장음표시 사용
252쪽
uicumque Platonis Timaeum , Marsiliique Helai in Timaeum excellens compendium legit, quicumque Visceniti Cartari tab Iam mundi caelestis edit. PataUnae I 626. ad operis eius pag 3. afixam inspexit , quisquis inquam schema mundi caelestis Danoris At Neria in novissima eius operum Romana editione tomi, quo infernum describit fronti praefixum , aliaque ex PythagorLeorum placitis delecta mundi systemata in aes incisa oculis, demente lustravit, ei tabula cosmographi ea Diaeo . Tibetana , quam heic ex autographo Tibetano musei Borgiani Velitris proferimus, nec novitatis speciem , nec admirationis incitamentum adferre potest . Tabulam hane Indico - Ti tanam pinxit Ion- dela- - - ri pictor Tibetanus ex archetypo sacro in Mapraria Libasesens asservato ; eius meminit Bernouli in notis ad pag. I96. Is rom. I. ad Anquet illi du Perron opus inseriptum, Recberchew HAstorique geographiques fur l' Inde : eam vero illustravit auctor
Alp, aberi Tibetani pag. 4 a. O sp, apud quem plura in hanc
rem reperire , & ipsam tabulam systematis huius cosmogonici ex linteo TVetano in aeq incisam inspicere poteris. Nos pauca ex Indica doctrina hete addemus . atque ex iis patebit , non solum Tibetanos a Brali manibus Magis hanc cosmogoniam accepisse, sed iam inde a remotissimo tempore hoc cosmogonicum systema per Pythagorae asseclas in Graeciam , ac inde in Latium perlatum fuisse. Patefacta armis Alexandri M. India , montis Meru in eadem Inia exstantis meminit Strabo lib. is. Plinius his. nat. lib. 6. cap. 1 o. Arrianus de Alexandri experitione, & Q. Curtius lib. 8. cap. 19. Angli Calcuttenses in libro Anacci resarches , tom. I. pag. a 38 II. P Iohannes a Brito in eod. Lusitano mis Dos erros dos gentios do Concaci da India cap. 4. , ubi nomen eius scribit corrupte Maga Mera Rum adam pro Mab. - Ramada . Heletu ipse perspicis Maga vocabulum ex eorruptione Tamusica proi
253쪽
mba magnus dictioni Samserdamieae suppositum fuisse . Maia
Meru Pa υada enim sonat, magnus Meria mons . Huius montis
Mera ab India paullo longinquior etiam meminit philosophus Peguanus Mahalab 7 Dbermaristaguru supra in compendio legis Barmanorum pag. 3 I. ubi ait: Si deve in pr/mo Logo ossem
vare come per eceellente mondo attualmente essente , quello Baetiopso nes gran circolo eon in medeto la sua montagna di Meru, edε suoi feddi marI, eon I sette eerchi di monti , si granae Oceano con D 4. grandi Mole, e la gran massa di terra stiosa. Hunc
montem Meru, paradisumque terrestrem in India situm describit etiam Sinteus liber ΚIet , cuius meminimus nos in systemate Brahmanico pag. 29 3. 29 . De eo agit P. Marcus a Tumba in cod. v. in fol. pag. 3 3I. P. Ilde phonsus a Praesentatione Carm. Disc. in eod. v. bibl. S. Cong. de Prop. Fide , De lege Indorum cap. 6. de forma ct situ mundi ex opinione Brahmanum , liber Indicus Amara ba sect. i. seu de eaeis gentilium Indico. Non vacat heie omnia Asiaticae gentis de monte Me
referre commenta, neque omnes allatorum scriptorum adducere disputationes . Ex iis omnibus rite expensis , ac Indicae mythologiae & geographiae praesidio munitis , I. Statuendum est r montem Mera eumdem en, qui Indis est Himala, vel Hemadrimons frigidus, mons nivosus, mons aureus. Is componitur ex I. montibus, quorum princeps collocari debet sub gradu laut. b. . circiter 3 s. Vide supra in hoc opere pag. qq. 63. sub nota 7. pag. 3 r. sub nota a. & pag. I 3 I. 33 a. Systema Brali manicum pag. 32o. 3II. 28 . O' seq. ac praesertim tab. XUI., in qua ex autographo Indico musti Borgiani Misa deum & Pamadi deam, id est Solem & Lunam symbolica Indiae numina in aes in eisa & montibus Meru seu Himala inissidentia exhibuimus. Vide pariter stum montis Meru physicum& geographicum ex descriptione globi Indici in eodem systemate Brahmanico pag. I 33. differt. de Sbrisama seu Baccho iunio-ti Indico. Mons iste terrestris & physicus a remotissimo tempore Indorum fictionibus insig nis , cum & Graeci suum Bacchum ex D s Iemore in monte Mera in India natum fuisse iactaverint,
254쪽
