장음표시 사용
221쪽
ZELUS SPIRITUALIS.2llsit id quod cum sociis possit communicare, ut eorum arctiorem amorem et nexum sibi conciliet i qua ratione melius sibi societatem, et se societali queat devincire. Odium immortalitatis etiam datur, sed non absolutinia, quamdiu aliqua spes felicitatis superest, sic non in Diabolo, nisi post ultimum judicium; quando omnis spes dumta est, et selicitas beatorum illos aperte stringit: sic dabilis est amor immortalitatis in vitiosis et facinorosis, ex amore sui in lime resultans; sed amor immortalitatis viliorum datur, quando vilia ut virtutes aestimantur, Seu quando aliquid inest vilio, quod virtutem Sapit: prAeterea omnis amor immortalitatis perii in vitiis, et secum trahit dubitalionem de ovini linmortalitate, et tandem uegalionem; quae est essectus impietatis. Zelus spiritia alis.
Zelus est a clivum et ardor in amoribus supra recensilis, quo non modo excitantur ad amandum, Sed etiam promovendum media ut obtineatur sinis, sic aliquis gelus spiritualis inest unicuique amori; amor enim tu .se non est activus nisi in simili gradu ac est passivus; ita absque Zelo nihil inest amori quod proprium sit subjecti, in iluo est amor: ipse Zelus est proprietas animae spiritualis, et exsurgit seu nascitur et excitatur unicea contrariis, sic absque actuali existentia contrarii seu absque diabolo seu animabus contrariis nullus dari potest Zelus, sed foret non est; Zesiis itaque excitatur ad rationem oppugnantiae seu repugnantiae, estque contra oli positum tanquam hostem: sic quo sortior societas diabolica, eo major Zelus societatis coelestis, Occumberet plane cum exstincto diabolo; ila nulla daretur in mentibus excandescentia, et in animo ira, nisi ex oppositis realiter existentibus: Zelus in se est excitatus amor ad gradum superiorem, ut aequet rationem oppositam, quod eX-s linguere 3 mal.
Zelus datur eliam in odio, et quidem immanis et interne cinus, sic est excandescentia et quidem ignis flagrans impurus, - ita ira proficiscitur non ex gelo, sed ex odio, et vertitur in
furorem; VeritS Vero Zelus nusquam in iram degenerat, sed est mitis et clemens ignis, inlime non autem exlus nitens. Sed ita
222쪽
DERIVATIO AMORUM CORPOR EORUM. comparatum est tam in spiritualibus quam in naturalibus, quod gelus seu dolor justus queat ipsos furores et iras tempestuosas exstinguere, Seu una anima bona mille et myriades animarum malarum, seu diabolos; Diabolus enim non ignorat verilalem sed odit, at quia novit etiam quod veritas sit quam odit, non potest non ex intima quadana essentia timere ipsam veritatem, quia se fortior est, ita ad mille diabolos rejiciendos unus angelus bonus salis est, fugiunt enim ad primum ictum, sicuti qui mala conscientia torquentur, est innatus timor, et caeteris est nullus timor, sed solum gelus, qui inest sortitudini. Amor propagrendi regnum et riseitatem Dei. Hic amor est spiritualis, et immediate fluit ex amore Dei et societatis, ac excitatur crescitque Zelo ad rationem oppositionis: regnum Dei est ipsa societas animarum coelestis, civitas Dei est animarum terrestris, quae est seminarium coelestium; amor hic propagandi civitatem Dei seu ecclesiam est mens et spiritus nostrae religionis, cui subjecta sunt omnia media religionem istam propagandi. Amor vero destruendi ecclesiam, est diabolicus, ejusque regnum est in hac terra; et religionis verae contrarium; haec materies prolixissima foret.
