장음표시 사용
51쪽
denique, aureus ti immortale sonans, quem ipse Graecia stupet pavetque, quamvis ingentem miretur Homerum Virgilius, inquam, nonn Homer ranquam limpidissimo ingeniorum sente, plurima hausae, atque in divitia Aeneide expressiam Iliados imaginem itetulit ), Verissima sunt i eumnia. I luce; .ciariora. Neque tamen silentio preterermittenduim est, quod longe maior orat ruria ψ poetarum, philosophurum atque artificum excellentissimorivix numerus .inter Graecos Tepem tur,v quam 4nteri Latinos; ' quodque eruditionis romanae gloria vix ultra unius seculi fines prom adlatur, apud Graecos' autem; per jurima secula
Sunt v/rba Veron. Vidae, qui Virgilium, sumnium; sane Poetaαι ita sollaudata iit adeo affrmare nop
ς' Non heri demum aut nudius teri finxcogit tales ' haec sententia, se1 veterum a te. AEnsensu firmata.' MAcuo BI Us enim Saturnal. lib. s. c. I . aperte ''' dicit, omne opus Virgilianum velat d e quodam Homerici operis specula formatum esse. . Quare etiam mirari non subit , elegantissimum auctorem GH litterariolim Briso an das Publumn est. 8.. eandem sententiam: nuperrime defendisse , licet paullo liberius interdum pronuntiasse videatur. l
52쪽
inter Romanos Palicitate. 43 sueri celebrata. Facere itaque non possum, quin ad eOS accedam, , qui graecarum artium splendoxenti maiestatemque Romanos nunquam consequutos
, Quae de universa Romanorum litteratura clixi, mus, an artem poeticam vel maxime pertinent. - Haec enini, dici vix potest, quam neglcch ser e ntumeliqis erit apud veteres Roman , pr. ter rerum. bellicasum laudem nullius rei copidos. Certe ant uipri reip: aeta e . nullum poetiS-hono rem fuisse, declarat oratio Catonis, in qua obiecit ut probrum Μ. Nobiliori, quod is in provinciam 'poetas duxisset GDuxerat' autetit 'consul ille in Aetoliam ut scimus: Ennti in ' Qilo minus igitur' noris erat poetis, 'eo minb a 'studia suerunt. Honos enim alit arte ' aut: quae Hattinis sunt verha,
Atque 'hac optiinarum artium negligentia factum est, ut serius poeticam accipereni' Romani. Sa-Ιiares quidem & Fescenninos versus habebant, aliisque carminum generibus, inter convivia de-
53쪽
44 i De Poetarum Lyricorum cantari solitis, delectabantur, rudibus tamen illis
atque inconditis, quorum nulla erat suavitas, nullus lepor. D ' Recte igitur FARRO omnes illos versus inter poemata non referendos esse judicat, quoniam vocibus tam barbaris constabant, ut adeo a Sacerdotibus non satis intelligerentur Tandem vero melior Poeticae affulsit fortuna. . Devicta enim' Carthagine & agresti Latio graecarum artium studiis exculto, magni prodierunt
viri, doctrinae ingeniique praestantia memorabiles. Lav Ius quidem ANDRONicus annis sere CCCCX post Romam conditam sabulas. docere coepit, quas autem Cicero non satis dignas iudicat, quae iterum lagantur. 'D . Inclaruerunt deinde NAEVIus, ENNIUS, CAR ILIUS, PACUVIUS, ATTILius MPI Auaeus, omnes sere sententiarum gravitate Ue borumque pondere conspicui, quibus tamen nitor & sumina in excolendis operibus manus defuisse
) Luculentum huius rei testimonium exhibet ' VAnno de lingua latina l. 6. o. a. ubi hos Iegi
Quis vero est, quin hic suauitatem illam venusta- . temque desiμας, quam Cicer mis praeserti' aeuo consequuta est Romanorum lingum . I ) Cicero in muto e pr
54쪽
inter Romanos Paucitate. 4s videtur. Neque hoc magnopere mirum. Praeterquam enim quod sermo latinus illa tempestate paullo asperior erat & ab elegantia dicendique venere remotus, parum quoque honoris tribuebatur poetis, quippe qui magnam partem homines serui
lis conditionis erant. LIVIUM enim, CAEcILIUM
PLAutuM M TERENTwΜ ignobili loco natos fuisse. quis est, qui nesciat' Nihilo tamen secius praecla ra suerunt indole, quae in pauperrimis & obscuro sanguine ortis eminere plerumque solet. Quidquid vero in illis erat ingenii & dexteritatis, id omne ad Tragoedias Comoediasque scribendas transfere bant. Cuius rei causas aliquot reperisse mihi videor, de quibus deinde exponam. Nunc enim redeundum est in viam, & paucis significandum,
quae poeseos romanae porro fuerit fortuna. Quo magis scilicet morum litterarumque elegantia orea
a η hantur φ Qui NTILIANus Inst. Orat. lib. X. e. I. p. m. 462. Maximam Ennio Accioque laudem tribuit. Ov1DIUS Amor. lib. I. Heg. IS. V. is. Accius, verλ magnum inde honorem consecutus est, quod Decimus Brutus, summus ille vir & imperator, Accii carminibus templorum & monimentorum aditus exornauit suorum. . CICERO pro Archia. c. XI. Naevit,' Pacuvii, & Plauti epigrammata, quae ipsi fecerunt, & sepulchris suis incidenda re liq'ierunt, seruauit GELLIUS NOct. Aule. I. c. aψ. Εn epigramma Naevii pleniam superbiae: f
. Flereut diuae. Camoenae Naevium Poetam.
