장음표시 사용
171쪽
riori ad superius,sed hoc est fallum:
na vel estent locus maxima, vel dria maxime non maxima, quia ex ipsisno constituitur maxima: nec locusdpia maxime:cum per ipsos una maxima non differat ab alia.WTertio sic: Omnis locus differetia maxima est habitudo: sed habitudo non est
A est bona dissinitio. Secundo sic: Si a diffinitioneis descriptione,ct a Cdi finitio loci esset bona,sequeretur nominis interpretatione. Dissi' - ιν isti duo terinini,homo, & animal finitio est oratio, indicans quid xi lvis olem loci: cum ab illis trahatur con ea esse rei per essentialia L ueniens argumetum,scilicet ab infe eiu a di itione est habitudo Initio di itionis ad nitumio con ne. tinet quatuor arxumenta,ct quatuor maximas. Primo subjcieridi nitionem asemative,ut animal rationale currit, ergo homo inrit.Maxima, quicquid prae-
dicatur de di nitione, is dis dis
terminus:igitur male,dr plocus dis sinito.Secundo praedicando di serentia maxime, est termini, per nitionem a matiue, ut sori quos una maxima differtab alia. Ad est animal rationale mortale . crprimu dicitur, i, licet distinitio data go sortes est homo. Maxima,ri per metaphoram, non reducta ad P quocunq; p dicatur dimitto , priam locutionem non sit bona, ta- o di nitum . Tertio Iubuciem
P men si reducatur ad propriam locu- ν ν' a' tionem,erit bona.
Ad secundum dicitur, et licet ab illis sumatur argumentum, tanquaab illis, ex quibus constituitur argu
mentum. non tamen sumitur argu
mentum ab illis, tanu a terminis verificabilibus de termino inserentes,do ri nitionem negatiue, ut ani Dmal rationale mortale non cumrit, ergo homo non currit.Maxima,quicquidremouetur a d nitione, etiam remouetur a di in to. uuarto p dicando di nitione negatiue, ut lapis non est an & a termino illato: ex quibus consti rationale moretale, ergo lituitur maxima. Ad tertium dicitur, pis non est homo. t Maxima: a quod loci sunt in se habitudines sor quocunq; remouetur dispinitis ,
maliter, sed sundamentaliter, vel Edidis itiin . s Locus a disp-- originaliter,sunt ipsi termini. nito est habitudo ipsius ad suum M φ'μ' s Item locus intrinsecus diui diuinitione. Et continet quatuorditur per locum asub I tantia, is argumenta, quatuor maxima per locum a cocomitantibus sub scut locus a diffinition. . Priatoeu, Inantiam. ν Locus a sub Itantia mosvHyrieri dis initur asyrmas si H - est , quando sumitur argumentu rise,ut homo currit,erra animal ab his quae sunt de se Hantia ter rationale mortale cumrit.Maximinorum, in qu Zione posito . madquicquidpraedicatum de dispo ille locus diuiditur per locum nito, o etiam de dis initione . A 3 Secundo
172쪽
ε Secundo pradicando dissisitum
Ulamatiue I : ut fortes est homo 'ergo sortes ea animal rationale , mortal. t Maxima,
de quocunque predicatum di nitum, is di finitio. Tertio subj-ciendo dissisitum nexatiue: ut
homo non currit, ergo animal rationale mortale non currit. Maxima quicauid remouetur
a dis inito, is etiam a di pisitio ne . Quarto praedicando dis A
nitum nexatiue, ut lapis non est homo , ergo lapis non est animal
a quocunque remouetur disy Lium, etiam dis initio. Hiscien
s dum , quod locus semper debet
denominari a termino in erem te. Θ non ab illato, ut quando
distinitio en inserens, est locus adi initione. υ uando vero di finitum eiu inferens , Hi locusa di sinito.
