Joannis Jacobi Rambach ... Sylloge dissertationum ad rem literariam pertinentum

81쪽

72. . De Poetarum Lyricorum, Anglus ), ut facile amreat, cur in tam brevi romanae litteraturae flore pauci extiterint Lyrici, quibus ab ingenii sublimitate vacuis atque adeo mediocribus esse,

Non homines, non Di, non eoneessere columnae. v

Dixi paullo ante deservitute, quae etiam dici

non .potest, quantum attulerit, ad ingenia Romanorum, eorum maXime, qui optimis artibus op Tam dabanr, hebetanda. Perpessa autem est Roma sub Caesaribus servitutem tam atrocem, ut atrocior

excogitari vix possit. Quantum enita bone Deus l& quam acerbum illud existimandum est, quod de

Dor,iITTA No scribit T Acraeus. Namque is non in ipsus modo auctores, sed in libros quoque eorum desaeviit, delegato triumviris negotio, ut monumenta clarissimorum ingeniorum in comitio & soro urerentur. 'Scilicet illo igne vocem Populi Romani, & libertatem senatus & conscientiam

82쪽

infer Romanos Paraestate. 73, generis humani aholeri arbitrabatur, expulsis in super sapientiae professoribus , atque omni hona arte in exiliuin acta, ne quid usquam honestum occurreret. Ex illo itaque omnia in peius ruere coeperunt D retro sublapsa relani. . Ac licet. TR IANus aliique, qui eum sequuti sunt, Caelares klicitatem imperii augere.& pristinum litterarum decus restituere vellent: tardiora tamen erant remedia, qinam mala. Facilius enim ingenia studiaque Opprimuntur, quam re cantur, siquidem ipsius inertiae dulcedo sensim subit, & invisa primo desidia tandem amatur. Quid itaque tunc disci potuit' quid didicisse iuvit 3 cum omnia soluta, turbata atque etiam in Gntrarium Versa essent,

cumque bonos laudare & virtutem extollere non

liceret. Sed aliud hinc ortum est malum, idque Lyricis etiam perniciosum. Namque superciliosqa plerisque contemnebantur Poetis, & carmina ae . versus nullam auctoribuS suis conciliabant dignitatem. Satis. hoc,' TAcITo testen, expertus estsALEIra BASSUS, egregius poeta, qui, si toto anno, migna etiam noctium parte, unum librum

elucubrasset, rogare ultro & ambire cogebatur, ut essent, 'qui dignarentur. audiro, & ne id quide gratis. Rarissimae etiam tunc erant recitationes.

Ε a licet

D Dialor domusis corruptae eloquentiae cap.

83쪽

4 Poetarum Lyricoram licet antea frequentatissimae reique litterariae peruatiles. Dolet hanc negligentiam & lamentatur PLINIus, qui, plerique, inquit, , in satibnibus 'sedent, tempusque audiendi fabulis conferunt, ' ae subinde Mi nuntiari iubent: an lam recitator infrauerit J an dixerit praefationem p an ex magna parte evolaerit librum y Tum demum ac tune quo-

qua lente cunctanterque veniunt e nec tamen perma

nent, sed ante em recedunt, alii dissimulantis N furtim, assi simpliciter o libere.' l

Sed iam scribendi finem facere, cum temporis lpenuria, tum res ipse iubet, de qua, si quid dixi, quod in lucem proferri meretur, satis me

felicem existimabo. Poterat autem eadem ratione disputari: cur tam pauci ae fre nulli inter Graecos fuerint Satyrici ν Cuius dii utationis, alio tempore a me divulgandae, occasionem praebent Qui NTILIANUS atque HORATIUS' ), quorum hic Satyram intactum Gracis .carmeu Vocasi. ille vero aperte testatur, Satyram istam Roma

84쪽

inter Romanos Paue tate. ' i 7s

mo scriptam, dum i relego & typis itoriam exseria hendam curo, ecce, afferuntur mihi Ephemerides litterariae Gottingenses, i quae 'me docent, pertractasse nuper virum aliquem egregie domam aliud argumentum, .hule meo perquam assine. Scripsit mimirum Cl. Ton1c1L BADEN dissertationem de eangis neglemr a Romanis Tragoedior. Gott. 1789, eui, si vellet, addere sacile aliam posset de causis neglectae a Romanis Comoediae. Hanc enim pR- rum excoluisse Romanos, cum res Ipsa declarat, 'tum QUINTILIA Nos fatetur. In Comoediati. inquit, maxime claudicamus, licet Varro die. at, ,

