장음표시 사용
71쪽
da,secundae,quaestione 44. articu. i. inum. Et ad argumentum allatum Sed neque hanc solutionem potui concedit consequentiam, auia essemus unquam probaremam, praeterquam quod, neque Xplicat sententiam Aristotelis, in qua diximus sun- dari vim huius argumenti, nam non definit Arist.ut ait Alb.Mag.in A. dist.
14.art. 3.ad 2 Verecundiam, metum
turpitudinis,ldest,peccati,sed ignominie , quidquid dicat Suarius supra nu. 9. Videtur praeterea male supponere eandem rationem ruerecundiae Se Poenitentiae; ut, quia verecundia su ponit turpe factum, ideo non sit vi
tus sic nec poenitentia sit virtus propter eandem rationem: Vnde quem admodum verecundiam ponit virtutem sol uni ex hypothesi,sic etiam ponit poenitentiam. Quare solum videtur Richardus excludere G verecun Durandus,omnem propensonem,&, iam,o Poenitentiam atationese inclinationem ad malum esse pecca fecta virtutis, non ab imperfecta. tum, repugnare virtuti, nam ut huiusmodi propenso, inclinatio dicit somitem, ipsas passione potest co-'s stere cum virtute, si, ut iam innuimus supra,ad mediu a ratione redigantur,coasserit D.Thom. I. 2. q. 39. ar. L. Praeterea hic metus futuri flagiiij non videtur pugnare cum Virtute,
imo neque oriri semper ex indispos-tione subiecti,sed posse otiri e consi Sed neque probatur haec sententia, tum quia falsus videtur Richardus,in eo, quod asse iit Aristotelem loqui de verecundia, ut passio quaedam
est,quod et asserimus cotra Suarin Malios supra citatos, nait probature ipso contextu Aristotel ubi supra opponit eo loco Aristoteles Verecum diam, timori mortis, quem timorem constat pertinere ad virtutem, praederatione propriae imbecillitatis, via C terea comparat ibi Verecundiam cude quamuis metus isse,ut sic,potest ho continentia,quam tamen certum est, minem reuocare a malo, videtur potse pertinere ad virtutem Et confirmatur quia metus ille ut sic maκime videtur commendari in sacris scripturis ut alibi ostendemus, contra inane cor fidentiam,vnde illud Eccles. s. ne dixeris, Misericordia Dei magna est, quoniam misericordia, & ira ab illa cito appropinquant pertinere ad virtutem, ut alibi ostenditur,scilicet,secunda secunde , quest. I J.artic.quarto, legatur Lelsus libri quarto,de iustit.&iur.cap.quarto dum bioci tum denique quia falsum videtur, Verecundiam secundumsdaequatum coiiceptum esse per accidensuevi infra patebit.
Vt igitur Xplicemus, quid sit dice
Richardus in . dist. q. art. I. q. I. r, dum,duo hoc loco nobi occurruleX-
ad secundum, quem in hac parte se plicanda:Primo quid vere senserit Α-quutur etiam Sotus, Suarius, Nugnus ubi supra,& Leonardus Lessus lib. q. de iustit.& iuncap. primo, dub:O quarto,asserit, Aristotelen loqui de verecundia, ut passo quaedam est,& consequitur,ut sic,non esse simpliciter virtutem,quia scilicet supponit turpe faristoteles de verecundia; Secudo quid
secundum veritatem sit dicendum ad argumentum allatum e nostra sen
Antequam autem Aristotelis sententiam e Nplicemus,duo videtur supponenda in illius sententia,Primu est.
