장음표시 사용
91쪽
iudiei alis, quo ab ipso, velut a iudice sententia pro . nunciatur : atque ideo non debet poenitens adeo sibi
de sua ipsius fide blandiri , ut etiamsi nulla illi adsit
contritio , aut Sacerdoti animus serio agendi , &vere absolvendi desit, putet tamen se propter suam Q. lam fidem , uere, & coram Deo esse ab lolutum; nec enim fides sine Poenitentia remissionem ullam pecca. torum praestaret; nec is esset, nisi salutis suae negli-zentissimus, qui sacerdotem ioco se absolventem cogno-icoret, & non alium serio agentem sedulo requireret.. Caput VII. De ea um reservitione.
OUoniam igitur natura, & ratio iudieii illuὁ ex
poscit ut sententia in subditos dumtaxat seratur 9 persuasum semper in Ecclesia Dei suit , & ve-xissimum esse Synodus haec confirmat , nullius m menti absolutionem eam esse debere , quam Sacerdos in eum profert, in quem ordinariam, aut subdelegatam non habet iurisdictionem . Magnopere vero ad Chri
stiani populi disciplinam pertinere , sanctissimis Patri
hus nostris visum est, ut atrociora quaedam , & graviora crimina non a quibusvis , sed a summis dumtaxat sacerdotibus absolverentur e unde merito Pontifices Maximi pro suprema potestate sibi in Ecclesia universa tradita, causas aliquas criminum graviores suo potuerunt pesuliari iudicio reservare . Neque dubitandum est , quando omnia , quae a Deo sunt , ordinata sunt , quia hoc idem Episcopis omnibus ici sua cuique Dioecesi, in aedificationem tamen, non in destructionem , liceat pro illis in subditos tradita supra reliquos in seriores Sacerdotes auctoritate, praesertim quoad illa , quibus excommunicationis censura annexa est . Hanc autem delictorum reservationem , Consonum est divinae auctoritati , non tantum in externa politia , sed etiam coram Deci vim habere . Verumtamen pie admodum , ne hac ipsa occasione aliquis pereat , in eadem Ecclesia Dei custoditum semper fuit , ut nulla sit reservatio in articulo mortis 2 atque ideo omnes sacerdotes quoslibet poenitentes a quibusvis peccatis , & censuris absolvere pos-saut , extra quem articulum sacerdotes , cum nihil posi
ea. Si F piis seon. de Poen. in s. Cypri in epist . quae ineipit. Ingemisce 1e , & ita
sent. -- coma c. qui cumque e tit . in s. cis et. eod. tit.
92쪽
possint in casibus reservatis , id unum poenitentibus persuadere nitantur , ut ad Superiores , & legitimos iudices pro beneficio absolutionis accedant.
Caput VIII. De Satisfactionis necessitate , s fructu. Emum quoad Satisfactionem , quae ex omnibus
se Poenitentiae partibus, quemadmodum a Patribus nostris Christiano populo fuit perpetuo tempore comis mendata , ita una maxime nostra aetate , summa pietatis praetextu , impugnatur ab iis , qui . speciem pietatis habent , Virtutem autem eius abnega runt e sancta ynodus declarat, salsum omnino esse,& a verbo Dei alienum, culpam a Domino nunquam remitti, quin universa etiam poena condonetur. Perspicua enim , & illuli t ia in sacris litteris exempla reperiuntur quibus praeter divinam traditionem hic error quarin manifestissime revincitur. Sane & divinae iustitiae ratio exigere videtur , ut aliter ab ea in gratiam recipiantur , qui ante Baptismum per ignorantiam deliquerint : aliter vero , qui semel a peccati , & memonis servitute liberati , & accepta Spiritus sancti dono , scienter templum Dei violare,& Spiritus Sanctum eontristare non sormidaverint. Et divinam clementiam decet , ne ita nobis absque ulla satisfactione peccata dimittantur , ut , Occa sione accepta , peccata leviora palantes , velut injarii , & contumeliosi Spiritui sancto , in graviora i
hamur, thesauriZantes nobis iram in die irae. Proculdubio enim magnopere a peccato revocant , & quasi fraeno quodam coercent hae satisfactoriae poenae , cautioresque , & vigilantiores in futurum poenitentes efficiunt. medentur quoque peceatorum reliquiis , &vitiosos habitus male vivendo comparatos coia trariis virtutum actionibus tollunt . Neque vero securior ulla via in Ecclesia Dei unquam existimata fuit ad amovendam imminentem a Domino pinuam , quam ut haec poenitentiae opera homines cum ver
animi dolore frequentent . Accedit d haec , quos , dum satisfaciendo patimur pro peccatis, Christo Iesu, qui pro peccatis nostris satisfecit , ex quo Omnis no-itra tufficie, tia est, coasormes eiscimur, serti illimam
93쪽
quoque inde arrham habentes, quod si compatimur ,& conglorificabimur. Neque vero ita nostra est satisfactio haec , quam . pro peccatis nostris exsolvimus 3 Philist. 4.ut non sit per Christum Iesum. nam qui ex nobis , Coi i tanquam ex nobis , nihil possumus , eo coope- 'Ρ si Tante , qui nos consertat , Omnia possumus , ita ἡ.. j. non habet homo , unde glorietur , seὸ omnis gloria- M x 3 ωtio nostra in Christo est , in qua vivimus , in quo Luc. 3. 3o. meremur , tu quo satisfacimus , facientes fructus dignos V,ἡmM ,. Poenitentiae , qui ex illo vim habent , ab illo offe- in mulus xuntur Patri , & per illum acceptantur a patre. De- debent ergo sacerdotes Domini , quantum spiritus , & emi 4.
