduersarios no os, nihilhic nos vel in

imos o laudatissimos Principes, cetero que ordines, Augu- sana Consi ionissocios, vel in quenquam virum honesium cst bonum ictum ausinpiu velli, nisi quod honori eo dii iis

quam

482쪽

quam gulis debemuου, conuenienssit; a quisno as querelas,

tanquamin eorum quen=uam dictas interpretetur , eum verba nostra contra mentem Cr consitam nos um detorquere. Oramus etiam Omnes se gulos, pro uni cui que, dignitate oloco, debita ci ubiectione se reuerentia , ne vel si tale quidpiam de nobis se licetur, vel aliis si licantibus assentiatur. N que de magiseratibus, neque desubitis aut quoquam alio querimu edde Theologis au torsim libri Metensis. Iniquos enim frenos ipsi iudicaremus, siillis accusaremus, quos laudabilem scopum habentes, callide excogitatis technas,phaleratis dictas, o plausibili ecie redigionas ct concordiae, circunueniri, calumniisse odisses clamoribus aduersus nos incitari, ct omni studio ainerstriorum a causse nos ae cognitione, auerti ct arceri, ct in Elissolis audiendis quasi captimas eorum aures omenus detineri videmus. Dolemus potius o deploramus tacem Hlirum, o HV imae patriae nos , Germaniae,cuius quietem ct felicitatem turbari, o Ecclesiasgica vulnera resticari videmus ab iis, quos horum coalitioni o sanationi maxime'dere oportebat. Ee genses autem Theologi, etiams asequid asserius rerum indignitas nobis extorsisti , quo de nobis conquerantur non habent, ut qui sacri uis verba nobis dictant. Etenim ab ipsisnostram δε- Lbinam iniuste damnari, nos calumniis onerari asi dogmata

defendi, deniques caussam tuerentur optimam ct iusti imam, tamen modum agendi, quem ingre Uunt, esse pessimum se imius imum, sendimus. De animis iudicium nobis non sumimus. 1 orum veroscripta,dicta, facta,non possumus alia, quam sunt,praedicare. Haec certe non tantum nos Id etiam patronie j ipsorum, iudicant ostentur, non adstatem Ecclesiae, adi Orumpriuatas cupiditatesper ciendas tendere. Si haec des dici nolunt Theologi, aliter fias actiones instituant necessi est. Si bonam caussam se tueri exsimant scut gloriantur, quare a legitimo est libero Ecclesiae uaerio Principes dehortatur'

483쪽

quare adargumenta no a non respondent , veteres situ omisses refutatos coccUmo ubinde repetunt, nonsecus aes rossonsiones ad illis nuquam vis velaudit uissem ' quareti uno bos ex manibus hominum extorquent' quare clamaro nomine Lutheris quasi vicerint defunctosputant' quare nos tot c lumniis obruunt o odiososfaciunt' quare omnibus haereticis, inanis o Mahumetanis tetriores nos proclamant' quare, apud Principes c ua theatra, soli audiri volunt' quare omissa legitima ex verbo Dei de dogmatibus disceptatione,adbrachium sic lare confugiunt, ct illius robor ua placitaEcclesiis tentat obtrudere ' Hac o similisfacere non oportet eos,qui laudari volunt. Nestamen hoc tempore de sis, in publico Ecclesiarum consectu dicere aliquid attieramus,nis inuisi ab illis in arenamprotracti fui simus. Nouae enim condemnationi nostrae doctrinae,nouo m do publicatae tot driantu nominibus, tot siubscriptionibus munitae,nouam resonsionem non opponere nusia ratione potuimus,nisi condemnationem inissam lentio novo comprobare, verit iis agnitae consi ionem abiicere,caussam Chrisi deserere, muli rum conscientiis scrupulum is dubitationem de doctrina, quam hactenus prori sumus,iniicere voluissemus. Hanc itais Admonitionem, necessitate coacti edidimus, nunb lepraemiorum mundanorum nobuproposita inedinuidiaporias ct maia gratiae periculo circunsante La tamen mercede copiose, quae in cartis es,nos conflante; vis ad retardandum impetum publicorum malorum aliquid adiumenti asserat , DE o agamus . gratiari Ecclesiae autem o patriae gratulemur; minus quam

peramusprosiciat,saltem in conscientia bonae caussae acquie - Adrno ο erga Deum o Ecclesiam ossicio, quoad potuimus, non defuisse videamur. N uit Dominus,ad cuius tribunal nos omnes fi oportet, nos alta non loqui,ns dequo tesimonia diuina nos conuincunt. Ideo vel S nodum liberam, et estoleram.

484쪽

sis viris e mandum relinquentes,an aequum petamus. ORA Mus Deum pacu, ut ignorantia peccantibus ignoscat, ct oculos ad videndam veritatis iucundissimam lucem aperiat; id quod futurum suo tempore in omnibus eam serio quaerentibus, non dubitamus: Veritatem vero contra conscientiam onugnantibus aut dijumulantibus, etiam sine caussa nos odio persequen-Mbus, det seriam peccati sui agnitionem, ut videntes quantum

faciant mali, o quas rationes si rema Iudici reddituri Ar Apiscant in tempore,ctiram futuram effugiant; ut in his es alias regionibus numerosa Chriso Ecclesia colligatur, quae unum sit inibo, eui rectὸ agno sat eri oretin terris, donec irae de caelo veniens, sicut ascendere conspectas esteam ab omnibus Idolis,

485쪽

Corrigenda.

Pag. xlin. II. pro, Carmeli, lege, Chermonis. 7. l . ex ortu, exortu. II. r9.ila margine, Liberum arbitrium. i . 28. dele in margine, Mediator. 18. s. dele. cuni Christo. i8. 23. In margine, Beneficia Christi. Descensus Christi ad inseros. i8.28. In marg.Libertas Christiana. Adiaphora. 23. s. In margine, Immota, Communicationis Idiomatum. 23.2i. In marg. Act. I. ro. lege, I. Pet. Lar Hebr. l. 3 Heb. 8. I. 3S.3o. igitur. igitur ibi. 6s. zi.excelsissimo,excellentissimo. 68.2s. immortalis est. mortalis &. 68.26. Corpus, dc mortalis est. Corpus, est immortalis &..83. 9. In marg. Uide S. vi desupra. io 7. ai. respiciunt. recipiunt. Ho.28. resutatae. resutata. IIo. at. Ergo primae quoque Aug. Conscii τὸ ρητον, quo. 216.13. detonauit. detonuit. at 9. 33. cogitare. cogitari. 222 2 o. sacra. sacra, suam de Coena sententiam. 226.3 quam Lutherus ponit. cum Lutherus ponat. Ib. . propositionibus.propositionibus comunicatione. Ib. ita quidem. quidam. 3ro. So. se Chi istum. Christum se. 33 2

SEARCH

MENU NAVIGATION