72쪽
Virtutes omnes esse inter se conexaq. A dem Richard.ad secundum, etho. Secundum autem.Iuuenes, ut pluri de Argentina Bartol.Med. in prima r. Quid sen
m ii, non habere virtutes in statu perfecto;eas tamen in statu perfecto habere senes ut patebit cuique legenti caput illud nonum iam citatum e M quarto Ethicor. His igitur suppositis. Dicimus Aristotele eo loco asse ieii; Verecundiam, quia nascitur eX indispositione subiecti, ex eo scilicet, qd subiecstum facile potest labi, erraq. Sy. art. . Greg.Valent ibidem disp. 3. quaest. A punct. primo,virtus enim potest consistere cum pastionibus,sed moderatis,3 ad medium rationis redactis unde illud Apostoli 2.Corin.2. Tristitia, quascundum Deum est, a pnitentiam insalutem operatur. Et haec ' 'quod attinet ad Aristotelem. Quod attinet autem ad argumen.
re,id φ reperitur in iuvemb. non sped B tum , quid scilicet dwendum sit. Exi Σήctarc ad virtutem eueta me iuuenile stimamus, nisi nos nostra saltat opi nio,nullo modo esse negandum,ean verecundia commendand m;quo loco, ni fallamur, visus est perstrinxisse Aristoteles diuinum Platonem. Qui tum alibi, tum in quinto de Republ. di Xerat, Pudore, is eluin eis duos sumcientes virtutis custodes tum denique primo de Legibus,ubi verecundiam dicit,maxinae essi commendandem elle rationem, lenitentie, ee i Uerecindi Vnde consequenter, bis videtur concedendum utramque esse virtutem, latio videtur suadere, quia actus utriusque quatenus tales sunt, sunt expetibiles ex honestate, bonitat quam habent anneXa,
dam id quod etiam di Ait de tempe quod lassicere ad rationem ututis,
rantia communiter docent DD.&inter alios
Quei tamen sententia Aristotelis in Richardus supra in A. dist. q. art.1.qhac parte, si nostra sit interponenda sententia, non satis probatur, siue dicamus, virtutes esse inter se coneXas, sue non esse,de quo alibi, interim legatur Greg.Val.in P. 2.D.Tho. disput. f.q.7 punct. secundo non probatur, inquam,illa sententia Aristotelis,tum quia videtur supponere eum, qui ha-
imoin ipse Suarius supra tota disputa,. Thom. de Argent.in Α .dis I . l. I. art. I. ait ad rationem virtutis sum-cere actum bonum, licet materia, circa quam versatur,sit mala .ergo Ignitentia, verecudia erunt inter virtuteSenumeratu . Et de Poenitentia e het virtutes perfecto modo, non pos o quidem , quoniam de hac disputa-
se deficere,quod tamene est falsum nius; illud certum est, etsist circa tur ir
pe factum, tamquam materiam circa a 3nequam, quoniam tamen illud respicit μυnire lib. 4.c.4. sub primo, nu.quisito astu quodam studioso ac virtuoso; minui non videtur, orni a. in ideo non excludi a ratione virtutis; accedit quod, licet paenitentia respiciar, ut iam diXimus, turpe fictum, quia tamen illud non respicit, ut con comitans, sed uti amictuin sedit detestatutum, ut aiunt Thom de Ar-B gent.
repugnat fidei, ut suo loco ostendmus,4 adnotauit Lessus de iustit.
in quia non videtur verum, quod ille supponit, virtutem scilicet ita esse ex se expetendam,ut nullo modo includat malum, aut illud supponat ut
S. Bonau aduertit S.Bonavent in quarta distin.
73쪽
iij, qui faciunt actum penitentie consistere in dolore,& detestatione peccati de quo tamen disputabimus questione sequenti id quod de te bonualiquod est quanquam neque etiam 1accessario illud poenitentia respicit, tiar factum, secundum simplicem, adaequatum conceptum ilhus , ut adnotauit Suarius ubi sup disput sc
sis, quae dicuntur a D.Th. a. Σ.q. art.primo,&a Caiet.ibidem e Lessici ' - ' lib. quarto,de iustit. 4ur. a. Primo, dub. .nume. in .nos hicnupponimus esse virtutem riuomam habet obi ctum honcitum ex circumstant ijs, ut de se patet i licci enim verecundia
supponat turpe factum quia tamen
primario includit illum actum sileticis Pilina, ect.prima,num. septimo de i di dedecus, qui de se honestus est, poraeque etiam reijcienda erit a limitibus virtutis proprie d: . Disimus
secundum simplicem,&adaequatum Conceptum,nam secundum hunc Poenitentia vel ordinatur ad voluntate, seu amorem operandi Iustitiam ad
Deum,ut ibidem ait Suarius di 1Putat. tertia, sect.secunda,launae Primo,Vel ad reconciliationem faciendam cum iecit pertinere ad virtutem, 'tetiam
placuit Guglielis de Rubinne in .
