장음표시 사용
51쪽
Inter ceteram autem turbam, quae ad eum consuebat, multi etiam erant ex Sadducaeorum ac l/harisaeorum genere; quorum priores negant alteram csse post hanc vitam, posteriores, qui eam a se sperari aiunt, ficta religione ut plurimum plebem fallunt. HGs ergo cum ille videret ad se venientes, ita eos alloquebatur: O homines , quorum nequitia merito conferatur cum lethi fero serpentium veneno , toto coelo erratis , si mistimatis vos , suscepto dumtaxata me baptismo , immunes fore ponarum improbis Iudaeis a Deo immincntium , quamquam meliores non evaditis. Neque ego vos hoc docui , neque quisquam alius qui sapiat. Si a tutionem hanc meam vobis utilem esse velitis, oportet ut ita in posterum vitam instituatis, ut in moribus liqueat vos ad saniorem mentem serio rediis te. Qua mutatione vitae, Deo accepti fictis , non genere ex Abrahamo ducto , quemadmouum putatis; quasi Dcus ejus prosapiae, quibuscumque tandem sit moribus, propitius csse necesse fiat eret. Deus, si velit, possit ex quavis gunte sibi populum eligere, in qucm Abrahami religioncm ac probitalcm Mutinum, conserat
52쪽
MATTHEUS. MARCUS.C A p. III. C A p. L
7. Videns autem multos Phali feci, um. te Saddirex rum. venientes ad baptis in trituum, dixit eis: Pro genies viperarum, quis de monstravit vobis fugere aventura ita
s. Facite ergo fructum dignum poenitentiae. v. Et ne velitis dicere inistra vos: Patrem habemus Abraham i dico enim vobis quoniam potens est Deus de lapidibus isti, suseitate filios Abrahae. o. Iam enim securis ad radicem arborum posita eae Omnis ergo arbor . quae non sirit litictum bonum. excidetur, rem ignem mi
bas , qua exibant ut hapti- Euen: ut ab ipso: Genimina viperarum . quia ostendit vobis fugere a ventura ira g. Faeite ergo fructus dignos poenitentiae , Ee neeceperitis dieere : Patrem habemus Abraham. Die enim vobis, quia potens est Deus de lapidibus istis sustitate filios Abrahae. s. Jam enim secutis ad radieem arborum posita est.
Omnis ergo arbor . non sa-eiens fiuctum honum. ex eidetur de in ignem miti
. a o. sit in te rogabant eum turbae, dicentes: Quid ergo faciemus xi. Respondens autem
dicebat illi, : Qui habet duas
tunieas det non habent a. re . qui habet eseas . similiter
ti dixerunt ad illum: Magi ster quid faciemus 't 3. At ille dixit ad eost Nihil amplius. quam quod constitutum est vobis. n.
elatis. t . Interrogabant autem eum Ae milites. dicentes:
Quid faciemus di nos Et,it illis: Neminem eon tiatis. neque calumniam saetatis: & eontenti estote stipendiis vestris.
serat beneficia omnia Abrahami soboli promissa; & jam advenit tempus, quo coelestes poenae ita minent Iudais, quas minime cilia ent quicumque pergent vitiis suis indulgere. Tum audientium turba a Joanne quaesivit quid sibi esset iaciendum, ut eas poenas viraret. Cui ille reposuit ante omnia liberaliores esse oportere ersa egenos , eosque juvandos usquibus locupllatiores necessatio ipsi non uterentur. Quin etiam judaei redemtores vere galium ac tributorum, genus hominum divitiarum cupidum, iniquum atque immite, ad eum vcni bant baptismum ejus suscepturi, & ab eo quaerebant quid tibi faciendum esset. Ille vero re spondebat, nihil esse illis exigendum , praeter ea quae edictis imperantium parentibus erant immitta. Milites quoque, ex gente Judaea , aut Judaicae Religioni addicti , intcrrogarunt Ioannem de vitiis, qua sibi potissimum vitanda censeret: responditque non esse iis ab ullo HI ullum quidquam, terrore injecto, extorquendum, aut fraude quemquam circumvcniendum ἀsed ex isti ndiorum quastu necessaria sibi comparanda, atque in iis adquiescendum
53쪽