Arna. Par Mo sciendum est, quod locus intrinsecus diuiditur per i eum a substantia, & a concomitantibus substantiam . Vnde locus a substantia est,quando terminus inferens &, terminus illatus idem important conuertibiliter. Sed locus a concomitantibus subitantiam est, quando terminus inserens, &terminus illatus idem important, sed noconuertibiliter, vel unum denotatur esse in alio secundum aliquem modum, essendi in. Et aduerteia,
quod sicut locus differentia maxime diuiditur, ita debet diuidi locus ma Gxima. Sed quia eius diuisio satis intellisitur per diuisionem loci disi
rentia maxime', ideo non ponitur eius diuisio. Unde locus a substa tia diuiditur per locuin a diffiniti ne, a descriptione,& a nominis ii terpretatione'. Et aduerte,quod per locum a distinitione intelligitur locus a distinito, & ad eum reducitur locus a synony in is, & locus a diis rentia ad speciem,& econtra, & per locum a descriptione intelligitur locus a descripto, ad ciuem reducitur locus a propria passione ad subiectum,& econtra, Sc per locum a n minis interpretatione inteli igitur locus ab interbretatΘ, & ad cum red citur locus ab exponentibus ad expo usitani,& stirialiter ab exposita ad ex
ponentes, non ip praedicentur con
uertibiliter de teinuicem, sed quia idem significant,quantum ad veritatem & falsitatem. Ssev MDO sciendum, quod lo Attia.
cus non solum denominatur a termino inserente', sed etiam a termi- A quodano illato, aliter tamen & alite . nam nomine denominatur a termino inserente, M loma tanquam a termino a quo,& a te mino illato tanquam a termino ad
quem. Et si quis dicat, si hoc esset ver ''rum, sequeretur, I, faciendo istud
argumentum,homo curri t,ergo animal currit, deberemus dicere, inest locus ab homine ad animal, sed nocest falsum, igitur locus non denominatur a termino inserente,& a termino illam. Dico in licet non denominetur a termino inserente& a termino elato, in bene denominatur per
173쪽
A terminu,qui nisestat habitudine
termini inserentis ad terminum illatum,& econtra: qui terminus est veriscabilis de termino inserete, ut dicedo,i specie ad genus. Et si quis itera dicat. si hoc esset veru, .sequeret quilibet locus esset locus a relati uis: cu termini,per quos denotantur a gumenta dialectica, sint relative opposita: sicut d imia itii de d isti nitio,species & genus. Respodetur negando essequentiam: quia licet illa formaliter. & pro per se signaticato capta,
sint relative Opposita: no tamen P denominato capta.
T E R T i O sciendum,m diffinitio ibi capitur stricte, re dista niti ne quidclitativa:quae est oratio explicas quid est esse rei per essentialia,ut B ais rationale est diffinitio hominis; manifestas entitatem hois. Unde locus a distinitione, est habitudo dissinitionis addimni tu . cuiusmodi est locus sumptus ab habitudine ipsius
disinitionis ad diis nitu, ratione cuius tenet illa consequentia' & habet quatuor argumenta,& quatuor maximas. Primu est,' dii initio praedicetur afirmative.Secundu est, ' disfnitio pro dicet negative.Tertiu est, subisciat affirmative. Quartum s lubilciat negative. Prima maxima est ista: de quocunq; pr.ed icatur diffinitio,& diuinitu. Maa: a quocunq; remouetur dis finitio & diffinituita.
Tertia,quicquid praedicatur de diffinitione,& de dii finito. Quarta,quicquid remouet a diisnitione , ia diis nito, Exempla illorum satis patent intex. Ex quo sequitur quod ille locus tenet tam costructiue, quam destructive, idest a Trinati xe,& nega- Ctiue, duabus tamen conditionibus obseruatis. Prima est,quocitam dis finitio', quana dii Enitum tenon turpersonaliter, ideo non sequitur .animal rationale est dissinitio . ergo' mo est dissinitio . Secunda condi
tio est, quod dissinitio, & diffinitum non accipiantur cum dictione, importante actum interiorem animae, ideo non sequitur, ego ignoro Platonem esse animal rationale . e
go isnoro Platonem esse hominem. Et nimiliter dicatur sub modo dcl co a diis nito ad dissinitionem, puta ponendo q uatuor argumenta , &quatuor maximas.