prudentia Eggesserit , pro qualitate criminum , 3. Cone,& poenitentium facultate, salutares, & convenientes satisfactiones iniungere; ne , si forte peccatis conni- Co--s veant, & indulgentius cum poenitentibus agant , le- 'o Cone vissima uuaedam opera pro gravissimis deli Elis iniun- , fendo , alienorum peccatorum participes essiciantur . Cone An. abeant autem prae oculis, ut satisfactio , quam Im- ' '' Ponunt , non sit tantum ad novae vitae custodiam ,& infirmi extis medicamentum , sed etiam ad praete M, th. xitorum peccatorum vindictam , & castigationem . Μ loan. io
nam claves sacerdotibus non ad solvendum dumtaxat, risi v sed & ad ligandum concessas , etiam antiqui Patres & credunt , & docent ,' nec propterea exilii ma- Oe poeait. runt , Sacramentum Poenirentiae esse serum irae , vel poenarum et & , sicut nemo unquam Catholicus
sensit, ex hujusmodi nostris satisfactionibus vim meriti , & satisfactionis Domini Nostri Iesu Christi vel ob- Instae. 3.scurari, vel aliqua ex parte imminui; quod dum Novatores intelligere nolunt, ita optimam Poenitentiam novam vitam esse docent, ut omnem satisfactionis vim,& usum tollant. Caput M. De operibus Satisfactionis. Docet praeterea , tantam esse divinat munificemiae largitatem, ut non solum poenis sponte a nobis vindicando peccato susceptis , aut sacerdotis arbitrio pro mensura delicti impositis , sed etiam qui a sis,
maximum amoris argumentum est temporalibus pliares , ira
flagellis a Deo inflictis , & a nobis patienter tole- nis d.
94쪽
xatis , apud Deum Patrem per Christum Iesum satis-
Doctrina de Sacr mento extremae Unctionis.
L Uum est autem sanctae Synodo , praecedenti d
V ctrinae de Poenitentia adjungere ea , quae sequuntur de Sacramento extrema: Unctionis ; quod non modo Poenitentiae , sed & totius Christianae vitae , quae perpetua Poenitentia esse debet , consummativum exiitimatum est a Patribus . Primum itaque circa Illius Institutionem declarat , & docet , quod Clementi uimus Redemptor noster , qui servis suis quovis tempore voluit de salutaribus remediis adversus omnia omnium hostium tela esse prospectum , quemadmodum auxilia maxima in Sacramentis aliis praeparavit , quibus Christiani conservare se Integros , dum viverent , ab omni graviore spiritus incommodo possint ; ita extremae Unctionis Sacramento finem vitae , tanquam firmissimo quodam praesidio munivit . Nam eis adversarius
nouer occasiones per omnem vitam quaerat , & captet , ut devorare animas nostras quoquo modo pos- Iit : nullum tamen tempus est , quo vehementius alle omnes suae versutiae nervos intendat ad perden
dos nos penitus, & a fiducia etiam , si possit, divinae
misericordiae deturbandos, quam cum impendere u his exitum vitae perspicit. Caput I. De institutione Socramentι extremae Inctionis
I Nili tuta est autem sacra haec Unctio infirmorum ,
tanquam vere, & proprie Sacramentum novi Testamenti.a Christo Domino nostro , apud Marcum quidem insinuatum , per Iacobum autem Apostolum , ac Domini fratrem, fidelibus commendatum, ac promulgatum : Infirmatur , inquit , quis in v bis P inducat Presbyteros Ecclesiae , & orent super eum, ungentes eum oleo in nomine Domini; & ora
tio fidei salvabit infirmum . & alleviabit eum Dominus; & , si in peccatis sit, dimittentur ei . Qui
bus verbis , ut ex Apostolica traditione per manus accepta Ecclesia didicit, docet materiam , sormam ,
Proprium . ministrum , & effectum hujus salutaris
95쪽
Sacramenti; intellexit enim Ecclesia , materiam esese oleum ab Episcopo benedictum nam Unctio aptissime Spiritus sancti gratiam , qua invisibiliter anima aegrotantis inungitur, repraesentat formam deinde esse illa verba , Per Istam unctionem , &L. Caput II. De essectu hujus Sacramerati.