ex Indorum sententia in eentro mundi constitutus, Indis rotundus est, Tibetanis quadratus. Illi 7. maribus in circulum eum affluentibus cinctum esse opinantur , Tibetani e contra Labae philosophi veteris Indicae philosophiae novatores expuncto in hoc mundi systemate circulo , & substituto eidem quadrangulo, & montem & eum circumfluentia I. maria in forma quadrata , seu quadrangulari describunt. Et talem eum exhibet typus ex linteo Borgiano a Tibet ano pictore expressus.Mons iste apud Indos stat in medio mari ac terram & caelum veluti scala quaedam conjungit. Innititur testudini stabilitatis symbolo , & testudo serpenti vitae & mortis, seu aeris vel aetheris totum mundum circumplexi symbolo. Ex eo, ut 7. alios montes sibi proximos complectente, quatuor insignes scaturiunt fluvii, Ganges, Gagra, Indus seu Sinctu , & alter , qui non in Indiam, sed in regnum Γbet divergit . Mons ipse gradibus distinctus est. & in his dii deaeque Indi eae & Tibetanae, contemplato. res Tibetanis Labae, id est astra, planetae, & s. mundi elementa personas induta versantur, ac boni dii , quos Indi
Lὰυaguel nuncupant, 8. mundi partes custodiunt, quarum nomina , ut 8. horum deorum mundi custodum gesta, Indi recitare solent. In monte ipso domicilia , sedes , & gloria paradisia ea est dei Visbnu , quae Vagunda , gloria dei SHυae . quae Rassisam, & gloria dei Brahma, quae mutii vel miasba dicitur. Sessa seu Sol, Pamari seu Luna principem locum tenent, atque astra haec horisentaliter in ellyptica circa montem revolis vuntur, quae comitantur alii planetae ut contemplatores, Ma.gi, eonsiliarii, di satellites suum cursum definito ordine perficientes l . In ipso montis eacumine residet supremus Deus P G g a rabrabia
i Vide eod. nsis in fol. P. Narei es.s , quales praeterea fiant eouisum a Tumba pag. t 46. , & de diis seu Dein sibi invicem vel oppositi . sve ante inter
vagaeι in monte inru versantibus , se . Me retro . quidve ex illorum serie Baa eri, bisoriam regni Bactriani pag. 4. uobis proveniat, quibus temporibus . ω& 9. Conser Platonem in Timaeo p. I a. quo pacto delitescant finguli πιι eme dc 7 a 3. edit. Basil. Horum vero deorum raut, quidve portendant quando orien- έ Solis, Lunae , Lueiseri seu Veneris , res bominibus harum rerum peritis tia Nercurii, aliorumque siderum eboreas, morem Deutiant: mee inquam abfluo in inter ipsos eon Gones , et euioram. diligenti mulareorum ipsorum inisectioque ipsorum revolutioneι varias O M- ne explieare velle inanis es labor . Et paulis
255쪽
23 rabrabma, qui post diluvium dispulsis aquis in eo monte appa
ruit , atque deum Brahma , in nu & Sbisa id est terram, aquam, Ignem Vel Solem vocando, eis praecepit, ut inciperentres perditas restaurare , novasque procreare ij. Quod quidem ipsos hodie lum praestare Indi dicunt. Supra montem Meru in multis cellulis distinctis , quae omnes smul aedificium quoddam instar ob tulae & inversae pyramidis constituunt , deorum
& beatorum sedes & inansiones sunt , ad quas beati illi per duodecim signa Zodiacalia in ellyptica , quam Sol seu deus Sbi.
ma horison taliter circa montem Meru revolvendo percurrit , a terra per montem Meru ascendendo penetrant, & iterum per
eadem Zodiaci signa & montem Meru redeunt , dum hominibus apparent, aut ad informanda humana corpora in hanc ter ram a delabuntur. Mons Mem , ut iam diximus , ex opinione Indorum sua ima basi terrae inititur, & haec testudini, testudo, ut aliqui volunt , serpenti. Vide in systemate Brali manico tab. IX. c. secunda
opinio Indorum, qua tenent. Solem, Lunam , & reliqua astra circa montem revolvi. communis erat olim etiam Atheniensibus. Acad. des inscript.lom. XUHI.
pag. I 0. II . Conser etiam vitam P
tbagorae apud molium bibl. pag. 1ἐI . ubi ita disserit : Duo ierim orbes in eae isto esse , ct primum ae remo:6simum firmamentum . ubi oesummus Deus . ceteνique intelligestia praediti dii . De. inde r. planetae sequuntur . Saturni , Iovis , Martis, Venerit, Mereurit . Solis θ Lanae . post pla etas ignis. moae uer , quem sequitur aqua , omnibus ML sima subest tellus . Indis Saturnus est detix Cia.i seu Sbani , Iupiter Bra .