A R G v i T v κ primo G, Locus a diiunitione est termini, per quos una maxima dissert ab alia: ergo male dicitur,m est habitudo diffiniti onis ad distinitum. Secundo sic: Nosequitur, animal rationale est quid complexum: ergo homo est quid coplexum:& tamen arguitur a diffinitione ad dis finitum: igitur. 'Tertio sic: Maxime locorua dissinito ad diffinitionem non disserunt a maximis locorum a diffinitione ad dissinitu:
quia componunt ex eisdem. vel consimilibus terminis: ergo neque argamenta consequentiae earum. Ad primunt dicituri quod licet locus. materialiter sit termini,per quos una maxinia dissert ab alia: tanun formaliter est habitudo illorum terminora scilicet termini insercntis ad terminum illa tu. Vel l otest dici, et, locus non est habitudo termini inserentis ad teri nu illatum: scd est sumptus ab habitudine tali, natione cuius te-Κ net
174쪽
E net illa consequentia. Ad secundum dicitur, 'non bene arguitur, ut visum et tia tertio notabili. Ad tertiudicitu, ' ills maximae differunt inter se. na in omnibus talibus debet inr Migi, inserete',& illato,ut sit senses,quicquid praedicatur dedistinitione inserente ,praedicatur de dis- sinito illatin
tioquid. cans effereι per accidentalia, ut
animal risiliis, est descriptio ho
minis.vessic: Descriptis est onatis,conans ex genere is proprio, . ut animal risibile. Locus a de- desciis scriptione, est habitudo descritionci ptionis ad descriptum. Et continet quatuor argumenta, o qum tuor maximas, sicus Acm a diffsinitione , o formantur hic eodemodo argumenta, o maxime.
Os ibi, nisi quod ibi ponatur diuesinitis,is dis initum,hic vero de Nomini, scriptio,is descriptura . s Inter
interprς - pretatio est duplex, quaedam euratio 4 ' enim, qus non conuertitin cu imrim terpretio suo, ut sedens pedem, en interpretatio huius nominis, lapis . , sia est, quae conuertitur
cum interpretato suo, ut amator
sapientis, est interpretatio huius nominis, phγlosopus, Et hoc mo
do sumitur hicior dii itur sic:
Interpretatio est expositio unius
nominis minus notiter aliud nomen ma is notum, vesper inte-: Vir gram orationem. s Locim an sin. minis interpretatione, es habitudo interpretationis ad interpre- G
la tram. Et continet tot ar mem
ta, , tot maximas, sicut locus a
terpretationem asprmative, ut amator sapietia currit. ergo phylosophus currit. Maxima, quicquid praedicatur de interpretatisne, o de interpretato. Velsit a partepredicam ut sortes est amator sapientis, ergo ili se os , plus.c Maxima, de quo u praedicatur interpretatio, o inter pretatum . Negative sc a parte die icut amator apientis non currit, ergo phylosophus non currit. A faxima, quicquid removi tur ab interpretatione, o etia ab interpretato. e parte praedica- Hlinc sortes non eIn amarorsapietis,ergo no Hi phylosophus. A faxima, a quocunq' remouetur interpretatio, ct etiam interpretinium. Et eodem modo intelligitum
de interpretato , sicut de dii iatio . s Sequitur de locis a con amitantibus sub tantiia, quae sunt, eomit auando sumitur arxumentum ab his, que consequuntur terminos 'in qu sione positos.Et diuiditur, quia aliud est locus a toto, alius a parte, alius a causa, alius abesseritu,alius a generatione, alius a corruptione, alius ab usibus, alius a comuniter accidentibus .s Locus a toto diuiditur,sicut 0 Locus a sum totum. FR.m quoddam totu mus iures caliud totum inreTra iipim. is,
175쪽
A D. aliud totu in qualitate, aliud
totum D modo, ahua totMm in loco, aliud tot m in tempore. Et secundum hoc multiplex est locus a toto, quia alius es lacu a toto et niuersali. aliud a toto inte
grali, o sic de asi s. Et similiter
diuitur locus a tempore. s Totuunt uersale, ut hic;umitur, eni
uodlibet superius substantiale,
sumptum aa suum inferius in tinea praedicamentati, ut animal
ad hominem, is homo ad somtem. si Pars subtialiua dicitum quodlibet in serius, sub toto uni-Locus a io uersali sumptum. S Locus a toto uniuer to uniuersali. siue enere, est habitudo ipsius totius uniuersalis
per diatruo:uus praedicando totum, ut lapis non enl animal, ergo lapis non est homo. Maxι .a quocunque remouetur genus,
siue totum uniuersale, ab eodem remouetum species, siue pars su- biectiva.
