장음표시 사용
661쪽
Quod aitinet aeram Troianam, tot Obruimur et tam diversis v tertim scriptorum computati Di bus, ut singulas enumerare negotium sit taedii plenum, eas vel prohare vel improbare res vanaiaee vacua ab arrogantia. Nam nemo hodie nescit
quaenam fides his habenda sit omnibus. sed
stium rationes nostrae ita iarro soleant, ut certus
quidam Troiano bello numerus assignandus sit, rum maxime computos sequimur, qui in ipsa antiquitate summam diligentiae et eruditionis in his rebus laudem abstulerunt. Atque in universum viri doeii legem quasi scripserunt, nihil in m3thicae aetatis elir nologia nobis relictum
esse nisi Aloxandrinorum computationes quantum eius seri posset resiliuore; contra in exam neas vocare inutile esse et temerarium. Nam niti eas monumentis pervetustis. His adiutos et magna doctrinae copia variisque priorum scriptorum conaminibus Alexandrinos prae ceteris poluisse probabilem aliquam chronologiam constituero. - Longe absum ut haec reprehendam. Neque tamen propterea reliquorum testimonia,
ut plerumque sit, negligenda sunt. Nam antiquiorum quoque auctorum senientiae non merae suerunt coni 'cturae, sed item prosectae sunt ex rationibus vetustarum α,αrραεas, quibus Sane Padem auctoritas concedi debet ac catalogis r gum Lacedaein niorum. Omnes enim isti recensus, scriore domum aetate consecti . carent fide historica. Neque lamen verisimile est, auctores
αυαγραροῦ, in constituendis regum impetiis prorsus indulsisse fingendi lihidini, seu coniecturae suae certis quibusdam lPgilius moderari debuerunt. Quae vero fuerint i,tae leges, ex annis singulis regibus tributis vix eo osci poterit; magis in ea re adjuvabimur Observandis temporum distantiis, tum iis quibus magna historiae παραπηγματα apud eundem scriptorem distinentur, tum iis, quae de eodem laeto apud diversos historicos deprehenduntur. Quid vero ad latomuisquisitionem instituendam commodius si se oriri quam variae illae de Trojana epocha scri-plorum sententiae 3 Igitur paullo uberius de iis
agemus. Sed antequam de anno Trojae captae Aermonem faciamus, nonnulla de His excidii praemittonda sunt. Plurimi Troiam eversam aiunt die septimo vel,
quod eodem redit, die ocinoo ΘαργηλQυος ρθί, -
Meckh. ad nostram ep.) Lysimachus cit'. Schol Eur. Ilec. l. l. Posuit Thargelionis diem decimum. si quidem numerus inlegor est.
Ab his distinguendi sunt Hellanietis et Duris et Dinia Argivus Geta. Postia. 8o; Cloata. Α lex l. qui ex Argivis sine dubio ἀυαγραραic Troiam
captam narrant Thargeli aliis die δι δὲ πληθυούσης σελ v c. Quamvis enim Plotiit titilum eadat iti diem XIlI xol XIV moti is lianciris, st titit tamen, notante Bis ex hira, in ali alio excia etiam tu diem decimum Pitis moraia, cadere . Itaque, Bes euhius ait, Hella Dictis iii Dc uioni degit, quod traditum ab aliutici poota Crat, Pleui itinium sui se quum raporollar Troja. d. Me alia caussa est, quare dioi XIll Camelicitiis eauri Agamemnonis tribula sit, Dem De Plotiis io in accidisse fabulati sutii haud uti Lic. . Viuomus igitur Troiae excidi iam a vini. relatum esse ad Onanos limae lumi Diam varictato. tum ad lunam crescontem, tum ad plCnam, itim a ldecrescetitem; quibus responderat sero iii m elunari dis dierum , dios septimias, decim uti qua tus, vicesimus primus. Ni Dii mori Destio plane
fortuiti sutii, neque accuratissima a Priam computatione reporti, sed ex iΡ- suxoriatii Creticis. rum religiono. Plurima enim cie praeci Ptia antiquae si circite festa arcto vinculo cor tincta erant munantii vieissitudinibus et eum irati, tu quo is
mense varietatihus. In iis vero dito poli ammmuneri maximi sunt m menti, si Dionarium dico et nouarium, quos jure Domitiaveris sacros. Quae eorum fuerit vis, cognoscere licet ex sestis nonnullis Iovis ei Apollinis, citius dei Cialtus magnam saltem pariem ex antiquiore illi, Iovis Pelasgici profuditis est. Sic in sestis ΛΡrillitieis ubique
662쪽
regnat Apollo iste isti γέ c; de quo v. Plutarch. Sympos . VIII, I, 2, p. 34a, El; i , P. 238, Proetus ad Hesiod. Op. 6 , Dionys. Hal. Ars Rhet. 3, p. 243 Reish. coli. Valehen. De Aristob. Iud. I 3 , p. a 3, ei tante o. Μtillem in Dor. I, p. 329. Nam nascitur dolis secundum Delphorum sabulam semimo die Munychiotiis mensis qui primus est ex novem illis anni Apollines Plutareti. Quzest. Gr. s , vel, titi Delii serebant, eodem die Thargelionis sDiog. Laert. IlI, a, et, 44; Apollodor. D. 89 . Septimo die Muta vehicitiis draconem luterficit Seliti l Pind. Pylli. arg. I eodemque dici heoria Delphica Tempe profici,eitur, et Λthoni
Mulier. l. l.); septimo Thargelionis die Aih0tiis in aliisque Graeeiae urbibus magnum Thargoli rum stum eelebratur. Ille est uios ille Troiae excidii,
hie porro di cs natalis virorum coluberrimcarum,
Socratis et Platonis Apollod se. 8a, 89; cs. D. 93, ubi Epicurus dis septimo Camelionis Datus osse
dicitiin: hoc denique Thargelionis die Persas ad
Grani eum vincit Alexander, Carthaginiensos sterniantur a Tim leonto, at lite omnino satis lusdios ost Graecis, harbaris nefastus Plutarch. Camill. 19 . Eodem die soptimo eiusdem mensis in Boeotia celebratitur Daphnophorici, ut nulloriis statuit, sicut eodem die BDedromi otiis et P3anepsicinis cognomina ah Atticis sesta aguntur Mulier. p. a 3i sqq.). - Cison his cohaeret quod spartanorum reges Apollini scierasaciunt vεομη, die ἀυδ πάσα: καὶ l6ὀόμας σταμέυου et
Pitit arch. Dion. e. 23). itaque Omnes mensium limbdomados ad Apollinem reserebantur. - Praetor haec alia multa congeri possunt, qtiae sopietiori in amori auctoritatem comprobent. Ut paucis it stilagar, memoro syptona illos pucros totidemque
pia ollas. qui in Delphinium mittebantur, illos qui apud sieyonios Apollino in et Dianam placatiniit Pausan. II, a, a), illos denique quos corinthii mittebant in templum Iunotiis sSchol.
