장음표시 사용
251쪽
DE ST1ΤU ANIMAE POST MORTEM CORPORIS. qui est impurus intellectus; sed dum anima a corpore evolat, est
tanquam a densa quadam umbra in apricum, Seu ex umbroso carcere in Romam, seu uni Versum orbem, Seu quaSi caecus in visum; nam mentis nostrae veritates sunt merae hypotheses,
principia sallacia. apparentiae, opiniones, et Similia, animae
vero sunt ipsissimae veritates.
16. Sed anima quatenus est intelligentia pura, et essentia
Spiritualis, est supra omnes scientias et doctrinas, illae enim sunt naturales et longe infra stant errantque ruditer, quarum arcana novit anima, quae mens nusquam penetrat, sed jugi approximal; ipsa enim arcana niens non melius eloqui potest, tuam algebra in sinitorum series suas, per disserentialem calculum longa serie expressas, nec datur copia per calculum integralem reducendi. Ita quoad statum intelligentiae una anima alteri est prorsus similis. let. Sed quod statum ejus sapientiae attinet, una animanusquam absolute similis est animae alterius: una enim amores perfectiores et puriores recondit, scilicet numen suum Supra Seipsum, et socium ut seipsum amat: sic unius anima divinis amoribus regitur; alterius vero amat contraria, et odit quod altera amat, sic potius est diabolica: ex recensione amotum
spiritualium palescit, quantum disserre queunt animae; proinde
sunt animae divinae seu ad societatem divinam pertinentes, et sunt animae diabolicae, seu societatis in sernalis; omnes nihilominus perfectissima intelligentia veri bonique, sed amore vel odio veri bonique gaudent.18. Hanc naturam trahunt in vita corporea, et quidem mediatione mentis rationalis, tunc enim anima est in statu sor-malionis suae ad flatum honum malumque, non vero ad intelligentiam veri bonique: quomodo assciatur anima, Supra est indicatum; tum etiam quae media divina concurrere debeant ad statum animae vel emendandum vel perficiendum, integri ο- rem illam reddendi, eique imaginem pristinam divinam restituendi; at vero quum decesserit corpus et exstincta Sit mens rationalis, tunc anima humana formata est, et quanta qualisque est, in aeternum permanet: nihil enim adest quod illam amplius emendare potest, nullus est influxus a mente tali, quae mutabilis est, et quae potest persici et depravari, mens ratiO
252쪽
242 DE STATU ANIMAE POST MORTEM CORPORIS.nalis sola id potest, nulla est pugna inter illam et animum, aut
inter utriusque amores, proinde nulla victoriae spes, intelligentia est pura pei sectissimaque, eique sic nulla mutabili lasin est, qua alius status animae induci potest: non est annexa alicui formae organicae, cui obtemperet, verbo qualis est latis manet anima in aeternum, scilicet respective ad amores et odia spiritualia, consequenter quoad felicitatem aut infausti talem
19. Nec id fallere pol est animam quin sciat omnia illa, quae usque peregerit ejus mens in corpore, seu quid anima media mente patraverit in mundo, quando ejus incola suit: quum intelligentia est pura, necessum est, ut resciat et consciat singula quae alicui veritati et bonitali insunt, aliter non staret pura,
sed ignorantia mixta; ex mutatione sui flatus suu ex ipso flatu suo acquisito novit omnes causas, quae infinitae sunt, nulla enim actiuncula, voluntarie producta, id est nulla non Voluntas
ejusque desiderium et finis non asscit animam, et aliquid ad statum ejus contribuit, proinde ex ipso suo statu cognoscit omnem causam, et optime novit quod ipsa sua mente rationali in causa fuerit: ac optime pervidet, quid sibi immineat: sive selix sive inflati X. 20. Ergo memoria praeteritorum gaudet, non qualis est memoria et reminiscentia nostri sensurii, quae ideis materialibus et imaginibus alligata est, sed qualis pura et perfectissima,
ut ne minimum momentum actae vitae illam lateat, ne quidem Vocula, quae ad mutationem ejus status contribueri l. Id enim non ex quadam memoria, sed ex ipso suo statu intelligit; omnia enim ei praesentia surit, quae praeleri erant, imo in naturalibus, ubi nexus causarum et contingentium est, est praesentia omnium futurorum : hoc fluit ex solo intellectu, quid intelligentia pura.