55쪽
hantur Romani, eo maior iis habebatur honor, qui ingenii laude prae ceteris excellebant. Itaque magno in honore esse coepit nomen Poetarum, quorum studia non uno modo excitabantur. Hoc .enun consilio collegium Poetarum institutum fuisse, legimus, cuius hic erat finis, ut, quibus benignior erat Vena poetica , , versus suos coram iudicibus recitarent, laborumque suorum interdum praemia ferrent. Hoc eodem consilio plurima poetarum certamina instituit Auciusaeus, qui ipse eloquentiam studiaque liberalia ab aetate prima & cupide &lahoriossissime exercuit, atque in templo Apollinis Pa latini imagines litteratissimorum hominum erigi M. scripta illorum reponi iussit. Quare ingens illis temporibus erat poetarum proventuS, quorum celebratissima sunt nomina I ad omnem posteritatem transitura. - Quis enim tam rudis est rerumque omnium ignaruS, quin Heratium,' Virgilium, Ouidium, Propertium , Tibullum, Fundanium, Varium, Plotium Tuccam alios que bene multos cognoscat, quorum,. si non scripta, . certe nomina ad nOS peruenerunt. Hos vero omnes ne quiS immodica, ut fieri soler,
56쪽
inter Romanos Paucitate. admiratione prosequatur, is sciat, celeberrimos, quos Roma habuit, poetas artificesque, Grae rum vel imitatpres fuisse, vel discipulos. tius certe imitatus est Pindarum. atque Alcaeum Virgilius Homerum & I heocritum , OuidiuvApollonium, Terentius Menandrum, Lucretiu3- Enipedoclem. Neque hoc est dissimulandum, quod negari non potest, plurima scilicet Romanorum instituta, quae elegantioribus litteris pro- . mouendis inseruiebatit, a Graecis prosecta esse Quae enim Graecis in usu erant recitationes, . SRomani quoque recipiebant his potissimum. causis moti: primum quod ipse, qui recitat, aliquanto acrius scriptis suis, auditorum. Teuerentia,
antendit, deinde quod, de quibus dubitat, ex - sententia eorum, quos quasi in c'nsilium adhibet, statuit. ' Quae porro Graecis usitatissima erant siue aedes carminibuS cantibusque exercendis dicatae, cuiusmodi Athenae praesertim, Corinthus& Patrae habuerunt, Romae etiam a Domitiano& Traiano exstruebantur.' ' Quae denique a Graecis seequentabantur certamina mustica, quisus
Foetarum . quoque 1 annumeranda' sunt certamina, quoniam tria apud Veteres erant genera quae circa artem musicam versabantur, primum quod
SUETONIus . in vita Domitiam e. c. '.
57쪽
48 De Poetarum Lyricorum tertium quod bpus carmenque diiudicat, haec
' itaque certamina,' sero quidem ac maxime post lata libera reipublicae celebrata . . summo studio Romae aeque ac in prouinciis colebantur.' Quae dum ita sint, dubitari profecto nequit , Romanos. qua artium litterarumque laude floruerunt, eam omnem Graecis debere, & cognita demum ingen istum graecorum pulchritudine, ad eloquentiae, poeseos, picturae ceterarumque artium studia accen- sbs fuisse, ita tamen, ut a Graecis longo interuallo relinquerentur. '' .
a Bo κτη ius de musica L I. c. I. GHENAEus Deipnosephist: l. 14. , ι Augustus quidem , quo celebratior actiacae victoriae memoria esset, ludos quinquennales apud Actium celebrari iussit; primus autem omnium Nero Caesar quinquennale certamen more Graec6. Romae instituit & Neronia appellauit, quem dein-eeps secuti sunt Domitianus, Traianus, Adrianus, . Commodus. . Seue S aliique Imperatores Romani, a quibus certamina haec Traianea , Adrianta, . : Commodea ta Seuerea dicta fuerunt. Vid. Suet t. κius in vita g. c. I 8. in vita Neronis. c. I a.