Eiar. Med. 2 3, Pausan. II, 3, 6, Philostrat. Hor. 19, 34; es Mulier. Eumenid. p. Huc speciant
v 6 μευωv Ουτως ἐυ etαiς άruoetsistic χρή, σι θυ- disti in v. Clitodem D. is . Addas alia innumera, piae hunc numerum revocent in historia Boeotiae, ex qua regione plurimi sestorum creti et accuratior tona portim computatio ad r liquos Graecos pervenisso videntur. Sic Mullorus De Minyis p. aut eomponit soptem portas Thebarum, septem filios Amphionis, septem ἀρχηγετας Plataeense', septem Iolaidariim familias, confoederationem septem civitatum, piae in Calauria conventus habebant. Haud mitiores paries in rebus in Filii eis tribuuntur Dia mero nonario; sed nolo hie ex inpia accumulare; vides v. c. Mulier. De Minyis p. I 3,
2 8, Diar. I, p. 228, 235, 242, 248, Eumeniis. p. 343 sq.; es quae de Carnois festo habet Athen.
IV, p. 34i E. - Etenim ut in numerativis mensis diebus, septem ad unitatem qMntida in coniun. gebantur, sic nocem conjungobantur menses, qui annum Apolline tim constituerent. - Iam vom constat plures annos a Graecis ad maiores eyel sconiunctos osse. Notiuesimae fiunt ἐυυαε ρitic lv.
terea alia annorum periodus exstitisse debet, quae a Boeotia, ut videtur, prosecta magnam in Graecia nacta est auctoritatem. Illum cyclum intel
Latitor, cum historia iiDii concinunt, sed ex e taesunt inventum, uti ostendit O. Nulli r. De Minyis . uui. sitio loco etiam de tomporum in torvallis inter parvorum Daedalorum cPlebratiotiom interiaiectis, doque cyclo illia sexaginta antiorum coiri cturam protulit, sariam vorissimam habera. Duo doeim menses innares, dicit, si euique α9 dios tribuantur, imporseclum anniam lunarem esset uni dierum 348. Sexaginta tria horum antiorum lunarium novem diebus ex ediant sexaginta annos sola ros Per. Iul. Qine res spora te nos adducit, ut novem statuantur periodi septem alii io mira,
quortim septimus quisque uno die brevior esse debuit. Optime lure convolatiant iis quae narrahantur Pausania . Nam post absolutos se tomannos lunares m 6 3 an . solares) parva Daedala a
Plataeensibus celebrabantur; verum Dona liar-
663쪽
vorum Daedalorum celebraticine quum lunaris annus e dona die quo solaris absolveretur, magna Daedala a lola Boeotia agebantur. Hah mus igitur sositim sexagesimo tertio quovis aratioah cimnibus Deotis celebratum, quod similiter ac Das dine phoria lv. Proclus as'. Phot. p. 987)aperto prae se fert significationem chronologicam. Accuratius haec persollui jam quidem non licet, attigisse stimiciat. titie uiatim tantum moneo, in magnae hiritis periodi divisi ne ocisdem reperiri
proportiones quam in illa singulorum annorum. Nam titi motiqes in hebdomados diviserunt, novem autem menses ad unum quoddam conjunxeriani, sic D cavom peti di sopioni antioriam magnum illum Daedalorum cyclum essecerunt.
Putari quidem posset hunc cyclum notitii si ad Daedalorum sestos pertinuisse; nam alibi, quantum sciam, numquam memoratur. sed omnino
paucissima de his robiis veleres nobis tradiderunt; ipsisque Graecis ut Pausaniae loeus d monstrat) haec omnia propter seriori, aetatis item p rum computationes minus perspecta erant.