d. q. l. 3 quod confirmari Dcte Seneca lib.primo episto a via dccima, ct Plutarcho libit, de vitiosa verecuri P 'ndia, ubi a Mime commendant verecua diam,quod proprium titutis est:
ex his conae callatum argumenti non ossicere nostre conclusoni:
Deo,ut ait Thom. de Argent in ubi su C Q lod si quis extra rem sciscitaretur pra,vel quod facilius est ua nostra seu cur verecundia b Aristotele frequententia, de quo quaestione sequenti, ordinatur ad illum actum, quo Peccator vult satisfacere Deo otianso Suis csaltem primario Poenitentia non respicit turpe laetum, sed honestatem illam, qua scilicet peccator vult Deo satisfacere, eκ qua sibi vendicat no-mcn virtutis.Diximus secundo secundu :n adaequatum conceptum,nam serior ponati in in iuuenibus, ct iri senib. Facile possiemus respondere. Seneca loco citato, id oriri e abundantia sanguinis qure frequ/riit ius reperitur m iuuenibus, quam in senibus piaeterea id fieri ex iuuenum frontis teneritudine,ut facilius rubore suffundantur; possemus etiam addere,&id posse oriri,quia scilicet iuuenes h cundum inadaequatum , secundum Dietina nam vim apprehensivam Quem paenitentia respicit peccatum, qua apprehensis dedecore crubesciit, bene possumus concedere cum Durando in quarta distinctione decima luarta,quaestione prima, secunda, Illustrilsimo Caietano in secunda secundi,quaestio. I .articulo primo,&alijs, illum non habere perfectam ratione virtutis Legatur Marius ubi supra disputations Ieptima,scct.Prima,
Ad secundum argumentum rem spondet Ioann. Med in C.de .poenitia
ti supra ad secundum . In Chri in
ciali, sed solum in genere , Priurcipiatiue. verum non placet responsio,quia est manca, ut dicemus: melius ergo videtur
74쪽
detur dicendum cum Caietano . A sect terita.&alijsm festandis,piae-P.q. 8S .ar. 2. Alb.Mag. ii . d. Iq.q. notabimus, duplicem esse volun-I .a. 3. Tho. di Argen .ibid.a. c. Gadi tatem, alteraminesncacem, Sc de- ibidem dub. 6.Scito ibidem, l. 2.ar siderii, alteram efficacem, com- Suario sup. disput. 7.sech. I.num. Placentiae, irior quidem volunIO. Nugno in .p.q. F.art. I. duta late possumus velle impossibile,s- suo,& aliis infra citandis,cum age cui caecus V .g. desiderat Vilum, cumus de subiecto remoto paeniten tamen naturaliter id sibi sit omnitiae, Paenitentiam secundum suam nisi inpossibili, de hac voluntaritorosam gnificationem non te,quae est desderit, afferunt praedii iis in Christo, propter implicari sti DP loqui Arist cum ait . Eth. A i f. . tiam, quam habet peccatum cum B c. et voluntatem posse esse de ina LV c diuina natura,quae erat iii illo.Vim possibili, quia, quantum est de se, de pro argumenti solutione,neg.l caecus v. g. desideraret visum, licet mus eandem esse paritatem peni sciat,id sibi naturaliter esse impossitentie, o teraruiraiktutum to bile, unde in hac voluntate subinquimur autem de virtutibus, quae telligi ur coditio illa,s fiet i posset. nullam dicerent imperfectionem Altera vero voluntate, quae dicitur hi Christo quia paenitentia resipi efficaκ, afferunt praedicti,no non cit peccatum,quod nullo in odoto posse velle impossibile, de hac tuit esse in Christo, quod non est loqui Arist. tum loco cit.tum A. iii 4. reperire in caeteris virtutibus, ted lit. 3 3. cum ait electionem effecim' de hoc argumento fusius infra a possibilia Nili.li. 1. philosophie
Ad tertium respondetur,negau c. q. Danaas c. ll. 2.c. 22.6 Ostend. P.
