장음표시 사용
681쪽
Ostenditur, magnitudine vehis, eOlore adusto, comete quoque illis noctibus flagrante. . Cf. Si lxviis rilog. I, α 5, Ammian. Marcell. XXII, 8. 5, XXII, I 6, aa, Plutarch. Lysand. i5, Theodoret. Gr. assecl. cur. IV, p. 9 , ed. Hal. Eusebius rem accidisse dicit Ol. 8, 4. De Simonide v. ep. 49. 0 h. 58. Vs. I3- 4. Perdiccas ex Nostri rationibus regnat ab Ol. 79, 4 ad Ol. 9o, I per 4r annos. Verum hoe salsum est. Nam ex Thue1dide intelligitur Perdie-cam Olymp. 93, 2 adhuc vixisse. Ceterum quam incerta sit antiquiorum regum Macedonicorum
chronologia, ex illis jam colligas quae de Perdiccae regni, traduntur. Perdiccas enim regnat
Me. Nicomedem a. 4 I. Anaximenem π 4on Theopompum . 35. Nieronymum . 28, Marsyam, Phil horum 23. Eus . Gr. . Euseh. Arm. p. III, ed. Mai. . ua Archelaus deinde regnavit seeundum Dexippumap. Synced. p. 263, I 4 annis, secundum Diod
rum XIV, 35ὶ, annis. Vides quantopere in
his regnet numerus noster septenarius. Plura v.
tus est aetatis anno 4 a. Docendi initium secerat et tertio praemio Ornatus est, sec. Vii. Eurip.,
olymp. 8I, a, aetatis anno 25; igitur a 4 annis post Olymp. 84, 3. Sin Gellium audias, doeendi initium secerit aetatis anno decimo octavo, quod septem annis dissert ab iis quae habet Vitae Eu
In numero pro Seldiatia lectione Pli Chaudier. dedit illi; sed illud in lapide esse a For.
stero ammatur; ideoque nihil eorrigendum est Debuit enim Marmoris auctor scribere 244, quoniam Euctemon archon a Diodoro assignatur Olymp. 93, I. Atque huie anno Dionysii itiitium tribuit Canon Hieronymi. Reetius vero MNA Arm. rem ponit ad Olymp. 93, 3. - Craeeu, non Eusch. eam adscribit Olymp. 94, 30 h. 63. vs. II 8. Explevit Palmer.; numerum vero dedit et . annos computans ex illis numeris qui in lapia leguntur ep. 5o et 53 sudia et I 45), contra Boeevh. scripsit 8, rectius sequens vom anno archontum, ad quos pertinent epochae.
De re Clinion ad Olymp. 93, 3 ita: . Euripides moritur, Callia archonte Λ pollodor. ap. Diodor. XIII, io3ὶ quinque set septilaginta annos
ripidis vita comperia habemus. Callias La. 4Mi 5 xv archon est a Calliade f48ol. Itaque r.
poetae annus completus erat B edromiotio Callia archontis. Philoeliorum sequitur Thomas Magister. Eurip. Vit.: Υπὲρ τὰ 6δομή--α ε προ - Eratosthenis numerum servant suidas v. tam et Moseli pulus Vit. Eurip.r Ἐτη μειωκέψαι eon. αὐ-ου ἐς μηκ - πέπιε. Euripides Oodem disquo Dionysius tyrannidem oecupavit. Plutarct Sympos. VIII, I. Itaque obiit seim Calliae menis
Iam mortuum fuisse octavo hujus archontis mense ex Aristoph. Banis cognoscimtis. Noeaeeurate Marm. Par. ep. 64 ctiam Antigene adiel, Die Obiisse traditi. Sed Marmoris ratio approbat Boee . . Archonti Calliae, inqua. Olymp. 93, 3, Euripidis obitum assignat Ap 4.
lodorus, quem quum secutus cssem Gr. me. Princ. p. ao9 posthae accessi Pario Commentat de Dioursiis sin Aet. Aead. BOruSS. 38a τὸ cap. not. IIo. Apollodorus quidem obilum et Eun.
