장음표시 사용
651쪽
steph. ByE. s. v ; o. Mulier. Dor. I, P. 3Ω3, 2 2, Orehom. p. 4 9; DOdmeli. Trapeti I, p. I 39. Bem Eusebius ex Pontaeo ponit Ceeropis an-NO IO, ex Maligero a. I 6, apud A. Mai. P. 28 I,
De re vide Hellaniet se. 69, 8a, Philochor. D. I 6, Demosthen. in Aristocrat. p. 64 , 26 ed. Reish., Pausan. I, 23, I; I, 28, 5, Apollodor. III,
4, 2. CL Benseter. ad Isocrat. Ares pag. p. 2-9.
Noster rem ponit a. I cranai nam Cecropi, uti Eusebius, dat annos so). Gr. Can. Cecropis a. 4r, Hieronym. Can. p. 76 a. 39, apud Pontae.
Prideauxit retinuit. Verum ne haee quidem literis sup rstitibus satis conveniundi Seldeni enim apographum habet ita iΔl . . m. . . A. . . MTOΥ. Iam apud Pausan. I, 32, 2 legitur: 'Es
eρlου, dicii, opinor superest O..., lacuna angustiore a Sel leno notata; ad ΑΠΗΜΙΟΥ manu dueit lectio A. . TΟΥ. Denealion igitur primum hane aram condidisse dictus fuerit ibi quo immolasse σωτηρια, et condidisse posthae etiam Olympieum e vel, si malis, auctor noster Olym-
fuisse. . Posterius probabile est propter alium
locum Pausaniae II, 33, et 8): δὲ ἀρχαῖα
moris auctor ah Amphictyone, Detieationis Di aperio distinguit, Boeevhitis sad nostrum loena su piratur originem debere Calaiareatirae Amphictioniae, cujus pars fuerunt Athenae Siraho VIII, p. 5 4, B, saltate/xoix. l.l. p risio. Militer. AEginet. p. 32 sqq. , De scieris Mimrvae Pol. P. I, Orchom. P. 24 I, Binckh. SIUM 1 shal , t m. II, p. 368, et in Commentari Aeadem. Berotinens. 38 6, P. II J. Eret rit. neminem sugit Amphic Onem, Aletiti cranai
652쪽
Iuasi in Atticorum regum seriem intrusos Q. Neuter assinitatis vinculo cum Cecrope Urinctus; uterque auctochthon. Cranaus et a Phictyon inter se quidem conjunguntur, ita Neri ut diversa eorum natura ipsa tabula Primatur. Nam Pausan. I, 2, 5 : Κραγαω λ π v ἐπ-αστὶς, θυγατέρα δμως θω, αὐτῶ,ύει της ἀρkr Verum non omnes Amphictyonem Deucalio-i sititim ab Attico rege distinxerunt. Apollor. I, I, 2: Γωγται ἐκ IIύρ ς Δευκαλί ovi παiδες ranu seu πρῶτoc ..., δευτερος δὲ 'AMinet v, δτὶ Κραυαδυ βασιλεύσας τῆς 1Hi c. Idem III, , 5, : Κρ α ἐκεαλὼυ λ μ ικἀ- κασίλευσε. νύτου sitoi μου Δευκαλι-ος, ruini δὲ αυτο μα
:xς σπι roum, ac καὶ Θενοπυλας καλούσiv. Cete-im Straboni Amphictyonum collegium instituit risius. Hermann. Antiquit. Gr. I 4, 1. ACcuttiis locum conventus indicat Herodot. VII, U; cs. Titi mann. l. l. p. 6, Ηillimann. l. l. p. 164. Res inemorata a Marm. septem annis post di-ivitim ponitur. Qui cum Tatiano ex Argivis regi-iax pomputant res gestas, Emphictyonem lΛtti-im intellige) componunt cum Sthenelo, dise potes paullulum ab Eusebiano canone. . Meckh. tenim apud Eusebium annus primus Amphictynis annum et Stheneli I 4 annis antecedit. Cete-im multo prius poni Amphictyonum institutum uam probabiliter fieri potuerit, demonstrare: aduerunt Freret apud Saint Croix l. l. p. α ι 6,t Sehithari De Homero p. 62. Uterque rem postellum Trojanum Ponunt.
Emeh. 6. VS. IO, II. De Γρααοῖς locus classicus ap. Aristot. Meteor.
sis avoc ἐπὶ Λευκαλίωvoc κατακλυσμός in περὶ του E Divinia πελετο μαλιστα τόπου ' καὶ τούτου περὶ
lyz. v. Γραικός, Euseb. Clu On. 23, Can. Hierorum. p. 76. Ante Aristotelis aetatem Graecorum tomen non obviam fieri probavit Clavier. Hist. III, p. I 8 sqq. CL SturE. De dialeci. Macedon. p. 8, Creuaerus in Epistolis ad Hermannum de Homero et Hes. P. 179.