21. Ipsa anima non melius suum s lalum mulare potest, ac corpus fiuiim vultum deformem, ora distoria, gibbosita terri,
aut musculus quod distorius sit, et alium statum induerit, id Omne tanquarii naturale corpori inhaeret; et quo magis se vult emendare, eo magis deseruiat, sic conscientia sui langitur. 22. Interim anima in tali intelligentiae statu constitula, non potest non conscire omne id quod in coelis et in terris con-
253쪽
tingit: in coriis per communicationem operationum, quae non potest non persectissima dari, quum talis detur mentium in hac vita, et quaedam sympathiae species inter amicos et affines: qualis communicatio animarum detur, id etiam describi liotest, anima enim in perpetua intuitione rerum praesentium simul et
praeteritarum versatur, intercedit aura coelestis, et spiritus omnium communis, quo medio non possunt non communicari alius Operaliones cum alio, caeteroquin absque communione non so-ret nexus animarum per amorem: comparari hoc potest cum auditu et visu nostro corporeo, sunt enim aurae Seu almosphaerae quae ad omnem distantiam communicant ea quae remulissime peraguntur, imo visus capit res objectas ab usque sole; quid non anima, iluae est intelligentia pura, nonne Sentiret singula tuae iii aliis animabus, ubicunque Sint, pera Suntur. Ex nexu argumentorum Sequitur haec communio, eX COII- cessa aura coelesti, spiritu divino omnia colligante, amore mutuo ejusque essectu, sed haec communicatio Iibii comparari potest cum communicatione hac per sensus corporeos, Visum
et auditum; nihil enim latere potest animam, quod in universo peragitur, visus intellectualis non nisi cum limite universi terminari potest; ut ex visu oculari patel. Hic est lacuna: post autographi solium 109. sequitur fol. lli. Argumentum solii 110. quod solio sequenle 111. continuatur, videtur fuisse: De coelo seu societate ani in arum felicium 4 . . sit discrimen animarum mentiumque, perpetuae dissensiones, lites, controversiae, lam in philosophicis quam theologicis, inque in Undanis et corporeis, ut nusquam unuS animus cum alterius concordet, ideo tot schismata et haereses lolerantur, et tot contro VerSiae, quae tanquam ex singulari Dei providentia toleratae sunt, et simul tanta potestas diabolo relicta, ut animos mentesque disjungeret, et sic unicuique animae suum statum specialem imprimeret: haec etiam causa fuisse videtur, quod permissum sit Adamo committere peccatum: in universali enim antiquitate nullius anima distinguitur ab alterius, sic nulla societas: ex hac causa etiam fluere videtur, quod tam stricte Vetitum sit parentibus cum siliis filiabusque inire matrimonium, etl6
254쪽
sratri cum sorore se jungere, et plura, quae conjungerent animas: tum etiam quod matrimonia in Deo pacta confirmataque dicantur, ad minimum infinita providentiae Divinae indicia in matrimoniis ineundis exstant: tum quoque, quod Deus cuivis suum liberum agendi arbitrium relinquat, et quasi sanciveritne hilum quidem libertatem alicujus laedere, sed potius permittere ei in suam perniciem aliorumque ruere; ipsa enim libertas mentium humanarum est unicum medium disjungendi animos, proinde etiam animas, quae assiciuntur.