pidis et Sophoelis illi tribuerit antici, quod Rans Aristophanis tabula tum doeta, Qt paullo auri doctam hane debebant illi destincti statui; MilBanx tabula doeta Lenaeis, quae demonstra Gamelione septimo mense acta esse, et probabile est eomoediam illam, quae scribi non mimanto Euripidis et sophoclis Obitiam, eme inceptam ab Aristophane certe sex septem mensibus antequam ageretur. 3 ultum Dim temporis pinstulabat et scriptio et modorum et saltatu adoreatio, tum vero chori exercitatio. Ae si, ili raditur, Sophocles post Ela ripidem obiit, ei
682쪽
ioum quidem solemnibus, Anthesterione post Gamelionem proximo, id quod non reiiciendum videtur et de Dion3stis e. a IJ; patet utrumque Olymp. 93, a defunctum esse, quod Banae comoedia jam Gamelione Olymp. 93, 3 doeta est. .
Neque obstat Plutaret, . ex Timaeo reserens Dionysium eo esse die natum quo defunctus sit Euripides. Nam quamquam verissima Wesse- lingit sontentia est, non natum eo die Dionysium I, sed natam eius tyrannidem dixisse Timaeum, quam Dionysium constat Olymp. 93, 3, occupasse, non Olymp. 93, 2; tamen potuit Timaeus aliquid iam Olymp. 93, 2 anno ante Dionysii tyrannidem spectare, quo sibi viam ad dominationem aperuerit Dionysius. Addo disputantem de Sophoclis et Euripidis obitunitaehi. De Agathone C. 6. Emeh. 64. vs. 8- 9. De Sophocle, v. ep. 63. Non omnes enim mortem poetae ad Calliae annum retulisse docet Sehol. ap. Thierecti. in Actis Non. I, 3, p. 323 r' i Καλλίου ραο istit πλειους etδου Σοροκλέα τελευ edii. Pilia. II. N. VII, 3o et Vit. Sophocl. mortis annum ponunt Ol. 93,4, quo tempore Athenae a L3sandro obsidebantur. Haec opinio, monente Boeckhio, ansam praebuisse videtur iis quae narrat Pausan. I, 2I. Lucian. Maerob. 6, 24 S
phoelem vixisse dicit annos 96. In sequentibus Miden. dedit sinuiva, Palmer.
andier : imi tos αδε sev. Sed hoc non opus esse Meckhius docet ex sequente epocha, tibi: et- αreta Κύρου ἀυα6άum,' unde simul intelligitur nostro loco non de primo itinere, quod in Persiam, patre adhue vivente, Cyrus seeit lDiodor. XIII, Io4J, sermonem esse, sed do nota illa Graeeorum συαεάσεi. Igitur erravit Noster
hanc ad Olymp. 93, 3 reserens, quum saeta sit Olymp. 94, 4 Deinde Seldenus ox lapide dedit: Καλλίου isti προτέρου, quod propter epoch. 59 nonnisi lapicidae errore scriptum esse potest. Quare Breckhius restituit: mu δε-ερου. Proprie quidem hie Callias non secundus eius nominis est, sed iertius. Verum quum ep. 59 vpoetέρου, non πρώτου scriptum, patere Methhius ait, Parium epoch. 64 voluisse δευτέρου. . Excuses vero h δευτέρου, pergit, si Noster archontem olymp. 92, 1 Putaverit Καλλία, voeatum, ut is, qui ep. Io scriptus est, in marmoribus audit Καλλέα , eredo quod ipse si e suum signavit nomen; neque ciexeusationi litie obstat qnod epoch. o δευτέρου non a Ppositum : quippe in his nolis apponendis non constans Noster. Quamquam autem Καὶ tacet Καλλέαe non diversa nomina sunt, tamen praestat ista excusatio, quam quae voci sive προτέρου sive δε-έρου explieandae attulerunt Selit., Prid., Stantei. ad Vit. Eschyli, p. 7ra, Corsin. F. A. III, p. 26o, relatu non digua. 0 h. 65. Vs. I9. De Tolosto dithyramhorum scriptore v. Plutarch. Alex. r. 8, Diodor. Sic. XIV, 46.
