Joh. Isacij Pontani Discussionum historicarum libri duo. Quibus præcipuè quatenus & quodnam mare liberum vel non liberum clausumque accipiendum dispicitur expenditurque. Accedit, præter alia, Casparis Varrerii Lusitani De Ophyra regione & ad eam navi

발행: 1637년

분량: 502페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

Da OpuYRA RE GTONE.ula, praeter aurum, nihil carum rerum .gignat , quae ex Ophyra Salomoni apportabantur, videlicet gemmas pretiosiisimas , ebur, papones, simias, & ligna optima,ex quibus citharae, aliaque Musicorum organa fabricabantur. Suspicor Vatablum istuc . ipsum hausisse ex libres Petri Martyris Anglar. nsis. Is enim narrat Christophorum Columbum, cum primum hanc in insulam reperisset, atque Indiae partem aut certe illi finitimam , ob plurimam auri ubertatem illic animadversam , esse existimasset , persuasum habuisse Ophyram ' . .es te. Qubd verd nec Sol ala insula, sit Ophy- III. imora regio, quam, supra diximus Volaterranum ab aliquibus Ophyram fuisse existibmatam, commemorasse , dc quam Lud - .

vicus Venetus, cum illuc appelleret, idem sibi Lusitanos quosdam assirmas e signifi- .cati ex toto nostrae disputationis contextu, facile apparebit, quam recte judicaverit Venetus, illos id falso opinari. Hic igitur jactis velut sundamentis, re- i. opinio liquum est, ut in medio ponamus rationes, ςφηβ MMR4 quibus nostra dc hac ipsa re tota nititur sententia. Flavius Iosephus omni genere doctrinae instructissimus, in histbria sacrorum librorum,quam more pene Paraphra - . stico

342쪽

236 COMMENTA Rr Us

stico interpretatus est,hanc regionem scri- - bit apud Indos esse, atque vulgbaetate sua Terram uream ouncupatam fuisse. Cujus verba subhcienda duximus ad plenio-ιάν- i φm h RjR Meeptae tractationis intelli qui lis. ἡ gentiam. Ait enim. Habuit autem sSalois cap a curis monem intelligit) ad aedificandas naves be. . ...ti ne*Mo regis Hirae. Ipse namque ei Ruli os vi-pionem, ros gubernatores est in marinis rebus edoctos' - it; quos jussit navigare cum dispensatoribus suis ad locum,qui olim Ophyra,nunc Ter- . ra Aurea nuncupatur sest enim in India) ut . aurum deferrent, est colligentes quadringenta talenta, ad regem denuo sunt reversi. Ex quibus satis apparet non solum antiquam &peruulaatam, sed clarorum etiam virorum hanc fuisse sententiam. Fuit namque JO- rosephus. sephus Graecarum literarum longe peritissimus, ct in evolvendis Graecis auctoribus exercitatissimus , ut ejus libri testantur, quos contra Apionem Grammat1cum Ale-πandrinum scripsit, multiplici rerum do- . . etrina & cognitione resertos. Quo ingenere tantum excelluit, ut ob ingenii elegantiam , statua ei Romae publice posita fuerit, & de quo satis praeclarum Elogium .' exstat apud divum Hieronymum in libro De claris scriptoribus. Cujusque septem li

bri δε captivitate Iudaica publicae biblio-

thecae .

343쪽

. DE Opst YRA REGIONE 28r 'thecae sunt traditi, ut eodem 4ibro idem vit sanctissimus testatur. Floruit principatu Vespasiani Imperatoris, eique cura primis chartas fuit. Quo tempore C. Plinius,

totum cursum, quem Romani terra, marique singulis quibusque annis, in Indiam

tenebant, summa cum diligentia seripsit.. Quo loco etiam commemorat amplissimas pecunias, quas quotannis India ex aerario Populi Romani, in redimendis aromatibus aliis ne id genus mercibus exhauriebat. Quemadmodum apud nos forsitan

pessimo publico fieri videmus, & non sine ijusta querela maximoque dispendio publicarum Lusitaniae rationum. Quo circa cum idem Jose plaus, tam varia multarum rerum cognitione,& doctrina pesteret, at- 'que omnis antiqui ratis praesertim J9daicae, acutissimus esset indagator, multa q ue, vetustate jam pene obruta e tenebris era- is et, omnisque regio Indiae illis temporibus, quibus ipse 'vixit, Romanorum navigationibus explorata , ab aliarumque nationum mercatoribus satis perlustrata foret, haud equidem consentaneum videtur, Ophyrae regionis notitiam ita ex homi-uum memoria excidisIe, ut, incurialia

oblivione penitus Ucolesceret. Quare Josephus ita ipsam aperth rem locutuS est x .

