장음표시 사용
31쪽
Praefatio. i. Quemadmodum sanos agere conveniat. II. Quae imbecillis servanda stat. Jll. Observationes quaedam, prout res novae incidunt, RCOrporum genera, ct se Xus, & aetates, & tempora anni sunt. IV. De his, quibus caput infirmum est. V. De his, qui lippitudine, gravedine, destillatione tonsillisque laborant. VI. Ad solutam alvum remedia.
III. Remedia ad coli dolorem. VIII. Quae agenda sunt stomacho laborantibos. IX. Quid observandum sit dolore nervorum laborantibuS. N. Observatio in pestilentia.
Praefatio. I. Quae anni tempora, quae tempestatUm genera, quae parte S aetatis, qualia corpora, vel tuta , vel morbis opportuna sint, & quod valetudinis genus in quoque timeri possit. II. De signis advertae valetudinis futurae. III. Quae b0na in aegrotantibus signa sint IV. plata signa aegrotantium. . De signis longae valetudinis. I. De indit is mortiS. Id. De notis, quas aliquis in singulis morbortam generibus habere s odit,
32쪽
VIII. Quae notae in quoque morbi genere vel spem vel pericula ostendant. IX. De morborum CurationibuS. N. De sanguinis detractione per VenaS.
XI. De sanguinis detractione per cucurbitulas. XII. De dejestione. XVI. De vomitu. XlV. De frictione. XV. De gestatione. XVI. De abstinentia. XVII. Desudore. I lII. Qui cibi potionesque, aut valentis aut medide aufimbecillae materiae sint. XIX. Quae natura ac proprietas cujusque rei sit, qUa ve
X. De his, qute boni succi sunt.
XXII. Quae res lenes, quaeve acres lint. XX li I. De his, quae crassiorem , quaeve tenuiorem pituitam faciunt. XXIV. De his, quae stomacho idonea sunt. XXV. Quae res alienae stomacho sint. XXVI. De his, quae inflant. XXVII. De his, quae calefaciunt, a Ut refrigerant. XXVIII. De his, quae intus facile corrumpuntur. XX X. De his, quae alvum moUent. XXX. De his, quiae alvum adstringunt. XXXI. De his, quae urinam movent. XXXII. Deliis, quae ad somnum apta sunt. XXXIII. De his, quae materiam evocant.
I. De morborum generibus. II. Quomodo morbi cognoscantur, ct an increscant, an minuantur, & qua ratione ab initio, qui iunguea cincipit, curari debeat.
33쪽
III. De febrium generibUS. IV. De curationum diver1is generibUS. . De febrium speciebus, & singularum curationibus: ct primo, quando cibus febricitantibus dandus sit. VI. Quando potiones febricitantibus dari expediat. VII. Quomodo pestilentes febres curari debeant. VIII. Curatio semitertianae febris, quae ν μιτριταῖος di Citur: IX. Curatio lentarum febrium. N. Remedia in febribus ad capitis dolorem, & praecordiorum inflammationem, & ariditatem, & scabritiem lingU32. XI. Remedia contra frigus, quod febrem praecediti XII. Curatio horroris in febribus.
XVII . . . . . quotidianae febris, quae ex quartana facta sit. XVIII. De tribus insaniae generibus: & primo de eju8 curatione, quae a Graecis φρεν ις dicitur.
NX. De lethargicis. XXI. De hydropicis. XXII. De tabe, & ejus speciebus. XXIII. De comitiali morbo. XXIV. De regio morbo. XXV. De elephantia. XXVI. De attonitiS. XXVII. De resolutione nerUOrum
L De humani corporis interioribus sedibus.ll. De curationibus morborum, qui nascuntur a carit III. De cervicis morbi S. Ι . De rauci una m0rbis: primum de angina,
34쪽
V. De stomachi morbis. VI. De laterum dolori hus.' il. De viscerum morbis: & primo , de pulmone. VIII. De hepatici S. IX. De lienosiS.