Laetinam supplevit Palmer. De aetate socratis eum Nostro faciunt Apollodor. et Demetrius Phalereus ap. Diog. Laert. II, 44. Meundum Platonem in Apolog. Socrat. p. 39, D, morituri rir iae πλεlω ἐεδοαηκoveta. Quare Boeckhius
natales non in Olymp. 77, 4, sed in I , 3 vel a rei ieiendas putat. Sed minus diligens in talibus
Plato osse solet, ut recte monet Clinton. 0 h. 67. vs. 8o-8 I.
Boeopit Meckhius Palmerii supplementum quamvis incertum; literas ΛΠ, quas solden. et Chaudierus exhibent, vel Al, ut est in collatione Forsteriana, mutavit in AΣ. Palmer. sua hausit ex Diodor. XIV, 43 r Λουδάμας ὁ τρα-
Idem Astydamas memorari videtur ep. II Olymp. ior, 4; certe nihil adjectum est, quo a priore distinguatur. Plurimi tamen ep. Astydamantem iuniorem intelligi volunt. Fuerunt enim duo huius nominis poetae: v. Sehol. ad Aristoph. Av. 28a a BoeeLhio emendatum : Γεr ,αsi δὲ Φιλοκλaῖς δύο etραγωδιοῦου ποiητα ac με, ὁ ΦΔ-ε θους υlia, μιρος δὲ δ liλοκλέους απρουος
NOΣ; Forsieriana prior collatio pro litora Epraebet o, altera docet non liquore sitne o anm, tum in illa dicuntur ol,litteratae septem vel Oeto litterae esse, et deinceps habetur xYPP.
Composui haec omnia. retenta litera α. B
683쪽
Dominatur Aulosthenes, ut videtur, quod nomen credas usitatum suissΗ musicorum et maxime
tibicinum familia; et dithyrambieum ex tali Γλ- milia prodire potuisse, quis neget 7 Αe mutato' in A, congruunt reliqua voei AdJλω θέ,ης δ. Inseriptio haec est: Λrαθῆ τυχη. Αὐλουξέne Λὐ-
Quid supplendum sit, utrum πρωτο, ἐδίδαξι, an i, κησευ, haud liquet. Ceterum de Anaxandrido Rhodio vel Colophonio v. Suidas s. h. V., qui eum vixisso dicit Olymp. IOI. Cf. Meineh. Histor. Comicor. p. 36I Sqq. 0 h. I. s. 83. Supplementum incertius. Selden. dedit : κατεκάη δὲ et ε κα ὶ ουρα, . Palmer. t καli δοκlc tiούρα, is. Prideaux .: κα ὶ iv οὐραvω μέτας κομήτης. . Chondier. : καθ ἐυ ἀραψω ἡ μεγάλη λαμπάς. Boee- Ihius in suis ante oeulos habuit loeum Diodor.
memoratur epoch. 74 i Olymp. Io3, 3 l. Diodore quidem eum per unum tantum annum regna,se dicit, sed longius ei tempus tribuendum e se ex
ipsius Diodori et ex Justini VII, 5J narratio,
aetate vox ἔμυ nondum e Marmore enotata erat.