do minorem ad probatione in . q. is m. q. his igitur postis. dicimus paenitentiam dici a paena Respondetur ad illa probatio- quamuis inclinat Paenitentem ad nem minoris,Jiunc actu nai Ohilo- elicienda fatisfactionem pro pecca ni peccati praeteriti posse duplistis,quibus offensus erat Deus.siore citer sis derari,primo,ita ut peccasson det Tho.de Argent.in 6.d. I A. to velit illum actum praeteritum
q. I partea art. I. peccari non else. Secundo, ita ut ve
Ad quartus negatur minor. lit, si fieri osset semon fecisse tale ad probauionem illius Patebit se actum si primo modo accipiatur Iulio e dicendis mille actus, fatemur illu esset uane, Ad argumentum pro secunda neq; sic specture ad virtute nemo
sentcti negamus minorem dc ad enim ad inpossibile moueri potia prioris partis minoris probatione teste Arist.loco cit.e cq Celi.to. 3 3. subΘati. respodebimus,si Prius eX Bon .in A. Vnde bene cocludit D. Tho. et p.q. em
ubi sup.Belarm. lib. 2. de paenit.c. s. Dissum,neq; peccatore id posse Suario sup ad .q. q. s. p. disput. . petere volutatc.f.essicaci: si vero ie-
75쪽
cundo modo cosideretur actus ille, A peccati commissi, desquantum est ut scicst maxime laudabilis κὰκ in se, nollet peccasse, ut trabent S
petessus, volsm te scilicet inefficaci quamuis peccator elicit ictum, quo vult destruere peccatum,illud detesta do, et D o satisfaciendo, cquantuin est de te, noluisset a se illud elide coinmissum etsi enim elechon: in sit eorum, quae feci non posunt, i dicemus in ira,non repugnat. .m'en oluntatem aliquoi nodo erit circi ea etiam,quae se Axi ion polia iit, ut aduertunt Aleia.
lim t.is p. reii seo i in Peccatuli e terit ulti neque i lias acta erat inanis, quidquid dicat Adri .in . . I. de paenitentia imi te rationem iam assignatam. Possemus etiam respondete eXAlb.Mag.inq.d. Iq. a. q. c Argent cubi sui'. in peccato duo possie con- sc ari, primo, ut peccatum iam sactum est. Secundo ut relinquit in tu id presens, id est, ut peccatum de praesenti relinquit in anima macul.UN,offensam Dei,& reatum ad Paenam Paenitentia igitur non est circa primum: sed circa secundum,
e sic non sequi; ur illo actum peni
tentiae esse in an i& impossibile.
c Me lina ad 3. Vnde poterit achus p ite tute cadere rubelectione ,ec sic pertinere ad vii tutem. An autem huiusmodi actus 1 e alia iis nitent ae hoc modo consideratus formaliter sit nolitio abloluta, An vero nolle itas, seu actu conditio
Pcnitentie actum pertinere ad nolieit item, qui est ac is condition ius,id quod ita pie conatur deis .dere, Ut Propterea multum carpat Nominales, asserentes ac tum penitentiae pertinere potius ad actum quemdam ab olutum , c complacentiae sed lis est potius de nomine, nam ut colligitur ex Io Me.
