장음표시 사용
1쪽
3쪽
P ssΓ00LINFA FAg0LIS A SIIII MARIphi
4쪽
aesens opuS declaratur sub tutela positum legum vigentium de re typographi ea.
5쪽
Cogitanti mihi euinam iam quam Mecoenali foret hoc
specimen nuncupandum, in mentem protinus subiit, nemini pro elo salius, quam Tibi; qui, ut animum ad scribendum de rebus philosophicis appellerem, me omnium primus, et quidem saepe atque interdum sortiter ursisti. Operi . iuxta ac vires mihi suppetebant ingenii, curam, studiumque, etsi ad plura subindE distrae lus, sensim dedi, ast iugi spe interea illectus, id, quemadmodum luis subeonsiliis coepi exequendum, Te demum auspice fore edendum , sicque eo evulgaretur rapidius, quo erat nobilius cohonesta lum. Cui nam, sciscitor ego ipse, opus maxime philosophicum tuo conspiciens nomini nuneupatum, ardor non confestim insiliret legendi Id certe auctoritalis, nedo tuis meritis dieam, tibi praecipue consert primatus, quoreete sungeris lolius Ordinis Minorum. Bio enim est illo Ordo, qui inter alia sanctissima, se lentiis ilem, licet haud buccis crepantibus, sparsim etiamnum per eoenobia quamplurimum norescit. Ecquis si quidem ignorat, ut celebri lalem praeteream Patrum nostrorum, Fratres Minores, qui caeteroquin ceu vili et rudi amictu induli atque nudipedes a mollioribus et euiusque classis eskeminalis turpiter sper.
6쪽
nuntur, etiam sub id temporiA, in lanio nimirum scientia. rum progressu, primos sere excelluisse in praeclarissimis theoriis excipiendis, atque ne in privatis, inquam, scholis quidem, at publica etiam per exedia magna cum doctorum frequentia et admiratione, propugnandis 2 Quam sane sinceram scientiarum cupidinem adeo per ordinem vehementer gliscentem a Τe sive qua encyclicis , sive qua eonsiliis, sive qua adhortationibus, si vo qua auctoritate, novimus instaura lam , enutritamque . Iam diu equidem tibi alto insederat animo familiam Minorum ingentem adhuc esse, strenuamque Ecclesiae militiam quo numero copiosiorem , eo mente validiorem, dummodo ad studia sublimia lare
etiam enixius ut sine mora compelleretur.
Sin ergo nos, qui hactenus a Te optime gubernamur, tantum sive studiis provehendis sive iuvenibus sanis, ut aiunt, et opportunis doctrinis imbuendis curae ac sollieitudinis cernimus inesse , tua amplissima potestate hoc specimen philosophicum protegere, quaeso, haud dedignare, ut latis eius exitus fiat, qualem, Te suggerente, ac Sua dente mihi ab initio soliciter ominabar. Paupertas quidem operis tantum non expostularet neque promereretur Me- coenatem; ast id expostulat dignitas, qua in Ordino eniteris. Suprema: expostulat favor, quem iuvenibus acri ingenio et enixo studio, saepissime spopondisti: expostulat patrocinium, quod de scientiis studiose susceptum declarasti : expostulat familia Minorum, quae eo lubentius eas sibi comparat et tuetur doctrinas, quas novit magis libi esse acceptas: expostulat demum subieelio, qua Tibi ex ossicio, et affectu devoveor.
7쪽
Nolite, precor, antiquam salutarem e Meιrinam Aeti iamditi nimia oppressam Rhρον atitem initieam diuina proaeidentia prodeuntem insequi crudeliter, na forte quam Deus omnipotens nulltibique vivam mortalis homo frustra perditam relit.