Quare antiquitatis silonitum nihil impedit . quineyelus ille n majori Crasti ix parte ad tempora lcomputanda ad hi retur atque hasis quasi ess tati liquissimae citron logiae. Neque vana in hane suspicioncm esse, satis, opinor, arguunt, quae de intervallia inter Dogem et Ceeropem, deque illoititor Cecr pom et Dein phontem interiecto, pomro quae de Cadmi, Dionysi, uerculis, Argonauta rum tempori hus in antecedentibus monui; plura huius generis praebeti titit sequentia. Vorti in Pra i r illa spatia annorum, quibus res magnae, quae παραπηγμάτω, instar sunt, distineri solent saepius attendi ad mitiora intervalla septem vel l
a Mattuordecim etc. annorum, tam crebro Obvia in antiqua chronologia, ut attentiorem non po sint esstigere. Quae omnia quum fluxerint ex vetustis tomia
plorum λαγρα aie, ultro de earum institutione subiiciscitur suspieio. Ex iis enim, qtim modo in medium protulimus, intelligitur necessitudinem quandam αυαχρMαῖς intercessisse cum erelis illis se torum, qui ipsi ex antiqua temporum computundorum doctrina prosocti sunt. Νoque quidquam saeis ius explicatu . Nam et sustorum
procuratio et annalium consectio iisdem deman. datae erant sacerdotibus. Hi, ut consentano umest, initio praeter nomina sacerdotum et annos, quibus quisque sacerdotio ornatus fuerit , ea tantum consignarunt quae proxime spectabant ad tibi eultum templique historiam. Quae quoniam tantum non omnis in sestis illis positia os sol, ann Ales eandem nacti sunt divisionem aes in deorum. Mox autem non ampli DK in Eo ae quieverunt ut sitae res memoriae literis inandarent, sed priscas quoque dei templi, i Puti M. historias fabulaque ad chrcinologicas rationeri r vocarunt. Eas igitur, quod tacito largiesri eod. mmodo adornahatit ae reliqua. Maioris rem -- metiti majoribus, minoris minoribus cycli, di titiebant. Nam quamquam in rati iversiam qυ id a genealogias fabularum respexi,se uid ratur, tamen , quum hae annorum numeros partam emrent, accuratiora omnia ipsorum arbitrio erant relicta. Temporum decursu praeter nomina sacerdotum et poetarum musicoruni lite victoriaA sexti,
illis deportatas, res qu que ad Politicam Graecorum nec non harbarorum historiam pertinente . et archontum D mina. eorum certe si quit , si a celebrua erant, in annalitius era tartitit. 1 diae haec quidem ita priaposita Esse videti vir. ut suus singialis annus assigtiaretiir; Aod ita Di D-- nisi ad hune vel illum cyclum, tram a Nam ἐπιπι- sui, ros ac nomina apponerotitiar. Inde disseremtiae illae vel septem vel sitiatu Ordocim annorum. quae non modo ita anti iiii imae momoriae, tiara in historicae aetatis rebus tam saepe o urrist Quod tempus attinet, quo G Dξαἰ nostrae non amplius meri essent sacerdotrim Cataloga.
sed ad annali iam formam propitis iam accederent, id post Olynipiadititi initium Ponendumose, nou potest dubitari. Nam ct seribe iam ea aetate satis vulgaris esse debuit, et desiderium quoddam ot stodium si periorum rerum memoriam recolendi inque ordinem re
664쪽
Verum antequam pergamus et ex ipsa historia
entoratiam nostram comprobemus, monendum Si ut antopere primitivos, sanos vole res annal PAxhthohant, numeros seri res an toros obscura-erint. Multa sano in his di hontur mendis libra tortam, plura autem turbata sunt eo quod scri tores, sitii priscam eomputandi rationem prorsus gracarabant, saepenumero rotundos squiis nosaria dicimus) numero postior tat pro illis qui rei ora et ipsi r tundi qucidam modo erant, neque a mora esse seriori hus videbant r. sic verbi 'a asa Euseb. pro antiis illis 189, quos Philochm tas intor Ogygem ei Geropem elapsos dicit, canit iso. Similiter pro 63 nominantur 6o, proicis dictitat tuo, etc. Quod aut ex studio modo nemorato explicandum est, aut inde. quod luctores a iiDOS mutarunt in stilares. Posterius praet toris eadit in eruditi noni Alexandrinorum '). His praemissis vidi amus de epocha Troiana. Tonendum vero ost aliis primum . aliis ultimum bolli annum prti epoeliae numero halteri. Annos niam prahimus a prima olympiade; nam qDia haec ipsa παραπηγμα in veti. ἀωα ραραῖς post Olymp. 1 demiam compositis esse debuit, si nodi bio Trojana aera totis eyelis ab Olymp. I erit seiuncta. Amrmor Paritim expeditionem contra Troiam ponit 44i vel N 63 a. ante Olymp. I. vel a I ante Chr. Hic numerus plurimis probatus esse debuit, praesertim Atticis scriptoribus; ex eo irae pro laeti sunt ealculi Eratosthenis et
Hi tum, ὀκτώ. Proserio non invenit lia e in carminibus, e t eomputando eruit. Verisimile vero est velo rem sabulam labores peractos dixisse novem annis si unaribus), qui μέν, Cret virum Mimes, efficiebant. prauoreanor em Numerus magnas parios agit in Ilereulis hi. staria ionem interficit l8 annos natus; eum 18 navi. lius e ira Trojam proficiscitur . dam si doctus nosteri tironographus lunares annos ad solares revocavit isa a lan. - so a. solar. , repperit 8 an. 5 mens. Ideoque scri- l. tidum loret. ε μησὶ καὶ lettini, ὀκetia, vel niuete μ. v. l. h.
yadem ratio, ut Auspicor, est alius loci I, 9, 27. s), ubi Argonautas dieii es, κει- κλῆ, absolvisse tu δ te ἰ Ly-eophr. i 5r μη σέ. Extulit aut olletia latui v. aut scriptum suti tu loeths καὶ δυσὶ, quod librarium offendit, qui ideo inti, omiserit.
