Fr. Thomae Mariae Mamachii ... Originum et antiquitatum christianarum libri 20. Tomus primusquinti pars 1.

발행: 1750년

분량: 563페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

78 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

norem Dei parae Virginis fr) extructum . Quod ipsum est de primordiis religionis Christianae sa) Botri dicendum. Nam

quae de Petro , qui Tripolim venerit, Episcopum nescio quem ordinaverit, institueritque Presbyterorum, Diaconorum,& Viduarum collegia Auctor operis de Gesis S. Petri Apostoli turbat, commenticia 3 sunt. Eitque in iisdem erratis sere Constit tionum Apostolicarum scriptor, qui ei Episcopo fuisse Marones vi nomen contendit. Etsi enim vetus Tripolitana in Phoenice

Ecclesia est,quo tamen tempore nata,& a quibus viris constituta sit, quaque ratione creverit, quoniam veteribus monumentis

caremus, definiri omnino non potest. Illustrata illa sane quarto seculo sortissimorum virorum triumphis suit, qui tuendae religionis caussa ab hostibus Christiani nominis multis suppliciis affecti, morte tandem sua & victores , atque perpetuo se lices ipsi, & gloriae, salutique patriae s s) fuerunt. Ea namque post ipsorum certamen consequuta pax Ecclesiae est, quam neque sperare quisquam humanis artibus, neque obtinere , sine praesidio , singularique Dei providentia, posse , dum in nos ethnici Imperatores furerent, videretur. Constantino enim Imperatore & extrui Tripoli templa a Christianis, & dilatari ejus Ecclesiae fines, & conventus palam haberi 6) coeperunt. Byblos antiquum est oppidum inter Beotum, oe Botrum . In eo a Marco, qui etiam Johannes eli dictus, praedicatum sui Lia Evangelium Pseudo-Dorotheus scribit, cui fabulatori non est, cur fidem esse adhibendam putem . Quamvis enim facile assentiar his, qui institutos eodem sere tempore Byblios, quo

Tyrii

cus autem est, atque a paueis Aia hibus, Turcisque incolitur. Vide petiynium Vollage a M LAE mant rom. II. pag. lo . a vide Lequienium rom. i I. Or. Christ. pag. 8 a . 3 Num. s .fleqq. U. et a. q. t . a. A'o, Neor. FP. erit. an. I . 4 Lib. v I . eap. xxv x. pag. 338. rim. eod. conser notat. Cotelerit in eumdem locum Et lis. vi. Reeorn. Petri n. xv. pag. rom. eodem . .s Euse h. lib. de Mart ribus Palas. es. IlI.pas. ia. edit. Cantabrig. ε vide Ruinaritum Pν . in Ac1.3 Maν0rum sine M s 1 I. pag. xi κ. est. Veron. De Epici pis Tripolitanis agit Lequienius tom. 1 I. Orient. CινM. pag. Ea r. Mane urbem pulss saracenis in suam potestatem redegerunt Latini anni, Ios . De Episcopis Latinis, quos deinceps habuit, eor sulendus idem Lequietitust.DI. Orirnt. Ghri 3. ρ.is. 11ν . De statis hodierno urbis agit BruVnius in age an Levant. rom .i I. v. aε a. seqq. Catholici latini ritus sistit ibi serme trecenti ἔsed sere omnes advenae Galli, I talique . Martinita quoque, atque Meschitae aliquot urbem in colunt , Armeniique eodem mereaturae caussa comincauta

122쪽

TVrii Iὶ, ceterique Phoenices doctrinam Christi cognorunt;

tamen numquam committam, ut cum Dorotheo sentiam. Initio

quarti seculi suos etiam martyres Byblos habuit, ut est in Romano Martyrologio sa) , atque in Menologio Graecorum 3) .

progressusque Christianismi qui fuerint ignotum et . Paneade, hoc est Cesareae Philippi jam usque ab Ecclesiae initiis fuerunt, qui Christum Deum profiterentur, & colerent ). Celebris in ea fuit statua ejusdem Christi, quam mulier, quae fluxu sanguinis laborabat,ob sanitatem sibi ab ipso Servat

re restitutam, fieri erigique curavit. Labitur autem Dorotheus, qui Erastum , cujus meminit Paulus in ea Epistola , quae ad Romanos inscribitur , primum Paneadis Episcopum fuisse defendit . Administratam vero Ecclesiam Panea dentium ante Philocatum , qui adfuit Synodo Nicaenae, ab illustribus Episcopis fuisse, facile patior 8).. g. II.

