Apologia adversus Amathum Lusitanum, cum Censura in ejusdem enarrationes / [Pietro Andrea Mattioli]

발행: 1558년

분량: 235페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

In Amath Lusit Enarrat.

Milleoli amaro sipore,sores aureos Abuli mo

lud itiam addi potes quod Tanacet ni quamuis sit radix sequipedalis sed breuis su

peruacua.

GN. PH LIUM. DE breuiter, perplexeque naphali bicloriam cribit Discorides, um etiam Pit mus illum sequutus , t non decemari, quae nam planta ex his,quae in ipse naturae ridario ob n-rur,genuinum napabitum repra entet . . t Lusitanicis qui haec quemadmodisin caetera leuiter ad nudum expendit quandam herbam apbalium esse asserit , quae incomtam Zl- m appellatur , ea tantum rati in diicias , quὸ haec tinta tenuibus sit Dis,molibus,albicant: bus ie,quam tamen plura habeantur herbarum genera,quae his notis in Imantur, erinde ac berba ista,quae vulgaritas herbar' Gnaph ο- men mentitur. Eicium de Plini Impta reprae sentat,ut post hac ambigendum non siit, diuo Impia nobi sit desideranda. OE-

202쪽

Pet And. Matth. Censura

Cesti de Oenanthe herba.

RECENTIORES qu dam sequutus Oenathem eam uult esse plantam tuam Fili pendulam uocant,cum potius ei anthe Dioscori tu simonio caulem crassum palmi Angitudinegerat semen quale in . triplices ectatur,radicem magnam in multa rotunda capitula extuberate nascatur in petras. . t longe aliter prouenit Filipendula.Etenim non in petrassedis praridis et lato Anastitu radice nu tuam magna, quae in rotunda capitula extuberet sed ii modo

tenuis pluribus appensist bulis, rotundis, sed potius glandium Rura , ut in Paeonia, sed longe

minoribus,unde si nomen Semen prae terea .

triplicis i i non inest,sedglobuli in a cluadrupli

ci apice mucronatibulauium cluin nec caulis illi

Misit ii cras sed tenuis ion palmari longitudiane, sed aeui :tali, Quibus palam esse non ambigi

203쪽

In Amathi Lusit Enarrat.

accusatus verbM. Hanc Ruessius altera Per- scariam esse credit quo ver iudicio ali iudicent. Est uer hodie herbula quaedam unico tantum ornarafolio, o indein sebum die L. Semen racemoum serpentis si lirudinem ferens. Hi he, bam illam deseribere,idetur Lusiitann6, quam quidam Ophi fossum, id est serpentinam linguam vocavere. Sed plurimum is a veritatis scopo a veris ipsius herbae delineamentitis di greditur. Etenim praeter id , quὸd semen racem um non proferat .idiustam serpentu magianem, endit sed erpentis potius linguam imita tur. Id quod cert arguit, Lusitanum hancpla tam Gligenter admodum examinasse. Hi,a

ridui tam esse philli se cum uilla pror

204쪽

Pet And. Matth. Censura

Li TIORVM quorundami pensu sigia pro certo asseuerat Horminum eam esse,

quam quida claream,al Matri aluiam,nonulli herbam Sancti Iohannis uocant. Sed cum Horminum Dioscoridi planta sit Marrubissimilis caule semicubitali circa quem eminetiae sibquarumforma prodeant ad radicem Dectantes , in quibmsemen includitur Oblontum , nigrumque neutiquam crediderim Sclaream ipsam, quae mi r Odorefragrat , esse Horminum. Quandoquidem haecfli est Verba i , non Marrubi caulebicubitali nonsimicubitali Praeterea Sclareae causi nullis vectitur siliquμ,sed ram qui ex caule ipsi prodeunt multi . . dhaec siliqvula, in qui-bmsemen cocluditur,rotundum,non oblongum ad radicem non lectat,sed ad erticem. Adde etiam quod nulla odori praefantia Horminum commendauit Discorides Etenim illius odoris

fragrantiam unquam siletitis inuoluisse Di mrides . Quo sit , t cum haec non perpenderit Lusiit anu aliorum tantum opinione imprudens abdu-

205쪽

In Amath Lusit Enarrat.

abductus errauerit una cum iliri quorum si tu,

mmi Tt caetera omnes, opinionem induit Lusitanus. His accedit quὀd Onsma non nisi in em nascitur , radice sanguineum succumfundent: id tuo maxime desiderari potest iu Pseudorat uncus il uὸdu radice sit alba, te-ηM , csuperuacua , nulli Tn quam tempore

cruenta .

