Vindiciae secundum libertatem ecclesiae Gallicanae, et regii status GalloFrancorum. Sub Henrico 4. Rege Francorum & Nauarrae. ... L.S. A.R. Ludovicus Servin advocatus regius

발행: 1591년

분량: 563페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Iao obant mala quid prudentius cogitare potitie quam de inimicis potentibus confestim conficiendis At pluris erat considerate .gere quam cogitare prudeter. Quod si plures quam duos illos fratres tolli iussisset, n5vidissemus parricidium illud foedissimum

ac teterrimum quod Guisanorum superstrutum consilio non tam ipsius Regis quam patriae a Clemente Dominicano perpetra tum est sed eheu quidam inter Regis consiliarios legum custodiam consignatam habetes ei quod ad diuturnitatem vitae ac dominationis expediebat non consuluerunt,

cum tamen Christi praeceptum sequi det,Erent,qui sequester Dei atque hominum ampellatus ex utriusque partis deposito sibi cimissoBeatos eos qui faciunt iustitiam dixit. O Vtina hi quibus sacru iustitis comendaruerat non ta misericordes fuissent. De istiusimodi sequestris nolo dicere illorum mise ricordiam dolo proximam suis se. Verum ib.

bere adseram hanc clementiam crudelit ' vis genus esse. Et inter ipsos nonnulli ex eo. rum numero sitiat, quos alunt bella ciuilia,

qui diiconitarum semina prorsus corruna nolentes improbo consilio Regi mitissim5 persuaserunt

112쪽

persuaserunt reliquos famae quam iniuriae laseruari posse : viri imprudentissimi quibus placuit clemetia quam iustitia gloriam

aucupari. Vos Galli franci cnlpu vacui cauete ne in amicitiam horum hominum incidatis, ne quotidiano usu atque illecebris

pares ei similesque ςriciamini. At vero qui bonis secessere ob Cardinalis Guisiani necem potissiuatim dolorem prε se serunt quasi alienam vicem pro sua iniuria doleant. Sed si illos Romani Cardinalis dignitas mouet, cur Cardinales Vindocinensem &Lenoncurium bonis quae Lutetiae SA aliis multis in locis habebant indigne spoliartitΘCur etiam Episcopo Parisiensi Cardinali Gondio aditum ad Ecclesiam suam inter . cluserunt Nos ut Pontificem Romanum sic Cardinales ut Romanae Ecclesiae presbyteros glibuste sancteque Veneramur. No sic Guiliani non sic Parisienses aliique Hispanogalli,qui Cardinalem BOrbonium. quem Regem sutim Caroliam X.appellabat

quasi perditum hominem parui fecerunt qui periisset misere ni ut Gastius Ilerici III iRegis nostin iussu ita quoque iubente Henrico IIII. nobilissimi fidissimi Chauigni

113쪽

& Bolaius qui illum in libera custodia clati inuerunt omne studium & omnem curam in

eius salutem contulissent.Nimirum Guisia-- nos-Regem illum vocabant habebat v nus ardor sub eius nomine regnare, cum Francie legibus Regij diadematis plane in- Oapaces serent.Sed horum hominum est amictilias ad commodum reserre & utilitatis suae causa Pontificem & Cardinales colere. Nos illos in Diuorum numero habendos putam ulmon alia ratiota quam qu id fieri debeat. Nam & Dij sunt clim animarum sint iudices. Verum quamuis principatum rerum spiritualium teneant, cum eorum

quis ne tir diuersis regionibus habitet , vel Regi vel Principi qui diuini nummis imperio constitutus est humili mente obedire debent. Quod si quis eorum secus seceritontra Christi legem facit, ut ipse reddidit Augusto quod erat ipsi is & cum ut iudicii retui in orbem venisset non autem ut iudieares; quoniam parere minori maiorem liaud decebat, clericos quacsque dignitate ruditi foret veteri legi mor1que ac Regia imperio subiici voluit . Siquidem Omias

anima sublimioribus potestatibus subiecta

114쪽

est, siue subditus sit Apostolus ό siue alio

munere in Ecclesia sungatur. aut igitur pro Cardinalibus dicunt videant ne.illis obiiciatur dum illorum priuilegia Bonifach VIII. decretiso aliorum qui in Franciam ius maiestatis atque imperu sibi tribuere