, Nam si instituti ali Apost lis moremaidenses , Tyriἱque suerunt , non est, eur praeterminos ab i s suisse putemus Biblios . mamquam non is egQ sum , oui inulta tu: uti pseudo Clementi de eotiversone Bibliorum a senior . vide Gesta FGν, n.Lix. seqq. Dc . Clementina Nomii. . H. o se I. r.1. s. PP. edit. an.a 24., vide Marr)νοι. Rom. au inem κm. Iunii . Menologιiam ad diem x a II. Iun. & Bollandi nos rom. II. M is Iun. pag.ε a. seqq.1 Nu te Byblos Gabiit, vel 3beιιet appellatur . Ut capta a Latinis suetit . quosque Epi- seopo, huius ritus habuerit , explicat Lequemus tom. I. r. Coris. pag' ra g. seq. de ceteris ejus Antistitibus adeundus idem Lequienius rom. I. pag. a a I .seq.

4 Vide Lequienium ro .. I. pag. 8as. seqq.s Conset Leqvienium ibidem pag. Saa. e,seqq. Quae autem olim orthosia , post Tortos

appellata est. Atque hoe eam vocarunt Franei nomine . De eius hodierno statu se habet Bruν nitis pag. 3 3 I. ram. I. Vo age au Lmant. , , Nous vinmes un peu aprecia i ly a Tortosa . qui est une , ille Aneienne , mais ruinee . vide SM-. RU. t. a I .pag. s. edit. an. I s. a vide Leqvienium rom.1 I. pag. 8a .inseqq.m De Paneade videndus Chrystophorus Cellarius lib. HI. cap.x an Geogν.Antiq. num. eet. v. sas . . seq. rom. Ii, edis. an. 37 3 a. Paneade autem mulier illa versabatur . quana Christuscinavit. Ea statua1n servatot i seri euravit , quae diu ibidem servata est . Adisis Eusebium ι.. i. e. x. s. Eeel. pag. 3 a. seseq. Etsi autem erant in oppido maximo numero Ethniei. tamen nonis nulli Christiani in eo de gehant . Conser Eusebium lib. eod. cap. xv II. pag. 3 4a. edit. Cansabrig. sed statua , de qua diximus , quamque Ethniel Imperatores ne tangi quidem iusserant, post meiadium feeulum rv. everti, frangique Iulianus Apostata curavit. SoEomen. lib. v. cap. xx . p. aia. edit. Cantabrig. vide Euodium Ase manum t. II. AA. SS. Occiae pag. x67. Theodvirus Hacius Diss. de statua oee. suspicatur Hadriano Caesari fuisse eam a Paneadensibus positam.Alii Ap poli nium Thyaneum eam expressisse putant. Alii ab Agrippa postam censent. Omnes hi eontra m nisenum Eusebii testimonium agunt. De spiseopis Paneadensibus conser Lequienivm t. I. p. 83 . o. seM. Belina postea dicta Paneas est . Capta a Franeis suit ann. I sa. vel D 33. Fulcone Nierololymorum rege , diuque Episcopos habuit latini ritus . Adeundus Lequienius tam . ar I. H. 3 3 3 . Exeia nune temporis iaeet.

a Fuiuet hoc loco dicendum de Ecclesia Maronitarum ad Libanum . Sed quam omnia , quae d

123쪽

ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

In Syria Coeis. πT Rbes Coelesyriae propriae , demta mea poli, si Ptolemaeo vi assentiamur, sunt Damastus , Abila, Heliopesis. atque aliae quaedam ignobiliores. Lapsu temporum Damasius Ecclesiasticae Provinciae, cui inditum erat Phaenicia secunda, ac urbaniensis nomen, Metropolis dicta est, omniaque sere Gelaoria oppida complectebatur . Quamquam Coelesyriae qui fines fuerint, ne antiquorum quidem auctoritate , quod magna sit eorum in illis indicandis dissensio, constitui r) possit. Damassus olim sedes Regum Syriae fuerat. Ea deinde urbs, cum Syria redacta jam esset in potestatem populi Romani, Regibus Arabum sa) parebat. Paullo autem post, quam Christus in zelum ascendit, introduci Damascum religio, atque propagari coepit. Itaque cum Saulus nostris, qui in Syria agerent, flagella , supplicia.