Vs. II lacunam Palmerius explevit ita : Π-
vinet σαvis r l. Ad haee Boethhius: a sed ep.ro prima Panathenaea Erichthonio tribuuntur; et is sertur ea sesta, olim λ Μαια dicta, primus nominasse Π αθήvαια. Panathenaea egisse Diaehthonius traditur ab Hellanico et Androtione, ab utroque in Atthide ap. Harpocrat. v. Παυα valdi: antea mkeλ vaix dicta produntur ex Atthide Istri ap. Harpocrat. ibid. Cum prioribus serosarit Apollodorus III, x4, s, item Eratosthenes personatus et Hyginus; adde Meum. Panathen. e. 3. Anne igitur sexta hae epocha de Athenaeis
agit Z Sie seribendum foret τω πιλα isel. λ ,α -. Alii quod altero loco de magnis, altero de parvis Athenaeis dictum putant, id admitti nequit; nihil enim neque de magnis nec de Pamoti in lapide dictum. At qui sunt qui hae ep
elia ludos instituisse seruntur λ nonne Hellenes pQuodnam enim aliud subjectum sumas ad verbum ἔθεσα. Nec salsum hoc supplementum videtur; neque indefinitum subjectum serri potest. Num vero Hellenes potuerunt aut χθήψαiα aut Παυα Μαια instituere Z Vidit hane dissicultatem Lyd. p. 243 et rem ad Hellenem reserens excogitavit aliquid, quod nemini arridebit magnopere e scilicet Erichthonium, priusquam rex esset sactus, esse in Scythiam Prosectum; hinc reducem esse ab Hellene et Amphictyone fratrihus hospitio exceptum, eique ab Hellene consilium datum Panathenaeorum instituendorti m. Immo Hellenes, quum primum hoc universi reciperent nomen, dicti fuerint Π in via i stituisse, ut Π αθευαια instituta sunt, quando
Cecropii prisei λ valoi vocari coepti sunt p. Io . Itaque sive lapicidae error sive Seldeni est, eorrige H lia vJxία. Παουέλληvac novit iam Homerus, eosque Phthiotidem habitantes, ubi Hellenis regnum; igitur in promptu erat Πα,ελλ via solemnia et certamina tribuere antiquissimis temporibus. Alias Panhellenia ab AE aeo primum in AEgina Iovi Panhel lenio instituta seruntur, ubi haud dubie ab initio Hellenia dicta erant, ut Iuppiter passim Hellenius audit antiquitus Mulier AEgin. p. t 8 sqq., p. 355 sqq. : id noster sonte usus nescio quo transtulerit ad Hellenem et eam aetatem, qua Graeci coeperint Hellenes ex illo vocari. Et nescio an Hadrianus
Atti ea Panhellenia Iovi Panhel lenio in principe Graeciae urbe ideo instituerit, quod et ipse ex
vetustiore fama accepisset, ab universis Graecis olim haec solemnia celebrata PMe, neque ea aeginae putaret propria esse et peculiaria.. Praeclare haec a viro summo di putata: uitillo
653쪽
minus valde dubito num invito ipso Marmore, invita denique vulgari de Panathenaeorum institutione tabula, corrigendum sit. Fieri potuit ut eadem res ex diversis sontibus les. ad ep. io)his poneretur, deinde vero ut sonte usus nescio quo Marmoris auctor Panathenaea ad Hellenem referret. Mirum quidem hoc; sed mirum illud quoque quod in Euseb. Arm. N. 485 Cecropis a. 25 lego : . Ah Helisne, Detierationis et '' ssio, Helienes dicti stin nempe Hellano iri . AheodUm Aete dirari est Africa. . Ubi procul dubio res ad diversos homines pertinentes librarii culpa ad ianum Hellenem relatae sunt; simile quid et Nostro
quoque aceidere potuit. Praeterea omnino non constat de supplemento; fortasse p-ter verbum etiam nomen excidit, Sel deno laetitiam notante
iusto breviorem. Sin quid mutandum, praesem illud i Q, αρουα fetri, χθηΜαί-. Euseh. Arm. rem ponit Cecropis a. 25; Euseb. Can. ex Malig. autem, ut ex Meckhio video, C eropis a tu. Atque hoe rectius; concinit enim
rum Nostro; teneas modo omnia ap. Euseb. 26 annis superiora esse. och. I. Vs. Ia-I3.