344쪽

288 COMMENTARI Us

ut nihil significantius dici posset, qu3

regionem hanc apud Indos eue, & Terram Aur m nuncupari , adeo ut digito pene commonstrasse videatur. Nam Claudius Ptolem ceus eam ipsissimam , t ut Plautino more loquar; in India sitam scribit, libro septimo undecimae Tabulae Aliae, his verbis. Super Argenteam aeutem regionem , in qua multa dicuntur esse metalla non signata , superiacet autem Aurea regio de Ingitis appropinquans , qua ct ipsa metalla ausi quam plurima habet. Haec Ptolemaeus. Quoniam vero ultra peninsula est . ad quam mercatores eX Aurea regione exque insula So. aEra , tanquam ad nobilissimunt totius Orientis emporium , maximam sux hodie fit auri copiam conferrent,evenit, ut Au-8ur' Cher rea 6hersonesus appellaretur, cujus omne SVlR'h meminere Geographi, omniumque ma i- me Prolemaeus . Gua: ssine controversia eadem ipsa est, ubi oppidam nuncia Malaca positum , sub imperio ac ditione Por- rugallice regum est, permanetque & durae ad hoc tempus, apud idem oppidum celebris cunctarum rerum mercatus,quli Omnes negotiatores Orientalium partium , emendi 8c vendendi gratia confluunt. Cuis oppido, proptera quION eXtremitate cuiusdam promontorii, quod Ptolaemeus

345쪽

- e Malaca inditum existimo. Eamque ter--tae lingulam in altum eXcurrentem, mare, Vi reciprocantis aestus, a continente , cui

ita men ponte conjungitur, abstulit. Quo effectum est, ut . Malaca in insula remanserit. Quemadmodum insula Ormuzia, Orminad quae ab incolis alio nomine Gerum appellatur P ubi totius Persiae celebre emporium est, nomen traxisse videtur ab Armuaio promontorio in sinus Persici fauces pro- jecto, & 1 regione Armuzia 1 Plinio in eis adem Carmaniae parte, ubi hodie Orinu-Zhum regnum est, commemorata. Hare ic circo meminisse libuit, ut gratiam inirem a curiosis in exquirendis Antiquitatis ve-

sis. Verum, ut ad propositum revertamuri si quis Ptolemaei Tabulas, cumno stris Geographicis Tabulis , a peritissimis, nauticas 'artis hominibus confectis, diligenter contulerit, Din profecto reperiet inter sinum Gangeticum nunc ' ab eum appellatum) & a aream Chersonesum, Auream & Argenteam regionem esse pom stam. Quo terrarum sita Pegusium regnum esse nemini dubium est. Atqui huic M strae opinioni confirmandae, satis fidem debet constituere,quod citra & ultra Gangem nulla pars Indiae sit , quae aurum gym

346쪽

zy COMMENTA Rros gnat praeter Pegusium&Somatram insuIani quam multi falsci opinati sunt esse Taprobanam. Ut enim a nobis in quibusdam nostris Geographicis observationibus satis dis phtatum est , constat eam esse insulam

Taptab/m Taprobanam , quae his temporibus eodem ipso pene nomine Sellam appellatur, quo jam olim auctore Ptolemaeo, fueriz nuncupata. Quapropter omnem illam oram, quς Pegusiis, Malaca, & Somatra eontinetur, hyra reis apud divinam historiam, Ophyram regio- ψο vbμ nem esse appellatam facilli contenderim ,' ob locorum vicinitatem,quam inter se ha-i bent, ut nullus terrarum interjectus reperiatur. Nam ora ea maritima a sinu Ganagetico in Pegusium , hinc autem in Malliacam excurrit. Ab hac verb urbe ad Soma eram . exiguus maris trajectus interpositus est. Cujus incolae, illi praesertim qui Benan- cabi ct Barri nuncupantur, ingentem auri uim ad Malacae mercatus semper importare consueverunt. Praeterea, ilIud maximo ad hanc re argumento esse arbitror, quod Ingens caeterarum rerum copia apud Pegasium sit,quae praeter aurum & argentum ex Ophyra regione Salomoni afferebanis tur. Nam gemmas cujuscunque: generis pretiosissimas Indorum nulli praeterquam

347쪽

Ds ops VRA REGIONE . asi plurimos habent, Eboris ingentem numerum. Sit vis lignorum pretiosorum, eX quibus apud nos citharae aliaq; id geunus Musices instrumenta conficiantur, longe plurimi abundant. . -

Sed eriusquam ad reliqua totius dispu

tationis veniamus , discutienda videntur 'p'' 'ea, quae RabanusMaurus&NicolausLyranus protulere. de Ophyra regioue aureum solum habente, deq; leonibus aliisque ma-Ieficis animantibus, quae Salomonis aetate eosdem terrae tractus adeb infestabant, ut

sine maximo periculo h navibus egredi holiceretMaec quanquam similia fictis fabulis, & finitima videntur iis, quae Herodo tus & Aristaeas Proconnesius ut Plinio traditud scriptum reliquere, de gryphibus

aurum custodientibus, & Arimaspis rapientibus; aut iis, quae Pomponius Mela tradit, de formicis magnitudine maximos canes aequantibus quω praedictorum gryphium more,aurum etiam egestum in muliorum exitium custodiant, tamen maximε exploratum e st,vasta Pegusiorum &des ei xta loca, tum tigrium, tum elephantorum esse Ioneε resertissima. Atque tantam ea rundem serarum esse copiam, apud Au-

am Chersonesum, quae regio Pegusiis Ahitima a 36o pasi .patet longitudine)ut nulla

