장음표시 사용
21쪽
nationi aliorum etiam sensa accedere non indignatur. Et antiqua quidem illa diuisis inter Asanos ct Atticos fuit, cum hi pressi ctintegri, contra inflati illi ct inanes haberentur: ct in his nihil superflueret, illis iudicium maxime modo deesset. uod quidem,quorum sanctra est, hoc putant accidisse, quod paulatim sermone Graeco in proxima lia ciuitates in fluente,nmdum sarispe
riti loquendi facundiam concupierint:ideos ea,qπια proprie ignari poterant,circuitu coeperint enuntia-re,ac deinde in eo perseuerauerint. Mihi aute φυ-tionis disserentiam fecisses dicentium ct audientiun natura videntur.quod Attici limati quidemo emuncti,nihil inane aut redundans serebant.Asiana gens tumidior alioqnio iactantior paniore etiam dicendi gloria inflata est. Tertium mox, qui hac diuidebant adieceruntgenus fodiu:quodipeu ni medium esse,atque ex troque mixtum volunta que erim Attice pressi, neque Astianesunt ab dantes, ν aliquid habere videantur gentis, aliquid auctoris Aeschines enim,qui hunc exilio deIegerat locum,intulit eo sudia Athenarum,qua velut sata quada crio rerrai degenerant, saporem illum μ
um peregrino miscuerunt. Haec veterum non incondita partitio haec eadem non inurbana ratio tam variorum in dice domo dorum, unius eloquentiae tam multarum, tanto
in ter se interuallo dissidentium formarum. Ab his fontibus per tres velut alueos promsuens vis illa flexanima, alios liqxit parcius, largi
22쪽
im exiguo aere rem tantam exsoluam. Ita inue copiosius aliquantiim de singulis gene-bus commentari iuuat.Ac quoniam incubatissima illa Minnocentissima Pitho Atheis proprium sibi domicilium collocasse ubetur,ab Atticis initiusimamus. Huic genti icrosancte imprimis illud obseruatum fuit; e quid sqHalidum, ne quid rancidum pro-
erretutane quo morbo, vel vicere, vel tenui alte verruca laboraret oratio; sed omnia in-egra essent,d sana verbis tententijs,dictio, te tota.Proscribebatur omnis stribligo; non a solummodo,de qua Agellius,dum ait,iso a
aecim ab Agini Capitoneuiusdem atatis aliis parilitas appellatur; elusis Latinis Smbligo licebaturia versutis. videlicet, prauitate tor uosa orationis quasi strobiligo quaeda. Sic mim ut legamus vo Grςca flagitat ρόβιλ , et ποβ-ἰς. monea solummodo proscri' 3ebatur; sed alia quaedam,quae, quoquo O lo id facit, facit prpsecth, nde tace hautiat orator, quamuis non incultus, certo illotus esse videatur: iretipsa quidem veste exsultet, sed non pro modestiae temporantiae legibus accurat composita.
QDd vitium quam arduum sit a sese amoli-
23쪽
rianeianus acutissimus scriptorum Aristarchus in Psmidologista suo,venustissimo qua si in emblemate omnium proponit oculis;&ι quod non facile quisquam crediderit, sito id χxemplo Demosthenes olim comprobauit. In ora. Cicero auctor est: Attamen in hoc ipso diIigenter examinante perborum omniumpondem reprehendi Ashines quadam,ctexagitat, Huden aura, odiosa, intolerabilia esse dicit. Quin etiam quaerit ab ipse, sum quidem eum bestuam appellet, utram
ista verba an portentam&ν Aeschini non Demophenes quidem videatur Attice dicere. Facile est nim verbum aIiquod ardens plura dicam)notare, Hs restincti iam animorum incendis, irridere. Itaquesepurgans iocatur Demosthenes: negata in eopstas esse ortunas Grecia. Iam reor intelligere est,h uam teretes fuerint Atticorum aures.Nec ea tantum in erbis sanctimonia Athenis colebatum sed etiam si quid sub instil- sum in voce aut gestu accideret, violatam esse orationis dignitatem iudicabant. At vero Asiatici tam in his liberi soluti dis
tincti esse voluerunt, quam in verbis aut picero sententijs Cicero hi etiam in dicendo quidam cantus obscurior; non hic e Phr gia aut Caria Rho, torum epilogin pene canticumsedisse que gni meat Demosthenes Aeschines, cum alter alteri ob- Cieὸν iicit vocu*xiones Praecipuum igitur, quod Atticisis ii nemo unquam denegauit, illud fuit vitis nitit qg apud eos esse. Quae quidem continentia tami
24쪽
e Apuri III aueim gloriam illis peperit, ut Attic dicere,ihil aliud Ciceroni censeatur, quam bene licere. N m, inopair quis eos, qui nec inepte dinint, nec otiose, nec putide Attice putat dicere, isrcte nisi Atticum probat neminem. In se ratem vim ct in olentiam,tanquam insaniam quandam rationis oditi sanitatem autem ct integritatem, uas religionem O verecundiam oratoris probat. qaec omnium debet oratorum eadem esse ententia. Illam tamen tam diuinam & caelehem dicendi vim non pauci non religiose, ὸd superstitiose ieiuni ad infamem stri-:osam maciem ac tabem coegerunt atque,t vitia in virtutum possessionem mitterent, lihil in Attica nisi sterile infrugiferum, durum inhumanum quasi solum reliqueunt ipsumque Ciceronem Athenis suis mi- Irare iusserunt, ac in Asia relegauere. Quod um Quintilianus diserte commemoret innstitutionibus oratoriis, tum ille ipse, seu luis alius in Dialogorem explicat prudenissime. Satis constat nec Ciceroni quidem 3btrectatores defuisse, quibus inflatus umens, nec satis pressus, supra modum exultans &superessiuens,, parum antiquus rideretur. Legisti utique caluiri Bruti ad Ciceronem missas epistolas, ex quibus facile est deprehendere, Caluum quidem Ciceroni visum exanguem ac tritum, Brutum autem otiosum atque discinctum rursumque
25쪽
Ciceronem a Caluo quidem malὰ audiuisse.