Vim uomeri, quae sub Herodoti n mino ei cum sertur, a Troia ad Olymp. I exputat a. 494. Die numerus de exeidii anno intelligendus. Ita. stio Oxpoditio cilli eanda n. 5o4 vel η κ 63 ante Olymp. I m i 28 ante Christ. Idem ii timeriis est Her Uti, qui, ut recto statuit Clinton F. II. p. 6, excidii annum posuit tu IO; ideoque Oxpeditionis annum II 8 . - Dista luserodoti ea letilus ab illo Marmoris uno ovelo: quocum quadrat, quod Argonautis apud Merod. I. 3 una tantum generatione letae itu evcl.) ante bellum Troj. ponuntur; quum alii eos ponant
x xla cycl. anto epocham Troianam. Aneres apti l Consorin. De die nat. r. 2 v.
Timaei se. 15α. Cf. Vita Timaeio, a Troia ad Olymp. I numerat annos 5 4 ; qnod reserendum est ad annum ex possitionis, ita ut epocha P sita sit in anno excidii s5o4 ante Olymp. I
δiάεασiv numerat λη χnidi. Itaque Troia rapta esset a 334 anto Chr.: expeditionis annus 1344 vel, si Marmoris rationes sequimur, 1343 ante
Chr. , 56 vel ra 9 N 63 ante Olymp. I; quod
duobus cyclis a Marin Oro distat. iam Duride consentit Tim M. Nam quod Clem. Alex. l. l. dieit eum a Troia capta ad Olymp. I numerare a. 4x , id salsum esse ex aliis quae de Timaei chronologia eomperia ha he- mus , luculenter apparet. Vide sitiae de ea re exposuimus in Vita Timaei. Cum Timaeo ap. Clem. Alex. componitur Clitarchus. Duris quum suum op chae Troianae annum verisimiliter silmserit ex anagraphis templi Iunonis famiae, cujus cultus ab illis Iunonis Argivae d rivatiir lv. Menodotum a p. Athen. XV, p. 6 a, A J, eundem numerum ex speetes ab Hellanico positum osse in Saeerit tibiis. Attamen Horinnicus,
si quidem roete eum Philoi horo aliisque Ais hi dum scriptoribus eois ponitur suo ls. D. 63, Philocli. 8j, in Trojana opocha ad Marmoris rona.
putum proxime accessisse di bet. Num aucto
res modo allati ab Og3 diluvio ad Olymp Inumerasse dicuntur atinos Io Io. Jam quum ah
Ogyge ad Cecropem cycli sint tres, a Cecropi vero ad finem Menesthei sox cycli statuantur, epocha Troiana eaderet in a. 3229 a. Chr. v l453 alite Olymp. I. Philochorus igitur a Marmore i et annis disserret. Quis dis pontia fortasses tollenda est lici, ut in Philochori si tigila. Deili errore seriptum hiat tias pria σέ. , rer In Inrbara, lueeuhius uti, a Monesiliet exitu vel iij iii a Demophontis . computatis sin-
665쪽
gulorum regum et archontum perpetuorum Atticorum antiis, tibi Acasto tribuit a. 36 seditur 39), usque ad initium Olympiadum praebent
annos 43 , annumerato primo Demophontis anno, sed non enumerato secundo brachyli, etii Olympiadem primam tribuunt. , sed non est eurannorum numerum Acasto datum mutemus; inimo ex antiquo sonte fluxisse videtur. Nam si Acasto ut editur, 39 anni assignaveris, Trojana
nesthei conjungitur excidium Ilii ; ita suo expeditio cadit in a. vel i3 κ 63 aute Olymp. I. . A Troiana nam sic verba intelligenda sunt in ad reditum Heraclidarum alii numerant
reto, alii Ι 8O annos. . In his aut mitius accurate I ao pro I 26, et i 8o pro i89 posuit, aut ex fonte hausit, ubi itinares anni ad solares erant revocati. Rem ita osse tum porse probabile est, tum
ex iis colligo, quae de Timaei calculis subiiciuntur. Is enim ab 334 a. Chr. ad Heraclidas numerasse dicitur a. 8ao, ita ut hos posuerit ii 54 a. Chr. vel 3 8 6 N 63 annis ante Olymp. l. Iam quum epoclia Troiana ex Timaei computo sit a. x343, inter hane et Heraclidarum redatum interiecti sunt a. i8s s 3 κ 63 . Sosibius Laeo, Eratosthenes, A DII odorus. Menon Ephorus, ut videtur, Troianam eminis
computarunt ex roeensibiis regum Lacedae- nii, rum accipe e rtim lateretilum:
statui ad se. τα Apollodori) Primam assisma
Olympiadem. In nonnullis rogi is ala Doruua -- merus fluctuat. Nos 53 necillim Dratis imiam , elati exputavimus a. 3i9; ElisCl,. ex Pittat a 325. Verias numerus qui fuerit, eo flatii siccitur, quod septenarius in singulis regnis tuiti Cicire se prodit, ut posses eum minimis mutati ibiti tibique sere restituere. Hae ratione admissa. numeros ita constituerem : 42, 35, 35, 28, ca,
is ρακλεigau εl: II λοπό,υηοου κάθοῖο ὶ et ex Nostri computo.JNeque vero temerarie de Eurysthei anno primo me statuisse probatur F. phori calculis, nondum addicitis osse pratuit artificiosioribu numeris Alexandrinorum. Et Dim Ephorus, deserente Diodoro XVI, 76, ab olymi'. a , . s. 34i a. Chr. ad Horaclidas numeravit Circa a. 7, inde idem antius eruitur, quem ram deiuniiiiiiii regni Eurysthei, quod Qx veterum ἀψa-γραρῶ, simplicitate pro ipsa reditus epoesii sumendum est. Apud Clementem idem Ephorci
666쪽
nnisi a. 35 ad Heraclidas numerasse dicitur.
