장음표시 사용
501쪽
adhibere salivam, in se flationesque in administrando baptismo, ut sacramentale quodpiam , putent. Permitti tamen ab se ad decennium ejus dispessationis prorogationem . Quibus autem
modis uti ea Missionarii deberent , docuit. Quod si qui es
sent Malabari, qui ineptam esse , aut minus decentem sacramentalis ritus materiam salivam . in lassationesque censerent, hos baptismo initiari non oportere . Interim ut Catechumeni recte instituerentur, jussit. Neque enim sperarent Megionarii se post decennium esse simile quidpiam concessurum. De iscretum Tournonii de Pareis omnino jWilam, necessariumque eL se dixit, idque jam scripturarum, Patrumque auctoritate deo monstrari posse . Quamobrem grave se, acerbeque ferre , esse aliquos, qui repugnent, quo minus servetur. Iesu itas , qui convertendis Madurensibus &c. operam darent, id proponere , ut aliqui ad praecipuam Tarearum euram deputentur. Id Pontifici consilium , quoniam ita tempus moneret, probari , modo amore erga Pareas eodem , atque erga Nobiles serantur. Depu ari igitur susscientem numerum Mi nariorum , qui Pareis ad si stant, horumque loco, si inde migrassent, aut e vita deis cessissent, alios subrogari praecepit. Haec nisi intra quinquennium , superius autem intra decerentum impletum resciverit, novos se viros Apostolicos in ea regna missurum , ipsosque. qui repugnassent parere , ut in Europam redeant, Coacturum . Superis
stitiones gestandi Tab, stangendi Cocci, impediendique, quo
minus mensruata in Ecclesias ingrediantur . damnari oportere . Observanda esse . quae Sancta Sedes praescripsit. Nemini aliter . quae sancita sint, interpretari fas esse . Eum qui contra haec omnia quidquam agere non vereatur , in indignationem Omnipotentis Dei, Sanctorumque Apostolorum Petri, &Pauli incursurum si) . Interea in ora Coromandeliensi Epi
a Vulgata hae Constitutia Dit an .iet 4. die ν. Octobria . Non est otium de huiusmodi re. hus agere , Hidoeiamque rerum ob ritus Malabarie viris Apostolicia gestarum copiose de ei i- here . iasi plura volet , eonsulat gravissimi viri Mo3 si Lueinii ordiali Praedicatorum , qui eum se liberet commisiarius 1. de uni .eralit Inquisitionis Roma . post vero sancta Roma a Beeles a Cardinalis suit, Praeclarum opos inscriptum. Ma nci a dirisa dei mereto ptibilεeara in Pundi
502쪽
scopi Melia purenses vigebant, ut hoc etiam tempore Vigent, quorum sunt Catalogi a viris eruditis diligenter descripti ij, di modo segnius, modo, ut par erat, sedulo rem Catholicam, adjutoribus viris Apostolicis, curabant. a Ton quinum regnum proximum est Sinarum Imperio qua ad Orientem, & Septemtriones spectat. attingit a Meridie Cochinchinam, di ab occasu Lajorum, & Bramarum fines . Hoc regnum provinciam olim Sinensis Imperii fuisse serunt 3 . Igitur cum olim in Sinis Christiani versarentur . veri esse simile cuiquam videbitur, in Tonquino etiam ejus religionis homines saltem aliquot floruisse , qui primis temporibus re
ctam sententiam , post vero ab haereticis circumventi Nestorianismum conseetarentur . Sed quoniam vetus nullum extat
monumentum, quo haec statui, Confirmarique opinio possit, ad Apostolicos viros descendam necesse est, qui in illud regnum
xv I I. Ecclesiae seculo venerunt, contenderuntque , ut nostra
eodem religio introduceretur. Igitur Dominicani M. &Iesultae is , qui gentes barbaras , efferatisque moribus Viventes mansuetas reddere , Christoque conciliare studebant, cum in Tonquino regno superstitionem invaluisse cognossent, quae ab