gitur ἐξ Alr et . Priores editores receperunt
De re notissima v. Apollodor. III, I 4, i. Pausan. IX. Ia, . Marmoris auctor initium chr n logiae Thebanae ponit 63 annis post a. a Cecropis; quod bene quadrat eum eo quem statuieyclo. Euseb. Arm. N. 588 Cadmum memorata. 4 Pandionis. Igitur 63 annis vel uno effeto posteriorem facit quam Marmor. Deinde Cadmus iterum ponitur N. III. Qui numerus ab N. 588 distat a. a 23. Si i 26 essent tinni, duo explerentur cycli; sed duo vel tres anni in tantis numeris in tantaque Eusebiani nostri rationis perturbatione non veniunt in eensum. Itaque tres jam habemus de Cadmi aetate sententias; quarum prima Thebarum conditorem uno creto, altera duobus cyclis, tertia quattuor cyclis Ce-erope posteriorem ponit. Idae disserentiae principales sunt; praeterea minores quaedam reperiuntur. Sie Cadmi mentio sit ap. Euseb. N. 699. Easdem de Thebana chronologia diversitates aliis loeis apud Euseb. produntur. Zethi et Amphionis regnum ponitur N' 6Oo et N' 693, raptus Europae N' 568, 589 IIo, Ieto, Bacchus,di' 5o8, 624, 689, Iet. Inter numeros do Baccho laudatos, N' 5 8 a. I. P. 3IO5l Bacchus, Semeles filius, vitem invenisse resertur. Unde colligitur exstitisse chrotiologias, quae Cadmum antiquiorem secerint quam ipse aucto. ris. Atque hune eoin putum pro valuit, habendum esse docemur loco Herodoti li. iiihi haec : Λ iovύθω μευ ov, m ti L . Κάδμου χερομυω γεΜέσει , κατά ic γm , cte uv. dd. pro vulg. ἐς Aial Ara xti i
κααλ εἰ,ακόσiα μεα IIαουὲ δὲ τω ii si,ί - ἐλάθοω μεα ἐσeti μου Tρ-- xat ea inici. μά inis ἐς ἐμέ. Jam quum ex Herodoti dilathus Troia eapta sit a. Ia Io, si rem lari, Patiem editum ponimus a. ia6o, pacta inendus est a. 35ao vel asso ante Troian cforent 4 Μ 63): ideo Cadmus avus eidem ita assignandus esset, quo Noster collocat Oi Ilerodotus igitur Bacchum ponit cheilat; i, a Sa a.) ante epocham Troianam. Evilm-tionem etiam Noster sequi debuit, si h ει ι mentionem injecisset. Nam uti Cadmuetiam epocham Trojanam ut infra tititi, uno cyclo posteriorem ponit quain lium conira Apollodorus iis. a) nonnisi tres e stia Dionyso ad Trojam captam ualuis L. enim Dionysum inter deos relatum dieii M. anno trigesimo secundo; igitur a persci 1 i. apotheosin Dionysi numerandi anni Mai li quae dimidia est opocha; deinde a Dion uapidis
si ad Herculem et Argonautas numerastae x63 vel una epoclia. Inde ad Herculis aptis, υάγεtαι I vel ut alii legunt λή. Fes diruerum esse videtur; pro seribendust ei opinor, κν Litem n et ν pro ipsarum in e . dicibus similitudine saeillime consimiast Atque sie seribendum esse etiam alia tu colligo. Etenim in Vita Hellanici deroauelm hune auctorem in Sacerdotibus dis ab is mdem tempore ponere apotheosin Hemi Thesei iter in Cretam; ita ut primus sacri liber ista re finiretur, alter ab hacce initida n. peret. Iam vero Clemens Strom. I, p. Λrgonautis ad Thesei expeditionem audiri
32 annos, tot, quot ego in nostro Friti inrequiro. - Locus Clementis modo laudatus in limus est nostro, ea donaque plane , sensi uis repantias exceperist rationes nutam,
aPotheosin cadere in annum e M troau Ima
654쪽
atri Ut citi Nereule inter deos relato usque ad odori, eas tam sint anni 63. Igitur a Perseitio et ad excidium Troiae tres computantur
- vorsu a 4 lacunas sumsi maiores esse quam notatae sunt. Seldenus solum supplevit Μαυse; Charicli. : υαῖIc navet ηίκοπια κω Πυ; reliqua non digna quae reserantur. Equidem ut certe aliquide ammcidum haberes, scripsi : υαῖ ς μετὰ Δαυα et Cestera quae in textu minusculis expressa habes. ω Meeth. De re v. Apollodor. II, I, 4, Eustath. ad Bona.
Il. Α, 4a, p. 37, 25, llygin. Fab. I 68, 2 7, ibique Muncker. , Plin. H. N. VII, 56, Nonni Synagog.