Caedesque minare Mir 33. erant Damasci, qui doctrinam Christit probarent. At Saulo, qui deinde est Paulus appellatus,vins, prodigiisque deterrito , ne deinceps in homines innocentes saevire auderet, atque ad sacra , quae ipse ante aversatus esset , perducto, tanta est Ecclesiis Syriae facta accessio, ut per multi Christiani Damasci numerarentur . Est autem ab aliquibus memoriae traditum, primum omnium, qui religionem Christianam in eam urbem importarit, suisse Ananiam , a quo Paulus senatus . initiatusque mysteriis nostris suit. His initiis Ecclesia Damascena cum coepisset, sic aucta insequenti aetate est, ut jam quarto, quintoque seculis cum iis comparari soleret. quae propter auctoritatem , multitudinemque Christianorum magna in celebritate M versarentur . Sed

124쪽

CHRISTIANARUM. LIBEB II. SI

Sed Heliopoli et si non desint, qui studio Analaiae, quem

modo diximus , propagatum suisse Evangelium arbitrentur, tamen certum est ad aetatem usque Diocletiani aut nullos in ea civitate, aut perpaucos omnino Christianos viguisse. Itaque neque Episcopum habebant, neque collegium ullum presbyterorum . Sed cum Coni tantinus pacem Ecclesi e vcstituisset, curassetque , ut quae ante vexata, atque agitata suerat, multo am

plior , atque illultrior videretur; tum Heliopoli templum Christiano ritu extructum dedicatumque citi inductique etiam cives, qui ante dediti suissent superi titioni Deorum, ut ii Christiani esse

omnes nollent, tamen eos, qui essent, agere impune in civitate , veroque Deo sacrificia, precesque palam adhibere ij paterentur . interea his qui persistere in errore, in quo versarentur. constituissent, ne deinceps, quae hactenus stupra , atque flagiti x patrare, ut Veneri Aphacitidi gratum sacerent, non dubita se

sent, ea aut agerent, aut permitterent, praecepit. Quae res Veneris cultorum Heliopolitarum animos vehementer commovit.

Igitur Constantio imperio , & vita iuncto , ubi intellexerunt. teneri ab Iuliano imperium Populi Romani, qui eorum similis

& moribus , & religione es Iet, conjuratione facta , adorti virgines sunt, quae Christo se consecrarant, easque nudas in medio

loro exponi, & indignis modis ludificari secerunt. Quo tempore veriti forte nostrum plerique omnes, ne si fugae salutem petere neglexissent, hostium furore opprimerentur , inde sibi, quamcelerrirne pollent, excedendum, alioque abeundum saὶ ex illimarunt. Atque hinc factum est, ut cum Petrus, qui Atha

nasii Episcopi Alexandrinorum successor fuit, epistolami ut et Din. II. L apud

125쪽

8 2 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

apud Theodore tum in I illoria si) , scriberet, nulli Heliopoli

Christiani consistere auderent. Post aliquot annos cum Theodosius Imperator , qui nihil minus ferre, quam idolorum culintum posset, lege sanxisset, ut falsorum numinum delubra everterentur . Heliopolitae quidvis experiri, ac perpoti potius, quam sua diruere sa) decrerunt. Sed vi , armisque, ut imperata fac rent , coacti, adeo immutati temporis successione animis sue runt , ut nostris ritibus , atque institutis assirescerent, cognitaque veritate doctrinae, Christiani esse non modo non renuerent,

sed etiam optarent 3). Obscuriora sunt initia Christianismi in urbibus Abila, Lao

dicea Libani , Evaria , Iabruda μ), quam ut exponi hoc tempo re a quoquam possint . Nam quid actum ante seculum quinctum a noliris in eis suerit, incertum omnino est. Sed eli creditu perdissicile, ut instituti diu ante fi milleni fuerint, quam in Laodicenos , qui Emesa xv I II. millia pssuum distabant, Christiana doctrina permanaret. Summa enim fuerat nostrorum hominum , qui primis Ecclesiae temporibus floruerunt, in suscipiendis gravissimis itineribus, caussa dilatandae religionis, cura , ac diligentia, ne qua nati O reperiretur, quae propter ignorationem divinarum rerum perpetuo periret. Quare si in regiones longe a Palaestina.& Syria reliqua remotas sese contulerunt, quin pericula , quae sibi imminerent, metuerent; in-eredibile est, suisse ab illis praetermissa loca, quae sita in Provinciis proximis Palaestinae essent. Emesae autem cum sanctitate doctrinae, rectaque institutione morum confirmatum Evangelium esset, tum ita deinceps martyriis Episcoporum , sortissimorumque virorum propagatum eit, ut jam quarto seculo templum magnifice vero Deo extructum in oppido videretur, in quo publice convenire,Christique nomen celebrare nostri solerent s . Palmyrene Syriae regio etsi longius Damasco recederet, tamen Phaeniciae secundae attributa est. In eam ante seculum