dat sommo Ponte e Beneistro XIII. presentata acta mod/sima Santita sua ,e. . . . Micione
se prata ram la deli' aut νε . Roma a.. a νx s. te opus De vita , se νebus gessis Cromotis XI. Pont. Max. scripta a Polidorio via editaque Eretilentiatini Annibalis Cardinalis Albani auspieiis Debini an. xyar. ιώ.i I. pag. ras. Nam eeteros peste imitto,quorum libent furtim. Contra Tournotui deerrati v . eiusqae defensore. vulgati, merito sanctae sedis praescripto reiecti, damnatique suerunt . Immo vero platermittenda etiam eenseta Norberti de Rat te Due Capue-
butum in Tomos duos, atque inseribitur e A1 maiνes Hiuomquas cte. Mat. ea in xv. a.. 744. N Fabri eiuslem Norberti amici, qui apud Nelsettoa smilis argumenti seripta edidie. I vide Baulinum l. e. pag. 44s. qui seriem texit eorum Episcopurum . a De Dominie is qui au. t so . seqq. in India Orientali . atque in ipsa Νlalabarie is regnis uvangelium praedicartitit. stagncisque laborum fructus tulerunt , adeundi Lasanus ι.ε. pag. x L .
503쪽
ea non admodum discreparet, quam Sinenses colere solerent , in illud viros Apostolicos mittere, dareque operam incolis a cultu idolorum ad veram religionem convertendis decrerunt . Hi magnos laborum fructus reportarunt , plurimi iaque persuaserunt, eum, qui Decreta Christianae fidei ignoraret, Perpetuo periturum . Quae res cum diu celari non potuisset, propositum I) an. I 664. die a 4. Ianuarii edictum est,
quo praecones Evangelii inde excedere jubebantur . Antequam ea lex esset publicata, cum Rex ab suis intellovisset. viros Apostolicos circiter decem omnes sere regni provincias peragrare , idque agere sedulo , ut Tonquinenses patrios ritus, religionemque desererent, eis ut ad se ad constitutum , quod jam indicarat, tempus venirent, praecepit, quin rationem, quamobrem eos vocaret , exposuisset sat . illi ignari rerum omnium , quas inimicorum Christiani nominis consulto Rex paravisset, continuo atque ad ejus aedes accesserunt. Comprehensi, atque navim
conscendere ad aeti, Mamum trasducti sunt, uno Jesultarum Rectore excepto, quem in Metropoli cum socio detinendum existimavit, cuique ne coetus cogeret, neu quidquam , quod ad amplificandam Ecclesiam spectaret , moliretur jussit. Hoc statu cum triennio sere in Ton quino res nostrae fuissent, nunciatum Regi est, Iesu itam, nescio quem , contra atque ipse imperasset, in regno versari, auctoremque incolis esse , ut numinibus patriis neglectis novam religionem amplecteren
tur. Quapropter non hic solum , sed duo illi etiam , de qui
504쪽
bus modo demonstratum est , jussi sunt abire exulatum .. Oactique in navim ingredi, atque in Bataviam transduci, ne ipsi , Christianique ceteri furorem in se Ethnicorum concita rent, Ecclesiasque tot laboribus constitutas imprudentes Perderent . Paullo post edictum , cujus supra meminimuus , Publicatum suit. Quo circiter tempore tres Episcopi Galli in Cochinchinam, & Τonquinum ricarii Apsolici ab Alexandro VII. Pontifice Maximo missi. in Orientalem si) Indiam
Pervenerunt. Franciscus Heliopolitanus . qui eorum Antistitum unus, praesectusque Tonquinensibus erat, cum certior esset factus, aditus in illud regnum omnes interclusos esse , ne que eo cuiquam nostrorum Sacerdotum contendere licere, diisci vix potest, quam moleste , atque acerbe tulerit. Sed cum collegisset sese , considerassetque etiam , atque etiam quid sa-cho esse opus videretur, nihil veritus pericula, in quae seipsum conjiciebat, Tonquinum petere , & fortunam , quaecumque accideret, experiri constituit. Interea ad Tonquinenses Christianos scripsit, eosque hortatus majorem in modum fuit, ut ne se vinci paterentur . Nam tormenta, aerumnasque, quibus premebantur , eis gloriae , & Ecclesiae commodo, atque utilitati suturas. Circumspiciebat porro Episcopus, via ne ulla reperiri posset, qua iter in Tonquinum institueretur. Cum nulla sese offerret, D. Mottae Camberti Berytensis Episcopi nam is alter erat eorum de quibus dictum mox est consilio permotus , Siami manere, plebemque ibidem instituere decrevit, quoad opportunitatem nactus esset eo penetrandi, quo
