장음표시 사용
61쪽
s te. Poetarum L Domum esse, istatim haec addit: Si eicim adlicere veB, erit Corsus Bassus, quem nuper vidimus. . Aes ipsit sane Bassus tum commentarium. iin Arati Phaenomena & libellum de metris, tum lyrica carmina, iniquitate temporum i maximam partem erepta.' Quam iacturari iniquiori animo serre iubemur, cum tam honorifica eius apud Qui N-Ῥ1L1ANuΜ M PERSIuΜ Sat. VI.) fiat mentio..ut dubitari non possit, ' magnum atque excellens fuisse Bassi ingenium. Vixit autem a Ieronis Galbae, aetatu, ae Ovidio P pertioque usus est ''miliariter. si Magna sunt, quae de Basso dixi; maiora tamen, quae dea dici debenti i Quid enim magnifiςentius &, ad laudem Titii illustrius afferri potest, quam quae apud HORATIυΜ legunturi
Quid Tuisu. Romana breui venturus in. Θάδ s. Ussarici fontis qui non expalluit haustus, Fastidire laeus se riuos ausus hyertOS. . . . 'm sese in meminit nostri y Fidibusne latinis ne a nos aptare modos studet. a mee MuDI, An tragica defaeuit. ει ampullatur in arter , is
Hac itaque laude non video, 'huid esse possit e Gcellentius Equidem legere inemini, Prophyrio
Quaedam illorum reliq uiae talaibentur in fragmentis veterum poetarum setinorum,' quae 'v R berto & Henrico colles,. prodie ne
62쪽
infer Romanos muritate. 1iem. qui ebministariis sitis Horatium 'illustravit. ,ψώνικει haec omnia sumere velle; sed quidquid ille garrias, nunquam' certe a nobis impetrabit, ut idem sentiamus. ' Namque si quid 'video, id profecto agit HORAetius: 'ut qaudem tribdar Titio, quod mediiscriblis Pisetis qu6s lacubi1s liuisque egregie eonfert ponsabitis, subliniem immensumque Pindarum aemulari ausus sit. &carmina condid rit lytiead non iam quidelm evulgata, moX autem .ini Raedm proferseda. Cul op filoni inde etiam, urimum accedit roboris. quod H OR A T s lib. r.epim IX. magnifice de issentit, eumque voeat sente domoquενligenολ- 'a Mais. λ
Diiscos latinos locum obtinuisse, testis est Paei qui honorinceruissim m. meni mentiobem lacit, eiu sye ih eisnseodo Horatio pHyertisque studium singulare laudisus effert. En ipsa PLINil verbal 'si elestos Passieni in ma-
nus sumseris ; leges opus terium, molle, iucun-
h dum ti plane in Propertii domos iptum. Nup
Morietam in honorem Titsi, eum victoriam cara
63쪽
Tunt, nunquam Hra Viderunt, nunquam denique
64쪽
inter Romanos mutilati. 'video, quod tandem patrocinium hule opiniona parari possit. Equidem duo sunt, ad quos pronimcatio valet , . testes, nec illi sane contemnenda TACIT u S enim absolutissimum poetamn vocat 'Saleium, Si tantam eius existimationem, eam tibia De nomen fuisse dicit, ut a Vespasiano quingenta quae Is6asi Imperiales exaequant. donis
non ad senectutem pervenit. . Sol haec quomodovi unque se habeant, nihil certe valent ad DRntentiam corr orandam. Quem enim poemiis infinitissimum vocat T A cet Tus, eui, si quis tcis ann merare vult; ego eodem iure Comicunt, 'eu2 Epicuin nominabo, cum incem,m sit; mi, praesertim. cantanusia nere. inclaruerit SAiustibassus. Et ad Qui Nae 1OAN1 verba quod attinet, .sa lius inde, si om nia rite pensitaueris, colli
isto, epica bes M. Minina scripsisse Saleium:
quod etiam dubitari eo minus potest. cum Ennio, Cornelio Seuero; Valeris Fracto Rabirin & P doni Albin a es addatur qucri ramn
65쪽
here Iscarminibus magnam olim celebritatem chri- sequutos fuisse, nemo nescit. ). Nihil itaque est, lyricae poeseos gloriam deseramus. Quodsi oramen augere numeriim Vδ forsanaetiam Plinium limi remappellare poteris Lyricum De Ru b quideri restatis manifesta est: is enim: PVndarica fricen hyra ab O vir ro. vocatur. De Plinio autem iner Lyricos serendo. i face 8 non possum, quin 'paullo timidius prqnuntiem. Cuius istolas suavissimas & summo ingenii acumine commendabile; cum nuperrime legerem, lapissime miratus sum insignem viri diligentiam, qua Poeticen coluit & tantum non veneratus est. Faciρ, inquin ille, nannunquam versicuser severos parum; facis comoedior, i ta