neque de occupatione templi putavit nequε tispoliatione sermonem suisso, sed de Cirrhia . occupatione, quae caussa si ii belli. Ut ita 1i, tueret Freretus, movit eum quod res in Nat te
684쪽
memorata tribuitur anno Grais odori, qui archon fuit Olymp. Io3, 3, templum vero secundum Diodorum a Phocensibus captum dicitur Olymp. io5, 4. Itaque Nostor, Si de templo occupato rugitasSet, multum a vero aberrasset. Sed haee
Preroti ratio propter V em lys jam admitti aequit. Quare quia olymp. io5,3 archon fuit Cephisodotus, Lydiatus , Prideat x. , Chandier. , linton F. H. p. 124) cum iisque Boeekhius judicaruut hunc archontem a Pario indicari, qui
Iaque uno tantum anno a Diodori computo re-rederet. Etenim archontum nominum similitudoratissa suisse videtur erroris, Possitque sortasse
ro Κηρiσωώρου corrigi Κηρισοδότου. Secundum uec igitur suppleverunt numerum 94, qui, si ad
ephisodorum referretur, osse deberet Ioa. Verum enimvero quamquam hac ratione Mamnoris calculus ad veritatem adducitur, vehemener tamen dubito, num revera Noster veramiane computationem secutus sit. Sic enim cogintir, Ut quae deinceps memorantur res, mortem
Pimothei, initium regni Philippi, mortem Araxorxis, victoriam denique nescio cuiusnam du-:is vel poetae, in una eademque epocha ponamus aquo omnia tribuamus anno Agathoclis, qui, roxime sequitur Cephisodotum olymp. IOS, ij. Quod propter epoebae longitudinem et pro ., ter tempora rerum a vero abhorret. Nam Phia ippus non Olym P. Iob, 4 regnum adeptus est,ed olymp. IOS, I. In eundem annum sec. O-ionem Ptolemaei cadit initium regni Artaxerxis ehi. Ver simile est igitur non unam sed trestatuend s epochas esse; prima notavit mortem
ii nothei, in eaque literae ET post ἐτελεύet resndicant supplendum esse ItY: altera spectat adegna Philippi et Ochi, tertia ad victoriam n cio quam. Quae omnia quamquam non sugerunt Boee hii agacitatem , nihilominus vir doctissimus epo-ham S referri vult ad Olym P. I S, 3. α Suspi- eris, ait, vs. 9o erratum a lapicida esse, cujus gligentiam aliquoties notavimus, et debuisselum pro Agathocle alium posteriorem archon ira ponere, quippe Elpinem Olymp. Io6, I, quiolus superest ante Callistratum Olymp. IO6, avs. si). Sic Timothei obitum v. 88 scriptum et eliqua, quae ea epocha comprehendit, signaverit .gathocles Olymp. Io5, 4, inter epocham Ph iei t mpli occupati Olymp. Io5, 3 et Elpenumrcliontem Olymp. Io6, x interjectus, et Elpinistino vicerit ille, de quo us. 9o dictum erat ivl-
ησ . Quid quod us. 9o non P ΔΔΔΔlli Led ΔΔΔΔll in lapide esse affirmat Foratoriis p
Et numerus sa exacte quadrat in Elpinis annum, nullo modo in Agathoclis. . At vereor ut error
iste lapicidae multis probabilis videatur; et quod numerum Forsterianum s9a) attinet, Boeckhius in lectionis varietate ipse concedit credibilius esse in Marmore suisse ili, quod Selden. et Chand.
Ierus communi consensu dederunt, Verum tertium I paullatim evanuisse, ita ut Fors ter. non niSili vidisset. Deinde vero ut credamus Nostrum epochum 7S salso ad Cephisodori annum sol. ro3, 3ὶ retulisse, eo facilius largiendum est, quia alia multa in hujus temporis archontihus a
veteribus turbata esse debuerunt. Nam scimus Philochorum singularem librum composuisse dearchontibus, qui magistratum tenebant inde ab Olymp. Iot, 3 usque ad Olymp. LIS, a. Ac si quem nunc hahemus et sequimur archontum catalogum vel obiter perlustraveris, plura reperiuntur, quae nescio an ex vitiosis anagraphis fluxerint. Sicuti octavus archon post Cephisodorum est Cephisodotus, sic octavus post Phrasielidem est Chariclides; porro septimus a Pythodoto est Pythodemus, septimus a Cephisodonte est Cephisodorus, etc. Quae fortasse sunt fortuita, sortasse ex λαγρα3 - eonfusione explicanda; certo longe absum ab eorum sententia, qui nostrum archontum catalogum Pro certissimo habent.
Itaque facile fieri potuerit, ut Noster hie errorem commiserit similem illius, ex quo alii ad Phaeis donem retulerunt quae reserenda erant ad Apsephionem; qui quidem error alios multos creavit, ita ut de Themistoclis et Aristidis satis postremis duplicem habeamus chronologiam.