Pontifex praecepisset. Post multas ob caussas Heliopolites Si mo proficisci, atque in Europam redire voluit . Ubi inde discessit sa) , litterae ad iplum ab Catechiste quodam Tonquinensi redditae Berytensi suerunt , quibus significabatur . lectam fuisse in coetu Epistolam, quam ille cum Siami ageret, ad Christianos miserat . eamque jam maximam omnibus attulisse alacritatem . Propositum quidem fuisse edictum adversus Sacerdotes, & Catechistas haud diu post , quam e Tonquino pulsi Iesultae suerunt; sed nihil ex eo nostros acce
505쪽
pisse calamitatis si in . Itaque libere Christianis in regno , tutoque degere licere . Quod si viri Apostolici revertillent . id
Regi, qui interdum rogitaret, num redierint . gratum futurum . Praeterea esse aliquos, qui censeant, Regis voluntate . scriptum ab Ethnicis Tonquinensibus ad Visitatorem Macaensium Jesultarum fuisse , ut suorum aliquos in regnum mitte. ret . Quamobrem confidere se fore , ut Jesultae revertantur ,
Episcopusque praefici incolis ast Christianis possit. His te et is
litteris, Berytensis Antistes Deyderum Sacerdotem e suis quemdam Τonquinensis linguae peritum anno 166ς. delegit, cui in mandatis, ut in eam regionem proficisceretur . & Christianos consolaretur, atque adjuvaret, dedit. Multos is quidem progressus secerat, Cum an . 167 I. Berytensis ipse . ut Dey ero majores spiritus adderet, Tonquinum petiit. Inde Iesu itae rursum amplificare fines Tonquinensium Ecclesiarum coeperunt , quae studiis superiorum Evangelii praeconum , sanguineque tot Martyrum institutae s3) fuerant. Hoc idem Sacerdotes, quos deinde Vicarii Apostolici m iserunt, faciebant. Sed omise vi inter Missionarios contentiones sunt, quod eorum aliqui primos
,. seoso di Derito . ela sinis gravissime pene pro ibita la religione Cattolle a I ma eantviteoelo ., hisnct colla iviro attenetione . e virtu ι parato maravigii e ne ite eoaversoni de ggetti qua ,, Iifieatissimi deIIa eorte , e infinita a Ilolatri, e benehe te perseeuxioni seno litornate pia se- , , ve . Hie mal eom tomenii , e morti de deli, nondimenti consteine Pantie a chissa eat sanis .. me de ' Maιώ a s ε iniatiplieata sempre piti la sede di Cristo a seehe s piso dite ades , . che,, Ia maetiore . e mistior parte des Tunchino sa Cattollea . E se a quel Re s seri .ese da vostra ,, sanista e m i vitaria a riceve re la nostra tanta religione . mandandopli qualche dono seeondo, . a 'via deIP tiente i che divitata stima , ed affetio a sate e Laeta eosa, ehe dat Bua. o dia,, Qua iam ahhraeciata . 