Fragmenta historicorum graecorum. Apollodori bibliotheca cum fragmentis

발행: 1841년

분량: 743페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

671쪽

verint. Conicetura haec nituntur, sed admodum illa prohabili, si quidem concesseris vera esse quae de ἀυαγραρο v rationibus statuimus. Ut ulterius progrediamur; quoniam Ionicae loniae primo Mediantis anno deducta, ah Olymp. x ex veterum chrotiologia 5 e3elis distant, sequitur inde, ut a Medonto tisque ad Eschyli a. a vel a , cui Olymp. x adscribitur, anni sint 315 i5- 63). Ecce laterculum :

a, Acastris

36 ab Chron. p. 35

393, Archippus

4, Thersippus 4 i

Excerpta Barbara, qtiorum magna ost auctoritas; disserentia est soptem annorum. Verum non id egit Excerptorum auctor, ut a Modonio ad Olymp. a cortus cyclorum numerus expleretur,

sed ad id animum aliendit, puto, ut posteris Mindontis, qui us lite ad Clidicum Dui hic appellantur s es Pausan. I, 3, 2 : El δέ uot γευεαὶ sivgρεσκε και τους ἀπὸ Μελαυθου βασιλεύσαvetoc te Κλεόδαου του Alsiusδου, καὶ τούτους av ει ρihμησάμη,; cs. Hermann. Gr. Antiquit. S i O3 et quos laudat), rotundum, quem dicere lieet, annorum numerum assignaret. Iam ab aeschylo usque ad Clidicum numerantur anni 56; quibus si addideris a. 322, a Medonte ad Clidicum numerantur 3 8 vel 6κ63. Igitur summam annorum, quibus Medontidae regnarunt, in iani versum ex Sensu veterum catalogorum computavit; verum non dubito, quin primitivus annorum numerustisque ad Itichylum vel Olymp. x fuerit 31 5, inde usque ad Clidicum 63. Hae si fuerint rationes antiquissimae chronologiae, iam quaeritur, quasnam rationes Marmor Parium , quod jam longe abest a vetustiorum simplicitate, secutum sit. Quid de spatio inter hellum Trojanum et colonias Ionicas interiecto statuendum esse putem, supra iam indicavi. Alitor statuit Meekhius, qui Marmoris Canonom a Troja ecipia usque ad lonum colonias ita constituendum putat, ut Noster assum Pscrii mia ner . Excerptorum Barti. qui quin itie annos ph ipraebent quam canon Eusetiiij; atque anne

Trojae captae ex compulia D sumendiam e. . censet. Ideo Cationem Marin ris adornavit hui tin modum :

P. I.

89a Thymoetae

3644

Quibus subiicit haee r . Melanthum Comenta iabatit omnes esse ex Me,senia ab Heraclidis pol sum et deinceps Alticae regem Crealtam; et a Troja eapta usque ad finem Thymoetae, CDi Melan. thus succossit, anni sunt sexaginta: Patet igitar Nostrum auriis sexaginta post Ilii exei clium reditum Heraclidarum collocasse, quod Con in lire eum nonnullorum sententia a PDd Strabonem l XIII, p. 58αὶ notavit DodweIlus. Celemni quod Ionicam coloniam Medonte archonte de duetam Parius statuerit, convenit et rium vetusta fama, quae Medontis et Nelei dissidio m ei colon in deducendae originem fuisse tradiderat; rem mi in Aeastum distulerant, non initium Ioniae coruditae, sed stabilitam jam et quodammodo perseetam uouam rempublicam spectabara . . Et ara Euseb. Ioniecis colonias deductas ait a. a 3 A Q. quod a Nostri rationibus distat uo arati ix; nequ tamen hane disserentiam ita explicandam puto ut Binckhius vult, sed pendet illa Di vid-ox diversa ehronologia, de qua infra more bimus. Quod deinde reliquorum archontum Perpetuorum annos attinet, Narmcir Parium a Nedontis anno Io usque ad Creontem . Primum archontem annuum Ol. 24, 23, D imoat anno 38 vid. Marm. a. 4ivi. Eusebius 35 . Disserentia est viginti annorum. Et schius autem Charopis, primi archontis decorarialix, annum primum assignat Ol3mp. 6, 4, contra Di D. Hal. Olymp. , 3. Hunc quum Amiteri dram esse eenseat Boeekhius , eanonem Eusebii ita emen

672쪽

IN MARMOR PARIUM.

dandum esse dicit, ut aut Hippomeni novem utini tribuantur pro decem, aut ob mutatum interim anni Attici cardinem uni ex Charopis successoribus, exempli caussa huic ipsi Hippomeni anni novem et semestre adscribantur. Posterius ubi statueris, annos ante mutatum cardinem omnes sex mensibus priores sumendos

esse, primum igitur Charopis annum proprie ab anno medio Olymp. 6, 4 computandum fore, sed tamen cum Dionysio signandum numero olymp. 7, 3. Inde jam sequi olymp. r, I non cum Eusebio tribuendum tertio, sed secundo anno IZschyli. Itaque si Parius tot annos singulis inde ab aeschylo archontibus tribuisset, quot Eusehius ad mentem Dionysii correctus, Noxtrum in computando illo spatio, quod est inter Μedontis a. ao et aeschyli a. I interjectum, annis disserre ai. Nos igitur inter archontes dividendos PMe, atque ita quidem, ut Marmoris annus 63x incidat in Phereclem, cujus nomen prodi terminatione in lapide superstite. - Ηis ita disputatis Meckhius ex diversis archontum numeris, quos volt. nobis tradiderunt vide supra), novum catalogum fingit Marmoris rationibus accommodatum. Est vero hic :A. M. 8 5 Aeasti a. I P. I. 36457 Ο