Simili archontum Theodori et Pythodori squi
septimus est a Theodoro confusione laborant quae de Phidia narrantur ex Philochoro iv. D. 973 Aliud cur putem Nostrum templi Delphiei occupationem 7 Vel 8 annis justo priorem fecisse, illud est quod Parius Timotheo , quem statim post memorat, annos tribuit 4o, Suidas vero 47. Quod explicari potest si obitus poetae vulgo conia jungebatur cum templi Delphici occupatione, quam Noster retulit ad Cephisodori, Suidas ad Cephisodosi annum. Noster igitur Timothei obselum uno anno posuerit Post templi occupati nem. Neque quidquam jam impedit quin Philippi et Oehi regna suis assignaverit temporibus.
Apud Euseb. Arm. Artaxerxes Mnemon obit Ol. Io3 , a , quod a Vero calculo eodem spatio distat, quo Cephisodoriis a Cephisodolo. Communis horum omnium latas confusionis.
685쪽
De Timotheo multa habet B deus l. l. p. 324sqq. 3o5, 315.
In sequentibus Sel denus novam epocham si
υεος ν ασιλεύεt τω, II ερσ- , I ..d. Quae sequuntur alii epoehae tribuit. Fodem modo statuit Frer tus l. l. Recte. Chandior. in unum Omniaeontrahens scripsit leti λεύ σευ ε δὲ Φίλιππoc ete. BoecIbiana vid. in textu. Lydiatus, neglce lis literis ET, temerarie locum constituit hunc in modum t καὶ Φιλίππους Wv πόλει taeturrv δ Φίλιπιπος Mακεδόvωου βασiλεύς, καὶ χλεξαυδρος δ Φεραῖος υπὸ της lδίας νουαικὸς ὀολογυήθη καὶ et ς Δt- σίου στρα ροις θ Διωου ἐγ κησει. Eadem, nonnullis mutatis, Prideaux., quem sequitur Corsin. F. A. tom. IV, p. ai. Meckhius postremam lacunam vacuam relinquere maluit, in annotatione vero conjecturam protulit de re, ad quam reserri possit istud D κησεv. α Λnne fortasse nolata erat, inquit, victoria Chiorum de Atheniensibus Diod. XVI, Quod si statuas, dux Chiorum subjμ.
etum fuerit ad verbum iv κησο . . Emeh. II. V . 9o-9a ut videtur. Quid hac epocha notatum fuerit, Sciri neqcit. Prideaux. et qui eum secuti sunt plurimi ci Alexandri anno natali cogitarunt, qui tama est Olymp. IO6, 4. B eckhius, quum emesiam rSuolymp. Io5, 3 retulisset, Putavit bellum pia. cense memoratum esse, cujus initium Calli, irati anno assignat Diodorus. In seqq. Charadier. supplevit: η, ὀὲ - 1ρ
tonem intulit, et reliqua magis adaptavit liten in Marmore superstitibus. Sed incerta hac
In literis inni latere mentionem Callippi SNracusarum tyrannide potiti putarunt L3eui. et Prideaux. Chandlerus et BoeeLhius nihil tre. tarunt. Cogitatius
P. 5,l. I, effaces panegyries; et t. 8, e acer en meme temps. P. 13, l. I, sille, lisex semune; l. 29, sesea etaient Si voisines. P. I 3, dans te tableau, l. as, lisex Ii idem, au lim ae I a. Dans te tit re, liser, membre honoratre de Ia societe ro te de litterature ad Londres. In
686쪽
688쪽
689쪽
IL ferait supernu maluinnant d'insister sur I 'impcii latice scientisique du monument connu solis te nom de pierre de Rosette. Tout te monile sali que celte pierre, decoli verte par les Fran-ςais en 799 et transporthe en Angleterre, apres le traiiέ d'Α-lexandrie, porte uiae inscription en deux langues, exorptimne et periue, et en timis eSpeces de caractereS, emptiens Sacrra, eDPtiensinueti et peos. Person ne ii'ignore non Plus totis les essoris tentes, depuis pres de qua rante ans, Pour retrouver, a l'aide de la comparaison des trois texies, Ia connaissanoe de la langue et des ecri
tures usit ges dans l 'ancienne Egypte. Je me hornerat dono a direquelques mots du tex te grec doni rinterpretation est l'unique olla et
