장음표시 사용
101쪽
, veniunt, quae de Alexandri assentatoribus affert PLuTARe Hus. 'Ea is . inquit. Agesila Umetriis sese tradidit a fatim supplantandum, cum ab his o araretur , vel retur, adornareturque barbarici inflar simulatri. Ahabent codices lare omnes: autem legendum esse puto tum quod Hegenam im adulandi libidinem pro- pensissimum fuisse constat, tum quod Agesiae nomen veteres auctores ignorant, nisi quis Aegesan s Agesian statuarium opponere nobis velit, quem. lo Quintiliano auctore laudat in Catalogo Iuniun. Haru vero utcunque se habeant, certum quidem est & ab omni dubio remotum, scripsisse: Hegesiam libros, licet sati iniquitate dudum erep- tos. Memoratur potissimum Ciceronis liber eius 'in quo a vita quidam per inediam
' diicedens, revocatur ab amicis, quibus respondens. vitae humanae enumerat incoinmoda. Sunt qui auctorem hic citant libros' commemorantem, quo cum e Graecia in Italiam rediret atque in portu Brundusino spatiaretur, o- positos videbat. Erant isti omnes libri graeci mi- - raculorum sabularumque pleni et res inauditae in edibilest scriptores veteres, non parvae aucto ia
102쪽
De Regesta riti. MMαφ. 93tatis, quorum in numero erat Regestas. Verum - enimuero hoc ipsum Gellii testimonium quanta difficultate laboret, quis non sua sponte Atelligit Potest enim Hegesias ille vel Cyinaicus esse, vel Magnesius q) vel Maronites, qui de agricultura scripsit, vel poeta graecus Salamine oriundus. quemrypriorum earminum au rem suisse, Athenaeus
omnibus his commemorandis planum me keisse arbitror id, quod in priori dissertationis parte illud strandum furnseram. Qua vero 'ration quibus verri his exprimere satis potero magnam illam elin Κἀtiae, qua Hegesra matri ἀναγοe polluit, vim & -- caciam y Id enim adhuc restat. Quis autem , ut inde incipiam, quis rerum omniubi tam tam a vero alienus est, qui nesciat, quant m - -x vim eloqu*ntia ad animos hominum commoveρ- eos ' Haec nos excitat, ut aut diligamub avt -- videamus, aut speremus, aut metuam aut laeteis
cui sententiae mel sponorius ad Coll. im. p Provocat enim ad Dionysam minearnasi de mitis positione, ubi historia Alexandri M. Ab filiaeta
mina , ουδωνια sive -ωνια, a ) in honorem v neris Cypriae Homeruin vitain ser sisse, testis in ' Aelianin Pin Histor. lib. IX.' M. Pindam enim auctore narrpi, Homerum, . cum propter inopiam Vocare filiam non posset, dotem ei curia carmin.
103쪽
De Hegesia Πεισιρομάσω mur, vut lugeamus, aut misereamur, aut iraeX. ardescamuS. Haec animum, quocunque res po- . ' stulare videtur, ducit, impellit, abripit. Haec cives rebelles & istimorigeros ad obedientiam reducit, hostes profligat, tumultus compescit, &quae natura Perplexa atque impedita sunt, reddit peditiora. Atque splendidas has eloquentiae lau- des, eaSque tantas, quantas non dicam exornare, sed enarrare nemo potest, innumera comprobant. exempla. Quantum enim & quam illustrent suisse putas Periclem , fulgurantem, tonantem, omnem
' dehiquε Graeciam permiscentem' Quantum
Pothenem, fractos abiectosque Atheniehsium antia' mos erigehtem. 3c atrocissimos Philippi impetus Perborum fulmine profligantem' Quantum deni- ei Staeeronem, quem orationis vehementia perturia. hase sc ex urbe eiecisse seimus Catilinam, scelus Ahelantem, pestem' patriae nefarie molientem, se ' rum 'flammamque urbi minitantem'
. At, dixerit quispiam, vera sunt hare omnia di tam perspicua, ut qui ea neget, is tribus An- ticyris caput insanabile habeat ne se sit: : nolui Q, muS igitur audire laudes eloquentiae toties decan- l. tatas; id quaerimus, quo tandem pacto fieri possit, ' ut eloquentia, quantumuis vehemens & acris, vo luntariae mortis vacciret cupiditatem, ,, Recte tu
' quidem, quisquis haec requiris; atque ipse. ego,' cur enim dissileat, quod dissimulare non possumi
104쪽
ipse ego, cum primum HS stam statis ἀνατου corignoscerem, impetrare a me vix poteram, ut rem tam miram narrantibas fidem meam adiungerem. Quis enim est tam sibi inimicus, qui non vitae huius dulcedine capiatur, quemque, licet inter plurimas calamitatis sortunaeque inficias consenua. erit, senectutis tamen suae poeniteat ii Sed circumspectis rationibus omnibus videre mihi visus
Run,. non vana esse, quae narrantur.