6. Ergo in distinguendis singulis a singulis Providentia Divina maxime Opera lur, nam ut societas persectissima animarum
existat, est ipse finis creationis; ultimus enim finis debel esse ille qui primus et ultimus fuit creationis, caelera omnia sunt media quae ad hanc finem lendunt, uti apparet si singula examinemus; ipsa progressio mediorum Vadit usque ultra naturam; an- non quis dicere potest qu0d societas terrestris possit esse finis
ultimus, cum corpus sit propter animam : an non aliquis ulterior sinis erit, propter quem anima, et propter quem coelum et universum, annon pol est alius si is dari quam ut societas et regnum Dei existat, quod ex omnibus animabus humanis confli- luenda sit. Haec ita clara sunt ut nec sciamus an in dubium queat vocari; iam manifes la , ut ex singulis quae in mundo existunt, confirmari possit. I. Ergo quum nulla anima alteri absolute similis sit, sed inter omnes intercedat aliqua status disserentia, seu diversitas; id non obtinuit solum propter causam ut distinguerentur animae a se mutuo, sed ut persectissima societatis forma inde exoriretur; in persectissima societatis forma esse debel non solum omnium varietas, sed talis varietas ut ita singulae concordent,
ut simul societatem constituant, in qua nihil deesse potest, quod non in aliquo inveniatur, talis forma est in ipso mundo
atmosphaerico, seu in macro cosmo, talis est in uno quovis corpore inter partes constituentes, fibras scilicet, glandulas corticales, et plura, hanc varietatem voco harmonicam, scilicet ut omnia varia se mutuo ad se per quandarii analogiam naturalem referant, et sic constituant societatem, quae sit una: nihil enim coalescere potest, et quasi unum seu unam formam constituere, nisi inter delerminantes ei determinationes sil analo-
255쪽
gia, exinde nascitur conjunctio, quare harmonia grata est et
conjungit, distia riuo nia vero ingrata est et disjungit: ita sorma regiminis nequaquam dici potest quod persecla sit, nisi sit varietas et in ista harmonia, qua unus se secundum leges naturales rite reserat ad alium; ipsa simili ludo analogica seu hai munia aequalitatem, id erilitatem et unionem simulat; aliter per- seclissima societas, seu societatis forma institui nequit. 8. Sed varietas illa harmonica non consistit in animarum Varietate externa, sed in varie tale spirituali, et amoris erga
Deum et suum pro Ximum, nam status animae concernit unice
statum ejus spiritualem, ut scilicet proximus sit suo Deo. Qitamdiu aliqua disserentia aut aliquod discrimen deest, adhuc 2 liquis locus in coelo deesse dicitur; sic ut omnes disserentiae sint replendae, antequam sorma possit persectissima existere. s. Num autem societates plures, et quasi plures coeli futuri sint, ex quibus societas universalis, quae Vocatur regnum Dei, exstilura sit, id videtur etiam posse induci, omnis enim varietas eliam spiritualis ponit aliquem ordinem, sub ordinem et coordinem, sic ut in terra se reserat una societas singularis ad alteram et simul sustilae regnum constituant, id concludi posse videtur ex posita aut concessa varie late flatus animarum. Ut enim forma regiminis sit perfectissima, necesSum eSt, ut omneS societates inter se harmoniam producant generalem, uti singula membra particularem. 10. Hoc dicitur regnum Dei, ipsa vero civitas Dei est in hac terra, quae est seminarium istius regni; quae non alligata est alicui certae religioni aut ecclesiae, sed per universum orbem distribula, ex omnibus enim Deus sua eligit membra; scilicet ex iis qui Deum supra seipsum ei socios ut se ipsos es sective amaverant; haec enim est lex omnium legum, eo colliniant jura lana divina quam naturalia, caetera Omnia Sunt media quae illuc ducunt; ita formae istae ecclesiasticae et plura, hanc suam ecclesiam Deus ex universo orbe colligit, usque dum omnia loca occupata sint, seu dum aliqua disserentia supersit, quae in forma regiminis necessam a sit, ut persectissima evadat.