C. de paeni. 'bi supra, Suario sup. disput. .seet. . n.6.4 T. dc alijs,esto, concederemus huiusmodi actum penitenti esse actum conditi natum , que ni sicut alios similes videmus fuisse in Christo Mat 26 xiast b. ais
Pater, si fieri potest transeat a me calix iste Et si Christus nullo modo ignorasse dicendus sit, et lesbi a Patre suo statutum, ut calicem illum biberet. c. 2. Reg. 8. Absalon fili, Retis. Ad alteram altem probationis D mi, tuis mihi tribuat,ut ego moriar illius minoris, quod scilicet actus pro te.optabat enim uiuid, si fieri paenitent e no videatur possie pertinere ad clechionem rc spodetur: etsi, ut supra divimus, electio non sit eorum,quae fieri non pollunt e MArist 3 Ethae.1.adhuc nen Polseae alii illum, quo quis nollet peccasse,esse obiectum electionis,quatenus cilicet peccatorem paenitet: possiet, sua morte filii mollem redimere . Adhuc timen iure optimo possemus defendere huiusmodi actus conditio natos si ponant alia quem actam in voluntate praesentem, is volitiones, Onolitio nevabiblutas,per modum tan en complacentique ut si dicamus,vellem esse
76쪽
Immortalis, nollem peccassu sen Asus videtur esse, quia mihi placetim in ortalitas. peccatum displicet Vellem esse rinmortalis, . io lena peccasse , tunc sine dubio huiusmodi actas conditionati Ponuivolitionem aut nolitionem aliquam Luplicis complacentiae in
voluntate omnis enim adesis vo
luntatis dicitur volitionis seu notitionis:& hoc est quod usserunt Α-
sui'. neque diisentit Suarius supra
Et quoniam e ij, quae Pro argumentoruin solutione usta sunt de huiusmodi actibus, qui conditionem aliquam videntur cludere, pertinent ad voluntatem, ut est actus paenitentiae , nondum videtur animus quieuisse, ideo noli
ab re iudica dum erit ad uberiorem C&perseetiorem huius rei intelligentiani , si proposito dubio de hac ea d. re a nobis disputabitur.st igitur.
An impossibile cognitum ut sic, possit a voluntate appeti.
Duertendum est, iure nos hoc loco Propo fuisse hanc quaestionem pertractati tu . Nam cum X argummento in contrarium allato petatur quomodo paenitentia, cum presupponat peccatum iam factum,
possit habere rationem virtutis quomodo possit eis expetibilis si enim ad pigetetitum nulla est Potentia, ut citctu est,quom octo poterit retractaria voluntate quod facturn est cuna a voluntate nullum immisibile, ut sic cognitum,appeti possit ideo nulli videri poterit haec quaestio longius emendicata sed maxime ad i cm , ut Propterea consulto fusius duci; la agendum videatur.
Communis igitur est fere omnium 1ententia,quam habent Nis-1enus lib. 3.philosophiae c. . Dama iama sceri .lib. 2.cap. 2.S. Tho tum alibi tum q. 6.de malo.a 3 Capreol .in 'ai qm-
Mai. l. i Caietanan P.P. q. 6 3 alet. . Solus m q. q. 2.art. I . d. IT. l. 2. ar. I .ad 2. B.Med.in p. 2. l. I 3 arti c. f. Gregor. Valent. ibidem puncto a. Franciscus. Cum ei. I P.R. 6 r. art. .