REs porro , & effectus hujus Sacramenti illis verbis explicatur : Et oratio fidei salvabit infidi cmum , & alleviabit eum Dominus ; & , si in pee
eatis sit , dimittentur ei ; res etenim haec gratia est Spiritus sancti, cujus Unctio delicta, si quae sint ad-iho, Ciri. huc expianda , ac peccati reliquias abstergit , Ν : I cI aegroti animam alleviat , & confirmat , magnam in eo divinae misericordiae fiduciam excitando , qua infirmus sublevatus & morbi incommoda, ac labores levius fert, & tentationibus daemonis calcaneo insidian c., tis, facilius resistit, & sanitatem corporis interdum, ubi saluti animae expedierit, consequitur. Caput III. De minium hujus Sacramenti, o tempore, quo dari debeat. J Am vero, quod attinet ad praescriptionem eorum, qui & suscipere , & ministrare hoc Sacramentum ebent , haud obseure suit illud etiam in verbis praedictis traditum; nam & ostenditur illic, proprios huius Sacramenti ministros esse Ecclesiae Presbyteros ,'
quo nomine eo loco , non aetate semores , aut pri-
. mores in populo intelligendi veniunt , sed aut Epi- 2scopi, aut Sacerdotes ab ipsis rite ordinati, per Impo- . ' o μ'&stionem manuum Presbyterii. Declaratur etiam, esse hanc Unctionem infirmis adhibendam , illis vero praesert i m , qui tam periculose decumbunt , ut in PULVi .id
exitu vitae constituti videantur ; unde & Sacramen--n tum exeuntium nuncupatur . Quod si infirmi post susceptam hanc Unctionem convaluerint , iterum huius Sacramenti subsidio iuvari poterunt . cum . in aliud simile vitae discnmen inciderint. Quare nulla ratione audiendi. sunt, qui contra tam apertam, &dilu
96쪽
ctionem vel figmentum esse humanum i vel ritum a Patribus acceptum , nec mandatum Dei , nec pro missionem gratiae habentem I & qui illam iam cessasse asserunt , quass ad gratiam curationum dumtaxat in primitiva Ecclesia reserenda esset ; &sui dicunt, ritum, & usum, quem S. R. E. in hu-Ins. eis. i. ius Sacramenti administratione observat, Jacobi Apo-- 'g.' stoli sententiae repugnare ; atque ideo in alium coma Hiρoii. mutandum esse; & denique qui hanc extremam Unctionem a fidelibus sine peccato contemni posse amrmant haec enim omnia manifestissime pugnant eum perspicuis tanti Apoitoli verbis. Nec profecto Ecclesia Romana , aliarum Omnium mater, & magistra ,2 I lv aliud hῖς . administranda Unctione , quantum
. , iis fiti ad ea, quae huius Sacramenti subilantiam perficiunt , mi h π Observat, quam quod Beatus Iacobus praescripsit. Nec ve-fin. Mim . ro tanti Sacramenti contemptus absque ingenti sce- μφ8 lere , & ipsius Spiritus saniti injuria esse posset. Haec sunt , quae de Poenitentiae , & extremae Unctionis Sacramentis haec sancta cecumeni ea Synodus proinfitetur, & docet, atque omnibus Christifidelibus ete-denda, & tenenda proponit a Sequentes autem Canones inviolabiliter servandos esse tradit , & asserentes contrarium perpetuo damnat , & anathematizavis De Sanctismo Poenitentia Siacrameato .