Ama. PRIMO sciendum , Η, descriptio est oratio , constans ex Lenere,& proprio, ut animal risibile. Ideo dicitur communiter , quod datur per accidentalia. non quidem pcraccidentalia indiuidui, sed per accidentalia speciei, quae sunt propriae passiones, ideo dicuntur accidentas in quia non sunt de quid ditate speciei. Vnde locus a descriptione est lo&in . habitudo descriptionis ad descri- d. s. q. a. pium, ad sensum prius datum. Sed locus a descripto, e habitudo deseri Cpti ad descriptionem. Et ipsoru sunt
quatuor argumenta, & quatuor maximae sicut m loco adistinitione, &in loco a distinito, & dcbent seruari ill ae duae conditiones, quae in loco adiim nitione requiruntur. Et ad illos locos reducitur locus a specie ad suam propriam passionem, per que etiam intelligitur locus ab indiuiduis ad passioncm,ut Pe Ius currit, ergo ritibile currit. Sycv Noo sciendum, inter Art. 2.pretatio poteis capi dupliciter. Vno modo improprie, & large, pro cita uatione alicuius dictionis ab alia di sumiti. ctione, vel orationes si coueniente in litera vel syllaba. Et triplex est scilicet literatis, syllabalis, S dictionalis. I. iteratis,quando literae exponu-tur p dictiones, ut deu S interpretat, dans aeterna vita suis.Syllabatis. 'ua Ddo syllabae exponuntur per dicti nes, ut i apis interpretatur ledens peden. Dictionalis, quando dictio ponitur per dictionem :& de illa noest hic ad propositum. Aliomodo capitur proprie: Sc sic interpretatio, est Oratio explicans conuertibiliter, &synonyme quomodo , & qualiter quid per nomen signi scatur impliaci te, illo modo, philosophus interpretatur amator sapientiae, & de illa est hic ad propositum, & secuitu ei
sumitur locus ab interpretatione ad interpretatu, & cotinet quatitor a xv meta, Squatuor maximas, sicut
locus a distinitione ad distini tu, &per ipsum intelligitur locus ab interpretato,& et ab exponente ad expositam,& econtra, de quibus videbitur m
176쪽
i in exponibilibus. Exaduerte quod interpretatio, proprie dictis, non videtur disserre a dissinitione quid nominis.
ARGvITun primo sic: D Gscriptio non habet descriptionem et ergo non distini tur: quia alias esset processus in infinitum. Secundo sic:
, ic est intelligenda: videlicet ergo locus ab interpretatione no est quando terminus inserens, & termi bonus. I Tertio sic: Bc ne sequit,ens nus illatus idem important non co- est: ergo Deus est. ergo locus a supe-
bi num est erificabile riori ad inserius tenet amrmatiu . de alio lan aliquem modum estendi Ad primum dicitur: in descriptio ca. - ας L. forum iocoru alius est locus pit dupliciter.Vno modo primae in- pa te, alius a causa,a- tetionaliter:& sic no dimnitur, cum ira, ab effectu, alius aseneratione, siquid coplexum.Alio modo sicunas tus a corruptione, alius ab usib. & dae intentionaliter . sic bene dissinit.
alius a coiter accidetibus. Sed locus a toto diuiditur, sicut totum. Unde totum diuiditur in totu in uniuersale,totum integrale, totum in utitate,totum in modo, totuin in loco,&totum in tempore. Vnde totum uni
Ad secundum dici tur,s, iustus Idmnon est philosophus: quia non amat sapientiam,sea sene aesiderat eam. Nam amor est respectu habiti est desidet tum est respectu absentis, ideo bini ε . - sicut antecedens est salsum, ita&ebuersiale est superius estentiale respe sequens. Ad tertium dicitur, quod tu sui inferioris: ut homo respectu bene sequitum non ratione habitudiPetri: animal respectu hominis: sie nis superioris ad inferius,sed ni is de alis,.Vnde locus a toto uniuersali ratione habitudinis effectus ad cau- ad suam partem est habitudo ipsius sam. Similiter dicatur de isto: nu- uniuersalis ad sua partem. Et tenet merus est, ergo numerus binarius negative, ponendo proprie ipsum est, qui non tenet ratione habitudi-Πltam , ni uersale in praedicato. vlla nis superioris & inferioris, sed ratiopis non cit animat: ergo lapis non ne totius integralis ad suam parte.