concl. I. in quo autem sit idec ententia , sequentibus declarabitur conclusionibus, pro quarum intelligentia atque explicatione. Notan .primo. Voluntatem pos V, ω f., se duob modi aliqud appetere, M
Primo volunt ne delibernia , te
chiva mira determinate vult alis , euhri quid agenduin , vel acquirendum voluntate absoluta, Melficaci secundo volutate conditro nata, qua vult aliquid is fieti pos it vel al1- quid non obst. uer sue haec condiatio sit expielsa, Sc in ictu siue implicicita ch virtute haec voluntas conditionata duple est, via est i periccst , quantum est e se, & eLi' sei efficax si posset, ut in re nostra cum quis eX contritione vult non
77쪽
peccasse,&haec apud Deum rep. A desiderat, vel aliquis alius securastatur pro Disto, altera est impe vivat, nam tunc licet mors ei, cui secta e se, ut cum quis vellet iei nare,s non esset difficile, vel si non esset tempus prohibitum ellet comedere carnes , illius obiectum semper debet eis impossi. bile, nam si esset possibilium, cum e se si persem, eκiret in actum, huius vero satis est, si sit aliqua dis ficultas, aliquod inpedimen
appetitur,non sit conuinues, est tamen conueniens appetenti, Vel alicui alii quatenus aliquam ei parit securitatem, quoniam hoc bonum, vel est habitum, vel putatur habere, est obieetiam amo.
ris complacentiae, vel est habendum AE est obiectum amoris desident, fit, ut hi duo amores non dif- tum quod possiet superare si vellet, B erant, nisi quia unus est rei habinia magis implicite includit condi tae , alie vero rei habendae histionem,&ideo est magis absoluta, haec includit magis κplicite conditionem, Micu cst magis proprie conditionali una; utraque tamen coditionata est, quia illis obiectum efficaciter volitum non est Propter aliquam coditioirem que in eo reperitur , utraque eXprim I turpervelle, quamuis magis pro-
igitur praemissis. Relpodetur primo ad dubium non posse voluntatem actu abso luto, efficaci velle impossibile cognitum impossibile.
Hanc conclusionem habent Nissenus,Damascenus, Aristoteles, .m se Salijsupra citat . cum dicunt et eis ctionem, quae est voluntas abso-Pric voluntas conditionata,&vel Cinata des aX, non posse esse im-laitas accomodetur posteriori vo possibilium luntati, quam priori,quae vi vel ieitas dici selet; ex quo patet istas G voluntates dici conditionatas , ut
liter includit voluntatem absolutam,Per quam fieret id,quod vult, ita si impediretur, aut non esset aliqua difficultas. Vol vir Notan . secundo. Voluntatem D representatur ut simpliciter im- nim pos appetere nisi subratio possibile, non potest appeti tamne boni, quia hoc est eius obiectu,&probriur p. 2. q. &quoniam ratio boni est ratio conuenientiae nihil appetere poterit, nisi vel ei, cui appetitur, apprehendatur conuenire , ut cum alicui appetitur beatitudo, aut alteriit cum alicui desideratur mors, ut is qui eam Secundo probatur, quia voluntas ferri potest tantum in bonum, ut dictum est, impossibile autem cognitum non potest representari tamquam absolute bonum, ergo non potest absolute appeti. Confirmatur, quia appetitus absolute appetit, id quod appetit, ut illud consequatur; sed id quod quam quid acquirendum ab ap-
Petente, ergo . Confirmatur secura do, quia velle absolute deseia ficaciter , est , velle executi id quod vult, non potest auetem liquis velle efficaciter Xcqui
78쪽
Respondetur secundo, no pos Ase voluntate conditionali priori modo per se appeti impossibile, simpliciter cognitum impossibile, ncque actu complacentiae, teque disi de iij. Probatur , qui impossibile est id, quodconuenire non potest ei, respectu cuius dicitur impossibile, quare si cognoscatur impossibile,
T,on poterit cognosci conuenire, consequenter, nec ablblute subra tione boni, quae consitit in conuenientia; voluntas aut non potest
Praedicto modo appetere obiectu, quod ei non representatur ab intellectu absolute sub one boni. Confirmatur, quia id quod est impossibile, ut est impossibile, est noensa id autem, quod apprehenditur, ut non ens, non potest apprehendi, ut bonu absolute, quod intrinsece includit esse ensues aut non Capprehedatur ut bonu absolute, nec pol appetia volutate predicto modo,& hac fortasse rone loquuntur Caietanus ubi supra, serrara . lib. Sentent. cap. io'. alii
cum dicunt impossibile simpliciter non posse ulla ratione appeti
Respondetur tertio, quodlibet impossibile etia cognitum impossibile posse voluntate appetire Di pectu alterius,non volutate efficaci evabsoluta, sed voluntatc conditionata priori etiam modo. Probatur, quia qua do impossibile appetitur propter aliud, ab eo accipit aliquam rationem boni, Propter quam absolute iudicaturboirtim , dc appeti potest a voluntate; sic damnatus desiderat Desi
non esse, ut ab eo non puniatur, potest etia desderare se esse Deu, ut a cruciatu liberetur,4 hoc modo intel Iigi possunt Nisianus, Damascen Aristot d alii ubi supra F, - se. cum dicunt volutatem esse imposium non electionem.