ad Gregor. Naa. Ino I, n. 67. Vs. I 5. Nomina Danaidum ex coniectura posuit Boeckhius, hene sciens quam sint incerta. λμυμJώ,' quidem prioribus editoribus reponenda visa est omnibus; sed ne hoe quidein extra dubitationem positum. Nam legi potuit Δαμὶ η vel ΦικομM,η. Danaidum ratalogum v. ap. ΛΡOllodor. et Hyginum l. l. , qui vero in multis inter se dissentiunt. Archedire Danais est apud neutrum; sed inter Thespii filias eius ito meti occurrit ap. Apollodor. II, et, 8, 5, siquidem ex codicibus, Deque ex mera conjectura a ius
ρυπυλα Ἀρχεδίκης. Ceterum reperiuntur ap. Apol
τα: lὀρύθοα, GJ. Meehh. Prideauxit supplementum prohavit, addito in sine versus : hutie; reiecit autem illud της Λιυῖ dic, quoniam sequenti versu Lindi mentio foret. s. I . Vulgo legebant: ἐπὶ et ς σκWς ἐμ παρα- άὀi is Λἰυω Ve 'Poδίας. Meyilius l. l. proposuit : ευ παραλέα πεδάὀi. Neutrum aptum. Ex Marmore soldenus exhibet haec : ΠΛΡ. ΛΔl, ad quae notat : a Flieuerit sortiasse aliquis ΠΑ-
quae supersunt in Marmore vestigiis .. BoeeIh iusta Pro infaustis aliorum conatibus eortam dedi
Sed vel sie sententia admodum inconcinua est. Nam primum dieitur tres Danaides sorte lectas Minervae simulacrum consecrasse, et deinde , eas quum in itinere Rhodum praeternavigarent sacra seeisso in litore. Quae quam oscitanter enuntiata sint quisque sentit. Quare scri
μυῖρου vel Θερμυδρα vel Θέρμυδρα portus est Lindiorum. Apollodor. II, 5, at nostrae ecl. de Hercule : Θερμυὀραic Λειὀiωυ iμευι προσίσχει.Τaeig. Cliis. II, 369 : Θερμύδρω ὀι προcσχὼ, i , i Ρόδου. CL sieph. ByE. Fortasse etiam quod sequitur ἐυ Αlυδω Seldenus titii mo magis quam oculis in Marmore vidit; fueritque i, ΘερμύδDic iμευι. Minerva Lindia antecedonti versu memorari potuit. Igitur sensus foret : Danaides simulacrum posuerunt Minervae Lindiae, et in loco edito quo simulacrum postieranto ad Thermydra portum sacra fecerunt. Partieula ἐυ h. lsignificat ad, ut ep. 5 , ευ Ahός ποταμοῖς est
hi ἐπiρ ic, etωυ Λαυαlti v Mρυμα. Diodorea et Nostra ex communi sonte suxisse videntur. Ex vulgari fabula Omnes Danaides incolumes v niunt in Peloponnesiam.
Secundum Diodori l .l.ὶ narrationem Danaides
655쪽
in Rhodum veniunt paullo ante quam Cadmus ad sororem investigandam pro eius est. Apud Euseb. Arm. p. 3I4 Mai. Danaidum historia memoratur sub Amphietyone, atque in Canone huius regis anno 5 vel si assignatur. Qui computus a Nostri calculis rem a. 3 Erichthonii tribuentis distat annis septem. Idem vero Euseb. primum Danai annum eum anno i 5 si ,3 Erichthonii componit; et septimo Danai anno Danaides procos trucidasse narrantur. Orosius rem nostram ponit a. o 5 ante Romam conditam; i. e. ex aera Fabiana 4 , ex aera Varron. 53 ante olymp. I; qiiDd Marmoris epocham superat
V. t . De Panathenaeis ab Erichthonio institutis Apollodor. III. I 4, 6. Harpocration v. IIαυ
di,tit c legitur in Sel deni autographo,
Alex. De bello Hannib. VII, 56. Verba ἐγ ΚυgΩ6i: de Cybeli, montibi iligenda esse videntur secundum Stratie
gitat Bine hius : α Non video, inquit, nostro loco Κυςελα s. Κύgiam oppidula ligendum sit, de quo v. Steph. Bra. v. ita, et interpp., atque ibi tale simulacrum luint. De Hyagnide tibiarum invetitore Alexin Pol histor ap. Plutarch. De Mus I. xii 33, F : Τό, Mαρσύα, ρασέ etivetc.... lini m. ὀoc uita, mῖ πρώτου εορ mc H, Hlami this, s Appuleius in Floiridis init., G. E. poti Bisci
656쪽
Pταῖς μου θεωv. Fabric. Bibl. Cr. tom I, p. a 35. Quadrigarum inventio Euseb. ex Pontac. cDl--Wut ad annum i , Euseb. ex Scal. ad annum Erichthonii. Eodem anno, quo Noster Maglym atris simulacrum inventum esse dicit, Euseb. i . Vna. Ponit Dardaniam a Dardano conditam. Hod ideo moneo, quia Dardanus cultum Cy-HWles Dardaniae, cum Pessinuntia saepissime ab invictorihus confusae sv. Welcher. Trilog. p. 2D2 CIq.), instituisse dicitur. Ceteriam quum hac epocha nomi Bacchi ei Emorentur, Verum ep. 7, quae ab nostra 13 vel a si tantum annis dissita est, Cadmi, qui avus Q rat Bacchi, regnum notetur, intelligitur non ex x rio eodemque sonte haec a Nostro petita esse. Nimiliter etiam ep. 6 et io ex diversis auctoribus QEDromsisse videtur. Vix enim Nostrum ita de ridere volueris, ut eum reliquisse Statuas vul- Narem Graeciae traditionem, quae Bacchum li- tum saceret Semeles; quamquam fuerunt qui dei matrem dicerent aut Cererem aut Proserpinamc Diodor. III, 62, 67, 74 . Major etiam diver- esitas est de Panis parentibus, quem Noster non voluit Penelopae ex II rcurio filium habere Herodot. II, 145, Schol. Τheocr. I, Ia3, Serv. ad Virg. .En. II, 43ὶ; quae genealogia ab Atticis auctoribus plane respui debuit. His sine dubio Pati fuit ex Mercurio et Dryopis filia ortusi Hymn. in Pan. v. 36). Alios dei parentes vici. ap. Sehol. Theocrit. I, 3, Apollod. I, 4, 1.