MUsAs PLADτ No sermona Depturas fuisse, latine laqui vellent; licet Caecilium Veteres . Iaudibus ferant; licet Terentii scripta ad Scipi

hem ADicanum referantur. - 'Vix Ievem consequimur umbram, adeo ut insilii sermo ipso .. romanus non recipere videatur illam solis con- cessam ' Alicis venerem, quando eam 'ne Graeci.' quidem in alio generei linguae obtinuerint. ,, Insiit. iorat. lib. Io. c. I. edit. Gela. - - Ad Tragoediam quod attinet, plures dant ah causae, eur in ea excolenda negligentiores fuerint Romani. Primo quidem loco asseret. possunt ludi gladiatorii, quibus Romanos adeo delectatos fuisse scimus, ut omnom Tragoediae eius, quae ad commiserationem . excitandam virtutisque admirationem austendam comparata est, sensum amitterent. Acredit aliud iargumentum, idque longe gravius, quippe ab ipsae merearum Tragadiarum indole ac natura petitum. it Hae enim armori quodam vinculo cum religione domestica coniunctae erant. : plurimumque faele-' hant ad pristinos heroas celebrandos, ad memori

85쪽

- m Pomerum Lyricorum . 'am rerum domi militiaeque splendide gestarum propagavdam, ad amorem patriae alendum. In romanis autem Tragoediis id secus suisse, omnem que earum apparatum ad etanimos speetatorum oblectandos magis, quam formandos pertinuisse,. quis nescit Addi denique potest & hoc, quod, Bom. Tragici e Graecorum sontibus pleraque hau serunt, & mox in conscribendis Tragoediis stllo usi sunt turgido & inflato, qui tantum abest, ut. arti perficiendae inserviat, ut potiu, norem eius venusta inque impediat.

86쪽

DISSERTATIO.

88쪽

Cum de Poetarum tirisorum inter Romanos

Paulitate ad eruditos nuper retarem, in me r cipiebam atque pollicebar, perfecturum me aliis quando este , ut intelligatur, cur Graeci, tot I genii monumentis illustres & 4n omni poeseos genere facile principes, nullas habuerint satyras tales nimirum, quales HORATIO, IUVENALI, PERS Io eust acceptas' referimus. Suadere' enim id videbatur 'tum' argumentorum affinita 'qua

dant isque cogntitio, tum ipse ille Horatius, qui Satyram Groetis intactum rarmen nin dubitat. Quare id mihi datum existimavi, ut dialigentiae qualiscunque meae nervos in hanc rifin In- tenderem, atque ante definirem . in quo pesitum sit distrimen quod graecam iutyram si ituam. habuerunt Graeci , & romanam illam intercedit. Huius vero disquissitionis meae summam adscribere lubet, ne quis aut vanam eam fuisse credat ' aue .silentii suspicionem mihi moveat. Quae igit meditando; aeque ac riendo a utus sum, huc

89쪽

so De Hegesia

I. Graecorum satyrae ex eorum carminum genere' suerunt, quae, quoniam agendo faciendoqueo'nia imitantur, activa sive dramatica dici selent. Cum enim satyras tragoediis adnectere moris esset, quo spectatorum moestitia ti planctus grata hilaritate temperaretur r in- , troducti in iis sunt non Satyri solum, sed ti - aliae perlahae dignitate notabiles. Hoc ipsum - vero de Romanorum satyris affirmare, quis. est, qui sustineati . IL. Satyra carm ' fuit apud Romanos,' non vero apud Graecos, maledicum, i. e. vitiis hominum carpendis moribusque ridendis unice. dicatum; quod tamen alio prorsus modo factitatum est in satira Enniana, alio in var- roniana, alio denique in Luciliana. Habuerunt quidem & Graeci carmina maledica bi. lisque plena, quae Σιλλοι vocantur, qubrum

' scriptores' Pertinent hue, quae habet Hon AT Ius

' constat tamen, satyricum drama a contubernio' tragoediae tandem ablegatum fuisse, quod AR1sTOTELκs de Poet. IC. q. his verbis declarata j - .ὀφὸ λωσδὲ ψύθη ἡ ωρὰν δια , sero a vitiis suis purg in , diguitatique sitae reddita est Tragoedia. .

90쪽

i HippoNAX annumerari possunt. At vG . mentur differnni Silli a dramate satyrico. III. Graeca satyra chorum satyrorum saltantium. iocosque illiberales eaepe & lascivos moven- s.; : tium, sibi adiunetium habuit, quo ipso, dict vix potest, quam diversa suerit a romana. o. in satyris scribendis Graeci iambico plerum ique & thachalco metro, . Romahi autem veralibus hemicli usi sunt, nisi quis Ennium: Luciliumque excipiat, quos varia carmihiuni

v. xlyrica Greerenam it, ehim res finis elattant viri egi edocti, quam satyra, quipp. quod vocabius A ignqmit Giser ἰ a Sarnis ena sudelitibus nomen' habet; satyr, romana vero 'a Ialarer sve' plurium' rerum