4 Ilad. pag. ea ., Ε ' noto asa Congregaxione quali , e quanae e tit radiaeioni abbi no semisis Fre Rutile da eettunt ) . che eome primi ne P In ille mal volentieri tolerano di vedetsi sor- ,, petii a' vicari Apostoli ei ; parendo loro di aver perduia in bucina parte la stiuia . e di non esiis sere come ir passaici arbitet delie intainaxioni di quei popvili , che hen conohheto risHendereis .antapulosamente la honta, edisnteresic ec' Vicaras tinde . . . eomine tartitio in pu hblicheis adusianae , e uelle Chiese di se tegitarat . e sulcitandri un rigido , e datinabile scisira , hannori eora Iettere circolati in cnvato aque' se delia che non ri noscanti . ne pleiuno obhedieneta al- ., cuna , dando loro a credere eon argute in vena ioni , che liano vesicivi intrus , ed e retia i , e M tuiti i sacramenii amininis rati da' loro saeerdoti nullἱ e saerileghi a otiae eon tal supposto sanun loro continuameute rinnovare , e predicando ch e meglio morire seneta Sagramenti, et he, , prendelli da loro , e perciti perseguitati , e te teditati da cotira i altri stirono trasportat ,, alla InquisEimie di Coa , e altri barbaramente scacciati da' medesim principi rentili. confer qua sequuntur.
506쪽
primos se omnium rerum, Sacerdotesque a Vicariis Apostolicis
missos, ipsosque Vicarios Iansentana haeresi imbutos esse jacta
rent, impedirentque, ne quis ab eis Sacramenta susciperet, deinsenderentque litteras a Pontifice datas , quae relatae in aeta ab Lusitanis non essent, irritas censeri oportere, quoad privilegia Regi ab Sede Apostolica concessa viguissent. Harum rerum ubi Clemens X. Ponti sex certior est iactus, cum plane perspiceret, eorum hominum temeritate , malisque artibus ma gnum afferri Τonquinensibus detrimentum , rursum ad Vicarios litteras . quibus eis dignitatem , auctoritatemque confir
mabat, seripsit . Addidit ti) Vicarium quartum , qui Si
nensis cum es Iet, tum ob linguae facultatem , prodesse Christianae reipublicae poterat. At repugnantes obfirmati in sententia manere, Praesecto Ordini obsistere, omnia denique miscere , modo ne Vicariis parere cogerentur . Itaque mortuo Clemente Decimo , Urbanus Cerrius, qui Congegationi de Propaganda-Fide a Secretis erat. Innocentium XI. qui Clementi successerat, oravit, atque obsecravit, ut ne quid praetermitteret , quod ad reprimendos dissensionum auctores spectare videretur ast . Ei Pontifex respondit, sibi curae rem adeo gravem suturam . Cura, diligentiaque Romanorum Pontificum sedati aliquanto tumultus deinceps suerunt, dataque Vicariis
Apostolicis facultas Tonquinenses instituendi, agendique, ut qui Christianis partibus sese addixerant, in fide, ossicioque confirmarentur 3 . Interea Viri Apostolici palam de religione quidquam praedicare non audebant, propterea quod revo
cata. M. ibid. ,, Airi a te qua quest. titistissime lamenta Eloni , suron dalla san. merv. di Cle... mente x. a supplicaΣione della congregaxl e spe diti duo vi brevi , che eonvalidavano ii, primi glaeonceduli a savore de derei vicari. aeeteseendo non menti Ia Ioro giarisdiatone . , , the it numero di essi etin ereare see quarto Uieario Apostilico hellachina an Patre Dome nieano Chineia , ch essenso naetionale . pla Leit mente potesse intria ut te Ie religione in queas, grande Imper. . . . seguitarcino intonee mena sti oppositoνi pili che mal a persegui carti . atin, , traversando ogni loro opera Elone eon dispeeeteto deli, sarit, sede ἀ a' di cui brevi . e bolla ,, Ulene impedita I eseeuhione eoti detestabile Appino . ehe non solsa tortiere I dititii della ,, e tona di porrogatio . Spedirono percla detei Vieati Apostultei ovous agente eon replicateis istanete , ehe s dasse timedio a queste ossi nate opposiaioni. . . . oppure , che la sania sede la,, richiamasse , glaeehe te loro operallioni gelanti . . . servi .atio solamente per salii restare vi ,, lipes Se. Erat et Episeopo Dominieatio sinens Gretoriis. Lopesus nomen. ms. Phil. PromDom/Nι e. t. II. pag. 3 s.seqq. a Cerritia iIid.