Deri Matio amorum corporeorum 'ab amoribus spiritualibus, et concent ratio e.orum in mente rationali. Ex amoribus. inter se collatis, scilicet spiritualibus et corporeis, satis evidenter apparet, quod amores spirituales sint fontes omnium amorum corporeorum; consequenter quod nullus amor corporeus queat existere, nisi praee Tisiat amor spiritualis; et quod spiritualis nequeat existere , nisi actualiter sit coelum aut societas animarum beatarum , et infernum seu societas animarum infernarum, unum enim tonit ita alterum, ut si neges flantem, neges etiam rivos, et prorsus debeas negare existentiam alterutrius assectionis corporis seu animi, ex se
223쪽
enim existere nihil potest, nisi ex quodam principio fluat, cui
inest universaliter. Jam quia amores spirituales sunt fontes amorum corporis seu animi, ita singuli amores corporis tanquarn speciales delerminationes amoris alicujus spiritualis deduci possunt, sunt enim infinitae varietates assectionum animi, sed omnes subordinati et ordinari queunt, ut sciatur ex quo fonte fluant, sed haec sub ordinatio non nisi pluribus membranis absolvi et describi poleSi. Sed accidere potest, quod amor spiritualis bonus sit in anima, at vero in mente rationali seu in corpore malus; ipse quidem homo naturaliter est bonus, at per usum et consuetudinem est malus, adeo ut mens non sit qualiS anima, minus corpus, ideo judicare de anima ejusque amore est solius Dei. Concentrantur enim amores iam animae. quam animi in mente rationali, quae sic non solum secundum suas inclinationes naturales
sed etiam secundum principia acquisita seu intellecta aufertur; similiter etiam ab auctoritate aliorum, usuque et mulcimine naturali voluptatum corporis in partes trahitur, et sic altera natura inducitur. Universalissimus fons est amor numinis supra se ipsum , et dein amor socii siculi sui ipsius. Amor Purus Seu di Minus in se SPectatu S. Deus est ipsum Esse spirituale in omnibus, et quatenus spirituale est ipsum esse in corporeis, est Deus ipsum esse in corporeis, sic ut in eo Vivamus, simus, moveamur: quatenuSjam Deus est ipsum esse in omni spirituali, est Deus ipse amor, qui non pol est non inesso isti esse, quod a se usi, sed a se distinctum; si enim Deus a spiritu creato essentialiter recedit, est spiritus nullus, quia id quod sit, non est pr0prium spiritus, sed est ejus a quo creatus est ut sit; ut ex analogia disseramus, corpus non est anima, sed ipsum esse corporis est anima, sicut si anima recedat, non amplius sit corpus, sed dilabatur: quicquid ita inest alteri, sicut primitivum suo derivativo, necessum est, ut sit cum illo in divulsus nexus quoad existentiam, et subsistentiam, sique nexus, est amor, qui hic cum neXuprorsus coincidit; amor enim facit, ut videatur sui imago in al-
224쪽
INFLUXUS ANIMI IN CORPUS, lero, sed secundum gradum derivationis, scilicet imperfectius: in quo itaque est imago alterius, ejus dicitur esse amor, non quod seipsu in a.nel, sed quod in alio amet qu0d ille velit esse siculi ipsi, seu ei conjungi, id est, quod amor sil mutuus. Ex his apparet, quod Deus sit ipse amor, et quod nos lantum divini simus, quantum Deum mutuo amamus, et Sic per amorem ei appropinquamus: et quia Deus est ipsa vita, et sapientia, consequitur quod tantum vivimus ei sapimiis, quantum Deo amore approximamus, hinc amor est ipsum vinculum, vita, Sapientia; per amorem ei nexum omnia ista nobis insunt persectius, et quo ab illo removemur, eo omnia ista nobis insunt
imperfectius, et quidem ita impersecte, ut vix dici queant inesse. Ergo ipsissimus seu universalissimus sons Omnium amorum est amor numinis erga nos, et amor multius noster in nu- . men Supra nos, qui talis esse debet, ut infinitus sit, et nostri amor considerandus sit respective ad illum supereminentem amorem, ut finitum ad infinit uni; qui non dabilis est in nostris animabus, quae finitae sunt, sed ut usque ad indesinitum ex allelur, id dabile est beneficio amoris Dei erga ROS.I usi ιι xus animi ejus lite a colloniam in C OVI'tis,
Quod animus noster ita influat in formam nostri corporis, ut quasi in illa exstet, id cuivis est notissimum; ex ipso vultu judicari potest qualis est animus communis, seu ilualis inclinatio, aliquando etiam quales sunt animi speciales seu assectiones; et quando a flectiones ex is lusit, etiam evidenter se conspicuas et praesentes siSlunt non solum in vultu, sed etiam in oculis, in loquela, singulis gestibus et actionibus, siculi ira, vindicta, sa-stus, invidia, odium, amor, et caelera, haec recognoscimus dictante sere sida natura, nam qualis sit sorma sui mae substantiali corporis superinducta, non ex regulis artis discimus: ila animus qui est soricia communis, cujus assectiones sunt totidem determinationes essentiales, actualiter nobis inscriptus est, est 'ille ipse vultus, in singulis, qui variatur secundum inclinationem in hunc plus quam in illum specialem asseclum seu animum, etiam tempore inscribitur, quando nova inclinatio per
225쪽