126쪽

CHRISTIANARUM. LIBER II. 8 3

tertium fuisse introductam Chri ilianam religionem . ollendi

nullo modo potest. Sed circa annum 26 o. Cum Zenobia regnum in civitate obtineret, neque inimica sacroruin noli rorum esset, concessum aliquibus nothrum hominum fuit, ut co se conserrent, ac civibus quam sequeb1ntur doctrinam proponerent . Itaque extiterunt inde Episcopi initio quarti seculi , qui Ecclesiis ejus regionis praesecti eas doctrina , exemploque suo moderarentur si) . Oppidum praeterea Charra in Coelesyria erat, quod ad Libaniens cm Phoeniciam spectabat, cujus incolae cum Episco

pum quarto seculo haberent, argumento est, futile eos aliquamdiu ante amplexos Christianam religionem sa) .

I De originibu a Palmyra urbis mult; a disputavit Abrasamus selle tui lib. anglice edito in is scriptoque : Auriquitares Pasm,rena urbιι ore. Eon l. an. t εο ε .in 8. qui, etiam in libria cap.i I. restitiua .ri potius a Salomone , quam ad iste a tam seribit . sequutus Arabem Paralipomenon liniorum Interpretem . Sita in deserto Arabiae proximis est, haud proeul ab l. opitiate . I admor , quod e Ius antiquum n tamen est , idemque atque pali, ram sanificat, et Ia innum appellat ut . u recte est obser .atum a Seuero abrat. Descripsit eamdem vi bem , e Iusque mora uniant a quaedam i lustravit

l ops. ear. an. io; s. Conser Cornelium Bru. tuum Romae ara L an I rom. I. g. 3 9. seqq.& Selletum ibid. c. a I. chrostianam autem religionem Iam inde ab eo tempo ie . quo Apostoli eam pro saxare eoeperuat, obtinuise Palmyrae, eenset Sellerus ibad. es. a. pag. 1 νε. Sed ante seculum iv. qui elua Eeelesa antistit ex suerint non eonstat . sellerus iliae Ae L equi coiti, rum. I. Gν. Chri f. pag. 46. primum mem rant A arinum, culus fit in indiee Synodi Nicatiae i. eommemoratio . Sub

Diocletiano martyres obiisse seruntur Palmyrae labia, Eretritia . se Leonide Martyros. Rom. at d. xv. Iunii. Pollina ani ad d. xxv. Inuri ton .v. pag. . sqq. Acta s. Tabromae referunt , in

eampit, quasi dixerit Zen tibiam a Paulo sit se in Ilida simum induciam e v xv. με s. H. e enim Ttillatili, tirin diei t. sie enim i, statuit. ceri re H quo, odenat Inm ab Ethnie sitio ad Itilaismum tians fugiae, id lie adnotatum e ira a Pliotiis in Lib iotheca. Id quod verum est. viae si rit uiri ro ccxxv p. a o. eae t. an. acia. Factu es id τ' deri Zenobiae opera. Ses ei e loemii eredendi , ncin Zenobiam solum , i d etiam Odena thu in luisse christianam, quod init ευε - e stit u ἰ Potito , quem fui se clir; nianum . & Episecipum Antiochenorum consat . Vide δει 3. stirae secuti iv. v. dixi. qui I riscopi Palmyretiorum fuerint, quorum tiaducta ad posteros memtiria sit, risendii eeo lenii 1 s.c. pol ε . Justiniani atate pene deletum erat oppidum . Itaque restitutulo ab suit . Adetitia is Proeortiis l. l. in . in discus eap. v i . h.'. so. εiat. raris . so . Poli sataeen rum incuts nidus 'it illi' nistros ibidem Oppicitus, atque extirctus fuit. 5 iter. e.vi. p. t. ao.Uicu, nunc est N a paucis Arabi