Marsilii Fiein. Prooem. In liti platon. ad
I. Quantum, his praesertim temporibus, nostra interest spiritum verae philosophiae in frontem veluti operis imprimere nemo est qui Prosecto ambigat. Undique enim iam obruimur librorum copia nomine philosophicorum tam ideis quam methodo adeo invicem discrepantium, ut continuo Vel cuique in mentem veniat, quinam sileri potest ut philosophia si Fera est, si una, si mira cum partium eurythmia disposita, atque ex paucis siuens principiis, in tam opposita di Strahatur, . atque omnibus operibus philosophicis aeque interesSe valeat. Ex qua animadversione iam liquet tot inter damna ac ruinas philosophiae, eius tamen spiritum, idest, quomodo ipsa sit na lura eomparata, adhuc mentibus humanis illucere, itemque desiderium ipsis inesse, ut primum fuerit ex eineribus excitata, eam illico amplectendi. Quam quidem agendi rationem tantum abest ut improbemus, ut magis subscribamus libentissime, id praeterea, quod spiritui verae philosophiae diserte exponendo par foret, addentes. Hoc enim modo iam perspicuum sit nos haud lucem metuere, aut errores verbis subdolis obtrudere, sederiterium potius omnibus suppeditare, quo quisquis, stu ea quam sumus tradituri philosophia, de praelato spiritu partieipet nec ne, iu
II. s.' Atque iam in primis vera philosophia debet, etsi sese ad remotissimas tisque consequentias effundens, uniea in principiis esse, ut se habet Veritas, in qua ipsa Versatur. III. 2.' In id iugiter ipsi oportet enixe eontendere, ut tam omnium cognitionum initium, quam scientiarum fundamentum, ac earum dem pendentias, reIationes, atque propagines accurate recen Mat, atque qua par est claritate exponat. Exploratum quippe est homines sive Diuii tred by Corale
8쪽
PRAEMONITU Nin cognitionibus adipiseendis, sive in scientiis colendis unum semperque idem Iumen rationis indiscriminatim adhibere. - Ηinc, sicut inlumine eiusmodi tanta insidet vis generativa, vel ut loquitur s. ThomaS, a Seminarium idearum, scientiarumque n; ita philosophia debet in huiuscemodi vim studiose incumbere, atque serme per totum scibile
humanum in orbem adeo circumducere, ut ad unitatem, et ham niam systematicam ipsum tandem totum reducat.
IV. 3.' Quibus in pervestigationibus. illuc usque eniti etiam ipsi opus est, donec ultimas quaestionis solvendae attingat rationes, quae ut ait Clemens Alexandrinus et mentem sistant v 1 . Secus enim neque amplius ipsa diceretur: Scientia persuasionis πα; neque item ea seientia foret, cuius est ut cecinit Poeta noster: e Deseri ver sondo a tutio l' universo; neuius ope inquit Cicero: a meas eogitationes sic dirigo non ad illam
' Par Vulam Cynosuram .... quae, ut canit Aratu S: cur3u interioren brevi convertitur Orbe I sed ad Helicem et clarissimos Septentrio- v nes, idest, rationes has latiore specie, non ad tenue limatas; eo sitn ut errem et vager latius 2 . a V. 4.' Atque ita demum in quaestionibus proponendis, Solvendisque Progrediatur, ut praelatio, vel praeparatio quaedam ad Theologiam ubique ipsa videatur. Quam quidem philosophiam nullibi, ut verum lateamur, invenimus, quam in SS. Patribus Ecclesiae, quibus propterea fideliter Sectandis, ob ingenii nostri tarditatem, ad rectam, eamque Veracem et copio Saminterpretationem, quam ei. Ros minius prae caeteris de eorum Senten itis tulit, confugimus; non sic tamen, ut quae ipse dixit, sed quae Proba Vit, quae evicit, quae extra aleam dubitationis, formulis, Verbisque politioribus et elegantioribus posuit, sectemur, ne nomen Au- et0ri S p0tius, quam veritatem videamur pertinaciter complecti 3 .s in Strom. lib. lV. stin In Luculi. - ibidem docet e in ideis vel notionibus latioribus Sita esse
principia scientiae et investigationis. Bia, Ne quis autem audeat amplius nos eriminari, quasi Scriptorem erroris su3 Qtum . nequB hactenus omnibus mendis purgatum studio et amore prose' quamur , omnes movemus et quidem sidenter. ioculis enim nostris Vidimus rationem, ut aiunt, formalem Uieial. . Ros minio transmissam j, post iterata et 30verissimas discussiones , experimenta et dissicultates hinc voee. vel Seri Ptis obieetas, istino item selieiter solutas tandem - S. congregationem iudicis dabitam eoram sanctissimo seria secunda sub dio tertia tulit anni 1854 decre- isse opera omnia Antonii Rosminii Serbati, da quibus novissime ce stitum eει,
9쪽
VI. . Id operis duobus voluminibus exequendunt suscipiemus, in quorum primo de locis phiιosophie is, atque de protologia sermo erit in secundo duas in partes dispertito de rebus metaphysicis, et theο- sophie is I deque rebus moralibus, et eu daemonologieis. Haec duo in gnitudine quidem pauciora, citius quam seri poterit, Deo opitulante,
atque ut possumus, edemuS. itaventum osse, quod fidei et meritis Auctoris orga Ecclesiam vel minimum do. trahere possit, idcirco inoffenso pede legenda. Nosmetipsos in fidem huiuscesQntentiae publice vadamur. Ast nequo hoc fortasse opus est, cum iam acceperimus mox fore edendam historiam vicissitudinum librorum cl. Rosminii; quem omnes utinam studiis. ingenuo ac intrepido veritatis amore, et virtutibus, humilitatis praecipue. patientiae, orationis, et charitatis, quibus ipso veri sapientis laudes sibi promeruit, imitarentur.