Si numerus corruptus est, hoc ita possit exicari, ut Ephorus 14- i5 annos dederit Euryaei insantiae. eos irae ah 42 annis Eur stheo
catalogo tributis detraxerit Apollodor. totim sere addidit illis 4 α)i ideoque numerus
ementis primum regis Eurysthei annum signi aret io 6 a. Chr. . Similiter de Phaniae nu- ero ai'. Cein. iudicandum. Eratosthenes et Apollodorus Triaianam expetionem za antiis posteriorem faciunt quam actor Marmoris si is ); Horaelidarum reditum nutat 33 antiis ante risi i 28 ante in s). ideo rati Um quod antiquiores posuerunt 126 anno-am inter Troiam et Heraelidas interiectorum, uti diminuendum est 36 antiis, ita ut ab expe-itiotio Troj. ad reditum Ner. Sint a. 9o. Rritido vero primam Olympiadem posuerunton in Alcamenis postremum annum 35 vel J, sed in oelavum vel decimum. Huic et I anorum disserentiae si addis illam 36 annorum, totast annorum 63.
Quae moverint Eratosthenem et A poli domini ita statuerent et αυαγρα υ simplieitatem dere- inquerent, quaerenda sunt in studii, tum Lae laemoniorum α, ραεδc eum illis Atheniensium Deiliandi, tum ros quam accuratissime dispo-iendi ad historiae prohahilitatem. Itaque quum, Demophonte usque ad Melanthum, ab Hera-lidis Peloponneso pulsum, in Excerpt. Barbar. 4rea so tantum anni numerentur, ideoque At-iei a Metores ad hane rem respieientes bellum Projanum et reditum Heraclidarum uno tanto yelo seiuncta statuere poluerint: Alexandrini hrotiologi hoe spatium temporis quod ab aliis uigo i 26 annorum esse dicebatur, ita debueruntroarctare, ut eum Attica chronologia posset toncilia H. Quod secerunt, ut modo indicavi; 3ro 326 annis posuerunt so annos. Sed vides et hoe nimium esse, si ad Melanthi historiam it tQDderis. Verisimile est igitur, Erat sthenemion tam ad Melanthum repexi se, quam ad tem ora, quibus Heraclidae Atticam aggredi conati,iant. Neque istos so annos Eratosthenes primus, mplatando invenit, sed ex Atticorum nonnulorum compulis accepit. Etenim iam apud Thu--ydidem I, 3J a Troiae excidio ad Heraclidarum
-editum anni esse dicuntur octoginta. Idem aliis quoquo auetoribus probatum esse Iehuit. Inde enim explieo numerum sosibii tui, reserente Clem. Alex. , Trojam eaptam pse. Dit a. 395 ante Olymp. I, i. e. IIII a. Ch. II. Nimirum addit 8o annos ad annum Iret, qui,
iat antea monui, in vetustis A m*xie et ab Ephoro pro rediius epocha ponebatur. Iam quum Sosibius, Callimaehi aequalis, in anno It
raclidarum reditus nondum recesserit ab veterum ea talogorum simplicitate, consentaneum est annum a Io4, quem Eratosthenes huic rei assignat, ab hoc ipso demum ratiocinando esse
Etenim catalogi ineipiebant ab rege Eurystheo. Mus regni annus primus limi) ab antiquioribus ponebatur pro epocha reditus Hera- elidarum. Sed quum Enostheus in ipsa Pelopon-
amo natus narraretur, cis nisero debuit hujus regis anno primo reditus epocham assignari.
Quare jam Ephorus, ut suspicati sumus, 34-x5 annos irihuit insantiae Eurysthei, atque regno eius non 42, ut in ea alogo erat, sed a tantum annos dedit. Aliter feeit Eratosthenes. Is proba-hili tis statuit, Eurystheum non decimo quarto vel quinto, sed vigesimo octavo demum aetatis
anno regnum suscepisso; Deque tamen him di 8annos iii 4 α illis in eatalogo notatis e imprehensos esse voluit, sed illis addidit, ita ut Eurystheus
ei rea idem tempus regnare ecepisset, quo Ephorus voluisse videtur, atque inde ab hoc anno numeraret 28 annos ad natales Eurysthei. Praetorea Eratosthenes, ut jam Q. Mulier. Dor. II, p. 5 a suspicatus est, unum vel duos annos tribuit Aristomeni. Itaque Eurystheus regnare incipit as-3o annis post reditum Heraclidarum. Qui quum hunc in modum αγ3O annis superi r laetus esset quam a prioribus statui soleret, ah hoe vero usque ad Olympiadem primam certus quidam numerus, ut videtur, receptus ess t, consentaneum est etiam Olympiadem primam totidem annis ah Eratosthene superiorem factam. Igitur ab Alcamenis anno 37 remota est ad ritisdem annum 8. - Explicandum autem restat eur Eratosthenes regibus Lacedaemoniorum non 3 5 annos, sed 325 sec. Eusebium tribuerit. Porro si in hisce non omnia aeeuratissimo ad annum expendi, hoc, puto, propter numer eum suctuationem lectores excusabunt.
