장음표시 사용
31쪽
conatu poterat, suas ac externas copias comparabat, ut iusto coacto exercitu, cum hoste patenti in campo congrederetur.Sed dum a Parmensibus auxilia expectantur, Carrocciiimque cum signis militatibus Valetes Praetoriani instrutitur sic enim eos spectatae virtutis milites vulgo appellabant, qui ad tuta signa delecti erant Otho fit certior Gallos negligentius, ut in nullo metu, vigilias obire, atque eos noctu opprimi facile posse si expedita cum parte copiarum Hispani
equites mitterentur. Nec mora, re ad consilium delata, expeditione suscepit Burrus, paucisque horis consecto per noctem itinere Caratu peruenit. Forte Gallos Italosque simul ea nocte liberalius epulatos,altior somnus oppresserat, vigiles rari in statione segnius agebant, quum Caratenses exacerbati hospitum iniuriis, Burro faciliores aditus ostenderunt. Itaque magnis clamoribus occupato oppido, nequicquam tentata defensione, inermes discinctique equites capti, Italicaeque turmae eandem sortuna tulere. Sed quum victores ingenti potiti praeda captiuis indulgenter non arcte custoditis, corpora&equos curarent, fluit instructo agmine Napus, Othoquein Guliermus eodem sere temporis pucto superuenere Commissa est eZtra oppidu pugna, Burro atque Othone inopinantibus:foeda utrinque militum concursatione, nam oppidum Germani equites irruperant,& captiui relumebant arma foris Verd Turriani equites. Mediolanensis legio, Valentiumque cohortes . Guliermi copias aded perturbarant, ut disiectae in fugam verteren-xu . Hispani quoque equites, qui latis mature equos ςonscendero atque arma expedire coeperant, angulio B. iiii.
32쪽
in loco densatae Germanorum ala impetum non tulere,Vt magna ex parte inermes,&Maurorum praeliis assueti.Sua tamen agilitate ita profecerunt, ut primis suorum intersectis, celeriter sese explicantes, euaderent. Napus primi successus victoria contentus, suorum agmina in acie continuit, siue quὀd dolum ab insidiosa ete suspicaretur, siue quod in ea admodum
repentina utriusque exercitus perturbatione, quu nihil pro certo explorari posset liberatis praesertim Gallis legionem minime dissoluendam existimaret tho,Gulierinus murrus, cum integro ferme equitatu,& magna parte peditum euadentes, c6tinuatis itineribus, ultra Ticinum se recepere. Ita Napus sua coleritate inpem oppressis suis opportune attulit, selici casu de hoste victoriam est consequutus. Huius rei gestae seriem tempusque Corius scriptor confundit, falsoque asserit ea die Theobaldum magni Matthae
patrem suisse captum Merula quoque, utpote eam annalium copiam qua nos utimur, minime nactus de
Hispanis angustissime perscribit. Ab hac victoria co- stat apum odii sui iram violenter exercuisse, in eas
praesertim familias quae ad hostes inclinassent,aut co- meatum ex itinere praebuissent Mastellionumque in primis diruisse, quoniam eius oppidi nobiles, quanquam Turrianis affinitate coniuncti,in Othonis partes transierant. Interea Otho ad Clementem, qui Vrbano vita se iacto successerat proficiscitur Orat udi
ius ope in sedem suam patriamque restituatur. Faue bat Othoni plerique Cardinales, hortabaturque Pontifice, ut sacrosanctae maiestatis iura, in ipso Principatus initio, fortiter atque magnifice tueretur. Itaque
33쪽
ΠCleme grauibus literis Turrianos adhortatur, ut Antistitem recipiant: bnuetes sacris interdicit, dirisque eYecrationibus adiectis ciuitatem inferorum poenis deuouet. Ita obseratis templis, sacrorum expers populit de Turrianis coqueritur , consternatiisque eo piaculi metu, a Napo religionis iure post ulat, Vt pertinaciae suae finem imponere velit AEquum enim esse O
thonem recipi, postquam uti ciuis spectatae probitatis
nomine, a summo sacrorum Principe, praesulatu dignus esset existimatus. In eius ancipitis curae delibera tione aliquandiu fatigatus Napus,ut religione tangi, wpopuli precibus permoveri videretur, legato Romam misit, ut Pontificem magis ac magis auersum ac insensum Turriano nomini, explicatis eius contumaciae rationibus, mitigaret. Sed cos Clemens Christiana seueritate, tanquam pollutos Lexecrabiles urbis Romae ingressu prohibet, praecipitque ut mature Pontificii imperii finibus decedant. Legati eo modo urbe
exclusi, continuo Neapolim ad Carolum perrexere, ut ab amico rege, atque eo quidem Patrono assertore Pontificiae libertatis, opem implorarent. Carolus recognita haud multitia cunctatus Turrianorum au'saia i suscipit, paucisque inde diebus Turriani rege deprecante, similique legatos suos Romam mittente, recipiuntur in urbem, statimque in Senatum introducuntur Regius primo legatus postulauit pro comuni iure gentium, ut Turriani, qui supplices ad dicendam causam venissent, aequissimis animis audirentur. Eos
