장음표시 사용
11쪽
natura moribiis iii Oppositos fuisse eliserent, id nunc jam Statuere cuiquam vix aut omnino non in montem veniet; nam utroque nomino nihil aliud significatur, nisi Pelasgi eas oemas vetustiores ractus et in liberiores esse mutatus idque eo, quod bellicosa pars populi, qui heroes vocantur, imperii sacerdotum hereditariorum jam diu perlaesi, regnum ab his obtentum ad se iransferebant. Λttamen est prosecta haec eversio non vi externa, sed intus ortuo ipsis elasgi eis civitatibus, ita ut quasi e gremio elasgorum Iellenes emanasse existimandum sit; quod quidem non mirum videatur reputanti, communem naturam Dorum,' JO-num, eolum, chaeorum maxime in eo versari, quod erant stirpes militares, quae aliae alibi circumvagantes, imperio sacerdotum sublato, novam illum aetatem bilari libera equestri nudaei quo hominum vita insignem condiderunt ' Fundamento igitur religionis superbia bellicosae populi partis atque insolenti gravissime concusso seri non potuit, quin genus sacerdotale evanescens passim tantum in ceriis gentibus maneret. Quod apud Homerum sacer-
I Ut videtur Muelloro eginet. p. 72: irrumpente e septentrione seriori popillo. . 4 CL Hermania de Hesiodi ae lalibus mundi, Verbandi dei Philol. Eu Golli 840 4. D. Eool,ly, Zoilsolii'. s. d Alt. 1845, p. 6: Λus dona Sebo osse de Pelasgerthum solbs gehen ene sti oti haren, illi non, geharniscliten . ivngenhanapsenden eroen, en Dii ter ervor, elebo in citior angen ne ille onNAmpsen die alton insuebeti orbalinisse uiri flosson, in de ei Zetnen Dioohisebon antlsehasio die Bowolitier linterio chen, Eugle icti aberisum tamme vere inigen, sicli u regi erende merri maeben, uti an dio tolle dor putriarchalischon Familio und Gomo inde dei in Wo S unde obros gosonder-len Siaa troten assent, et p. 08 . Das horno etialter ego tolino dei go vali sumen Un terga tigdes Pelasgorthum dui ob asini flebeii dor Horoen die alii ilich oh, i id nil gewalithilli g, on angelieuerer Erast, an vonii' erscheinen uni in rubolosem Namps stoli ausi etheni Damonios tinter- gehen. . Hujus eversionis princeps fuit haud dubie stirps oriensis, quae victrix ex ista rerum perturbatione consecuta polentiam summam Opesque inter eteras eminebat auctoritate et imperio. 5 Quamvis Doros sin militaris stirps separata et disjecta, tamen eos cum Jonibus Aeolibus et Achaeis, quia gravissimis auctoribus plane et aperte nominantur Pelasgi, propiti illitate et necessitudine quadam conjunctos suisse sine ulla dubitatione contenderim, quum aliter fieri non potuisset, ut illae quatuor Graecorum gentes rimariae essent collectae et Oare latae in unum idemque siemma, cui, quidquid de eo stetitio es. uolter. Prologg. p. 78 judicamus, certe non omnis fides est deroganda. 6 Haud alionum videtur hic montionem acore similium seditionum, quas in India et in e-gypto exortas legimus: erod. II, 50. eeren, Id. I, p. 578, I p. 289 idem Golt. Societ. XII, p. 48 - 68.