XI. De intestinorum morbis: ct primo de cholera. XII. De coeliaco, Mntriculi morbo. XIlI. De tenuioris intellini morbo. XIV. De morbo intestini plenioris. XV. De torminibu S. XVI. De laevitate intestinorum. XVII. De lumbricis alvum Occupantibus.
XXI. De seminis nimia ex naturalibus profussione. XXlI. De coxarum morbiS. XX li I. De genuum dolore. XXIV. De manuum & pedum articulorumque VitiiS. XXV. De resectione convalescentium a morbo.
L De simplicibus facultatibus quarumclinque rerum , CXquinus medicamenta sunt : & primo de his, quεο sanguinem supprimunt. JI. Quae vulnus glutinent. III. Quae concoquant, & moveant pUS. IV. Quae aperiant Vulneru V. Quoe p Urgent. VI. Quae rodant. II. .pe exedunt corpuS VIII. Quae adurant. IX. Quae crustas ulceribus inducant.
N. Quiae ciuitas ulceribus resolvant.
35쪽
XI. Qupe discutiant ea, quae in aliqua parte corporis
XII. Quae evocent, & educanta XIII. Quae exasperata laevent. XIV. Quae carnem nutriant, & ulcus impleant. XV. Quae molliant XVI. Quae cutem purgent XVII. De mixturis simplicium rerum; & de ratione poss-
XVIII. De malagmatiS. XIX. De emplastris. MXX. De pastillis. XXL De pessiS. XXII. De medicamentis, quibus aridis utimur, XXIII. De antidotis, & quibus malis opitulentur XXIV. De acopiS. XXV. De catapotiis. XXVI. De quinque generibus noxarum corporis. XXVII. De vulneribus , quae per morsus inferuntur, eorumque Curationibus. XXVIII. De interioribus ulceribus, quae, aliqua corporum i parte corrupta , nascuntur.
I. De vitiis singularum corporis Partium.1Ι. De porrigine. III. De sycosi. IV. De areiS. V. De varis, & lenticulis & ephelide. VI. De Oculorum morbis : & primo de his, qui lenitus medicamentis curantur. VII. De aurium morbiS. Vli I. De narium morbis: IX. De dentium dolore X. De tonsillis.
36쪽
XI. De oris ulceribus. XlI. De linguae ulceribus. XIII. De parulidibus & ulceribus gingivarum.
XIV. De uvae morbo. XV. De cancro ori S.
XVI. De parotidibuS. XVII. De umbilico promittente. XVIII. De obscoenarum partium vitiis. XIX. De digitorum ulceribus.
Praefatio. I. De Chirurgica, & qui in ea claruerint, ' qualis esse Chirurgus debeat, & quid hoc in libro describatur. II. De his, quae per se intumescunt, quomodo incidenda& curanda sint.
III. De bonis, malisve signis suppurationum IV. De fistulis.
V. De telis e corpore eX trahendiS. VI. De gangliis, & meliceride, & atheromate, ct steat mate, Capitis tuberculis. VII. De oculorum vitiis, qtne scalpello & manu clarantur. VIII. De aurium morbis, qui manu & scalpello Curantur IX. Curta in auribus, labrisque ac naribus, quomodo sa ciri & curari possint. X. De polypo. XI. De OZaena. XII. De oris vitiis, quae manu & ferro Curantur. XIII. De cervicis vitio. XIV. De umbilici vitiis. XV. Quomodo aqua hydropicis emittatur. XVI. De ventre ictu perforato & intestinis Uulneratis. XVII. De interiore membrana abdominis rupta. XVIII. De testiculorum natura, & morbiS. XIX. De testiculorum curationibus communibus : ' pri inio incisione & curatione inguinis . vel scrotia
37쪽
XX. De intestini in scrotum deres uti Curatione. XXI. De omenti in scrotum prolapsi curatione. XXII. De ramiciS Curatione. XXIII. De carne, quae inter tunicas testiculorum Concreavit, & de nervo indurato. XXIV. De ramice inguini S. XXV. Ad tegendam gletndem colis, si nuda est. XXVI. De urinae reddendae difficultate & curatione. XXVII. De cancro, qui eXcisa vesica nasci Ur. XXVIII. Si naturalia feminarum non admittunt concubitum, quomodo Curari conveniat. XXIX. Qua ratisne partus emortuUS CX Utero eXCutia tuta