Suνra eap. quis dixerit , in Catholica Ecclesia Poenitenti-δ .er di am non esse vere . & proprie Sacramentum p r fidelibus , quoties post Baptismum in peccata labuntur ipsi Deo reconciliandis , a Christo Domino nostro institutum; anathema sit.
yp Sl quis sacramenta confundens , ipsum Baptismum e. seeunda poenitentiae Sacramentum esse dixerit, quasi haec duo P, ά άλ' Sacra talenta distincta non sint, atque ideo Poenitentiam de 'potat . non reste secundam poli naufragium tabulam appella- ' ri anathema sit.
. .. Si quis dixerit , verba. illa Domini Salvatoris 2aith. ivi Accipite Spiritum sanctum , quorum remiseritis peccata ,
97쪽
cata , remittuntur eis , & quorum retinueritis , retenta sunt , non esse intelligenda de potestate remittendi , & retinendi peccata in Sacramento Poenitentiae , sicut Ecclesia Catholica ab initio semper intellexit ; detorserit autem contra institutionem hujus Sacramenti ad auctoritatem praedicandi Euangelium ;anathema sit.
Si quis negaverit ad integram , & persectam peccatorum remissionem requiri tres actus in poenitente , quasi materiam Sacramenti P nitentiae , videlicet Contritionem, Confessionem. & Satisfactionem , quae tres Poenitentiae partes dicuntur : aut dixerit , duas tantum esse Poenitentiae partes , terrores scilicet incussos conscientiae , agnito peccato , & fidem Conceptam ex Euangelio , vel absolutione . qua credit quis sibi per Christum remissa peccata s anathemast
Si quis dixerit , eam Contritionem , quae paratur per discussionem, collectionem , &detestationem peccatorum , qua quis recogitat annos suos in amaritudine animae suae, ponderando peccatorum suorum gravitatem , multitudinem, foeditatem, amissionem aeternae beati tuflinis , M aeternae damnationis incursum, cum proposito melioris vitae, non esse Verum ,& utilem dolorem , nec praeparare ad gratiam , sed facere hominem hypocritam, & magis peccatorem ; demum , illam esse dolorem coactum, & non liberum,
Si quis negaverit, Confessionem sacramentalem vel institutam , vel ad salutem nec eliariam esse jure di-Vino ἰ aut dixerit, modum secrete confitendi soli sa- cerdoti, quem Ecclesia Catholica ab initio semper observavit, & observat, alienum esse ab institutione , &mandato Christi , & inventum esse humanum ; anathema sit.
Si quis dixerit , in Sacramento Poenitentiae ad remi1sionem peccuorum necessarium non esse jure divino confiteri omnia , & singula peccata mortalia ,
98쪽
quorum memoria cum debita , & diligenti praemeditatione habeatur , etiam occulta , & quae sunt contra duo ultima Decalogi praecepta , & circumstantias quae peccati speciem mutant ; sed eam consessionem tantum e ise utilem ad erudiendum , & consolandum Poenitentem, & olim observatam fuisse tantum ad satisfactionem canonicam imponendam ; aut dixerit , eos, qui omnia peccata confiteri student, nihil relinquere velle divinae misericordiae ignolcendum y aut demum non licere confiteri peccata venialia s an thema sit.
up 3 Si quis dixerit, Confessionem omnium peccatorum , qualem Ecclesia servat , esse impossibilem , &. traditionem humanam a piis abolendam s aut ad eam . non tenerI omnes , & singulos utriusque sexus Chri- - '' sti fideles , iuxta magni Concilii Lateranensis constitutionem, semel in anno, & ob id suadendum esse Christi fidelibus, ut non confiteantur tempore Quadragesimae; anathema sit.
q' Si quis dixerit, Absolutionem sacramentalem Saee dotis non esse actum iudicialem, sed nudum minis e rium pronuntiandi, & declarandi remissa esse peccata
confitenti , modo tantum credat se esse absolutum , aut Sacerdos non serio, sed ioco absolvat , aut dixerat non requiri confessionem poenitentis , ut sacerdos' eum absolvere possit ς anathema sit.
, τ' ra. Si dixerit , sacerdotes, qui in peccato mortali ieeu sunt , potestatem ligandi , & solvendi noti habere , aut non solos sacerdotes e fle ministros absolutionis , ,' sed omnibus , & singulis Christi fidelibus esse dictum : Quaecumque ligaveritis super terram , erunt li-Joan. xo. gata & in caeso ἔ & quaecumque solveritis super te ram , erunt soluta & in coelo; & , quorum remiseritis peccata , remittuntur eis ; & quorum retinueritis, retenta sunt .' quorum verborum virtute quilibet absolvere possit peccata, publica quidem per correptionem dumtaxat, si correptus acquieverit , secreta ve ro per spontaneam confessionem; anathema sit.