127쪽

8 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

Eodem seculo, quod modo diximus, Zocomus princeps erat Saracenorum , qui eam Arabiae, quae proxima Provinciis Palaestinae, Phoenicique Libaniensi est, partem incolebant. Is cum liberis careret, ad Monachum quemdam adiit, cujus esse insignem virtutem cognorat, pollicitusque et , si prece sibi prolem ex Deo , quem ille coleret, impetrasset, se Christianum continuo suturum . Monachus quod fuit rogatus , secit. Re divinitus impetrata; Zocomus quod promiserat, implevit. Hoc mortuo , Maria Regina, posteaquam Libaniensem Provinciam , Pallastinam , aliasque regiones populata esset,

duosque Imperatoris Valentis Duces exercitus superasset, negavit se alia conditione de pace cum Romanis acturam , quam

ut Moses Monachus sibi, suisque Episcopus daretur. Valens, qui Arianis partibus studeret, ad Lucium Episcopum Alexandrinorum hominem de secta eadem scripsit, eique, ut Moli m nus imponeret, mandavit. At Monachus , qui nihil magis, quam haeresim aversabatur, induci quidem se , ut ab Orthodoxo quopiam, propterea quod imparem se tanto oneri sustinendo esse cognosceret, Episcopus ordinaretur, vix posse dixit: ut vero ab Ariano, qui etiam in Catholicos omnia cruciatus exempla edere curasset, nullo modo . II is rebus intellectis Caesar ei, ut ad Episcopum Damascenorum, qui Catholicam Religionem profiteretur , accederet . ab eoque reciperet , quod regina postularat, concessit. Hinc extitit Ecclesia

Tribus Saracenorum . quae ad Secundam , hoc est ad Libaniensem Phoenicem pertinebat si . g. III. In Arabia Petraea reliqua. ΡΗoenici secundae Provinciae . quam Libaniensem apellari diximus, cum ab austro Arabia Petraea proxime objecta

sit, praetermittenda nobis non erat, antequam de ortu , pr

gressuque

128쪽

CHRISTIANARUM. LIBER II. γ 8sgressuque Religionis Christianae in reliquis Syriae regionis Provinciis dicere aggrederemur . Atque eo confirmatus magis in

sententia sum , quo de Petra , aliisque nonnullis ejus Arabiae oppidis , quae poli sejuncta ab eadem Provincia fuerunt, supra disputarim, cum de urbibus Patisinae tertiae agerem . Ergo Arabiae Pio vinciae Ecclesiasticae Bostra si)Metropolis fuit. Sunt qui Timonem illum , qui unus septem Diaconorum, quos Ap

stoli ordinarunt , fuit, primum omnium eo se contulisse Evangelium praedicatum , serant. Sed ea res confirmari vetere aliquo monumento non potest. Negandum tamen nullo pacto