33 - 3 55694

28 - 3 83666

Agam storis

Charopis

468 Cli diei

458 Hippomenis i - 3992

14,3

439 Apsandri

soles creontis

a 4 a Ceterum valde dubito num haeratione, di sensus Eusebiani et Parii Canonis explicandu sit. Meam qualemcunque ite hac re opinionem proferam ad epoch. 3t. och. 28. Vs. 44 45. T iam dedit Miden.; M ακλέους Pro Μεγακλῆς primus Proposuit Prideaux. In numero

apud Chandiorum est faJ, Binexh. dedit bit l,

quia sic Hesiodus distaret ab Ionita colonia numero rotundo annorum x4o, pt ab Homero annis 3o. Inter eos qui Hesiodum Homero antiquiorem secerunt, numcratur Ephorus D. i 64ὶ et Attius poeta vel Ateius philologus ap. Gell. III, D, v. osann. Analeci. crit p. 63, a Boeckhio citata ;cs. Taeta Protogg. ad Hesiod. p. 14. Plura dat Utricius Histor. poeseos Graec. tona. I, p. 333 sq. Weleher. in Poetis Homericis p. 146 sqq. Epoch. 29. Vs. 45. Inter velorum de Homeri aetate testimonia ad Nostri rationes Proximo accedunt : Porphyrius

in Φιλοσορ. ἔστορ. a'. Suidam V. 'Oμηρος sa Spost Trojam, et deinde paullo aliter 13o anto Olymp. I; posterius concinit cum Parii numeri, ex computo B si sumas, quare hunc computum tu Marmore notavit Binckhius , Solinus Polyhist. c. 43 Hom. nascitur a a post Troj.), Neposa p. Gellium XVII, at scirca a. I 36 ante Olum p. i), Cicero De rep. II, Io sa. 338 ante olymp. t . Sosibius Laeo Homerum ponit 9o annis ante olymp. r; id om sere sensisse debet Horodotus II, 53), qui Homerum 4oo annis ante suam aetatem vixisse dicit. Apud Ciceronom st. I.; v. Apollodor. D. p. 444J 3o annis ante Lucurgum ponitur. Fluxit hoc ex seriptis Alexandrinorum. Apparet igitur ex iis, quae antea de Lycurgi aetato diximus, Sosibium suum numerum ponere ex rationibus veterum ἀvarραγῖ,v, quae Lycurgum assignarunt a. 63 ante Olympiadem I. Poste- M

673쪽

riores easuom proportiones retinuerunt, sed Lyeurgi xialem ex Eratosthonis et Apollodori computationibus sumserunt. Ceterum do Homeri aetate es. Thucyd. I, 3, Ephor. D. I 64, Theopomp. D. 22 b, Philochor. D. 52-54, Apollodor. h. 4, et in universum qu cis Boech hius laudat: Ist. Gyraldum De poetis dialog. II, Ios. Maligor. in sua συυαγωγ' p. 3 I, Ruster. Iligior.

ler. : ἐδημεύ θη καὶ μετρα καὶ σταθμὸJ ἐοκεύασε. In iis qui B eckhius dedit pro ΛΕΥ, quod

ident apographum habet, repositum est MET. Pro αυεσκεύασε Bo chhius primum conjoeerat μεetεσκεύασε v. o. Multeri Augincti p. asi). Φερεκλέλυc jam Selden. restituit; Prideaux. voluit

De re v. Straho VIII, p. 549, B, et 5 7, B.

Pliti. H. N. VII, 5 , Plutarch. Narrat. amator. I, Palisan. VI, 22, 2, Isidor. Origg. XVI, 24. Et3mOl M. p. 388, Pollux Onomast. IX, 6 ; e periΣ . ad Al. V. H. XII, IO; O. Mulier. inet. p. 5i-63, Dor. I, p. a 55 sqq. , Lareher. Mem. de Ae . des I. tona. XLVI, p. 27-5o. Noster Phidonem undecimum ab Hereulo dicit. Ex eodem computo Caranus, Phidonis frater, undoeimus ab Hercule est Africano ap. Euseb. Chion. Cr. p. 45. Verum Ephorus sis. 6 Phi-. donem undecimum Deit a Temeno; itaque ab Hercule Phido esset doeimus quartus. Volteio denique Caranus ab Hercule Herimus sextus dieitur. In anni numero a veris ealeulis longe abest Parius; satis habuit rotundum numerum pro a curatiore posuisse. Nam qunm Troiam eaptam ponat n. 945, Phidonem vero a 63O ex compulo B , vides Phidonem poni 5κ63 post

Troiam, et IoN 63 ante Diognetum. Vera Phi- donis a las, ut O. Mulieriis l. l. demonstravit, ponenda est ab Olymp. 3 usque ad Ol. xi. Fu- solitus Phidonem memorat ad annum 26 Thespiei, 24 annis anto Olymp. 3, vel seeundum Meerpti Barbar. 4o annis ante Olymp. I; itaque

si PhidoniΑ t3ranni initium ponimus Ol. 3, 4 ,

Eusebii auctor nn elo a vero numero vh r-

rasset.

Eic τὸ Τ spatii explendi causa addidit Borekh. Quod Aeetitas dieitur decimus a Temptio id

non ad cognationem reserendum videtur, vi mero ad eomputationem chronolo eam. 'ati

ad Baeehiadarum familiam pertinuisse Arellian. probabilo est propterea, quod quae de Ar huapud Plutareti. Narrat. amatDr. 2 et Diodot Exe. De virtvt. p. 548 narrantur, eadem a Seholiast. Apollon. Bh. IV, Iara, III 6 tradunthido Baeeltiadis et Chersierate. V. Boethh. Explie Pind. Ol. VI, Ρ. i53, O. Mulier. Dor. I, p. W. Mulier. De Corcyraeorum Republiea p. 13.

Chorsi alos fortasso idem fuit qui Arthia, similiter juvenis ille ab Hercule occisus apedeundom Bellanicum sis. 3) et Archias audii es heiriaq.

