Censura sacræ facultatis theologicæ Coloniensis, in quatuor priores libros de republ. ecclesiastica m. Antonij de Dominicis, quondam archiepiscopi Spalatensis

발행: 1618년

분량: 135페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

18 1 II. LIB.

etiam accipiunt omnes ut Apostoloium iit nium successi ies , candem plenam mittendi Dotestatem, cum tota etiam Lirisdictione.

Agerno plane irreti a iurastequenter probata. utpo pauca. patres citati ac praesertim Cyprianus, dum facit Episcopos tin mediate Deo bli subie istos, non solum actibus ordinis, sed etiam tutis

dictionis eos facit subiectos. Asrtio iterum in Cyprianum aliosi Patres inii νiosa. Eodem in ine. Neque indicium ullum est o totae scriptura,vnde' colligamus, hanc separationem potestatis iurisdiectionis a potestath ordinis, unam tradi immediate a Deo alteram non nisi mediante. Papa Qtuare&solus ordo dat omnem prorsus potestatem. qilaecunque Ministro Ecclesiastico, pro regina me Ecclesia est necessati a. iij in Eccletia non est ulla vera sipropria iurisdictio

externa: ex qua sola in Domino Papa Huma ncm illam potius omnipotentiam quam pote st..tem nostri collocant Doctores Neoteriςi. Propositio, quoad primam partem iis quoad se candi. H Pleniam partes haeretica, coad Osreniam U Doctore, Catholicos iniuriosa.

Sed hae omnes sunt vanae subtilitasses , hiillum

72쪽

C E A. IIIum inscriptura habentes fundamentum, quae Monarchiam hanc respuit in Ecclesia, ir-dinationem Ministri,in ternam a Deo immediate totam,&integram fieti docet dia separationem potestatis iurisdictionis a potestate ordinis,non patitur illam sane ridiculam,ut alteram

Deus immediate conferat,alteram homo, in v-na eadem actione. Scriptura Monarchiam non restitit: neque ordinationem internam totam a Deo in docet iscrimenpo- restatum agnosicit adeo spropo itio M.Antoni hac ha- retica est, nauserica. Quando vero aufertur tota iurisdictio indigno, per depositionem, S ab habente autoritatem,live sit Papa, si uobis tropolitanus, siue Synodus, tunc respondeo etiam ordinem auferri.

Episcopi vero non nisi in partem solicitudinis sint vocati, meti adiutores Papae,& conse- 'uenter non nisi eius Vicarij&administri.

Male explicat M. Antoni illuc vocati in par, iem solici rudinis. Num a. θνὶ Fuhnina ipsus ne c.

Conclusio mitumelio1a seditiosa rasationi libri huivisimillima. CAP.

73쪽

Titulus omnin haereticus, quem congestis Patrumrsimonjs sua, ex sitione detortis aut deprauatis

nonProbat. Num. 3.

Ex institutione Episcoporum, ex successone Apostolica ex potestatis paritate, omnes simul Episcopi insolidum,etiam cum Papa, sunt Vicarius ille Christi generalis, singuli vero sint, aeque etiam cum Papa Vicari Christi, in par--ticularibus suis Eccles j speciales. Imretica propositio somnes enim sunt Vicaris, sed non aque cumplenιtudine potestatisit Papa. Duo,inquit, erant Episcopi eminentissimaruna Ecclesiarum eminentistimam Romanam Ecclesiam vocat, sed eminentissimam etiam Carthaginensem utraque enainentissima ergo

Ridicissa se inepta a limentatio.

