Opuscula mythologica, ethica et physica. Graece et Latine

발행: 1671년

분량: 614페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

L. 32. Gus i Jambi apud Sisbaeum. p. et o . Alexander Aphrod. l. a. de Anima ex Theophrasti Callisthene idem testatur. egregia sunt quae ex Origene adfert Eusebius Prae p. 6. V. Lipsium Pholos. Stoica. Menagium ad Laertium p. 388. L. . & o. hanc sententiam Jamblichus pluribus locis explicat.

ut Segm. i. c. 18. segm. q. c. 4, 8, 6 ο&c. L. f. apud Iambl. Segm. I. c. i8. P. I9. L 21. 6 πιιους hanc Genethlialogorum opinionem Jamblichus exagitat Segm. i. c. I 8. Caeterum de providentia Hieroclis fragmenta extant. laudatur quoque in hoc argumento Alexander Aphrodisiensis a Cyrillo contra Julianum 3 penes me est fragmentum ejusdem Alex. ea de re Graece nondum editum. P. zo. lin. ultima. Jambi. apud stobarum lib. st hic. Ecl. c. ultimo. P. 22. c. I a. -ποθεν τα - β. De hac quaestione egere Porphyrius.

Jamblichus in l. de Mysteriis, Julianus, Theophrastus in Metapb. Simplicius in Epictetum. ex nostris Maximus. Origenes, Methodius.Theodoretus , . . rem Ga Z. Nemesius, Augustinus . Lollinus Alloysius, Mericus Cafaubonus, & quotquot tueὶ & υ/m scripsere. Nota autem quod idem opus sit, quod Maximo, Origeni, & Methodio triabuitur. Ego vero Maximi esse puto, fretus , usebii & Hieronymi te simonio , nam Dialogi de fide in quibus bona ejus pars continetur' non videntur esse Origenis; & quod ad Methodium spectat cui id Photius tribuit) ait Valesius multa in Photio, non esse Photii. P. 22.l. 28. κακους. quod sint mali latentur omnes, malos Chaldaei apud Plutarchum de Iside, & Damascium;eorumque principem primanium statuunt : ex Chaldaeorum mente Iamblichus Segm. 3.c. 33.

alibi. V. Ori gene in Eorum lapsum& poenas videtur Empedocles agnovisse , apud Plutarchum,

Iambl. Segna. a. c. 7 inter malos daemonas quosdam πώ -ς ponit, dicitque in apparitionibus & animae Σὶ πυρήον Πυ τυπον.

342쪽

P. c. I . Hujus capitis negotium pluribus exequitur Iambl unde forte Sallustius S. i. c. I 3. S. 8. c. 8. Heraclitus apud eundem

να ὀν sim συμφορῶ . Similia forte ex Sallusti in Simplicius ad Epictetum c. 28. P. 27. c. I s. In hoc capite, Iamblichi plura habes capp. contracta

ex Segm. s. de sacrificiorum usu. V. Porphyrium a. - - γ. S. 2 . Simplicium ad Epict. c. et 8. Videt autem Athenag. Leg. de fraudibus malorum dzemonum in sacrificiis . P. 28. c. I 6. Haec ex Jamblicho, S. s. c. 21 & 27. P. 29. c. 17. Caput hoc videtur e Ocello Lucano desumptum. V. Laertium in Zenone, ubi Panaetius huius opinionis praecipuus auctor. quomodo item &-ο explicat Philo. V. Menag. ad Laςrtium, p. I 8 P. 3I. c. I 8. l. 3. πῖλλαπις, ex Ocello, pag. 3I. S. 2. P. 3 2. l. 3. 'A V .Marinum Vit Procli. L. 7. ά.θερω . habes apud Iambl. Segm. I. cII. hac in re ς ρηοῖν, ουχρασυνbi, ἀπρέ-υ υλης. L. ead. similis plane est Phurnuti locus. p. 6 s. n. I 6. Conser Iambl. Segm. I. c. o. . - P. 33. l. . Porphyr. de Abst. L a. S. . L. t 1. δούμονε . Iambl. Segm. 9. c. I. L. t. ου γ λογὶ 19 ά λ ο,κ . De migratione animarum variis philosophorum rejectis opinionibus conuuiescit tandem in Iamblichi

FINIS.

343쪽

CAPITA OPTICORUM.

edita si recensita.

Ex Bibliotheca FR. LiNDEN BROGG

345쪽

Id quod projicitura

atque emittitur a nobis, lux est. Quae a nobis emittitur lux, recta

fertur.

Λtque in coni figura Item in cono fertur rectangulo.

Aspectus nostri conus simili luce plenus non est. Ea quae cernuntur, aut rectis a gulis intuemur, aut acutis. Cur ea, quae sub majori cernuntur angulo, majora videntur. Eo lumine, quod circa coni axem est, maxime contuemur. Cernendi vis ac facultas, in iis maXime, quae ante sunt, munus suum exequitur. Vertex corii visus nostri intra

pupillam est , & est sphaerae

centrum 3 quandoquidem tetar- temorion abscindit pupillae circulus.

346쪽

HELIODORI OPTICA.

Quae adspiciuntur , aut cernuntur directo, aut visus nostri vel refractione , vel diffracti

D T similitudine quae vi sui κο-stro est eum sole.

Cum frangitur visus noster,' paresfacit angulos ad id, ubi frangitur. Itemque radii solis. Projectione itaque a nobis ea,

quae cernuntur , nos attingere , oculorum figura deci rat . non cava, neque ad aliquid recipiendum facta , ut reliquorum sensuum, sed orbiculata & rutunda. - Id autem quod emittitur lu

Ejecto ergo & emisso lumine nos ea contingere, quae adspicimus, ex his satis perspicuum est: apertius vero tunc cognoscetur, cum solis& aspectus nostri similitulinem exposuerimus.