est homo.Maxima a quocimque rem s Locus a pa mouetur totum uniuersale, ab co- re t tua-habi do ipsius spςος se, dem,&pars eius; ita tu in talil c lectio. O totu semper debet distribui. ideo g η , siue ad suum totum non sequitur. animal non curriti e is est emper con-m homo non currit. Dicunt etiam Hria ἔκπι intenet duo arxumen aliqui, quod potest teneream riua ta, dum maximas. Primo subtrue: dum tamen totum distribuata lyriendo riseciem asprmatitie: ut homo currit ἰergo animal currit. Maxima: aurinurdpr
tur, Se ponatur conitantia partis: ut Omne animal currit, & homo est: ergo homo currit.
177쪽
A te liua, hoc etiam praedicatur degenere, siue de toto uniuersali. Secundo praedicando Ieciem affirmatrue : ut sortes Hi homo :ergo sortes Hi animal. xima de quocunque praedicatur tectes , siue pars subie liua, de eodem predicatur genus , Hue totum uniuer ale . s Totum intexrale est quod est compositum ex panibus habentibus quantitatem : is pars eιus dicitur pars integralis . s Pars intextatis est, quae cum aliyspar Iocus a to libur constituit totum . Loto in V --a - integrali, Hi habitudo totius intexralis ad suam pamtem : ΘHi constructiuus semB per: ut domui est : ergo paries est. Gaiaxima, posito toto integrali, ponitur cir quaelibet eius pars, s Locus a parte integra-
ι s.' ' si ea habitudo ipstus ad suum totum , : is est semper destru-
strusta parte integrali, destruitur is suum totum. Totum in quantitate est uniuersale, ,
sumptum uniuersaliter : ut omnis homo, nustas homo. Pars in quantitate est quodlibet in s rius, contentum sub illo toto misis, a io Πεμ sab, uniuerjaliter sum to in qua pio. Locus a toto in quantitatetitate. est babitudo ipsus ad suam partem: is est construditiuus , is destructiuus. Construouussis:
omnis homo currit, e=go sortes C curris. A faxima: quicquid pradicatur de toto inquant itate, is etiam de qualiber eius parte. Vel
sic si uniuersalis es vera, qualia
bet eius particularis erat vera. Destruci uesic nullus homo cinrit, ergo sortes non currit, Ma xima ἰ qm quιd remouetur a toto in quantitate , ct a qualibet eius parte, . Vel sic s et niuem salis es salsa, qualibet eius par ricularis eritfalsa.
Pκ1MO sciendum,quod locus Arctia parte subiectiva ad suum totu, seu ab inseriori ad superius,quod idem est,sic d istin itur, est habitudo partis subi ei lius ad suum totum ,ut sortes
currit:.ergo homo currit. Et tenet as
firmative. dummodo totum non distribuatur: ideo non fluitur,homo dicteri ab asno: ergo differt ab animal i. Etiam non sectu i tur, sortes incipit esse albus: ergo incipit esse coloratus' quia in illis totum uniuersale distribuitur propter nc gationem, inclusam in ly,differt,& in ly, incipit,& propter proprietates illorum terminorum. Sed peteret aliquis, Vim Dubii5. iste locus teneat destructive. i. negative. Respondetur 'sic, duabus conditionibl sobseruatis. Prima est, Ῥponatur costantia partis. iada est, totum non distribuat: prima non sequit Adam non cumi ergo homo non currit: quia antecedens pol esse veru,consequente existete salsio: PP via. scdam non sequit, sortes non est ali irinus: ergo sortes non est aiahquia ibi q. . ani
178쪽
r. tes cureis, puto currit, is sic dealtys, ergo omnis homo currit. Art. I. PRIMO sciendum, p argumentationis quatuor sunt species, scilicet syllogismus, inductio, enthymema, &exemptu. Et siquis dicat: hic est aliqua species arsumentationis, omnis homo eit lapis: ergo quidam lapis est homo,& tamen non elialiqua illarum specieru m,cum alat cedens non sit probatiuum consequentis: igitur. Respondetur largumen Argum ε - tatio potest capi dupliciter. Vnom hi esse ' stricte,pro omni bona consequo capitur. tia, cui ub antecedens est probatiuuconclusionis, & sic di co, illa quatuor, prout antecedcntia, sunt,pr battua conclusionis, sunt species a gumentationis: i in iano tunc nulla cor sequentia est species argumentati nis, nisi antecedens sit probatiuuco Husionis. Aliomodo capitur large, Momni bona cosequentia, siue eius antecedens sit probatiuum coclusionis, siue non, Se sic species ei us sunt ista quatuor, siue antecedentia sint Inductio Probatiua conclusionis, siue non. Et