Vs. 2I. πρυτερος Meckh., vulgo πρωτος. Κρήτης addidit Palmeritis. Vs. 22. Dubitari potest num ex litoris in Marmore superstitibus Κυδωvisu refingendum sit, an λπολλω, xv. Nam eadem urbs primum appellata est Apollonia , postea vero a CydOra , Apollinis ex Acallide, Minois filia, Cydonia transnominala. Sic quidem sabula refert; sed hist ri a docemur v. Hoech. Cret. I, p. 23ὶ Cydoniam circa Olymp. 64 a Samiis esse conditam. Ex his igitur praestaret scribere λ Ω- M. Atrecte Pride auxitis et a Quum chronographus noster nomina locis, habita ad sua tempora ratione, imponat, et Apolloniae nomen longe prius quam hoc Marmor exaratum fuit, antiquatum esset, Κυδω, xv potius quam 1πολ- λω, α. in lacunam insero. . Aemonis dactyli uomen Baec . addidit ex Phoronide ap. Schol. 563 Apollon. Rh. I, II 29, ubi servata sunt haec :
De serri inventione v. Strabo X, 3 , aa, Plin. H. N. VII, 57, alii. De Dactylis Idaeis multa dant Hoech. Cret. I, p. 279, P. 319 sqq. , LOb h. Aglaopham. II, P. II 56 sqq., Wolcher. Tri log P. I 68 sqq., 174 sqq. Quum in hac epoelia nonnisi Pandionis regis
nomen in Marmore legatur, verum numerus prorsus sit obliteratus, annus a Nostro positus coniectura eruendus est. In Chron. Euseb. P. a , et in versione Armeniaca p. 135 Mai. , serri inventio non sub Pandione saeta dicitur, sed sul, Erichthonio. Similiter Euseb. Arm. P. 234 res Danaidum sv. ep. 9 non Erichthonii regno, ut Marmor, sed Amphictyonis
assignavit, et in Canon. Euseb. vidimus primo loco Danaides et Danaum poni I annis superiores, altero Ia, tertio I9 annis posteriores quam in Marmore. Eaedem sere disserentiae de nostra quoque epoelia reperiuntur. Etenim quod Euseb.
p. i 35 serrum sub Erichthonio inventum dicit, id bene quadrat cum Thrasylli computati Oue, qui ap. Clem. Alex. Strom. I, p. 335 ed. Colon. Idae incendium et serri inventionem refert ad a. P. I. 32 4 Scalig. Can. Isag. II, P. 375 . i. e.
see. Euseb. ad annum 48 Erichthonii. In canone autem Euseb. m. Dactylos Idaeos ponit a. xη Pandionis; qui posterior computus ab altero distat annis ao; quae disserentia uno tantum anno major est, quam illa ep. 9 notata. Sic igitur in Marmore res tribuenda foret a. 5 vel 5 Pandionis. Verum non solum serri inventio. sed etiam regnum Minois nostra epocha memoratur. ΕuSeb. Armen. Alinoem ponit Pandionis 26. Euseb. Mai. eiusdem a. 32.ὶ Hic computus ab Marmoris numero circa ao annos distaret. Eandem disserentiam vidimus in rebus Danaidum. Ideoque in rebus nostrae epochae omnes istas diversitates computationis habes, quae ep. 9 occurrunt. Sed vel Nostri rationes Eusebio non incognitae fuisse videntur; nam ad annum Pandionis ponit Dalres Minois, Rhadamanthum et Sarpedonem.