Atque id ,quod a n0bis emittitur,

quodq; solemiis visum appellare te P a serti & coni rectanguli figura,

347쪽

cum Ptolemaeus in optires explicatione organis demonstravit , tum ratione ostendi , & intelligi

κωνιλ GaI OV ut enim visus noster quam citissime eo, quod sub aspectum cadit , perveniat, rectὶ seratur necesse est : propterea quod haec linearum omnium , quae eosdem fines habeant, est minima. Ad haec, ut ejus, quod adspicitur, quam plurimum Oculi percipiant, eo se conjiciunt in orbem : nam hanc figuram omnium, quae planae sunt . & quae ii ometrae, amplissimam esse & capacissimam demonstratum est.

Adspectum autem nostrum OpΟ tet & celeriter videnda consequi,& ex his quam plurimum eXtemplo intueri: ita enim animanti expedit. Quae vero animantibus conferunt, & quae bona & utilia iunt , amplicti natura & comparare solet. Quare optima ratione visus & recta meabit, & in orbem, ad ea quae intuenda sint,

contendet.

Quae cum ita se habeant, aut cylindri habebit figuram. aut c ni , cum extensam aut porrectam habeat, talem enim habere, rationi consentaneuin est. Haec vero cylindricam non habet : non enim eas res, quae pupilla majores essent , statim assequeretur; praeterea quae conspiciuntur, pari magnitudini esse oculis viderentur. Quamobrem coni figuram habeat precesse est. Cum

348쪽

HELIODORI OPTICA.

ν si

autem ita habeat, ea quae dispari magnitudine sint. Contemplatione potuit adipisci. Visum itaque figura coni esse,

his rationibus confirmari po

test.

Conus autem est rectangulus, specie definitus : species enim est infima , ut est rectus angulus. Qui vero obtusis sunt angulis, aut acutis, incerti sunt, nec finiti specie et quoniam tales anguli augeri, minui, specie denique innumerabiles esse possunt. Natura autem id , quod sit finitum , tanquam praestantius & maxime ad animal ratione utens accommodatum , ei quod infinitum sit, solet anteferre. Itaque rationi consentaneum est, rectum angulum esse aspectus conum; atque id etiam phaenomena ipsa confirmant. Coelum enim cum rotundum sit, ejus retartemorion uno obtutu conspicimus: & ean- dem cernimus partem ambitus Horizontis. Intra autem circulum aliquem & in ejus circuitu collocati , totum semicirculum una contuebimur. Quae minime ita evenirent , si non rectis ansulis esset visus nostri

Quod autem ait Euclides NI

ii tetartemorion in oculos univer sum incurrere.

349쪽

HELIODORI OPTICA.

'Aιει -- αρέ ωνος γονι ορωμνα,μειζονα φουνε . αλειονι sciendum igitur est, nos ea quae tuemur aliquando universim asse- qui , aliquando videndi subtilitate minime absoluta. universim quidem una conspici res affirmamus : subtiliter vero nihil plane. Etenim ut subtiliter aliquid contemplemur , Omnes ejus partes prosequalitur oportet , quae inter radios ab oculis prodeuntes occurrunt: ac quae primum obtutum necessario effugerunt, haec oculorum percursu repetita conspicimus.

Intelligi enim oportet, conicam hanc , & luci cognatam aspectus figuram, perobscuras pupillae vias permeantem scindi in radios, qui necessario quidem alii ab aliis separati sint, ut concipiant, & complectantur totum, qui inter eos intercedit locum : id est, circuli universi proscinditatem.

Qtiae autem adspiciuntur, aut rectis cernuntur an SullS, aut acutis: at obtusis nunquam. Quibus enim obtuemur angulis ,

ad ipsum verticem coni adspectus nostri coeunt. Ac recti quidem in diametro consistunt basis ipsius coni : acuti vero in rectis quibusdam lineis, quT sunt ipsae quoque in basi coni,

at diametro minores: quaeque aut congruant ad circulum, aut non congruant.

Quae majori angulo cernuntur, 3pp rent majora: copiosiore

350쪽

5 HELIODORI OPTICA

j Z templari videmur. Qudd si quid

fit ut si qua oculis objecta

sit acus, atque obtutum in eo loco, ubi posita est , defixerimus , eam non discernamus, quoad per axem aut per eos, qui circa axem sunt , radios attenti legamus. Atque idcirco fit , quod cernendi facultas ad ea maxime , quae anteposita sunt, contendatur : obliqua vero non perinde percipiat. Itaque si in anteriorem par tem , naturam sequentes, aciem

. . .

, ακει ως εχὲν προ- dirigamuS, penitus quidem an ' ο αξων ἀν On του κάγνου , te axis coni erit: ei vero pro

τουτον πλη- pinqui reliqui radii, sursum της οψε- deorsium in dexteriorem S si λοιπυ -- nisteriorem partem ferenturi φ εις τ' Atque adeo cernendi vis hanci OVτω δῆ Πῖturam habet, ut si ea, qua EN η δ ' a tergo sunt , atque omninc να ' ωS ante nos non sunt sita, proposi-τα λη 'ν η Ν κει - to speculo contemplemur ea ta' i ' Ἀωρη ρ mi, men esse ante nos videantur. S σι ει νυ ταθ' in iis esse , qtii in speculum in m me f spiciant. . Δηλοι

SEARCH

MENU NAVIGATION