s. CAPUT VIII. Initium remum qua nisi oristis, anno urinis triges . Raptismtis ejus ct triuatis. Cura Joannes Judaeos ad se venientes ablueret, Iesus etiam ex Calilaea ad eum ivit, sescipiendi baptismi causa. Quem cum peteret, nepabat Joanncs, qui Iuda os omnes promiscue abluebat, posse se adduci ut eum ablueret, a quo ipse ablui deberet; quippe multo sanctiore, di qui se docere posset qui vitia sua emendaret. Quod affatu prophetico ab eo dicebatur, nam Jesum non norat. At Jesus reposuit sibi certum ese ea omnia facere, quae religionis cau- si merito a Judais febant, ideoque velle se lui; quamvis non indigcret ablutione, qua significabatur purgatio vitiorum; quo audito, Joannes non amphiis dubitavit an cum Esto ablut Ius. Cum vero Iesus ablutus ex aqua egrestus esset, di genua sexisset ut Deum Craret, tum discedentibus subito utrimque nubibus coelum veluti aperiri visum est, atque ex summo allicredesccndit Spiritus Sanctus, instar columbae, in tammula conspicua , quae insedit capiti Jesu, auditaque in voci e coelo Dei dicentis: Tu Is FILI us MEDI, QSEM SINGULARI AN
54쪽
Zius tamaris Chrsi XXX. Praeconis LUrbis Cis irae 779. Tiberii I 6 d 18. Sextilis. Antipae ct Philippi 29. MATTHA UL
3. Tune venit Iesus a Galilaea in Iordanem . ad Joannem , ut baptiviretur.b eo. 34. Joannes autem prohibebat eum, dicens : Ego 4 te debeo baptirari, ec tu venis ad me s. Respondens autem Jesus. dixit ei: Sinem A: se enim decet nos implere omnem justitiam. Tune dimisit eum. 16. Baptizatus autem J sus confestim adscendit de aqua. Et ecce aperii sunt ei eceli: Ze vidit spiritum Dei descendentem fi ut e lumbam. ia venientem super se. 7. Et eece vox de eo lis dicens : Hie est stius meus dilee us, in quo mihi comis placui.
s. Et factum est: in diein xi. Factum est autembus illis venit Iesus a Nara- eam baptizaretur omnis p reth Galilaeae, ti baptizatus pulus, est a Joanne in Iordane.
io. Et statim adscendens ti Jesu bap-
de aqua, vidit oxios aper- tigato. te orante, apertumios, di spiritum tamquam est coelum, eolumbam descendentem . 11. di descendit spiride manentem in ipso. tus Sanctus corporali sp
eie, sicut eolumba, in ipsum aii. Et vox sam est de di vorseecelo metu : Tu es Filius meus iacta est : Tu es Filius meu dilectus, in te complacui. dilectus, in te complacui mihi. G xi. Et ipse Iesus erat in eipiens, quas annorum tritiginta. a
i. Uae Jesus ductus 32. Et statim spiritus ex- i. Esus autem , plenus spi-I est in d.se tum a pulit eum in desertum, J ritu Sancto . regrestis spiritu. est a Jordane: & agebatur ait. 8e erat in deserto Spiritu in desertum quadraginta diebus. di qua- x. diebus
draginta noctibus: ta, ut tent di tentabatur aretur a Diabolo. & tentabarur satana, Diabolo. quadraginis a. Et cum acunasset uadraginta diebus & quia ginta noctibus, postea estitit. . Et Meedens tentator
dixit ei t si filius Dei es. dietit lapides isti paties sant. 4. Qui respondens dixit Scriptum est : Non in solo pane vivit homo . sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei. Et nihil manduravit in diebus illisi Ece --inatis illis, esuriit. s. Dirit autem illi Di bolus i si Filius Dei es .
4. Et respondit ad illum Iesus : Seriptum est : Quia non in selo pane vivit homo . sed in omni uerbo Dei. s. Et
RE PRO sau Uo R. Hoc autem tempore, Iesus natus erat circiter triginta annos; qua aetate, coepit munere suo fungi, ut mox dicemus. A Joanne ergo baptizatus cum fuisset, continuo Spiritus Sancti adflatu a Iordane in se litudinem Arabiae vicinam, ad ortum ejus fluvii, proiectus est; ut tentatione Cacodaemonis spreta, firmaretur atque insignior fieret ejus constantia. illic per quadraginta dies mansit, absque ullo cibo; quot diebus Moses in monte Sinai olim moratus etiam erat issimus, ut legem a Deo acciperet. Memoriae quidem proditum non est suid Iesu contigerit, per totos quadraginta dies in solitudine verianti ; led dumtaxat sub finem ejus temporis coepisse eum esurire, divina potentia hominem humanae naturae infirmitati tandem permittente. Tunc ad eum accessit Cacodaemon, consiliorum omnium Dei adversarius; qui dixit, quandoquidem esuriebat, si filius Dei erat, & imperio paterno natum legibus superior, Oportere dumtaxat cum jubere lapides fieri panes, quibus urgentem funera sedaret. Respondit vero ei Jesus, a Mose scriptum cite: Deut. VIII, 3. ma tane sis vivet homo, sed quavis re qua ex Dei ore egredietur, hoc est, quam Deus loco Panis esse iusserit; ideoque min, me opus esic, ut lapicis in panes converterentur. Tunc
55쪽
ius a latis christi XXX. Praeconii L
MATTHEUS MARCUS. LUCAS. IOANNES.C A p. IV. C A P. I. C A p. IV.