Pauea his subjungere liceat de loco, quem Lycurgus et quae cum eo componitur Iphiti Olympias in veteribus anagraphis occupaverit. Eusebius Arni. p. a 39 ed. Mai Apollod rum dieit a coloniis Ionicis quae communi omnium consonsu 6o annis solaribus, vel uno cyclo post Beraelidarum reditum ponunturo usque ad Lycurgum numerare annos 359. Idem ex Eratosthene tradit Clem. Alex. I, c. II, p. 4 2 Polter. , tona.
II, p. 9a Κlota.; v. Apollodor. D. 3. Iam si r putaveris Coroebi Olympiadem cirea triginta a nos ab Eratosthene superiorem saetam esse quam
667쪽
in anagraphis, probabile est Iphiti Olympiadem eandem sortem expertam esse. Igitur quod Apollodoro ab lotium coloniis s. iunctum erat
annis i 59, idem in velt. anagrophis ab iis distahat 189 sive 3κ63 antiis, vel 4κ63 a. ab reditu Heraclidarum. A Coroebi Olympiade ad Heraclidas, uti vidimus, numerabantur 5 eycli; tindo ollieitur Iphili Olvmpiadem positam fuisse 63 annis ante το6, vel a. 839 ante Chr. Atque ita rem habere docent scriptores Eratosthene antiquiores. Nam Thue ydides I, i 8: Tm γάρ
qui p. 13 dicit Thespii aetate jura scripsisso
Lacedaemoniis Lyeurgum. Etenim a Thespio ad Olymp. I Excerpia Barbara numerant a. 66, Eusebius 56 tantum annos computat; quae decem annorum disserentia pendere videtur ab illa decem annorum disserentia, quam in annis reg hus I arod:emnni Oraim tributis deprehendimus. Similiter Callimachus a Coroebo ad Iphi- tum non nisi 5a annos exputat, quum primitus suisse debeant 63. noli qua de Lycurgi aetate testimonia asserre et ex diversis veterum syst matis chronologieis explicare non sest huius ii ei; vide quae eong sserunt O. Mulier. Dor. I, p. 33a;
II, p. 5o3, Clinton F. u. p. VIII, et 4 6 sqq.
critis tamen rationes omnino improbandae surit. Ut redeam, unde digressus sum, fit Persunt nonnulla de aera Troiana testimonia, quae vero aut eum Apollodori calculis consentiunt, ut a P. Dionys. H. I, p. 6o Ν3ib., aut tam vaga sunt, ut
certius aliquid ex iis eoncludi nequeat, sicut illud apud Diogen Laert. IX, 4r, ubi Democritus dicit se μικρου διάκοσμου scripsisse annis 3o post Troiae rasum s v. Clint. ad a. 46o). Talia
enumerare nullius est utilitatis. 0 h. 25. vs. 4o- 4 I
Beeekhil eoni tura, licet multa semper erunt
sequentis epoch;e annum ferri nequit, ille pre pter aliorum de re nostra testimonia non pres, hi lis est. Nam seeundum Homer . Od. r. LA Egisthus post necem Agamemnonis seprem mgnat annis; Canon Hieronymi Orestis rΘgni in tium ponit a. 6; Canon Gr. a. 4 Demophoota Hellanicus sis. 8et) iudicium nostrum atrum esse narrat ἐμέα revexic postquam Mars elptunus de ualirrhothio eatissam dixissenti Vides haec explicari non posse ex illa generationum ratione, quam Herodotus plerumque sequitur, t que ex illa, quae novem generatione Pro tuu-dem ponit regibus. Igitur quum vulgo a Ooc ad minophonten sex cycli D timererit ir, statum dum foret unam generati nem Hellanico esse annorum, ita ut duo cycli sint 3 generati aut novem γευεαic Atheriienses si ilicare volum runt totidem eyelos 63 antiortim; nam svi qui a Ceerope ad Demophontom Do em ocliti statuerint, supra vidimus ex loco Clementis C
, Σαλαμῖ,α supplevit Sel dentis; articulis rei erunt Prideaux. et Boeckh. Res, de qua V. Strabo XIV, 5, 3. pom:sisFrem annis post captam Trinam; etiam asu cedens sepocha ex vetustarum ἀυατρα mi ermputatione annis post Trojam Ponenda erat Quae sequitur epocha de coloniis Ionici, alnostra seiuncta est II 6 annis; quod intervallam proprie ponendum erat inter Troiae epoctam et illam eoloniarum Ionicarum Fortasse hae re Cyprio vel Salaminio auctore tiarasta sunt; qEa salaminis originibus computavit, quae abscia Troiana ei Ocha computabantur. - Mone mvero est Nostrum epocham Trojanam non ν suisse, uti debebat, in anno expeditionis, set eum plerisque serioris aetatis seriptoribus is
anno exeidii; quod inde apparet quod in lapiti
inter eo. 24 et 25 maius spatium vacuum n&
668쪽
tum est. Atque mirum est inde ab exeidio Troiaeisque ad Diognetum in Marmore numerari 945nnos, qui ad antium explent quindecim octos. tum casu fortuito h e saeium est, an ex eo colis igero iieet tabulam nostram majori quodam an-iorum cyclo absoluto in Parii itisula composi .am esse p
Pro Notan, quod contra literarum vestigia rei Pserant priores editoris , Binckhius cum, es litigio ad Herodot. IX, 9 , ubi v. etiam uehr.) restituit Naiλεύς. sequentia Palmerius
xeliqua, p ter anni numerum, eadem sunt quaeipud Mec ium. Palmerium secuti sunt Pri- leavx. et Chandier. , nisi quod ille scripsit καὶ ἐεεδου και Κολον va , Miagvτα etc; llic vero :oxi v sv Καρία M Met ἀγείρας 'lωvM, M ωκiσxv Ερεσπι, et post Κλαζομευάς dedit: Πριήmv και Ugεῖ , Τεω, Κολορωva, II dum, Φώκαι- , M v, etc. Ab his omnibus longius recedit, inius, qui suas rationes his exponit verbis :i Milolus, inquit, primo loco nominanda eratat Nelei urtis, tum Ephesus inter reliquas poti bima, qHae vs. 43 initio comparet. Dedi igitur 5κισε Μίλητου; T vs. 4 a superest ex Μίλη Tov.