507쪽
cata edicta non sui stant, quibus ut in nostros Ethnici inquirerent , renunciarentque , quae deprehendissent , Regi jubebantur . Anno IT s. a transfuga , nescio quo, Vicarii Apostolici, Missonariique accusati fuerunt, quod leges a Regibus latas contemnere, Christianisque sacris imbuere incolas conarentur. Anno IIo 6. Gubernatori cuidam datum in mandatis ab Rege fuit, ut investigaret , vera ne essent , qua ille ipse transfuga dixerat . Is cum cognosset ab civitatibus , vicisque aliquot Comiter exceptos Vicarios , Praeconenoue aliquos Evangelii fu i se, Christianos pecunia multavit., quin ullum religionem , quam amplexus estet, curare Coegerit siὶ . Sed ne cognosci in posterum tempus, rursumque accusari possent, eis , ut coetus clam haberent, utque cruceS, imaginesque Sanctorum, quas Princeps retineri a quoquam vetuisset, absconderent, praecepit. Ea res magnopere impediebat, quo minus res Ecclesiarum Tonquinensium amplificarentur. Nam etsi erant permulti, qui Christianismum colere optarent , quoniam tamen paupertate premebantur, impetrare id
quidem a se ipsis non poterant, quod , s coacti fuistent pecu
niam numerare , ne in extremam miseriam inciderent, vererentur . At Viri Apostolici nullam ab se fieri patiebantur ossicii intermissionem . Peragrare oppida , vicosve, audire poenitentes, rem divinam facere , omnia denique exsequi, quae ad incolarum salutem pertinerent. Quo tempore aliqui, quod res diligenter celata non suisset, capti, atque ad Iudices adducti, pulsi tandem in exilium suerunt sa). Auctus deinde, Dominicanorum , Iesu itarum, aliorumque opera , in regno
est numerus Christianorum s 3 . Nunc Vicarius est ibidem
. . eiiique me si medioeremente appreci . su destinatos esertitare l)ussa ita di Mim tinatio ne' Ter. .. litori di Civo Thuy-Chan Dinco , de Vu-tien gesta provincia meridicinale, e aver tura di qua. is tanta cristianita in ei rea , ehe lui trovans assesnate at suo ordine dic.