7 Mueller Aeginet. p. 72: Quid enim mysteria sunt, nisi saerorum, quae olim per totam Graeciam e ulgata fuerant, irrumpente e septentrione seriori populo disjectorum fragmei, in quaedam, quae apud quasdam gente deIituorunt di, Bodo de Orpheo p. 29: Quum autem certum sit a Pelasgis imprimi Graecorum mysteria originem ducere dolii de quum aeque certum sit mySteria tum demum oriri solere, quum Sacra, quae aliquando per Graeciam publio colebantur nam qui credideri mysteria cum Graecorum origine conjuncta esse 2 potentiorum populorum imperio suppresSa in templo -
12쪽
dotalia genera herediturin nullo loco coinmemorantur, non Ait idonea est caussa, quapropter ea tum omnino exstitisse negemus auctore ob echio Aglaopli. p. 266 : Sacerdotia an quaedam tereditaria suerint, quod offirmat ouga in comment antiqv. p. 505 dubito, non quia res per se veri absintilis, Sed quia nullo exemplo comprobata. Nam si seriore tempore reperiuntur sacerdotes si eroditarii, nullo modo post Homerum demum orti esse possunt, quum Graeci studio communis libertatis vique cupiditate maxime flagrantes, quo lieneficia jure hu- reditario niterentur, ea invalescere certe non paSSi essent quae res Originem illorum esse repetendam ex temporibus antiquissimis clare demonstrat. Si vero quem sorio ossendatio-Diori de hac re silentium, is meminerit, notatem ejus pro imam esse iis temporibus, ilibus sacerdotes iurbis domesticis erant oppressi. Hi igitur, imperio Suo eaque, qua antea orebant, auctoritate destituti, ut so latebris aliquantisper occultare ut coacti sunt quamquam brevi temporis interjecto spatio inde emergentos in posterum hic illic salva atque incolumi dignitate sanctitateque permanserunt. Eaque ipsa caussa est, cur ullum divinum, cui ante
soli ioiu vitae ratio Graecorum innixa erat, et ex quo res omnes et publicae et privatae quasi vim suam vitalem hauserant, nunc quidem repressum violent O temporum impetu atque in solitudines remotum viden mi S. Quamvis autem ab elut lieroica non omnis absit honestatis virtutisque sensu dique oppetitus, quin etiam certa meliorum morum ac rationis vitae iungis compositae vestigia p-pareunt id quod iis, quae narrantur de vita actis quo Thesei et Horeulis,' aperto indicatui ,
tamen cultum et sacrorum antistites biijus temporis, quo omnia ad res publiens constituendus roserebuntur, at quo nihil omnino anti iri ius habebatur, quam ut vitae externae standamenta ponerentur ii missima, noli dicum nullius, sed levioris momenti fuisse nemo erit qui infitietur. tque quoniam in carminibus Homeri nobis vera et vivida ejus rei imago ante oculos ponitur, primum omnium, ne hanc mutoriam uberius tractaturi, a recta via aborremus, ab UO- mero exordiamur, et sacrarum et civilium Graecorum rerum soni primario, de iisque personis sacris, quae apud eum reperiuntur, nunc accuratius disputemus.
rum claustra Se recepe in t ibi iii iii sancio recessu postea comitiissa sint quodnam tempori momentuli huic rei accommodatius esse potest, quam ipsum illud et florescente heroica aetate Suppressum elasgorum imperium .
13쪽
III. De persoriis sacris' aetatis Homericae.
Stiitii lii seliae propoliantur tituli eorum liliroruin quos in ea, qtiae equitur, explicatione saepius assere necesse erit , unique titillorum loco noni ii tali tum auctoris memorari sunt eius. C. D. Her uatin, Leliri, uel de goltesdiens ilicii ii itertii itiner de Grieellen. Ieidelber 1846. G. . it Escli, Phlnrende nitierkuii genisu Hoiner Odyssee. . MI. d. Hanno verra Sest 1840. Clip xu g. Lobeck Λglaoptiuinus si e de theologiae naysticae Graecorurn caussi libri tres. om. I. u. Regi moliti 1829. N. Voelcher, necension des glaopliamus in atrii fiscuen ahrbb. f. Philol. v. aedag. 1852. I. d. p. 254 J. Terpstra, antiquitas uomerica Lugduni Batavorum 85 . C. r. egi l .l, uim di homeriscli Theologie in ili rem usuminentiange argestelli Nitriiber 184O.