voluerunt praeter aequum dc bonum lucri student, eos potius hominibus obedire quam Deo ed licet non ignorent Franc Regem summo in imperio esse, ita loquuntiar quasi is eiusque populus sub pontiacis Romani ditionem ceciderit , atque tanto desciscendi desiderio seruent, ut decreto Sorbonico confisi populum sacramenta statutum quod Regi praestitum est in aliorum acta iurare posse contendant. Sed unden uis istis Theologis in Reges animaduerteikdi ius darumΘVetus est sane Sorbonico coli legio malum insitum ut similia mostra progeneret. Notissima historia est Ludovidi Aureliani Ducis crudeliter occisi circa gn- num M cccc vi I. Tunc Ioannes Paruus seditioserum illius temporis solbonistaruprimus a Duce Burgundionum Nexio cODmptus, & quin tarum librarum annuo reditu donatus parricidium illud detςstaduin

115쪽

Ia non modo excusauit , ted quantis potui elaudibus extulit non minus inepta orati et quam ea quae a Romanis contra Henrici III. Regis vostri memoriam in parricidae Clementis laudem scripta est. Nota etiam sint quae in illum ineptum laudatorem Ioa-nes Gerson eximius & constantissimus verae fidei & pictatis defensor fecit, quo promouete Parui illius,qui inter Burgundiones& parricidas vir magnus habebatur,propositiones ut haereticae & prauae a sanctis Ecclesiae patribus improbatae & damnais su re , ut damnari debent nuper ab eo proposita qui in sua Chronologia circa antata Christi ο κ c c Hilpericum Regem Francorum a subditis iure caesiuia dicit vocans illum haereticum Catholicorum hostem,& Neronem siue Herodem suae aetatis: vir . sane impius qui cum bene dicere non possit, id unum studet ut maledicta omnia in 'Reges nostros congerat. Vtinam illi & alii; Sorbonistis prisca inessetfdes, & D Pauli doctrinarn sequerentur cortimque Ecclesiae pastorum qui circiter tempus illud quo . Chilpericus occisus est Reca redum Leou-

uigildi Resis filium in Toletana synodo ab

116쪽

Hs Arriana haeresi ad rectam fidem conuert runt,quod ab iis non conuitiis, non libellis famosis,non contumeliis quae a Principibus contemni solent, sed precibus sacrosanctis effectu est.Vcrum imprudes ille & alij quos Parisienses Theologos vocant a Xysto V. Palla datam in Henricum III. Regem sententiam proserunt, & a Sorbonicis Doctoribus determinata ab eo confirmata dicunt. At si diutius vixisset bonus ille Pont, sexqui pancis ante obitum suum diebus a res suas Hispanis dedere desierat, hodie in illos .Mataeologos ut impios & haereticos inquireretur , & meritas poenas luerent,

cum plus sibi ipsi iuris vindicet quam Christus ipse qui vegibus & Principibus parcndum dixit, imo ipse paruit. Nolebat ille sibi arrogare quod nonnulli Episcopi Romani terminos suos egressi in Imperatores , &quod Galli quidam sub secunda Regum stirpe in negotiis secularibus sibi assumpsere, cum inter Reges & Principes eorum

fratres arbitri esse voluerunt.Quamobrem

Xysti V. bulla vim legis in Francia habere non potest maximc aduersus Regem &suos qui non ex pridilegio tantum,

117쪽

-simmi imperij iurea iurisdictione Potificiadiberi sunt, ita ut ius dummum & regni l.

ges a Xysto V.tolli non potuerint. Aliit Parisienses illum ultima suae monitionis clausula eorum Pontificum bullis derogasse, &.pactionibus cum illis initis quibus Regum nostrorum & Franciae iura ab iis confirm -bantur. Hic mihi adest Gersen Gallotram us Theologias purus & verus qui intracta--tude potestate Ecclesiastica sic dixit, no ibcere Papae facere tot & tales quas vocat nonobstantias corum quae in generalibus Conciliis statuta , & a patribus uniuersalis Ecclesiae approbata sint tollendorum graria. Non igitur potest sebditos a fide erga Principem & a debita obedientia liberare. Nam quamuis Petrus habuerit a Deo concessam ligandi & soluendi potestatem, hoc ius de vinculis peccatorum scriptum est, Mon ut soluantur faciamenta diuinarum Aripturarum,ut eleganter dixit missior libri allius de unitate Ecclesiae conseruanda qui Henrici IIII Imperatoris tempore aduersus iregorium V1 1 dehisnaticum Pontificem in Germania editus est. Praecepit, inquit,