audio Uspecto mimos U Lyricos Iego Usat L
cor intesilo ii oliquando praeterea rideo, Gobri ludo ἰ utque omnia innoxior raemissionis genera breviter ample diar: homo , Maxime vero Hendecasyllabis operam dedit, quorum indolem
66쪽
dUcripturus; haec .ddit: Hir i ininr. Adimus, amamus, ' dolemtis querimur, irascissar: defc μhimus aliquid modo pressius , mori elatius is Tentavit etiam, si quid otii In timet e & inser ebenam esset, elegos ti alias iactis, hendecas a- his autem, qui titulus sola me ri' rie 'colistringi- 'tur, tantopere delectatus est, ut 'paullo glesiosses ' de fila sentire non erubetat. placis sunt verba Plinii)-nnuin f paratim hendecasyliaborum Minnim absolvi, Q. Nee foenitet. Legitur . , a flaro stilis, oηfm essem. AG mcis quoique uo diffine helli amor docuit, munc cithara, nisue ira pers naturi Ex hi* omnibus si quis colligere velit, '. lyricos verssis pepigisse PLINION . is quidem 'munon habebit adversarium; laaserim tamen, utcsh. . thorem reddere stud t sententiam, ap- - adHR ic cultate laboram videtur ilesu: Sed redeamus e divorticulanth 'MIam, 'HORAYIDΜ randςm accedatrins euius caristia
67쪽
α Equidem Obstare videntur, quae SRNEci habet, qui, Negat Cicero, du)sieeuti pici orem,
68쪽
Omnia: nihil tamen est, quod sententiam mutare
coaat. Namque non id agit CICERO, ut amrmeta
antam eue tamque immenlam ricorum copiam,
it legendis iis hominum aetas vix suffciat; sed i'
eo potissimum versatur, ut ostendat, in tant vla-liuium ti negotiorum multitudiye no mi 'imum
quidem superesse tςmporis spatium. ψiod 'osu pri
oble tioni atque etiam trescis tesen stri fuere poti . . Quod ne quis in iubium ocaru
ex hoe tempore quod susscere nec ad nece saria quidem po I aerum s cusio ου-t diligeriissime fuerit,9 in supra vacua maiorem ruelem erogare. Quibus his statini' adiiciuntur Nuisis C , o, sduplicetur Hr' aetat, hab Hon se quo Lyricos, eodem modo α. micos. 9 'Plura . non addo; sunt enim perspicua omnia & luce cla-
69쪽
Zo De Poetarum Lyricorum iribrete. Operae tamen pretium videtur, uni adhuc nominare Poetrium, lyricis carminibi olim illum em. Theophilam piat ' Canii Rufi s 've uxorem, ' quam vehementer laudat Μ AR aes λίtis. 'Non' enim dignam solum illam iudicae qu, a sapphone laudetur, sed assismat etiam, maiorem rheophila quam ha Sapphone misse castitatem, dem vero ingenium eandemque dinrinam Q
Ad HORATIUΜ venio, cuius laudes si enarra.
re, aut scripta celebrare vellem amplissimum sane
haberem campum, in quo qualiscunque mea eX- currere posset virsus. Sed de his num non enlocus. Quare ea tantum breviter attingam, exsilibus intelligi quodammodo ponit, cur tam sauci inter Romanos fiterint Poetae lyrici. Atque hic primiim illud occurrit, . quod HoAΑT1us Lyricis rum latinorum non modo' excellefitissimuς, ' se ietiam mimus rure habeatur. ius rei firmissim
argumenis ex ipsis divini poetae earminibus des iiii poni,nt. Audiamus itaque ipsum '
70쪽
Romanos Paulitate CIQuae verba, quid aliud signfiicant, quam quod HORA laus primus auctor lyricae poeseos in Italia fueriti nec ante se quemquam habuerit, qui aeque imitatus sit Graecorum metra, non illa soluat pera quam diversa, sto etiam rebus dicendis aptissima. Quod . enim assim vocat bramen, nullum secto aliud est, quam vel alcaicum vel fankisum.
quoniam int ismnes constat, Sapphonem & Alcaeum ex insula Lesbo, quae Aeoliae pars est, i L. undos fuisset. Notissima quoque sunt haec meta Ver a. i ,. . Non ante urigatas per arus , Verba loquor socianda chordis. '
/ i. i Quibus addi omnio possunt, quae lib. IV:
quod I ro ita plauo, f placeo, tuum est. . Haec itaque L his similia si cui adhuc obseurati ad rem definiendam non satis apta videntur,
naei is veritati inimicus est. Φ
At obstrepentes quosdam audio dicentesque: omisistI, omisisti locum, ceteris omnibus ill
striorem, quo carere nullo modo possunt, qui Horatiuin Lyricorum romanorum primum eum denique principem habenti Quid enim clarius, his verbis'. i