cet, eorun li Ominiani, quibus Opus erat, ut rationi inter deos et homines mutuae,' qua coit tinobatii divinus Graecorum cultus, satisfieri posset, genera sui SS duo, ιαντεις, vates, et ἱερεας, sacerdotes. De horum utrorunaque muneris natura ac sinibus jam veteres scriptores eorumque interpretes inter se magnopere dissentiunt ut lato' utrosque complectitur uno genere Hesychius ΙΙ, p. 24 r esertaερεα vel in s αντε υν numerum; usi ualitus' vocems αντε60 ut notionein generis comprehendere censet ιερεα, ιαντιν vi anguStiore et νε ροπολον. Nec vero minus viri docti recentioris temporis de finibus vatum et sacerdotum constituendis secum discrepant sic Tittitia tinus Griecti Sinaisvers. p. 82 Calchantem temere nominat sacerdotena graecum Terpstra' rem prorsus Onsundit, ερεα genuS, ιαντιν pe-
l . Personarum sacrarum appellatione eos denotamus, qui ullum deorum solemnem hujus cerimonias resque ad eum perlitientes singulas et ipsi rite procurarent, administrarent perficerentque, et alios, qua ratione coli Deos oporteret, edocerent eos item, qui voluntatem deorum et coiisilia hominum aperirent atque interpretarentur. u. Lahemachor antiquit Graecorum saer. p. En i csilat Polit p. 185.
enim pietas justiti adversum deos.
quis vero noli videt in optima qua quo re publica plurinium auspicia et reliqua divinandi genera valuisse num o Athenienses milibus semper publicis consiliis divinos quo Silam SacerdoteS, quo Jιαν τεις Oeant, adhibuerunt , elo Plin. p. II, 1 ii duo sutilo genera sacerdotum unum, quod prae Sit cerimonii et Sueris, alterum, quod interpretetur satidicorum et vatum essala incognita etc.
14쪽
cium esse censens, ito inque o et cherus Haec vero sententiarum varietas nata est maximeo his duobus Homeri locis It l, G2 αλλ αγε ν τινα ii Hr ιν ρε i0ειεν, ν ἱερῆα χ καὶ xMP0 0-λ0ν, et XXIV, 22 1 r ω ιανοεις ει σι θυοσκ00t, γῆ ερλῆες quibus locis induci inierpretum singuli, Hesychio duce, sacerdotes adnumerant Vatibus Eustathius l. l. auctoritate eorum locorum usus, l/άντιν genus esse ceti Set, ερεα, θυοσκ00ν, νε ιρ0 0λον Species quam sententiam
et ipse amplectitur cynius. Nihilo secius autem eum interpretationem his locis subjiciendam mihi quidem persuaderi non potest, quum neque uti grammatica Verborumque positio, in ut Noyni l. l. videtur, hanc postulet, et, ut olio loco explicabimus, res ipsa, qualisso habebat et Homeri ea nolui et serioribus temporibus, plane repugnet. Quod ab Homero l. l. vates ponuntur primo loco, cum vi quadam id factum cenSemus, nihilque est, cur eo adducamur in sententiam Eustathii, quoniam pro ipsius rei natura Vates, quorum munus versabatur in praesagiundis signis, consulendi erant primi, ad ερεα vero et θυο 0ους metum vaticinandi nisi ut res levioris momenti non pertinebat cs infra g. 5). Statuimus igitur in universum suisse genera personarum sacrarum praecipua duo unum ερε υν et θυοσκορον, quorum utrorumque summa muneris erat sacra facere dii precesque undere alierum ιό ντεων, quod plures majoris ni inorisve nio menti complectiturini teS, ut Sunt νει P0πολοι, i cui Daόοῦλοι,