Syraeusae in Can. Eusebii conditae di nitit otii 4 sivo 33 a. Chr. Idem statuit Tumens. iii ex Troia, epocha recte constituta apparet i lVii a Timasti J. Neque dubium est Thuex

didem quoque VI, 4) ab Eusebii numero, una

tantum vel duobus annis abesse. V. Clinton.

F. H. p. 2 8 ed. Κ g. et Binckh. Expliecit. Via p. II 5, C. Hermann. Antiquitati Gr. 584. Muli n Dor. I, p. raa, II, p. 48 et 5o4J senire uim pugnatur loco Polyaeni N, 5, I, u). quem al- tulit Clinton. l. l. Aliam computationem sequitur Diodor, XIII, 59). Is Megara condita dicit Ol. , a.

5a a. Chr. Iam quum alii syracusas uno andi, post Megara et Naxum conditas ctsse statuant. alii inter Megarorum et Syracusarum originει quinque vel sex annos ponant, secundum Diodorum Syracusae deductae sunt aut Ol. 6, 3; uante Chr., aut Ol. 63,- 56- 5 a. C. Antiochus Strabo VI, p. 26 et, D) syraeuia

eodem sere tempore conditas narravit quo omton , i. e. paullo post. Nescimus autem euii anno Antiochus Crotonis origines assigna rei Timaeus rem ponit o a. Chr. , quare ex hη certius aliquid erui nequit Iam ut ad Marmoris annum accedamu , M.

den. et Breekh. dederunt Olymp. 5, 4 α ιό ante Chr., Dodwellus et Prideaux. Olymp. S. 3. Marsham Ol. 2, 4 ses. Goelier. De situ Syris: p. 6 sq.) - Brechhii numerus igitur conciliati

potest eum alteris calculis Diodori. praesesil Eusebius Olymp. I, I componit cum unci 'anno seeundo; itaque eiusdem annus I , quo Syracusae a Marmore conditae dicuntur, dit

l. 5, 4. Atque hoc Eusebii computo Bercthiis

nititur non solum in computando Syra sanitanno, sed pilam in constituendis Numeris, pia in reliquorum nrclionium permitiorum regimMarmor secutum sit. Vorum dubitari miret.

674쪽

IN MARMOR PARIUM.

mim Noster eodem modo quo Alexandrini statuerit Olymp. I, I eadere in annum a PEschyli Mihi quidom mulio probabilius est anno ai Ese hyli a Marmoris auetore idem tempus significari. quod Eusebius notavit eiusdsem brachyli anno secundo, ideoque Syracusarum epochan Nostro ineidere in primum annum Olympiadis primae, et viginti annis superiorem ess Diodorea, quadraginta duobus annis praecedere Eus hicinam. Nam misso Nostro hane epocham magnum temporum παράπηγμα , inde colligitur

quod simillier atque in illa belli Troiani et

Coloniarum Ioniearum expresse addidit annum archontis.

Accedit quod hae ratione disserentia illa viginti annorum, quae in perpetuorum urchonium regnis Eusebio eum Marmoro intercedit, simpliciter in eo quaerenda foret , quod Nostroci Chyli annus ax erat, qui Eusebio erat AEAehyliannias a. In priorum archontum regnis igitur summa annorum fuerit eadem, contra de aeschyliet Alemaeonis regnis Noster aliter statuerit ac Eusebius.

Sed videamus quomodo orta sit illa disserentia. - catalogus Bacchiadarum, qualem ex Alexandrinorum libris dedit Diodorus et inde Eus h. Arni. P. I 64 et Synceil. p. x 9, hic est:

6, Agelas , 3cio, Eudemoti a dis 8, Aristodemus , 359, Agenor is x6O, Alexander ti s5

Ex quibus intelligitur non solum Eus hium, sed etiam alios rem ita adornasse, ut rogum Corinthiorum sinis exeiperetur Olympiadum initio. Igitur ex Diodori reeensu Bacchiadis totidomantii tribuuntur quot regibus Lacedaemoniorum usque ad finem Aleamenis . eui adscribitur ap. Ruseh. Olymp. 3, t. Verum quemadmodum ad

ep. 24 contendimus ex veterum α.α ραεοῦ, rationibus 3 i5 tantum annos regibus Lacedaemoniorum tribulos esse, sic etiam Bacchiadis primitus 315 s 5κ63J anni assignati fuerunt.

Itaque Aletae annus primus esset Io9r, quem annum antiquiores, uti Ephorus, pro Heraelidarum reditus e poclia habuerunt. Iam vero alii chronographi, qui accuratius omnia ad historiae si dein expulare volebant

retinuerunt a. Iosa, Aloiae annus Primus mitiosi, atque Automenes collocandus erat a. 46,

3o annis post Olymp. i; vel, si Bacchiadis 3 5

annos tribueris, a. 736 a. Chr. s. 4o au. post Olymp. i, x; huic sere antio Eusebius Syracusas deductas ait, qua in rem equidem arcte cohaerere puto eum Aut naenis an iaci, cum illo igitur tona piare motuum intestinorum, quo antiqua rogum dominatio mutaretur in annui magistratias procurationem. Itaque divorsae do Syraeusarum anno computationes pendebunt ex antio qui ex diversis comptitis assignabatur Atitiament. Alii ita computasse videntur, ui 325 annos addorent anno I 6, ideoque pro primo Aleiae anno et pro Roditus epoelia nanciscerentur a. II I. Iam vero ex eorum ratione, qui Aloiam triginta annis post reditum Heraclidarum Corinthi regem sartiam osse statuerunt, Aletast annus primiis suit Io I, et consoquenlor Aratomeni; annus

46 a. Chr. Primus annus Olymp. I assignandus erat anno 8 Alexandri. Alii denique Olympiadem primam eidem a. 8 Alexandri ad cripsemini. sed huic regi non 25, sed is tantiam annos dederunt, ita ut Baechiadae regnaverint 31 5 anni . Sie igitur ab Olympiade prima usque ad Aut

menem dio anni erant. Iam si sumas Marmoriqauctor m Aut menem composuisse cum anticiar bEsch3li et eum Olympiadum initio: saei loseri potuit ut alii, qui Automenem dici annis post posuerunt, primam Olympiadem adscriherent anno aeschyli primo. Secundum Apollodori leui A Automenos pranitur a. 49 lcs. Mulier. Dor. II, p. 48 ὶ; quod satis bene quadrat eum illis calculis, ex quibus

Diodorus, Alexandrinorum sectator, Syracusa conditas flatuisse videtur a. 75o a. Chr.; quem numerum ido praesum alieri, 56-5 . V. supra. 0 1. 32. vs. 48.