508쪽
Apostolicus Hilarius a Iesu Augustinianus Exealaeatus I) Episcopus Coricensium . Hoc Episcopo quatuor Iesu itae sortissimi
viri an . I 737. religionis Christianae caussa capite plexi sunt. Quo anno cum Franciscus Gilius Federicus Dertosensis Ord. Praed. in oppido Luehuy ageret, ac futurum aliquem , qui se accusaret, ne suspicaretur quidem , noctu magno numero Ethnici una eum Saerificulo Thaytinho homine scelesto, atque
hoste nefario Christianae religionis eodem Concurrerunt, dumque summo mane Franciscus rem divinam faceret, aedes, ut
ne elabi posset, obsederunt, captumque, senibus deligatum , secum in navim transtulerunt. atque in aliud oppidum ad Sacrificuli aedes abduxerunt, qui fore confidebat, ut sibi. cum nostris Gilium restituisset,a Christianis pecunia numerar tur. Id ubi enunciatum Praesecto est . Franciscum ad se adduci imperavit. Sacrificulus, qui rebus suis dissidebat nam
contra leges in aedes suas Sacerdotem Christianum transtulerat in in Metropolim ad Regem , quae evenerant, nunciaturus contendit. Quae res in caussa suit, cur optimo viro libero abire minime liceret. Nam Praesectus, qui dimitter&hominem constituerat , metuens , ne poenas violatae legis lueret, ad Regem adiit, & Sacrificulum accusavi t, Giliumque in potestatem permisit Ethnicorum . Igitur in carcerem conjectus vir sortissimus, etsi febri saepe agitaretur , multinque incommodis a cupidis pecuniae custodibus carcerum
premi soleret, ludibrioque puerorum exponeretur, tamen Omnia aequo animo serebat, curabatque , ut non modo nostri
in fide manerent, sed Ethnici etiam ad cultum religionis verae converterentur. Atque haec quidem ille ad exitum anni I7 3. solus erat perpessus, cum intellectum est , Matthaeum Aloysium Leetinianam perinde Dominicanum iisdem in aedibus, ea demque hora, qua ipse an. 1737. in potestatem Ethnicorum venerat , comprehensum esse, atque in urbem Regni principem transferri oportere, ut eodem Gilio socius gloriae, ac felicitatis esset. Anno 1744. tertio Kalendas Iunias adductus ad Regem, hujusque voluntate traditus iisdem carcerum custodibus est,quibus asservandi Gilii impositum onus fuerat. Anno IγΦς. XII. TOm. II. M m m Kal.
3 Huius anteeessor in Vieariaris fietat P. Thomas de Solis Dominiemis e Congreaationes. Sabinae .
509쪽
Kal. Ianuarias certior Franciscus est factus , se postero die esse gladio,ob res pro religione Christiana gestas, percutiendum. Id cum gratum Francisco esset, ut qui nihil magis in vita opta
verat, tum grave, atque molestum Matthaeo erat, quod metueret , ne si dimit Iag aliquando fuisset, m artyrii gloria, cujus desiiderio flagrabat, privaretur . X r. cal. Aprilis summo manerem divinam uterque secit, & posteaquam Franciscus primo circerum Custodi gratias , quas potuit, maxinos habuit, mi is lites accesserunt, qui eum ad supplicii locu m ducerent. Matthaeus . qui sejungi ab amico, socioque poenarum non pote rat . impetravit, ut sibi eum comitari permitteretur . Cum ille alacer, hic moestus incederent, nuncii accurrerunt, qui dicerent , jussiise Rege in , ut Matthaeus etiam eodem supplicii genere afficeretur. Igitur pleni gaudii ad destinatum locum venerunt, atque ubi se Chri itianorum precibus commendarunt. capite diminuti, martyres orierunt I). Optimis, sortissimisque viris sublatis, minus esse crudeles in Christianos Ethnici coeperunt. Itaque viris Apostolicis majores, uberioresque fructus referre hac nostra aetate licet. Atque utinam Sa
crae Congregationis de Propaganda Fide auctoritate, si quae sint inter Missionarios, Vicariumque Apostolicum dissensitones sun
ditus tollantur . Speramus autem fore, ut brevi tolli possint. dum cuique . quod suum esse constiterit, restituatur. Ita vero fiet, ut alacriores animum omnes ad propugnandam Christianam
religionem conserant. Sed de Ton quino satis di stum ello a).
510쪽
Ton quino finitima est Cochinc hina . Sunt autem hujus regni incolae acutis ingeniis , propensique ad amplectendam Christianam religionem . Ac nisi saepe regiis edictis deterriti suissent, perpauci Coch in chinenses a nostris sacris institutisque alieni reperirentur . Nihilosecius suerunt superiore seculo, suntque in eo , proximoque regno, quod Champa vocatur , N
Cochinc hinensi Regi paret, permulti, qui nostris se legibus
obstrinxerint , inducti Dominicanorum , Iesu itarum , alio
rumque virorum religiosorum oratione , qui eo se introducendae , dilatandae quo vorae religionis caussa contulerunt I .