99쪽
Si quis dixerit, Episcopos non habere ius reservan- supiadi sibi casus , nisi quoad externam politiam ἱ atque se,pi de' ideo casuum relervationem non prohibere , quominus sacerdos a reservatis vere absolvat i anathema telo.
Si quis dixerit, totam poenam simul cum culpare- s mitti semper a Deo , satisfactionemque poenitentium non esse aliam', quam fidem , qua apprehendunt , '' Christum pro eis satisfecisse; anathema sit . .
Si quiς dixerit, prim peccatis , quoad poenam tem - suprae. . Poralem , minime Deci per Christi merita satisfieri μpoenis ab eo inflictis, & patienter toleratis, vel a sacerdote injunctis , sed neque sponte susceptis, ut ieiuniis, orationibus, eleemosynis , vel aliis etiam pietatis operibus, atque ideo optimam poenitentiam esse
tantum novam vitam: anathema sit.
Si quis dixerit , satisfactiones , quibus poenitentes supt- ς, η. per Christum Jesum peccata redimunt, non esse.cultus Dei, sed traditiones hominum, doctrinam de gratia,& verum Dei cultum, atque ipsum beneficium mortis Christi obscurantes; anathema sit. CANON XU. Si quis dixerit, Claves Ecclesiae esse datas tantum Sup δ' ad solvendum, non etiam ad ligandum y & propterea Sacerdotes, dum imponunt poenas confitentibus, agere contra finem Clavium , . & contra institutionem Christi ; & fictionem esse , quod , virtute Clavium sublata poena aeterna , poena temporalis plerumque eL- solvenda remaneat; anathema sit.
i . De Sacramento extremae Unctionis .... - CANONI.
Si quis dixerit. extremam Unctionem non esse ve- supra re , & proprie Sacramentum a Christo Domino nostro institutum , & a Beato Iacobo Apostolo promul- Οp- gatum, sed ritum tantum acceptum a Patribus, aus J,ί' .
100쪽
Si quis dixerit , sacram infirmorum Unctionem
non conserre gratiam, nec remittere peccata, nec alleis
uiate infirmos ; sed iam cessasse , quasi olim tantum
fuerit gratia curationum ἰ anathema sit.
Si quis dixerit . extremae Unctionis ritum & usum, quem obtervat S. Romana Ecclesia , repugnare sententiae Beati Iacobi Apostoli, ideoque eum mutandum , pol seque a Chtalbanis absque peccato contemni; anathema sit . . . L. .
Si quis dixerit. Presbyteros Ecclesiae, quos Beat de Jacob ut adducendos et Ie ad infirmum inungendum hortatur, non esse Sacerdotes ab Episcopo ordinatos , sed aetate seniores in quavis communitate , Ob idque Iroprium extrema: Unctionis ministrum non esse so-um sacerdos em ; anathema sit.
Decretum de Reformatione . . I, Prooemitimis
o scopi dent operem , ut Cleries, ii praesertim
quι gerunt cvram animarsem, eam vitam
Maut, quae Laieis exemplo esse possit.
'Una proprie Episcoporum munus sit , subdito is
, rum omnium vitia redarSuere , hoc illis praecipue cavendum erit , ne Clerici . praesertim ad animarum curam constituti , criminose sint , neue inhonestam vitam , ipsis conniventibus , ducant ; nam si eos pravis. &cserruptis moribus esse permittant, quo pacto, laicos de iplorum vitiis redarguent , qui uno ab eis sermone convinci possent , quod Clericos ipsis patiantur esse deteriores R. qua etiam libertate laicos corripere poteruat sacerdotes . cum tacite sibi ipsi. respondeanr , eadem se admisisse . quae corripiunt Monebunt propterea Episcopi suos Ciericos, in quocunque ordine fueri t. ut conversatione , sermone ,& scientia commisso sibi Dei populo praeeant memores ejus,
quod scriptum est: Sancti e itote, quia & ego' sanctus sum ς Et iuxta Apostoli vocem , nemini dent ullam
offensionem ut non vituperetur ministerium eo rum: sed in omnibus exhibeant se , sicut ministros