Quod ut crederem, duo me potissimum moverianti. In mentem' enim veniebant ζprimum dogmata Hegesiacae scholae propria, quae Paullo ante com- . memoravi. Eorum vero haec suit ratio: in tanta vitae humanae miseria nihil morie exoptabilius esse,&mkiarum illum diem maxime esse acceler dum, qui nos a doloribus , a morbis atque amnis liberer, quibus non Corpus solum affigatur, verum etiam anima, Corporeis hi e vinculis inclusa, en crucietur. CuiuS quidem dogmatis falsitatem Mturpitudinem nunc detegere, nihil attinet. Sqimus enuem mentis nostra eam esse indolem , ut, quae s
mel imbibit , penitusque sibi infixit, ea maxime iequatur, licet salsa sint, turpia 3c periculosia mare Hegesis assecus idem accidiae, mirum via
Iam finge tibi magna dὶcendi faciu- rari instructum, & auditores vel orationis suavN tate demulcentem. Vel vehementia inflammantem.
105쪽
Adde & hoe, quod omitti non flebet, de voluntaria morte sensisse veterum philolaphorum nonnullus, ut xxistimarent, recte lapienterque facere eos, qui vitam sibi eripiant, cum quia sit in hoc aliquid digdum magno sortique viro, tum quod vita ex eorum numero sit, quae--- cantur, tum quod oppetendae mortis consilium inire quisque cogatur, qui de re vel publica vel privata mereri amplius non possit. D Hanc sententiam ita tuetur Seneca Stoicorum praeceptis imbutu' ut adeo effoeminatissimam mi'dii illius Teles ori
. lib. I, qui est se contemnenda morte. Nec deis sunt veterum auctores, qui, stoicorum castra n isecuti,, -ο ea, ριαν dosenduiri, lalidique adeo di curat, vitam tibi ipsi abriperct, . Eorum . tamen in 'numero neque PLATO est, neque ARISTOTELEs.l Ille enim lib. 9 de Iegibus docet, pusuli abiectique animi signum Ese necem voluntariam. Bre Voro . . lib. 3 Ethic. c. 7. Mortem, inquit, sibi e scisceri, ut veI paupertatem , vel amorem, vel molasti quid- riam summus, non fortis viri est, sed timin Et- recte quidem. Violentam. Eniis mortem non stastis . net quispiam, ut boni quid patret, sed ut malum hulteti luolestias autem quocunqiae modo fugero' velle; moilli ne languidi hominis est. Quamobrema non errant, qui SocRATI, veneno se .ipsum ne tanti, succensent, es timiditatem , tanto viro In dignam, obiiciunt. Melius Sticrate sensi PYTHA- ... a ORAS, qui nullam plane mortis voluntaris o eusationem admittit, vetatque, iniussu imperatoris,
id est, Dei, de praesidio & statione vitae decederet
106쪽
vorem Bisse dicat, qui cum in caveam contestii esset a tyranno, & tanquam larum aliquod animal aleretur, suadenti cuidam, 'ut abstineret cibo,
Omia in qit, homini, esum vivit , speranaea
saxi. Quae cum ita se habeant, & dubium sit nullum, quin eadem ii rit H esiacorum sentenia tia; facile intelligitur, tar ad voltu tariam morialtem paullo fuerint propensiores, violentas manus sibi inlarre non dubitaritat, imgsa praesertim suasore,. quem antesignanum &mraeceptorem habebant virquentissimum. i sunt &i alia k quae pro, habiliter hic disputari possunt.' Philolatilila enim si Platonem , 't agoram, aliosque bene multos amitas, inihil est aliud, quam medRatio mortis, quotidie de carcere rpori niten ducere animae: ubinatem. i O l praeclaram aδmonitionem l eseerte siensu, ut ultima semper medit ut, vi vanius tanquam morituri, iterumquer Ictim. At