est, jam usque a primis Ecclesiae seculis nostrum aliquos id sibi

onus sumpsisse , ut in eam Arabiae partem contenderent, in C

lisque quid creditu sit opus nunciarent. Nam si susceptis longissimis

s In maximis Arabiae urbἰbus Bostra Rumerabatur. Adeundus Ammianus Marcellinus lib. x i v. es vri r . pag. 43. edat. και f. an. Iasa. Qui plura de eadem . olet , eonsulae Cellarium lib. II. Geogν. An . e p. x x v. pag. 3 s. seq. tam. l. eHI. an. H 3 a. Pavlva in Arabiam se eontulit, ibique praedicavit Evangelium Gin. a. xv II. Conset Prciccip. Caraum ad Isaia a . PseugmΗyppolitus, NNseudo-Dorotheus Tlinonem disti pulum Chri ili primum Bostren ortim Antistitem suiise nugantur . At eiusmodi Catalogi το. diseipulorum Iesu servatoris citate Eusebii caesariens s nulli erant. Nam Id. E. l. i. e. xx I. pas 3 s edit. Cantabriae. ubi Septuaginta, inquit, Essiesularum Catariatis n/ unus quιdem uJ ι- ν'eri: ur. Tertio se eulo Berillus Bostrenam Eeclesia iti summa eum lavae ad minimabat. Eusebius ι vr .a.xxxl .pag. ap . Mit. Cantia'. di. Hieron. Caral. script . EeA. Ap. xx. pag. x 7. t. I v. op. iast. Martia i . A que Ecelesas Arabum seculo eodem iuvit Stephanus Pontifex . Euseb. I.vii. H. F. e.v. p. 3 a . Miror autem quid sit , quod nonnulli Gelasium obseurum seriptorem labella d. duabus naturis sequuti , Hippolytum Metropolitavi Arabum suis contenderent , contra prudentii , I eont i, Anastasi, aliorumque veterum diserti sina testimonia. Sed de ea re erit alibi opportunius di serendum . Interea hoc moneo, a Critis a mino Ruggerio vito eruditissimo , S aini eo meo de Episeopatu Hippolyti , Ae originibus Christiana religionis in ea PioVineia esse disputatum sane aeeurate in gi a v issma Dissertatione de s. Hippolyto cap. III. quam nos Dissertationem quum legeremus, admirati sumus ingenium , ineredi hilemque viri in terantiquaria diligentiam , atque peritiam . Atque optandum sane es let, ut hie vi ea publiearetur. Jam vero non mos I foediatem aientem is b.Mi. es. t r. pag. I i. edit. Cantabr. Be ivllum fuisse Antis item Philadelpheno tum Arahum. Sed Peristis iapsus deinde in errorem est, operaque orarenis rediit ad sanitatem .Euseb. ι. v . M i. Eter. Op.xxx tr. ρU. Is . cap.xx. pag. aE4. AGE etylsi quidem eaussa euacta s3 notus in Alabia est , eui intersuit origenes. Euseb. l. supra i alicario cap. xxx ι . pag. a 97. e, cap. xxxvi i. pag. asst. seqq. Berysto suteessit Maximus , qui studio auen.la religionis lilii sitis sitit. vide Euses. l. v I . es. κουν iii. paσ. 3 3 8 . sequuti deinde sunt Nicomaehus, qui adsuit synodo N ie irae, Titus, cuius extant adversum Manichaos et usitissimi, plenique gravitat s libri. Is floruit sub Iuliano , multisque incommodis vexatus est. Huius teram remedia pars eivium Bontentirum Christianaan religionem eolebat . Nam eum Imperator ad cives sei ipsae t. ut praeonis voee urbe Titum eiicerent. Titiit ad eum litteras misi, quibus fgnifieahat ,, Chrisianos plebem gentis,iam numero Oxequare . count Sohomenum tib.v. cap.xv. pag. I I. essit. Cantaόν. Qui Ethn ei erant Petra, ae Areopoli pro stiis templis ad Λrcadii tempora aeriter pugnabant . soL. ι. via c. xv. p. a s 8 Episcopos Rostrenos numerat L equi enitis tom. t I. m. viri pag. Io 3. seqq. secus o superiore spiseopus vos renorum ei tea ann. is t. Gregorius vivebat.

conser tam .ii l. Per t. vi ia F9 pag. 73 s. se et t. anno 16 a. synodo Hierosolvinitanae se seripsit Philemon Hii romona sua . Archimandrita , 5. a. iniurator sanat sima metropoleos Bosrorum . Apud Nar in. t. xl. Conei. r. par. a' o. Ex qua re constat, vel sali etiamnum Bostra Graei titus christianos , qui tamen schismati studeant.

129쪽

8 6 ORIGINUM ET ANTIQUITATUM

gissimis itineribus in eas regiones penetraverunt, quae a Pa- aestina longe abessent, atque ab iis gentibus incolerentur, qua ab Syriorum lingua, institutis, moribus, rebus denique omnibus di sic reparent,cur tandem Arabas sibi finitimos prie termittendos esse existimassent Ac tertio sane seculo Beryllus, quem Origenes , ut ab haeresi , in quam inciderat, revocaret, Convenit. Episcopatum Bostrenorum numquam obtinuisset, si ante B sirae, qui Christianam Religionem profiterentur, nulli suissent. Neque aliter de originibus Christianismi Adeaa Bata ηae , Medaba . Esebonis , Errh. e. Gerasa , Philadelphia , apoli, s Gnsantia statuendum cst sI . . . i