Tune Cacodaemon duxit eum Iemlalimam, atque imposuit loricae recti Templi , iussitque eum , si Dei Filius esset, se praecipitem deiicere ; nihil enim mali passurum ex lapsu, quandoquiclem de eo scriptum erat a Psalte r Ps. XCI, M.)
ω, tit te custodia it. In manus f togem te, ne quando impingas ped.m tuum au Dp . . J elusve G, scripsit etiam, inquit, Moses: Deut. VI, a 6. netentes Dominum Deum tti quasi, scilicet, de ejus bonitate ac potentia dubitares. His auditis, Cac a mon alio tentationis enere letum aggreilums, eum subduxit in altissimum montem ; e cuius summo iugo, brevi momento, et oliendit amplissimos terrarum tractus, quaqua num Porrectos, atque Opes muse
56쪽
s. Tune adsumpst eum Diabolui in ctim ci 'itatem . de statuit eum super pinnaculum templi.
seriptum est enim : Quia angeli, suis mandavit de te. Ec in maianibus tollent te , ne sinit offendas ad lapidem pedem
sim seriptum est riNon tentabis Dominum Deum
S. Iterum sumpst eum Diabolus in montem euerusum valde ..8e ostendit ei omnia regna mundi ec gloriam em Ca
Vade Satana ι setiptum est enim : Domitium Deum tuum adorabis . re illi soli
it. Tune reliquit eum Di holus:
Ierusalem . Ee stituit eum super pinnam tem
pli. re didiit illi: si Filius
Dei es, mitte te hinc MONsum Iro. scriptum est enim quod Angelis suis manda vit de te . ut eonservent terii. 8c quia in manibus tollent te, ne sorte ociandas ad lapidem pedem
sus . ait illi : Dictum est: Non tentabis Dominum
Et duxit illum Diab lus in montem e celsum, de ostendit illi omnia Regna orbis terrie
ε. Et ait illi : Tibi da bo potestatem hane uni versam. Ec gloriam ill rum . quia mihi tradita sunt. re eui uolo do illa i . Tu ergo s adorave
ris eoiam me , erunt tua omnia.
8. Et respondens JG sua diuit illi : Seriptum est: Dominum Deum tuum adorabis. Et illi soli ser
I 3. Et e summata omni tentatione . Diis tua recessit ab illo.
ad tempus eratque eum bestiis, ea Ee eece Ammii aeeesserunt . di ministrabant ei. Ee Angeli ministrabant illi itorum populorum; quibus omnibus se eum donaturum esse dixit, si procumbens se se adoraret, quas Deum, se enim eorum esse dominum , & dare ea posse cuicumque velit. At Iesus, abi, inquit, a me , tu qui Dei adversarius cs, scripsit enim merito idem Moses : Deut. X, 2o. Adstrato Dominum Deum tuum. atque eum Iolum colito. Quo responso accepto, cum codaemon intelligeret se stus ira esse, ab eo, ad certum tempus, secesssit, versabaturque J sus in eo monte cum seris; sed Angeli Dei cibum ad eum attulerunt, omnibus ejus impinis
57쪽
Ainus A satis Christi XXX. Praecisii IMATTHTUS. MARCUS
CApur IxDimina Sapientia, ὰ qua omnia condita sunt, in Iesu habitat, quamquam a Iudaeis repudiatur. Testimon a Pannis de Iesu. NONNuLLi, qui Philosophiae Ethnicae studium conjunxerunt, cum Iudaicae aut Christi nae Religionis professione, multa de Ratione, de Vita, de Lumine, deque Unigenito Dei Filio , docere coeperunt, & quasi maximi momenti dogmata discipulis suis inculcarunt. Ea . cum neque omnia falsi sint, neque omnia vera, ne sine discrimine repudientur aut admittantur, quaenam cum Jesu-Christi doctrina consentiant paucis ostendam , antequam historiam ejus ministerii narrare incipiam. Verum est ante conditum mundum Rationcm suis te, etenim Ratio tunc in Deo erat, imo vero ipse Deus , quandoquidcm sine Ratione Deus cile non potest; crat, inquam, Ratio in Deo ante conditam rerum universitatem , nam quidquid est in rerum natura summa Ratione factum est; neque quidquam potest proferri, quod sine Rati ne sit creatum. Antea penes eam Rationem solam, erat omnibus numeris absoluta co nitio viae, qua ad aeternam Vitam hominibus pervenire licet; eaque una cognitione illustrati, si modo Hus participes fierent , quali splendidissimo Lumine praeeunte, ad cam vitam poterant conrendae. Hoc vero tamen postea in terras delatum, inter homines, viae qua ad Vitam perveniant ignaros, a multis annis lucet; sed in igitorantiae tenebris arare malunt plerique, quam eo Lumine usi Joannes
58쪽
r. N principio erat Veril hum. Ec Verbum erat apud Deum . di Deus erat
a. Hoe erat in principio apud Deum. 3. Omnia per ipsum facta sunt: Ec sine ipso tactum est nihil . quod factum est. . In ipso vita erat. &vita erat lux hominum: s. di Iur in tenebris lu
eet . Et tenebrae eam non comprehenderunt.