11. Talis societas absque suo capite seu principe dari nequit; qui scilicet homo fuerit, absque reatu, et crimine, Omnium assectionum animi victor, ipsa virtus, ipsaque pietas,
256쪽
246 DE COELO.el amor Dei supra seipsum, et socii ut proximi, ei sic in ipso
Divinitas; in quo sollicet universa societas repraesentaretur, elper quem membra societatis suum numen possent adire; absque tali rege animarum, frustra potuisset societas colligi, existere et subsistere. Hoc etiam sequitur necessario ex concessa
forma regiminis, et uniuscujusque dispari tale flatus, et proximitate Dei per amorem, tunc forma ista constituenda omnino foret a purioribus omnis gradus, consequenter a purissimo, qui absque peccato fuerit, id est, a Salvatore et Conservatore nostro Jesu Christo, in quem per fidem ei amorem unice approximare possumus throno Divino. 12. En formam regiminis societatis seu societatum coelestium, seu regnum Dei paucis adumbratum, ipsa sorma regiminis non pol est prorsus disserre a forma regiminis persecta societatum terrestrium, duntaxat in eo quod quicquid in hac
societate imperfectum est, ibi sit persectissimilin, quodque amores spirituales sint, qui dignitates distribuant, et quod proximi ο- res suo principi sint; sic etiam unusquisque suum coelum possidet, et sua felicitale gaude l. 13. In lati societate non potest non regnare omne gaudium, faustilas; felicitas, cum inlima amoris et virtutum essentia et delitiosissimo sensu referta: sed felicitatem et gaudia ista describere nulla lingua potest, nam infinitis parasangis superant corporeas sile lilias , quae tales sunt, ut respective flent tanquam
umbrae aut flocci deliliarum, et vix in aliquem numerum Venire debeant: si de liliae humanae, quae innocuae Sunt, ad Supremum gradum exaltentur, vel ad inlimum concentrentur, tunc aliqua idea ejus concipi posse videtur: est societas universalis, cujus unitates per myriades numerandae sunt, e St Omnium Communio persectissima, seu consocialio integra mentium spiritualium, sic ut quicquid in una mente sit . commune sit alleri, et sic una anima in societate, ita omnis in universo dabilis varietas quae diffundit ei simul concentral felicitates mentis; in unum quemvis societatis sati stilas concentratur, et ab uno quovis in
societatem diffunditur, ei adhuc multiplicatur in sinities si plures
sint societates, quae inter se quoque formam regiminis et varietatis constituunt. Quicquid enim usquam jucundum fuit in vita, et simul purum, id ad ultimum gradum est exaltatum; nec com-
257쪽
inii nicatio mentium per loquelam, sed per a clivitatem quandam mentis, unde loquela angelica, quae nec unicum quid per voces aut ideas materiales exprimit; sed simul et una operatione quae rei millia vocum potuissemus. Visus non est ocularis, sed inlus ut sciamus quid in universa societate cum infinita illa varietate peragal; est etiam omnium praeteritorum inluilio tanquam praesens, scilicet ope omnium divinans quae usquam suerant in terra; universi coeli repraesentatio; verbo infinitae varietates quae animas usque in ineffabiles laetitias effundunt: nec est amor impurus, sed amicilia pura, quae loco ejus succedit: non est futuri cogitatio; desiderium, spes, anxietas, omnia Sunt absque anxie lale, et absque timore jacturae, constantissima, aeterna: hinc veneralio et adoratio sui numinis, quibus resonant coeli coelorum, inde caeterae spirituales delitiae ad alliorem adhuc gradum elevantur: sed haec paucissima sunt: nam ine Liabilia sunt. Talis videtur esse vita, quae vere est vita, distinctissima, vila vero corporea, est modo repraesentatio ejus vitae, umbra ei somnium: vivere enim est intelligere et sapere,