enim esse in fide ac amicitia sui Regis, ad cuius dignitate maxime pertineret socios tueri, vel ob id praeci-
34쪽
pue quod semper Caesaribus Pontificio nomini inse-stissimis hostes extitissent, Regemque in primis Pontificum iniurias vindicantem sequuti, eius victoriae participes esse voluissent,in videri quoque procul a benignitate equitateque sanctissimi omnium parentis, eos sacerdotiis ac opibus ornare, qui cum nefariis
tyrannis consilia atque arma miscuerint S tum moxime pacis itii tranquillitatem perturbare cotenderent : ipsos ver Pontificia dignitatis defensores,& ob praestitana sortem fidelemque operam perampla etiam praemia meritos, hostiliter persequi, impositόque ps brum urbi Antistite saeuo ac aeterno hoste, ipsoque duce exulum maxime factioso, exagitados ac opprimendos praebere. Orantis Galli Turrianus legatus verba excepit, adeὀque acerbe in causam Othonis
est inuectus, ut quum vehementii plane rabido ore modestiam omnem ex tueret, tanti c5sessus obliuisce retur, praesentisque Othonis famam maledictis acinusitatis criminationibus lacerando, seruore intemperantis linguae proueci us, magnam partem Senatus sibi ac Turrianis auerteret. Ea omnia Otho Antistes exaduerso consurgens, imoderata quidem, sed plane illustriis generosa oratione confutauit: repetitisque alte contentionu initiis ostendit Turrianos omnium temporum tyrannos, astu, impietate atque saeuiis superasse: qtiando Mediolanensium insigni beneficio in urbe astiti,& ex praeclaro tuendae plebis titulo, summis honoribus honestati ipsum demu urbis imperium, im 'peritis hominibus deceptis, ut periuri ingratique homines arripuissent. De sacerdotii autem ratione,& de
calamitate nobilitatis exulantis, deque statu ipso de-
35쪽
sormia urbis, ita accurate grauiterque disseruit,ut facto Senatus decreto, Pontifex respoderit se quamprimum Cardinalem legatum in Cisalpina Galliam missurum,ut ex eius authoritate controuersa componeretur . illii enim sua virtute ac industria breui ratio nem inuenturum, qua Othoni pariter ac Napo certis praescriptis legibus caueretur: atque ita futurum esse ut Othone recepto,&de more diuini iuris dicundi facultate potito ciuitati sacra redderentur. Nec multo post legatus Othonem reducturus Mediolanum venit actum subinde est de compositione ex formula Romani Senatus, omniaque pollicente se facturum
Napo,&excolente omnibus ossiciis ac largitionibus legatum, ciuitas expiatur, nec tamen Otho recipitur, magnoque eius incommodo,dum apus nouas per
ficiendo negotio difficultates interserit, sensimque inde tempus extrahitur,eludithirque Legatus,Clem tem morbus admodum repentinus oppressit. Nuntiata Pontificis morte,Turrianus vel ob id etiam voti compos est effectus, quod patres foeda dissensione in diuersa studia proclinantes , in comitio aliquot menses contenderant. Peropportune igitur Napus excluso summotoque Othone, ad firmandas imperii vires conuersus Rodulpho Caesari legatos Dregalia dona in Germaniam misit obtulitque ultrὀ studium suum atque opes ingredienti Italiam, ad coronam Longo bardici regni de more suscipiendam His pollicitationibus latatus Caesar,Napum suo Augustali iure Praesidem procuratoremque in Insubribus constituit: unaque Germanoru equitum mirifica ad eum praesidii causa misit cui Cassonus Napi filius, iuuenis deco-
36쪽
reformaei militari virtute cospicuus praeficitur Interim Othone in omnem occasionem excubate, Cardinales Theobaldum Vicecomitem Placentinum, indito Gregorii decimi nomine, Potificem creant: quuis infimi ordinis sacerdos, sed virtute insignis, nunquam de toga candida cogitasset. Magno quidem Senatorum probro, qui nemine e corpore suo in ea pertinaci silentione, Pontificatu dignum existimassent, nolentibusque similes, casu quoda suffragiis ludentes, probitatem ex alieno humiliique ordine quaesiuissisent. Ad huc Otho prosectus, de reditu in patriam sedemque suam diu agitauit, adhaesitque ei in Galli an contendenti, quum ille, Urbani clementis cta se defensurum in ea sacerdotii causa perample polliceretur. Sed Napus tanto cum honore apparatisque Pontificem Mediolani suscepit, tantaque liberalitate abeuntem in Galliam est prosequutus, ut Pontifex ius sacerdotii controuersiam no prius se cogniturum diceret, quam peracto Lugduni Cocilio, in Italiam reuerteretur, Rai mundumque subinde in gratiam Napi fratris, totitisque Turrianae domus Aquileiensena
Patriarcha crearit. Hic erat episcopus Comensis, mul'.