348쪽

COMMENTARI Usibi oppida, nullae habitentur urbes, praeter Malacam & perpaucos barbarorum vico S, ob truculentarum tigrium s quas Rcimones appellant immanitatem & maleficia,adebui noctu nullum sit miteris accolis perfugi -- um, praeterquam succensit igne S, quos ma- . Tim formidat hoc animal , & θrborum summitates. Si enim non altius quam ad altitudiuem po pedum ascendunt, a tigribus pernicissimo saltu corripiuntur. Ac vul-gb memoratur apud nostros, quandam tierim magnum aliquando facinus intra uris etri adaucam edidisse, jam tum cum illic

rerum potiremur. Ad tantam si quidem Prorupit audaciam , saeviente praedae aviditate, ut nocte concubia in urbem irrumis Pens, hortumque quendam invadens: tresser vos ad trabem ob flagitia vinctos arriperet, ejsque cum trabe simul dorso ima positis, maceriam etsi praealtam saltu tameevasisse, Idque , & accipimus & a multis viris auctoritate gravissimis, & legimus in historia Asiatica docti sit mi, atq; clarissimi Ioan. Bartias viri Joannis Barrij avunculi nostri. Quod ist. IR4Hy- Verb-0lim, tigres &.elephantos habuerit Auxea Chersonesus & finitima tota illi regio , auctor est Ptolemaeus. Qui postquam Chalcitim regionem , atque aliquot vicinas gentes deseripsit: tandem ad Doa

349쪽

DE OFuYRA REGIONE. α'3itios veniens, postq; ipsos ad montana quς-dam tigres & elephantes habentia,descenia diti juncta Lestorum regioni. Qui festores finitimi sunt Aureae chersoneso: sed ejusdem verba haec fere sunt. Ponea Daonae' ad flumen ejusdem nominis, ct post ipsos. mo

ranasumta, juncta Lestorumsive Praedonum regioni tigras habentia ct elephantes. Potuleenim fieri ut Salomonis aetate, in qua ΠΟndum terrarum orbis universus tanto hominum coetu & frequentia; quanta posterio.

bus secustis habitaretur , Pegusiorum regio adhuc inculta ac deserea esset. Postea verti quam finitimae gentes animadvertissent multos mortales ad eam, auri adipisceisdigratia commeare, hujus aviditate quoque allectae in animum induxi sient ipsam Aureisam regionem incolere , ut auro potitae rerum multasum, quibus carerent, pCrmutam tionibus augerentur. Qua de causa hominum crescente multitudine, ferae paulatim loco cedentes, ad solitudine Confugerent.

Quae ita Aurea Chersoneso fieri non potuissent, propterea qubd nulli mortalium, obsoli sterilitatem utilitate aliqua ad eam habitanduin allicerentur et exceptis locis aliis quot maritimis ad mercaturas faciendas accommodatis , quorum est Malaca illius regionis metropolis. Quod verti regio

350쪽

COMMεNTARIUS Ophyra solum aureum habgerit,ut asseruiit praedicti Rabanus Maurus , & Nicolaus Lyranus, nemini mirum videri debet, illos istuc ipsum credidisse,quippe cum perves gatum id multis ante saeculis apud omnes esset, ut Pomponius Mela & ninius testantur. Ait enim iste: Extra ontium Indi Chrysa fertilis metallis, ut credo. Nam, quod aliqui tradi ere, aureum argeu teumque iis solum se, haud facile crediderim. Mela autem: ε- Tami est enim Indiae promontorium infula est Ch θ-d Gangem Arg re, altera aurei soli sita veteres tradiadere) altera argentei. Atque ita,ut maxim

videtur, aut ex re nomen , aut ex vocabulo fiuis fabula est. Haec Plinius & Pomponius. D. etiam Hieronym. in epistola ad Rusticum monachum nonnuIla commemorat,

quae iis convenire videntur. Quae ideo com Nemorare visum est, ne vituperatores aliquot libidine obtrectandi hine ansam arriperent,ad Maurum &Lyranum reprehendendos. Id enim illos hinc liquido .c stat ab antiquis auctoribus accepisse. Nec modb opinio ea, constanti fama multorumque scriptorum literis, antiquis illis xemporibus celebrata est, verum etiam ad nostram usque aetatem & apud Indos emana vitia deci ut multi Lusitanorum, auri cu

piditate

SEARCH

MENU NAVIGATION