6. Fuit homo missus a Deo, eui nomen erat Joan
r. Nie venit in testimo nium. ut testimonium peris hiberet de lumine. utomnes crederent per illum. s. Non erat ille lux . sed ut testimonium perhiberet de lumine. s. Erat lux vera. quae illuminat omnem hominem. venientem in hune munia dum io. In mundo erat. de mundus eum non cognorit. I. In propria venit. di sui eum non receperunt. aa. Quotquot autem receperunt eum . dedit eu
potestatem filios Dei serit his. qui eredunt in nomine ejus a 3. qui non ex sanguia
ni a. neque ex voluntate carnis . neque ex voluntate
ctum est, he habitauit in nobis: di vidimus gloriam ejus, gloriam quadi unigeniti a
Patre: plenum gratiati v ritatis.
Ioannes propterea quidem a Deo ad Judaeos missus suit, ut eos doceret quis esset is in quo id Lumen consederat, exhibitoque palam restimonio, omnes adduceret ad fidem ei habendam. Neque enim Joannes in se habebat hoc Lumen, aut ideo venerat, ut homines ejus participes faceret; sed dumtaxat ut ei, cui id Lumen inerat, auctoritatem, tellimonio tuo, apud Judaeos pareret. In hoc demum homine solo consederat Lumen, eo nomine praestantissimo sensu δε-ium dignum , di quod nunc inter homines fulget; ut quicumque hoc uno voluerit uti, eo praelucente, ad vitam aeternam deducatur. Venatus quidem est aliquamdiu, inter homines, is in quo erat id Lumen; at ii, quamvis a Ratione divina, quae in eo homine habitabat, creati primum sint, eum a fallacibus Doctoribus minime secreverunt. Imo vero vixit inter suos, qui soli populus di filii Dei vocabantur; sed Dei sui docet inam non agnoverunt. At quicumque doctrinam divinitus revelatam sunt amplexi, propterea in populum Dei adsciti, ejus filii, quamvis Abrahami posteri non essent, facti sunt. Neque prosapia, neque connubio, neque pro ytismo Hebraei, ea tamen appellatione a Deo, quia ei sic visum est , cohonestati sunt. Ratio illa, quam apud Deum ab initio, imo vero Deum ipsum fuisse, in qua Uitam, in qua verum Lumen hominum esse contendimus, non semper, ut dicebamus, oculos nostros sugit; sed per hominem, cui inerat , conspicua facta est, atque apud nos aliquamdiu commorata. Rationis divinae, numquam antea conspectae, majestatem ipsi vidimus , sese in eo homine prodentem , ut decebat eum, qui filius Dei est, non quales nos siliniis, sed peculiari, eique soli proprio modo. R. terna
illa Ratio per iam noliris oculis se stiriecit, misericordemque de benignam se se nobis praebuit.