ET CORPORIS IN ANIMUM. 215 usum et consuetudinem acquiritur. Influit etiam animus in sanguinem ipsumque spiritum a uiuia leni, ac in singulas sormas Organorum internorum; nam sanguines prorsus sibi consorines reddit, ira enim excitat bilem, ei turbat singulos humores; invidia illos in sanguine relinei, unde livor, fastus eX pandit organa, erigit ille nervos et musculos, Sanguinemque Serenat, ita tamen circumducit nubes, ut facile obumbretur: ita caeterae asse sectiones, quae in singulas corporis substantias organicas, et
simul in humores influunt. ita non negari potest, quin forma formali corporis sit imago animi, et quod animus in prima formalione, scilicet in utero Sit sorma suae animae, proinde quod corpus quoad suum vultum iam faciei quam actionum sit imago, lypus et e X emplar mentis animae seu me illis spiritualis, medio animo; nam mens primum format suum animum, scilicet anima suum intellectorium purum, cujuS men S communis est quae animus vocatur, et
tunc influit in corpus, antequam corpus in suum animum influere poleSt. Quo autem modo id sit, hoc etiam demonstrari potest, sed ipsa demonstratio poscit inlimam cognitionem organorum Sen- Suum internorum, cognitionem formarum in genere et in specie, et influxus mentis spiritualis in naturam; id enim manifestum est, quod universa natura ita subjecta sit menti spirituali, tanquam causa instrumentalis suae principali, seu instrumentum Suo artifici, adeo ut universa natura ad arbitrium menti S ex necessitate quadam et sic sponte accurrat: ila etiam mens imperat corpori formalo, ut corpus ejusque musculi Om nem morem praestent, tanquam non forent sui juris, sed mentis imperantis. Cum itaque omnes sibi ae simplices et proinde compositae scaturiunt ex intellectoriis et sensoriis internis cerebri, et nihil Sit in corpore quod formam Spectat, quam sibi 3, quae sormal, hinc necessum est, ut omnis illa assectio intellectoriorum et sensoriorum cerebri per continuas sibi as in universum corpus diffundatur; continuus enim est nexus omnium a
suis originibus et principiis.
Animus itaque suae corporis formae ita est in scri illus, seu 'ila se habet ad corporis sormam, siculi forma interna ad eX- ternam; quod forma interna sit, supra est expositum, omniS
226쪽
INFLUXUS AMMI IX COIA PUS ET VICISSIM .so ima inlerna suam propriam externam habet, id est, figuram, quae est limes aut tei minus communis determinationum essentialium; sique naturale sit ut interna formae externae correspondeat, necessum est, externus vultus indicet, quid animus velit, vultus enim est forma exierna animi, sic tot sunt
diversi vultus, quot sunt viscera et partes. Ita sequitur quod animus nequeat non in suum corpus influere; at quod dissimulare queat, et mentiri, id trahitur a mente rationali, iluae ipsi animo imperare potest, de qua infra. Vicissim, quod corporis assecliones, mutationes, et morbi
ita soleant influere in animum, ut ejus assectionum statum quoad tempus allerent et transmulent, id eliam experientia confirmat: febris enim sive ardens sive alia, saepe animum in insolitos molus, aegritudines et passiones excitat, saepe animum milem ad iras excitat, morosum reddit; quod podagra, paralJses, molum capilis essiciant, id ab experientia medica cognitum est, adeo ut ex mulationibus animi formentur signa prognostica et diagnostica, sint phaenomena et symplomata: cystis fellea a causa quadam excitata, aut bile extra vasculo, obstructis mea libus minoribus, majoribusque ardorem et ignem animi excitat: laesio capitis et cerebri similiter: imo morbi saepe ita medentur furoribus animi, ut sint ejus medicinae, sceleratissimus saepe reducitur in viam virtutis per corporis sui cruciatus, et plura. Animus etiam mulatur ex singulis sensibus, sicut visus, olfactus et in laetitiam, amores etc. fertur J Causa admodum evidens est ex cognita essentia et origine animi; Sanguis enim ruber semper dissolvendus transit in fibras medio cortice, unaquaevis glandula corticalis est sensoriolum internum, quodlibet late sua intellectoria continet, ex intellectoriis simul sum lis, eorum scilicet assectionibus, exsurgit animus; quando sanguis morbo quodam in seclus est, et similiter sanguis purior est asseclus, dum iransfluit haec sensoria , ipsis status mulationem inducit, sic ut animus nequeat assici secundum influxum naturalem, ipsa enim correspondentia Secundum Stalum hunc inducium variatur: qualis itaque est esse clus naturalis sequens ex suis causis seu principiis, et qualis itaque est sanguis naturaliter secundum suum animum, talis utique esse nequit,
227쪽
INFLUXUS MENTIS RATIONALIS ET ANIMI.217 si non conspiret sanguis, Sed alius omnino esse debet, mulato sanguine. Sed quaeritur, num ipsum intellectorium seu ipsa intellectoria ex lati mulatione a corpore oriunda radicitus seu penitus mutetur, vel num lanium exlerne seu superficialiter, sicut idem nihilominus animus remaneat, qui post sanguinis crisin et sanitatem redit: id quidem experientia docet, nam similis animus post morbos solet reverti, ac fuit prius, sic ut mulatio talis sit modo superficialis, nec formam ejus internam variet: et rarissima sunt exempla, quod a causis corporeis animus radicitus sit mutatus; naturam licet furca expellas, lamen usque recurrit.'