AN est in Ni AN . Sequuntur Ephesus, Eruthrae, ClaχOmenae, T. .HNKAT muto in
αὶ, quod Chandier. habet, nequit serri. Post
rum civitatum ordinem recte dedit Chlander. ;PUndvim ex eodem, ex quo Noster, sonte habetaelianus V. H. VIII, 5, quae res Robertistio Cain lumniandi praebuit materiam. Vs. 44 Palm. verba Mευεσθί - τρε iriaiδεκάmυ ἔτους e vs. 39 male esse repetita censet; Ε in hac voce Seldotii OP rae omisisse videntur, qui id habet in minus dialis est in notis; non enim defendi s arma Mευε-s6iac Potest exemplis Πεψα α, Πα invi , ἀχυιως, etc., quae ex alio sunt genero. Medontem desiderabat lam Selit., quo magis verisimile, M GDQέtiac vere in lapido fuisse. Quare etsi Palmerii eoujectura nimium audax vix admittenda est, tamen in eo videtur lapicida peccasse, quod
ua viορέω e se ipserit pro Miktivmic, quod probat etiam Dodisellus. . Lydiatus illud Maυεσθέω intitavit tu seu Νηλέ-. Idem pro Alli, quod in lapide est, posuit Hill, ut numerus esset 8o3.
Quae Omnia improbanda. Numerus non alius esse potest ae 8 3. a Marmor igitur Ionicas eolonias ponit ias a p. salaminem conditam, atque a. i 3 Medontis. Ex veti. αυαγρα v ratione, ut iam monui, res
collocanda erat Ia6 set X 63ὶ post aeram Troj
nam. Ac revera apud Eusebium a Primo anno Dentophontis ad a. 13 Medontis numerantur Iasanni; neque dubito quin sic computaverit auctor, ex quo Noster Medontis annum sumsit, nesciens hoc non quadrare cum altero suo numero. Sin talem confusionem Marmoris auctori tribuere nolueris, statuendum est Nostrum, eandem rem a. I 3 a Post Trojam captam ut tamen anno i 3 Mediantis tribucratem, alium ante oculos hahuisAe regum catalogum , qui usque ad Medontem sex annos plus Numeravit quam ille Eusebii. Codro c. g. non a I, Sed 27 annos tribuerit. Verum minime verisimile est istum annum i 3Medontis ex historiae traditione desumtum rise, sed pendet is sine dubio ex illo regum catalogo, quoin Eusebius secutus est; et ex vulgari illa sententia Ionicarum coloniarum deductionem ab aera Troiana duobus distare cyclis. - Ηist riam si consulta eris et rei Probabilitatem, consentaneum est rem cadere in primum annum Medontis. Quare suspicor antiquiores a Dem phonte usque ad Medontem non cum Eusebio numerasse II 3 , sed Iasi annos. Idque indieare
videtur Euseb. Arm. P. 136, ubi Medonti nonao annos tribuit, sed 8 tantum 9 in latiuisj; itaque auctor unde hoc fluxerit, prioribus regibusta aniliis Plus dederit. Ceterum laterculus regum a Demophonte ad Medontem hic est: Demophon Oxynt SAphidas
Iam si Aphidae I 4 annos dederis, quattuor Thesidae expletit unam epocham 63 annorum; Codro si dederis 26 annos, duo novae stirpis reges Per idem temporta spatium regna-
669쪽
verint. Coniectura haec nitiantur, sed admodum illa probabili, si quidem concesseris vera esse quae de α αγρο , ration thias statuimus. Ut ulterius progrediamur; quoniam Ionicae loniae primo Modcintis anno deductast ab Olymp. x ex veterum chronologia 5 cyclis distant, sequitur inde, ut a Medonte usque ad Eschyli a. i vel et, cui Olymp. I adscribitiar, anni sint 315 5 53 . Reee laterculum :
sed ad id animum attendit, puto, ut posteris II dontis, qui usque ad Uidicum 'Maaic appellantur s es Pausan. I, 3, 2 : El δέ uoi ravati oratig ρεσκε και τους cino Meλάυθου ναοiλεύσαυ-ς te Κώlδαου του Aloiμίδου, καὶ τούetouc au ἀπηρiθμη - σάμηυ; es. Itermann. Gr. Λntiquit. s io3 et quos laudat), rotundum, quem dicere licet, annorum numerum assignaret. Iam ah AEschylo usque ad Clidi m numerantur anni 56; quibus si addideris a. 3aa, a Medonte ad Clidicum numerantur 3 8 vel 5κ63. Igittar summam annorum, quibus
Medontidae regnarunt, in universum ex sensu veterum catalogorum computavit; verum non
dubito, quin primitivus annorum numerus iisque ad brachylum vel Olymp. 1 fuerit 315 , inde usque ad Clidieum 63. Hae si fuerint rationes antiquissimae chron logiae, iam quaeritur, quasnam rationes Marmor Parium , quod jam longe abest a vetustiorum simplicitate, secutum sit. Quid de spatio inter hellum Trojanum et colonias Ionicas interjecto statuendum esse putem, supra iam indicavi. Aliter statuit Methhius, qui Marmoris Canon m a Troila capta usque ad Ionum colonias ita constituendum putat, ut Noster assumpserit nurum. Exeerptorum Barb qui quinque annos praebent quam canon Eusebiij; at lue anendi