perque amorem cum illo qui est ipsa vila, vivere, est ipsum
14. Ex his sequitur quod unanimo consensu conspirent in gloriam sui Domini, et amorem civium in coelo et in terra, elevatur en ini gaudium secundum numerum sociorum, et simul laetantur amore intimi, quod regnum Dei auctum sit, nam id esse clus est utriusque amoris. Porro ex tot me illibus puris conflatur animus communis societatis, sicut in nostro Corpore, nam ex mentibus intellectoriorum conflatur noster animus: similiter etiam intellectus communis; quem vero influxum habeat animus communis in nostras animas, id abs re est heic describere; communicatio enim istius societatis nobiscum non fit nisi per animas. Ergo veniat regnum tuum, et sat voluntas tua in terra ut in coeliS. De inferno seu Societate animarum infelici urn. Societas illa quae contrariis amoribus seu odio contra
Deum sociosque vivunt, vocatur infernalis, diabolica, infelix;eXslilura omnino, ut omnis varietas inter duo opposita sit; et
258쪽
quidem actualiter, nihil enim in animae spirituali idea dari potest, quod non actualiter existat, quia anima est intelligentia pura, nec ullis ignorantiae umbris obstipata; nec intermedia queunt absque suis oppositis existere, qualia enim sunt relatioues ab Oppositis cognoscuntur : ergo actualiter existit diabolus, societas infernalis, seu quae amore societatem coelestem dissipandi flagrans; absque tali societate mala nec beati ullo gelo et
ardore accenderentur, et animae ad ecclesiam tulandam ardescerent; seque sic seliciores ex contrariis sentirent. Ad hanc societatem accedunt omnes animae , quae Deum
proximumque odio habent; ex quibus principiis omnis generis
flagitia et facinora emanant, scilicet ex amore suo; conspurcalis uni vitiis, et ipsi sua conscientia inlime cruciantur, quando veritates aperiis oculis inluentur, quas in hac Vita per speciosas argumentaliones et sophisticas rationes dissipare conantur; at quando nulla adest ignorantia, sed cognitio nuda verila inni, uti post mortem in animabus, et quando status animae jam dum deformatus est. naturamque illam iraxerit, ut in statum sormosiorem redire nequeat, tunc non potest non angi et lorqueri
inlime et penilissime: et quia est in anima, et dolor spiritualis, nullis describi verbis vel concipi ideis potest, superat enim fammam, stridores dentium; et plures alios telluris cruciatus, lai filiam perpetuo alieno oleo sussus o ardente que aestuanteque
Quod etiam haec societas suo duce et principe sit instructa, non negari posse videtur, quia simul unam societatem seu infernum constituunt, absque enim duce rueret unus in alterum tanquam Erinnyes et suriae, nullus amor Superior, nec mutuus
animas conjungit, solus timor sui ducis seu princiliis, cui soa lassis data est potestas subditas animas cruciandi, ilii olies no munere suo funguntur: et videtur quamdiu societas sit, adhuc aliquam spem superstilem esse coelum debellandi, et se in thronum exaltandi, resciunt quidem impos ibi lilalem, sed nihilominus purum odium suadet; ita quamdiu aliqua Spe laetantur, et ex incremento suorum augescit, tunc Videntur aliquo modo lae-lari, sed non inlime, modo superficie tenus, siculi invidi a quodam infortunio cujusdam ignoti inlime anguntur, quia sciunt se miseros in aeternum suturoS.