Jasi deorum magister . Mars clova, verius Sburea . Nereurius Ruflba . Sol Sara , Luna Ciandra , qtio uim symbola sunt deus Sbida & Parvadi dea , ignis v bni aer detis Indra , aqua deus Visbnu . terra deos Βνσbma , qui diimoatem Meru occupant .
paullo infra : Ad eos mundi genseor ita
fatar . Dii deorum quorum opifex ego, o pater famadiaee attes ite . Quae a me facta sunt . Confer etiam Platonis Axioreum . quamquam eum aliqui Platoui abiudicent. 1 Εκ hae veterum Magoram de de rum domicilio , in monte Mera seu Himala constituto , sententia , orta et ea apud Ausptios , Sotbas , dc Ddor opinio , montem Meria seu Himala , in quo deus apparuisse fingitur , in suo supremo cacumine a diluvii aquis meris sum non fuisse. Uide apud Platon. Aegyptii sacerdotis ad Solonem loquentis theogoniam in Timaeo stra. 7 6. 7or. Iulii n. lib. I. pag. 1o. & supra in Deopere pag. ro 7 Io 8. Ο vide supra pag. Is I. In notis CI
edit Venet. Alphab. Tibet. , & figuram mundi heie in aes incisam , in qua So
Ac Luna ad latera montis Meru appininguntur . His consentaneae sunt recentiora in Iusaeorum tabulae de Pa si isso terretiri . Vide opinionem Rabbi
256쪽
eunda incarnatio dei ri'qu. Tota vero haec moles, id est terra, mons V m , & paradisus ex mari, ex aqua, seu ex humido assurgit. Magi Indici indicare volunt, terram totamque m lem viii bilis huius Mundi ex aqua procreatam fuisse . Vide supra pag ao o. initium illustrationis primi sacelli Indici Borgiani. Quocirco, illi philosophi indici qui deum k ishnia seu aquae principium colunt, etiam hunc ipsum deum in supremo montis Meru cacumine collocant, tamquam omnium deorum prin cipem . Illi vero philosophi Indici, qui ignem adorant, seu Sb vae deo rerum & mundi procreationem attribuunt, illi inquam etiam Sbisam deum, Solem seu lenem in supremo montis Me. cacumine collocant, eique Lunam seu Parυadi deam uxorem assignant. Shi υa deum & Pa υadi deam in monte Memconsidentes, & tigridem , quae ob maculas nigras in suo flavo flammeo corpore dispersas, caelum , stellasque caeli exhibet, mutuo conspicientes vide in systemate Brahmanico tab. XVI. His duobus Divis in systemate SH uisarum seu ignem colentium, origo Gangis & Gagra fluminum, qui ex paradiso dimanant, attribuitur, quare Deum Shisa cum Gange ex eius capite prosiliente, aut ex eius sinu dilabente pingere solent. Vide in eoisdem syst. Brali manico Ob. X. tab XVI pag. 32o. 3 al. Hoc idem de Nilo docuere Aegyptii, qui Nilum ex Luna ortum Dic se fabulantur. Tota mundi moles, seu Meru , paradisus, te ra, aqua, caelum, infernus uno continentur ovo, seu circulo figurae ovalis; quocirco vetustissima illa gentium philosophia, omnia ex oυo procreata fuisse . Disono dunque, ait R. P. Marcus a Tumba ex Indico libro Bbaeaυadvurana . pag. I a. in cod.