675쪽

Epo M. 33. vs. 48. Quum litorae in Marmore tantum iaciti omnes evanuerint, selden ., Paliner , Boeckla. a supplendi negotio abstinuerunt. Prideaux. tentavit: λε' ob Λακεδαiμ Aic Τυρταim συυεμάχησευ. Probabilius Baumgarten ius, sussi agante Wagnero, Archil ehi Parii metitionem iactam esse statuit. Quare

etoue Φάμεους ἐδίξαξε. Archontis nomen Seldentis in Marmoro legit ΛΥΣΙΑ. Qui istum alius esse vix possit atque ille qui a Pausan. IV, i5 TMοίας

vocatur, jam Palmerius, cui suffragatur Boeckl, , Sol denum male legisse suspicatus est. Pausanias quidem huncce archontem tribuit a. olymp.u3, 4, sed hoc eri Orct positum esse pro as , 4 ex ipso Pausania demonstravit Boech h. 0-ι. 34. v s. 49, 5O. Supplementa sunt Boethhii; anio quem alii alia

sentaneum est etiam citharoedicis simul eum cithara accinisse aliquando tibias. Novimus etiam Axυλο, κiθάρiuiu, et mistas vocibus canentium tibias simul citharasque s Metr. Pind. III, 258). Atque aliquid Terpandro cum tibiis commercii suisse, colligas inde, quod Glaucus Rheginus ap. Plutarch. De Mus. 4) dixorat piam

δευτερου γευεοθαt μετὰ τους πρ λους miησά,etας αὐλ*δέαv. . Ceterum de Terpandro v. Plelin. Lesbiac. p. 338 sqq. , Hoech. Creta tona. IlI, P. 367 sqq., Lirie. Histor. pom. Gr. tona. II, P. 343 sqq., Bodeum in Histoc poes. lyric. tona. II, Passim. Nomen Archontis Δρωπίχου Binexi . mutavit in Λρωπίδου, quia hoc nomen reperitur in gente Codridarum, ex quibus vel illo tempore saepius archontes legebantur. De aetate Terpandri cum Nostro consontit an . Euseb., qui eum floruisse dieit Ol. 33, 2. Neque refragatur quod Hellatileus L hius eum primum vicisse dieii in Carneis ludis ol. ω, insaliuiis secundum sosibiti in Iracon mi, neque quod Phanias Erosius sap. Cle n. Alex. Strom. I.

p. 398) eum Archiloclici juniorem saei LContra Glaucias Ita l. ap. Pluti De IIux 4. p. D 3a, C, Terpandrum Archil elici antiquiorem

dicit; quid quod Hieronymus apud Athenaevis XIV, p. 635, F, Lycurgi aequalem Deit

Verba supplevit Selden.; idem numerum l3 l irectissime restituit. Ep. 4r, quae a nostra 49 annis distat, memoratur Croesus. Unde etali inrNcistrum eum Eusebio et Excerptis Barbaris Λl1atii regi dedisse annos 49, Don Nero M. quot sunt apud Herodot. I, 25. Igitur initium regni Al aliis ex Marmoris computo ponendum est Olymp. 43 . 4. Excerpta Barh. Praebent

ed. Mail. Cf. Corfini F. A. lom. III, p. 66. Liceat mihi pauca interponere de Heraesidis Lydorum regibus. Prineeps de iis locus apod

τεα ne τε τε καὶ τευ κόσia... μεχρι Καυῖαύλεω του Μύρσου. Numerus annorum a porte haustus est ex λαγραραic Asiae minoris a Graecis sacerdotibus secundum systema nostriam chrono

logicum adornatis. Etenim 5o4 antii expletit seyclos. Unius anni disserentia in tantis numeris non venit in consum. Candaulis annus fatalis diverse traditur Clinton F. H. p. 3io) ex variis auctorum testimoniis ex. Putat a. It 8, III, o8. Larcher. ad Herodotponit a. is. Equidem posuerim a. 7 3, ira ut Ilerodotea ratio ab illa, quam Eusebius reddit a. 69st, distet his septem annis scs quae

montii in Vita Xanthi versias finem in , atque Caudaules mortuus sit 63 annis post olymp. l. i. Tum igitur regum elironologia erit haec :a. 1343. Herculis apotheosis sqtiae ex vulgari computatione ponitur 63 annis ante epoch. Trojanamὶ AleaeHS Belus II 8o. aera Troiana sv. ad epoch. 243 Ninus

676쪽

a 3. Candaules moritur sv N 63 post Troj.