tanquam solutum, enervem; a Bruto autem, ut ipsius verbis utar, tanquam stactum atque elumbenti Verum nulla hic subsellia nee dies Cleuroni dictusci quaestorem me vel tu dicem, actorem aut patronum dici nolo. Libere de illo sententiam pronuntiat Dialogis sta benigne alibi Quintilianus patrocinatur. DBm nos ex illo potius discamus Demetrium Ph
M . . lereum floridiorem Demosthenem exultan-INO AEt tem interdum fuisse, nec ideo aquavi igni
Inorat eis interdicendum cum excidius oratιonlbin re
dolere ipse Atheni rideantur Demosthene au-xem nec Athera quidem ipsa magis Atti fuerint. Sinuitur itaque Atticum vocari posse, cui
remouetur omnis insignis ornatus,quomargarit rum: nec calamistri quidem adbibentur fuc rive r medicamenticoloris, ruboris omnia repeti Iuntur; dummodo elegantia is munditia rem Meat. Neque tamen eum solum qui tenui vena per calculos uit,Atticumsaporem habere,aut th mum redolere arbitrandum est.Si enim, utcumcis ad Cicerone ad Atticum loquar, recordabere
AtDς μ δεε fuistina, tum intelligespupis Asicie de . egrauissmedici. Atuta hoc etiam addαυGI per demant dicere, qui sub iliter dicunt, ei os Attice dιcere, ius, quasi βω,9integratas 3m-pIe, is ornata, ct copiose, cum eadem integritate Atticorum est cui dubium est,trum oratioκem no gram potirabilim mutam an etiam mi hilem
26쪽
c Apuri II xyse cupiamuι Ex hisce ipsa velut in meridie uiuis facile est intueri quid Atticus stylus uerit,eumque non simplicem, uniformem si solere,aed varias eius dissimilitudines M:radus exstitisse. Quod quidem orator notet multis passim locis,inlaudatissimis Rhe 'oricorum commentariis pari prudentia ac loquentia luculentissime connrmataVerum te semper ex eodem penu conuiuium hoc itterarium adornem , Quintilianus in parem veniat.Veniret libens : nam & laute nosnuitare posset, & opiparὸ; malo tamen i eronis panem secundarium, quam cuiusuisitius dulcianum Alterum mahisiderant,visissi ι cubilapud eos Atticos;)asterum pauci audabilia ν-sse multa. Estemmνitiosum in sententia, s quid ' μ
usum est: in erbis, sinquinatum, abiectumssonaptium,s durum,s LMepetitum. Haec pitauu
unoeiaomnes,qui aut Attισι numerantur, aulas
unt Attice. Sed quatenu valuerunt, sani ficta sumtaxat habeantur : sed ita ν pala strice sta uari in xysto liceat ,non ab Olympiis coronam ρμtant ulli cum careant omm vitio, non sunt con
tenti quasi bona valetudine sita vires, Iacertos, anguinem quaerunt, quandam etitam suavit,atem colaris Eos imitemur,spossumus; nisu nus, illos potius, qui incorrupta sanitate sunt
quod est proprium Atticorum quam eos. quora viti a bandantia est quales Asia 1 mulios
27쪽
muIustulit.Atqui haec ex animi mei sententia dicta sunt. Neque porro amplius in Atticariathi commorandum est, in Asiam proficisci dicet. Nihil tamen ibi magnopere negotio rum est quod urget.Iam enim pro revi ratione , Asiatici styli terminos & iura descripsimus: qualis vel borum licentia,qualis numerorum intemperantia, breuiter exposuimus. Si unum tamen alterumve verbum adiunxero, quo nubeculas nonnullas dispellam, ut plenis sese radiis effundere possit, operae me pretium aliquod facturum arbitror. De pro
nuntiationis immodestia paulo ante pauca libauimus: nunc etiam, ut frontem illam os inuerecundum in gestuum pretesertim non innoxia libertate manifestius intueamur, pauca Ciceronis verba producere non abs GD. d. re alianum fucrit. De oratore loquitur: Cum orat Iero incIinata pluuntii voce, more Asiatico canere coepisset, quis Atticorum eumferreri aut qm pom rius non iuberet auferri Hoc ad vocem cum
spectet,eade caussa protuli,ut propius ad ge- stym accedamus. Ab Asia, ni fallor, ille est qui in Bruto describitur, io sine lepore
ac venustate reprehenditur. De Curione sermo in stituitur. Motus eratis, quem is C. Iulius inperpetuum notauit, cum ex eo in raram partem toto corpore vacillante quaesuit, quis laque- retur e lintre. Et Cn. Sicinius homo impurus, sed