O lex te, pris en tui-me me et indἔpendam ment de l'interet qui resulte de sa comparat son aveo Ies deux a uires, nous ossi eun document historique des plus curieux. Le decret qu'il nous a Conserve, rendu en l'honneur de Ptolemee Epiphane par les Pret res d' gypte rassemhles a Memphis pour la ceremonte deSON COUrODnstment, est une Piece jus tu'a present unique; c'est Θncore la principale fource d'oti nous pilissions lirer quel ques umieres fur la susion qui, par sui te de la conquete d'Alexandre,s'etait Operee dans les usages civiis ou religieux des deux peti pies; en meme temps qu'elle complete et confirme plus leuim potata importanis de l'histo ire de cet te epoque. II n'existait en si an is qu'une seu te traduction, cessed'Ameithon qui sui publiee en I 8o3, accompagnee d'un commenta ire et d'unsa simile dii tex te i); travali judici elix et remarquatile pour te tempsoli it a paru. Les imperfectioias qu'on est mi ced'y reconia ait re et alent Peut-et re en partie inevitabies a cet te epoque, Ou ron mariqua iten core de tout moyen de comparat son. Le meme jugement doli s'almpliquer a la version latine composee et publiee par Heyne, a Peu Pres vers te meme temps. Parmi les sa vanis qui Otit ensuite te plus contribue a eclaircir le texte grec, it saut nominer surtout Villoison ,
siὶ Cesa simile a et e reprodest a la fin de cet opuscule.
690쪽
doni les trois let tres , insgrees dans te uagastu encycloPέdique, contiennent des observations excellentes qui recti fient Ia versiond'Ameillion surptusleurs potnis essentieis; POrson, doni Ies belles restitutioris remplissent si heureia sement plus leurs lacu nes a Ia sndes vingl-quatre derniores lignes; et M. Drumann doni l'ouvragedonne un resumέ exact de ce qui avait sitέ ecrit sur Ie svjet, et
presente des recberches savantes qui conservent en re a Presentu ne grande partie de leur utilitέ. Apres tous ces et Ioris, ii rest ait encore beau cola P a latre murrintelligence complete de ce document historique. J'ai pu dire eni823, a qu'il s'y trouve plus leurs Passages doni te sens n'a jamatiele hien entendia. v Rech. Imur semis a I'hist. de PE Pte , etc., Dimae P. XLIV.) Depuis, uri examen attentis et l'έtude comparee desau tres inscriptions, ainsique des papyrus grecs rapportes d'Egypte
Diat a mes yeux Confirme ce jugement.
La traduction quo je publie est, satas plus leurs corrections, celle que Cham pollicin ni'avait demandee vers I 824, Pour servirde base a ses re herches pers verantes, et dei a Si heureus , suries texies egyptiens de rinscription de Roset te. Il l'avait destrisparsa item ent litterale et aussi pres du tex te que possitile. CeSt, en esset, te caractere que je me suis e starch de donner a cet te version. Il devait me communiquer en retour, quand it aurait terminέ son grand tra vati, l'indication de toutes Ies dissere iaces enire Ies texies egyptiens et te tex te grec, ain si que te Sens des Passages
avnit disparti, ain si que d'aut res pieces importantes, telles quela prenitere partie de son admirabie memo ire sur Ia notation des parties du temps, et une portion considerable de son dictioianai re hieroglyphique, indispensabie complement de sa grammatre. Un indigne abus de constance los avait sati passer dans Une main qui n'etait pas dispOsee a les rendre. En sin, apres sept aras, iis viennent d'etro reconnus parmi les manuscriis du spoliateur, qu nhesilait d'autant plus a foupconner qu'il dέplorati tui, meme p. hliquem ent la perte ire parabie de cos precieux materialix. vec l'analyse des detix texies egyptiens s'est aussi retroia est lano te des disserenoes quo Cham pollion avait remarqueo entre cesDiuitiaco by Corale