Sed per morbos ei similes casus non potest nisi animi
forma communis seu eXlerna mutari, non autem interna: mutatur enim solum status sensoriorum, scilicet quod sensoria interna hos aut illos status percurrere nequeant, Sed cogantur alios induere, animus non potest operari nisi secundum status sensoriorum indulos, animus enim sibi format status sensoriorum; hinc remanet nihilominus status e forma animi interna, rediique quando mulatio peracta est, Seu I OSt morbOS. At vero ut status animi seu intellectoriorum mutetur, necessum est ut id sat per mentem rationalem, adeo ut illa per morbos, infortunia et simile s casus principia saniora capiat, et sic istas mutationes status expellat, aliasque induat, quae amoribus purioribus conveniant, ergo animus humanus nequaquammulari potest, nisi media mente rationali. Influxus mentis rationalis in animum, et medio animo in corpus et animi in mentem rationalem. Quod animus influat in mentem rationalem, id luce clarius est ab experientia, nam mens nostra rationalis possidetur quasi integre ab assectionibus animi, cupimus enim quod animuS cupit, et ruimus tanquam caeci aut absque intellectu in ejus concupiscentias; causa a priori etiam palescit, nam intellectoria interna sunt quae simul sumia animum constituunt, quorum tamen sorinae internae correspondere debet forma externa; forma externa est cerebrum seu sensorium commune: qualis
228쪽
218 INFLUXUS MENTIS RATIONALIS ETC. itaque est animi asseclio, talis etiam est flatus sensorii; nam status sens0rii illam formam induit, quae convenit assectionibus animi; hac forma permanente non potest aliud insinuari lan- quam gratum, harmonicum menti, nisi quod isti statui convenit, universalis flatus includit et continet omnes speciales et individuos, formalo universali lunc speciales ut harmonici influunt: intellectoria sunt, quae status mutationem amoribus animi convenienter formant: ita influit animus in flatum mentis; animus communis est consensus omnium intellectoriorum, secundum influxum illum a sensibus et sanguine, quae commune ur et exlernam formant felJ movent, cui correspondet
Quando itaque mens rationalis, consulto intellectu, per- mauet in statu animi, qui est omnium intellectoriorum, tunc Occupatur caece ab iis quae influunt, at quando dispellit illa, et respuit animi assectiones, vel refraenal, lunc induere potest status persectiores; hae mulationes inferri possunt menti rati inali per morbos, tum per influxum perque correspondentiam ; 'er in fluxum scilicet quod morbi et diversi casus externi sensorium ita mutent, ut hos si alias politis quam alios inducere queat, sed sunt status intellectus; correspondentiam, quod mens animadvertat in infortuniis et morbis; quod singulae istae passiones animi, uti vindicta, ira, invidia, odia, destruantinenlem; sic pietate et virtutibus imbuitur, ideo tunc ipsa mens
ex libertate sibi concessa mulat animum, occasionaliter, et sic per reflexionem et correspondentiam, et induit statum perfectioribus amoribus convenientem, ita potest animus seu ejus forma
interna mulari. Sed animum mutare est ipsam naturam, ut bonum in malum, quod facilius, at malum in bonum, est dissicilius, id nequaquam fieri potest, nisi media mente rationali ejusque intel- sectu, intellectus sit vel suus, vel ex fide, seu auctori late per-
Suasus: nec mulatur natura, nisi aversemur et horreamus mala, mentemque nostram nunquam in illum statuni reducamus, et qu0ties in illum labitur, illam ex liberiale data eruamus et induamus illum, qui amori persectiori convenit, nec sic quidem nisi in hoc statu diu remaneamus, ei alteri vim et violentiam inseramus, et per creberrima virtutum opera et
229쪽
exercitia induamus statum oppositum, et Sic continuenius, usque dum naturam traxerit, et alteram quasi naturam expulerit, sicut quoties natura redit, advertamus, quod resistendum sit: hoc non alio modo possumus exuere naturam malam et induere bonam, quod dissicillimum in hac vita est absque gralia et ope divina: sed eo majoris est mentis, si ipsi nos applicemus, ei quod
integrum non videtur esse, per preces ad Deum ter optimum oblineamus. Ita natura naturam inflectit et quasi mutat, non quidem per influxum in intellectoria seu substantias animi, sed per correspondentiam et reflexionem: intellectori uiri enim novit Veritates, seu quid verum et quid falsum, modo odium veri expellat, tunc loco ejus subit amor veri. Influitis mentis spiritualis Seia animae in au Amiam, et animi in mentem spiritualem.