admodum ridiculus, neque aliquid in Doratorus'
28쪽
ile quidquam. Is cum tribunus plebis Curionem, Octauium constulesproduxisset, Curios musta xisset si ente Cn. Octauio collega, qui deuinctus ars ciuio multis medicamentis propter dot
m artuum delibutus, Nunquam, inquit, Octaui,
rega mogratiam referes: qui nisi ββ more ia-imset, hodie te istic musca comedissent. Atqui acquidem genus Asiaticorum quidem est;
d agrestium: alterum nimis argutum, oleste elaboratula, molliter fractum. uale Hortensi fuit, quem Asiaticum fuis Oceronis in Claris oratoribus non ambisa est opinatio Agellius posteritati consuit lib. i. cap. c. Ad eundem modum Hortensius inibinfermeoratoribus aetatis sua, nisi M. Tulliorior Vuὸd multa munditia, ct circum stecte co-uem indutus, amictus esset, manusi eius intermaumforent arguωadmod- inestuose,ma-ictis peliationibamprobrosis iactatin est muti hin eam quo histrionem, in ipsis causiis atque
liciis di sunt Sed cum L. Torquatu subagr homo ingenio mestiuo, grauius acerbium apudicilium iudicum, cum de causia 'sta quaereretur, i iam histrionem eum esse dicerei, sed gesticula-- 1 Dionysiam eum nor ima saltatricu nine appellaret tum oce molli atque demisiartensius, Dio sta, inquit, Dion m malo equide
λήσαο ιτ . Quis h ic non videt piissiim Asiaticorum molliciem, messemina i
29쪽
tam agendi, vel gesticulandi potius rationem 3Talis si in Hortensio fuit, nihil mirum, nihil praeter ipsius indolem it,nihil quodatali vita exspectari non debuit cum primus ille non lingula tantum, sed oculis etiam comes ari Romae docuerit, pauonem in ι dignante vibe tota mensis adhibuerit Horio. Moriensὲum iudicum seueritati expositum nullo
sumus, sic Asiaticorum iam quoque sectas Cis in dirimamus. Tullius in Bruto: Genera autem Α-δmm satira dictionis duosunt: num sententwsum Oargutum,sententiis, non tam grauibus Oseueris, quamconcinnis tenustis qualis in historia Tinniatu, ni dicendo autem pueris nobis Hierocis Aia-bandarus magis etiam Menecles, frater eius Diti Muorum utriusique orationes bunt inprimis, rari satis ingenere, Madabiles. Aliud autem genuόs,non' ambententiisfrequentatum, quam verbis volacre atque incitatum. quale nunc a tota: necflumine liolum oratimis,sedeciam exornato facetogenereperiarum: in quofuit Aesch Ius Gnidius, ct meus aequalismilem Aeschlanes. In erat admirabilis orationis cursus, ornatasententi rumconcinnitas non erat. Haec orator Vtriusque sol mae hodie ingens opia reperitur quo
rum ali sententis nimis graues, alii dictione nimis agili supra modum volubiles.De Rho
dio stylo nihil video 'id magnopere due
30쪽
e Asur III. . 'ridum supersit. Satis constat medium fulse, nec Atticὸ acutum,nec Asiatice obtusum flain forte etiam ulterius progressi suinus,
iam quibusdam sobrijs atque adsuietioris
dicit hominibus expedire videatur. Vo .issem equidem succinctius per hanc are-im decurrere ac chartae mitius indulgere Milamo: sed indignatio, prope dixerim, tibas me excurrere cocgit. Quis credat viros iam doctissimos sic enim haberi voluntinuique, ut Ennius Homerum, Pythagorica uadam metempsychosi Ciceronem in sese mmigrasse gloriantur,tam exigua in real-icinariὶ Repertus est nuper quidam, qui At- cum, Asiaticum, Laconicum stylum inte retatus est genus dicendi attenuatum seu
umile, grande, medium. Qui quidem dum aconicum stylum pro Rhodio ponit, nondmoduni flagitiose peccasse mihi videtur,'d praecipitantis calami culpam sebiisse. uren enim Ciceronis sit studiosissimus, nolit,eundem hominem & Lacedaemoniorum
egibus parere,, oratorijs se studiis dedere
ion posse. Legit aliquando Brutum: quo in se,pere Cicero, Lacedaemomum ver, oratorem ieeνa.
que ad hoc temptu audiuisuisse nemine Menelau
sunt dulcem illum quidem tradidit Homerus,sedauca dicentem.Breuitas autem laus est intertam in iniquaparte dicendi, in pniuersa eloquetia laudem nintaiat illud itaque mendu facile dissimu labimus, a