206쪽

Ullidem, quae Mauritant Vati,siue stati appillatur; cuius crvere tuntur ad constanda νι- ora. Erri non .mn neo otio deprehenditur Etenim eum Dio coridi pint . ni udat

j ecies , altera quae L ηt sit simillima fili

mostd-,ramulis rectu palmi altitudine, altera vero iij, furiae hirsuti bicis non ideo , cure, dam tachium Aut 3 ida utra que referre, quum nullis conueniat notis: quippe alicali, cum primum e terra emerserit filio est tereti, pingui, Minori Sed non ab simili cli od postea in do sa- talemfere Angitudine adolesicit genicularim que retrahitur Ecquisiti modo Quum erὸ iam adoleverit ut de Trago disierentes vi sologia su perius diximus' prcdeunt e geniculis folia pinguia,cra17sque,incurua,ex lata origineis acutudesinentia.Vb Hro adsummum planta excreuerit, in caulium cacumimb: s longe minura , exilioraque liciuntur rus colure i quorum exoritu paruae, blandae a priuiae prodeunt, in ciuibus semen minutum concla litur . . t cluum huiusice

plantae ram artas mutationes non animaduerte

rit Lusitanus, proindeficium H, t. se crede ret Athali diuersi segeneris cluorum num alteram Anci idem aluid secundam esse contendit

207쪽

In Amathi Lust Enarrat.

tendit.Sed cum Athali nullam cum Aruga habeatsimilitudinem, cur alteram . nt Iidem siι- milemfecit Disc id es, ne iij Ῥnquam hirsui Asit, a nec ex parte Lentishguram referat,cui prior Aiit Istras et aemula fiteare ex 'eterisu trum Vrnr0ηum promptuari constariter haec si protidisse u sitan s. Adhaec cum p Lusitam

se de Trago agens asserat Athali esse Tragum,

deducor in eam opimonem, ut cred tm Lusitan Circae venefici incantatisonibitis imbutum, una, eandem plantam in arias transmutarefr-mas. Quod in ali absiclum idemus,lua nucTragum nunc . ni tridem facit. LITHOS PERMUM.

208쪽

Pet And. Mattia Censura

casti culorum peciem exhibeant folijs longis, interque paruum emen rotundum Erui parui ut Oribasim et Serapio ex ipse Discoride trans cribunt marnitudine,nasiaturq; in eris. Quae Omua in plata lachrymas illa ferente desiderantur. Si quidem haec folia profert harundinacea cluemadmodum culmos per interuallageniculatos,in litibu semen robo duplo grandi s ui si uri, quae cluantum cum Litho Permi nosti ha beant si=mlitudinis se uidear. de etiam iuὸd Lubol ermum in editis, eri locis perfesponte nascatur. Lachryma uerὸ uocata non nisi jata proueniat,erces omnin calanm non humi

Cenc. isti C. ET ERUM 1 Isimam herbam

credit Lusetanicis Rueuium: Cordumse qui tuta eam esse plantam clitam cividam Planta' inem A lisaticam,a a Barbam, tuanam uocant; sidi ullum non obscure liquet. Etenim Absima solia seri Plantaginisimilia,sed an rustis In terram reflexa aciniata j caule simpliciter tenui cubito altiore capitri itis Thyrsi flore candidos alle . . Ac v

209쪽

In Amath Lusit Enarrat.

ficente. . t plantagini aquaticaefolia insunt Pla lagine latiora, acuto cacumine sursumθectantia, neutiquam lacini a caule plurim adnatis multiis referto,nulla Thyrsi est 'le,radice inodo-ra,nec etiam acri.Quae omnia palamstciunt maxime deludi eos, qui una cum Iustano in hoc uersantur errore.

de Britanni

, ori credit nil aliud esse Britannicam quam eam herbam, quae passim Septistis,ac'ulgaribita herbari, Bistorta dicitur, eo tantumsorta si ar 'umento ducia quὸd haec planta Rumicis sit folio. Verum mea sententi. fallitur. Etenim qua mimbi torta otiosi Lapathi, aut Rumici nigriore, pilosiore tamen non situ sed labriore, uuiora que rubet intercursantibum bras . a terra

quadant enim caesio , quae Omma iniritanica maxime desiderantur . haec Britannicae radix re quiritur tenuis , ac breui3. Contra ero alteri.

Nam uelis ortae radix cluandoque nobis fas brachialisere rasyitudine siposticar autems pistime, colore in nigrum rus cente , non t

210쪽

Pet. Anci Matti, Censura

m Britanmcascribs Plinius nigro . Praeter id Britannicae radiclus tanquam breuibus ac re niuabus nJnni virium attribuit Discorides , sed tantum foliorum succum ad medicamenta praetulit . . t Bistorta contrario modo si habet, cum tantri radicibus prae leti, nullussit eius f horum μα

ALTERA CLEM TIS. Q YYi, NEC miηu in itera decipitur Clemaci isti a ti ς prii 'stat FAmmulam ulto appellatam genuinam esse Discoridis Clematidem heram Clemam enim haec Discorid per arbores repit, id luod in Flammula, tuam, hi videre licuit,cum plantasit resti caulis Legiatimam Clematidem nos eam esse non ambiπι- mus cuiu imaginem dedimus in Commentarijs

nontris, quamluam ob id haud quaquam negabo Flammulam hanc Clemati in non esse genus; sed non propterea affirmauerim quam Clematidem Alteram egi Dioscorida.

SEARCH

MENU NAVIGATION