257쪽
o Ottive, secondo che a anno bene o male operato nelia tran Agraetione precedente i e eois si damo te ricompense, e si casibi ille eose ordinarie Oe. Vide compendium legis Barmanorum pag. 8.,
ubi Peguanus doctor Mahalabas Dbermaragia gum interrogati COD insegna la lene dei giusi 8 . . . Ricbe non ν δ auro , che udesino det merito , e dei demerito in Uni υIta , at pari deu' Ombradet proprio corpo , che mai da nos si separa Ietuendoei , e ebe tra lecreature animate attre nasono cattive . aure buone 3 che da Uomo
in gloriain caelestem montino e discendino alternatisamente. En ergo veterem Indicorum philosophorum doctrinam de animarum transmigratione hodiedum in India in suo integro vigore exsistentem l Animae immortales sunt, eaeque pro merito, aut demerito transmigrant. Dum mundi ovum in prima mundi rerum creatione ruptum fuit, pars suprema septem constituit caelos , media septem continentes seu insulas, extima & infima septem maria. Vide P. Ilde phon si cod. mss cap. 6. de lege Indorum, P. Marci a Tumba cod. . In sol. pag. I s a. systema Brahmanicum pag. I 63. i 6 . ct seq. Hinc repeti debet etiam Tibetani pictoris auctoritas , qui monti Meru septem affingit maria . Cirisca insulas aut continentes monti Meru adiacentes non eadem
est ratio alii enim novem, alii octo,alii tantummodo T. agnoscunt. Id quod omnes ore unanimi fatentur, est , Indiam seu Gembbuin dip secundum hoc mundi systema in medio mundi sitam csse . atque statim ad eius boreale latus montem Meru assurgere. Hoc faten inr Tibetani Lahae , qui in hoc Borgiano Indico - Tibetano monumento in ima parte in medio insulam Gembburipcollocant, atque inde ex Benares seu veteri Castata suam originem repetunt. Eam urbem ipsi Scher - efa . AI, Indi septen. trionales Rasi nuncupant. Vide Alphab. Tibet. pag. 74. In hoc igitur loco, mundi Indici centro constituto , atque inde paullo supra versus boream in altum monte Meru, in quo Parari s est, assurgente, ad imam huius montis partem etiam
258쪽
a 3 7 Infernus ex simi est neeesse. Animae enim illae , quae lethali
culpa sunt infectae , ad inferni deum Tam proemii & poenae iudicem delabantur oportet, apud quem in sua trasmigratione contractas labes expiare compelluntur . Uide systema Brahma, nicum pag. 377. tab. XxIu. . & Plato in Axiocho ex sententia Magi Gobriae ait : Animam postquam a eorpore sit exoluta in uno tum quemdam locum subterraneo discedere recessu , in quo Hurmis At regia nihilomino , quam aula Iovis. Terra enim mundi medium tenente ambitum eius esse globo iam , cuius alterum quidem semior bem dii Iuperi acceperint , inferi alteram . Confer etiam Strabonem lib. I s. de immortalitate animae a Brah manibus asserta. Plurimas eorum de morte disputationes esse. Texere etiam fabulas quasdam quemadmodum Plato de immortalitate animae , O de iudiciis quae apud inferos sunt. Igitur inferni Indici locus est sub fluvio ramuna, qui a borea ex uno montium, qui monti Meruadstant, effunditur; atque hie fluvius Indis Sygis flumen est, per quod impiae animae ad infernum devehuntur . Quare ipse deus Tama, a quo Tamna flumen nomen suum accepit , huius flaminis frater, id est xvi in I in ramunabbrida dicitur. Vide systema Brali manicum pag. i 77. P. Marcum a Tumba in cod. mss. In fol. pag. I 3 a. Haec igitur apud gentiles pervetusta est de Inferno doctrina , quae ex India in Graeciam perlata fuit. i Inferni, poenarum, & dei Tamae tribunal ac imagines
tr SeIte hoe animadvertIt doctissimus
Abbas Laηtius in erudita synopsi systematis B ah manici . Uide Gioenais δι' terati, tom Lxxxv II. Pisa anno 1791. presso Gaetano Mugnaint .ari I pag. 6. Quod si in hae Iud eo - Tlaetana eos. m gonia , aliisque Indicis monumentis nulla est naturalium , physicarum, altro D micarum , ae moralium rerum Coo dinatio et quod si inanes sunt, dc sensu physico de morali vaeuae omnes in dorum sabulae; quodsi hae eaedem Era, manicae sabulae , libri , monumenta unice ad Manetem . ad Indiae reges Iorales . ae ad he oes seros de hiltoruc- gentis Indicae referuntur et Prote
