Censura sacræ facultatis theologicæ Coloniensis, in quatuor priores libros de republ. ecclesiastica m. Antonij de Dominicis, quondam archiepiscopi Spalatensis

101쪽

84 III. rum utilitate urgente sed prece,vel preci se,

dentibus.

rum ex his apocryphis constitutionibus 8e decretalibus legem in Ecclesia sumpsisse , non enim lege ulla certa, non Canone, non praece- pto,aut diuidi coeperunt prouinci ς,aut ordinationum Episcopaliu modus praescribi, sed ipsi-met Episcopi,ac ratione &experimento dict te & spiritu Christi interne instruente, ut confusio vitaretur simultatibus atque schii-matibus occasiones Praeciderentur, paulatim inuexerunt morem kconsuetudinem , vici cumuicini Episcopi certis limitibus inclusi sese

inter se ordinarent.

Propositiosa a,canonibus contraria, muIre tenuestiritu missum, qui testimonium conscienti, dathareticorum nostri temporis. Nunc verb,proh dolor, lex haec sanctissima, Aetribus ad minimum consecratoribus, more Pharisaixo, sicut & plurimae aliae,ac praecipuae, uuibus regenda est, iuxta traditiones Apostolicas,&canones venerandos, Ecclesia ad externam solam speciem,non sine ludibrio, redacta

102쪽

CENSURA.' est,dum summus Pontifex solus saepissime& qigit,& approbat.& confirmat,4 deputat Epi-piscopos :eosque tradit tribus quibuscunq; ob-uijs Episcopis,etiam ex remotillimis,ac inter se distantissimis, siue etiam hieris titularibus.qui revera nullius stat Ecclesiae,nulliusque prouinciae Episcopi consecrandos. Qu9d est turpiter sacris illudere Canonibus , tamenNicaenus Canon, Episcopum non esse definit, qui sic per ludibrium Si consecratuS. Asserti in sensi auctoris haratica illis verbis, Epi- scopum non esse,instas ius repetita. Eadem est in iuriosa insedem Apostolicam.

Num. 48.

Consecratio vero est mera quςdam caeremo nia,cum precibusvi mantiu impossicione, alijs que externis actibus peracta: quae saepe ordina /tionem iam factam subsequitur. Propositio harerica.

Num. 23.

ALterum caput mihi videtur gramea in se

continere blasphemiam,&et his cismum Te dolere, dum se Papa in terris alterum Deum

Hac propo tio est caIumniosa in Innocentium,qui sic non alterum Deum facit,sed tantumses Christi Dei in terris Vicarium dicit.

103쪽

Num. 1.

NVllium Episcopum esse, iure Diuino alio

rum Epis coportim Episcopum, sed unum quemque Epi scopum esse in sua Ecclesia supre muni, Mimmediate soli Deo subiectu,inquan tum Episcopus est . Repetitio harson pra memoratarani. 1bidem insite. Ostendam enim iurisdictionem aliquam tem poralem Ecclesiam in suos ministros, dono priuilegio Pi incipum , quam aliunde non poterat, acquisiuisse. Et vafra praesertim postquam dono P incipi urisdictio etiam aliqua tempori 'clesiae. Propositio haeretica, quia o Ecclina Pr lati in ininistros nediare pel a Chri sto, re 'Ita oueret

nisi

104쪽

CINs VRA. 87Qtim in Concilio Tridentino cernimus hanc Metropolitanorum potestatem erga suos suffraganeo , non parum restrictam, coarct

tam a

Concilium Tridentin m antiqua iura potius renouauit,quam restrinxit 'o bovo Ecclesiae eidem Concise

si restringere lici isset siplacuisset. Eodem paulo insta. Sed totus illius Concilii Tridentini scopus

fuit ut amplissimam iam ex innumeris usurpationibus Papalem potestatem non modo stabiliret,sed etiam facere 'mpliorem. Solus enim Papa , solaquestruxit&instruo

M. Antoriam, O

ncilium illud rexit,

inlisici veram obedien- Ueruantiam ct rece- hanc propositionem cum is temere ac sacrilego ore

4mus planeque intolerabi- in asserit Canoni huic in . Chlysostomo obiectum,

105쪽

Num. 8.

SEd hoc est iam ominarium Paparum artiti clum,ut quae Episcopi proprio iure possunt, ea Apostolica concedant auctoritate,ut inde Episcopi fiant mere Papae ministrivi executores. Assertio cauimmosa in Romanum Pon sic . Nescio ergo cur Concilium Tridentinum hanc visitandi prouinciam facultatem , a iure diuino radicaliter habitam, per tot Ecclesiastica iura expressa confirmatam Metropolit Dis auferre voliterit, statuendo ut ipsi Metropolitani non possint prouincias has visitare, nisi causa cognita probata in Concilio Prouinciali. Imuriosa repreherisio SS. Concili Tridentini quasi contria ius diuin ni, potestatem visitandi arctasset Morropolitanorum , quibiu iure diuino id non om- petit. IVum. 22. Cuius an Fen neque necesssitatis, aeque utilitatis Romae ulla habetur ratio, sed modo pecunia currat , indisterenter omnes dispensan

tur.

106쪽

HAEc tamen qliod scilicet laariam sed irri ri

Patriarchali una praerogatitia institutio ad Petrum sit referenda cum in propria causa a Romanis Pontificibus suas fimbrias libenter dilatantibus exaggerentur; si ipsa per se, euec ex se, aut aliunde fidem sibi non conciliant; ex dicentium sola aut horitate fidem non merentur; sed redduntur suspectissima Imo in se ruinosa sunt,d facile reprobanda. Propositiosingularem authoris iactantiam, entans, salsa est, ct temeraria. Num T. Cum itaque planum sit, sedes Apostolicas esse multas non minus tali dignas titulo, quam sit Romaga. Vana assertio.