que hoc ipsum cogitasse. sibique preposituin ha. huisse legesiam, licet non sitis apparegi; per i. . tamen ess, argum ta inde delami potuista, mih si ad augenὸam e q*-tiae vias, & aulmoaientiae vim, auditorum commovendos uteret... '
. Perilavehit h. veterum Philosophorum adeoque & aegresa auditores mirones, visum uis
107쪽
peritos, &, ut fieri in pueris solet, cum Turnino voluptatis sensu vitam transigentes, sed inim dum etiam viros. aetate provectiores, & rebus gerendis sustinendisque exercitatos. , I rum igitur enumero si qui fuerunt, calamitatibus oppressi; vitaeque suae pertaesi; mirari profecto non subit, qui factum sit, ut Hegesas, dicendo plurimum valens ad mortis voluntariae cupiditatem eos perduxeriti Fae autem . fuisse hos homines non miser os . non calamitosos, ti a vitae huius miseria, quantum quidem homini licet, immunes; idem tametvillis accidere potuit, quod Cleombroto Ambrociatae, quem dicunt, e muro in mare se abiecisse, lecto. Plato. nis libro, . in quo de immortalitate animae disput tur.' o Callimachi quidem epigramma. hane intem conscriptum, ita, si latine interpreteris, habet
Phoebe vale, dicens, de rupe Cleombrotus alia , Ambraciota, Stygis vivκε adivit aquam
Funere nil dignum Fassua; solamque Platonis. De vita mentis perpete legit opus. Unicum adhuc afferre lubet, idque ri, quam examinamus. illustrandae satis accommodatum. Est nimirum extra omnem dubitationis aleam positum, magnam esse opinionum morumque vim, eamque tantam, ut adeo mituram viscere, omnesque dolo
108쪽
- rum eruciatus minuere videatur. Exempla requis ris sunt autem ea tam multa, ut delectu opus siti; Quis igitur ignorat. adolescentium grRes Lacedaenione olini incredibili contentione certasse pugnis, calcibus, unguibus, morsu denique, ut exanimarentur, priusquam se victos laterentur Quae porro barbaria India vastior est, aut agrestior' in ea tamen gente primum ii, qui sapientes habenis tur, nudi aetatem agunt, &Caucasi nives hie . malemque vim perserunt sine dolore; cumque ad flammam se as plicaverint, sine gemitu aduruntur. Mulieres vero in india, cum est culu vis earum vir mortuus, in certamen iudiciumque eniunt, quam ille plurimum dilexerit: plures . Enim singulis solent esse nuptae Qive' est victriac ea laeta, prosequentibus suis, una eum viroIarogum imponitur illa victa, moesta dilaedit.' ' Quid denique de Aegyptiis dicam, tanta errorum'
pravitate inguimbutis eructatus, quamvis carnificinam prius subierint, quam selem, aut canem, aut crocodilum violarent , Quid de gladiatoribus romanis, quos inter nonnunquam
fuisse seimus liberos homines atque adeo dignitate . compicum, qui vel pretio inducti, vel Insana
109쪽
χω De Hegesia pugnandi libidine correpti, in arena ope decetitarunt, animamque icum x lasguinς--uderunti . His igRufii vera sunt, ut sunt verissima I noni ideo, eur voluntariae nn is libidinom in sudixin i xibus suis excitam non potueriti: Yitate apud suos plurimum valen atque idem etia cacissima oratione animin in . potestatem quasi reia' digens. Neque tamen existin Me quis debet, p)l bari a , adeo laudari eloquentiam, J Deet enim magna eloquentia sit utendum, atqueri velut seperiore e loco concionandum, . ut ho nes mortem vel optare incipiant, vel certe ti- l. ' mere desinante nihil tamen tam hilium num est, . quam dicendi facultatem, a natura ad salutem imminum&ad conservationem datam, ad γ' vemiciemque facietatis humatae convereare.