epoeli.). Etiam qui deinceps sequuntur Lydorum regum Clironologia ita est comparata, ut sacile appareat Eam non ex monumentis fide dignis constitutam, sed a Graecis sacerdotibus esse consectam, qui sane probabili latis speciem in singulis regnis computandis sequi debuerunt, ceterum Omnia ado Narunt secundum cyclos suos et minores septeniannorum epochas. Quae quum ita sint, facilea pDaret, quam ingraium negotium suse perint viri doeti qui singula ad ueras historia, rationes vocare auctorumque inter se discordiam eonciliare studueriti t. Duod quidem eo minus seri Dotest, quo majori in barbarorum elir nologia licentia usi sunt Graeci συαγραρω, auctores. Sed oti id ipsum haee apprime accommodata sunt ad horum συαγραρω, rationes penitius perspiciendas. Quare non abs re fore puto nonnulla monuissedo temporibus regum Medorum, quae mirum quatitum vexarunt viros doctos. Herodot. I, i 3o dicit : Mῆtii λεκυφα, IJ ἐρ- st... ἀρξαHac etης avis Ἀλυ6e --μου 'Λσίη: ἐn'ετεα τριηκοπια και Δατο, ὁ Λ δ ουτα , παρὲξ A sin, ol. Σκύθαi ῆρχου. Verum non plane constat sibi Herodotus in annorum numero. Nam lib. I, c. G2, 3O6, I 3o statuit ita ra. Deloces regnat a. 53. a. Phraortes a a. 3. Cvaxares 4o. 4. Astyages 35. Inde nonnisi ieta antii colliguntur, demtis 28 annis, quibus penes Scythas regnum erat. Igitur verus numerus erit medius, 326ma . 63 D Joces, ut Diodorus II, 32 ex Herodoto computat, a Medis rex electus est Ol. x , ara Iet ante Chr.

riam regnum eadem epocha incipit, qua desinititi Lydia regnum Ileraclidarum. Contra alii exstit runt qui non quatuor, sed Deio Modorum reges numerarunt. Quorum Ca- apii Fus h. hic est :

Mandaces

Phraortes

Astyages

sumamus pro vero numero et 3 et M 4 Μ 63. vides igitur Eusebii solitos cum i Pgum numero etiam annorum vel erciorum numerum dupli

Ctesias apud Diodor. l. l. novem reges posuit, quorum prioribus Octo tribuit annos 28 et 28, 5 .3o,5o; et2,4 3, 22, 4o . Jam si Astyagi, nono regi, eum Herodoto damus annos 35, Aumma annorum est 3i α 5 κ 63, abundantihus ducibus antiis. Itaque Astyagi notitiisi 33 a. tribuerit. Haec sussciant, ut intelligas, quomodo de his chronologiis statuendum sit. Ceterum catalogum virorum doctorum qui diversa haec ex sacris scriptis vel ex auctoribus orientalibus vel alio quovis modo inter se conciliare voluerunt, dedit Baehr. in Excura. ad Herodot. I, I 3o. Ut de Medorum regibus, sie etiam de regibus uriorum magnus est Herodoti et Ctesia, dissensus. Etenim ut Diodorus l. l. ox Herodot tradit, Assyrium regnum duravit a. 5no, vel, uti in nostris Herodoti editionibus legimus a. 5ao; see. Ctesiam vero annis i 36O v. Baeli r. ad

Ctesiam p. 419). Scilicet Herodotus, qui Medis duas e poetias tribuit, quadruplicem circitor epocharum numerum tribuit Assyriis s4 Μ ia 6

α 5 4 . Idem procul dubio feeit Ctesias 4

κ 3 i5 m raso, qui numerus fortasse restituendus est pro 136ο).DOM. 36. vs. 5ι-52. Laetina probabiliter expleri non potest. a Fortasse, Meeuhius ait, aliquid de Phaono dictum erat. α γεωμορ-v SNPPlerunt Paliner. et Marshain. Quod annum attinet, quum numerus in IIar. more mutilatus sit, neque Critiae archontis annum aliunde cognitum habeamus, certi quidquam definiri nequit. Olymp. 46, 2, 3, 4 et Olymp. 4 , I archontes suorunt Philombrotus, Solon, Dropides II, Eucrates. Restat igitur aut Olymp. 4 , a, aut annus inter Ol. 43, 3 et 46, α

interiectus. Verisimiliter notatus erat annus

Olympiadis a 4 vel 45. Nam ad Olymp. 44 Euseh. ex Scalig. sappho et Aleaeum s ruisse dicit in Euseb. Arm. idem refertur ad olymp. 46J. De Sappho vide quos laudat Utricus l. l. II,

p. 36υ. De Ceomoris v. Herodot. VII, 155, Dionys. Hal. X, 38, Hesych. s. h. v.; cs. Militer. Dor. II, p. 6 I, Coelior. De situ Syracus. p. 9, C. Hermalin. Antiq. s 6ο, 4. E mch. 3 . vs. 52-53. Supplevit Palmor. De re v. strabo IX, 3, 4, Pausan. X, 37, 4, aeschin. Iii Ctesiphont. t. III. p. 49 ed. Boi,h.. Plutarch. Solon. c. a.

Di iii co by Corale

677쪽

Pausan. Certamen pecuniarium ponit olum p. 48, 3; primum certamen cortinarium, ut Noster, olymp. 49, 3. Nimirum Pausanias primam Pythiadem pentaeteridem, Noster, ut videtur, en Haeteridona suisse statuit. Plura de hac re v. apud Boeehhium in Explicat. Pindar. p. a O5 sqq. Cf. tamen Clint n. F. H. t Om. II, p. 243 edit. tertiae Oxsord. i 84 i), qui Simonem archontem non ad

Olvmp. 4 , 3, sed ad Olymp. 47, a reserendum

esse conset.

Ceterum apud Chaudierum pro H H H ΔΠlli

48. 3ὶ, qui numerus quamvis a Marmore alienus melitis rei conveniret quam alter. V. Boeckh. l. l. , Clinton. l. l. p. ti4O sqq. Adde quod hoc modo Pythia instituta sunt i 89 annis vel 3 cyclis post

Olympia.