259쪽
Αl vero in ultimo judicio, quando jubar omnipotentiae, omnipraesentiae, sapientiae, justiliae, amoris divini plenissime
effulget, ut quisque in se suoque statu clare conspicari possit vitam suam anteactam, et absque sententia scire quo supplicio dignus sit, omnia enim tanquam in media luce apparebunt, scilicet in tali sapientiae lumine; tunc societas haec Spem Omnem amittet, et Corvim. Oculis aeternam suam perniciem con
templatura, et simul dum non solum regnum Dei sed etiam selicitatem membrorum istius societatis plenissime et pure contemplaturus est, sequitur quod odium in invidiam, et invidia in miseriem et anxietates transilura sit: et quod tunc disjecta
societatis forma ex insito odio tanquam furiae ruat in alteram, et per communionem istarum animarum, quae concordant in odio erga societatem coelestem, eliam discordant inter se, ita unus suturus est allerius diabolus, cum remissis si aenis cum libertate; sere ac in terris, quando liberias non res laenala est. Maxima haec societas erit, at post judicium nulla societas, et lametsi foret, nihil tamen valet contra minimam societatem coelestem, sunt enim amore mutuo conjunctissimi, et quidem sub amore divino copulali; infernales vero animae sunt modo sub suo principe unitae, praeterea nullo amore mutuo conne-Xae, sed perpetuo odio disjunctae, et praeterea a Deo unitore Separat Be, Sic exigua manus animarum coelestium, integrum exercitum animarum impiarum profligare valet; cum primis
quum ipsae se ipsas timeant fugiantque veritatem, quam in se contemplantur, ita absque fiducsa; proinde una anima beata potuisset fugare plura millia animarum infelicium
Veteres tam philosophi quam physici, sacerdotes pagani
communi consensu confirmarunt cruciatus infernales, illorum
poenas, Tantali caeterorumque, tum Erebum, Styga, Erinnyes, furias describunt: ΡJthagoras, Plato caeterique adhuc plura de illis cogitarunt; lumine enim suae naturae conspicali Sunt, quod nequaquam felices potuissent esse, qui non in hac vila sibi viam per virtutem ad felicitatem praeparaverint. De Prouidentia Dio i na. Nemo, ut reor, eo usque insanit, ut directionem quandani
260쪽
DE PRO IDENTIA DIVINA.suli rei nam seu Providentiam divinam neget, omnia enim numine plena sunt, et in Omnibus ac singulis admiramus ordinem, qui uaturae tribuitur, ejusque perpetuam conser Vationem, non ex se, quod absurdum foret, sed a superiore quodam, a quo exstiterat, et consequenter subsistit. Confundimus copiam phaenomenorum providentiam rectricem confirmantium, siculi quod omnia appareant esse propter usum et sinem, conspicue unus finis propter alterum, sic ut series sit finium a quodam primo per intermedios ad ultimum seu primum; sed ab exemplis. ipsa tellus est ut incolatur ab animantibus, regnum minerale ut producat vegetabile, vegetabile ut nutriat sustentet lite animale; species in seriores animalium ut serviant superioribus, atque omnes generi humano: almosphaera ut circumfundamur, conlineamurque corpore, reSpiremus et loquamur: aether cum sole
ut singula subsistant ut et videamus: caetera quid referam, non datur vermiculus, nec datur herbula aut graminutum absque usu, ut scilicet inserviat pro medio ad aliquem sinem: sic ut mundus aspectabilis sit complexus mediorum ad finem ultra mundum seu ultra ejus naturam; progrediuntur enim fines peresse clus naturales, et sic per universam naturam. Quod talis sit perpetuus respectus et progressus finium, scilicet quod unum sit continuo propter altorum, id supremae providentiae acceptum serendum est; scilicet quod Deus singula providerit, ut
singula suum ordinem teneant.. Quatenus universum cum singularissimis in universo sit solius Dei opus, nihil enim ex se confluere posset, quid enim absque origine potest existere, si origo foret naturae, unde lunc natura, nisi illam ut Deum colas; sique illa sint Dei opus, necessum est ut illa sustineat, absque enim perpetua sustentatione omnia in suum primitivum chaos relaberentur . proinde quod ille sit omni praesens a clualiter, omnisciens, Omnipotens, Sique omnipotens, sequitur quod provideat singulis, ut sint fines intermedii ad ulteriorem: regere universum et providere est ipsum Divinum ejusque proprium, nec consilio et cura Opus
habet, a se enim, ejusque essentia, Sapientia, amore, ne Xu, ordine et sua genuina serie consequuntur.
Si datur Providentia Dei universalis, etiam datur singularis, nam universalis nusquam datur absque singularibus, a qui-