quorum erat propria voluntatis deorum ex certis signis observatio atque interpretatio. Jam vero prius illud genus continetur duabus classibus, quarum una est eorum, qui natura Vique Sua arctissime cohaerebunt cum templis, ἱερεῖς; altera eorum, quibus societas cum templis erat prorsus nulla, quique ab hominibus adhibiti privato soli religionis usui inserviebant,
λον li V, 40 I. i. g. 5, not. 7, p. 8, in quo errore ivinania uin quoque Versari supra diximus), itemque Helenum io,po τόλον Π. VI, 76 l. l. 6 P. 40, ubi dicit sacerdotes sceptro suisse ornatos, exemplum asser Tiresiam Od XI, 9 sq.), qui
scilicet vates erat. 7 Observati ad Il. I. om. sqq.); ad II. XXIV. 221 Τom. VIII p. Go sq. Facile exspectes a. l. dubitationum, sintne res diversi vatum ordines an duo multo magis, si mei Dineris similem ambiguitatena . u. ..., ubi vidimus, ύνειν et genericum e SSe nomen, et Ver etiam de singulis purii bus dici Ex positu verbo lini h. l. ridetur probabile dii genera sicli rεων b. l. memorari. 9D0σκόον et ερῆας- etc. 8 Immo vero mihi in posterio e loco et ipsa grauimatica ratio et vel botuin collocatio videtii aperte declarare, tari εις et θυοσκόους oppositos esse ἱερευσι , quod si ii On esset ita nomen In Gκ oo . noni in nude uXta r/ιες sui ponendum sed coii junctio P apud iερ ες addenda potius voci sto
15쪽
Quoniam autem inde, quod deorum sacra fieri precesque undi plurimum intererat, adeo ut hae neglectu ad eorum iram concitandam, oblata ad eam mitigandana graiiamque reconciliandam vim exercerent summum, V has res maxime omnes Gretio oriam vitae attigisse partes latissimeque patuisse apparet, nihil mihi antiquiu atque plius videtur esse, quum, aliis omnibus missis, primum disserere de iis personiS, quarum erat sacrificare et precari munus praecipuum.
Quamquam tempore recentiore in perscrutanda hac materia indagandaque ab ullis et doctissimis viris iisque ipsis, quo modo p. 9 init. nominavimus, magnum studium multumque
Operae est consumtum, ut omneS, qui in accuratiore antiquitatis cognitione, praecipue in robus Graecorum sacris perquirendi Versantur, ructus, qui inde redundent uberrimi, accipere debeant animo gratissimo 'amen me rem denuo tractaturum haud inutile quidquam aut superfluum suscipere confido, a quidem ob eam niussum, quod nonnulli horum virorum nodum ac fines, quibus contineatur sacerdotium, excedunt, quodque maxime ea, quae apud Homerum singulatim commemorantur de templis et sacerdotibus, nondum satis enucleate sunt exposita atque accurate inter se comparata. Sed i uni locos, ubi risus sacri cerimoniaeque, quae res ipsae pectunt ad sacerdotum munus, peragerentur, et horum os deorum sanctilati convenire SacroSque SS Oporteret, at Ine empla ei sacerdos es, ut infra ostendemus, urciissimo vinculo inter se conjuncti essent, quibus vero Homeri locis hi utrique haud aperte de-waren, folgi aucti solio daraus, das steriugleicli Priester Haron, die riester aber Prophelen sinit; isto Naegelsbachius quoque l. 1.