P Ηoenicibus Libaniensibus proximi sunt Syri Seleuci denses. Theodosi Iunioris tempore divisa Seleucis Syria fuit in provincias duas, quarum una Syria prima , altera Syria secunda sa) appellata est . Syria Secunda Apamea 3) metropolis erat. In hac urbe , etsi ab Hippolyto, & Dorotheo traditum est, suisse ab Aristarcho Christi discipulo Evangelium promulugatum ; tamen induci non possum , ut nullius pretii Scriptoribus auetoritatem, & fidem adhibeam . Est autem majoribus in erratis, nolo enim gravius dicere , Blasii Tertii in Syria Iucra sententia. qui Hieremiam nescio quem Apostolorum audit

rem instituisse Apamienses, initioque seculi tertii creatum eorum Episcopum suisse μ) scribit. Quamquam non is ego sum , qui cum sciam , primo seculo ab Apostolis, eorumquς discipulis curatum fuisse , ut in Seleucide , imprimisque Antiochene Christianae Religionis decreta enunciarentur, quam que fieri posset, latissime manarent , tum putem repertum fuisse neminem , qui Apameam & satis antiquam , di multitudine civium celeberrimam urbem peteret, in eaque exequi studeret,

130쪽

CHRISTIANARUM. LIBERII. 87

deret, quae Iesus de propagando ubique gentium Evangelio jussisset . Sed quis ille , quo loco natus, quibusque inagistris usus fuerit, non satis constat . Quinetiarn ne illud quidem compertum est, qui ante seculum quartum Apamiensem Eccle

siam si) Epit copi gubernarint. Neque sortasse Arethusa, Epiphania , Larissὸ Syria , mariam ma , Seleucobest, Raphanea, B Iaueaeque diversa initia Chri Itianismi fuerunt, quamvis eorum oppidorum incolae plerique ad quarti usque seculi finem per

tinacia desistere noluerint, abjicereque idolorum cultum, quem suis majoribus probatum su i sse cognoverant sa). Syria Seleucidis Antiochia urbs praecipua fuit. In eam ab Apostolis . ut ante s34 diximus, inducta primum Christiana religio est; iisque vivis, cum ita Crevisset, ut non eos modo, qui Iudaei . sed etiam qui Graeci origine suissent, contineret; quodi sensiones , quae oriri Caussa variarum appellationum gentium diversarum solent, omnino tollerentur , commodissimum visum Sanctissimis viris est , ut omnibus, qui Jesum colerent, inderetur nomen Christianorum . Interea Petrus, qui Romam

venire decreverat, Evodium Antiochenis Epi scopum dedit. Huic successit Ignatius ille Martyr, qui doctrin a,summisque t boribus susceptis, ac suis pro Christo sanguine, ita auxit Anti chenam imprimis Eccle tam , ut nulla sere alia civitas esset, in qua tot Christiani numerarentur . Ac diligentia quoque , il

lorum , qui post eidem Ecclesiae praefuerunt, prodigiis a Deopatratis, martyrumque deinceps sortitudine sin factum est,

3 c. a.

a De eo troversiis Antiochia ortia, quo tempore Apostola vi τebant, diximus .cilainine g. huiuste operis pag. 3ao. Ac Petrum quidem revisse . adminin asseque aliquamdiu eamdem Eeele.s,ω ν,ueis dictvinest ibid. pag. s.De Evodici eoniae Eusebium l. 11 I. ms. Eιeι. e . x D. sed de Ε .iaio . Ignatio eeterisque Episcopis, qui Antiochenam Eeclesiam moderati iant. prater Eusebiiiis , qui eiarum opportune meminit in Historia Ecclesiniea . dum tempus moneret. agunt ex n..is scriptori s diligenter Petrus Bosehias s. I. initio tom.iv. A. M. M. Iula. . Miehaei Lequienior lom. I. Orientas Christiani pag.ε ν o. Ieqq. Fabricius tomo xiv. Bibtioiseea Gr aut sartimium . Tillemonitum , Flevtium , orsum , aliosque innumeros praetermittam , qui in Antialibus . Historiisque Beelesiasticis, quat descripserunt, saepe . ut postulabat ratira . Eptico pos , resque Antiochianiarum commemorarunt . Conser etiam Conlitus. Apost. las . ii. cap tivi in eumque loeuin adnotationea Coteletii a. tans. I. Apostolaeor. PH eLI. an. a 4.3 Eorum, qui diidit si post mortem Stephani fuerant, para Atiliochiam .etiit, illisque lolumloitio Evangelium nunciarunt, qui Iudaei religioue essent . sed Cyprii quidam . ae Cyrenenses eNIpsorum , qui dispers sucraut , numero Ettinicos docere coeperunt. magna ne horum multitu-

-. dinem

SEARCH

MENU NAVIGATION