59쪽
. - i . Hule homini testimonium clara voce N palam perhibuit Joannes, cum professus est eum esse quem hisce verbis descripserat : qui post me venturus est maior me erit. Ex cognitione autem rerum ccaelestium , qua Divina Ratio plenis me illustravit eum hominem, nos omnes hausimus quidquid scimus. Hinc accepimus Deum ea erga nos esse misericordia ac benignitate, ut pro summa gratia, qua nos apud se valere voluit, di maximis beneficiis quae ejus e ga nos amorem sequuntur , nihil praeter gratum animum a nobis postulet. Nam cum Moses Leges olim promulgant, quibus operosissimos ritus Hebraeis imposuit, denuntiata morte nisi accuratissime eos observarent; Iesus, qui verus est Messias, di in quo Divina Ratio considit, ad nos nuntium attulit de misericorda a S benignitate Dei; quibus & praeterita omnia peccata nobis agnoscuntur, di intolerabile Mosaicarum legum jugum detrahitur. Antea cam Dci voluntatem nemo plene intellexerat, sed is, quem diximus, Unigenitus Dei Filius, singulari amore a Patre dilecius, ejus rei ad nos nuntius a Deo mistus est
sic autem Joannes judicium suum protulit de Jesu , postquam ab ipse fuerat in Jordanis
aquis ablutus. Jerosolimae principes, cum viderent Iudam totam ad Joannem concurrcre, mi serunt ad eum legatos Sacerdotes ta Levitas, quoniam ipse ex Sacerdotali erat gencre; ut eum interrogarent, de munere quod susceperat, di auctoritate qua eo deiungebatur. Qui cum Jo -
60쪽
Aunus Amaris Christi XXX. PraemA L
Et praedicabat. dicens: s. Ego baptirari vos aqua:
is. Existimante autem populo . Ec cogitantibus omnibus in eoru bus suis. de Joanne, ne sortὰ ipse esset Christus: is. respondit Joannes, dicens omnibus : Ego quidem aqua baptizo vos: I s. Ioannes testimonium perhibet de ipso. Et clamat dieens: Hie erat . quem duxi : qui post me venturus est. ante me factus est, quia prior
di gratiam prti gratia. i . Quia Lex per Mox-sen data est: gratia te veritas per Jesum Christum feta
s. Deuminemo vidit umquam: unigenitus Filius.
is D hoe est testimo. mum Joannis, quando muserunt ludaei in Je osolymis sacerdotes & Levitas ad eum , ut interrogarent eum: Tu quis es
xo. Et e fessus est. Ecnon negavit: & Otifestia est : Quia non sum ego Chiistus. i. Et interrogaverunt
eum: Quid ergo Elias est. Et disit: Non sum.
Propheta es tu Et respondit: Non. a a. Dixerunt ergo ei i is es, ut responsum deismus his, qui miserunt nos
Quid dicis de te ipso a 3. Ait: Ego vox et mantis in deserto: Dirigite viam Domini. seut d aittiatas propheta. a . Et qui missi fuerant
erant ex Phari eis. 23. Et interrogaverunt eum, di dixerunt ei: Quid ergo baptizas. s tu non es Christus . neque Elias, neque Pmpheta 16. Respondit eis Joannes, diems r Ego bapti in aqua:
Joannem adiissent di mandata exposuissent, multi qui suspicabantur cum csse Christum, exspectabant ejus rusponsum, non sine quadam animi anxietate. At ille aperte negavit, α quidem coram omnibus, se esse Messiam. Quaesiverunt ago Jerosolimitarum legiata, quasi dubiatassent an esset Zachariae Sacerdotis filius, aut insidias illi starentes, num essec Elias, quem prutabant Iudaei e coelo in terras descensurum, antequam veniret Messias. Pariter inficiatus est Joannes. Tcrtio intcrrogarunt, an esset alius e veteribus Prophetis; quod ille etiam negavit. At illi, quid igitur, inquiunt, vis nos re ondere Ieroisi imitarum proceribus, qui nos ad te miserunt Si ex aliena sententia nolis de te judicium ferri, dic ipse quemnam te dici velis λ Ego vero, inquit Joannes, aio me eum csse, quem Esaias Propheta hisce verbis descripsit i Cap. XL. 3. vox es clamantis in iserto, compIiniate viam Domini. Cum autem legati cilente Pharila rum secta , quae Majorum instituta & opiniones acriter tuetur, nec patitur quidquam novi Proserri, rogarunt Joannem ut diceret, qua auctoritate instituti set ablutionem, qua utebatur non erga Proselytos ex aliis gentibus, quod solebat fieri, sed erga ipsos Judaeos; cum neque Messias, neque Elias, neque alius Propheta esset, qui novos more S condere pollet. Tum vinro Ioannes reposuit se abluere dumtaxat aqua, nec ulla coelestia dona baptismo illo suo con ferre in ablutos, sed eos tantum docere animum vitiorum sordibus esse purgandum, si Deo accepti