gius recedunt a literis in Marmore servatis. Beliqua supplementa Betilleio debentur. De anni numero certius nihil potest statui. Doch. 4 o. vs. 56. Lacunas expleverunt Paliner. et Lydiat. De anno Boeckhius annotat haec : a Antius inter com-Dii tum A Pt B ambiguus : quare eandem anni

olympici notam dedi quam Corsin. t. III, p. 94, etsi alia significatione. Corsinus enim illa nota intelligit solum integrum annum Iulianum 4 1 54 non ego; milii otii in luec nota hoc signis eat, annum Olympicum aut qui P. I. a. 4 i53 aut qui P. I. a. 4154 inreperit intelligendum esse. Corfini rationem probat Schultatus Spoc. Appar. ad Annal. erit t. si 826, 4ὶ p. 4o: ab initio Pisistrati enim ad expulsos Pisistratidas annos est luxisse quinquaginta Aristo t. Polit. V, 9, 23 IOh n. OtFrat siti. ni'. sch. Arist. Vos p. 52 23, et expulsosos e Pisistratidas olymp. 67, 4 Thucyd. I, 59J. At haec manent integra. tibi ex anno vulgari Attico ab Olymp. 54, 4 ad Olymp. 67, 2 eom putes quo pulsi Pisisti aliube. Proinde , si ep. 45 quae numerum habet 248, ad Olymp. 6r,1m.

rotur. quo facto 248 ex computo B erit pro dila: ep. 4ci numerus 297 poterit ad Ol3mp. γέ, έ , eo inputo A referri; ut ab altera epocha ad aliε ram exacte sint anni quinquaginta. Sed si Noe, annos non prorsus Plenos Sum Ρserit, ep. potest etiam ex compulo B ad Olymp. II ireserri. Quare, ut dixi, rem in ambiguo mih quo. ucs. Clinton. F. H. ad an 56o. Em . 4r. H. 56-57. Supplevit Paliner. Sed quoniam versus rein brevior est, Boech h. suspicatur post seretivi, aliquid excidisse, v. c. Λωωπω μανα- se,. nisi praestat Prideati xii ratio, qui lacunae spatiis inior λοίας et Λεχρούς non recte notatum eve

est, quod ex epoch. 35 et 42 patet Mannotis annum primum esse regni Croesi. Nain sicii Alyattae cum Eusebio tribuit annos 49, siectu cum eodem dat a. 15. ApDd HemdoL I, 86so dantur 14 anni et x 4 dies, secundum Telereusine dubio traditionem. Alyattie et Crrodatthia. 63, totidemque Ardyi et Sadratti . celeris de Cremi regno magna est apud veteres et rere liores dissensio. Excerpt. Barbar. Credii initien

58, i et 58, 3. Ex Sosieratis computo sap. Diri Laert. I, 95ὶ Croesi finis ea dit in Olymp. ln: elvidetur. Clinton Croesum regnasse statuit σ3Σ 55,t - 58, 3, Volneius Aa, α - 55, 4; Vce, lius in Exercitat L ehronos Og. Ol. 53, I - L. idemque, notante Boethhi , Marmoris epochu35 et 4 i , corrigendo ep 35 Dumo , suis rati Dibus accommodavit. CL Clinton. p. 3ii, et ea quidem rationes improbandas effie ceniso. 0 h. 42. vs. 58.

ἐζώγρησtu, quod Boethhitis ita correxit, ut mur legitur. Herodot I, 86 : Oi Ilέρσα i et et 8 Σόα LTI και αυetou Κροῖσο, ἐζώγρησα,. De Hipponae iis Ephesii aetate eum boum consentit Plinius H. N. XXXVI, 5. Proesus Phol. cod. 239, p. 342 Sylti , cum Darii s33la spis temporibus vixisse dicit. Alii su. piutare, Do Mus. p. ii 33ὶ eum ad Torsandri aetatem idi

678쪽

ait, propiorem cum litteris traditis concentum,

quom sero praestant nostra. N distraho in ΔΡ;

aperia r x videtur Λ suisse. . Archontis nomen incertum; alii seripserunt dith Jψαisc, alii 'Λ κJHoc. Anni numerus oblitteratus est. Suidas Thespidem docuisse dicit Olymp. 6 i. Videtur igitur Marmor posuisse Olymp. 61, I vel a vel 3 Marm. a. 273, 2 a, a r); nam Olymp. 6i, 4 archon est Heraclides. 0 h. 44. vs. 59. Euseb. in Canone rem memorat ad Olymp. 64, 4 sin eod. Arm. ad Olymp. 65, I), a. P. I 4393, et idem in Pra p. Evang. X, 9 : Λαρείου Qδελεγου κααδ το πρωeto, μος me ξε' ὀλυμπiάὀM κα-YαυTH. Consentit Canon Astronomicus Ptolemaei, cui os summa est auctoritas. His vero non respondet numerus 253, quem ex lapide transscripsit Selden Quare Prideaux. conjeeit in lapido

tiori sui, lli sed Pl , ideoque numerum esse

sumto N, seribit ἐς smησα. et et D. Ptc. Numerus referri debet ad eiectos Pisistratidas

Ol. 6 , al, nam Hipparchus jam Olymp. 66, 3

caesus est. Vide de temporibus Pisistratidarum Cliti ton. F. u. p. Io I sqq. och. 46. vs. 6 . Supplevit Selden. Idem de chorago notat haec: - rius nomen paene in Marmore oblitteratum aliunde restitui, puto, nequit. Nu odistis si logam , favent satis et elementorum, quae supersunt, vestigia et lacunae spatiolum. Chalcidensem suisse palam est. Nam XαHiξεδη tantum noti in-t grum in Marmore habetur. Quisquis demum hic suerit, et poetam et musteum fuisse insignom, dubitandum non est. Viderint ergo perspicaciores, an Himicus carminum scriptor nitinero Eusebiano 9 6 qui aeque ignotus est , aut m asius,

nomen apud Capollam aeque controvorsum L. 9, aut Andras et u erides , in libello eum Cous rino plerumque edito, aut medelam hie subministrent, aut hine accipiant. . Oct. 4 . vs. 6I-62.

Quid hae epocha Noster notaverit sciri nequit. scint r. coniecit ut tibete Mulv l Iol ας ἐπείραοι, H, αυρα- ΘαJ i, etc. Quod nemini Porsuaserit.