t mor grauitate, sed profunda ambitione nefaria' simulatione insignis ab eo enim in id scelus tota familia conspirante, summissos percus res ferunt, qui Othonem Placentia in aula Pontificis obuersantem, obseruatis vestigiis obtruncarent. sed ille per seruum ex cauponariae mulieris indicio, insidias subodoratus, noctu iter arripuit, Lugdunumque contendit Resert Stephanardus lamnaa, qui historiam carmine conscripsit, Pontifice ipsu quod vix credibile est nefarii
37쪽
O Tm O. 9 consilii conscium fuisse. Quod sortasse pro salso esset
omittendum, nisi tum postea quantum vita superfuit Othoni animu plans ostileni δἰ qud lethalius noceret, insidiosis honestorum verborum coloribus conuelatu ostendisset Italis Othonem a gladiis Turrianorum sertuna conseruauit: semel in aede Ambrosiana, dum Octauiano Cardinali adesset, quaeritatibus eum Turrianorum satellitibus, usque ad latrinarum recessus . iterum ad Placentiam. Peracto Liigduni c5cilio. composita duorii Caesarum controuersia, de cretoque nouarum copiarum supplemeto, ad instaurandum in Asia bellum, Gregorius in Italiam est reuersus, comitante Othone, qui spei optimae plenus ex praeclara cius pollicitatione, diu exoptatu aequissimis postulatis suis exitum expectabat. Sed Pontifex iam plane Turrianae factionis effectus, Othonem occulte oderat tanquam creditorem Maequa poscentem, palam tamen multo cum verborum honore, velut g tilem beniuolumque suum, uti bene speraret, hortabatur. Accurrerat ad Othonem viri Patritii magniis' que amicorum cassinium, clientumque numerus indis apud eum augebatur quo illustri comitatu, Pontificis aula frequetior ac ornatior reddebatur nemo que iam exulum erat, qtii non plane speraret propen sione studioque Pontificis Turrianos Archiepiscopuesse recepturos. Iam enim Franciscus Septariensis que populus delegerat, Vt Turrianoru potentiam authOritatemque minueret, taedio turbulentae contetionis,
sponte se abdicans, ad sacrati otii iiietem e contulerat. Caeterii Gregorius ab Alpibus descendens, Otho
ni nihil tale expectanti praecipit, ut Bugellae Vercelle
38쪽
si agri oppido subsisteret, ne eius aduentu ad urbem
Mediolanum, ea omnia qua de compositione paceq; exulum prolixe tractata fuerant, noua Turrianorum suspicione aut iracundia turbaretur. Paruit Otho extrema compulsus necessitate, in occulto gemens saepe suspirans, nec tamen animum despondens. Paucis inde diebus Pontifex ipso Patriarchasaimundo ornaissime lautissiminue excipiente, Mediolanu ingreditur. Festa tonde atque aulaeis conuestitae eran; regiones. Napus iranciscus qui honoris causa ab equis desilierant, stantes freno Pontificis equiti de- diicebatu Vmbest serica denis hastis a Turriana iuuentute praeserebatur. Quibus obsequiis,alii lienati Deribus Pontifex haud dubie traductus in partes & ab Othone diductus, ita demum Mediolano excessit, ut cum multa praefatione inanium verborum, aequissimam sibi videri Othonis caiisam dictitaret sed eius controuersiae iudicium in aliud tempus esse differendum quod nequaqua e Republica Christiana fore videretur, si Turrianarum rerum statum, reducto potenti aemulo perturbaret quando ii potentia virtuteq; animi, magnis regibus aequarentur, queis foedere amicitia essent coniuncti colerentque singulari officio ac pietate Pontificiae maiestatis nomen, idque armis impigre defenderet aduersus Gibellinos,quorum inter principes Otho praecipuus esse censeretur. Res enim tum in Italia aduentu Caroli Regis eo deductae erant, detestabili populoru omnium insania, ut cun- ciuitates diris factionibus laborarent Guelphia Pontificibus stabant, quorum defensores erant Galli. Germanis ver6 Caesaribus alteri studebant, qui Gibel-