l 'erpstra p. t g. l: Suae nina sibi imbecillitatis conscii qua ipsi efficere non poterunt, Omnia in Deorum potestate posita credebant. Hos igitur sibi propitio reddere e re sua ducebant, quod humana omnia ad Deos transferentes non precibus tantum mei existimabant, sed vel maxime muneribus oblatis votisque susceptis . olo. idem p. 25, Precibus autem undendi Voti Sque eum suseipiendis tum persolvendis pietatis mota adimplevisse nondum si hi videbantur, immo vel maxime sacrifieiis Deos et flectendos et placandos esse existimabant. . aegelsi, p. 18l: VieImel, gelit, da mando Goiter in alieniret gnissen de Lebens, ei jodem orti und Vorhabenisu belli trian liberge igiist, de Opsercultus, das Brandopser Odor das ompendiosore rankopser, dureli das gange Leben hindureti, uti is gleielisam in in in emandiuncoinget tot dotes Gebet. V
16쪽
notati tamen certe sint statuendi, non omnes idem seni iani, ante Omnia eam rem accuratius examinemus necesse erit, eoque magis, quod hanc externam sacerdotii partem firmiter constitui permagni interest ad sacerdotum aetate Homerica numerum atque Vim eorum e provinciam recie subtiliterque definiendam. .
Enumerandi sunt ii Homeri loci, in quibus empla ut aperte nominantur, aut non Ominata statuantur certis de caussis nec SSe St. I. Fon amplius exstant loci quatuor, ubi templa aperte ac nominatim commemorantur, ut dubitationi nulliis sit locus.
ε)ol. II, 549 κὰ ὁ ἐν r i DF iσεν, to ἐν nrior ν r. i. emphim Minervae Athenis, quod Od. 11 Si nominatur Ἐρεχ νῆος ' Πιακινος δό/ιος. obo et ius p. 257 dicens: nisi quid suspicari libet ei in nescio qua permotus ratione, ueritne hic emphian dubitat.1 Λra commemoratur . 440 448. 2 Chryso in urbs ad ita dis oram liniad procul a Cilla o Thobis sub Idae radicibus sita, ubi pollo Smintho nomino colebatur; cs. l. l. l. 7 sqq. e. interpreti. 5 V. 88, 20 et alibi. Idem temptuni v. 9 nominatur ερος, ιιος. α ιος et tot arce apud Homerum saepe ad templum denotandum usurpatur id. VII, 81 πυκινον δυ/iose de Erechthei templo l. XIII, 2 et Od. V 581 κλυτὰ colicisci, de aede Neptuni egis exstructa. 4 Hoc est nomen Troiae arcis. 5 CL Il. IV, 508 Vl Ι 85. Hoc temptuni nuncupatur Il. V 448,5l nomine ἀδDro , quod vocabulum ut αβατ0ir,ii 'oprie significut locum sacrum, ad quo in nisi sacerdoti adire non licebat roa0iro ν ιερ ὴν ει ri. οὐκ εσειν ἐς ἴναι rῶσιν, ut Schol. D. ad Il. V, 448 interpretatur Caes. D. Call. loo: Pergami in occultis ne reconditis templi, quo praetor sacerdotes dire fas non est quae Graeci d DT aP-pellani tympana Sonuerunt , Poll. nom. I, 9 Ωἴrro καί ri tu Psori aror i, Tot iEP0U, ον υ καὶ JUTor ει ποι ἄν καὶ cit θα Gror και νύκro OP . . . .), et ubi vetustiora atque rigidiora cultus signo is ara o Icti ερ Paus il ' ab hominum conspectu remota ἐν bios o T . , idem II, 7, u recondebantur. Similem vina habet thrasor Suid. II. p. bis tu γε ἐαν ror εις ο μεγα20r, εν T ii ἐερ0cycli Tl 1 or 0 παρελθ'dii' θε ιιι 0ν P. cs Horod. Ill. 7. G Cf. n. l. l. 12 sq. 7 Erechtheus erat aluino Telluris filius quem Minerva nutritum Ythenis pingui leui plo suo recepit ei.