Haec igitur sunt cur mutandos censeam numerosa Prideauxio, Chandiero, mechhioque datos; qui omnes rem cum Eusebio Scaligeri rem assignant Pandionis a. 32, P. I. sul, ante Olymp. I-;
quamquam bene sentit Binckhius haec non satis apta esse. Iam si rem septimo Pandionis anno tri
657쪽
iiDeum mansuefecit et tuendi gentis per Trip ol mum. Quod prorsus absurdum. Pridoauxius:
Ad haec Boeckhius taliatoris suppretitibus parum convenit ; nec probabiliter Triptolemus dieetur ruges prius ad alios transmisisse quam eas innario seminasset campo sep. a 3). Quod de me dedi, consentaneum rei; verbum ἐπράχθη nosortius quam pro rerum ratione esse censeas, insigne nota molimen eum suecessu es etiam;
in quo commodum est ἐπράχθη , ut si dicitur ἐπράχθη ταυ- eto ἔρρου. . Sed, ut ingentie satear,
neque tamen melius quidquam habeo. In iis quae deinceps apud Boethhium leguntur, δειξά-ω, Tρi-ολέμου του Κελεου καὶ Νεαίρας, vox δε ζά,etω, fortasse typothetae errore exstat pro
δι ξαυeoc, quum illud καὶ Naulρας nonnisi ad signis an iam Triptolemi matrem quae vulgo dicitur Margutiραὶ appositum esse possit. De re v. Apollodor. I, 5, i; III, I 4, , ibique Ile3nium; Diodor. I, 29.
Tatianus et Euseb. in Praep. Evang. rem evenisse reserunt sub Lynceo, rege Argivorum. qui ap. Euseb. regnare incipit a. I 4 Pandionis, desiit a. a 4 Erechthei. Euseb. Arm. in Catione Triptolemum ponit a. 3a Pandionis; et septem tinnis post, a. 39 Erechthei, raptum Proserpinae.
Verba ε Κελιου spatii explendi causa addidit Boechfiliis; καρπου est Palmerii. Praeterea Prideau -xius cum eoque Brech hius P mutaverunt in il ,
quoniam nurnquam duae epochae in eundem annum referrentur. Quae ratio num Valeat, peritiores dijudicent. Rem in Eundem annum cadere, in quem id quod ep. ia memoratur, Consentaneum, atque hominem nostrum Parium in Ceroris rebus prolixiorem suisse, ideoque duas res eodem anno gestas Separatim retulisse non est absonum. Et sine dubio magnum hic annus erat in vetustiore chronologia παράπηγμα. Quod quidem in Marmore nostre ex multis sontibus conflato iam non accurate agnoscere licet. Sed non magna opus est mutatione. Sumas epocham nostram non cadere in annum 63a, sed in 63o
ante Olymp. r. Tum igitur ab olymp. et distata. Io κ 63, porre ab aera Trojana M 1 ante ta
Primam laetinam Chandlerus explevit ita :
more spatium amplifieavit MeeLhius. Idem ad extrem. Vs. 25 annotat haec: α Videntur plari peri isss r versus enim apud Seldentim au
brevis est. Quod ego dedi se i itur literarem vestigia. Κόρης ἁρπαγλ καi Δημητρος γ me e
περὶ etωs etc. dici; nec μύθω, mentio auctoris videtur ingenio convenire, qui satis Credulu, Primum conjeceram πάθος, coudicionem, quasi τὸ datos πάθος eortim qui apud inferos stant; Pritea praetuli γῆθος, quo Verbo in soliata oratione utitur Plutarch. Αges. c. 29. Viderat Orpheus apud inferos ex illis, qui Cereris frugin acceperant, unum et alterum jam dosi rictum, iisque si uentem deliciis, quae ex istius Socue disciplina initiatorum propriae sunt Plato ReP. II, p. 363. C; cs. Lobeck. P. 8O6). . Orpheum Noster ponit ErechthWi a. 2S: emdem sere anno a. 23 Erechthei Euseb. AmΝ. 642 notat Eumolpum. Tatianus Orpheum et Musaeum collocat sub Proeto Argivo, qui imperium suscipit a. 39 Erechthei regnatque lini annos. Tatianus igitur orphetam ait minimum i 4 annis seriorem facit quam lapis. Euseb. Arm. Orpheum memorat sub a. 13I ei, qui compulina Nostro plus ioo annis distat. Etenim maximus est veterum dissensus de antiquissimis illis poetis. Orpheo, Eumolpo v. eP. ιο), Philammon , Thamyre. Quod de uno, idem de ceteris valet. Quan-
658쪽
mola Τὸ A,et ρημου - του 84 Mουσαῖο, eto, mi τευ, -υ δὲ Egμ6λπου τὶ, καταδεiξαvetae et v μυηet tu, καὶ α γράvinu retro etα. Qitae quum ita sint, vix desiniri potest cuinam Erechthei anno Marmoris auctor ep. i5 Eumol- Dum, mysteriorum criti litorem, assignaverit. Eio im numerus in lapide mutilus est. suspicordi Ostrum posuisse Eumolpum eodem anno, quo Tatianus posuit Orpheum, sicut Euseb. Eumol- Dum memorat eodem tempore, quo Noster Omuhestim. Inde sequeretur Eumolpum ponendum se post a. 39 Erechthei; ad minimum i 4 an- Noa post epoch. 24.
in aprico sit, nostra epocha de Eleusiniorum mysterioriam condit re agi, rocte Prideauxius
Observavit Midonum facili errore NoΥ legisse pro A IOΥ; idem locum sic restituit, uti ii hinc legitur.