In Si amense Imperium sa) perinde est a nostris primum , tum a Vicariis Apostolicis laboratum, ut nostra religio inve-M m m a heretur
., et , e gli editti regi , saetimente in breve tempti s eonverti rebbero , . . sta quesbi regno scitari to Ia tura pas orate dei vesicivo di Lerito , uno de' Vieati Apostolici , e altri Missonat i , e vi, , hanno sarto trandissimo stulto, come anehe net regno di Champa sogsetto at Re delia Cocinis, , cina. Vide praeterea Christophorum B trium Relae. Peria M.f. nel νtans deila Coeineinaran. rasa. Iacobum Lambertum scie . . De Retuo Cocineιn. in eaer. an. Io a. Iacobum de Mael auit De Regno Coe aine .gallice edyt. n. 43 a. Mitto teteros , ne sm longior , quam oporistet . Nunc temporis viri Apost ,si ei religicitii in eo regno dilatanda operam felici sueeess. nais vant . Iu his est Iosephu Maelion tu Ordi Prad. Florentinua . a De propens e Riga n gramen sium erga Christianos agit Pallu I. e. CertIua ἐιiae pag. it . qui , , Ε sit uato , ιnquit, quelio regno ne ita parte meridionale des P In die passato ii golso di, , Bengali , ed e diviso in titidici plovincie , HPerano una volta undi et Regni , delle quali Ia, , prinei pale ἡ siain , cis, i nominata galla ei ita Metropoli posta sui mare potio eomosissimci . eri sede reale. Si per merae in questa Citta , e in tutio it regno , ben he it Re si a Ido, . latra , I ese retrici libero di tigni religione. Odde I vieati Apostolici col consensis de Ira ,, s. sede hinno i .i sermata la res deri Ea dr uno di Ioro, a ventos aperta Chielo, e sonis, , dato tin seminatii, , doue illi tui se otia i naturali per ordinarii sacerdoti . . . . . II maggiore imis,. redimento , che per la propagarione delia sede sa in det to regno, e a creatio , e la potenra. ,, che hau no i Maometiani, quali non mancanti di usare ognt aete per introdite vi la loro rem . , , ma setta ; aneti non e Dran tempo , che II Re si id vitato ad abbraeelaeta con solenne ambasiae. ,, ria della Regina di Arehen , ehe griverna II piu considerabit Regno delia I sola di sum atra , e,, anche dat Re di Golgotida ambilue Maometia 1i. Contuitoelo vi s sono salti grandita; mi, , progress da' Missionari , non solo in stam s ma ne ite attre Provinete , partici Iarin eo te, , iri Te aeriin , batteretando anehe morte perione priae trali di quella eorte . Anno acti N. Rex Gallorum Ludovieus xlv. Legato , quem In siainum miserae in mandatis dedit, ut de pei trahendo ad christiana sacra sis mensum Rege age tet . Id ille cum in eam regionem pervenisset. eontendit . sed frustra . Vsse de Maran des Per ει I Ditos Enu es par re Ror aux In. s. oa la mine rom. . pag. IE . a via. I . edit. an. iis p . Idem Iesu ita curarunt, & Regi persuaserunt , ut x M. Mathemati eos a Praeposito Generali 13ereret . utitum enim opera confidebant fore. ut Rex ail sanitatem revertereturpat. 32. seqq. Anno 1637. erebris rumoribus Ludovicus Rex intelligebat, esse si amensem bene in Chiistianos tnimatum . Igitur Missionarios eodem mitti e uiaravit . Sed rebus immutatis, viri Apostolici Pot Hieli etiam, qua sita eli in ora coromatide liensi