Trojae captae ex comptitia n sumendum Θωeenset. Ideo Canonem Marmoris adornavit Maein modum :
Quibus subiicit haec : a Melanthum conse Lbant omnes csse ex Messenia ab Heraelidi, pusum et deinceps Atticae regein creatum; et a Troja eapia usque ad finem Thymoeta . cui Meluithus successit, anni sunt sexaginta: Patet diue ostrum annis sexaginta post Ilii excidium t ditum Heraclida iram collocasse, quod con, lire cum nonnullorum sentetitia apud strat nona XIII, p. 58a) notavit Dod melius Celemnquod Ionicam coloniam Medonte archonte de ductam Parius statuerit, convenit ei mun vetustisama, quae Medontis et Nelei dis idium ei eolo iadeducendae originem fuisse tradiderat; rem in Aeastum distulerant, non initium Ioniae metaditae, sed stabilitam jam et quodammodo per. sectam novam rem publicam spectabant . Etetur Euseb. Ionicas colonias deductos ait a. 13 Aeaea quod a Nostri rationibus distat uo annis; tamen hane disserentiam ita explicandam puto. ut Meckhius vult, sed pendet illa Di videmex diversa chronologia, de qua infra more-himus. Quod deinde reliquorum archontum pel tuorum annos attinet, B armor Parium a M dontis anno a O usque ad Creontem , primum archontem annuum Ol. 24, 2 , numerat annae 38 vid. Marm. a. 4 is), Eusebius 36 . Disse. rentia est viginti annorum. Eusebius autem Charopis, primi archontis de rinalis, Murun primum assignat Olymp. 6, 4, contra Di π Hal. Olymp. 7, 3. Hun C quum sequendum e Mecnseat Meekhius , canonem Eusebii ita erum-
670쪽
clandum esse dicit, ut aut Hippomeni novem tinni tribuantur pro decem, aut ob mutatum interim anni Attici cardinem uni ex Charopis Successoribus, exempli caussa huic ipsi Hipp moni anni novem et semestre adscribantur. Posterius ubi statueris, annos ante mutatum Cardinem Omnes sex mensibus priores sumendos esse, primum igitur Charopis annum proprie ab anno medio Dium p. 6, 4 computandum lare, sed tamen cum Dionysio signandum numero olymp. 7, 3. Inde jam sequi Olymp. I, non cum Eusebio tribuendum tertio, sed secundo anno aeschyli. Itaque si Parius tot annos singulis inde ab AEschylo archontibus tribuisset, quot Eusebius ad mentem Dionysii correctus, Nostrum ira computando illo spatio, quod est inter Μedontis a. ao et disclivit a. I interiectum, annis disserre ai. Hos igitur inter archontes dividendos Me, atque ita quidem, ut Marmoris annus 63 incidat in Phereclem, erius nomen prodi terminatione in lapide superstite. - His ita disputatis Binckhius ex diversis archontum numeris, quos vet t. nobis tradiderunt svide supra), novum catalogum fingit Marmoris rationibus accommodatum. Est vero hic rA. Μ 8OS Acasti a. I P. I. 3643 7 -- 36 - 368o
24.a Ceterum valde dubito num hac
sensus Eusebiani et Parii Canonis explicandu sit. Moam qualemcunquo de hac re opinionem proferam ad epoch. 3 . oeh. 28. VS. 44-4 S. T 2vη dedit Selden.; Μεγακλεους pro Μεγα- κλοῖς primu proposuit Prideaux. In numero
quia sic Hesiodus distaret ab Ionica coloniann moro rotundo annorum I 4 , pt ab Homero annis 3o. Inter eos qui Hesiodum Homoro antiquiorem secerunt, numeratur Ephorus sis. i 643 et Atiliis poeta vel Λ totus Philologus a P. Gell. III, D, v. mann. Analoci. crit p. 63, a Meckhio citata); cs Geta. Prologg. ad Hesiod. P. 14. Plura dat Utrieius Histor poescos Graec. lom. I, P. 333 sq. Wolever. in Poetis Homericis P. 146 sqq. ora. 29. Vs. 45. Inter vetorum de Homeri aetate testimonia ad Nostri rationes Proxime accedunt : Porphyritis in Φιλοσορ. ἐστορ. ap. Suidam v. πιμηρος set Spost Troiam, et deinde paullo aliter 13 atito olymp. I; posterius concinit cum Parii numero ex computo B si sumas, quare hunc computum tu Marmore notavit Meckli ius), Solinus Polyhist. c. 43 Ηom. nascitur ara post Troj. J, Neposam Gellium XVII, at scirca a. I 36 ante Olum'. i), Cicero De rep. II, Io a. I 38 ante olvmp. ij. Sosibius Laco Homerum ponit 9o annis ante olymp. I; idem sere sensisse doliat Herodotuq II, 533, qui Homerum 4oΟ annis ante suam aetatem vixisse dicit. Apud Ciceronem st. I.; v. Apollodor. D. p. 444ὶ 3o annis ante Lucurgum ponitur. Fluxit hoc ex scriptis Alexandrinorum. Apparet igitur ex iis, quae antea de Lycurgi aetate diximus, Sosibium suum numerum Ponere ex rationibus veterum πιατρα*ωv, quae Lycurgum assignarunt a. 63 ante Olympiadem I. Poste-37