De Musaeo v. Passov. Introduet. in Musaeum.
Boeckhitis r . Seld. putabat de lustratione urbis agi ob Androgei caedem instituta , quae res notanto Palmerio potitis ad ep. is pertinet. Nihilominus Prid. , quem Chandier. sequitur, scri
θη,αlωυ, et EANT ad καθηρά, v : quae quum mihi viderer recte invenisse, addidi insuper Ηρακλέα. Doserimur enim iam in Hereulis aetalem ; Herculisque in gratiam instituia minora Eleusinia, quibus initiatus est et simul ob Centaurorum eaedem lustratus. Diodor. IV, 14 tibi vide Mess.) : Λημήτηρ πρὸς του καθαρμὴ, etΠυ Κευ- ταυρω, *ὀvου τὶ μικρὶ μυστήρia o εστ eato et 'Hρακλεα etiμοῦσα. Apollodor. II, 5, I a. uAt literae supplet , non conveniunt spatio lacunarum s v. aut graph. l; deitide Ossondere debet, quod ex Brockhii ratiotio Herculis lustratio Omnium prinaa suisso diceretur; certe non m mitii hoc uspiam in vett. sabulis elatum esse ; imino prima caedis lustratio fuisse narratur illa Ixionis, Antionis vel Leontei filii. Qua propter ego ex relictis literarum vestigiis IAION eruendum censeo nomen IEIONOΣ et in ΕΛΝ
, , Λυτ ,αὶ ἐμεολιο, g,δρα κταΜὀvtoc, vel unδΛiὸς orsi et,et , vel tale quid. De Ixione vide Schol. Apollon. Bh. III. fiet, schol. Pindar. Pyth. II, 39, Diodor. IV, 69 Apollodor. I, 8, a, Hygin. Fab. I 55. Cf. D. Mulier. Oreliom. p. a 95, Eumenid. P. I 3I, Melcher. Trilog. p. 547 sqq. Numerus, cuius in marmore non nisi postrema pars salt) superest, notante Lydiato non alius esse potest nisi iosa.
cliam incipere eredi lorunt. Sed reetissime B De khitis monet spatio relicto non posse id suppleri, quo opus esset si ibi sitiretur epoclvi. 4 ΛΦΟΥ, inquit, debet corruptum censeri, et in promptuosi ΚJAlΟ ΥΣ Λ. Lyeaon, qui deincepK I veaea dicitur instituisse, infamis ost scelesto iustititis immotundi instituto, diu isto reiento; iitraque reseidona Lycaoni diserte tril, nitur a Pausania VIII. I. At is, quem Pausanias intelligit, Cecropi Iaequalis sertiar; Noster Lycaeorum auctorem ad ep. rettulit: consentaneum est, quum in Lyeaeis immolatus insatis sit, eidem Lycaoni eidem- quo aetati a Nostro etiam huius saeriscit originem tribui. Ad hane sententiam Palmerius quoque direxit supplementum : ἀρ' οἶ ὰυθρωπ hisqui sκαiJ etc. Sed nos quod non agnoscimu illud ἀρ' οἴ, ad voeem θυσία, quam posuimus, eri
659쪽
Pausaniae loco addimus βρέρουe αυρρώπου, et deinceps supplemus Hia. Post Al nulla videtur la-Ctina esse, cuius speciem set dono obtulerit di- duetior scriptura. Mox quod dedi αi ἐκκηρύbitetου ΛυκάουM. id eertum judico; dicitur deprimeonibus no s DHos per Graeciam nuntian ibtis. 'E, ante τοῖς, et λ; praebuit Palmerius. Pro di in loeo numeri temporum computus postulat Λ, et cave id in Al dissolvas. nisi enim ante N maiorem lacunam statuas, fieri illud non potest. . Ad quae moneo Boeckhii supplementum minime cadere in spalia lacunarum, neque omnino rei tum esse num de sacrificiis humanis h. l. sermo fuerit. Locus Pausaniae ah eo excitatus hie est VIII, et, I : Λυκάω, ὁ Πελασγου etωά8a eL
Boeeuhius dedit, alias non Oeeurrit. Fortasse suit ἐκεχεipisi. - Ceterum de Lycaone v. Apollodor. III, 8, ι,a; cs. O. Mulier. Dor. I, p. 3o6, 3 a. Lycaea Euseb. ponit N. 8 6 a. P. I. 35 3, longe
post epoch. Marmoris. E M. I 8. vs. 32-33.