Cum Epis pus omnis possit mittere nouos Euangelii ministros in proximas regiones , in quibus Euangelium non sit praedicatum. Propositio haeretica, s loquatur de misitone autorit

107쪽

Bone Deus, quam exorbitans dictum, qtram arrogans Astertio Romanam Ecclesiam quatuor Patriarchales Ecclesias instititisse in ineptiae huius iodi nobis pro sanctis oraculis obtrudunturi Non est arrogans dictiιm, quo auctoritate Ponti cum Conciliorumten munitu n.

Nisi. 23.

siricius dum ita statuit. Nemo extra conscientiam sedis Apostolicae, hoc est, Primatis, audeat ordinare Episcopum. Hoc est, non licere Episcopis quibuscunque , etiam eiusdem Prouinciae, sine concursu, seu consensi siti Metropolitani, qualis est Pontifex Romanus, in Prouincia Romana, Episcopum consecrare e Expositiofraudulenta,ct dolosa, ad hoc excogitata,vtismen sedis Apostolica Romana sed siussuretur.

Num. 32.

Qiuod si patriarchae quinque illi celebres,inter se comparentur, nullam prorsus inter ipsos inuenies,prς ter solu ordinem dignitatis &prς- cedentiae sub ordinationem, aut in potestate erga suos subditos disparitatena. Propositiobaretica, Romani Pontistreisprimatui, qae semper habuit derogans. Nuni. Et quis melius,atq; ardentius paritatem hanc a later

108쪽

CΕNs VRA. 93licitae, siue uni siue alteri, siue etiam ex illis' itin-que nullistbsint. Habete enim unum ex his Pa triarchis sibi praelatum non est de neccilitate salutis, ut iam vidimus. Propositio haeretiis neque enim potest esse memἷrum Ecclesia, extra quam nulla IIsalvi, qui caput Ecclesia subesse repugnat. ibidem. Monarchiam semper&Christus a sua Ecclesia amovit;&ipsa Ecclesia abominata st. Propositio hautica saepivi repetita. Falsiam enim est, unionem Ecclesiae Catholicae in unitate Rectoris visibilis consistere. Propositio haeretica Oschismatica spim repetita ct

Et nullus Patriarcha, ex Canone Nicaeno ius vllum habet in alium Patriarchatum. Propositiosalsa freqtienter suura improbata.

Applaudat sibi quantum vult Innocenti US,&excipiat sitam sedem, nihil refert Quod ennia de Patriarchalibus sedibus in genete protulit;

id de omnibus, etiam de Romana,veillillari mest; quam a sacris Canonibus S sanctis Pati ii iis nunquam exceptam reperies; sed ex aequo cum

aliis inclusam ijsdemque obligatam cibus, M

secretis.

109쪽

si I, III. LI B. Propositio haeretica, o M. Antoni circa iuraqRoma sedis, vel crassam ignorantiam , timentiendi ixum assectatam prodens.

NAm exercitium potestatis Episcopalis,quae de se est uniue lis nulli certo loco,nusi' certo gregi alligata. Propositio baratica supra sepius improbata.

ibidem. Metropolitant,qui in sua legitima ordinatione totam quam habent consequuntur a Deo potestatem. Propositio haeretica, in verbis: Totam a Deo.

Hoc pacto sibi ipsis nostri Papae substernunt bases,easque in altum sustollunt, ut Idolum abominationis tanto eminentius super illas collori

cetur.

Propositio, in Romanum Ponti cem plus qu4mca-lammosa.

Et tali pallio sibi Metropolitanos omhestotius Occidentis subiugare voluerunt. Propositiosulsa. Omm enim,etiaminon donatipatilio, Politisci Romano siubsiunt, aut ubesse di bent.

Num. 26.

Sed quatuor Patriarchas Orientales habero ii nc subiectionem ad Ronianum, ab eoque te

neri

110쪽

neri pallium postulare, accipere, mihi videtur falsissimum. Propositiosulsas temeram.

Cum tamen: Concilium Nicaenum,& tota Ecclesia,ut iam oss endi, ostendamq; plenius, V numquemque Patriarcham supremum fecerit in sua regione, ab alio prorsiis inde pedentem cum plena separatione, quoad locavi regiones,Ecclesiasticae potestatis. Propositio linetica, ct Concilio Nicano repugnans. Ν'm. 28. Patriarchas quippe nulli certo Ecclesiastico homini etiam iure Eccletiastico subiectos , voluit per se ipsos sibi pallium sumere,vi a nomine illu postulare, ne suprema sedes, qualis est,quae cunq; sedes Patriarchalis, ulli sedi videatur subiecta.

Repetitio haustos upra improbata.

Imperij igitur Christiani abolitio, Turcorum tyranni ad ipsum Imperium electi , Anglicanae,Gallicanae magna ex parte, Germanicae,ac Polonicae, reliquarumq; SeptentrionaliuEcclesiaru a Romana di membratio sunt fruet' egregisnostrae Papaticae Monarchiae. O Monarchiam toti orbi Christiano infaustam, atq; infesta; Oseruitutemi coecitate Pi incipum Christianorum,omnib. lachrymis deplorandam,qui haec aut non cernunt, aut de remedio oportuno

non cogitant. D Pro