λθηΜησlv. Neglexit igitur literas Eri in Marmore superstites; deinde verti de templo Minervae Hippiae Athenis nihil constat. NeeLb. de sua conjectura e a Nostro loco, ait, 'Io α statuo genitivum esse. Hippias quinque filios

habuit Τhueyd. VI, 55ὶ : sicuti vero ipse ut

Nolides ex Nelei filio est Pisistratus vocatus Herodot. V, 65), et Codri filius Neleus; ita conjec rim Hippiae filiorum unum fuisse Νέίστορα vel Νε olla. sed Hippias post exactionem usque ad

Marathonium proelium non sedit ignavus : roditum eum interim tentasse docὐt Herodotus V, 9 , ubi quae reseruntur, pertinent ad annum hae epocha superiorem. Similiter quum Darius legatos in Graeciam mitteret terram et aquam poscentes sol3mp. i, 4), et paullo ante talia agitare Hippias potuit, maxime post primam Marathonii expeditionem olymp. ineunte susceptam : quidni eo annorum intervallo unus ex Hi impiae filiis patris adiutor eaptus ah Atheniensibus et supplicio assectus fuerit 3 Talo quiddam hoe loeo scriptum fuisse coniicio, sumptum fortasse ex Phaniae libro de tyrannorum interitu : et hue

direxi supplemetitum . . 0 h. 48. vs. 62-64.

De pugna Marathonia circa diem XVII Mesta-gitnionis mensis pugnata, non vero Boedromionis die VI, ut Plutarchus refert De Herodot. malign. 26, Glori Athen. c. I), v. Boeckh. in Prorem. Ind. lecti. Universit. Berolin. aestiv. I 8i6; cs ideler.

679쪽

ANNOTATIO

Eschylus seeundum Nostrum lep. 59J natus est Olymp. 63, 4. Concinit quod suidas eum 25

annos natum Olymp. o, I primum docuisse tradit. Ceterum cs. Hermanu. opusc. II, p I6ι, tibi demonstrat alios Eschyli natales retulisse ad

Olymp. 64, 4.

0 h. 49. vs. 64-65. Aristides archon fuit Olymp. 72, 4, anno qui sequitur pugnam Marathoniam; quare Marmoris Dum rus, prout eomputus A vel eomputus Badhibitus, vel αα 5 vel 226 suit. ΗOc vero anno Simonides Leoprepida elegis in honorem eorum, qui proelio Marathonio Occubuerant, compositis

ad hanc ipsam rem respicere Nostrum avo tribuentem quae tribuenda erant nepoti . Quare optime Boeehhius supplevit ποiηHc o, καi Ιαυτος, viκη Λ vhsi,. Palmeri voluit: καὶ Γαυ-ς ἐμπιχθή,diui; Benilei. και αυτος τελευτE 'Ad Wσiv. Quae Omnia propter temporum rationes admitti vix posse sustus docet Boechhius. De Simonide avo Leoprepidae, eodemque poeta, omnino nihil constat. Leoprepida expresse

memoratur ep. 54 Olymp. 5, 4ὶ et ep. 5 Olymp. 8, i), ubi nonagenarius diem obiisse

narratur. Fuit igitur Simonides sexaginta novem annos natus illo tempore, quo avus ejus vel vicisse vel floruisse vel obiisse dicitur. Haec a vero abhorrere quisque videt. Neque magis probabile est Marmoris auctorsem cotistidisse Simonidem Leoprepidae avum cum Simonide Leoprepida, quem avum Simonidis genealogi suisse seimus. Itaque nihil relictum esse puto nisi ut statuamus Leoprepidae tempora diversissime tradita esse; nonnullos igitur duos distinxisse Simonides pom

tas, quorum alterum aviam se rutit, alterum ne

potem. Inde explicandus Eusebius, qui sine ulla distinetione Simonidem soruisse dicit Olymp. 55, 4; 6r, ι; 3, 3. Primus numerus ab altero distatur annis, alter a tertio sis annis. Videntur igitur duae chroti logia exstitisse, quarum altera Sim nidem uno cyclo justo antiquiorem Deit. Ceterum de Simonidis vita v. Utricii Ilist. poes. Gr. tom. II. p. 5o5, B ei Bist. poes. lyr. Gr. toin. II, p. Iaa sqq. Darii regno tribuuntur 36 anni ab Herodot. VII, 4 ubi v. Baelir. , in Canon Ptolem. et ap. Euseb.; ita ut Xerxis annus primus sit Olymp. 3, 4. Noster sequi videtur Ctesiam sap. Phtit. e . χὶ, qui Dario 3I tantum annos dat. C Clinton. l. l. P. 3I3. 0 h. go. vs. 65-66. Ah hario supplevit Palm r. - Rem alii plurimi rectius ponunt Olymp. I S, I. Magis Noster in eo erravit, quod Stesichoraim primum ad Olymp. 5 refert saturam Stesiet, rom laudat ep. 73, Ol3mp. Ioa). Nam antiquus ille Stesichorus, quem novimus, vixit ei rea Olymp. 3356. Quapropter Elein. Stesichor. D. p. 5 sqq.ὶ suspicatur poesiti in familia Stesieliori propagatam esse, ita ut is qui ep. 5o memoratur, a prisco illo quintus, alter, cujus mentio fit ep. et 3, nonus esset. Plura v. ap. B eum l. l. p. 43 sqq. Archon Olymp. 3, 3 et 3, 4 aliunde non B

tus. a Quare Philocratem, Boeckhitis ait, ad alteri utrum reseras annum ex eomputo A vel B. Praetuli B, quod Noster ep. 6o Olymp. 84, 3 Euripidem annos 43, non 44 natum statuit. . Oct. 5i, v,. 66 nes primo loeo memoratae pertineti t ad Olymp 4, 4. Λd Thermopylas pugnatum est Post cel brata Olympia et Carnea illerodoti VIII. I a eoli VII, ao6, VIII, 26j medici mense Hecatombae- One. Proelium ad Salaminem eadit in diem XX

Κ omisit. . Fors terianae collationis auctor, Mee-khius ait, in margine plumbo adscripsit quod dedi; qui etsi posthac atramento addidit:. EΡΥΗΚ recte, . tamen patet quod antea plumbo allitum erat, ex lapide petitum esse, nempe duo Ditisti, arctius seripta . . Cf. Thucyd. III, 116:

680쪽

m MARMOR PARIUM.

quarto Boedroini ouis die acta esse. Cf. Clinton. ad R. 4 9. - aEtnae eruptio secundum Thucydidiscalculos cadit in Olymp. 6 i, quod non quadrat

Cum Nostro: v. Kruger in Comment. de vita Thucyd. P. 65. Emeh. 53. S. 69-7o. Συρακου v supplevit Lydiatus; Paliner. 1 oluit ἐυ Γελα, quod minus se commendat. Nam Gela a Gelono Occupata est olym P. II, 3, Syracusae

Olymp. 73, 4 v. Boechli. Explicat. Pind. p. Ioo; cf. Clinton. ad a. 49i, 485, 48o . Noster igitur, qui hoc factum dicit Olymp. 75, 3, ωρtem annis

rem justo posteriorem facit, eodemque anno as- Signat, quo ex Vera temporum Computatione

Goloni successit Hiem. Quam disserentiam variis modis explicare studuerunt Viri docti, neque tamen quidquain, Puto, protulerunt quod ferri Possit. Eadem testimoniorum diversitas in aliis multis hujus aetatis rebus reperitur, quare simpliciter ex ἀου ραρυ v vitio explicanda est

DUM. 54. Vs. Io- I. De arte memoriae a Simonide inventa v. Cie. De orat. II, 94, Quint. Iust. Orat. XI, 2, Plin. H. F. VII, 24. De victoria, quam Adimanto archonte Athenis obtinuit annos natus octoginta v. Plutarch. An seni sit ger. reSP. tDin. IX, p. 137

Cf. Ualer. Maxim. VIII, 7. Harmodio et Aristogitoni statuae, ab Antenore, Euphranoris lilio, fabricatae, positae erant quarto anno postquam Hippias Athenis erat expulsus Plin. H. N. XXXIV, M. Has vero quum in Asiam abstulisset Xerxes Arrian. ΕxP. Iex. III, 16, 13 , novae factae sunt a Critia, quas Noster intelligit. Postea antiquas illas Atheniensibus r

stituit Alexander Arrian. l. l. et VII, 39 , vel Antiochus Pausan. I, 8, 5 , vel Seleucus Valer.

Max. II, ro). CL ThicrSch. Epoch. histor. art. P. I 28 sqq. 0 h. 55. Vs. 7 I. In numero Noster erravit, ut jam ep. 53 moti uimus. Epicharmum sub regno Hieronis floruisse praeter Nostrum refert Plutarch. Moral. p. 68, A

Sophocl. natales poetae reseruntur ad olymp. 73, i v. Boechh. Gr. trag. Principes P. 49, 1 Oa et Comment. de Sophocl. Antig. c. 7 in Actis Academ. Borussicae i824; Clinton. F. H. ad a. Olymp. 73, a); Suidas ponit Olymp. 73. - De victoria Sophoclis Magnis Dionysiis reportata v. Plutarch.

Apsephion archon Olymp. 77, 4 multum dissicultatis creavit viris doctis. . Nam praeter hunc, Boeckhius ait, quem lapis osscrt, ex Diogenu Laertio potissimum anno Olymp. 7, 4 vindicandum, visus est Phaedon eidem tribuendus anno esse. Sed hunc praeclare removit Clinton. Primum ex Diodor. XI, 63 huc revocabatur Phaedon : sed ibi legitur in libris Φαίω, , hoc estri eJρων, , ut ego statuo. Deinde Schol. Eschinis De sal s. legat. p. 55 ReifL. Phaedonis annum nominat in re, quae ad Olymp. 77, 4 pertinere videbatur, sed ea reserenda in Olymp, 76, 3, qui

veri Phaedonis annus: cf. de ea Clinton. F. H. p. 262 sq. coli. P. 32. Addo, ne erres, etiam Plutarchum Thes. c. 36, ubi Phaedon memoratur in re, quam Benti eius Apsephionis ad annum, Ol. 7, 4 reserebat, non illum annum significaro, sed annum Olymp. 76, I Corsin. F. A. tom. III, P. 1 4, Clinton F. H. p. 34). . Hactenus Meckh. Duo hi archontes tam saepe confunduntur, ut dubitare possis, num omnino exstiterit Phaedonarchon Ol. 76, i, nisi dubitationem recideret Dimdor. XI, 48. Nam ceteris locis, ubi Phaedon a Chon memoratur, non cum Clintone et Boeckhio cogitandum cst de anno Ol. 76, I, Sed 77, 4. Atque

altero Diodori loco XI, 63ὶ, ubi de a. Ol. 77,

4 agitur, multo probabilius pro Φα -ος ex volt. interpreti. Dindors reposuit Φαίδωvoc. quam cum Boeckhio scripseris Ἀφερίω,ος. De quibus omnibus uberius egi in Commentat. De aeschyli Septem contra Thebas Gotting. I 8363, P. Ir-3S.

Caussa consusionis esse videtur nominum similitudo ; neque tamen haec sola; nam considerandum est duos hos archontes septem distare annis. Itaque vitium erit veterum ευαγραξῖ v. Doch. 57. Vs. 72- 3.

De lapide coelo delapso Aristot. Meteor. I, ο : Ori δ lv xlrὸς ποταμοῖς ἔπεσε λίθος εκ etsi ἀέρος, ὸ π,εύματος αρθεὶς ἐξέπεσε, μεθ' =μεραv. Plin. H. N. II, 58 : α Celebrant Graeci Anaxagorain Claetomenium, Olympiadis LXXVIII anno a Nostro Olymp. 78, 13, praedixisse coelestium

literarum scientia, quibus diebus Saxum casurum esset a sole. Idque laetum interdiu in Thraciae parte ad aegos flumen. Qui lapis etiam nunc

SEARCH

MENU NAVIGATION