Dominus per Moysen filiis Israel, imo filiis

118쪽

I 27 Ecclefiae ne assumerent nomen Dei in arinum. Risis poterit soluere istam Domini, sententiam Dominus per Ezechielem Prophetam comprobans iuramentum qu μ SedechiasRegi Babylonis secerat,atquei ritum ab eo factum vides , suu magis quaist alterius suisse iudicans: Morietur, inquit, ii praeuaricatione quia despexit me & periuri

ait Apostolus) regnum Dei non posside

but Qui vero a Rege desciuerunt cui tacito legis & naturae pignore sunt Omnes astrieti, certum est illos maximis piaculis obligari. Regnum situm populo acceptum rem ges nostri haud serunt: non prius illos homines quam Principes radij solis intuentur, cum successionis iure ad regnum veniant. Quod si Diuus Petrus subditos a iureiurando non potuit absoluere, imitto minus eius

successores cum ipse potestatem sibi Christo datam no pure ea lege Clemeti conces serit ut ligaret ac solueret quq ligari & solui expediret, vii ipsemet ait in epistola prima ad Iacobum. Itaque ex Petri doctrina qui Neroni licet impioPrincipi modeste paruit Romanus pontifex Xystus V. illius verbis

119쪽

I et 8 tholici & Christianissimi principis subditos

sic monere debuit, Deum timete, Regem honorate,scilicet ut in hoc timor Dei comprobetur,si quilibet pex honorificetur.Et v-tinam hanc regulam uti sancto praescripta est,ita seruari iussisset papa Xystus, & ex x postoli praecepto debitum honorem &muerentiam magistratibus exhiberi,clim mi- nistri Dei sint, quorum opera & potestate mundus regitur ac gubernatur. Nec cnim seltim propter iram, id est metu poenae illis obediendum est, sed propter conscientiam quia nimirum omnes scire oportet id ex diuina voluntate & conititutione fieri de- bEre. Quod etiam Ethnici agnouerunt inter quos illo seculo quo D. paulus scripsit haec sapiens philosophus dicebat, principes Regcsque & quocunque alio nomine sivit tutores status publici amandos etiam ultra priuatas necessitudines. Et olim, inquit, ita se induit Reip. Carsar, ut diduci alterum non posset sine utriusque pernicie Ille enim est vinculum per quod Rusp. cohaeret: ille spiritus vitalis quem haec tot inalia trahunt,

nihil ipsa per se futura nisi onus & praeda,

120쪽

f mens illa imperij subtrahaturi At sest do,

Francia subtracia esi per Romanorum fiat' minum prodigia. Multi Cailroiici Lutetiae pressa , Scia a tus Parisiensis in vincula coniectus, Tololae Princeps Senatusci patronus interempti discerptique, Rex denique sacrosanctus a, Dominicano Monacho ferro con ssus. Inest certe his sulminibus vis peltifera , sed quae vivas Gallo-is ranciae arbores tenebrare & frangere non possit, hec interiores libros interiore lueradices rumpere. Altae enim sunt & quae cindi non quaeant. Nam nec ipsa liliorum folia perstringi, nec tundi possunt. Ea nos fulgura quando ita res est non b1dente, sed bipenne procurabimus. Romani olim regalia illa metuebant sulmina, quorum Vi tangebatur Comitium , vel principalia v bis liberae loca &signi catio regnum ciuitati minabatur. Hodie Francica vereri deberent,non in Reges & Principes laete &insolenter exultare. Namsi Galli quondam Romanorum superbiam contuderunt& audaciam compres runt, hoc iterum poterit

contingere , ni secundu Leges Ecesesiasti-

SEARCH

MENU NAVIGATION