dupi:α- similiter potest distingui quaelibet illarum si'. cierum, ut inductio potest capi dupliciter. Vnomodo, ut est bona consequentia,&eius antecedens est probati utun conclusionis, & continetur sub argumentatione, stricthsumpta. Alio modo capitur large, dpbona consequentia, siue antecedens sit probatiuum condulionis cons queia tis,sive non, de sic est species argumentationis, large capis, & non' ecialiter , ct similiter cicerHir de
S E C v N D o sciendum,' post; G syllogismus suit sum cienter dissilii Artititus. ideo nunc distinitur inductio, sic dicendo. Inductio est progressio, id est processiis a singularibus, i l eit ab inscrioribus ad uniuersale, id est ad superius. Et potest capi dupliciter, scilicet large & stricte. Large, est
consequentia illativa uniuersalis ex sua lingulari, vel suis singularibus cum ista additione,& sic de aliis, vel non sunt plura.Sed stricte, est argu- mctatio proba tiua propolition is uniuersalis ex sua singulari, vel suis lin- ularibu , mediante iuvamine intelectus. Unde intellectus dicitur iuuare, vel supplere',quando in nullo singulari percipit militiam: nec habet Lationem, quare in aliquo singulari sit instantia,& tamen ex hoc, p intes Hlectus cognoscit, aliquae singula- S in res sunt vene, concedit uniuersale: 4 3 Pe p intellectus cognoscit, , is es - - ignis cist calidus,& ille est calidus,&non videt iussantiam: concedit iit a: omnis ignis eii calidus. Et aduerte',
linductio potest sormari dupliciter. Vnomodo inserendo uniuersale
ex singularibus sine explicatione illius particular,& sic de aliis, vel alicuius alterius aequivalentis, & de tali dico, r nulla talis sub ratione inductionis est bona cosequentia, sed si sit bona, hoc est ratione alicuius alterius Aliomodo poteil fieri inductio, inseredo uniuersalem ex sua sin illari, vel suis singularibus cum aditic illius particulet. & sede aliis, vel non sunt plura,& sic est bona co-
seu uentia,quia tunc nulla reperitur instantia. TERTIO
179쪽
TERTIO sciendum,.indu- videtur disserre a syllogis no Ter Cctio fit opposito modo ad descesum: tio stabi arguitur a singularibus adnam descensus est ab uniuersale ad uniuersale, dicedo: iste Lomo vel asi
singularia,ut omnis homo currit: er nus est rudibilis: iste homo vel asi-go Petrus currit, Ioannes currit, & nus est rud:bilis,&sic de aliis: ergo sic de aliis, Aduerto',u, inductio po- omnis homo ves alinus est rudibi test fieri dupliciter. Vnomodo asin- lis, & tamen non est inductio: cumsularibus in supponedo, & significa antecedens silvcrum,& consequens do simul. ut Petrus currit, Ioannes falsum .rgitur.Ad primum dicitur , currit,& sic de ali is: ergo omnis lim negando consequentiam, quia unamo currit, & sic inductio non est co argumentationem reduci ad aliam: sequentia sermalis quia in tali se non est ipsam fieri aliam, sed est ip-ma est dabilis instantia, vino sequi sana probari per aliam argum eratro tur,PetruS currit, Ioannes currit, & nem persectiorem. Ad secudum di- sic de aliivergo omnis asinus currit, citur codein modo. I Aduerte in S tamen seruatur similis forma, cu q, , inductio reducit ad syllogi sinu, non fiat nisi variatio terminorum su accipiendo singularia pio medio, &perioris,& inferioriS. qui non se te- praedicatum conclusionis pro maio-nent ex parte formae consequentiae. re extremitate',& subiectum pro mi Alio inodosita singularibus in sup- .nora extremitate', ut sorteS currit: ponendo tantum, & non in significa plato currit, & sic de aliis: ergo om- Ddo,ut iste homo currit,& sic de aliis: ris homo currit: sic reducitur, Om- ergo omnis homo currit,& s:c est bo ne quod est rorte, , ct plato cur :trna consequentia se a j.,quia in ta omnis homo est sortes, vel plato: emii Mima non est dabili sethsanria.Et so omnis homo currit. Ad tert umsi dicatur: ibi seruatur talis serma, d ici turi r no debet sic argui,sed sic: iste homo currit, iste homo currit, ille, tui est homo vel asinus, est rudi& sic desiis: ergo omnis asinus cur- bilis: demonstrando sortem: ille quintili espondetur, quod nos uni eius est homo vel asinus, est rudibilis,dedem Brinae,quia fit variatio nume- monstrado platonem,&lic de aliis .ri terminorum qui numerus termi- Vel potest dici,'non arguitur a tinnorum se tenet ex parte sermUnam gularibus, quia totale subiectum it in prima consequentia sunt tantum larum singularium non singularira duo termini,computando terminos tur, sed si singulara1etur & teneatur synon imos pro uno,&eode,&inso viri uoce, tunc sicut consequens estcsida si t tres termini no synonimi. salsum, ita & antecedens.