Intellectorium purum est cui animus primo inest, inest enim tanquam mens pura naturalis, haec, quia est intellectorii, quod a substantia suae animae tirorsus formalum est, necesSum est, ut prorsus ad animae suae mentem seu spiritum sit sol mala: sic ut qualis anima, talis animus, in ipsa formatione, dum lue embrJo latet in utero, inque prima infantia; tunc enim animus prorsus subjectus est menti spirituali; at postea quando formatur mens rationalis, et intellectorii status dependere incipiunt a statu sensoriorum, tunc sit quasi inversio, et animus dependet ab influxu objectorum et harmoniarum per Sen SUS eX ternos a mundo, et Ister SanguineS a Corpore. Ex his consequitur, quod mens spiritualis influat in animum, adeo ut mens spiritualis sit animi essentia et vita, non enim existere ut subsistere potest absque mente Spirituali, quareeliam mens spiritualis semper amat animum, Sed quia animus rebellat seque superiorem reddere vult, tunc a mente spirituali rejicitur, et oritur pertie tua pugna : vix aliter ac inter Deum et Diabolum; uterque occupare mentem rationalem studet, sed victoria est unius; nec expelli potest animus subito, sed opus est perseverantia usque ad finem vitae. Quando itaque animus malus mulatus est in bonum; Vel bonus in maluin, sic ut natura acquisita naturam expellere len-
230쪽
INFLUXUS AMORUM SPIRITUALIUM.tet, tunc animus primus mulatur; animo mulato deinceps mutatur status animae, sed non per influxum, sed per correSpondentiam, et mediante mente rationali, et concurrente gralia
divina: dispositio requiritur, ut mens spiritualis cum suis amoribus queat influere, ad minimum rejectio amorum animi, Sicut anima disponi queat cum suis amoribus spiritualibus influere, ad minimum ut mens disposita sit ad influxum talium amorum; intellectus hic nisi ex revelatis nihil contribuit, sed fides ex Deo oriunda, sic imprecato numine, influit ejus spiritus in animam, ejusque statum mutat, vel perficit; sed opus est longo exercilio, si anima mala sit, ut eveniat bona; at brevi, ut anima bona,
mente mutata, restituatur: sic est quaedam electio animarum, nam absque miraculosa et singulari gratia anima mala non
simul et semel redditur bona ; sed opus est vi inserenda sibi, et ardentissima prece, et continuato studio in id quod vere spirituale et divinum est: haec videntur vera esse principia nos spiritualiter perficiendi. In fluit enim desuper spirituale divinum in id quod inferius est, nec id quod extra est inferre. potest mutationem ei quod intra est 'nisi per correspondentiam, nec datur correspondentia talis in anima.
Influxus amorum S Pir I tu alium animae in mentem rationalem , et Uice Me Sa.
Mens spiritualis seu animae nusquam potest influere in mentem rationalem nisi per animum Seu medio animo, proinde non nisi quam dum animus sit subjectus menti spirituali, ideo ut influat mens spiritualis necessu in est ut animus ita subjugetur, ut obediat non imperet; anima enim non potest influere in sensorium internum nisi medio intellectorio: ergo apparui
quomodo spirituale possit influere, id est, si animi assectiones
pro I Sus Submittuntur, et arcentur ne occupent mentem; lum ut
mens se pallatur agi; nec sic quidem, nisi intellectus mentis ex revelatis sciat, quid eligendum, seu quid divinum est, Vere bonum et justum et verum; lum quia mens non ex se id intelligit, precari debet Deum ut fidem inspiret, et amorem, ad quae oblinenda plura sunt media spiritualia revelata; sic lan-