17쪽
Ea sontentia ut quum salsa sit intelligatur prianum Apollo, Minerva, Neptunus Graecorum erant θ εο πατρ60ι qui in totam civitatem exercere maximam vim existimabantur. alibus utique diis deos se culium templo conjunctum fas non erat. Deinde autem, quod ad Neptunum attinet, praecipue id animo teneamus, eius cultum, ubicunque reperiatur, tam arcte cohaerere eum loci natura, ut ab hac ipsa eum pro socium esse, nec ibi templa eptuni absuisse putandum sit; quod valet de insulis, de oris maritimis, ' de promontoriis, de portubus, et quae sunt generis ejusdem. Sic Neptunus tempore historico Aeginae,'' Sami,' in promontorio Geraesto es. 7, b et uenaro, in portu iraeo maxime festis certaminibusque colebatur. Denique Voces κλtud co/ι- α, , quibus neutiquam universe ianium domicilium quoddam donotatur, jam per se satis indicant templum.
2 ioci, ubi sacer clotes noni inantur; qui Ioel ad eos, de quibus modo diximus, proxime pertinent Ob eam necessitudinem, quam empla habebant cum sacerdotibus vid infra g. ).
rum lingua vid. pud aegelsb. p. l77 179.2o Heynius ad hunc locum monet si Scamandrum sua sacra, suum sacerdotem habuiSSe notatu dignum. ψ
18쪽
irrigabant. Id templum eo minus addubitari potest, quod, ut narrat Apollo d. III, 12 l, ille
orat pater eucri et Callirrhoes ergo proavus Stirpis Troianorum regiae. Veteres populos saepius ipsos majores prosecutos cultu divino liabuisse in deorum numer inter omnes constat. Huc accedit alia haud levioris momenti ratio, quod c ε ανδρ0 ll. XX, 75 ira Horatio βα- θ odii νοῦς nominatur, qui litem aquis montanis auctus super ripasque essu sus inundabat totam regionem quae violenta rapidaque fluvii natura nobis demonstrat, quomodo actum sit, ut Trojani pro ea, qua prisca vetustas iudi uia erat, superstitione ad vim tam immensam quasi coercendam ad numenque dei et ipsis et toti regioni tam in sest reddendum propitium pari honore cum atque deos maximos colerent. Hoc ipso loco levitas sententiae, quam Pellegrino'' tuetur, diis fluvialibus statuas in templis nondum positas fuisse, refutatur; nam ubi suorunt templa, ibi citum statuae. e Il. XVI, 604 sq. υιον ον et Ορ0ς, o At 0ς ρευς Gi0ι ἐτέτυκτο cf. l. VNI, 47 sq.:
I emphim Jovis da ei cum agro sacro et ora in meridionalicidae parte, cui nomen erat Γαργαρον, situm. Dicit Lobochius p. 258 haec: quibu Verbis poeta locum consecratum designat ovis in Gargaro, l. VIII, 8, tumque pergit: quem Onetore ui arae daeae curam habuisse credibile est. Hermannus 3 17, 5 his verbis: Mi ording honii te nichiloichi in ompei line itur, ob uber sori vidi re nil in ita oline Tempe sotia, ob aliinui die tutio an deriveit geholligi War, not. 5 addit exemphim l. VIII, 8, et quae 19, 5 assert: uso obito os uel spiitor nichi ni Culitisi numen, die lino obitu de Durdureti ine Mavor odor gl. egon das Pro sane ligogri in Zt, etc., ea ad hunc locum accoumii dat e s. l. l. not. 5), mirans, quod itZschi II, p. 2 is hic teniplum flatu ondum esse videatur item Xuegoisbachius p. 475 templum negat. Contra ilZschius,' ' Voelcherus,' )
II P. 50: So iii seu ir nebon l. VIII, 8 ei non Tempe desaeus aus dei Burg Ilium nich aussoliti essen, veleber l. IV, 48 und XXIV 60. gl. XXII, 7 sq. gemein ist. . Corrigamus hic errorem Voele eri qui . 58 illuui locunt Ii VlIL S ooniane Dii, rans de ararum positione si iudicat Ouden lilii en die genanni vcvden, si nil die meis ten uieti nur ni clit in Tenipolii, onderit aucti nichi
19쪽
I. Ceteri loci omnes si in ejusmodi, quibiis interpretandis explicandisquo ritia subsidia varii generis adhibeantur necesse sit, propterea quod ibi neque ex singulis vocibus significationibusve, neque ex tota orationis Serie certo poteS des nivi, templitiain poeta, an univorso locum consecratum velit intellectum quo IOCOS accuratiu tractare atque xaminare contrarius de iis sententias virorum doctorum, qui munus hujus dissicilioris mutorino volvon- duo sus coperunt, plurimum, ut persuo Siam nobi quidem St, Valebit ad quaestio non, quam tractaturi sumus, illustrandam. ii Vero, ubi templa non perte nonainantur, ibi, uel oro Lo bookio, nihil uisse nisi lucos et ura SumamuS, ubi Solum αλσος et se culto ς, semper exstitisse, ut lucet Oelchero, templa Uuod utrumque contrarium ne amplectamur, locos singulatim perlustrenuis iisque perlustralis, quid inde essiciatur, videamus.