imi Aη X ... Perperam. Eandem sentenistiam paullo aliter expressit Chandier. Boeeuhius Olympiorum institutionem line loco relatam esse
quam lacunae admittunt; neque tempora rei satis accommodata. Itaque quum tota res incertissima sit, suo quisque ingenio indulgens laetitias expleat. Ne tamen ἀσύμ&λος discedam, mone rem nostra epoclia positam, quaecunque fuerit, referri ad AKei a. I-ia. Iam Euseb. Arm. X anno s assignat Argonautas; quorum metira in Chronico nostro non minos desideratis qvidi
illa Olympiorum. Quidni igitur locum ita res
xeris, ut Hercules et Argonautae in Do minPom
tur 3 Quod quomodo emetendum indieatur iateris superstitibus: HEIAI; in iis latet MAT RΣlΑΙ. Iiaque loeunas expleo histic in modum
cum lacunis a MeeLhio notatis optime conci ut
a 4; Stephan. Bya. v. χρεταί Iam si recte statui de Argonautarum hie in expeditione, licet eam cum ΕMschio Arm. tr huere IEgei anno s. Eusebius ex Malig. notae a. ra AEgei , ante OlFmp. I a. 72 3, ante Trdi jam capi. a. sI; quod satis Convenit calo,
lis Apollodori sui de ad ep. . qui it exeso,
numerat a Troja rapta ad Argonautas Alium computum sequitiir Euseb N 785. tihi ad The , an . a dieit : MMen Colchis discessit - Argonauta igitur circa 4o annos posteriore Dotiti iur quin Nastro. Cum his componere licet Apollod u.
Uμ os. λέγε ai τὸ, ἐπi Κόλχους πλου, Triari: λαὶ ris τοῖ Καλυδω, i. κάπρου θ ρα,, καὶ Θουα, παραγευόμεvo, ἐκ Tini voc τὸv Ἱσθμα καθαραι Quod Ol3mpiorum institutionem attitiet, Apo lodorus eam posuisse dohet uno cycli, vel 53 antiis ante aeram Troianam v. ad Apollo. . D. -4 Quocum quadrat Syncellus, qui alios dieit Ol mpia ab Hercule instituta tradere 4 O a. ante ol i si set a. ante Apollodori epoch. tu Trojan ; a 36 AEgei, sec. Euseb., qui ibi Herculi, certa nuria commemorat . alios vero a. 43o m a. 28 The isee. Euseb.), 4o annis post Igitur eandem hab diversitatem quam in expeditione Argonautaruis a qua Olympia seiungunt Dr o Poctia dimidia. Thrasyllus ap. Clem. Alex. Strom. I, p. 336 Herculis Olum p. ponit a. Thosei iη P. I. a. 34M; v. scalig. Isag. tenapp. II, p. a 5ὶ; quod ab Ens . et Hieronym. , qui rem collocant ad Thes. a. dissert io annis. Disso fias inde vide. tur explicandus esse, quod altor a Troja capta alter ob expeditionis anno in caleulis suis prinficisceretur.
660쪽
f. a Sch. Minois maritimum imperium ponit a. 33-goi; caedein Androgei a. a Thesei.
s. 35 ex litoris superstitibus APPLn Boee-
Ait hare Boeevh.: . Imbebat certe χμμου iάξος esse. Sed quamquam mature in Graecia, etiam Athenis, cultus Amnaon iv. oeconia in . civ. Athen. tiam. II, p. 257 sqq. coli. P. 4 H, tamen ta monovit Ἀμμ viάξα τευ πρώ v, ut novimus 'Oλυμ- miά8α, nec dubito, quin Seldenum seseliori tit oeuli.
Thes. a. 5) a. 44. - Εus b. rem ponit a. 3O, Latinus Hieron 3 m. OD. a. 29 Thesei. Verum quum Thrasyllus eo niungat Helenae raptum et Ama num hellum, Helena autem ab Hieronymo Theseia. e rapta dicatur, hoc ex eodem computosti, isse , idetur, cui Noster addictus erat.
locum restituit Bree Lb. . Ludorum Nerii eo tum institutio, inquit, ex nota sabula tributa est Septem ducibus, qui in itinere erant Nemeam delati. Na
omiserit, lΛ autem sumsisse pro obliterato TPAT, quod arctius scriptum fuerit. Nam etiam quae incredibilia esse putos, credit, ilia reddet v. 66. .
pro qua voce Palmor. dederat συυνθίλευσJαυ. Verba τοῦ nil, ut spatium expleret, adiunxit Boethhius, etiam ἐπ Ἀρχεμόρω locum habere
De Septem eontra Thebas expeditione nota sunt omnia. De in iitutione Neii Leo tum v. Pausari. II, I 5, 2, Apollo d. ill, 6, 4. Eu,ela. rem notat Thesei a. u. vel 3, ideoque bello' Ama Etinum superiorem Deit; cs. etiam lO- cum Thrasylli lep. a I).E M. 23 vs. 38-39. Supplementa sunt SA dent. De cauone vide
Post ὀtΘέρου lapicidae iucuria excidit lixosetis, ut iam Sol denus vidit. 4