Respondetur quarto , eodem posse modo appeti impossibile, per accidens cognitum impossibile, tam propter se,quam propter
Quod possit appeti propter aliud patet ex dictis. Quod aut possit appeti Prop ter se probatur, quia id quod ea impossibile per accidens, per se est bonum, quare per se potest apprehendi, tamquam bonum, abstrahendo a conditione illa, qua redditur impossibile,& hac ratione incalu nostro appetere quis poterit absolute velle se non peccasse parirentes non esse mortuos, GEc hoc etiam modo intelligi possunt Aristoteles,& alijsupra it cum dicunt voluntatem posse esse impossibilium, legantur Ioan . Med.C. de
Adrianus in .quaest. .de penit. g. ad dubium, quam stip. etiam Ie-
Respondetur vltimo, posse voluntatem appetere, quodlibet in possibile per se voluntate conditionata secundo uiodo, ut ostendunt Capreol ubi sup.Saho.item
ubi supra,art. 3 Caietat . I p. q. 6 3. art. 3. Sotu tum in A. di st i q. q. 2.art. I. a fine, kdist, 17. quaest.2.a tic. I. ad secundum.
Probatur, quia ad praedictum actum voluntatis non est necesse,
79쪽
xi ei proponatur bonum absolu- v gsTI TERTIA to sed latis est si proponatur sub co
ditione Impossibile autem potest An paenitetitia sit viritis
proponi voluntati coditionaliter, tanquam bonum,qui si esset possibile,bonu esset: ergo hac rone potest etiam appcti a voluntate.&hoc modo potcst quis desiderare, se esse immortalem, impeccabile, imi recialem , eluia haec omnia
ab omnibus alijs virtutibus distincta.
circumstantiis 1 irtu sis actus in generali, penitentiae, iam supra
'MH8 4 his colligunt Theologi sequut collegimus, etiam in gener alii
qualitatem Dei secundum naturani luia cum Angeli peccauerint per voluntatem ibsolutam, n potuerunt Per voluntatem absolutam appetere, se esse e quales Deo in natura , quia cum optime norint, illud esse impossibile, certe id absoluta voluntate appetere
Ex quibus satis patet, quid ad
oppositum argumentum dicendusit, Sc quomodo voluntas possit seri circa peccatum etias sitiam consummatu, vitalis actus possit esse laudabibilis,& virtuosus, acta demq io voluntas possit ferri circa impossibile. haec de hoc dubio. Ad postremam patiem probationis minoris, lam patet solutio e supradictis. Et hec de hac se cunda quaestione
sumi nitentiae habitum esse virtuosum , quapropter nunc iure optimo hoc tertio loco inquirendum a nobis est in particulari, quisnam sit proprius, dos Ormali actuS virtutis pepli tentiae, ut eκ hoc deinde colligamusci Anienitentia sit virtus ab alijs virtutibus distinctu si enim virtuti penitentiae proprium actum assignaue timuS, U- inquenter etiam me aliqua dissicultate poterimus concludere, illam esse virtutem a caeteris alijs distinctam; sin minus, neque esse virtutem ab alijs distinistam concludendum a nobis erit. Quare in hac quaestione , primo. Proprium Virtutis penitentiae actum inuestigabimus, tum eiuldem virtutis dbstinctione in a caeteris. Multa autem sunt quae faciunt,in hac re simcultatem. Primo quidem, quias nitentia videtur habere eumdem plane adium, que