lx ioci, tui, voces idem fere, quod rios, significaute reperiuntur.
a II. IX, 404 sq. ood osci αἶνος, io ς' αφητ0ρ0ς ἐνὶ0ς ἐεργει, oiβου μολὼυνος, Πυθοῖ ')εν πετρx εσσι . emplum pollini Delphis exstructum. Sine dubio αἷν0 ood0 templum ipsum significat. Duncan lex II Omor. S. V. Ud0ς: ponitur poetice par pro toto, pro unita, immo pro nodo ipsa , cujus dictionis exempla similia possunt usserui multu in Lobochius, 2 7 nimis dubitanto dieit: Disi quid suspicari libet de aede pollinis Pythii. ii O. Muolloriis retia ool. p. 29' hie locum subterra eum, ubi thesauri reservati essent, dici censet quod ita se noti habere docet usus nominis Udoi '' frequentissimus, praecipue autem d. V II, 30 sq.: θ'
υρπερβι λαῖνον ουδὴν ρλ σό/ιενος, qua Voce ad idem templum spectantes huic interpretationi prorsus repugnant an sorsitan ibi quis persuadere possit, his Verbis subesse sensum, gamemnonom oraculum pollinis consulturum cellum thesaurorum subterraneam suisso iratis-
Il. II, 547 sq. Xon. Memor. ΙΙΙ, , o Fabula posterioris aetatis diserinien Dei inter Erechthoum otΕriolithoni uni. s. pollo d. III, 14, Plat Menex. . Una cella templi Minervae in aeropoli siti sa-orata erat Erechtheo orκDγια ρεχ 9ειον, uus. I, 26, ). s. Herod. V, 2 VIII, 5b; . uellor Minervae Polia dis sacra et aedes, uiprimis p. 18--25.8 Od. tu, So. 9 Vetustum otiion Dolphorum sub Parnassi radicibus, cujus situs cauSSa πετρήεσσα nominatur nune Rustri). Vossius Mythol. r. . HI, p. 109 nomen Delphorum irca Ol. 40 exortum esse censet. De oraculi delphici origine s. aus. IX, 7 X, s. 10 Quo loquendi usu etiam apud latinos poetas nihil est frequentius. ii ii Dei uiro oodo κu Delphi ar in hesauros, II. IX, 404 don die Minyei schen aum ei ster ausLyhiopi schen Felsinasson orrichio hahon solleti. . s. Ni 1κsoli ad VIII, 80. 2 Sio usurpatur Od. XVI, 4 do Eumaei tugurio XVII 59 do Ulyssis domo. Colorum in voce ut νος hoc loco nihil aliud quaerendum osse puto nisi quoddam epitheton Ornans, quod, ut alii, quos supra indicavi, loci demonstrant, in L Omero usitatum ac tritum est quam ob
20쪽
quidem, nec Minerva At lienis templirin vindicandunt censet Mihi vero ea ratio videtur mira,
idque maximo de Minervae node cis supra', ἄ), quae phanissime n0minatur x 0. I l. II, 549j.