Sed dicat mihi noster hic Deus ridiculus seu

74쪽

Vice-Deus, si nemo praeter ipsum potest Episcopum ab uni Ecclesia ad aliam transferre. Propositi contumeliosa in E ianuin Pontificem, cui M. Antonius immerito irascitur, quod Innocentius Tertiiviseno utinauerit Dei Vicarium, ct dixeriise non tanquam hominem , sed tanquam Deum Epistopos transferre posse quia reuera Innocentius 2 quilibet Romanus Pontifex Christi Dei in terris Vicarius est, ct auctoritatesupernaturali,adeo, ι:sina participata,munivisibi creditum exercet. Glossa quoque, quod

Papam alibi Deum vocat,facile ignouisset,si diligenter legisset scripturam,qua nonsolum Mosen, sie quoslibet

Iudices, Prophetas oec Deos nominat, abstinuissethacaltιmni3s,quas sicurrit quadam licentia hic inprimis, totiust tra Iatus sui decursu passim in Romanos Pontifices undit.

Episcoporum potestatem certis locis Dii ino iure non esse arctatam. Titulus haereticus insessu M. Anto)ij, qui hoc capite conatur astruere, omnes Episcopos iure diuino parem ct plenam potestatem in totam Ecclesiam habere, idqLexemplis omnino impertinentibus confirIsrare pratendit.

Num. 2.

75쪽

I, HL . I. I B. possint in regiones , in quibus vel nunquam praedicatum,vel extinctum fuitEuangelium exciti rere Ecclesiae post Apostolos,si absurdum, necessario Episcopalam ordinem de se potest : tem excurrendi habere est dicendum. Consequentia haretica,male ex antecedente illata. Nam ad hoc ut talessint ministra,susscit quod possint habere potestatem illam a Papa, cui tot Orbis cura

Onimissa est.

In sacerdotio Dei nullam ait esse diuersita-tatem,hoc est, ordinem sacerdotalem nimirum Episcopalem, quatenus est a Deo, non admittere has diuersitates ut unus Episcopus non nisi in certis locis ministret. Mala expositio verborum Epiphanij.

Hos itaque Episcopos ego,ne ordinem quidem Episcopalem ullum accipere arbitror: quia ordo Episco Diis intrinsece dicit ossicium, opus: ministerium.

mnata.

HAnc itaque potestatem actu ipse in Ecclesia per multa saecula,etiam in nouiScreandis Episcopis, a patiatis etiam Episcopis, ted potissi-

76쪽

sertio quam suscipit confrmandam salsa est,nec

In Poloniam prima Euangeli praedicatio inducta est per Adalbertum Pragae Episcopulia, qui sua propria Episcopali autolitate, non quidem misit alios, sed ipsemet profectus est ibique fibuam Christo Ecclesiam peperit.

Propositio salsa.

Si vero voluit Adrianus praedicationem hanc nemini licere,si te ipsius consensu facultate. rem dixit intolerabilem, cui aduersatur Euangelium, aduersatur&Ecclesiae praxis uniuers lis & tot exempla quae produxi. Imo Adrianus rem dixit peram,cui nec Euangelium nec Ecclesia praxis nec exemplaproducta aduersantur.

Nunc vero dico Romanam Ecclesiam, e post pauca extra ius diuinum habuisse, ut semper reputata sit Ecclesia principalis: ibidem post nonnuula neque Augustinus, neque ullus ex antiquioribus Patribus, summam Ecclesiasticarum rerum, in Romana Cathedra posuerunt. Erat ergo est Ecclesia praecipua, nobilitate, existi-1vatione, nominis & dignitatis autoritate, non regiminis&iurisdictionis Principatu. Pro-

77쪽

IN II. LIB. Propositio,in verbis: extram diuinum nox regiminis S iurisdictionis Principatu haeretica In perbis autem: neque August inus,memiax. Nim. Is snali Habuit id muneris Romanus Pontifex primum iure diuino, non ut Romanus Pontifex. sed simpliciter ut Episcopus , ideo solus id muneris non habuit, sed aeque Episcopi etiam

alij,ut vidimus,munus hoc e Xercuerunt. Deinde habuit id potissimum iure etiam Ecclesiastico,tanquam Patriarcha primus maximus inter caeteros, solusque in toto occidentes non

quidem ut ipse soliis, sed ut ipse praecipue hoc

munere fungeretur. .