habet Religio, quod visus est v luisse illustrissimus Caietanus in 3.p.q. 8 3. art. χ ubi ait Religionis actum nihil esse aliud, qua su missione quamdam, quam facit
homo peccator in ordine ad Deu, dum confitetur suum Pecca tum r
80쪽
ac de illo dolet , quod tamen ad Penitentiam virtutein spectes e videtur, nisi tuo. haec illud solum addat , hanc scilicet submissione fieri pro offensa facta D o, quod
tamen non Vptimi ab actu Religio iis , is ritri quoniam tamen ait, hoc non, a Gare speciem virtutis, ideo Neque variare habituni Re in ionis , id quod confirmare possumus eiD Thom 2 2. q. R. art i 7 ubi asserit,ad Relig:onis virtutem pertineremia tritico, iere, 'uaest. 8a ibidem, art. 6.ad eamdem religionem,ait,pertinere Promiis: Deo Ioluere, quae tamen omniat buuntur etiam virtutile; nitentiae, ut de se P .itet,crgo COH-
.i firmari potest secundo e D. Au
VH se in qu di Nit Religionem dici a Reeli ruri . gendo D cum qua uisicilicet pec catorrcebg torum , que iam X Peccato dereliquerat, luod tamen Proprie sponte videtur ad penitentiam Tandem confirmari po- .ilue teste P al. o. Sacrificiu Deo spiritus contribulatus, eX quo latis costat, prophetam loqui despcnitentia, cluae ibi exprimitur per actum Religionis,quae est quoddam sacrificium Deo exhibitum , e quibus omnibus videtur concludi posse, rtam actum Religionis, quam adhurenitentiae coincidere in cons quenter, neque etiam habitus e D sedistinctos, sed unum, eumdem esse. Sectindo, quod facit dii ficultate est,quia a chas penitetiae Videtur coincidere cum actu iustitiae coin-niutatiuae, consistit autem actus iu
stitiae commutatiuae in eo,Vt aequalitatem ponat rei ad rem id quod penitentia videtur haberes; nam haec e affectu conatur quati tum potest ponere qu.ditatem, quae potest ire ter Deum ossentum, α hominem olffendentem; sic habet Durandus m quarta distin. q.
Neque dicas iustiti Mncommutatiua in hum mamcise ad hominem, penitentia vero esse ad Deli. Rei pondet enim Daraia d. io cocit. u. 6. id solum timuere diseserentiam accidentalem nullam tamen facere diuerentiam essentiale in ta specifi.am. Tertio facit difficultatem quia videtur penitentia una, Sesea de re cum iustitia vindicativa quod si serit Scotus in A. d. .q. 2. sequitur Taitaietus ibi dea coclusione seci da, Sce M parte ad hanc sententi ividetur accedere Tho de Arzent. in A. list. q. q. i. art. I. Ad iustitia enim vindicatiuam spectare videtur punitio peccati , quod tamen Proprium munus videtur penitentiae virtutis, ad hanc enim spectat
detestari in punire ipsum eccatum, quatenus est cotra Deum tergo cum iidem sitiat utrius luevit tutis achas,penitentiae Icilicet, Sc iustitiae vindicatiuae, erunt tIam ijdem habitus,&conlequenter Paenitentia non erit habitus ab aliisdstinctuS.
Pro solutione harum di Haculta ota ritem . Supponendum est Primo: Morari penitentia esse habitum infusum, quod tamen infra probabimus, consequenter in eius essentia includi essentialite quendam ordis