39쪽
lini vocabantur. Hi magna ex parte nobiliores familias ad se pertraxerat Populares verό familiae de plebs ipsa novique homines Romanorum Pontificum iura tuebantur Patriti siquidem superiorum Caesarum militia adscripti, post emerita stipendia, clari potentesque euaserant, quuIiriperatorum benignitate, praediis, oppidis, portoriis, quartimque iuribus donarentur, speciosisque nominibus acceptis, Aurati equites, Valua res, Capitanei,& Comites appellarentur. His uti Caesaru beneficiariis, mos erat pro insigni Romanam aquilam gestare, ingredienti Italiam nouo Caesar adesse, praestare operam militarem, nou6sque honores perpetuis officiis promereri. Ita honestati priui legiis, exempti ab communi sero iuris dicundi, inferiores populi classes, plebemque ipsam seruilem in imodu despectu atque ludibrio habere, saepes iussa
tardysacesseret, contumeliis atque verberibus multare cosueuerant: δ quo nihil acerbius videbatur,vigebat iniqua lex haud dubie ad iniuriam popiali promulgata qua lege si quis e plebe a Patritio esset interfectus, paucis assibus ea capitis poena solueretur. Huius legis iniquitas aliquandiu tolerata, ad extremui plebis animos adeo vehemeter extimulauit, ut vi at que armis eam rescinderet, nobiles Ducibus Turrianis prosequeretur. Nihil hercle medium S aequabile plebs volebat, quum arma teneret, vindicanda sul periorum temporu iniurias arbitraretur frustra etiam Patritiis priorem licentia suam moderantibus. Ea enim impoteter dominari, quam ex aequo iniurias propulsare malebat. Ea cotentio Turrianos, uti supra do-ςuimus, in ciuitate Praetores LPrincipes, ac demum
40쪽
recrudescente intestino malo belli ducesvi dominos fecit.Tantaque demum fuit imperitae plebis insania, ut odio Nobilitatis, quam urbe pepulerat causa recuperandae libertatis, nouae demum, praedurae quidem ieruitutis iugu aequo animo perferret, quum iam Turriani sublata publici consilii potestate, cuncta pacisvi
belli munia ad arbitriu reuocassent. Propterea, Imperii opes validius confirmarent, in partes Caroli Re gis iontificum opportune concesserant, mutuis que foederibus initis, in eam cura iugite euigilabant, vi Germani Caesares Italiae finibus arcerentur, Gibellinos ubique perderent, infirmarentque eorum vires,
qui a Caesaribus opem implorare viderentur. Per huc modum Romae, Neapoli, Florentiae atque Mediolani exacta proscriptaque Nobilitas errabat, consilii inops,
perculsa metu attrita opibus. Ex aduerso autem Pontificii imperii maiestas, percolente uenim Carolo,ac adiuuantibus Turrianis,uiribus authoritateque florebat. Sed necesse erat sacrosanctos principes, qui uti omnium parentes Christiana professione ad componenda pacem medii aequissimiq; arbitri esse deberent, factiones sequi: quod prope impium videri poterat, sese uelpharum partium principes profiteri. His de
causis Gregorius,ut temporibus seruiret, praesentique
otio consuleret, Othonisis totius Nobilitati obliuiscendum existimauit. Vertim ad inane iustitiae speciem postulauit, ut Archiepiscopatus iura, atque tena oppidorum S agrorum reditus ad exilii solatium Othoni redderentur. Vix credibile videri poterat Othone qui eximia Vrbani liberalitate creatus Praesul, sin gularique demum Clementis studio in repetenda dignitatis