Assertio partiin orthodoxasdei, partim historica

peritati centraria.

Num. I. in principio. Ita quidem posuimus ordinem Presbyteralem ab Episcopali diuersum, ut tamen in essentialibus, quae spectant ad Ecclesiastica ministeria erga fideles populos exercenda, Piesbyteri Episcopis sint penitus aequales. Propositio dei Catholica repugnans.

Num. 3.

Quia nimiru haec omnia inter quae est Chri sema conficere Ex vi ordinis licebat Presbyteris.

78쪽

Propositi salsa.

Numa

Presbyteros iure diuino non minorem habere in pascendo populo Dei potestatem,qiram hos haneamus. Et si quam iurisdictionem ampliorem externam , non proprie Eccles astic, in illos exercemus, illam non ex nostra propria, sed ex delegata a Principibus laicis potestate exercemus.

Propositio'traque parte Hretica.

Inanis iuerilis est distin stio moderna inter Canonicos saeculares, regulares , c. ciuntam regulares, quam irregulares, qui nunc sunt, sint vere irregulares, 4 Canonici vera significatione alienissimi. Et paulo post I vero qtu Canonicos se vocarat regulares, cura subiectione de obedientia Episcopi se subtraxerint,in potius cum schismate Ecclesiam contra Ecclesiam erigant, A publicae Ecclesiae loci in quo degunt nihil ex sua institutione inserviant, neque Lamia onici erunt, neque regulareszIrregularis censura M.Antonij.

Ita Presbyteri Parochi,iure similiter diuino, totam Presbyteralem accipiunt potestatem, Iron modo pro tota dioecesi, sui Ecclesia in qua sunt Presbyteri Canonici ordinati, sed etian pro tota Ecclesia uniuersali. Hereticapropositionissupra num. I improbata alv-pliatio. Num.

79쪽

c IN II. LIB.

Tantum igitur abest ut Clerus Romanus sua sede vacante, curam gesserit aliat una Ecclesia-mna,praesertim Africaliarum, quod contendit Baronius,ut etiam ipse in et rectus aut saltem directus fuerit a Cypriano.

teneri.

Tituli Insicriptio haeretica traditionibus spontolicis ct Oecumenicis Concili' contraria,quam M. Antomus hoc capite Decretorum, Conciliorum, SS. Patrum Historiarum auctoritatibus mala expositione detortis probare intur,sednonprobat.

Ideoque sexta synodus, hoc , patres Trullani, uxores permittunt Presbyteris. Propo sitiosal a sexta enim Synodus nullos Canones constituit. In Trullo celebrati nodus illegitima est, quantismcunque fremat contra M. Antonitus infra nu.39. equentibus.

Siricius igitur, si quid in hoc genere statuerit. merito primui ponendus est, qui hanc Clericorum oninimodam continentiam in toto Occidente seruandam curarit.

80쪽

Hic profecto Canoia nihil plus quam Siricius sanxit,aut prae epit ut illi tres gradus conti nentes sint in omnibuS.. Detorta expositio. Concili Agathensis Canon nonus mihi pri- naus esse videtur, quo absoluta perpetua continentia Presbyteris: Diaconis coniugatis, indicitur. Proposivi auctoris ignorantim ostendens.

Laqueum igitur ponunt leges omnes Ecclem. si assticae, omnes conatus , ac violentiae, quibus Clerus adigitur ad caelibatum.

Propositiosulsa ct scandalos, ordinis Ecclesiastici

perturbatilia.

Sanctiones, ut dixi, Ecclesiasticae, nullae in Oriente datae , coniugi opus vetant , clericis coniugatisci nonnullae proteguntin defen

dunt.

Proposito falsa Conciliis se historia repugnans.

NMn.J .inme. PIuri mum falluntur qui in tertio Nicaeno Canone caelibatum stabiliri putant nam per subintroductam naulierem, uxor nullo modo

SEARCH

MENU NAVIGATION