tio Inanis & ridicula censeri debet i ta a Vereribus Graecis tam decantata abGautea philosophia ; inanis & vacua supponi debet tota Magorum doctrina οῦ vana , inutilis, & stulta Graecorum philosophorum ad Aegyptios sa-eerdotes δέ Magos doctrinae hauriendae caussa peregrinatio . dc eum iis commuinnitatio . Uide de istiagora supra ex diribus Insteis consectaris , de Plato e Ciceronem oster. tom. HI. edit. Lugd. de fossi bos. in maI. lib. s. pag. 127. dc eodem lib. s. pag. IlI, ubi ait: Cur Plato Aegyptum Aeragravit , ut a facerdotibus barbaris numeror , er caeleis
sis accureor λ cur pos Tarestum ad
259쪽
exhibuimus in systemate Brahmanico si .r 7. tab. XxIII. similis fere huic , quam heic dedimus , est descriptio montis Mem, Paradisi , & Inferni apud Iaponnenses . Vide apud Franciscum Pi vatium tom. 8. dictionari scientifici pag. 2o9. t b. ΑλA. I. ubi Pi vatius ex Memphero , legationum Batavarum sylloge, e X P. Gurmano & theologorum Iapponensium sententia mundi ex aquis creati, & aquis expiati imaginem affert . Arbor, seu arboris truncus terram, & montem Meru exhibense X aquis attollitur, eiusque apici insidet Iapponnensis deus Ca- non , qui idem plane est ac Indicus deus Visbis aquarum praeses, di rector . Stant etiam in eo simulacro ad latera montis Meru seu arboris truncum , boni malique geni serpentem vitae,& mortis symbolum , monti Mreti circumpleXum motu celerIcircumagentes, & perfricantes, ut vita , & morte, generatione, di corruptione rerum mundum conservent , & bonis quidem hominibus vitam, malis mortem constitutam esse indicent. Adriatat in ea tabula Sol in aquis , supremi dei symbolum vitae servator , & destructor , omnis generationis & corruptionis auctor. Itaque montis Mera fabula, & allegoria , uti ad Gra cos , ita ad Avenses, Pcgua nos, Si amenses , Sinenses, & Iapponenses iam remotissimo tempore penetravit . In hac Indis Cibetana mundi tabula ex mus eo Borgiano prolata, ad partem montis Merti australem stat celebris illa arbor Ima Ciamba origo boni & mali, vitae & mortis, arbor paradysiaca , arbor iustitiae & firmitatis, caussa bellorum inter bonos & malos genios , arbor denique immortalitatis , cuius fructus edunt Tibetani Lahae seu dii contemplatores beati , & Indici det D vaguel dicti. Ab ea nona A. IV, 2 amrda seu immortalitatis donum , descendit, quod Sisici Imperatores commissis etiam pelago na.
vibus iam anno a oo. , & anno l37. ante aeram vulgarem acri
studio quaesierant. Vide systema Brahmanicum pag. 289. Haec arbor Gamba in hoc monumento Borgiano extra circulum
rebitam λ cur ad reteros Pytbagoreos λ Aegyptiis sacerdotibus , aeque ac Brah vide Platonem ipsum in Timaeo dc in manibus philosopbiae fudiam , ω ν Axioebo , Strabonem lib. ι7. , is . ubi rum caesesium Diemiam adicribit.
260쪽
239 mundi Tibetani ad latus dexterum appingitur , ut liberum relinquat spectatori intuitum totius machinae cosmogonicae. Haec
pauca de cosmogonia Indico.TUetana dicere libuit; ii, quibus plura de dimensione, de sedibus deorum in monte Meru . de maribus et insulis ei adiacentibus scire allubescit , conferant auctores supra citatos, & systema Brahmanicum pag. 279. usque ad pag. ay6. Collatis his auctoribus , videant acres rerum imdagatores Platonem in Timaeo, Pythagorae placita apud Di genem Laertium & Photium, in museo Hircheriano Senterkon totius primi mobilis in lignea tabula parieti affixum , tabulas& icones varias mundi caelestis & terrestris apud mythographos veteres , Euseb. praep. Euang. lib. 11. g. 13. pag. 386. de prima hominum vita & paradiso ex Platone , & lib. I s. 37. ubi ait rPhsset abs terra ut Indi Brali manes a tellure sua Indica & urisbe Benares seu Rasi velat a centro munia ortum coepisse υ lunt, quod centrum globi principium sit. His inquam collatis, videant aequi iudices , an cosmogonia haec Indica ab astronomia & veteri Indorum philosophia non dimanaverit 3 dicant, an
Graecae & nostrae veteri cosmogoniae originem non dederit .
Ignem , undam , terras , aetbram, noctemque diemque Atque huIus caput eximium, vulturique decoros Irradians eaelum videas , eia pendula circum
Aureaque aurorum multo se lumine fundis. caesariet. Orpheus apud Euseb. praep- Evang. lib. 3. pag. IOI.