. lib. 2. epes. T. v. 33. .habet: Venimus ad summum fori eum Pingimus at emollimus ἐν luetamur Actiuis doctius octis.
Aut enim omnia me unt,. put hoc agit Horatius, ut eos exagitet, qui nimio antiquitatis amore se-
58쪽
ri, Multa adhuc. supersunt, quae accurato reriuri Iudici amplissimam , dicendi materiem praebent. Haec vero enarrare, nunc nihil attinet. . Neque ςnim. constitui, omnem latinae poeseos historiam exponere, sed breviter indic/ne, quae memorat digna videban)tur, reique; mrie inservitura. . Dquo tamen peragendo si paullo prolixior sui, Acile veniam ab iis impetraturum me esse confido, qui in. amoenissimum hunc campum nonnunquam excur. runt, vel inde animorum oblectamenta petunt. ii Ιt pe: nunc tandemi ad rem ipsam acced quam examinandam suscepi. . Aridmun sane. nus, atque a virium 'mearum tenustate paullissum ubhorrens; veruntamen dignum, in quo diligentiae meae neruos conrendam. ' Nori enini existimare
debemus, casu taliquo ' & for e Hrtuna' factum. fuisse, ut tant pauci inrer Romanos reperiantur Lyrici; sed plurimis, nec sane levibus argument evinci potest, cur lyrica poesis tu auctoribus 'em'rentnr, od vetustissima quaeque Nilyra esse coΠ- , ' tendunt. Hanc enim qui fruent uententiam, aeque magno atque ridiculo errore ducantur, quam qui
Hoe autem amin 1i a Rhb himihe vla potest, inita '---olim Romani, gloriae licet auidissimi, Graecis palmam deferre nunquam dubitν -
59쪽
s L De 'Poadmi, Lyrkorum. ructa fuerat, aitquae Ipum fers. Horatio ad tantum evecta sit culmen, 'nihil ut ad persectionem eius: dili possit. Vehementer autem errant, qui, praea 'ter Horatium, nullum inter Rσmanos vatem lyria cinirextitisse sibi persuadenti U Quid enim Ade one obscura sunt CATULLI', CAEsri BAssi.
Titi I. SEPTIMII, SPURINNAE, PASSIENT, PAULLI, SALEII Bis SI,' aliorumque nomina, ut
lyricis earminibus laudem .aliquam blim sibi pep risse inelai mus/ ' Sed operae pretium est, singulos caminare, ut, quae cuique debeatur laus, rectius
Et de cΑetur Lo quidem, si a reliquis eius
carminibus discessero, pauca habeo. quae dicam. Licet enim praeter hunc. videam neminem qui. lyripis carminibus scribendis ante Horatium in chruerit; 'i licet utiam haud infelix Sapphus imi tatqr a FABRicio dicatur: vix tamen poetis. liricis est annumerandus. Quae enim scripsit carmina lyrica, vel pautissima sunt, ver e Graeco Sapphus in Ialmum is monem translata, vel ea indole, ut. cum Horatianis conserri vix 'possint..Namque non rudiore solum colore vetustae poeseos '
im- kem' dueli , instisque duriukulos haud raro inserit: sed eo 'quoque ulus est earinthunt Mnere , ut re 9s ad poetas iambicos quam lyri
60쪽
thfὸν Ronisin I pa stekate . ni vos is D Ac IERIO reseratur.' Iambleus autem Uessus conuiciis imaledictisque aptissimus, est enim nihil atrud quam donviciari, plurimum lane differt a carmine lyrico,' cui datum est,
. - - Diuos puerosque deorum.' 'Et pugilem victorem re equum 'certantina - Ei iuuenum euras V libera. Misa. πDedit praeterea Catullus gravissimas acerbitatis suae poenas. Plurimos enim habuit vituperbores, in que his praesertim Sculterumi qui verorem satis miram narrare videtur, cuid )icit: Nun quam plura apud ullos auctores se legisse, quae se magis ad interpretathnem sacrarum i litterarum 'ducerent. quam apud Aristophanem, Catullum Tibullum, Ptbperitium δύ ei obdi alaeusinos '