XXX. De ani vitiis. XXXI. De varicibUS. XXXII. De digitis cohaerentibus, & curvatis. XXXIII. De gangriend.
I. De postu & figura ossium totius humani corporis. II. Ossa vitiata & corrupta, quibus lignis cognoscantur, &
III. Quomodo os excidatur; & de modiolo, & terebra, ferramentis ad id paratis. IV. De calvaria fracta. . De naso fracto. VI. De auribus fractis. VII. De maxilla fracta, ct quibusdam ad omnia ossia pertinentibUS VIII. De jugulo fracto. IX. De costis fractis. X. De humerorum, brachiorum, femorUm, CrUrUm , digitorum fractorum, vel evulsorum , communibus CurationibUS. XI. De ossibus luxatis. XII. De maxilla luXata.
38쪽
XIII. De capite luXato. XIV. De spina luXatu. XV. De humero luXato. XVI. De cubito luxato XVII. De manu luxata. XVIII. De palma luXata. XIX. De digitis luxatis XX. De femore luXato. XXL De genu luXato. XXII. De talo luXato.
XXJ II. De planta luXata. XXIV. De digitis luxatiS. XXV. De his, quae cum vulnere loco moventur
39쪽
alimenta sanis corporibus Agricultura, sic sanitatem aegris Medicina promittit. Haec nusquam quidem non est. Siquidem etiam imperitissimae gen tes herbas aliaque promta in auxilium Vulnerum morborumque noVerunt. Verumtamen apud Graecos aliquanto magis, quam in ceteris nationibus , exculta est : ac ne apud hos quidem a prima origine, sed paucis' ante noS seculis ; utpote cum vetustissimus auctor insculapius celebretur. Qui, quoniam adhuc rudem & vulgarem hanc scientiam paulo subtilius excoluit, in Deorum numerum receptus est. Hujus deinde duo filii , Podalirius &Machaon , bello Trojano ducem Agamemnonem secuti, non mediocrem Opem commilitonibus suis attulerunt. Quos tamen Homerus non in pestilentia , neque in variis generibus morborum aliquid
attulisse auxilii , sed vulneribus tantummodo serro
40쪽
S medicamentis mederi solitos esse proposuit. ES' UO APparet, has partes medicinae solas ab his esse tentatas , easque esse vetustissimas. Eodemque auctore disci potest, morbos tum ad iram Deorum immortalium relatos esse , & ab iisdem opem posci solitam. Verique simile est, inter non multa auXilia adversae valetudini S , plerumque tamen eam bonam contigisse ob bono S moreS , quOS neque
desidia , neque luxuria vitiarant. Siquidem haec duo, corpora , prius in Graecia, deinde apud nos a filixerunt. Ideoque multiplex ista medicina, neque Clim, neque apud alias gentes necessaria, Vix aliquot ex nobis ad senectutis principia perducit. Ergo etiam post eos , de quibus retuli, nulli clari viri medicinam exercuerunt; donec majore studio literarum disciplina agitari coepit, quae Ut 3nimo Praecipue omnium necessaria, sic corpori inimicael . Primo que medendi scientia , sapientiae pars habebatur , ut & morborum curatio, rerum ΠΑ-turae contemplatio sub iisdem auctoribus nata sit: scilicet his hanc maxime requirentibu S, qui corporum suorum robora inquieta cogitatione , nocturnaque Vigilia minuerant. Ideoque multos ex
sapientiae professoribus peritos ejus fuisse accepimus: clarissimos Vero ex his Pythagoram, & Empedoclem, & Democritum. Hujus autem ut quidam crediderunt discipulus Hippocrates Cous , primus quidem ex omnibus memoria dignis, ab
studio sapientiae disciplinam hanc separavit, vir δίarte & facundia insignis. Post quem Diocles Ca