caussam egi iidem eum opem non habuerim pro singulari opitheio Delphici templi, ut vi te furio, ni ol. l. quia et Od. Θ, 80 Occurrit Πυθοῖ ἐν γ γι γέ ri, prἐρ 'x λ siror odor, sives, quia tota aedes lapidibus erat struela, sive , cum auson. X, 5, . Si non nisi quartum templum Trophonii et Agamedis opera lapide structum narret, quod eum ipsa aedes esset ista aetate ex auro structa, substructio tamen limen e lapide actu ui erat . . 14 Ilo nomon urbibus Neptuni domiciliisque proprium, cum Voce &iγες stet GGO , ισσο ), quae Vox significat undas ipsas cohaerere Verisimile est; s. o. ueller Protegg. p. 72. 15 De hae voeo s. supra , t Ot. d. 16 Jam veteres dubitabant, quaenam Aegae hoc loco significarentur. Erant enim urbes plures nominis
iisdem in colido pud Cymen Pliat. hem. c. 26; en Hellen IV, 8, ), in Cilicia Athen. II. 45 Λ), in oliata It VlIΙ 205; os infra 74 o in Euboea Sirab. VIII, p. 586). Priorem utrum- quo locum in eo lido et Cilicia hic intelligi orationis nexus velat, quamquam ex Od. V 28 sq. Neptunum ex Aethiopia redeuntem in montibus Solymorum, qui in Lycia Ilerod. l. 75) haud
Procul ergo a Cilicia incolebant, commoratum fuisse scimus. Regae chaicae, hi eptuni cultus maximo vigebat vid. infra l. l.), illi loco bene convenirent, nisi situs hujus urbis remotior itinerisque, quod ei a Samothrace usque ad Achaiam II XIll 11 sqq. faciendum erat, longior ambitus aliquantulum ossenderet. Recte igitur Strabo I. I. ogas Euboicas vel insulam Euboeae vicinam hiedici enset Nisκsol, ad V, 58 monet neo: Eubo Lotin te si ii ianseri Posei donis varis is in gangsohiotiliolior Dunk erscheinen abor in or tolle dei Ilias, die auehitii die unfrige entscheiden mussagehieton die Umstande in rittes Aega vorκuκielin, auctoritate usus ossi Antisvmb. 2. p. 449:-Λoga war, vi Plinius lV, 2 las, ebriel ais Inset, Wischen enos uni Chios; e voti Eorinthisa ob nitros schis te, soli ibi rechis, dei grauseti nil verilorhlichen eis. Dubilandum quidem non os ex schol. ad poli. I, 85l, quin exilinii l. l. c. 18 et Λegae unum idemque nomen sit; sed primum quaenam landem e Suadent alias Aegas, ut placet iraschi l. 1. esse praeserendas Deinde num quis ui et in rupe a Sta desertaque, quam auctore Eustathio ad II XIlI, 2 l. pestiferam abhorrebant homines e Stilisse κλι-ὼ do stata, χρυσία, ut est a Porta Il. l. l. 2 sq. in quae quidem epitheta templum pulcherrimum maximeque splendidum ab hominum commercio non sejunctum designant. Nonne vero multo accommodatius videatur ae probabilius hae κλDrci do ιιara ibi suisse. ubi ex loci rerumque natura te ut plum exstrui atque ullum exsistere celebritatemque quandam consequi posset qua re in illani liisulam saxeam certe nullo iii Odo ne sue Homeri ae lale . neque postea cadere constat. Viroque igitur loco auctore Strabone, Aegas in Euboea sitas intelligimus praesertim quum os tutius in hac insula et initi alibi, ut Gera esli Od. IlI. 17 sq. vid infra b), summa
17 Ad V, 58l: Doeli inen igoniliolion Ctilius orta at man in den eiden Daglichen Stelle gar tetit Zu Suchen, quamquam in insula Euboea Neptuni cultum inaxime viguisse eoncedit I. I.).