imperse ius, laesi oratio, in qua ni quid. non omnibus praemiss positis infertur fAtinata conclusio,vt om
logismo.' Secundo sic: Inductio potc' reduci ad syllogismum: ergo no
180쪽
E ne animal currit, ergo omnIs homo currit. In hac .n. am umem itione includitur hec propositio, omnis homo est animal, que siponeretur, persectus e set syllogis
- . . mus . e si loteles sic disinit en-fiae. thymema. Enthymema est exicotibus Gignis,icos idem efZ ppropositio probabilis. Signum, ut hic sumitur , ide est quod δε-
positio vel probabilis, is hoc inruferendo.Sirenum, ut hic sum tur,dicit necessitatem illationis, icos autem dicit probabilitatem
ipsius propo sitionis in se. secundu qua probabilitate propositio dicitur esse vera. unde licet in enthmemate est tantu una propositior inferens .is alia illata, tamense cuia ut quod ostio inseres apparet omnibus esse vera vel pluribus, sic dicitur icos, quia δε iae set probabilis, ut quilibet Hlι-git diu ente se, siecundῆ aute pipsa infert conclusione de neces
sitatesic e issense, is sic eade pro
positio est icor, oes nοῦ, secunduaburi, aliud. Si quis obiiciat, p μ' enthymema debeat sis dii iri, Fut mema est ex icote et signo, cu tantu sit una propositis ins reus, quae ent icos, cts u secundu diuersa hoc sic d cendi eis, s licet sit visa proposisto in e. re' uum tamen habet in se vim tutῆ duaru propositionum , quia bra inse virture propria, o il
lisu, questibi telligitur, selli est G . . a secundu substantia, redue
secundu virtute, o ideo dicitur in pluralii numero ex icordiu is si is, is non ex icote is signo . .s Sciendiu est, s omne enthyme 'i' Gma debet reduci ad hysso et 1 . redueitut
o enthymemate. n. sunt tres tem ad copi
mini sicut ini angi mo, o duo tauta
illorusuut in conclusione ictyunt
maior extremitas, is minor em tremitas : alius autem non ponia
tur in conclusione, is est medisi. arn amem extremitatῖ altera sumitur bis, Ur altera semel. Ex extremitate ergo tantum semel sumpta,is ex mediosiat una propositio secundu exigentia modi,
Curg, or sic habetur syllogis u
mus. verbi eratia in hoc enthymemare, se animal carris, ergo omnis homo currit,homo, is currit Junt duae: extremitates, is anima i est medin, sed illa extremia. ras, θιlicet, ho, sumpta citantis semel, ex ipsa ergo, is eae medios et una propositio, cilicet omnis homo e i animal, oe tunc erit per festiuis': sinu sic: omne animal currit: omnis homo est alacer eo omnis homo currit. Exem L l' plum est,quando unum particu 'μ' lare probatur per aliud propter aliquodsimile, repertum in ipsis, ut Parisienses pugnare com Rhotomagenses, malum 63, ergo Tmronenses pu nare contra Iauienses, malum ein, quia